-
1 intestinus
intestīnus, a, um [intus] intérieur. - Lebaigue P. 661 et P. 662. - intestinum bellum, Cic. Cat. 2, 28: guerre civile, guerre intestine. - intestina discordia, Liv.: guerre civile. - tuus dolor intestinus: ta douleur personnelle. - intestinum opus: ouvrage de marqueterie, lambris (ouvrage fait à l'intérieur de la maison). --- Varr. R. R. 3, 1; Plin. 16, 225. - voir intestinum.* * *intestīnus, a, um [intus] intérieur. - Lebaigue P. 661 et P. 662. - intestinum bellum, Cic. Cat. 2, 28: guerre civile, guerre intestine. - intestina discordia, Liv.: guerre civile. - tuus dolor intestinus: ta douleur personnelle. - intestinum opus: ouvrage de marqueterie, lambris (ouvrage fait à l'intérieur de la maison). --- Varr. R. R. 3, 1; Plin. 16, 225. - voir intestinum.* * *Intestinus, pen. prod. Adiect. ab Intra. Qui est tout dedens.\Intestina, substantiue dicuntur. Cels. Cic. Les intestins, Boyaulx et entrailles.\Intestinum tenue. Cels. L'intestin et boyau tenve, ou tenvre, dedens lequel s'engendre la passion Iliaque. Intestinum latum. Cels.\Intestinum, neutro genere: et Intestinus, masculino dicitur. Plin. Boyau.\Intestinus, Adiectiuum. Qui est fort avant dedens le corps, Interieur, Intestin. Et per translationem, Pestis intestins. Liu. Une peste et grande conspiration, et fort dangereuse.\Intestinum odium. Liu. Une haine cachee et fort grande qu'on retient en son coeur.\Intestinum malum. Cic. Quand il y a sedition entre les citoyens mesmes, ou ceulx d'un mesme pays.\Intestinum opus. Varro. Menuiserie. -
2 intestinus
intestinus intestinus, a, um внутренний -
3 intestinus
intestinus intestinus, a, um междоусобный -
4 intestinus
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
5 intestinus
intestīnus, a, um [ intus ]1) внутренний (mălum C; incommodum L)2) междоусобный (bellum C; discordia Just); семейный (caedes L; dolor, luctus C)3) субъективный (interest inter intestinum et oblatum C)4) вделанныйintestinum opus Vr, Vtr, PM — маркетри, инкрустация -
6 intestinus
intestīnus, a, um (intus), I) inwendig, innerlich, a) intestinum opus, die eingelegte Arbeit des Kunsttischlers, Varro, Vitr. u.a.: so auch Plur. subst., intestīna, ōrum, n., Plaut. Pseud. 343. – b) intestīnum, ī, n., der Darm, auch der Darmkanal, u. Plur. intestīna, Därme, Gedärme, Eingeweide, bes. im Unterkörper (während exta = die edleren Eingeweide im Oberkörper), int. medium, nach e. = das Gekröse (μεσεντέριον), Cic.: int. tenuius, crassius, ieiunum (Leerdarm), rectum (Mastdarm), summum (Zwölffingerdarm), Cels.: intestinum farcire, eine Wurst machen, Apic. u. Isid. (vgl. fartum intestinum e crassundiis, Varro LL.): intestina alci crepant, crepitant, murmurant, der Magen knurrt jmdm., Plaut.: ex intestinis laborare, Bauchgrimmen haben, Cic.: creberrimo frigidae aquae usu intestina vitiare, Suet. – Heterokl., intestīna, ae, f., Apic. 2, 59 Sch.; Plur. intestīnae, ārum, f., Petron. 76, 11. – II) insbes.: a) der innere = im Innern des Staats od. der Familie hausend usw., einheimisch (Ggstz. externus), pernicies, Cic.: bellum, Cic. u. (scherzh. = häuslicher Unfriede) Rutil. Lup.: malum, Liv.: discordia, Iustin.: caedes, Verwandtenmord, Liv. – b) innerer = im Innern der Seele, subjektiv (Ggstz. oblatus, objektiv), Cic. Acad. 2, 48.
