-
1 laurus
laurus, i ( gen. laurūs, Plin. 15, 30, 39, § 132; 14, 16, 19, § 112; Col. 6, 7, 3 codd.; abl. lauru, Hor. C. 2, 7, 19;II.but lauro,
id. ib. 3, 30, 16; nom. plur. laurus, Verg. A. 3, 91; acc. plur. laurus, id. E. 6, 83 al.; Tib. 2, 5, 63; gen. plur. lauruum, acc. to Charis. p. 110 P.), f. [cf. Germ. lor- in Lorbeere], a bay-tree, laurel-tree, laurel, sacred to Apollo; cf.:aliquid cedo Qui vicini hanc nostram augeam aram Apollinis. Da sane hanc virgam lauri,
Plaut. Merc. 4, 1, 11;it grew in greatest beauty on Parnassus, and hence is called Parnasia laurus,
Verg. G. 2, 18;its branches were the decoration of poets,
Hor. C. 4, 2, 9;of the flamens,
Liv. 23, 11; Ov. F. 3, 137. In festivals, the ancestral images were decorated with laurel, Cic. Mur. 41. The leaves, when eaten, were said to impart the power of prophesying, Tib. 2, 5, 63; Juv. 7, 19. Victorious generals, in triumphal processions, wore laurel crowns on their heads and carried laurel branches in their hands, while their lictors bore fasces bound with laurel, Cic. Att. 7, 10; Ov. M. 1, 560. Before the gate of the imperial palace stood two laurel-trees, with oaken crowns, in honor of the emperor, as the vanquisher of foes and the people's preserver:janitrix Caesarum et pontificum,
Plin. 15, 30, 39, § 127 sqq.; Tert. Apol. 35. A wet branch of laurel was used in lustrations, to sprinkle the objects to be purified:cuperent lustrari... si foret umida laurus,
Juv. 2, 158; cf. Dict. Antiq. s. v. lustratio.—Meton. for laurea, a laurel crown, as the sign of a triumph; hence for triumph, victory:incurrit haec nostra laurus non solum in oculos, sed, etc.,
Cic. Fam. 2, 16, 2:Parthica,
Plin. Pan. 14:Indica,
Stat. S. 4, 1, 4:Sarmatica,
Mart. 7, 6, 10:ornari lauro secunda,
Juv. 8, 253. -
2 laurus
laurus ī (abl. laurū and laurō, H., O.; plur, nom. and acc. laurūs, V., Ct., Tb.; voc. laurūs, O.), f a bay-tree, laurel-tree, laurel (sacred to Apollo): Phoebo sua Munera, lauri, etc., V.; its branches were the crown of poets: Pindarus Laureā donandus, H.; of the flamens: coronatus laureā coronā, L.; and of ancestral images in festivals; generals in triumph wore laurel crowns, carried laurel branches, and the fasces of their lictors were bound with laurel, C.: nitidā incingere lauru, O.: incurrit haec nostra laurus non solum in oculis, sed, etc., i. e. triumph: ornari lauro secundā, Iu.* * *bay-tree, laurel; laurel crown; triumph -
3 laurus
the laurel, bay tree / triumph, victory, success -
4 Arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
5 arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
6 Cypria
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
7 Cyprii
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
8 Cyprium
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
9 Cypros
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
10 cypros
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
11 Cyprus
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
12 cyprus
1.Cȳ̆prus ( - ŏs), i, f., = Kupros, an island in the Mediterranean Sea, on the coast of Asia Minor, renowned for its fruitfulness, its rich mines, especially of copper, and for the worship of Venus, Mel. 2, 7, 5; Plin. 5, 31, 35, § 129; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fam. 15, 4, 15; Hor. C. 1, 3, 1; 1, 19, 10; Ov. M. 10, 270 et saep. —II.Hence,A.Cȳ̆prĭus, a, um, adj., Cyprian:(β).merces,
Hor. C. 3, 29, 60:trabs,
id. ib. 1, 1, 13:tellus,
i. e. Cyprus, Ov. M. 10, 645:laurus,
Plin. 15, 30, 39, § 127 et saep.— But esp. freq. Cyprium aes, also absol.: Cȳ̆prĭum, ii, n. (late Lat. cuprum, Spart. Carac. 9, hence), Engl. copper, Plin. 34, 8, 20, § 94; Isid. Orig. 16, 20, 2.—Hence,Cȳ̆prĭus, a, um, adj., of copper, copper-:b.in mortariis,
Plin. 33, 5, 29, § 93:vas,
id. 23, 3, 37, § 74 Jan. and Sillig (al. cypreo):in pyxide,
