-
1 minister
mĭnister, tra, trum, adj. ( gen. plur. ministrūm, Stat. S. 3, 1, 86) [a double comp. in form, from minus and comp. ending -ter, Gr. ter-os; cf.: magister, sinister], that is at hand, that serves, ministers (as an adj. only poet. and later): lumina (i. e. oculi) propositi facta ministra tui, that further, promote; promotive, or in a subst. sense, Ov. H. 21, 114:II.minister Grex,
Sil. 11, 274:ardor,
Lucr. 5, 297:ministro baculo,
with the aid of a staff, Ov. Ib. 261.—Subst.A.mĭnister, tri, m., an attendant, waiter, servant; also a priest's attendant or assistant; likewise an inferior officer, underofficial; hence, transf., an aider in a good or bad sense, a furtherer, promoter, helper, an abettor, accomplice:B.centum aliae (famulae), totidemque pares aetate ministri,
Verg. A. 1, 705:Phrygius,
the cup-bearer Ganymede, Val. Fl. 5, 691; Mart. 12, 15, 7:Falerni,
a cup -bearer, Cat. 27, 1:ministri publici Martis,
Cic. Clu. 15, 43:hostia Inter cunctantes cecidit moribunda ministros,
Verg. G. 3, 488:ministri imperii tui,
inferior officers, under-officials, Cic. Q. Fr 1, 1, 3:regni,
an assistant in the regal government, a minister, Just. 16, 1, 3:infimi homines ministros se praebent in judiciis oratoribus,
i. e. inform the orators what the law is, Cic. de Or 1, 45, 146:legum,
a minister, administrator, id. Clu. 53, 198:sermonum,
a mediator, negotiator, Tac. H. 2, 99:consiliorum suorum,
Vell. 2, 129, 3:Tiberius Alexander... minister bello datus,
Tac. A. 15, 28:ministri ac servi seditionum,
Cic. Fam. 1, 9, 13:ministri ac satellites cupiditatum,
id. Verr 2, 3, 8, § 21; so,furoris alieni,
agents, instruments, Lact. 5, 11:libidinis, Cic Lael. 10, 35: socii scelerum atque ministri,
Lucr. 3, 61:Calchante ministro,
with the help of Calchas, Verg. A. 2, 100:ministrum esse in maleficio,
Cic. Clu. 22, 60:minister fulminis ales,
i. e. the eagle, Hor. C. 4, 4, 1:calidae gelidaeque (aquae) minister,
one who serves, Juv. 5, 63:me nemo ministro fur erit,
by my aid, id. 3, 46.—Esp. (eccl. Lat.), a minister of religion, a preacher of Christ:ut sim minister Christi,
Vulg. Rom. 15, 16; id. Eph. 3, 7:fidelis,
id. ib. 6, 21:Dei,
id. 2 Cor. 6, 4:optimus,
Aug. Conf. 10, 26.—Of inanimate things:sit anulus tuus non minister alienae voluntatis,
Cic. Q. Fr 1, 1, 4:taedae, ardore ministro, suppeditant novum lumen,
Lucr. 5, 297.—mĭnistra, ae, f., a female attendant, maid-servant; a female assistant or minister, at religious worship (class. only in the trop. signif.).1.Lit.:2.una ministrarum,
Ov. M. 9, 90; 306; 14, 705:accipiat missas apta ministra notas,
Ov. A. A. 3, 470:ara deae certe tremuit, pariente ministrā,
i. e. the Vestal Sylvia, id. F. 3, 47.—Also among Christians:ancillae, quae ministrae dicebantur,
i. e. deaconesses, Plin. Ep. 10, 97, 8.—Trop., a servant, handmaid; in a bad sense, an aider, accessory, abettor:ministra et famula corporis res familiaris,
Cic. Tusc. 1, 31, 75:voluptatum satellites et ministrae,
id. Fin. 2, 12, 37:Camilla delegit pacisque bonas bellique ministras,
Verg. A. 11, 658. -
2 minister