-
7 intestinus
intestīnus, a, um (intus), I) inwendig, innerlich, a) intestinum opus, die eingelegte Arbeit des Kunsttischlers, Varro, Vitr. u.a.: so auch Plur. subst., intestīna, ōrum, n., Plaut. Pseud. 343. – b) intestīnum, ī, n., der Darm, auch der Darmkanal, u. Plur. intestīna, Därme, Gedärme, Eingeweide, bes. im Unterkörper (während exta = die edleren Eingeweide im Oberkörper), int. medium, nach e. = das Gekröse (μεσεντέριον), Cic.: int. tenuius, crassius, ieiunum (Leerdarm), rectum (Mastdarm), summum (Zwölffingerdarm), Cels.: intestinum farcire, eine Wurst machen, Apic. u. Isid. (vgl. fartum intestinum e crassundiis, Varro LL.): intestina alci crepant, crepitant, murmurant, der Magen knurrt jmdm., Plaut.: ex intestinis laborare, Bauchgrimmen haben, Cic.: creberrimo frigidae aquae usu intestina vitiare, Suet. – Heterokl., intestīna, ae, f., Apic. 2, 59 Sch.; Plur. intestīnae, ārum, f., Petron. 76, 11. – II) insbes.: a) der innere = im Innern des Staats od. der Familie hausend usw., einheimisch (Ggstz. externus), pernicies, Cic.: bellum, Cic. u. (scherzh. = häuslicher Unfriede) Rutil. Lup.: malum, Liv.: discordia, Iustin.: caedes, Verwandtenmord, Liv. – b) innerer = im Innern der Seele, subjektiv (Ggstz. oblatus, objektiv), Cic. Acad. 2, 48.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intestinus
-
8 intestīnus
intestīnus adj. [intus], inward, internal, intestine: malum: bella, civil, S.: caedes, of kindred, L.—Fig., in the mind, subjective (opp. oblatus).* * *intestina, intestinum ADJinternal; domestic, civil -
9 intestinus
внутренний: vulnus intest. (1. 14 pr. C. 6, 58.Латинско-русский словарь к источникам римского права > intestinus
-
10 intestinus
, intestina, intestinum (m,f,n)внутренний -
11 intestinae
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
12 intestini
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
13 intestinum
I.Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:II.occultum, intestinum ac domesticum malum,
id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:bellum,
id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:discordia,
Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:villa opere tectorio et intestino spectanda,
Varr. R. R. 3, 1:opera,
Plin. 16, 42, 82, § 225. —Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).A.In gen.(α).Sing., Lucr. 4, 118:(β).loto terram ferit intestino,
Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:B.reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,
Cic. N. D. 2, 55:laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:capiunt plus intestina poetae,
Juv. 7, 78. —In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:C.intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:imum,
rectum, Nep. Att. 21, 3.—Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11. -
14 einheimisch
einheimisch, intestinus (übh. im Innern des Landes befindlich, geschehen etc.). – domesticus (in der Heimat, im Staate befindlich etc.; beide z.B. bellum): verb. intestinus ac domesticus (z.B. bellum). – vernaculus (inländisch, im Lande erzeugt, entstanden etc., z.B. aves od. volucres: u. vocabula); verb. domesticus et vernaculus. – indigĕna (eingeboren, im Lande geboren, gewachsen, z.B. vinum). – patrius (vaterländisch, von allem, was von den Vorfahren herkommt, eingerichtet, bewohnt, besessen etc. worden ist). – qui, quae, quod apud nos nascitur od. gignitur (bei uns wachsend, Ggstz. transmarinus, z.B. von Pflanzen). – in einem Lande ei., familiaris mit Dat. (z.B. Italiae, v. Pflanzen etc.: quibusdam regionibus, v. [684] Wörtern). – der Sieg über ei. Feinde, victoria domestica. – ei. werden, apud nos, in hac od. in nostra regione gigni od. nasci coepisse (v. Pflanzen etc.); huic od. nostrae regioni familiarem esse coepisse (v. Pflanzen, Wörtern etc.); inveterascere (sich einnisten, von einer Gewohnheit etc.): in einer Familie ei. werden, in familiaribus esse coepisse (von Pers.); in alqa familia versari coepisse (im Schwange zu sein anfangen, von Zuständen): in einem Lande ei. sein, in alqa regione nasci, gigni (wachsen, v. Pflanzen etc.): in einer Familie ei. sein, in familiaribus esse (v. Pers.); versari in alqa familia (im Schwange sein, v. Zuständen). – das Einheimische, domesticae res; domestica,n.pl. – der Einheimische, indigĕna (der Eingeborne); incola (der Einwohner); civis (der Bürger).
