innymi

См. также в других словарях:

• innymi słowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co inaczej II w zn. 2.: Kwitną przebiśniegi, stokrotki, przyleciały ptaki, innymi słowy: wiosna. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• między innymi — {{/stl 13}}{{stl 8}}oper. met. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym wyrażeniem mówiący sygnalizuje, że część wypowiedzi, której ono towarzyszy, jest wymieniona przykładowo, oznacza coś wyróżnionego z wielu przedmiotów, sytuacji itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• inny — Patrzeć, popatrzeć, spojrzeć na kogoś, na coś innymi oczami «traktować, potraktować kogoś, coś inaczej niż dotąd, w nowy, odmienny sposób»: (...) dobry nastrój udziela się nam i zaczynamy innymi oczami patrzeć na własne kłopoty. L. Grzesiuk, B.… …   Słownik frazeologiczny

• inny — inni «zaimek nieokreślony; nie ten, nie ten sam; drugi, dalszy, pozostały; nie taki, nie taki sam, różny, odmienny, zmieniony, nowy» Dziewczyna z innej wsi. Inny z niego człowiek (się zrobił) teraz. Jest inny niż wszyscy. Ma inne niż dawniej… …   Słownik języka polskiego

• między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

• żelazo — n III, Ms. żelazozie; lm D. żelazoaz 1. blm «(Fe) pierwiastek chemiczny z grupy żelazowców, liczba atomowa 26, metal ciężki, trudno topliwy, kowalny, łatwo się utleniający, będący surowcem przemysłu ciężkiego, używany głównie w postaci stopów z… …   Słownik języka polskiego

• patrzeć [spojrzeć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}innymi oczami [oczyma] {{/stl 13}}{{stl 7}} myśleć o kimś, o czymś, traktować kogoś, coś inaczej niż inni; także: inaczej niż kiedyś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po powrocie spojrzała na niego innymi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• glin — m IV, D. u, Ms. glinnie, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy glinowców, liczba atomowa 13, srebrzystobiały metal, lekki, kowalny, ciągliwy, dobry przewodnik ciepła i elektryczności, odporny na działanie czynników atmosferycznych,… …   Słownik języka polskiego

• hegemonia — ż I, DCMs. hegemonianii, blm «przywództwo, kierownictwo, panowanie, przewaga, głównie przewodnictwo polityczne, ekonomiczne jednego państwa nad innymi» Hegemonia Sparty nad innymi państwami w Grecji. Znajdować się pod czyjąś hegemonią. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem …   Słownik języka polskiego

• szlachta — ż IV, CMs. szlachtachcie, blm «stan społeczny w społeczeństwach feudalnych Europy wywodzący się z rycerstwa, obdarzony dziedzicznym prawem własności ziemi oraz innymi prawami i przywilejami nadawanymi przez władców za spełnianie obowiązku służby… …   Słownik języka polskiego