minister tra, trum, adj. [3 MAN-], subordinate, that serves, ministering: Lumina (i. e. oculi) propositi facta ministra tui, furthering, O.: ministro baculo, with the aid of a staff, O.—As subst m., an attendant, waiter, servant, aider, furtherer, promoter, helper: quibus ministris ea egerit, by whose agency, S.: me ministro, by my aid, Iu.: ministri publici Martis: ministri imperi tui, under officers: ministros se praebent in iudiciis oratoribus, i. e. prompters: legum, administrator: ministri ac satellites cupiditatum: Calchante ministro, with the help of Calchas, V.: fulminis ales, i. e. the eagle, H.: calidae gelidaeque (aquae), one who serves, Iu.: sit anulus tuus non minister alienae voluntatis.* * *Iattendant, servant, waiter; agent, aide; accompliceII -
3 ad - minister
ad - minister trī, m one who is at hand to help, an assistant, minister, helper: administris ad ea sacrificia Druidibus utuntur, Cs.: consiliorum, S. — Esp., a tool, instrument, pandar: Naevi: istius cupiditatum.—An engineer, attendant: opus et administros tutari, S. -
4 vergobretus
vergobretus ī, m [Celtic], the minister of justice, executive (of the Aedui), Cs.* * *minister of justice, executive (of the Aedui) -
5 ministerium
mĭnistĕrĭum, ii, n. [minister], the office or functions of a minister, attendance, service, ministry, in a good or bad sense; an office, occupation, work, labor, employment, administration, etc. (not in Cic. or Cæs.; cf.: munus, officium).I.Lit.: sunt qui ita distinguant:II.quaedam beneficia esse, quaedam officia, quaedam ministeria: beneficium esse, quod alienus det: officium esse filii, uxoris, etc.: ministerium esse servi, quem conditio sua eo loco posuit, ut nihil eorum, quae praestat, imputet superiori,
Sen. Ben. 3, 18, 1:servorum,
Just. 2, 13, 10. ubi ego omnibus parvis magnisque ministeriis praefulcior, Plaut. Ps. 3, 1, 6: facere uxoribus, to wait or attend upon, id. 32, 3, 16:praestare alicui,
Dig. 13, 5, 15:exhibere,
ib. 50, 1, 17:assuetos ministeriis talium facinorum,
Liv. 42, 15:magis necessarium quam speciosi ministerii procurationem intueri,
id. 4, 8, 6:praebere,
Dig. 47, 2. 51:ministerium consilii sui afferre,
Just. 31, 5, 8:fabrilia,
Plin. 16, 43, 84, § 230:dura,
Ov. M. 11, 625:diurna,
id. ib. 4, 216:navis,
Petr. 108:triste,
Verg. A. 6, 223; cf.foeda,
id. ib. 7, 619; Sedul. 4, 130:Quirinus acribus ministeriis consulatum adeptus,
Tac. A. 3, 48:ministeria belli,
military service, id. ib. 2, 78:ministerio Catonis... facta provincia Cyprus est,
agency, Vell. 2, 38, 6:caedis,
Curt. 10, 1, 2: ministeris functi esse, Mos. et Rom. Leg. Coll. 13, 3, 2.—Esp., the Christian ministry, the office of a preacher of Christ or of religion:verbi,
Vulg. Act. 6, 4:reconciliationis,
id. 2 Cor. 6, 18:melius,
id. Heb. 8, 6.—Transf., concr.A.A suite of attendants:B.quindecim convivarum, ac ministerii capax triclinium,
Plin. 12, 1, 5, § 10:ministeria magistratibus conscribere, i. e. lictores, viatores, etc.,
Tac. A. 13, 27:aulicum,
court-servants, Lampr. Alex. Sev. 41:atratum coquinae ministerium,
the kitchen-servants, Amm. 14, 6, 17:varia arenae ministeria,
managers of the games, Suet. Ner. 12.—A service of dishes, table-service (post-class.): ducentarum librarum argenti pondus ministerium, Lampr Alex. Sev. 34; Paul. Sent. 3, 6, 86. -
6 sedulus