-
15 innere
innere, der, die, das, I) Compar.: a) adj.:interior (z.B. pars aedium: u. gaudium). – intestinus (was im Innern des Landes vorgeht etc., z.B. discordiae). – domesticus (die Heimat betreffend, in ihr vorgehend etc.); verb. intestinus ac domesticus. – innatus. insitus (von Natur in etw. liegend, z.B. causa). – Ist es = des Geistes, des Herzens, durch den Genet. animi (z.B. dolor od. laetitia animi: u. bona oder virtutes animi: u. tranquillitas animi). – der innere Teil des Hauses, pars interior aedium: die innern Teile, Quartiere der Stadt, median. pl.)urbis. – ein inn. Übel, malum, quod inhaeret in visceribus (sowohl eig. im Körper als bildl. im Staate);malum intestinum. malum intestinum ac domesticum (im Staate): die innern Angelegenheiten, res domesticae: alle innern Verhältnisse sind wohlgeordnet, domi omnia bene constituta sunt. – b) subst, das Innere, pars interior. partes interiores. interiora, um,n. pl. (übh. der innere Teil, die innern Teile). – venae (die Adern). – viscera (die Eingeweide, z.B. terrae); verb. venae et viscera (z.B. rei publicae). – res domesticae (die innern Staatsverhältnisse). – animus (Gemüt, Herz). – mens (die Sinnesart, Gesinnung). – conscientia animi (Bewußtsein). – natura (das natürliche innere Gefühl). – das I. eines Landes, interior regio; interiora, um,n. pl: auch terra interior, z.B. das I. von Afrika, Africa interior (vgl. »Herz no. I«). – im I. des Hauses, intus domique. – im I. der Stadt, intra moenia. – im I. (des Landes) im eigenen Lande, durch domi od. durch die oben angegebenen Adjj., z.B. an den Frieden von außen reiht sich unmittelbar Zwietracht im I., paci externae continuaturdiscordia domi: Krieg im I., bellum intestinum od. intestinum ac domesticum: ein Sieg über die Feinde im I. (des Staates selbst), victoria domestica (Ggstz. v. externa). – einen Blick in sein Inneres tun, sein Inneres (sein Herz) prüfen, introspicio mentem meam ipse; percontor oder considero me ipse: Gott sieht in das Innere des Menschen, caeleste numen secretis cogitationibus nostris adest. – II) Superl., innerste, der, die, das, a) adj. u. adv.:intimus. – Adv.penitus. – b) subst. das Innerste, intima pars; intima, ōrum,n. pl.,viscera (die Eingeweide, bildl. für das Innerste, z.B. des Herzens, des Staates etc., mit dem Nbbgr. als edelsten Teils, z.B. inhaeret [es sitzt] in visceribus malum). – Auch drücken es die Lateiner durch eine Wendung mit intimus oder penitus aus, z.B. er begab sich in das Innerste von Mazedonien (um sich dort zu verbergen), se abdidit in intimam Macedoniam; penitus [1383] se abdidit in Macedoniam; od. von Waldungen durch densissimus, z.B. sich in das I. der Wälder flüchten, se in densissimas silvas abdere. – das I. der Stadt, intima urbis pars: die Feinde sind im I. der Stadt, intra moenia atque in sinu urbis hostes sunt: sich in seinem I. ängstigen, intimis sensibus angi: bis ins Innerste erbeben, toto pectore tremere: etwas aus seinem I. verbannen, alqd ex intima mente evellere: bis in das I. jmds. blicken, penitus alqm perspicere; in intimum pectus alcis inspicere.
