-
101 vertō or vortō
vertō or vortō tī, sus, ere [VERT-], to turn, turn up, turn back, direct: cardinem, O.: verso pede, O.: Non ante verso cado, i. e. emptied, H.: crateras, V.: verti me a Minturnis Arpinum versus: gens ab oriente ad septentrionem se vertit, i. e. is situated, Cu.: in circumsedentis Capuam se vertit, i. e. directs his attack, L.— Intrans, to turn, turn back: versuros extemplo in fugam omnes ratus, L.— Pass, to be turned, be directed, face, look: fenestrae in viam versae, L.: nunc ad fontes, nunc ad mare versus, O.—To turn about, be engaged, move, be, be situated: Magno in periclo vita vertetur tua, Ph.: in maiore discrimine verti, L.: ipse catervis Vertitur in mediis, V.—To turn back, turn about, reverse: Pompeiani se verterunt et loco cesserunt, wheeled about, Cs.: hostes terga verterunt, fled, Cs.: hostem in fugam, put to flight, L.: Hiemps piscīs ad hoc vertat mare, H.—To turn over, turn up: versā pulvis inscribitur hastā, V.: Vertitur interea caelum, revolves, V.: terram aratro, H.: versis glaebis, O.—To turn, ply, drive: stimulos sub pectore vertit Apollo, V.—Fig., to turn, direct, convert, appropriate: ex illā pecuniā magnam partem ad se: congressi certamine irarum ad caedem vertuntur, i. e. are driven, L.: ne ea, quae rei p. causā egerit, in suam contumeliam vertat, Cs.: omen in Macedonum metum, Cu.: in religionem vertentes comitia biennio habita, making a matter of religious scruple, L.: Philippus totus in Persea versus, inclined towards, L.: quo me vertam? T.: quo se verteret, non habebat: si bellum omne eo vertat, L.: di vortant bene, Quod agas, prosper, T.—To ascribe, refer: quae alia in deum iras velut ultima malorum vertunt, L.: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, impute as a fault.—Pass., to turn, depend, rest, hang: hic victoria, V.: cum circa hanc consultationem disceptatio omnis verteretur, L.: omnia in unius potestate vertentur: spes civitatis in dictatore, L.: vertebatur, utrum manerent, an, etc., i. e. the question was discussed, L.—To turn, change, alter, transform, convert, metamorphose: terra in aquam se vertit: Verte omnīs tete in facies, V.: Auster in Africum se vertit, Cs.: versa et mutata in peiorem partem sint omnia: cur nunc tua quisquam Vertere iussa potest, V.: saevus apertam In rabiem coepit verti iocus, H.: nullā tamen alite verti Dignatur, nisi, etc., O.—Prov.: ubi omne Verterat in fumum et cinerem, i. e. had dissipated, H.— With solum, to change abode, leave the country: qui exsili causā solum verterit.—In language, to turn, translate, interpret: Platonem: annales Acilianos ex Graeco in Latinum sermonem, L.—To turn, overturn, overthrow, subvert, destroy: vertit ad extremum omnia: Cycnum Vi multā, O.: ab imo moenia Troiae, V.: ne Armenia scelere verteretur, Ta.: versā Caesarum sobole, Ta.—To turn, change, be changed: iam verterat fortuna, L.—To turn, be directed, turn out, result: verterat Scipionum invidia in praetorem, L.: (quae res) tibi vertat male, turn out badly, T.: quod bene verteret, Cu.: quod nec vertat bene, V.: quod si esset factum, detrimentum in bonum verteret, Cs.: ea ludificatio veri in verum vertit, L.—Of time, in the phrase, annus vertens, the returning year, space of a year, full year: anno vertente sine controversiā (petisses); cf. annus vertens, the great cycle of the stars. -
102 buttuti
Buttuti!; (exclamation used by Hernici of Latinum at religious festivals) -
103 buttutti
Buttuti!; (exclamation used by Hernici of Latinum at religious festivals) -
104 klein
1) ( von geringer Größe) little, small;haben Sie es nicht \kleiner? haven't you got anything smaller?;im \kleinen Format in a small format;im K\kleinen on a small scale;ein \klein[es] bisschen, ein \klein wenig a little bit;bis ins K\kleinste [right] down to the smallest detail, in minute detail;der \kleine Peter/die \kleine Anna little Peter/Anna;etw \klein hacken to chop up sth sep;\klein gehackte Zwiebeln finely chopped onions;[jdm] etw \klein schneiden to cut up sth sep [into small pieces] [for sb];\klein geschnitten finely chopped; s. a. Bier, Buchstabe, Finger, Terz, Zeh2) ( Kleidung) small;haben Sie das gleiche Modell auch in \kleiner? do you have the same style but in a size smaller?;jdm zu \klein sein to be too small for sb;etw \kleiner machen to make sth smaller, to take in/up sth sep3) ( jung) small;(\kleinwüchsig a.) short;von \klein auf from childhood [or an early age];sich \klein machen to make oneself small, to curl [oneself] up4) ( kurz) short;ein \kleiner Vorsprung a short [or small] start5) ( kurz dauernd) short;eine \kleine Pause machen to have a short [or little] break6) ( gering) small;ein \kleines Gehalt a small [or low] salary7) ( geringfügig) small;die \kleinste Bewegung the slightest movement;eine \kleine Übelkeit a slight feeling of nausea;ein \kleiner Verstoß a minor violation;( ungeachtet) lowly;ein \kleiner Ganove a petty [or small-time] crook;die \kleinen Leute ordinary peopleWENDUNGEN:\klein, aber fein small but sweet, quality rather than quantity (a. hum)die K\kleinen [o \kleinen Gauner] hängt man, die Großen lässt man laufen ( ßen lässt man laufen) the small fry get caught, while the big fish get away;im K\kleinen wie im Großen in little things as well as in big ones;sich \klein machen to belittle oneself; s. a. Fakultas, Latinum, Graecum, Verhältnisse1) (in \kleiner Schrift)2) (auf \kleine Stufe) on low, on a low heat;WENDUNGEN:( mit ganz wenig beginnen) to start off in a small way;\klein beigeben to give in [quietly] -
105 Латинизм
- locutio latina, verbum Latinum usurpatum or aptatum, vocabulum de Latino sermone depromptum; -
106 Латинский
- latinus;• полные латинские диагнозы - diagnoses latinae plenae;
• латинский шрифт - litterae latinae;
• указатель латинских названий - index nominum latinorum;
• латинский язык, латынь - Latinum / Latina; Latinitas; lingua latina; sermo latinus;
• перевести на латынь - Latine vertere, reddere;
• вы умеете (можете) говорить на латыни? - scisne Latine?
