Перевод: с немецкого на турецкий

с турецкого на немецкий

jdm+den

  • 1 Weg

    Weg <-(e) s, -e> [ve:k] m
    1) ( allgemein) yol; ( Pfad) yol;
    am \Wege yolda;
    jdm den \Weg ebnen ( fig) birinin işini kolaylaştırmak;
    jdm über den \Weg laufen birinin yoluna çıkmak, birinin yolda karşısına çıkmak;
    jdn/etw aus dem \Weg räumen ( fam) bir kimseyi/şeyi temizlemek;
    etw/jdm aus dem \Weg gehen bir şeyden/kimseden kaçınmak;
    jdm im \Weg stehen birine engel olmak;
    sich jdm in den \Weg stellen birinin yolunu kesmek, birini yoldan çevirmek, birinin gitmesine engel olmak;
    steh hier nicht im \Weg rum! ortalıkta durmasana!;
    jdm nicht über den \Weg trauen birine hiç güveni olmamak;
    die Post liegt auf meinem \Weg postane yolumun üzerinde;
    wohin des \Weges? nereye böyle [o gidiyorsun] ?
    2) ( Strecke) yol, mesafe; (Reise\Weg) yol;
    auf halbem \Weg(e) stehen bleiben yarı yolda kalmak;
    auf halbem \Weg umkehren yarı yoldan dönmek;
    etw zu \Wege bringen bir işin yolunu yapmak;
    etw in die \Wege leiten bir şeyi yoluna koymak;
    Schritte in die \Wege leiten önlemler almak;
    sich auf den \Weg machen yola koyulmak [o çıkmak];
    vom rechten \Weg abkommen doğru yoldan ayrılmak, yolunu sapıtmak;
    daran führt kein \Weg vorbei bunun başka yolu yoktur;
    er ist auf dem besten \Weg... bu gidişle...;
    unsere \Wege trennen sich hier yollarımız burada ayrılıyor
    3) ( Mittel) yol; ( Art und Weise) yol; ( Methode) yol;
    auf legalem \Weg legal [o yasal] yoldan;
    auf schriftlichem \Wege yazılı olarak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Weg

  • 2 Rücken

    Rücken <-s, -> ['rʏkən] m
    1) sırt arka; anat sırt;
    \Rücken an \Rücken sırt sırta;
    jdm den \Rücken zukehren/zuwenden birine sırt çevirmek;
    auf dem \Rücken liegen sırtüstü [o arkaüstü] yatmak;
    mir lief es eiskalt über den \Rücken ( fam) tüylerim diken diken oldu;
    jdm den \Rücken stärken birine arka olmak, birine moral vermek;
    jdm den \Rücken freihalten birine arka çıkmak;
    sich dat den \Rücken freihalten işini sağlama almak;
    jdm in den \Rücken fallen birini arkadan vurmak;
    hinter jds \Rücken birinin arkasından
    2) (Buch\Rücken) sırt; (Hand\Rücken) ters
    3) (Tier\Rücken) sırt

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Rücken

  • 3 Nacken

    Nacken <-s, -> ['nakən] m
    ense;
    einen steifen \Nacken haben boynu tutulmak;
    jdm im \Nacken sitzen birinin ensesine binmek;
    die Angst saß ihm im \Nacken can başına sıçramıştı;
    jdm den \Nacken beugen birine boyun eğdirmek;
    vor jdm den \Nacken beugen birine boyun eğmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Nacken

  • 4 Mund

    Mund <-(e) s, Münder> [munt, pl 'mʏndɐ] m
    ağız;
    in aller \Munde sein ağızlara sakız olmak, dillere düşmek;
    sein Name war in aller \Munde ağızlara sakız oldu, herkesin diline düştü;
    etw/jdn dauernd im \Munde führen bir şeyi/kimseyi ağzına sakız etmek;
    dieses Wort nehme ich nicht in den \Mund bu kelimeyi ağzıma almam;
    jdm über den \Mund fahren ( fam) birinin sözünü kesmek;
    nicht auf den \Mund gefallen sein ( fig) o ( fam) anasının gözü olmak;
    jdm den \Mund wässrig machen ( fam) birinin ağzını sulandırmak, birini imrendirmek;
    halt den \Mund! ( fam) çeneni tut!;
    von \Mund zu \Mund gehen ağızdan ağıza geçmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Mund