sēdŭlus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Curt. from root hed-, to go; Gr. hodos, way; whence Lat. solum, solium; cf. tremulus, from tremo; prop. active, inclined to motion; but perh. better referred to root sed-, sid-, (Sanscr. sad-), of sedeo; Engl. sit; cf. assiduus. The derivation from sē - dolo, adopted by Don. Ter. Ad. 3, 3, 59; Serv. Verg. A. 2, 374; Non. 37, 28; and Isid. Orig. 10, 244 and 247; cf. Döderl. Syn. 1, p. 117 sq. al., is an error]; orig. sitting fast, persisting in some course of action; hence, busy, diligent, industrious, zealous, careful, unremitting, solicitous, assiduous, sedulous (mostly poet.;II.syn.: diligens, officiosus, attentus): eloquentes videbare, non sedulos velle conquirere,
orators, not those who labor at oratory, Cic. Brut. 47, 176:haec a concubitu fit sedula, tardior illa,
Ov. A. A. 1, 377:exanimat lentus spectator, sedulus inflat,
Hor. Ep. 2, 1, 178:tantum venerata virum hunc sedula curet,
Tib. 1, 5, 33; cf.puer (minister),
Hor. C. 1, 38, 6:agricola,
Plin. 17, 14, 24, § 101:olitor, Col. poët. 10, 148: apis,
Tib. 2, 1, 50; Ov. M. 13, 928:Baucis,
id. ib. 8, 640:anus,
Tib. 1, 3, 84:nutrix,
Ov. H. 21, 95; id. M. 10, 438; Hor. A. P. 116:mater,
Phaedr. 4, 5, 13:deducat juvenum sedula turba senem,
Tib. 1, 4, 80:sedula fune viri contento bracchia lassant,
Ov. F. 4, 297:labor,
Sen. Hippol. 1109:opera,
App. M. 9, p. 237:industria,
id. ib. 2, p. 128:ministerium,
id. ib. 11, p. 267:cura,
Col. 8, 1, 3 et saep.: velim te arbitrari factum. R. Sedulum est, submoventur hostes, removentur lapides, Plaut. Fragm. ap. Charis. p. 194 P.—With an invidious implication, officious, obtrusive:A.ne studio nostri pecces odiumque libellis Sedulus importes opera vehemente minister,
Hor. Ep. 1, 13, 5:hospes,
id. S. 1, 5, 71:nec quisquam flammae sedulus addat aquam,
Tib. 2, 4, 42:luna,
Prop. 1, 3, 32; cf.:male sedulus,
Ov. A. A. 3, 699; id. M. 10, 438.—Hence, advv.sēdŭlō, busily, diligently, industriously, eagerly, carefully, zealously, unremittingly, assiduously, solicitously, sedulously.1.In gen. (very freq. and class.;2.a favorite word of Plaut. and Ter.): nam ille amico suo sodali sedulo rem mandatam exsequitur,
Plaut. Bacch. 3, 3, 71 sq.:ut cognorant, dabimus operam sedulo,
id. Cas. prol. 16; so,operam dare,
id. Pers. 4, 7, 10; id. Men. 5, 7, 20:addere,
id. Cist. 1, 1, 54; id. Most. 1, 2, 41:comparare quae opus sunt,
Liv. 1, 41:faciam sedulo, Ut, etc.,
Plaut. Capt. 2, 3, 25.—Most freq. with facere; cf. Cato, R. R. 2, 2; Plaut. Ep. 2, 2, 108; id. Bacch. 4, 8, 30; id. Merc. 2, 3, 126; id. Poen. 1, 2, 144; id. Pers. 1, 1, 47 sq.; Ter. And. 3, 4, 18; 4, 1, 56; id. Eun. 2, 3, 71; id. Heaut. 1, 1, 74; 2, 4, 16; id. Ad. 1, 1, 25; 2, 2, 43; Cic. Clu. 21, 58; id. Fin. 3, 4 fin.; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 a, 2.—With fieri, Plaut. Merc. 2, 2, 31; id. Rud. 1, 4, 22; id. Trin. 1, 2, 155; Ter. Ad. 3, 3, 59; id. Phorm. 1, 4, 51; 5, 8, 12; Cic. Fam. 2, 11 fin.; cf.:sedulo id ago,
Ter. And. 3, 5, 8:agitans mecum,
id. Phorm. 4, 3, 10: ad socios nostros sedulo dispertieram, alio frumentum, alio legatos, etc., Cato ap. Charis. p. 197 P.; cf.: salutem impertit studiose et sedulo, Lucil. ap. Non. 37, 30:aliquid conservare,
Cato, R. R. 5, 8:servare,
Plaut. Capt. 2, 2, 7; id. Curc. 5, 2, 41; id. Rud. 2, 3, 52:celare,
id. Aul. 1, 2, 35:dissimulare,