• я не очень хорошо говорю по-латински - latinitas mea haud elegans est;
• здесь говорят по-латински - hic Latine loquimur;
• Латинская Америка - America Latina; латиноамериканский - Latinoamericanus;
-
107 ladino
(Sp. model spelled same [laðino] < Latin latinum 'Latin.' In the Middle Ages it meant Romance, as opposed to Arabic, and referred to a Moor who could speak Latin; with reference to books, it applied to 'fine, learned, Latinlike' languages (according to Corominas), and later came to mean 'skillful,' 'astute,' or 'wise')Texas: 1892. Originally, a wild longhorn, but more recently, a horse or cow that is vicious, wild, and unmanageable, and seems to possess a certain crafty intelligence. The DARE indicates that this term may be used as a noun or as an adjective. Clark notes that it is sometimes applied to a "crafty or wily person." In Spanish, this term originally applied to a person who knew Latin or was wise or learned in general. It has since come to mean 'clever' or 'knowledgeable.' Santamaría confirms that in Coahuila, Mexico, the term is used to refer to a bull that, having been at one point confined to a corral, on its return to the field is not only wild again but seems to possess a certain knowledge of humans that allows it to evade all the cowboys who attempt to capture it. -
108 ambio
amb-ĭo, īvi, and ii, ītum, 4, v.n. and a. (although from the root eo, it is regularly conjugated throughout; hence part. perf. ambītus; but ambitio and 2. ambĭtus follow the quantity of the simple verb, eo, ĭtum; in the imperf. ambiebat;I.also ambibat,
Ov. M. 5, 361; cf. Prisc. p. 910 P.; Zumpt, Gram. § 215).Lit.: aliquid, to go round or about a thing (syn. circumeo):II.ut terram lunae cursus proxime ambiret,
Cic. Tim. 9:ambibat Siculae cautus fundamina terrae,
Ov. M. 5, 361:jubet urbem ambiri,
Luc. 1, 592.—Transf.A.To surround, encircle, encompass (syn.:B.circumdo, cingo): insula, quam amnis Euphrates ambiebat,
Vell. 2, 101:ambitae litora terrae,
Ov. M. 1, 37:Thracam nec purior ambiat Hebrus,
Hor. Ep. 1, 16, 13; Verg. A. 6, 550 (cf. Sen. Ben. 4, 5: flumina campos cingentia;v. ambitus, I.): funiculus ambiebat gyrum ejus,
Vulg. 2 Par. 4, 2:muros praealtum mare ambiebat,
Curt. 4, 2; so Tac. A. 1, 68; 15, 43; Suet. Aug. 95:(clipei) oras ambiit auro,
Verg. A. 10, 243:ambiente (gemmam) circulo coloris aurei,
Plin. 37, 10, 60, § 166:Judam suo ambiebat exercitu,
Vulg. 2 Par. 13, 13.—T. t. to designate the manner in which candidates for office sought to procure votes (v. ambitio), to go round after, to solicit, canvass for votes (syn. peto):C.virtute ambire oportet, non fautoribus,
Plaut. Am. prol. 18:quod si comitia placet in senatu habere, petamus, ambiamus,
Cic. Phil. 11, 8:ambiuntur, rogantur,
id. Rep. 1, 31; id. Planc. 4:singulos ex senatu ambiundo nitebantur, ne etc.,
Sall. J. 13, 8.—With acc. of the office:magistratum sibi,
Plaut. Am. prol. 74.—In gen., to solicit one for something, for his favor, friendship, etc., to strive for, seek to gain (syn.:peto, sector): qui ambīssent palmam histrionibus,
Plaut. Am. prol. 69: nisi senis amicos oras, ambis, * Ter. And. 2, 2, 36:reginam ambire affatu,
Verg. A. 4, 284:conubiis ambire Latinum,
id. ib. 7, 333:te pauper ambit sollicitā prece Ruris colonus,
Hor. C. 1, 35, 5:ambiebat Jason summum sacerdotium,
Vulg. 2 Macc. 4, 7.—With ut or ne:ambienti, ut legibus solveretur,
Suet. Caes. 18:ambirent multi, ne filias in sortem darent,
id. Aug. 31.—With inf.:donec ultro ambiretur consulatum accipere,
Tac. A. 2, 43:pauci, qui ob nobilitatem plurimis nuptiis ambiuntur,
Tac. G. 18. -
109 apoproegmenon
ăpŏprŏēgmĕnon, i, n., = apoproêgmenon; in the philos, lang. of the Stoics, that which is to be rejected (opp. proegmenon):puto concedi nobis oportere, ut Graeco verbo utamur, si quando minus occurret Latinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius quam proëgmenis et apoproëgmenis concedatur,
Cic. Fin. 3, 4, 15. -
110 barbitos
barbĭtŏs, m. (f. in the spurious epistle of Sappho, Ov. H. 15, 8; v. infra; found only in nom., acc., and voc.; plur. barbita, n., Aus. Ep. 44). = barbiton -os), a lyre, a lute (not before the Aug. per.):II.age, dic Latinum, Barbite, carmen,
Hor. C. 1, 32, 4; 1, 1, 34; 3, 26, 4; Claud. Praef. ap. Nupt. Hon. et Mar. 10; Aus. Epigr. 44.—Meton., the song played upon the lute:non facit ad lacrimas barbitos ulla meas,
Ov. H. 15. 8 (a spurious poem). -
111 campester
campester ( campestris, Cato ap. Prisc. p. 696 P.; Col. 3, 13, 8; 7, 2, 3; 3, 14, 1, is suspicious; v. Schneid. ad h. l.), tris, tre, adj. [id.].I.Of or pertaining to a level field, even, flat, level, champaign, opp. montanus and collinus; cf. Liv. 10, 2, 5; 40, 38, 2;B.40, 53, 3 al.: tria genera simplicia agrorum campestre, collinum et montanum,
Varr. R. R. 1, 6, 2:campester locus,
id. ib. § 6; cf.:vineae collinae et campestres,
Col. 12, 21, 1:resina,
Plin. 24, 6, 22, § 34:acer,
id. 16, 15, 26, § 67 al.:locus,
Col. 3, 13, 8:pars,
id. 1, 2, 3. situs, id. 7, 2, 3:sationes,
id. 11, 3, 21:positio,
id. 1, 2, 4:culta,
Plin. 25, 5, 18, § 39:campestres ac demissi loci,