-
16 äußere
äußere, der, die, das, extraneus (äußerlich, auf-, von der Außenseite, entgegengesetzt der Sache selbst, von od. an der etwas äußerlich ist). – externus (außerhalb befindlich, Ggstz. intestinus u. domesticus). – od. der Komparat. exterior (wenn von zwei Dingen die Rede ist, z. B. pars exterior, Ggstz. interior). – adventicius. extrinsecus superveniens (von außen hinzukommend, Ggstz. insĭtus); verb. externus et adventicius. – assumptus extrinsecus u. bl. assumptus. assumptivus (von außen hinzugenommen, entlehnt); verb. assumptus et adventicius (Ggstz. innatus atque insitus). – u. durch den Genet. corporis (wenn »äußere« = des Körpers, z. B. hohe äu. Würde, magna corporis dignitas). – der äu. Kreis, orbis exterior; linea circumcurrens (als Linie, die den Kreis bildet); äu. Gestalt = Äußere (das), w. s.: äu. Dinge. s. Außen. ding: äu. Zieraten, extranea ornamenta: äu. Vorzüge, bona externa; bona corporis (in bezug auf den Körper, Ggstz. bona od. virtutes animi): äu. Güter, quae extra nos bona sunt: ein leichter äu. Anstrich, leviter extrinsecus inducta facies (bildl., Ggstz. veritas): einen äu. Anstrich haben, extrinsecus cultum esse: äu. Ursache, äu. Veranlassung, causa adventicia od. assumptiva; causa extrinsecus superveniens; causa, quae extrinsecus incĭdit (alle im Ggstz. zu causa innata, insĭta): äu. Beweisquellen, loci, qui assumuntur extrinsecus: äu. Bildung, politi mores. – Überall unübersetzt bleibt., äußerer, -e, -es, wo ein Gegensatz zu intestinus, domesticus u. dgl. nicht denkbar ist, z. B. äu. Nutzen, Vorteil, utilitas; commodum (z. B. alqd non ex re [eigentlichen, innern Wert], sed ex commodo aestimare): äu. Grund. causa (doch vgl. vorher): äu. Bildung, cultus; urbanitas (wie der Städter): äu. Ehre, honos: äu. Umrisse, lineamenta(n. pl.): äu. Gepränge, ambitio: äu. Umstände, fortuna (die äußern Glücksgüter jmds.). – äu. Wohlstand, res florentes; fortuna: der äu. Anschein, species (bes. »dem äu. Anschein nach«, specie, Ggstz. re, reapse, re ipsā); frons (bes. »dem äu. Anschein nach«, fronte, Ggstz. mente od. in recessu): äu. Erscheinung, Gestalt, facies, forma etc., s. Äußere (das). – äußerste, der, die, das, extremus (das von mir entfernteste; dah. übtr. = das äußerste, d. i. durch die Not gebotene, von dem gewöhnlichen Gange abweichende). [294] – ultimus (das letzte in einer wirklichen od. gedachten Reihenfolge: dah. übtr. = das letzte, was von anderen noch übrig ist, was man sich nur nach den übrigen noch denken kann). – postremus (der hinterste, dernach allen übrigen vorhergehenden kommt, Ggstz. primus, princeps). – summus (der höchste; dah. übtr. = was über alles geht, von nichts überstiegen werden kann). – der äu. Preis, minimum pretium (dah.: was ist der äu. Preis? quanti emi potest minimo?): der äu. Termin, dies ultimus: die äu. Verzweiflung, desperatio extrema, ultima, postrema, summa; spes ultima (der letzte Grad der Hoffnung). – in die äu. Gefahr kommen, in ultimum discrimen adduci; in summum periculum vocari: das äu. Unglück, extremum malorum; extremus casus: die äu. Not, summae angustiae. extremae res. extrema od. ultima,n. pl. (sehr gefahrvolle Lage); ultimum od. extremum inopiae. summa inopia (äußerster, ärgster Mangel, äu. Armut): in die äu. Not geraten, venire ad ultimum od. extremum inopiae: es bis aufs Au. treiben, es aufs Au. kommen lassen, extrema od. ultima audere; quidvis perpeti: jmd. zum Äu. bringen, alqm ad summam desperationem adducere. alqm ad ultimam desperationem redigere (zur äußersten Hoffnungslosigkeit, Verzweiflung); in summum discrimen adducere alqm (in die äu. Gefahr): ich bin aufs Äu. gebracht, magnā desperatione affectus sum: das Au. versuchen, ultima od. extrema omnia od. extrema auxilia (d. i. die äu. Mittel) experiri: das Äu. dulden, extrema od. extremam fortunam pati: zum Äu. sich entschließen, ad extrema descendere: sich aufs äu. bemühen, das Au. tun, omnibus viribus contendere et laborare od. omni ope atque operā eniti, ut etc.: sie taten ihr Au., um sich zu beeilen, nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt: es ist aufs Au. gekommen, ad extrema perventum est; res estad extremum perducta casum.