Ter. Hec. 4, 2, 2; id. Phorm. 2, 3, 81:animum advertere,
Plaut. Stich. 4, 1, 40; id. Rud. 2, 2, 1; cf.:munditer se habere,
id. Poen. 1, 2, 26: Ge. Valuistine usque? Ep. Sustentatum'st sedulo, id. Stich. 3, 2, 14; 4, 2, 8:sedulo aliquid dicere,
to assert emphatically, protest, id. Capt. 4, 2, 106; cf.: ego illud sedulo Negare factum;ille instat factum,
Ter. And. 1, 1, 119; so,moneo,
id. Ad. 3, 3, 72:et moneo, et hortor,
id. Hec. 1, 1, 6:credere,
i. e. sincerely, id. Phorm. 2, 4, 13; cf.argumentari,
Cic. Att. 3, 12, 1.—In partic., with an implication of design, on purpose, designedly, intentionally (rare;B.not in Cic.): aliquid occultare,
Plaut. Capt. 2, 2, 48:fingit causas, ne det, sedulo,
Ter. Eun. 1, 2, 58:nusquam nisi in virtute spes est, milites, et ego sedulo, ne esset, feci,
Liv. 34, 14:diem extrahere,
id. 28, 15:tempus terere,
id. 3, 46: imitari aliquem, Quint. 7, 1, 54.—sēdŭlē, busily, diligently, carefully, etc. (post-Aug. and rare):semper custos sedule circumire debet alvearia,
Col. 9, 9, 1: hoc munus implet sedule, Prud. steph. 5, 407; Vulg. 4 Reg. 4, 13. -
7 āles
āles ālitis, gen plur. ālitum, and poet. ālituum, adj. and subst. [ala]. I. Adj, winged: avis: deus, i. e. Mercury, O.: minister fulminis (i. e. aquila), H.: (Venus) purpureis ales oloribus, borne on the wings of bright swans, H. — Quick, hasty, rapid, swift: rutili tres ignis et alitis Austri, V.: passus, O.— II. Subst m. and f a bird: fulvus Iovis, i. e. aquila, V.: Phoebeïus, the raven, O.: albus, the swan, H.: Aetheriā lapsa plagā Iovis ales, V.: regia, O.—Esp., in augury, alites are birds whose flight is significant (cf. oscen, a bird whose song is regarded in augury). — Hence, augury, omen, sign: lugubris, H.: potiore alite, H.—Ales canorus, a swan (of a poet), H.: Maeonii carminis, i. e. the singer of a Maeonian (Homeric) song, H.* * *I(gen.), alitis ADJwinged, having wings; swift/quickIIales deus -- Mercury; ales puer -- Cupid
bird; (esp. large); winged god/monster; omen/augury -
8 amīcus
amīcus ī ( gen plur. amīcūm, T.), m [1 amicus], a loved one, loving one, friend: communia esse amicorum inter se omnia, T.: tria paria amicorum: novus, vetus: paternus ac pernecessarius: numeri maioris amici, the most of his friends, O.— A patron, protector: potens, H.: magnus, Iu.—A companion, colleague: fugam exprobravit amico, O.—Of the state, a friend, ally: Deiotarus ex animo amicus: a senatu populi R. amicus appellatus, Cs. — Of a prince, a counsellor, courtier, minister: regis, Cs.: reges ex amicis Alexandri, N.* * *Iamica -um, amicior -or -us, amicissimus -a -um ADJfriendly, dear, fond of; supporting (political), loyal, devoted; lovingIIfriend, ally, disciple; loved one; patron; counselor/courtier (to a prince) -
9 cōnsiliārius
cōnsiliārius ī, m [consilium], a counsellor, adviser: fidelis: ad bellum, L. — An interpreter, minister: (augur) Iovi datus.* * *Icounselor/adviser; sharer of counsels; assessor; consilium princips memberIIconsiliaria, consiliarium ADJcounseling, advising; suitable for counsel (L+S) -
10 fulmen