  • 5 Anstoß

    Anstoß <-es, -stöße> m
    1) sport yerinde vuruş; ( Fußball) başlama vuruşu
    2) ( Ruck) ani hareket; ( Impuls) darbe, tepi
    3) ( fig) ( Ärgernis) gıcık;
    \Anstoß erregen rezalet çıkarmak;
    \Anstoß erregen bei jdm birini gıcık etmek;
    an etw \Anstoß nehmen bir şeyden gıcık almak
    4) ( fig) ( Anlass) neden, sebep; ( Antrieb) dürtükleme, dürtme;
    jdm den \Anstoß geben, etw zu tun bir şey yapması için birini dürtüklemek;
    den \Anstoß zu etw geben bir şeye neden olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Anstoß

  • 6 Kopf

    Kopf <-(e) s, Köpfe> [kɔpf, pl 'kœpfə] m
    1) ( Körperteil, Nagel\Kopf, Nadel\Kopf) kafa, baş;
    zehn Euro pro \Kopf adam başına on euro;
    \Kopf an \Kopf kafa kafaya, başa baş;
    aus dem \Kopf kafadan;
    \Kopf hoch! üzme tatlı canını!;
    etw auf den \Kopf stellen bir şeyi altüst etmek;
    sie stellten das ganze Haus auf den \Kopf bütün evi altüst ettiler;
    sich auf den \Kopf stellen ( fig) o ( fam) ağzıyla kuş tutmak;
    \Kopf und Kragen riskieren kellesini koltuğuna almak, başını ortaya koymak;
    sich dat etw aus dem \Kopf schlagen bir şeyi aklından [o kafasından] çıkarmak;
    sich dat etw in den \Kopf setzen bir şeyi aklına [o kafasına] koymak;
    das will mir nicht in den \Kopf bunu aklım almıyor;
    das kann ich im \Kopf rechnen bunu kafamdan hesaplayabilirim;
    mit rotem \Kopf dastehen kıpkırmızı kesilmek;
    von \Kopf bis Fuß baştan aşağı;
    sie ist ein kluger \Kopf o akıllı birisidir;
    sie hat ihren eigenen \Kopf o kendi bildiğini okur;
    er ist nicht auf den \Kopf gefallen kafası boş değil;
    den \Kopf in den Sand stecken deve kuşu gibi başını kuma sokmak [o gömmek];
    mit dem \Kopf durch die Wand wollen kafasının dikine gitmek;
    es kann nicht immer nur nach deinem \Kopf gehen her şey senin istediğin gibi olamaz;
    wir redeten uns dat die Köpfe heiß konuşmaktan kafamız şişti;
    einen kühlen \Kopf bewahren serin kanlı olmak;
    nicht ganz richtig im \Kopf sein ( fam) kafadan kontak olmak, aklından zoru olmak;
    das geht mir durch den \Kopf bu, aklımdan geçiyor;
    mir brummt der \Kopf ( fam) başım çok ağrıyor;
    mir raucht der \Kopf ( fam) kafam dumanlandı;
    der Erfolg ist ihm zu \Kopf(e) gestiegen başarı onun başına vurdu;
    ich war wie vor den \Kopf gestoßen beynimden vurulmuşa döndüm;
    jdm den \Kopf verdrehen ( fam) birinin beynine girmek, birini baştan çıkarmak;
    sich dat den \Kopf zerbrechen ( fam) kafa yormak [o patlatmak];
    das kann dich den \Kopf kosten (a. fig) bu, senin başını yakabilir;
    er hat sein ganzes Geld auf den \Kopf gehauen ( fam) bütün parasını har vurup harman savurdu;
    was man nicht im \Kopf hat, das hat man in den Beinen ( fig) o ( fam) akılsız başın cezasını ayak çeker, akılsız iti [o köpeği] yol kocatır
    2) (Brief\Kopf) başlık; ( bei Münze) tu(ğ) ra;
    \Kopf oder Zahl? tura mı yazı mı?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kopf

  • 7 abschneiden

    ab|schneiden
    irr
    I vi
    1) ( Weg) yolu kısaltmak;
    wir schneiden ab, wenn wir hier gehen buradan gidersek yolu kısaltırız
    gut/schlecht \abschneiden iyi/kötü sonuç almak;
    bei einer Prüfung gut/schlecht \abschneiden bir sınavda iyi/kötü sonuç almak
    II vt
    1) ( abtrennen); kesmek; med kesmek, ameliyatla almak
    2) ( absperren) kesmek;
    jdm den Weg \abschneiden birinin yolunu kesmek
    3) ( abkürzen) kesmek;
    jdm das Wort \abschneiden birinin sözünü kesmek
    4) ( isolieren) ilişiğini kesmek(-in) ( von -le);
    von der Außenwelt abgeschnitten sein dış dünya ile ilişiği kesilmiş olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > abschneiden

