-
1 diutinus
lasting a long time, enduring, long-lived. -
2 diuturnus
lasting a long time, of long duration. -
3 triduana
lasting three days. -
4 trilustralis
lasting for fifteen years -
5 diūturnus
diūturnus (diu-, O.), adj. with comp. [diu], of long duration, lasting, long: usus: pax: quies, S.: labor: non potes esse diuturnus, i. e. your power. —Comp.: molestiae, of longer duration: Hic vellem diuturnior esset, longer-lived, O.* * *diuturna -um, diuturnior -or -us, diuturnissimus -a -um ADJlasting, lasting long -
6 annuus
annuus adj. [annus], of a year, lasting a year: tempus: qui (magistratus) creatur annuus, Cs.: reges, N.: cultura, H.: labor, a whole year's work: signorum commutationes, during the year.—Yearly, annual: Sacra, V.* * *annua, annuum ADJfor a year, lasting/appointed for a year; paid/performed yearly, annual -
7 bilūstris
bilūstris e, adj. [bi-+lustrum], that lasts ten years: bellum, O.* * *bilustris, bilustre ADJlasting two lustres, lasting 10 years -
8 diūtinus
diūtinus adj. [diu], of long duration, lasting, long: mansiones Lemni, T.: servitus: labor, Cs.: militia, L.* * *diutina, diutinum ADJlong lasting, long -
9 mēnstruus
mēnstruus adj. [mensis], of a month, of every month, monthly: usura.— Of a month, lasting a month, monthly: vita: cibaria: Luna, i. e. in her monthly course, V.—As subst m.: menstruum secum ferre, a month's provisions, L.* * *menstrua, menstruum ADJmonthly; happens/done/paid every month; of/lasting for/consisting of a month -
10 trilustralis
trilustralis, trilustrale ADJfifteen-year-lasting; lasting for fifteen years -
11 durabilis
dūrābĭlis, e, adj. [duro], lasting, durable (rare;not ante-Aug.): quod caret alterna requie durabile non est,
Ov. H. 4, 89; Col. 12, 38, 7; 12, 55, 1:vox,
Quint. 11, 3, 23 al. — Comp.:durabilior materies,
App. Mag. p. 314, 13.— Sup. does not occur.— Adv.: dūrābĭlĭter, in a lasting manner, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 9. -
12 durabiliter
dūrābĭlis, e, adj. [duro], lasting, durable (rare;not ante-Aug.): quod caret alterna requie durabile non est,
Ov. H. 4, 89; Col. 12, 38, 7; 12, 55, 1:vox,
Quint. 11, 3, 23 al. — Comp.:durabilior materies,
App. Mag. p. 314, 13.— Sup. does not occur.— Adv.: dūrābĭlĭter, in a lasting manner, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 9. -
13 proprium
prō̆prĭus, a, um, adj. [etym. dub.; perhaps from root prae; cf. prope], not common with others, one's own, special, particular, proper (class.; cf.: peculiaris, privatus).I.In gen., opp. communis: nam virtutem propriam mortalibus fecit: cetera promiscue voluit communia habere, Varr. ap. Non. 361, 25:B.proprium et peculiare,
Plin. 7, 25, 26, § 93:tria praedia Capitoni propria traduntur,
to him for his own, Cic. Rosc. Am. 8, 21:proprio sumptu edere ludos,
Tac. A. 1, 15:propriā pecuniā militem juvare,
id. ib. 1, 71:basilicam propriā pecuniā firmare,
id. ib. 3, 72 init.; id. H. 2, 84:propria impensa,
Just. 12, 11, 1:propriis viribus,
Liv. 2, 53:familia,
id. 7, 9:libri, Hor S. 1, 10, 64: horreum,
id. C. 1, 1, 9:proprio Marte,
by his own bravery, Ov. P. 4, 7, 14.—With pron. poss. (class. and freq.):ut cum ademerit nobis omnia, quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc, quae communis est, eripere cupiat,
all that belonged peculiarly to us, Cic. Rosc. Am. 52, 150:suā quādam propriā, non communi oratorum facultate,
id. de Or. 1, 10, 44: ut redeas ad consuetudinem vel nostram communem vel tuam solius et propriam, Luc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 3:omnia qui jubet esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem ullam queat dicere,
Cic. Rep 4, 5, 5; id. ap. Non. p. 362:suis propriis periculis parere commune reliquis otium,
