Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

kiwnąć

См. также в других словарях:

  • kiwnąć — Kiwać głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 …   Słownik frazeologiczny

  • kiwnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kiwać (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwnąć — → kiwać …   Słownik języka polskiego

  • wystarczy [dość] palcem kiwnąć — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie trzeba dużego wysiłku, aby coś osiągnąć, aby coś się stało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dość palcem kiwnąć, a stanie w mojej obronie pół dzielnicy. Wystarczy, że kiwnie palcem, a już ma każdą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie kiwnąć palcem, aby... — nie kiwnąć palcem, aby... {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrobić nic, aby... : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie kiwnął palcem, żeby znaleźć sobie jakąś robotę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie kiwnąć palcem (w bucie) — {{/stl 13}}{{stl 7}} mając możliwości, nie zrobić nic w jakiejś sprawie, być obojętnym i bezczynnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie kiwnął palcem w bucie, aby pomóc bratu. Nie kiwnę palcem w tej sprawie. Nie kiwnął palcem, kiedy żona malowała… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie kiwnąć palcem — Nie uczynić nic, żeby komuś pomóc Eng. To do nothing to help someone …   Słownik Polskiego slangu

  • nie kiwnąć palcem w bucie — Nie uczynić nic, żeby komuś pomóc Eng. To do nothing to help someone …   Słownik Polskiego slangu

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… …   Słownik języka polskiego

  • palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»