  • 8 Boden

    Boden <-s, Böden> ['bo:dən, pl 'bø:dən] m
    1) (Erd\Boden) toprak, kara, zemin; (Fuß\Boden) yer, zemin; (Meeres\Boden) taban; (Teppich\Boden, Stein\Boden) döşeme; ( Gelände) arazi;
    auf türkischem/deutschem \Boden Türk/Alman topraklarında;
    zu [o auf den] \Boden fallen yere düşmek;
    an \Boden gewinnen ( sich ausbreiten) yayılmak; ( zunehmen) artmak;
    festen \Boden unter den Füßen haben ( fig) ekmek kapısı olmak;
    den \Boden unter den Füßen verlieren ekmeğinden olmak;
    jdm den \Boden unter den Füßen wegziehen birini ekmeğinden etmek, birinin ayağını kaydırmak;
    am \Boden zerstört sein ( fam) canı çıkmış olmak;
    Handwerk hat goldnen \Boden ( prov) kolunda [o bileğinde] altın bileziği var;
    wie Pilze aus dem \Boden schießen mantar gibi yerden bitmek
    2) ( von Gefäß, Meer) dip;
    ein Fass ohne \Boden ( sein) ( fig) dipsiz kile, boş ambar (olmak)
    3) (Dach\Boden) çatı [o tavan] arası; ( Dachwohnung) çatı katı
    4) ( Grundlage) zemin, temel;
    auf dem \Boden der Tatsachen stehen zemin ve zamana uygun olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Boden

  • 9 Rat

    Rat, Rätin <-(e) s, Räte; -nen> [ra:t, pl 'rɛ:tə] m, f <-(e) s, Räte> m <- (e) s> m
    1. müşavir; ( Mitglied) meclis üyesi, kurul üyesi, konsey üyesi, encümen üyesi
    2.; ( Gremium) konsey, meclis; ( kommunal) encümen, kurul; (Bundes\Rat) konsey
    3. kein pl; ( Empfehlung) öğüt, nasihat, tavsiye;
    jdm den \Rat geben, etw zu tun birine bir şey yapması için öğütte bulunmak;
    ein Buch zu \Rate ziehen bir kitaba başvurmak;
    seinen Arzt zu \Rate ziehen doktoruna danışmak;
    sich dat keinen \Rat mehr wissen çaresiz kalmak, başka çıkış yolu bilmemek;
    sich dat bei jdm einen \Rat holen birinden akıl almak;
    kommt Zeit, kommt \Rat ( prov) zamanı gelince çaresi bulunur

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Rat

  • 10 Wind

    Wind <-(e) s, -e> [vınt] m
    rüzgâr, yel;
    bei \Wind und Wetter her havada; ( bei schlechtem Wetter) kötü havada;
    \Wind und Wetter ausgesetzt sein rüzgâr almak [o tutmak], hava şartlarına maruz kalmak;
    jdm den \Wind aus den Segeln nehmen ( fig) o ( fam) birini susturmak, birinin ağzını tıkamak;
    wissen, woher der \Wind weht ( fam) ne olacağını [o olduğunu] bilmek;
    \Wind von etw dat bekommen ( fam) bir şeyin kokusunu almak;
    in den \Wind reden ( fig) havaya konuşmak, boşuna söyleyip durmak, çene yormak;
    viel \Wind ( um etw) machen ( fig) o ( fam) (bir şeyi) şişirmek [o dramatize etmek];
    hier weht ein frischer \Wind ( fig) o ( fam) buranın havası değişmiş;
    wie der \Wind ( fig) rüzgâr [o yel] gibi;
    in alle ( vier) \Winde dört bir tarafa;
    einen \Wind streichen lassen ( vulg) yellenmek, osurmak;
    wer \Wind sät, wird Sturm ernten ( prov) rüzgâr eken fırtına biçer

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Wind

  • 11 bahnen

    bahnen ['ba:nən]
    vt ( Weg) yol açmak;
    jdm den Weg \bahnen ( fig) birine yol açmak;
    einer Sache den Weg \bahnen bir işin yolunu yapmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > bahnen