id. Rep. 1, 4, 7:quod (periculum) autem meum erat proprium,
id. Fam. 2, 17, 7; id. Sest. 7, 15;calamitatem aut propriam suam aut temporum queri,
Caes. B. C. 3, 20.—Opp. alienus, etc., one's own, peculiar, special, characteristic, personal:1.tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris,
Cic. Sull. 3, 9:reliquae partes quales propriae sunt hominis,
id. Fin. 5, 12, 35:id non proprium senectutis est vitium, sed commune valetudinis,
id. Sen. 11, 35:libertatem propriam Romani generis,
id. Phil. 3, 11, 29:proprium id Tiberio fuit,
Tac. A. 4, 19:ira,
personal resentment, id. ib. 2, 55.—As subst.: prō̆prĭum, i, n.Lit., a possession, property:2.id est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque utitur,
Cic. Fam. 7, 30, 2:vivere de proprio,
Mart. 12, 78, 2.—Trop., a characteristic mark, a sign, characteristic, etc., Cic. Off. 1, 1, 2; 2, 5, 17; Caes. B. G. 6, 23.—II.In partic., peculiar, extraordinary: nisi mihi fortuna proprium consilium extorsisset, Sent. ap. Cic. Fam. 10, 35, 1:B.superbo decreto addidit propriam ignominiam,
Liv. 35, 33.—Lasting, constant, permanent, perpetual (class.):A.illum amatorem tibi proprium futurum in vitā,
Plaut. Most. 1, 3, 67; Att. ap. Non. 362, 5:nihil in vitā proprium mortali datum esse,
Lucil. ib. 362, 15:alicui proprium atque perpetuum,
Cic. Imp. Pomp. 16, 48:perenne ac proprium manere,
id. Red. in Sen. 4, 9:parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt,
Nep. Thras. 4, 2; Hor. S. 2, 6, 5; cf. id. Ep. 2, 2, 172:deferens uni propriam laurum,
id. C. 2, 2, 22; Verg. A. 6, 871:victoriam propriam se eis daturam,
lasting, Hirt. B. Afr. 32.— Comp., Ov. M. 12, 284; id. P. 1, 2, 152; Liv. 4, 27, 3. —Hence, adv.: proprĭē.Specially, peculiarly, properly, strictly for one's self (opp. communiter;B.class.): quod me amas, est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es, id est proprie tuum,
Cic. Fam. 9, 15, 1:promiscue toto (Campo Martio), quam proprie parvā parte frui malletis,
for yourselves, individually, separately, id. Agr. 2, 31, 85.—In partic.1. 2.Especially, eminently, exclusively:C.mira sermonis, cujus proprie studiosus fuit, elegantia,
Quint. 10, 1, 114; cf. Vell. 2, 9, 2.—Properly, accurately, strictly speaking, in the proper (not tropical) sense:magis proprie nihil possum dicere,
Cic. Phil. 2, 31, 77:illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur,
id. Off. 3, 3, 13; Liv. 34, 32; 44, 22:uti verbo proprie,
Gell. 9, 1, 8; 2, 6, 5; 7, 11, 2; 16, 5, 1. -
14 proprius
prō̆prĭus, a, um, adj. [etym. dub.; perhaps from root prae; cf. prope], not common with others, one's own, special, particular, proper (class.; cf.: peculiaris, privatus).I.In gen., opp. communis: nam virtutem propriam mortalibus fecit: cetera promiscue voluit communia habere, Varr. ap. Non. 361, 25:B.proprium et peculiare,
Plin. 7, 25, 26, § 93:tria praedia Capitoni propria traduntur,
to him for his own, Cic. Rosc. Am. 8, 21:proprio sumptu edere ludos,
Tac. A. 1, 15:propriā pecuniā militem juvare,
id. ib. 1, 71:basilicam propriā pecuniā firmare,
id. ib. 3, 72 init.; id. H. 2, 84:propria impensa,
Just. 12, 11, 1:propriis viribus,
Liv. 2, 53:familia,
id. 7, 9:libri, Hor S. 1, 10, 64: horreum,
id. C. 1, 1, 9:proprio Marte,
by his own bravery, Ov. P. 4, 7, 14.—With pron. poss. (class. and freq.):ut cum ademerit nobis omnia, quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc, quae communis est, eripere cupiat,
all that belonged peculiarly to us, Cic. Rosc. Am. 52, 150:suā quādam propriā, non communi oratorum facultate,
id. de Or. 1, 10, 44: ut redeas ad consuetudinem vel nostram communem vel tuam solius et propriam, Luc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 3:omnia qui jubet esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem ullam queat dicere,
