-
81 φιλο-τέχνημα
φιλο-τέχνημα, τό, künstliche, sorgfältige Arbeit, Kunstwerk; Cic. Att. 13, 40; Liban. u. a. Sp.
-
82 φλήναφος
-
83 χρῡσ-αυγίζω
χρῡσ-αυγίζω, = χρυσαυγέω, Liban.
-
84 κατα-πίπτω
κατα-πίπτω (s. πίπτω), herunterfallen, niederstürzen; Hom. aor. κάππεσον, Il. 1, 593 u. öfter, ἐν κονίῃσι 12, 23, πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ κάππεσεν 16, 311, αὐτὸς δὲ πρηνὴς ἁλὶ κάππεσεν Od. 5, 374; übertr., πᾶσι δὲ παραὶ ποσὶ κάππεσε ϑυμός Il. 15, 280; κάπετον, in dor. Form, Pind. Ol. 3, 38; πρὸς ἡμῶν κάππεσε, κάτϑανε, Aesch. Ag. 1532; μεϑύων κατέπεσες ἐς μέσους τοὺς ἄνϑρακας Eur. Cycl. 667; καταπεσὼν κείσομαι Ar. Eccl. 963; ἀπ' ὄνου Nubb. 1273; in Prosa, hineingerathen, verfallen, εἰς ἀπορίαν Plat. Men. 84 c, εἰς ἀπιστίαν καταπέπτωκεν ὁ λόγος Phaed. 88 d. – Von der fallenden Sucht, Luc. Tox. 24 Philops. 16; οἱ καταπεπτωκότες, denen der Muth gesunken ist, neben ἀγεννεῖς, Liban.
-
85 κατα-μαστῑγόω
κατα-μαστῑγόω, geißeln, Liban., l. d.
-
86 γελάω
γελάω, lachen; fut. γελάσομαι; nur Sp., wie Liban. Anacr. 38 a Automed. 3 (XI, 29) γελάσω; aor. ἐγέλασα, p. ἐγέλασσα, ἐγέλαξε Theocr. 20, 1; vgl. καταγελάω. Bei Hom. außer aorist. act. nur zerdehnte Formen des praes. und imperfect. act. und adject. verbale γελαστός, welches besonders, oben, die anderen Formen s. weiter unten. – Das Wort bezeichnet sowohl das Lachen als Ausdruck der Freude wie als Ausdruck der Verachtung, des Spottes. Hom. Iliad. 11, 378 μάλα ἡδὺ γελάσσας; Odyss. 14, 465 ἁπαλὸν γελάσαι; 18, 163 ἀχρεῖον δ' ἐγέλασσεν; Iliad. 6. 484 δακρυόεν γελάσασα, durch Thränen lächelnd; 15, 101 ἡ δ' ἐγέλασσεν χείλεσιν, οὐδὲ μέτωπον ἐπ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνϑη; γναϑμοῖσι ἀλλοτρίοισιν, s. unten; ἐπί τινι, über Jemand, über Etwas lachen: Iliad. 2, 270 οἱ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν; Odyss. 20, 358 οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν; übertragen, Iliad. 21, 389 ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ γηϑοσύνῃ, ihm lachte das Herz im Leibe; Odyss. 9, 413 ἐμὸν δ' ἐγέλασσε φίλον κῆρ; Iliad. 