Caes. B. G. 7, 72:iter,
id. B. C. 1, 66; Liv. 21, 32, 6:vici,
id. 40, 58, 2:urbs,
id. 23, 45, 10. oppidum, id. 27, 39, 12:barbari,
dwelling in plains, id. 39, 53, 13; cf.Scythae, Hor C. 3, 24, 9: hostis,
fighting on a plain, Liv. 22, 18, 3 al. —Subst.: campe-strĭa, ĭum, n., a plain, flat land, level ground, Tac. G. 43:II.in campestribus,
Plin. 6, 26, 30, § 118.—Relating to the Campus Martius.A.Of the athletic exercises held there:2.ludus,
Cic. Cael. 5, 11:proelia,
contests in the Campus, Hor. Ep. 1, 18, 54:exercitationes,
Suet. Aug. 83; id. Ner. 10:decursio,
id. Galb. 6 fin.:arma,
used in the contests held there, Hor. A. P 379.— Hence,Subst.a.campestre, is, n. (sc. velamentum), a leather apron worn about the loins, a wrestling-apron (orig. of the combatants in the Field of Mars; hence the name): campestria Latinum verbum est, sed ex eo dictum, quod juvenes, qui exercebantur in Campo, pudenda operiebant;b.unde qui ita succincti sunt campestratos vulgus appellat, Aug. Civ Dei, 14, 17.—Also worn in hot weather under the toga, in place of the tunic,
Hor. Ep. 1, 11, 18; Vulcat. Avid. Cass. 4 al.—campe-stres, ĭum, m., the deities who presided over contests, Inscr. Orell. 1358; 1794; 2101; Inscr. Don. 59, 5.—B.Pertaining to the comitia held in the Campus Martius:quaestus,
Cic. Har. Resp. 20, 42: gratia. Liv. 7, 1, 2:res ex campestri certamine in senatum pervenit,
id. 32, 7, 11:operae,
Suet. Aug. 3:temeritas,
Val. Max. 4, 1, n 14. -
112 campestre
campester ( campestris, Cato ap. Prisc. p. 696 P.; Col. 3, 13, 8; 7, 2, 3; 3, 14, 1, is suspicious; v. Schneid. ad h. l.), tris, tre, adj. [id.].I.Of or pertaining to a level field, even, flat, level, champaign, opp. montanus and collinus; cf. Liv. 10, 2, 5; 40, 38, 2;B.40, 53, 3 al.: tria genera simplicia agrorum campestre, collinum et montanum,
Varr. R. R. 1, 6, 2:campester locus,
id. ib. § 6; cf.:vineae collinae et campestres,
Col. 12, 21, 1:resina,
Plin. 24, 6, 22, § 34:acer,
id. 16, 15, 26, § 67 al.:locus,
Col. 3, 13, 8:pars,
id. 1, 2, 3. situs, id. 7, 2, 3:sationes,
id. 11, 3, 21:positio,
id. 1, 2, 4:culta,
Plin. 25, 5, 18, § 39:campestres ac demissi loci,
Caes. B. G. 7, 72:iter,
id. B. C. 1, 66; Liv. 21, 32, 6:vici,
id. 40, 58, 2:urbs,
id. 23, 45, 10. oppidum, id. 27, 39, 12:barbari,
dwelling in plains, id. 39, 53, 13; cf.Scythae, Hor C. 3, 24, 9: hostis,
fighting on a plain, Liv. 22, 18, 3 al. —Subst.: campe-strĭa, ĭum, n., a plain, flat land, level ground, Tac. G. 43:II.in campestribus,
Plin. 6, 26, 30, § 118.—Relating to the Campus Martius.A.Of the athletic exercises held there:2.ludus,
Cic. Cael. 5, 11:proelia,
contests in the Campus, Hor. Ep. 1, 18, 54:exercitationes,
Suet. Aug. 83; id. Ner. 10:decursio,
id. Galb. 6 fin.:arma,
used in the contests held there, Hor. A. P 379.— Hence,Subst.a.campestre, is, n. (sc. velamentum), a leather apron worn about the loins, a wrestling-apron (orig. of the combatants in the Field of Mars; hence the name): campestria Latinum verbum est, sed ex eo dictum, quod juvenes, qui exercebantur in Campo, pudenda operiebant;b.unde qui ita succincti sunt campestratos vulgus appellat, Aug. Civ Dei, 14, 17.—Also worn in hot weather under the toga, in place of the tunic,
Hor. Ep. 1, 11, 18; Vulcat. Avid. Cass. 4 al.—campe-stres, ĭum, m., the deities who presided over contests, Inscr. Orell. 1358; 1794; 2101; Inscr. Don. 59, 5.—B.Pertaining to the comitia held in the Campus Martius:quaestus,
Cic. Har. Resp. 20, 42: gratia. Liv. 7, 1, 2:res ex campestri certamine in senatum pervenit,
id. 32, 7, 11:operae,
Suet. Aug. 3:temeritas,
Val. Max. 4, 1, n 14. -
113 campestres
campester ( campestris, Cato ap. Prisc. p. 696 P.; Col. 3, 13, 8; 7, 2, 3; 3, 14, 1, is suspicious; v. Schneid. ad h. l.), tris, tre, adj. [id.].I.Of or pertaining to a level field, even, flat, level, champaign, opp. montanus and collinus; cf. Liv. 10, 2, 5; 40, 38, 2;B.40, 53, 3 al.: tria genera simplicia agrorum campestre, collinum et montanum,
Varr. R. R. 1, 6, 2:campester locus,
id. ib. § 6; cf.:vineae collinae et campestres,
Col. 12, 21, 1:resina,
Plin. 24, 6, 22, § 34:acer,
id. 16, 15, 26, § 67 al.:locus,
Col. 3, 13, 8:pars,
id. 1, 2, 3. situs, id. 7, 2, 3:sationes,
id. 11, 3, 21:positio,
id. 1, 2, 4:culta,
Plin. 25, 5, 18, § 39:campestres ac demissi loci,
Caes. B. G. 7, 72:iter,
id. B. C. 1, 66; Liv. 21, 32, 6:vici,
id. 40, 58, 2:urbs,
id. 23, 45, 10. oppidum, id. 27, 39, 12:barbari,
dwelling in plains, id. 39, 53, 13; cf.Scythae, Hor C. 3, 24, 9: hostis,
fighting on a plain, Liv. 22, 18, 3 al. —Subst.: campe-strĭa, ĭum, n., a plain, flat land, level ground, Tac. G. 43:II.in campestribus,
Plin. 6, 26, 30, § 118.—Relating to the Campus Martius.A.Of the athletic exercises held there:2.ludus,
Cic. Cael. 5, 11:proelia,
contests in the Campus, Hor. Ep. 1, 18, 54:exercitationes,
Suet. Aug. 83; id. Ner. 10:decursio,
id. Galb. 6 fin.:arma,