Cic. Rep 4, 5, 5; id. ap. Non. p. 362:suis propriis periculis parere commune reliquis otium,
id. Rep. 1, 4, 7:quod (periculum) autem meum erat proprium,
id. Fam. 2, 17, 7; id. Sest. 7, 15;calamitatem aut propriam suam aut temporum queri,
Caes. B. C. 3, 20.—Opp. alienus, etc., one's own, peculiar, special, characteristic, personal:1.tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris,
Cic. Sull. 3, 9:reliquae partes quales propriae sunt hominis,
id. Fin. 5, 12, 35:id non proprium senectutis est vitium, sed commune valetudinis,
id. Sen. 11, 35:libertatem propriam Romani generis,
id. Phil. 3, 11, 29:proprium id Tiberio fuit,
Tac. A. 4, 19:ira,
personal resentment, id. ib. 2, 55.—As subst.: prō̆prĭum, i, n.Lit., a possession, property:2.id est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque utitur,
Cic. Fam. 7, 30, 2:vivere de proprio,
Mart. 12, 78, 2.—Trop., a characteristic mark, a sign, characteristic, etc., Cic. Off. 1, 1, 2; 2, 5, 17; Caes. B. G. 6, 23.—II.In partic., peculiar, extraordinary: nisi mihi fortuna proprium consilium extorsisset, Sent. ap. Cic. Fam. 10, 35, 1:B.superbo decreto addidit propriam ignominiam,
Liv. 35, 33.—Lasting, constant, permanent, perpetual (class.):A.illum amatorem tibi proprium futurum in vitā,
Plaut. Most. 1, 3, 67; Att. ap. Non. 362, 5:nihil in vitā proprium mortali datum esse,
Lucil. ib. 362, 15:alicui proprium atque perpetuum,
Cic. Imp. Pomp. 16, 48:perenne ac proprium manere,
id. Red. in Sen. 4, 9:parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt,
Nep. Thras. 4, 2; Hor. S. 2, 6, 5; cf. id. Ep. 2, 2, 172:deferens uni propriam laurum,
id. C. 2, 2, 22; Verg. A. 6, 871:victoriam propriam se eis daturam,
lasting, Hirt. B. Afr. 32.— Comp., Ov. M. 12, 284; id. P. 1, 2, 152; Liv. 4, 27, 3. —Hence, adv.: proprĭē.Specially, peculiarly, properly, strictly for one's self (opp. communiter;B.class.): quod me amas, est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es, id est proprie tuum,
Cic. Fam. 9, 15, 1:promiscue toto (Campo Martio), quam proprie parvā parte frui malletis,
for yourselves, individually, separately, id. Agr. 2, 31, 85.—In partic.1. 2.Especially, eminently, exclusively:C.mira sermonis, cujus proprie studiosus fuit, elegantia,
Quint. 10, 1, 114; cf. Vell. 2, 9, 2.—Properly, accurately, strictly speaking, in the proper (not tropical) sense:magis proprie nihil possum dicere,
Cic. Phil. 2, 31, 77:illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur,
id. Off. 3, 3, 13; Liv. 34, 32; 44, 22:uti verbo proprie,
Gell. 9, 1, 8; 2, 6, 5; 7, 11, 2; 16, 5, 1. -
15 aequālis
aequālis e, adj. with comp. [aequo], equal, like, even, on a par: virtutes inter se: eis genus, eloquentia, aetas aequalia, S.—Of the same age, equally old: chorus aequalis Dryadum, V. — As subst, a contemporary, fellow: aequali suo inservire, T.: dilexi senem, ut aequalem: Aristides Themistocli (gen.), N.—Living at the same time, contemporary, coeval, and subst, a contemporary: Ennio: temporibus illis scriptor, L.—Coeval, coexistent: benevolentia ipsius aequalis aetati, as old as himself: urbis mortali corpori, lasting only as long as, L.: aequali tecum pubesceret aevo, V. — Uniform, level, even, steady: loca, S.: terra ab omni parte, O.: aequali ictu freta scindere, O.: sonitus... aequalior accidens auribus, L.: nil aequale homini fuit illi, no consistency, H.* * *Iaequale, aequalior -or -us, aequalissimus -a -um ADJequal, similar; uniform, level, flat; of the same age/generation/durationIIcomrade; person of one's age/rank/ability, contemporary; equivalent -
16 aeternus