id. 28, 8, 27, § 95; cf.:pyxide aeris Cyprii,
Scrib. Comp. 37:pes Cyprios, in versification, ˘¯˘˘¯,
Diom. 3, p. 479.—Prov.: Cyprio bovi merendam Ennius sotadico versu cum dixit significavit id quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59, 4 Müll.—c.Subst.(α). (β).In plur.: Cȳ̆prii, ōrum, m., the Cyprians, Plin. 7, 56, 57, § 208; Curt. 4, 3, 11.—B.Cȳ̆prĭcus, a, um, adj., Cyprian:C.laurus,
Cato, R. R. 8, 2.—Cȳ̆prĭăcus, a, um, adj., the same:D. 2.expeditio,
Val. Max. 4, 3, n. 2:tauri,
Capitol. Gord. 3 fin. —cȳ̆prus or cȳ̆prŏs, i, f., = kupros, a tree growing in Cyprus and Egypt; the flower of which yielded the cyprinum: Lawsonia alba, Linn.; Plin. 12, 24, 51, § 109; 23, 4, 46, § 90. ††3.cȳ̆prus, a Sabine word, = bonus, v. 1. Cyprius. -
13 castus
castus adj. with comp. and sup. [2 CAD-], morally pure, unpolluted, spotless, guiltless, virtuous: mentes: vita castissima: quis hoc adulescente castior? V.: populus frugi castusque, H.: se castos servare: castissima domus: signa, proofs of innocence, O.: res familiaris casta a cruore civili. — Plur m. as subst: probrum castis inferre. — Chaste, unpolluted, virtuous, continent: (mulieres) castiores: Minerva, H.: matres, V.: poeta, Ct.: ius matrimonii: voltus, O.—Pious, religious, holy, sacred: Aeneas, H.: sacerdotes, V.: qui castam contionem defendo, i. e. auspicato in loco: verbenae, H.: crines, O.: laurus, Tb.: nemus, Ta.— Free from avarice, disinterested: homo: castissimus homo.* * *Icasta -um, castior -or -us, castissimus -a -um ADJpure, moral; chaste, virtuous, pious; sacred; spotless; free from/untouched byIIceremonial state of abstinence; sexual abstinence on religious grounds -
14 crepō
crepō uī, itus, āre [CREP-]. I. To rattle, crack, creak, rustle, clatter, tinkle, jingle, chink: fores crepuerunt ab eā, T.: crepet laurus adusta, O.: crepante pede, H.: nubes subito motu, O.: sinūs crepantes Carbasei, V. — II. To cause to sound, break out into: sonum, H.: manibus faustos sonos, Pr.—Fig., to say noisily, make ado about, boast of, harp on, prattle, prate: sulcos et vineta, talk furrows, etc., H.: militiam, H.* * *crepare, crepui, crepitus Vrattle/rustle/clatter; jingle/tinkle; snap (fingers); harp on, grumble at; fart; crack; burst asunder; resound -
15 fragilis
fragilis e, adj. [FRAG-], easily broken, brittle, fragile: rami, V.: myrtus, H.: aquae, i. e. ice, O.: fragilīs incende laurūs, crackling, V.— Weak, perishable, frail, fickle: corpus: res humanae: formae gloria, S.: anni (of old age), O.: Pediatia, the delicate Miss Pediatus, H.—As subst n.: fragili inlidere dentem, H.* * *fragilis, fragile ADJbrittle, frail; impermanent -
16 incumbō
incumbō cubuī, cubitus, ere [CVB-], to lay oneself, lean, press, support oneself: in scuta, L.: in gladium, fall on: toro, V.: validis incumbere remis, bend to, V.: tecto incubuit bubo, perched on, O.: ferro, fall on, O.—To lean, incline, overhang: silex incumbebat ad amnem, V.: ad vos, O.: laurus Incumbens arae, V.—In war, to press upon, throw oneself: in hostem, L.: unum in locum totam periculi molem incubuisse, L.—Fig., to press upon, settle on, burden, oppress, weigh upon: Incubuere (venti) mari, V.: tempestas silvis Incubuit, V.: febrium Terris incubuit cohors, H.—To make an effort, apply oneself, exert oneself, take pains with, pay attention to: Tum Teucri incumbunt, V.: nunc, nunc incumbere tempus, O.: huc incumbe, attend to this: et animo et opibus in id bellum, Cs.: omni studio ad bellum: acrius ad ulciscendas rei p. iniurias: ut inclinato (iudici) incumbat oratio, influence: fato urguenti, i. e. accelerate, V.: sarcire ruinas, V.: suis viribus incubuit, ut, etc., L.—To incline, choose, be inclined to, lean towards: eos, quocumque incubuerit, impellere, whithersoever he may try: eodem incumbunt municipia, are inclined: inclinatio incubuit ad virum bonum: in cupiditatem.* * *incumbere, incumbui, incumbitus Vlean forward/over/on, press on; attack, apply force; fall on (one's sword) -
