-
1 Initiative
-
2 initiativ
initiatív adj инициативен. -
3 Initiativantrag
Initiatívantrag m законодателно предложение. -
4 Initiativbegehren
Initiatívbegehren n предложение за референдум. -
5 Initiative
Initiatíve f, -n 1. o.Pl. инициатива, почин; 2. гражданска организация; aus eigener Initiative по свой почин, по своя инициатива; Ihm mangelt es an Initiative той не е инициативен. -
6 Initiativkomitee
Initiatívkomitee n инициативен комитет. -
7 initiativ
initiatív a книжн.инициати́вный; облада́ющий [отлича́ющийся] инициати́вой -
8 Initiativantrag
Initiatívantrag m -(e)s,..trägeвнесе́ние законопрое́кта, инициати́вное предложе́ние -
9 Initiativgruppe
Initiatívgruppe f =, -nинициати́вная гру́ппа -
10 Initiativkomitee
Initiatívkomitee n -s, -sорганизацио́нный [инициати́вный] комите́т; комите́т устрои́телей (празднества и т. п.) -
11 Initiativrecht
Initiatívrecht n - esпра́во законода́тельной инициати́вы -
12 initiativreich
initiatívreich aинициати́вный -
13 Initiative
[-v-]f <->1) инициативаpriváte Initiatíve — личная инициатива
aus éígener Initiatíve — по собственной инициативе
die Initiatíve ergréífen* — проявить инициативу
die Initiatíve an sich (A) réíssen* — взять инициативу в свои руки
-
14 einweihen
einweihen, I) zum Gebrauche weihen: dedicare (weihen, nur solche Dinge, die sich unmittelbar auf den Kultus der Götter beziehen, wie Statuen, Bilder, Altäre, Tempel etc., nur v. Magistratspersonen). – inaugurare (weihen unter Befragung des Vogelflugs). – consecrare (heiligen, jede Sache, selbst Äcker und Tiere, v. jeder Person). – II) in eine Religion od. Wissenschaft etc. einführen: alqm initiare (z.B. in diesen Gottesdienst [in diese Mysterien], sacris iis: in die Mysterien der Ceres, Cereri: in die religiösen Gebräuche, sacrorum sollemnibus: in die griech. Literatur, in dieselben Studien, Graecis litteris, iisdem studiis: in dieselben Geheimnisse der Staatskunst, eisdem sacris). – alqm admittere et recipere in sacra (in die Mysterien zulassen und aufnehmen, auch übtr., einer Wissenschaft). – alqm inducere in alqd (einführen in etw., z.B. alqm in hanc nostram rationem consuetudinemque). – alqm imbuere alqā re (mit etw. durch Angewöhnung, Unterricht etc vertraut machen, z.B. servili bus vitiis: u. his studiis: verb. in dialecticas disciplinas induci atque imbui velle). – alqm instituere alqā re od. ad alqd (in od. zu etwas unterweisen, anleiten, z.B. Graecis disciplinis: u. ad dicendum). – alqm erudire ad alqd od. ad scientiam alcis rei (aufklären zu etwas); verb. instituere atque erudire (z.B. ad sua flagitia). – alqm conscium alcis rei facere (jmd. zum Mitwisser von etw. machen). – jmd. in die Staatsgeschäfte ei., alqm ad curam rei publicae admovere: nicht in die Pläne eingeweiht werden, ab interioribus consiliis segregari: in eine Sache tief eingeweiht sein, penitus in alqa re versari. – der Eingeweihte, sacris iis initiatus, im Plur. auch bl. initiati (in die Mysterien). – in ea sacra ad – missus et receptus (in die Mysterien, auch übtr., in die Mysterien der Phi losophie etc.). – mysteriorum conscius (der Mitwisser um die Geheimlehren). – consiliorum alcis conscius.interior, intimus (mit u. ohne) consiliis alcis (in jmds. Pläne). – homo eruditus, im Plur. auch bl. eruditi (der Aufgeklärte, Ggstz. vulgus). – conscius facinoris, sceleris u. dgl., im Zshg. bl. conscius, bes. im Plur. conscii (der Mitwisser, Ggstz. inscius, inscii). – quirem cognovit (der das Verhältnis kennengelernt hat, der in das Verh. Eingeweihte). – der (in jmds. Plan) nicht Eingeweihte, expers consilii. – Einweihung, dedicatio. consecratio (s. »einweihen« den Untersch. der Verba). – Fest, Tag der Ei., s. Einweihungsfest. – Einweihungsfest, dedicationis dies. – * dies alcis rei consecrandàe sacer (s. »einweihen« über dedic. u. cons.). – Einweihungsschmaus, einen, geben, dedicationisdiem epulo celebrare. – Einweihungstag, s. Einweihungsfest.
