-
1 languir
languir [lɑ̃giʀ]➭ TABLE 2 intransitive verba. ( = dépérir) to languishb. ( = attendre) faire languir qn to keep sb waiting* * *lɑ̃giʀ
1.
verbe intransitif1) ( manquer d'énergie) [conversation] to languish; [économie] to be sluggish2) ( souffrir d'attendre)languir après or pour quelqu'un — to pine for somebody
2.
se languir verbe pronominal to pine ( de quelqu'un for somebody)* * *lɑ̃ɡiʀ vi1) [personne] to languish2) [conversation] to flag* * *languir verb table: finirA vi1 ( manquer d'énergie) [personne, conversation] to languish; [économie] to be sluggish; languir dans l'incertitude/d'ennui to languish in uncertainty/in boredom;2 ( souffrir d'attendre) languir après qn to pine for sb; languir d'amour pour qn to be pining with love for sb; je languis de vous revoir I'm longing to see you; faire languir qn to keep sb in suspense; ne me fais pas languir don't keep me in suspense;B se languir vpr to pine (de for).[lɑ̃gir] verbe intransitiflanguir (d'amour) pour quelqu'un to be consumed ou languishing with love for somebody2. [plante] to wilt3. [conversation, situation] to flag4. [attendre]————————languir après verbe plus prépositionto languish ou to pine for————————se languir verbe pronominal intransitif[personne] to pine -
2 languir
[lɑ̃giʀ]Verbe intransitif ( sout) (manquer d'énergie) enlanguescerfaire languir quelqu’un fazer alguém esperar muito tempolanguir de penar deVerbe pronominal sentir saudades* * *[lɑ̃giʀ]Verbe intransitif ( sout) (manquer d'énergie) enlanguescerfaire languir quelqu’un fazer alguém esperar muito tempolanguir de penar deVerbe pronominal sentir saudades -
3 languir
[lɑ̃giʀ]Verbe intransitif ( sout) (manquer d'énergie) enlanguescerfaire languir quelqu’un fazer alguém esperar muito tempolanguir de penar deVerbe pronominal sentir saudades* * *languir lɑ̃giʀ]verbolanguir d'amour pourmorrer de amor porfaire languir quelqu'unfazer alguém esperar -
4 languir
languir [lãgier]1 verflauwen ⇒ lusteloos, futloos zijn, verslappen2 smachten (naar) ⇒ verlangend wachten (op), verbeiden♦voorbeelden:ne pas laisser languir la conversation • het gesprek gaande houden♦voorbeelden: -
5 languir
languirochabovatumdlévatvadnoutchřadnout -
6 languir
lɑ̃giʀv1) verkümmern2)3) ( attendre) die Zeit nicht abwarten könnenIl languit de la revoir. — Er kann es nicht erwarten, sie wiederzusehen.
4) ( péricliter) stocken, ins Stocken geratenLa discussion languit. — Die Diskussion gerät ins Stocken.
5)Elle se languit de lui. — Sie verzehrt sich nach ihm.
languirlanguir [lãgiʀ] <8>Beispiel: se languir de quelqu'un sich nach jemandem sehnen -
7 languir
vi2) изнывать, томиться, изнемогатьlanguir après — ждать с нетерпениемfaire languir — заставлять ждать3) тянуться; замиратьla conversation languit — разговор не клеится• -
8 languir
vi., s'ennuyer en attendant: langatâ (Saxel), R.2 Langue ; trî la linga < tirer la langue> (Albanais.001).A1) languir, dépérir: langanyî vi. (Leschaux), R.2. A2) se languir: trovâ l'tin languir lon / lan < trouver le temps long> (001 / Villards- Thônes). -
9 languir
vi.1. (dépérir) томи́ться ipf. (от + G; +); ча́хнуть ◄ppr. -'ну-►/за= (от + G); изныва́ть ipf.;languir d'ennui (d'impatience) — изныва́ть <томи́ться> от ску́ки (от нетерпе́ния), томи́ться ску́кой; elle languit dans sa solitude — она́ изнемога́ет от одино́чества, она́ изныва́ет <томи́тся> в одино́чествеlanguir d'amour — томи́ться от любви́;
au 3e acte l'intérêt a langui — к тре́тьему а́кту интере́с к пье́се пропа́л; les affaires languissent — дела́ затя́гиваютсяla conversation languit — разгово́р не кле́ится;