fulmen inis, n [2 FLAG-], a lightning flash, stroke of lightning, fire, thunderbolt: Iovi fulmen fabricati: ictu fulminis deflagrare: fulmine tactus, O.: fulmine percussus: fulminis ictūs Evadere, Iu.: minister fulminis, H.: contemnere fulmina, Iu.—Fig., a thunderbolt, destructive power, crushing blow: fulmina fortunae contemnere: dictatorium, L.: iustum, Iu.: Fulmen habent in dentibus apri, O.: duo fulmina nostri imperi, Scipiones: verborum meorum, i. e. resistless might.* * *lightning, flash; thunderbolt; crushing blow -
11 gelidus
gelidus adj. with comp. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty: Lirem gelidiorem facit: aqua: pruinae, V.: loca propinquitate montis, L.: Haemus, H.: foci, i. e. fireless, O.: tyrannus (i. e. Boreas), O.—As subst f. (sc. aqua), ice-cold water, icewater: foribusque repulsum Perfundit gelidā, H.: calidae gelidaeque minister, Iu.— Icy cold, cold, stiff: corpora, O.: artūs, O.: senectā Sanguis, V.: frigore pectus, O.— Chilling, stiffening: mors, H.: metus, O.: tremor, V.* * *gelida, gelidum ADJice cold, icy -
12 iūssum
iūssum ī, n [P. neut. of iubeo], an order, command, ordinance, law: deorum immortalium iussa: iussis vostris oboediens, S.: horrida iussa, V.: iussis carmina coepta tuis, V.: efficere, execute, S.: capessere, accept, V.: flectere, divert, V.: minister iussorum meorum, O.: populi nostri iussum.— A physician's prescription: iussa medicorum ministrare, O. -
13 ministerium
ministerium ī, n [minister], an office, attendance, service, ministry, occupation, work, labor, employment, administration: adsuetos ministeriis talium facinorum, L.: aquila velut ministerio missa, L.: diurna, O.: foeda, V.: Verna ministeriis aptus, H.— A train, body of helpers: scribarum, L.* * *Ioffice, attendance, service, employment, body of helpers; occupation, workII -
14 ministra
ministra ae, f [minister], a female attendant, maid-servant, assistant: una ministrarum, O.: pariente ministrā, i. e. the Vestal Sylvia, O.—Fig., a servant, handmaid, accessory, abettor: res familiaris, ministra corporis: pacisque bellique ministrae, V.: huic facinori esse.* * * -
15 ministrō
ministrō āvī, ātus, āre [minister], to attend, wait upon, serve: servi sordidati ministrant: cum maximis poculis ministraretur: tibi.— To take care of, manage, govern, direct: res omnīs timide, H.— To provide, furnish, supply, give, afford, serve, attend: velis, V.: Bacchum, serve wine, V.: iussa medicorum, execute, O.: (naves) velis, Ta.: Cena ministratur pueris, H.: faces furiis Clodianis: Iovi bibere: (vinum) verba ministrat, H.: furor arma ministrat, V.: caelo sol ministrat, Pr.* * *ministrare, ministravi, ministratus V DATattend (to), serve, furnish; supply -
16 praebitor
-
17 quadrupēs (quadripes)
quadrupēs (quadripes) pedis, adj. [quattuor +pes], with four feet, on all fours: quadrupedem constringito, hand and foot, T.: Mox quadrupes (infans) rituque tulit sua membra ferarum, O.— As subst m. and f a quadruped, four-footed creature: saucius, V.: minister non bipedum solum sed etiam quadripedum: flectit in orbem Quadrupedis cursūs, of his steeds, O. -
18 sēdulus
sēdulus adj. [SED-], persistent, busy, diligent, industrious, zealous, careful, unremitting, solicitous, assiduous, sedulous: eloquentes videbare, non sedulos velle conquirere, orators, not those who labor at oratory: Exanimat lentus spectator, sedulus inflat, H.: Baucis, O.: mater, Ph.: Sedula fune viri contento bracchia lassant, O.— Officious, obtrusive: Ne odium libellis Sedulus importes minister, H.: male sedula nutrix, O.* * *sedula, sedulum ADJattentive, painstaking, sedulous -