-
15 Initiative
f -, -n(in einer Sache) die Initiatíve ergreifen — przejąć inicjatywę (w jakiejś sprawie)
-
16 abblocken
vt1) спорт блокироватьden Ball am Netz ábblocken — отбивать мяч у сетки
den línken Háken ábblocken — блокировать хук [удар] слева
2) нейтрализовать (что-л), отбиваться (от чего-л), противиться (чему-л)jéde Kritík — отвергать [принимать в штыки] любую критику
Initiatíve ábblocken — пресекать инициативу
éíne Diskussión ábblocken — прерывать дискуссию
Refórmen ábblocken — противиться реформам
-
17 auf
1. prp1) (D) на, в, по (указывает на местораположение – где?)auf dem Tisch líégen* (s) — лежать на столе
auf éíner Bank sítzen* (s) — сидеть на скамейке
auf dem Baum hängen* (s) — висеть на дереве
auf éíner Ínsel wóhnen — жить на острове
auf der Réíse — в пути
2) (A) на, в (указывает на направление – куда?)das Buch auf den Tisch légen — положить книгу на стол
sich auf die Bank sétzen — сесть на скамейку
auf den Tisch schlágen* — ударить по столу
auf den Bóden fállen* (s) — упасть на пол
auf einen Berg stéígen* (s) — взбираться на гору
auf den Báhnhof fáhren* (s) — ехать на вокзал
auf die Post géhen* (s) — идти на почту
auf die Schúle géhen* (s) — идти в школу
3) (A) за (указывает на временную последовательность)Mónat auf Mónat — месяц за месяцем
4) (A) на (указывает на время)auf éíne Stúnde — на час
auf éínen Áúgenblick — на мгновение
drei Víértel auf sechs разг — без четверти шесть
5) (A) на (указывает на цель)j-n auf éíne Tásse Káffee éínladen* — пригласить кого-л на чашку кофе
6) (A) указывает на образ действия:etw. (A) auf Deutsch ságen — сказать что-л по-немецки
aufs Béste — наилучшим образом
auf díése Wéíse — таким образом
aufs Néúe — снова, заново
etw. (A) auf éínen Zug austrínken* — выпить что-л залпом
7) (A) согласно, по (указывает на причину, мотив)auf séíne Initiatíve — по его инициативе
auf séínen Wunsch — по его желанию
auf Grund (G) — на основании (чего-л)
auf éínmal — вдруг
auf Wíédersehen! — До свидания!
2. adv1) вверх, туда2) разг открыто; не запертоDer Schrank ist auf. —
Die Tür ist auf. — Дверь открыта.
Der Koffer ist auf. — Чемодан не закрыт.
Der Láden ist héúte bis 20 Uhr auf. — Магазин сегодня открыт до 20 часов.
Áúgen auf! — Открой глаза! / Будь внимателен!
3) разг:Ich bin ímmer noch auf. — Я всё ещё не ложился.
auf und ab [níéder] — 1) вверх и вниз 2) туда-сюда
sich auf und davón máchen разг — быстро скрыться
von … auf — с
von Júgend auf — с юношества
-
18 ergreifen*
vt книжн1) хватать, схватить (что-л), браться, взяться (за что-л)ein Mésser ergréífen — схватить нож
j-n bei der Hand ergréífen — взять кого-л за руку
2) схватить, поймать, задержать, арестоватьéínen Täter ergréífen — задержать преступника
3)éínen Berúf ergréífen — выбрать профессию
Máßnahmen ergréífen — принимать меры
éíne Gelégenheit ergréífen — (вос)пользоваться случаем
die Initiatíve ergréífen — взять на себя инициативу
4) охватывать (о пламени)5) перен охватывать (о чувстве и т. п.)Éíne Angst ergríff sie. — Её охватил страх.
6) перен тронуть, растрогатьSéíne Geschíchte hat álle tief ergríffen. — Его история глубоко тронула всех.