-
17 intestina
1. intestīna, ōrum, n., s. intestinus.————————2. intestīna, ae, f., s. intestinus.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intestina
-
18 perculsus
-
19 intestina [1]
1. intestīna, ōrum, n., s. intestīnus.
-
20 intestina [2]
2. intestīna, ae, f., s. intestīnus.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
intestinus — index internal Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
INTESTIN — On sait que l’intestin humain est un organe de forme tubulaire (2 cm de diamètre, 7 m de longueur), replié à l’intérieur de la cavité abdominale. Il complète et achève la digestion des aliments et il réalise l’absorption des constituants… … Encyclopédie Universelle
Intestino — (Del lat. intestinus.) ► adjetivo 1 Que es interno: ■ lucha intestina en el país. SINÓNIMO interior ► sustantivo masculino 2 ANATOMÍA Porción tubular del aparato digestivo que va desde el estómago hasta el ano. FRASEOLOGÍA intestino ciego … Enciclopedia Universal
intestinum — 1. [TA] SYN: intestine. 2. Inward; inner. [neuter of intestinus] [L. intestinus, internal, ntr. as noun, the entrails, fr. intus, within] i. cecum SYN: cecum (1). i. crassum [TA] SYN: large intestine. i. ileum twisted intestine. See ileum. i … Medical dictionary
intestine — ● intestin, intestine adjectif (latin intestinus, intérieur) Littéraire. Qui se produit à l intérieur d une collectivité, d une organisation ou d une nation : Lutte intestine. ● intestin, intestine (homonymes) adjectif (latin intestinus,… … Encyclopédie Universelle
intestine — I. adjective Etymology: Middle English, from Middle French or Latin; Middle French intestin, from Latin intestinus, from intus within more at ent Date: 15th century internal; specifically of or relating to the internal affairs of a state or… … New Collegiate Dictionary
intestin — intestin, ine 1. (in tè stin, sti n ) adj. 1° Qui est dans l intérieur du corps ou d un corps. Chaleurs intestines. • La chaleur n est pas produite par un mouvement intestin et circulaire des parties, VOLT. Feu, I, art. 1er.. • Divers faits … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
intestin — INTESTÍN1, intestine, s.n. Parte a aparatului digestiv, la oameni şi la unele animale, care are formă de tub şi care se întinde de la stomac până la anus, fiind alcătuită din două părţi distincte; maţ. – Din fr. intestin, lat. intestinum. Trimis… … Dicționar Român
intestino — intestino1 agg. [dal lat. intestinus, der. dell avv. intus dentro ]. [di guerra, lotte e sim., che avviene fra cittadini di una stessa comunità] ▶◀ civile, interno. ↑ fratricida. intestino2 s.m. [dal lat. intestinum, neutro sost. dell agg.… … Enciclopedia Italiana
en1 — en1 English meaning: in, *into, below Deutsche Übersetzung: “in” Note: (: *n̥; Slav. also *on?); eni, n(e)i; perhaps also n̥dhi (ending as epi, obhi etc. perhaps related to loc. in i, if if not even created after it). Material … Proto-Indo-European etymological dictionary
intestine — [in tes′tən] adj. [L intestinus, inward, internal < intus, within, akin to Gr entos < IE * entos < base * en, in] internal, with regard to a country or community; domestic; civil n. [L intestinum, neut. sing. of intestinus] [usually pl.] … English World dictionary