Перевод: с польского на русский

с русского на польский

mknąć

  • 1 mknąć

    глаг.
    • мчать
    • мчаться
    • сновать
    * * *
    mkn|ąć
    несов. мчаться, нестись;

    czas \mknąćie время мчится

    + pędzić, gnać, pomykać

    * * *
    несов.
    мча́ться, нести́сь

    czas mknie — вре́мя мчи́тся

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > mknąć

  • 2 gnać

    глаг.
    • бегать
    • бежать
    • гнать
    • мчаться
    • нестись
    • преследовать
    * * *
    1) (mknąć) мчаться
    2) (popędzać, zaganiać) гнать (подгонять)
    przepędzać, wypędzać гнать (прогонять)
    sl. imputować, wciskać, wulg. pieprzyć (kłamać, oszukiwać) сл. гнать (врать)
    pot. nawijać, wulg. pieprzyć (długo opowiadać, gadać głupoty) сл. гнать (долго говорить, болтать ерунду)
    pot. pędzić (bimber) сл. гнать (делать самогон)
    sl. wyskakiwać (oddawać, np. pieniądze) сл. гнать (отдавать, напр. деньги)
    * * *
    gna|ć
    \gnaćny несов. 1. бежать, мчаться;

    \gnać na złamanie karku бежать сломя голову;

    2. гнать, подгонять;
    3. kogo-co гнаться за кем-чем, преследовать кого-что
    +

    1. pędzić, mknąć 2. gonić, popędzać, poganiać 3. gonić

    * * *
    gnany несов.
    1) бежа́ть, мча́ться

    gnać na złamanie karku — бежа́ть сломя́ го́лову

    2) гнать, подгоня́ть
    3) kogo-co гна́ться за кем-чем, пресле́довать кого-что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gnać

  • 3 gazować

    gazowa|ć
    \gazowaćny несов. 1. подвергать действию газа; отравлять газом;
    2. газировать;

    woda \gazowaćna газированная вода;

    3. жарг. шпарить, нестись
    +

    3. pędzić, mknąć

    * * *
    gazowany несов.
    1) подверга́ть де́йствию га́за; отравля́ть га́зом
    2) гази́рова́ть

    woda gazowana — газиро́ванная вода́

    3) жарг. шпа́рить, нести́сь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gazować

  • 4 gonić

    глаг.
    • бежать
    • гнать
    • гнаться
    • затравить
    • мчаться
    • нестись
    • охотиться
    • преследовать
    • прогонять
    * * *
    goni|ć
    \gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;

    \gonić zbiega преследовать беглеца;

    2. бежать, мчаться;
    3. подгонять;

    ● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;

    \gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения
    +

    1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać

    * * *
    goniony несов.
    1) kogo-co, za kim-czym бежа́ть, гна́ться за кем-чем, пресле́довать кого

    gonić zbiega — пресле́довать беглеца́

    2) бежа́ть, мча́ться
    3) подгоня́ть
    - roboty
    - gonić po świecie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gonić

  • 5 pędzić

    глаг.
    • бегать
    • бежать
    • действовать
    • лизать
    • мчать
    • мчаться
    • нестись
    • преследовать
    • слетать
    • уносить
    • уноситься
    • функционировать
    • ходить
    * * *
    pędz|ić
    \pędzićę, \pędzićony несов. 1. мчаться, нестись;

    \pędzić со tchu (w piersiach) мчаться во весь дух;

    2. гнать;

    \pędzić do pracy гнать на работу; \pędzić bimber гнать самогон;

    3. горн. проходить;
    ● \pędzić życie (żywot) вести жизнь
    +

    1. mknąć 2. gnać

    * * *
    pędzę, pędzony несов.
    1) мча́ться, нести́сь

    pędzić co tchu (w piersiach) — мча́ться во весь дух

    pędzić do pracy — гнать на рабо́ту

    pędzić bimber — гнать самого́н

    3) горн. проходи́ть
    - pędzić żywot
    Syn:
    mknąć 1), gnać 2)

    Słownik polsko-rosyjski > pędzić

  • 6 przeganiać

    глаг.
    • перегонять
    * * *
    przegania|ć
    \przeganiaćny несов. 1. прогонять, выгонять;
    2. перегонять, обгонять; 3. проноситься, мчаться
    +

    1. przepędzać 2. prześcigać 3. przelatywać, przemykać, mknąć

    * * *
    przeganiany несов.
    1) прогоня́ть, выгоня́ть
    2) перегоня́ть, обгоня́ть
    3) проноси́ться, мча́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przeganiać

См. также в других словарях:

  • mknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, mknę, mknie, mknij, mknął, mknęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się bardzo szybko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łódź mknie po falach. Samolot mknie w przestworzach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mknąć — ndk Va, mknę, mkniesz, mknij, mknął, mknęła, mknęli «poruszać się bardzo szybko naprzód; biec, pędzić, gnać, jechać, płynąć, lecieć» Mknąć samochodem. Mknąć na rowerze. Mknąć autostradą, jezdnią. Pociąg, samolot mknie. Chmury mkną po niebie. Koń… …   Słownik języka polskiego

  • świszczeć — ndk VIIb, świszczećczę, świszczećczysz, świszcz, świszczećczał, świszczećczeli → świstać w zn. 1 ◊ Pędzić, mknąć, wywijać czymś itp. aż w uszach świszczy, aż powietrze świszczy (w uszach) «pędzić, mknąć, wywijać czymś bardzo szybko, ze świstem» …   Słownik języka polskiego

  • gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… …   Słownik języka polskiego

  • mknięcie — n I rzecz. od mknąć …   Słownik języka polskiego

  • nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

  • przemknąć — dk Va, przemknąćnę, przemknąćniesz, przemknąćnij, przemknąćnął, przemknąćnęła, przemknąćnęli, przemknąćnąwszy przemykać ndk I, przemknąćam, przemknąćasz, przemknąćają, przemknąćaj, przemknąćał «mknąc przebyć pewien odcinek drogi; przejść,… …   Słownik języka polskiego

  • strzała — ż IV, CMs. strzałaale; lm D. strzałaał 1. «pocisk wystrzeliwany z łuku, z kuszy itp., składający się z pręta (drzewca) zakończonego z jednej strony ostrzem (grotem), a z drugiej zwykle piórami sterującymi (lotkami), zapewniającymi pociskowi… …   Słownik języka polskiego

  • szosa — ż IV, CMs. szosasie; lm D. szos «droga o twardej nawierzchni przeznaczona dla pojazdów» Asfaltowa szosa. Szosa wysadzana drzewami. Pobocze szosy. Pędzić, mknąć szosą, po szosie. Szosa prowadzi do dworca. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • maknuti — màknuti (se) svrš. <prez. mȁknēm (se), pril. pr. ūvši (se), imp. màkni (se), prid. trp. mȁknūt> DEFINICIJA 1. (što, koga) a. promijeniti čemu mjesto, učiniti da se nađe na drugom mjestu b. razg. ukloniti, odstraniti 2. (čime) učiniti pokret …   Hrvatski jezični portal

  • zamka — zȃmka ž <D L mci, G mn ā/ ī> DEFINICIJA 1. a. naprava u obliku omče ili petlje namještena za hvatanje divljači [postaviti zamku] b. omča, petlja (u dječjoj igri) 2. pren. lukavstvo kojim se nekoga vara ili dovodi u nepovoljan položaj; mamac …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»