-
19 Leitfaden
m <-s,..fäden>1) руководство, пособие (о книге)2) путеводная [направляющая] нить, генеральная линияdie Léítfäden der Initiatíve — направляющие (этой) инициативы
-
20 ergreifen
ergréifen* vt книжн.1. хвата́ть, схвати́ть (что-л.), бра́ться, взя́ться (за что-л.)einá nder an den Hä́ nden ergré ifen — бра́ться за́ руки
é ine Wó ge ergríff das lé ichte Boot — мо́щная волна́ подхвати́ла лё́гкую ло́дку
2. захва́тывать, захвати́ть; хвата́ть, схвати́ть, пойма́ть3.:die Flucht ergré ifen — обрати́ться в бе́гство
die Zǘ gel der Regí erung ergré ifen — взять в ру́ки бразды́ правле́ния
die Initiatí ve ergré ifen — взять на себя́ инициати́ву
4. охва́тывать ( о пламени; тж. перен.)von Furcht [von Gráuen] ergrí ffen — охва́ченный [объя́тый] стра́хом [у́жасом]
5. перен. захва́тывать, растро́гать
См. также в других словарях:
NORUNT Fideles — seu Quod norunt fideles seu Norunt initiati quod dicitur, ἴσασιν οἱ μεμυγμένος, formula frequens in Patrum scriptis, in mentione potissimum Sacramentorum usu trita. In unius Chrysostomi Homiliis aliisque scriptis minimum quinquaginta in locis… … Hofmann J. Lexicon universale
MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere … Hofmann J. Lexicon universale
mister — MISTÉR1, mistere, s.n. 1. Ceea ce este (încă) necunoscut, neînţeles sau descoperit; taină; secret. 2. Dogmă creştină pe care biserica o consideră inaccesibilă raţiunii omeneşti. 3. (La pl.) Ritualuri religioase în Grecia şi Roma antică la care… … Dicționar Român
ELEUSINIA — Inter omnia Graecorum sacra, tanta semper fuit Eleusiniorum religio, ut commune mysteriorum nomen illis veluti proprium ab Auctoribus tribuatur, ideoqueve de iis paulo fusius agendum. Eleusinia vero sic dicta sunt, ab Eleusi Atticae opp. cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
ezoteric — EZOTÉRIC, Ă, ezoterici, ce, adj. (Despre doctrine, ritualuri etc.) Care poate fi înţeles numai de către cei iniţiaţi; ascuns, secret. – Din fr. ésotérique. Trimis de itudosa, 30.01.2003. Sursa: DEX 98 EZOTÉRIC adj. ascuns, iniţiatic, secret,… … Dicționar Român
SILENTIUM — I. SILENTIUM in carcere Inquisitionis, tam rigide exigitur, ut nulli captivo mutire ullumve sonum edere liceat. Quare si quis eiulet, aut infortunium suum deploret, aut clarâ voce Deum precetur, aut cantet, sive pslamum, sive hymnum sacrum, mox… … Hofmann J. Lexicon universale
ezoterism — EZOTERÍSM s.n. Transmitere a unei doctrine, a unui ritual etc. numai unui număr restrâns de iniţiaţi. – Din fr. ésotérisme. Trimis de hai, 12.05.2004. Sursa: DEX 98 ezoterísm s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … … Dicționar Român
iniţiatic — INIŢIÁTIC, Ă, iniţiatici, ce, adj. (livr.) 1. De iniţiere. 2. Care poate fi înţeles numai de cei iniţiaţi; ezoteric. [pr.: ţi a ] – Din fr. initiatique, it. iniziatico. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98 INIŢIÁTIC adj. v … Dicționar Român
tonsure — I. Tonsure clericale, Couronne de cler, Infulae minores, Vertex forfice delibatus, Insigne verticale. Budaeus. Alleguer sa tonsure, sa clericature, Perfugium delibati nouacula verticis, B. Alleguer et produire sa clericature, ou sa tonsure, et… … Thresor de la langue françoyse
iniţiat — INIŢIÁT, Ă, iniţiaţi, te, adj., s.m. şi f. (Persoană) care posedă cunoştinţe suficiente într un domeniu; cunoscător. [pr.: ţi at] – v. iniţia. cf. fr. i n i t i é. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 iniţiát adj … Dicționar Român
ocultism — OCULTÍSM s.n. Ansamblul ştiinţelor şi al practicilor oculte; p.ext. concepţiile care stau la baza ştiinţelor oculte. – Din fr. occultisme. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ocultísm s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… … Dicționar Român