19, 362 αἴγλη δ' οὐρανὸν ἷκε, γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χϑὼν χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς, Zerdehnte Formen: Od. 21, 105 αὐτὰρ ἐγὼ γελόω καὶ τέρπομαι ἄφρονι ϑυμῷ; 18, 40 ἃς ἔφαϑ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀνήιξαν γελόωντες; 20, 374 μνηστῆρες δ' ἄρα πάντες ἐς ἀλλήλους ὁρόωντες Τηλέμαχον ἐρέϑιζον, ἐπὶ ξείνοις γελόωντες; 18, 111 τοὶ δ' ἴσαν εἴσω ἡδὺ γελώοντες, καὶ δεικανόωντ' ἐπέεσσιν; 20, 390 δεῖπνον μὲν γὰρ τοί γε γελοίωντες τετύκοντο, v. l. γελοιῶντες, von γελοιάω; 20, 347 οἱ δ' ἤδη γναϑμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν, v. l. γελώων; wan kann übrigens auch γελοίων von γελοιάω herleiten. – Auch in Prosa ἐπί τινι die gewöhnlichste Construction: ἐπί τινος Xen. Conv. 2, 18; τινί, nur von Sachen, Ar. Nubb. 552 Equ. 693; anders οὐδεὶς γελᾷ μοι, lacht mich an, Eur. I. A. 912, wie ὅταν ποτ' ἀνϑρώποισιν ἡ τύχη γελᾷ Philem. in Comp. Men. et Phil. p. 357; τινός Soph. Phil. 1110; mit gen. absol. Plat. Theaet. 175 b; τί τοῦτο γελᾷς Gorg. 473 e; vgl. Luc. Sacrif. 1; Ocyp. 5; anders γέλωτα Soph. Ai. 954; ἔς τινα 79; ἔν τινι Luc. Nigr. 21; ἢ τόδε γελᾶτε, εἰ βούλομαι, oder lacht ihr darüber, daß ich, Xen. Conv. 2, 19; τί τοῦτο γελᾷς ἐτεόν; was lachst du eigentlich? Ar. Nub. 820. – Bei Dichtern von leblosen Gegenständen; δώματα Hes. Th. 40; vgl. H. h. Cer. 14; Ap. Rh. 4, 1171; Qu. Sm. 6, 3; vom ruhigen Meere, Alciphr. 3, 1; p. bei B. A. 6. – Pass. γελᾶσϑαι Alex. Ath. VI, 241 d Men. Stob. fl. 113, 9.
-
87 καλλί-μαχος
καλλί-μαχος, schön kämpfend, Liban.
-
88 ζητημάτιον
ζητημάτιον, τό, kleine Untersuchung, Liban.
-
89 γλύκυσμα
-
90 κλαυθμυρίζω
κλαυθμυρίζω, zum Weinen bringen; ἐπειδὰν τὰ παιδία κλαυϑμυρίσωσι Plut. ed. lib. 12; Liban.; vgl. κολαβρίζω; – häufiger im med., weinen, winseln, bes. von kleinen Kindern; Plat. Az. 358 d; D. Sic. 4, 20; Plut. sent. san. conv. 3; Luc. Tox. 61. Nach Phot. auch κλαυμυρίζομαι.
-
91 εὐρυ-βόας
-
92 εὐωχιάζω
-
93 εὐ-κατά-πληκτος
εὐ-κατά-πληκτος, leicht niederzuschlagen; Liban. vit. Dem. p. 4; K. S.
-
94 εὔρῑπος
εὔρῑπος, ὁ, die Meerenge, bes. die, welche Euböa vom Festlande trennt (s. nom. pr.); auch ὁ εὔριπος τῶν Μυτιληναίων, Xen. Hell. 1, 6, 22; u. allgem., κατὰ τοὺς εὐρίπους καὶ πορϑμούς, Arist. mund. 4; Sp. Wassergraben, Kanal, Paus. 3, 14, 8; D. Hal. 3, 68. – Weil in den Meerengen, bes. bei Euböa, der Wechsel von Fluth u. Ebbe besonders sichtbar ist (nach Strab. IX, 403 siebenmal in einem Tage), sagt Aesch. πλείους τραπόμενος τροπὰς τοῦ Εὐρίπου παρ' ὃν ᾤκει, 3, 90, u. Thom. Mag. bemerkt τὸν χαῠνον καὶ μὴ ἐπὶ τῆς αὐτῆς γνώμης πεπηγότα εὔριπον λέγομεν; vgl. τῶν τοιούτων μένει τὰ βουλεύματα καὶ οὐ μεταῤῥεῖ ὥςπερ εὔριπος Arist. eth. 9, 6; ἄστατα καὶ ἀβέβαια Εὐρίπου τρόπον Hipparch. Stob. fl. 108, 81; Liban. ep. 533.