17 innubus
innubus adj. [NEB-], unmarried, single, virgin: vivere, O.: laurus (into which Daphne was changed), O.* * *innuba, innubum ADJ -
18 laureus
laureus adj. [laurus], of laurel, of bay-leaves, laurel-: corona: in nitidā serta comā, O.* * *laurea, laureum ADJof the laurel tree, laurel -
19 lauriger
lauriger gera, gerum, adj. [laurus + GES-], laurel-bearing, decked with laurel: Phoebus, O.: manus, Pr.* * *laurigera, laurigerum ADJ -
20 metus
metus ūs (old gen. metuis, T., C.; dat. metu, V., Ta.), m fear, dread, apprehension, anxiety: animus commotust metu, T.: in metu esse, be fearful: mihi unum de malis in metu est, a subject of fear: metum habere, be afraid: concipere, O.: in futurum metum ceperunt, L.: facit Graecis turba metum, puts in fear, O.: Germanis metum inicere, Cs.: metu territare, alarm greatly, Cs.: metus omnīs invadit, S.: ademptus tibi, removed, T.: hunc remove metum... exonera civitatem metu, take away... relieve, L.: metum Siciliae deicere: metūs Tradam ventis, H.: Solve metūs, away with, V.: praesentis exiti: dictatoris: ne popularīs metus invaderet parendi sibi, S.: Caesaris rerum, for Caesar's fortune, H.: quod senatui metum iniecit, ne, etc., L.: Quantum metuist mihi, videre, etc., T.: metus ab cive, L.: poenae a Romanis, L.: pro universā re p., L.: laurus multos metu servata per annos, awe, V.: mens trepidat metu, H.—A terror, alarm, cause of fear: loca plena metūs, O.: nihil metūs in voltu, Ta.: nulli nocte metūs, Iu.—Person., the god of fear, V.* * *fear, anxiety; dread, awe; object of awe/dread
См. также в других словарях:
Laurus — Pour les articles homonymes, voir Laurus (homonymie) … Wikipédia en Français
LAURUS — scientiae symbolum, ob non unam rationem; Unde quibusdam arbor ea credita, in qua primi nostri Progenitores peccârunt, vide Fortun. Licet. l. de Gemmis Annularibus c. 25. p. 62. Proin et vaticinii typus habita, quam ob causam vaticinantes Lauro… … Hofmann J. Lexicon universale
Laurus — Lau rus, n. [L., laurel.] (Bot.) A genus of trees including, according to modern authors, only the true laurel ({Laurus nobilis}), and the larger {Laurus Canariensis} of Madeira and the Canary Islands. Formerly the sassafras, the camphor tree,… … The Collaborative International Dictionary of English
Laurus — bezeichnet: Laurus (Metropolit) (1928–2008), Oberhaupt der russisch orthodoxen Auslandskirche sowie eine Gattung aus der Familie der Lorbeergewächse, siehe Lorbeeren einen italienischen Hersteller von E Bässen namens Pierluigi Cazzola, siehe… … Deutsch Wikipedia
Laurus — (L. L.), Lorbeer, Pflanzengattung aus der Familie der Laurineen, 1. Ordn. 9. Kl. L.; Arten: L. benzoin (Benzoin odorifera Nees), auch bei uns im Freien dauernder Baum, mit zierlichen, gelben Blüthen, sonst wegen des ähnlichen Geruchs der Blätter… … Pierer's Universal-Lexikon
Laurus — L., Gattung der Laurazeen, immergrüne Bäume mit lederigen, wechselständigen Blättern, achselständigen, gestielten, doldigen Blütenständen, diözischen Blüten und ovaler, von der fast scheibenförmigen Perigonbasis getragener Beere. Zwei Arten, von… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Laurus — Laurus, der Lorbeer (s.d.), L. persea L., s. Persea; L. tinus, s. Viburnum … Kleines Konversations-Lexikon
laurus — sm. Mt žr. 1 lauras 1 … Dictionary of the Lithuanian Language
Laurus — Laurus … Wikipedia Español
Laurus — taxobox name = Laurus image caption = Laurus novocanariensis forest, Los Tilos, La Palma regnum = Plantae unranked divisio = Angiosperms unranked classis = Magnoliids ordo = Laurales familia = Lauraceae genus = Laurus genus authority = L.… … Wikipedia
Laurus — Pour les articles homonymes, voir Laurus (homonymie). Laurier … Wikipédia en Français