  • 12 Laufpass

    LaufpassRR m
    jdm den \Laufpass geben ( fam) birinin pasaportunu eline vermek, birini sepetlemek;
    den \Laufpass bekommen sepetlenmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Laufpass

  • 13 Rang

    Rang <-(e) s, Ränge> [raŋ, pl 'rɛŋə] m
    1. 1) ( Grad); derece; mil rütbe; ( Stellung) mevki; (\Rangfolge) sıra;
    einen hohen \Rang bekleiden yüksek bir mevkii [o rütbeyi] haiz olmak
    2) theat balkon
    3) sport;
    den zweiten \Rang belegen ikinciliği almak
    2. <- (e) s> m kein pl ( Stellenwert) mevki; ( Güte) kalite;
    alles, was \Rang und Namen hat adı sanı olan herkes;
    jdm den \Rang ablaufen ( fig) birinin pabucunu dama atmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Rang

  • 14 Spaß

    Spaß <-es, Späße> [ʃpa:s, pl 'ʃpɛ:sə] m <- es> m
    1. ( Scherz) şaka, latife;
    \Spaß machen şaka yapmak;
    ( keinen) \Spaß verstehen şaka kaldır(ma) mak, şakadan anla(ma) mak, latife götür(me) mek;
    \Spaß beiseite şaka bir yana;
    aus [o im] \Spaß şakadan, şakacıktan, şaka olarak;
    da hört bei mir der \Spaß auf ( fam) burada benim için işin şakası makası kalmaz;
    über den \Spaß gehen ( fam) şaka iken kaka olmak
    2. kein pl; ( Vergnügen) eğlence, keyif;
    \Spaß machen eğlenceli olmak;
    etw ( nur) zum \Spaß machen bir şeyi (yalnız) eğlenmek [o zevk] için yapmak;
    sich dat aus etw einen \Spaß machen bir şeyi gırgıra almak;
    jdm den \Spaß verderben birinin keyfini kaçırmak;
    viel \Spaß! bol eğlenceler!;
    das war ein teurer \Spaß ( fam) bu iş pahalıya oturdu [o mal oldu]

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Spaß

  • 15 Spiegel

    Spiegel <-s, -> ['ʃpi:gəl] m
    1) ( allgemein) ayna;
    in den \Spiegel sehen aynaya bakmak;
    jdm den \Spiegel vorhalten ( fig) birinin kusurlarını yüzüne vurmak
    2) med miktar
    3) (Wasser\Spiegel, Alkohol\Spiegel) yüzey, seviye

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Spiegel

  • 16 Zuschlag

    Zuschlag <-(e) s, -schläge> m
    1) ( auf einen Preis) zam
    2) ( bei einer Versteigerung) sürülen en yüksek peyin kabulü;
    den \Zuschlag erhalten sürdüğü peyi kabul edilmek
    3) ( für einen Auftrag) ihale;
    jdm den \Zuschlag für etw erteilen birine bir şeyi ihale etmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Zuschlag

  • 17 ablaufen

    ab|laufen
    I vi sein irr
    1) ( Flüssigkeit) akmak
    2) ( Frist) bitmek, sona ermek;
    die Frist ist abgelaufen süre bitmiştir;
    wie ist es abgelaufen? nasıl geçti?
    II vt haben ( Schuhe) yürüye yürüye eskitmek; ( Geschäfte) dolaşmak;
    die Sohlen nach etw \ablaufen bir şey için pabuç eskitmek [o paralamak];
    jdm den Rang \ablaufen ( fig) birinin pabucunu dama atmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > ablaufen

  • 18 Appetit

    Appetit <- (e) s> [ape'ti:t] m
    kein pl iştah ( auf -e), yemek yeme isteği;
    \Appetit bekommen/haben iştahı açılmak/olmak;
    jdm den \Appetit verderben birinin iştahını bozmak [o kaçırmak];
    mir ist der \Appetit vergangen iştahım kaçtı, iştahım kapandı;
    guten \Appetit! afiyet olsun!;
    worauf haben Sie \Appetit? neye iştahınız var?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Appetit

  • 19 Auftrag

    Auftrag <-(e) s, -träge> ['aʊftra:k, pl 'aʊftrɛ:gə] m
    1) ( Anweisung zur Ausführung einer Arbeit) iş havalesi; (Anweisung zur Lieferung usw.) emir;
    jdm den \Auftrag geben, etw zu tun birine bir iş havale etmek, bir şey yapması için birine emir vermek
    2) jur vekâlet;
    im \Auftrag von vekâleten;
    in jds \Auftrag handeln biri için vekâleten iş görmek
    3) comm ( Bestellung) sipariş;
    etw bei... in \Auftrag geben...e sipariş vermek
    4) ( Aufgabe) görev, ödev
    5) ( Farbe) sürülme