-
95 γῡρόθεν
-
96 κῡφ-αγωγέω
κῡφ-αγωγέω, vom Pferde, den Hals vorn übergebogen tragen, Liban. Von
-
97 κῡματίας
κῡματίας, ion. κῡματίης, ὁ, 1) dasselbe; πόρον κυματίαν ὁρίζει Aesch. Suppl. 541; κυμ. ὁ ποταμὸς ἐγένετο Her. 2, 111; bei Sp. auch übertr., unstät, unruhig, Liban. – 2) Wellen erregend, ἄνεμος μέγας καὶ κυματίης Her. 8, 118.
-
98 δρύφακτον
δρύφακτον, τό, auch ὁ δρύφακτος, Ar. Equ. 673, u. Lib., meist im plur.; sing. Ar. Vesp. 830; von δρῠς oder δρυφάσσω; der hölzerne Verschlag, bes. die hölzernen Schranken um die Gerichtsplätze und Rathsversammlungen in Athen; Ar. Vesp. 386. 552; ἐπιστῆναι τῇ βουλῇ ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις Xen. Hell. 2, 3, 50; Moeris erkl. ἡ ϑύρα τοῠ δικαστηρίου; Geländer der Treppen, Pol. 1, 22, 6. Auch = Balkon des Hauses, nach Schol. Ar. Vesp. 386, τὰ τῶν οἰκοδομημάτων ἐξέχοντα ξύλα, wie es Liban. braucht.
-
99 μαστροπίς
-
100 δυς-γρίπιστος
δυς-γρίπιστος, habgierig, Liban.
См. также в других словарях:
LIBAN — Le Liban a toujours occupé à l’intérieur du Proche et du Moyen Orient une place originale, en raison de sa diversité humaine et de ses liens privilégiés avec l’Occident. Aussi a t il longtemps joué un rôle important, sans rapport avec son poids… … Encyclopédie Universelle
Libáň — Libáň … Deutsch Wikipedia
Liban — bezeichnet französisch den Libanon Libáň, Stadt in Tschechien Liban (Harghita), Dorf im Kreis Harghita (Rumänien) Mont Liban, Gebirgskette im Libanon Air Liban, Middle East Airlines Télé Liban, libanesischer Fernsehsender Liban ist der… … Deutsch Wikipedia
Liban — (tschech. Libáñ, spr. bānj), Stadt in Böhmen, Bezirksh. Jičin, an der Linie Kopidlno Bakow der böhmischen Kommerzialbahnen, Sitz eines Bezirksgerichts, hat eine Zuckerfabrik und (1966) 1966 tschech. Einwohner. Nahe nördlich Schloß Altenburg. 6 km … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Liban — m. Liban … Diccionari Personau e Evolutiu
Liban — Liban, 1) Bezirk im böhmischen Kreise Gitschin, 3,8 QM. mit 20,830 czechischen Ew.; 2) Marktflecken darin, an der Bistritz, Bezirkshauptmannschaft, Bezirksgericht, Schloß; 1600 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
līban — *līban germ., stark. Verb: Verweis: s. *leiban s. leiban; … Germanisches Wörterbuch
liban? — *liban? germ.?, schwach. Verb: nhd. kleben, fett sein ( Verb); ne. stick (Verb), be (Verb) fat; Etymologie: s. ing. *leip (1), Verb, beschmieren, kleben, Pokorny 670; … Germanisches Wörterbuch
liban — m. corde d amarrage ; corde servant à tirer l eau du puits. voir cable, cau, tralha … Diccionari Personau e Evolutiu
libán — (Del cat. llibant, cuerda de esparto). m. p. us. Cuerda de esparto … Diccionario de la lengua española
Liban — 33° 54′ 00″ N 35° 32′ 00″ E / 33.9, 35.5333 … Wikipédia en Français