used in the contests held there, Hor. A. P 379.— Hence,Subst.a.campestre, is, n. (sc. velamentum), a leather apron worn about the loins, a wrestling-apron (orig. of the combatants in the Field of Mars; hence the name): campestria Latinum verbum est, sed ex eo dictum, quod juvenes, qui exercebantur in Campo, pudenda operiebant;b.unde qui ita succincti sunt campestratos vulgus appellat, Aug. Civ Dei, 14, 17.—Also worn in hot weather under the toga, in place of the tunic,
Hor. Ep. 1, 11, 18; Vulcat. Avid. Cass. 4 al.—campe-stres, ĭum, m., the deities who presided over contests, Inscr. Orell. 1358; 1794; 2101; Inscr. Don. 59, 5.—B.Pertaining to the comitia held in the Campus Martius:quaestus,
Cic. Har. Resp. 20, 42: gratia. Liv. 7, 1, 2:res ex campestri certamine in senatum pervenit,
id. 32, 7, 11:operae,
Suet. Aug. 3:temeritas,
Val. Max. 4, 1, n 14. -
114 campestria
campester ( campestris, Cato ap. Prisc. p. 696 P.; Col. 3, 13, 8; 7, 2, 3; 3, 14, 1, is suspicious; v. Schneid. ad h. l.), tris, tre, adj. [id.].I.Of or pertaining to a level field, even, flat, level, champaign, opp. montanus and collinus; cf. Liv. 10, 2, 5; 40, 38, 2;B.40, 53, 3 al.: tria genera simplicia agrorum campestre, collinum et montanum,
Varr. R. R. 1, 6, 2:campester locus,
id. ib. § 6; cf.:vineae collinae et campestres,
Col. 12, 21, 1:resina,
Plin. 24, 6, 22, § 34:acer,
id. 16, 15, 26, § 67 al.:locus,
Col. 3, 13, 8:pars,
id. 1, 2, 3. situs, id. 7, 2, 3:sationes,
id. 11, 3, 21:positio,
id. 1, 2, 4:culta,
Plin. 25, 5, 18, § 39:campestres ac demissi loci,
Caes. B. G. 7, 72:iter,
id. B. C. 1, 66; Liv. 21, 32, 6:vici,
id. 40, 58, 2:urbs,
id. 23, 45, 10. oppidum, id. 27, 39, 12:barbari,
dwelling in plains, id. 39, 53, 13; cf.Scythae, Hor C. 3, 24, 9: hostis,
fighting on a plain, Liv. 22, 18, 3 al. —Subst.: campe-strĭa, ĭum, n., a plain, flat land, level ground, Tac. G. 43:II.in campestribus,
Plin. 6, 26, 30, § 118.—Relating to the Campus Martius.A.Of the athletic exercises held there:2.ludus,
Cic. Cael. 5, 11:proelia,
contests in the Campus, Hor. Ep. 1, 18, 54:exercitationes,
Suet. Aug. 83; id. Ner. 10:decursio,
id. Galb. 6 fin.:arma,
used in the contests held there, Hor. A. P 379.— Hence,Subst.a.campestre, is, n. (sc. velamentum), a leather apron worn about the loins, a wrestling-apron (orig. of the combatants in the Field of Mars; hence the name): campestria Latinum verbum est, sed ex eo dictum, quod juvenes, qui exercebantur in Campo, pudenda operiebant;b.unde qui ita succincti sunt campestratos vulgus appellat, Aug. Civ Dei, 14, 17.—Also worn in hot weather under the toga, in place of the tunic,
Hor. Ep. 1, 11, 18; Vulcat. Avid. Cass. 4 al.—campe-stres, ĭum, m., the deities who presided over contests, Inscr. Orell. 1358; 1794; 2101; Inscr. Don. 59, 5.—B.Pertaining to the comitia held in the Campus Martius:quaestus,
Cic. Har. Resp. 20, 42: gratia. Liv. 7, 1, 2:res ex campestri certamine in senatum pervenit,
id. 32, 7, 11:operae,
Suet. Aug. 3:temeritas,
Val. Max. 4, 1, n 14. -
115 campestris
campester ( campestris, Cato ap. Prisc. p. 696 P.; Col. 3, 13, 8; 7, 2, 3; 3, 14, 1, is suspicious; v. Schneid. ad h. l.), tris, tre, adj. [id.].I.Of or pertaining to a level field, even, flat, level, champaign, opp. montanus and collinus; cf. Liv. 10, 2, 5; 40, 38, 2;B.40, 53, 3 al.: tria genera simplicia agrorum campestre, collinum et montanum,
Varr. R. R. 1, 6, 2:campester locus,
id. ib. § 6; cf.:vineae collinae et campestres,
Col. 12, 21, 1:resina,
Plin. 24, 6, 22, § 34:acer,
id. 16, 15, 26, § 67 al.:locus,
Col. 3, 13, 8:pars,
id. 1, 2, 3. situs, id. 7, 2, 3:sationes,
id. 11, 3, 21:positio,
id. 1, 2, 4:culta,
Plin. 25, 5, 18, § 39:campestres ac demissi loci,
Caes. B. G. 7, 72:iter,
id. B. C. 1, 66; Liv. 21, 32, 6:vici,
id. 40, 58, 2:urbs,
id. 23, 45, 10. oppidum, id. 27, 39, 12:barbari,
dwelling in plains, id. 39, 53, 13; cf.Scythae, Hor C. 3, 24, 9: hostis,
fighting on a plain, Liv. 22, 18, 3 al. —Subst.: campe-strĭa, ĭum, n., a plain, flat land, level ground, Tac. G. 43:II.in campestribus,
Plin. 6, 26, 30, § 118.—Relating to the Campus Martius.A.Of the athletic exercises held there:2.ludus,
Cic. Cael. 5, 11:proelia,
contests in the Campus, Hor. Ep. 1, 18, 54:exercitationes,
Suet. Aug. 83; id. Ner. 10:decursio,
id. Galb. 6 fin.:arma,
used in the contests held there, Hor. A. P 379.— Hence,Subst.a.campestre, is, n. (sc. velamentum), a leather apron worn about the loins, a wrestling-apron (orig. of the combatants in the Field of Mars; hence the name): campestria Latinum verbum est, sed ex eo dictum, quod juvenes, qui exercebantur in Campo, pudenda operiebant;b.unde qui ita succincti sunt campestratos vulgus appellat, Aug. Civ Dei, 14, 17.—Also worn in hot weather under the toga, in place of the tunic,
Hor. Ep. 1, 11, 18; Vulcat. Avid. Cass. 4 al.—campe-stres, ĭum, m., the deities who presided over contests, Inscr. Orell. 1358; 1794; 2101; Inscr. Don. 59, 5.—B.Pertaining to the comitia held in the Campus Martius:quaestus,
Cic. Har. Resp. 20, 42: gratia. Liv. 7, 1, 2:res ex campestri certamine in senatum pervenit,
id. 32, 7, 11:operae,
Suet. Aug. 3:temeritas,
Val. Max. 4, 1, n 14. -
116 converto
I.Act., to turn or whirl round, to wheel about, to cause to turn, to turn back, reverse; and with the designation of the terminus in quem, to turn or direct somewhere, to direct to or towards, to move or turn to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition).A.Lit.1.In gen.a.With a simple acc.:b.caelos omnes,