aeternus adj. [for * aeviternus], of an age, lasting, enduring, permanent, endless: inter nos gratia, T.: hostes, L.: sollicitudo, S.: vincula: audaciae monumentum: ignis, the vestal fire.—Of all time, everlasting, eternal, perpetual, immortal: deus: rerum Potestas, V.: mentes: supplicia: ignes, i. e. the heavenly bodies, V.: puer, Bacchus, O.: Te ex aeterno patientem mortis efficere, from immortal make mortal, O.: urbs, i. e. Rome, Tb. — Neut. as subst, perpetuity: urbs in aeternum condita, L. — Adverb.: aeternum salve, forever, V.: vivere, O.: latrans, perpetually, V.: servire, H.: aeterno, O.* * *aeterna -um, aeternior -or -us, aeternissimus -a -um ADJeternal/everlasting/imperishable; perpetual, w/out start/end -
17 anniculus
anniculus adj. [annus], of a year, yearling: virgo, N.* * *annicula, anniculum ADJone year old, yearling; lasting only one year, limited to a year -
18 antelūcānus
antelūcānus adj. [ante + lux], before light, before dawn: tempus: cenae, lasting all night.* * *antelucana, antelucanum ADJbefore daybreak, that precedes the dawn; of the hours before daybreak -
19 bimēstris
bimēstris e, adj. [bi-+mensis], of two months: stipendium, L.: porcus, two months old, H.* * *bimestris, bimestre ADJtwo months old; of/lasting two months; occurring every two months -
20 bīmus
bīmus adj. [bi-+hiems], of two winters, of two years, two years old: merum, H.: honos, O.: sententia, a commission for two years, Planc. ap. C.* * *bima, bimum ADJtwo years old; for/lasting two years
См. также в других словарях:
lasting — [ lastiŋ ] n. m. • 1830; mot angl. « durable », de to last ♦ Étoffe rase, en laine peignée, à armure satin. Lasting uni, rayé. « sa veste de lasting » (Flaubert). ● lasting nom masculin (anglais lasting, durable) Étoffe de laine rase, brillante.… … Encyclopédie Universelle
lasting — lasting, permanent, perdurable, durable, stable, perpetual mean enduring for so long as to seem fixed or established. Lasting may imply long continuance with no end in sight; in this sense, it may be close in connotation to everlasting {who … New Dictionary of Synonyms
Lasting — Last ing, a. Existing or continuing a long while; enduring; as, a lasting good or evil; a lasting color. [1913 Webster] Syn: Durable; permanent; undecaying; perpetual; unending. Usage: {Lasting}, {Permanent}, {Durable}. Lasting commonly means… … The Collaborative International Dictionary of English
Lasting — (Lästing), s. Everlasting … Herders Conversations-Lexikon
lasting — [las′tiŋ] adj. that lasts a long time; enduring; durable [a lasting peace] n. 1. a strong twilled cloth 2. Archaic endurance lastingly adv. lastingness n … English World dictionary
Lasting — Last ing, n. 1. Continuance; endurance. Locke. [1913 Webster] 2. A species of very durable woolen stuff, used for women s shoes; everlasting. [1913 Webster] 3. The act or process of shaping on a last. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Lasting — Lasting, so v.w. Everlasting … Pierer's Universal-Lexikon
Lāsting — (engl. Prunell, früher auch Kalamank, Kalmank), meist schwarze oder dunkelfarbige Kammgarngewebe für Damenkleiderstoffe mit 40–60 Ketten und 28–32 Schußfäden auf 1 cm, Bindung fünf oder siebenschäftiger Atlas; auch Mobel , Schuh und Westenstoffe … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lasting — Lasting, dunkelfarbige Kammgarngewebe … Lexikon der gesamten Technik
Lasting — oder Prunell, atlasartiges Kammwollgespinst, meist schwarz … Kleines Konversations-Lexikon
lasting — I adjective abiding, continuing, enduring gering, maintained, perpetuated, perseverant, persistent, persisting, preserved, remaining, standing, staying, sustaining, sustained, undestroyed, uneradicated, unerased, unfailing, unremoved, unrepealed… … Law dictionary