3. fam. (attendre) напра́сно ждать ◄жду, -ёт, -ла► ipf.; томи́ться ipf. ожида́нием;je ne languirai pas longtemps ici! — я здесь не задержу́сь!ne nous rais pas languir ! — не заставля́й нас напра́сно ждать! neutre; — не томи́ ду́шу!;
-
10 languir
-
11 languir
vi.1. bo‘shashmoq, holsizlashmoq, madorsizlashmoq; lanj, lohas bo‘lmoq; languir dans l'inaction bekorchilikdan lanj bo‘lmoq; cho‘zilib ketmoq, pasaymoq, so‘nmoq; la conversation languit suhbat qovushmayapti2. intizorlik bilan kutmoq, sog‘inmoq, qo‘msamoq; dépêchetoi, tu nous fais languir! bo‘l tezroq, bizni zeriktirib yubording! -
12 languir
v. pronom. Se languir de quelqu'un: To pine, to yearn for someone. -
13 languir
гл.1) общ. изнемогать, томиться, тосковать, ныть (о теле), замирать, изнывать, тянуться2) устар. чахнуть, слабеть -
14 languir
انحطحبطسقمضنىوهن -
15 languir
-
16 languir
1. marnieć2. mizernieć3. słabnąć4. tęsknić5. usychać6. zatęsknić -
17 languir
v.intr. (de languere) 1. ост. измъчвам се, страдам, слабея; 2. замирам, чезна, губя се; 3. ост. обхванат съм от апатия; 4. вехна, крея (за растение); 5. чакам с нетърпение. -
18 languir, (se)
-
19 languir
1. konsumiĝi2. sopiri3. velkiĝi -
20 languir d' amour
languir d' amour
См. также в других словарях:
languir — [ lɑ̃gir ] v. intr. <conjug. : 2> • XIIe; lat. pop. °languire, class. languere 1 ♦ Vieilli Perdre lentement ses forces. ⇒ dépérir. Par anal. (végétaux) ⇒ s étioler. 2 ♦ Mod. Manquer d activité, d énergie. Languir dans l oisiveté, l inactio … Encyclopédie Universelle
languir — LANGUIR. v. n. Estre consumé peu à peu par quelque maladie qui abbat les forces. Il est pulmonique, il y a trois ans qu il languit. on languit longtemps de ce mal là avant que d en mourir. Il signifie aussi, Souffrir un supplice lent. On l a… … Dictionnaire de l'Académie française
languir — Languir, Languere, Oblanguere. Fort languir et defaillir de force, Relanguere, siue Relanguescere. Qui languit, Languidus. Languissant d amour, AEger amore … Thresor de la langue françoyse
languir — |guí| v. tr. O mesmo que elanguescer … Dicionário da Língua Portuguesa
languir — (lan ghir) v. n. 1° Être dans un état de maladie lente. Il est phthisique, il y a plusieurs mois qu il languit. • Je languissais, mes ans s éteignaient dans l ennui, M. J. CHÉN. Gracq. I, 4. 2° Souffrir de la continuité de quelque mal autre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
LANGUIR — v. n. Être dans un état d abattement et de faiblesse causé par quelque maladie qui ôte peu à peu les forces. Il est pulmonique, il y a trois ans qu il languit. On languit long temps de ce mal là avant que d en mourir. Il ne fait que languir. Il … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
LANGUIR — v. intr. être dans un état de langueur. Il est malade, il y a trois ans qu’il languit. Il se dit, par analogie, des Végétaux qui ne sont pas en bon état, qui poussent faiblement, qui donnent peu de fruits. Cet arbre languit, ces fleurs… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
languir — vi. , s ennuyer en attendant : langatâ (Saxel), R.2 Langue ; trî la linga <tirer la langue> (Albanais.001). A1) languir, dépérir : langanyî vi. (Leschaux), R.2. A2) se languir : trovâ l tin languir lon / lan <trouver le temps long>… … Dictionnaire Français-Savoyard
languir (se) — v.pr. Souffrir d une attente, d une absence : Je me languis de toi … Dictionnaire du Français argotique et populaire
Faire languir quelqu'un — ● Faire languir quelqu un lui faire attendre longtemps ce qu il désire … Encyclopédie Universelle
se languir — ● se languir verbe pronominal S ennuyer, se morfondre, éprouver de la peine, du chagrin, du fait de l absence de quelqu un ou de quelque chose : Je me languis de mes amis … Encyclopédie Universelle