Lucr. 2, 1097; cf.:in infimo orbe luna convertitur,
Cic. Rep. 6, 17, 17; id. Ac. 2, 39, 123; cf.:minore sonitu quam putaram, orbis hic in re publicā est conversus,
id. Att. 2, 9, 1:manum,
Quint. 11, 3, 100:reddita inclusarum ex speluncā boum vox Herculem convertit,
Liv. 1, 7, 7:ter se convertit,
Ov. M. 7, 189:crines calamistro,
i. e. to curl, Petr. 102, 15 et saep.—With the designation of the terminus in quem.(α).By in:(β).equos frenis in hostes,
Lucr. 5, 1317:naves in eam partem,
Caes. B. G. 3, 15:ferrum in me,
Verg. A. 9, 427:omnium ora atque oculos in aliquem,
Cic. Cat. 4, 1, 1 (cf. under B. 1.):iter in provinciam,
Caes. B. G. 7, 56:se in Phrygiam,
Nep. Ages. 3, 2 et saep.—Medial:in fugam nemo convortitur,
Plaut. Am. 1, 1, 83 Fleck.—By ad:* (γ).ad hunc se confestim a Pulfione omnis multitudo convertit,
Caes. B. G. 5, 44, 10:eam materiam ad hostem,
id. ib. 3, 29:colla ad freta,
Ov. M. 15, 516:tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortum,
id. ib. 14, 386:nos ad judicem,
Quint. 11, 3, 157 et saep.—By contra:(δ).tigna contra vim atque impetum fluminis,
Caes. B. G. 4, 17, 5.—By sub:(ε).cursum sub terras,
Lucr. 5, 654.—By the dat.:(ζ).majus lumen in diem nobis luna,
Lucr. 5, 706.—Medial:Zephyro convertitur ales Itque super Libyen,
Luc. 9, 689.—By local adv.:(η).aspectum facile quo vellent,
Cic. N. D. 2, 57, 142.—By the acc. alone:2.se domum,
Ter. Ad. 2, 4, 22.—In partic.a.Milit. t. t.: convertere signa, aciem, etc., to wheel about, change the direction of a march:b.conversa signa in hostes inferre,
Caes. B. G. 2, 26:Romani conversa signa bipartito intulerunt,
id. ib. 1, 25:reliquos sese convertere cogunt,
to retreat, id. B. C. 1, 46:cum conversis signis retro in urbem rediretur,
Liv. 8, 11, 4; cf.:convertunt inde signa,
id. 3, 54, 10 Drak. ad loc. (where Weissenb. ex conj., convellunt):aciem,
id. 42, 57, 12; so,aciem in fugam,
Caes. B. G. 1, 52. —Rhet. t. t., of words, to transpose, interchange:B.non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis),
Quint. 10, 1, 29.—Trop.1.In gen.:2.ut ab eo quod agitur avertat animos, ut saepe in hilaritatem risumve convertat,
Cic. Or. 40, 138; so,risum in judicem,
id. de Or. 2, 60, 245:omnem orationem transduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,
id. ib. 2, 48, 199:rationem in fraudem malitiamque,
to employ, id. N. D. 3, 31, 78; cf. id. Rosc. Am. 39, 114 and 115:beneficium in injuriam,
Sen. Ben. 2, 13, 1 et saep.:animos imperitorum ad deorum cultum a vitae pravitate,
Cic. N. D. 1, 27, 77; cf. Liv. 24, 4, 4 and 9: qui eas copias, quas diu simulatione rei publicae comparabant, subito ad patriae periculum converterunt, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5 fin.:facultatem dicendi ad hominum perniciem,
Quint. 2, 20, 2 et saep.:ingenium et studium ad causas agendas,
Tac. Or. 14 et saep.:se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem,
Cic. Sull. 5, 17; id. Fam. 3, 10, 10:se ad philosophos,
id. Fin. 5, 3, 7; cf. id. Q. Fr. 3, 5, 5 et saep.:quocumque te animo et cogitatione converteris,
Cic. de Or. 1, 2, 6:aculeum testimonii sui,
id. Fl. 34, 86:argumentum,
Gell. 5, 10, 3.—Of turning to the political support of any one:tota civitas se ad eos convertisse videretur,
Nep. Att. 8, 1; cf. Cic. Rep. 6, 12, 12; Sen. Clem. 1, 4, 3; cf.:fama hujus rei convertit ad Masinissam Numidas,
Liv. 29, 30, 7.— Pass. in mid. sense:cuncta ad victoris opes conversa,
Tac. H. 3, 44.—In eccl. Lat., to convert to Christianity, etc.:aliquem ad fidem Christi,
Hier. in Philem. 5, 10 sq. —Esp. freq. of turning or arresting the attention:illud intellego, omnium ora in me convorsa esse,
Sall. J. 85, 5:converterat Cn. Pompeii persona totum in se terrarum orbem,
Vell. 2, 31, 1:proximas (provincias) in se,
Suet. Vesp. 4 al.: nihil opus est, ad continendas custodias plures commilitones converti, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 20 (31), 1:omnium oculos ad se,
Nep. Alcib. 3, 5.—And with inanimate things as subjects:cum aliqua iis ampla et honesta res objecta totos ad se convertit et rapit,
Cic. Off. 2, 10, 37.—Since the Aug. per. also freq. with a simple acc.:sive elephas albus volgi converteret ora,
Hor. Ep. 2, 1, 196; Suet. Calig. 35; cf. Liv. 26, 29, 2:animos,
id. 29, 26, 5:homines quaqua iret,
Suet. Tit. 5.—Pregn., to change the nature of a thing; i. e. to change, alter, transform, turn.(α).With a simple acc.:(β).omnes Res ita convortant formas mutentque colores,
Lucr. 2, 1005; cf. id. 1, 678:omnia,
id. 4, 441:tellus induit ignotas hominum conversa figuras,
Ov. M. 1, 88:humanam vicem (venena),
Hor. Epod. 5, 88:rem,
Cic. Att. 8, 13, 2:rem publicam,
to bring into disorder, id. Fl. 38, 94:hunc ordinem,
Quint. 7, 2, 15:animum avaritiā,
Sall. J. 29, 1:vitae viam,
Hor. Ep. 1, 17, 26:studia,
id. A. P. 166 et saep.:conversi animum vultumque,
Tac. H. 1, 85: castra castris, to change camp with camp (i. e. to establish new camps by constantly removing), Caes. B. C. 1, 81.—In gram.: casus conversi, = casus obliqui,