19 administer
assistant, helper, supporter; one at hand to help, attendant; priest, minister -
20 amminister
assistant, helper, supporter; one at hand to help, attendant; priest, minister
См. также в других словарях:
Minister(in) — Minister(in) … Deutsch Wörterbuch
Minister — • Even before the Reformation the word minister was occasionally used in English to describe those of the clergy actually taking part in a function, or the celebrant as distinguished from the assistants, but it was not then used sine addito to… … Catholic encyclopedia
minister — min‧is‧ter [ˈmɪnstə ǁ ər] noun [countable] in Britain and some other countries, a politician who is a member of the government and is either in charge of or has an important job in a government department: • a meeting of EU finance ministers •… … Financial and business terms
minister — MINISTÉR, ministere, s.n. 1. Organ central al administraţiei de stat care conduce o anumită ramură a activităţii statului şi care este condus de un ministru; instituţia respectivă; p. ext. clădirea în care îşi are sediul această instituţie. 2.… … Dicționar Român
Minister — can mean several things: Minister (Christianity), a Christian who ministers in some way Minister (diplomacy), the rank of diplomat directly below ambassador Minister (government), a politician who heads a ministry (government department) Shadow… … Wikipedia
Minister — Sm std. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. minister Diener , zu l. minor kleiner, geringer . Die Bedeutung Regierungsmitglied im 17. Jh. aus frz. ministre desselben Ursprungs (in merowingischer Zeit war das ministerium der Haus und Hofdienst… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
minister to — ˈminister to [transitive] [present tense I/you/we/they minister to he/she/it ministers to present participle ministering to past tense ministered to … Useful english dictionary
Minister — Min is*ter, n. [OE. ministre, F. ministre, fr. L. minister, orig. a double comparative from the root of minor less, and hence meaning, an inferior, a servant. See 1st {Minor}, and cf. {Master}, {Minstrel}.] [1913 Webster] 1. A servant; a… … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Min is*ter, v. i. 1. To act as a servant, attendant, or agent; to attend and serve; to perform service in any office, sacred or secular. [1913 Webster] The Son of man came not to be ministered unto, but to minister. Matt. xx. 28. [1913 Webster] 2 … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Minister: Die Bezeichnung für »oberster ‹Verwaltungs›beamter des Staates; Mitglied der Regierung« wurde im 17. Jh. aus gleichbed. frz. ministre (eigentlich »Diener«, dann etwa »Diener des Staates; mit einem politischen Amt Beauftragter«) entlehnt … Das Herkunftswörterbuch
minister — [n1] person in charge of church abbot, archbishop, archdeacon, bishop, chaplain, clergy, clergyperson, cleric, clerical, clerk, confessor, curate, deacon, dean, diocesan, divine, ecclesiastic, lecturer, missionary, monk, parson, pastor, preacher … New thesaurus