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Auftrag

  • 20 ausspannen

    aus|spannen
    I vi ( sich erholen) dinlenmek, başını dinlemek
    II vt
    1) ( Wäscheleine, Netz) germek; ( Tuch) sermek
    2) ( Pferde) koşumunu çıkarmak(-in)
    3) ( fam)
    jdm den Freund/die Freundin \ausspannen birinin dostunu/kız arkadaşını ayartmak [o baştan çıkarmak]

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > ausspannen

См. также в других словарях:

  • jdm auf den Wecker fallen — jdm auf den Wecker fallen …   Deutsch Wörterbuch

  • Japanese Domestic Market — JDM ist die Abkürzung für Japanese Domestic Market. Ursprünglich bezeichnete sie im Bereich der Automobilindustrie die Ausstattungsvariante eines Fahrzeugs in der es auf dem japanischen Markt erhältlich war oder ist. Entsprechend zu der… …   Deutsch Wikipedia

  • Automarken — Automobilmarken, kurz Automarken, sind die Handelsnamen, unter denen Automobil Hersteller Fahrzeuge vertreiben. Aufgelistet werden Hersteller von Pkw und Rennwagen, die Automobile gebaut haben, bauen oder bauen wollten. Nutzfahrzeuge werden hier… …   Deutsch Wikipedia

  • Automobilfirma — Automobilmarken, kurz Automarken, sind die Handelsnamen, unter denen Automobil Hersteller Fahrzeuge vertreiben. Aufgelistet werden Hersteller von Pkw und Rennwagen, die Automobile gebaut haben, bauen oder bauen wollten. Nutzfahrzeuge werden hier… …   Deutsch Wikipedia

  • Automobilmarken — Automobilmarken, kurz Automarken, sind die Handelsnamen, unter denen Automobil Hersteller Fahrzeuge vertreiben. Aufgelistet werden Hersteller von Pkw und Rennwagen, die Automobile gebaut haben, bauen oder bauen wollten. Nutzfahrzeuge werden hier… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Automarken — Automobilmarken, kurz Automarken, sind die Handelsnamen, unter denen Automobil Hersteller Fahrzeuge vertreiben. Aufgelistet werden Hersteller von Pkw und Rennwagen, die Automobile gebaut haben, bauen oder bauen wollten. Nutzfahrzeuge werden hier… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Automobilmarken — Automobilmarken, kurz Automarken, sind die Handelsnamen, unter denen Automobil Hersteller Fahrzeuge vertreiben. Aufgelistet werden Hersteller von Pkw und Rennwagen, die Automobile gebaut haben, bauen oder bauen wollten. Nutzfahrzeuge werden hier… …   Deutsch Wikipedia

  • Honda B Motor — Der Honda B Motor ist als reiner DOHC Motor zum größten Teil als VTEC Motor in Kompaktautos von Honda verbaut. Man findet ihn im Civic, CRX, CRX Del Sol, Integra, CR V und in einigen anderen Modellen. Der Hubraum erstreckt sich von 1,6 bis 2,1 l …   Deutsch Wikipedia

  • Leichtelektromobil — Ein Leichtfahrzeug ist ein mehrspuriges (zumeist) motorisiertes Fahrzeug, welches in Gewicht und Maßen gegenüber einem klassischen Automobil deutlich reduziert ist. Es nimmt dadurch in ruhendem und fließendem Verkehr und im Stau weniger Platz ein …   Deutsch Wikipedia

  • Leichtkraftfahrzeug — Ein Leichtfahrzeug ist ein mehrspuriges (zumeist) motorisiertes Fahrzeug, welches in Gewicht und Maßen gegenüber einem klassischen Automobil deutlich reduziert ist. Es nimmt dadurch in ruhendem und fließendem Verkehr und im Stau weniger Platz ein …   Deutsch Wikipedia

  • Leichtkraftfahrzeuge — Ein Leichtfahrzeug ist ein mehrspuriges (zumeist) motorisiertes Fahrzeug, welches in Gewicht und Maßen gegenüber einem klassischen Automobil deutlich reduziert ist. Es nimmt dadurch in ruhendem und fließendem Verkehr und im Stau weniger Platz ein …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»