the cases which undergo a change of form, Cic. N. D. 2, 25, 64.—With ad:(γ).nisi si id putas, non posse jam ad salutem convorti hoc malum,
Ter. And. 4, 1, 48:poena omnis oculorum ad caecitatem mentis est conversa,
Cic. Dom. 40, 105:mater magna, cujus ludi violati, polluti, paene ad caedem et ad funus civitatis conversi sunt,
id. Har. Resp. 11, 24:quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit,
Nep. Dat. 6, 8.—With in:b.si antequam tumor discutiatur in suppurationem convertitur,
Col. 6, 17, 6:jam ego me convortam in hirudinem,
Plaut. Ep. 2, 2, 4:deum sese in hominem,
Ter. Eun. 3, 5, 40:Hecubam in canem,
Cic. Tusc. 3, 26, 63:terras in freti formam,
Ov. M. 11, 209:deum (sc. Jovem) in pretium (i. e. aurum),
Hor. C. 3, 16, 8:vim morbi in quartanam,
Cic. Fam. 16, 11, 1 et saep.:crimen in laudem,
id. Fl. 29, 70:amicitiae se in graves inimicitias,
id. Lael. 21, 78; Quint. 12, 1, 2 et saep.—Of written works, to translate:II.converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes... nec converti ut interpres, sed ut orator, etc.,
Cic. Opt. Gen. 5, 14:orationes e Graeco,
id. ib. 6, 18:aliqua de Graecis,
id. Fin. 1, 2, 6:librum in Latinum,
id. Off. 2, 24, 87; id. Tusc. 3, 14, 29; cf. id. Fin. 1, 2, 5; id. N. D. 2, 41, 104.—Neutr., to relurn (rare).A.Lit.:B.inde (imago) retro rursum redit et convertit eodem,
Lucr. 4, 334 (Lachm. conj. convertitur):clam cum paucis ad pedites convortit,
Sall. J. 101, 6:in regnum suum,
id. ib. 20, 4:convortit Varro,
Sil. 9, 645:ad me,
Gell. 1, 26, 3.—Trop.1.To return, turn:2.in amicitiam atque in gratiam,
Plaut. Stich. 3, 1, 18:ad sapientiora,
Tac. A. 3, 55.—To change, turn:hoc vitium huic uni in bonum convertebat,
Cic. Brut. 38, 141; id. de Or. 3, 29, 114; id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 9, 17:regium imperium in superbiam dominationemque,
Sall. C. 6, 7 Kritz:ne ista vobis mansuetudo et misericordia... in miseriam convortet,
id. ib. 52, 27:ad aliquem, of political support,
Cic. Planc. 20, 50; Tac. A. 12, 18. -
117 convorto
I.Act., to turn or whirl round, to wheel about, to cause to turn, to turn back, reverse; and with the designation of the terminus in quem, to turn or direct somewhere, to direct to or towards, to move or turn to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition).A.Lit.1.In gen.a.With a simple acc.:b.caelos omnes,
Lucr. 2, 1097; cf.:in infimo orbe luna convertitur,
Cic. Rep. 6, 17, 17; id. Ac. 2, 39, 123; cf.:minore sonitu quam putaram, orbis hic in re publicā est conversus,
id. Att. 2, 9, 1:manum,
Quint. 11, 3, 100:reddita inclusarum ex speluncā boum vox Herculem convertit,
Liv. 1, 7, 7:ter se convertit,
Ov. M. 7, 189:crines calamistro,
i. e. to curl, Petr. 102, 15 et saep.—With the designation of the terminus in quem.(α).By in:(β).equos frenis in hostes,
Lucr. 5, 1317:naves in eam partem,
Caes. B. G. 3, 15:ferrum in me,
Verg. A. 9, 427:omnium ora atque oculos in aliquem,
Cic. Cat. 4, 1, 1 (cf. under B. 1.):iter in provinciam,
Caes. B. G. 7, 56:se in Phrygiam,
Nep. Ages. 3, 2 et saep.—Medial:in fugam nemo convortitur,
Plaut. Am. 1, 1, 83 Fleck.—By ad:* (γ).ad hunc se confestim a Pulfione omnis multitudo convertit,
Caes. B. G. 5, 44, 10:eam materiam ad hostem,
id. ib. 3, 29:colla ad freta,
Ov. M. 15, 516:tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortum,
id. ib. 14, 386:nos ad judicem,
Quint. 11, 3, 157 et saep.—By contra:(δ).tigna contra vim atque impetum fluminis,
Caes. B. G. 4, 17, 5.—By sub:(ε).cursum sub terras,
Lucr. 5, 654.—By the dat.:(ζ).majus lumen in diem nobis luna,
Lucr. 5, 706.—Medial:Zephyro convertitur ales Itque super Libyen,
Luc. 9, 689.—By local adv.:(η).aspectum facile quo vellent,
Cic. N. D. 2, 57, 142.—By the acc. alone:2.se domum,
Ter. Ad. 2, 4, 22.—In partic.a.Milit. t. t.: convertere signa, aciem, etc., to wheel about, change the direction of a march:b.conversa signa in hostes inferre,
Caes. B. G. 2, 26:Romani conversa signa bipartito intulerunt,
id. ib. 1, 25:reliquos sese convertere cogunt,
to retreat, id. B. C. 1, 46:cum conversis signis retro in urbem rediretur,
Liv. 8, 11, 4; cf.:convertunt inde signa,
id. 3, 54, 10 Drak. ad loc. (where Weissenb. ex conj., convellunt):aciem,
id. 42, 57, 12; so,aciem in fugam,
Caes. B. G. 1, 52. —Rhet. t. t., of words, to transpose, interchange:B.non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis),
Quint. 10, 1, 29.—Trop.1.In gen.:2.ut ab eo quod agitur avertat animos, ut saepe in hilaritatem risumve convertat,
Cic. Or. 40, 138; so,risum in judicem,
id. de Or. 2, 60, 245:omnem orationem transduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,
id. ib. 2, 48, 199:rationem in fraudem malitiamque,
to employ, id. N. D. 3, 31, 78; cf. id. Rosc. Am. 39, 114 and 115:beneficium in injuriam,
Sen. Ben. 2, 13, 1 et saep.:animos imperitorum ad deorum cultum a vitae pravitate,
Cic. N. D. 1, 27, 77; cf. Liv. 24, 4, 4 and 9: qui eas copias, quas diu simulatione rei publicae comparabant, subito ad patriae periculum converterunt, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5 fin.:facultatem dicendi ad hominum perniciem,
Quint. 2, 20, 2 et saep.:ingenium et studium ad causas agendas,
Tac. Or. 14 et saep.:se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem,
Cic. Sull. 5, 17; id. Fam. 3, 10, 10:se ad philosophos,
id. Fin. 5, 3, 7; cf. id. Q. Fr. 3, 5, 5 et saep.:quocumque te animo et cogitatione converteris,
Cic. de Or. 1, 2, 6:aculeum testimonii sui,
id. Fl. 34, 86:argumentum,
Gell. 5, 10, 3.—Of turning to the political support of any one:tota civitas se ad eos convertisse videretur,
Nep. Att. 8, 1; cf. Cic. Rep. 6, 12, 12; Sen. Clem. 1, 4, 3; cf.:fama hujus rei convertit ad Masinissam Numidas,
Liv. 29, 30, 7.— Pass. in mid. sense:cuncta ad victoris opes conversa,
Tac. H. 3, 44.—In eccl. Lat., to convert to Christianity, etc.:aliquem ad fidem Christi,
Hier. in Philem. 5, 10 sq. —Esp. freq. of turning or arresting the attention:illud intellego, omnium ora in me convorsa esse,
Sall. J. 85, 5:converterat Cn. Pompeii persona totum in se terrarum orbem,
Vell. 2, 31, 1:proximas (provincias) in se,
Suet. Vesp. 4 al.: nihil opus est, ad continendas custodias plures commilitones converti, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 20 (31), 1:omnium oculos ad se,
Nep. Alcib. 3, 5.—And with inanimate things as subjects:cum aliqua iis ampla et honesta res objecta totos ad se convertit et rapit,
Cic. Off. 2, 10, 37.—Since the Aug. per. also freq. with a simple acc.:sive elephas albus volgi converteret ora,
Hor. Ep. 2, 1, 196; Suet. Calig. 35; cf. Liv. 26, 29, 2:animos,
id. 29, 26, 5:homines quaqua iret,
Suet. Tit. 5.—Pregn., to change the nature of a thing; i. e. to change, alter, transform, turn.(α).With a simple acc.:(β).omnes Res ita convortant formas mutentque colores,
Lucr. 2, 1005; cf. id. 1, 678:omnia,
id. 4, 441:tellus induit ignotas hominum conversa figuras,
Ov. M. 1, 88:humanam vicem (venena),
Hor. Epod. 5, 88:rem,
Cic. Att. 8, 13, 2:rem publicam,
to bring into disorder, id. Fl. 38, 94:hunc ordinem,
Quint. 7, 2, 15:animum avaritiā,
Sall. J. 29, 1:vitae viam,
Hor. Ep. 1, 17, 26:studia,
id. A. P. 166 et saep.:conversi animum vultumque,
Tac. H. 1, 85: castra castris, to change camp with camp (i. e. to establish new camps by constantly removing), Caes. B. C. 1, 81.—In gram.: casus conversi, = casus obliqui,
the cases which undergo a change of form, Cic. N. D. 2, 25, 64.—With ad:(γ).nisi si id putas, non posse jam ad salutem convorti hoc malum,
Ter. And. 4, 1, 48:poena omnis oculorum ad caecitatem mentis est conversa,
Cic. Dom. 40, 105:mater magna, cujus ludi violati, polluti, paene ad caedem et ad funus civitatis conversi sunt,
id. Har. Resp. 11, 24:quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit,
Nep. Dat. 6, 8.—With in:b.si antequam tumor discutiatur in suppurationem convertitur,
Col. 6, 17, 6:jam ego me convortam in hirudinem,
Plaut. Ep. 2, 2, 4:deum sese in hominem,
Ter. Eun. 3, 5, 40:Hecubam in canem,
Cic. Tusc. 3, 26, 63:terras in freti formam,
Ov. M. 11, 209:deum (sc. Jovem) in pretium (i. e. aurum),
Hor. C. 3, 16, 8:vim morbi in quartanam,
Cic. Fam. 16, 11, 1 et saep.:crimen in laudem,
id. Fl. 29, 70:amicitiae se in graves inimicitias,
id. Lael. 21, 78; Quint. 12, 1, 2 et saep.—Of written works, to translate:II.converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes... nec converti ut interpres, sed ut orator, etc.,
Cic. Opt. Gen. 5, 14:orationes e Graeco,
id. ib. 6, 18:aliqua de Graecis,
id. Fin. 1, 2, 6:librum in Latinum,
id. Off. 2, 24, 87; id. Tusc. 3, 14, 29; cf. id. Fin. 1, 2, 5; id. N. D. 2, 41, 104.—Neutr., to relurn (rare).A.Lit.:B.inde (imago) retro rursum redit et convertit eodem,
Lucr. 4, 334 (Lachm. conj. convertitur):clam cum paucis ad pedites convortit,
Sall. J. 101, 6:in regnum suum,
id. ib. 20, 4:convortit Varro,
Sil. 9, 645:ad me,
Gell. 1, 26, 3.—Trop.1.To return, turn:2.in amicitiam atque in gratiam,
Plaut. Stich. 3, 1, 18:ad sapientiora,
Tac. A. 3, 55.—To change, turn:hoc vitium huic uni in bonum convertebat,
Cic. Brut. 38, 141; id. de Or. 3, 29, 114; id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 9, 17:regium imperium in superbiam dominationemque,
Sall. C. 6, 7 Kritz:ne ista vobis mansuetudo et misericordia... in miseriam convortet,
id. ib. 52, 27:ad aliquem, of political support,
Cic. Planc. 20, 50; Tac. A. 12, 18. -
118 finio
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
119 finite
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
120 Graeci
Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):II.eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,
Cic. Rep. 1, 7:apud Graecos,
id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,
Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,
Cic. Fl. 7, 17:ignobilis,
Liv. 39, 8, 3:Graecus Graecaque,
Plin. 28, 2, 3, § 12.—Derivv.A.Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:1.plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,
Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.litterae,
id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,
Cic. Arch. 10, 23:lingua (opp. Latina),
id. Fin. 1, 3, 10:ludi,
founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:homines,
Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:testis,
id. Fl. 5, 11:more bibere,
i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:Graeca fide mercari,
i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:rosa,
a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):Graeco melius usuri,
Quint. 5, 10, 1:librum e Graeco in Latinum convertere,
Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,Graece, in the Greek language, in Greek:2. B.cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,
Cic. de Or. 1, 34, 155:Acilius qui Graece scripsit historiam,
id. Off. 2, 32, 115:loqui,
id. Tusc. 1, 8, 15:optime scire,
id. de Or. 2, 66, 265; cf.nescire,
id. Fl. 4, 10:licet legatum Graece scriptum non valeat,
Ulp. Fragm. 25, 9:omnia Graece,
Juv. 6, 188.—Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):2.quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,
Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:Graecia capta ferum victorem cepit,
Hor. Ep. 2, 1, 156:magna,
Ov. H. 16, 340.—In apposition:terra,
Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:C.Graecia,
Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:Itala nam tellus Graecia major erat,
Ov. F. 4, 64.—Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;D.not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,
i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:torcula,
Plin. 18, 31, 74, § 317:pavimentum,
id. 36, 25, 63, § 188:color,
id. 34, 9, 20, § 98:toga, i. e. pallium,
Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:dicere,
Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:1.motus quidam temerarius Graeculae contionis,
id. Fl. 10, 23:cautio chirographi,
i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:homines,
id. de Or. 1, 11, 47:ferrum,
Flor. 2, 7, 9:civitas Massilia,
id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:Graecŭlus, i, m.(α).A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:(β).Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,
Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin. —Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:2. E.vitis,
Col. 3, 2, 24:mala,
Plin. 15, 14, 15, § 50:rosa,
id. 21, 4, 10, § 18.—Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):F.mare,
Plin. 4, 21, 18, § 51:scimpodium,
Gell. 19, 10, 1.—Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):lapides,
inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.
См. также в других словарях:
Latinum — Dieser Artikel oder Absatz stellt die Situation nur in den deutschsprachigen Ländern (Deutschland, Österreich und Schweiz) dar. Hilf mit, die Situation in anderen Ländern zu schildern. Das Latinum (von examen Latinum, „lateinische Prüfung“) ist… … Deutsch Wikipedia
Latinum — La|ti|num 〈n.; s; unz.〉 Schulprüfung in der latein. Sprache bzw. Ergänzungsprüfung für Studenten, die in der Schule kein Latein gelernt haben ● großes Latinum Latinum nach mindestens fünf Jahren Lateinunterricht in der Schule bzw. nach… … Universal-Lexikon
Latinum — La·ti̲·num das; s; nur Sg; (D) die Kenntnisse in Latein nach mehreren Jahren Gymnasium <das Latinum haben, nachholen> … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Latinum — La|ti|num 〈n.; Gen.: s; Pl.: unz.〉 Schulprüfung in der latein. Sprache bzw. Ergänzungsprüfung für Studenten, die in der Schule kein Latein gelernt haben; das Latinum machen [Etym.: lat., Neutr. zu latinus »lateinisch«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Latinum — La|ti|num [la...] das; s gekürzt aus lat. examen Latinum »lateinische Prüfung« zu Latinus »lateinisch«, eigtl. »zur Landschaft Latium (um Rom) gehörend«>: a) an einer höheren Schule vermittelter Wissensstoff der lateinischen Sprache; b) durch… … Das große Fremdwörterbuch
Latinum — La|ti|num, das; s (Prüfung im Lateinischen); das kleine, große Latinum … Die deutsche Rechtschreibung
Latinum — Schülerinnen und Schüler, die Lateinunterricht in einem bestimmten Umfang erhalten und die letzte Klasse mit der Note 4 oder besser abgeschlossen haben, haben das so genannte Latinum erworben. Es ist Voraussetzung für manche Studiengänge … Die wichtigsten Begriffe zum Thema Schule von A-Z
Großes Latinum — Das Latinum (von examen Latinum, „lateinische Prüfung“) ist ein Nachweis über lateinische Sprachkenntnisse. Inhaltsverzeichnis 1 Deutschland 1.1 Studienvoraussetzung Latinum 1.2 Beispiel für den Erwerb von Latein Abschlüssen 2 Schweiz … Deutsch Wikipedia
Kleines Latinum — Das Latinum (von examen Latinum, „lateinische Prüfung“) ist ein Nachweis über lateinische Sprachkenntnisse. Inhaltsverzeichnis 1 Deutschland 1.1 Studienvoraussetzung Latinum 1.2 Beispiel für den Erwerb von Latein Abschlüssen 2 Schweiz … Deutsch Wikipedia
Trifolium latinum — Systematik Ordnung: Schmetterlingsblütenartige (Fabales) Familie: Hülsenfrüchtler (Fabaceae) Unterfamilie: Schmetterlingsblütler (Faboideae) … Deutsch Wikipedia
Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum — Front page of the Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum … Wikipedia