-
1 tergus
the back / skin, hide, leather. -
2 tergum
tergum ī, n [TRAG-], the back: manibus ad tergum reiectis: tergo poenas pendere, T.: tergo ac capite puniri, L.: recurvum (of the dolphin), O.— The back part, reverse, hinder part, rear: Praebere Phoebo terga, to sun itself, O.: Terga Parthorum dicam, the flight, O.: terga vincentium, Ta.: libri in tergo necdum finitus Orestes, written on the back, Iu.—In phrase, a tergo or post tergum, behind, in the rear: a tergo, fronte, lateribus tenebitur: ut a tergo Milonem adorirentur, behind: tumultum hostilem a tergo accepit, S.: post tergum hostium legionem ostenderunt, Cs.: qui iam post terga reliquit Sexaginta annos, has passed, Iu.: tot amnibus montibusque post tergum obiectis, Cu.—With verto or do, to turn the back, turn back, take flight, run away, flee, retreat: omnes hostes terga verterunt, Cs.: qui plures simul terga dederant, etc., L.: terga fugae praebere, O.: terga praestare (fugae), Ta.— The back, surface: proscisso quae suscitat aequore terga, V.: amnis, O. —Of an animal, the body: (serpens) Squamea convolvens sublato pectore terga, V.: horrentia centum Terga suum, i. e. head of swine, V.: perpetuo tergo bovis, V.— The covering of the back, skin, hide, leather: Taurino quantum possent circumdare tergo, ox-hide, V.: venti bovis inclusi tergo, i. e. in a bag of bull's hide, O.: Et feriunt molles taurea terga manūs, i. e. tymbals, O.: rupit Terga novena boum, i. e. the nine thicknesses of bull's hide, O.: per linea terga (scuti), V.* * *back, rear; reverse/far side; outer covering/surface -
3 tergum
tergum, i ( poet. and in post-Aug. prose also tergus, ŏris), n. ( masc.:I.familiarem tergum,
Plaut. As. 2, 2, 53; cf. Non. 227, 23) [cf. Gr. trachêlos, neck; perh. root trechô, to run], the back of men or beasts (syn. dor sum).Lit.(α).Form tergum:(β).dabitur pol supplicium mihi de tergo vestre,
Plaut. As. 2, 4, 75:vae illis virgis miseris quae hodie in tergo morientur meo,
id. Capt 3, 4, 117: manibus ad tergum rejectis, Asin ap. Cic. Fam. 10, 32, 3:boum terga,
id. N D. 2, 63, 159; cf. tergo poenae pendere Ter. Heaut. 4, 4, 6:tergo ac capite puniri, Liv 3, 55, 14.—Of cranes eaeque in tergo praevolantium Colla reponunt,
Cic. N. D. 2 49, 125. —Of the dolphin, Ov F 2, 113.— Of the crocodile: ejus terga cataphracta,
Amm. 22, 15, 16.—Form tergus aurea quam molli tergore vexit ovis, Prop. 2, 26 (3, 21), 6:II.ut equa facilem sui tergoris ascensum praebeat,
Col. 6, 37, 10.—Transf.A. 1.Esp. in the phrases terga vertere or dare, to turn the back, pregn., for to take to flight, to flee: omnes hostes terga verterunt;2.neque prius fugere destiterunt, quam, etc.,
Caes. B. G. 1, 53; so,terga vertere,
id. ib. 3, 19; 3, 21; id. B. C. 3, 63;and even of a single person: terga vertit,
Sen. Ep. 22, 7:qui plures simul terga dederant, etc., Liv 22, 29, 5: terga dare,
id. 36, 38, 4:inter duas acies Etrusci, cum in vicem his atque illis terga darent,
id. 2, 51, 9; Ov. M. 13, 224:terga fugae praebere,
id. ib. 10, 706:terga praestare (fugae),
Tac. Agr 37; Juv. 15, 75. — Trop. jam felicior aetas Terga dedit, tremuloque gradu venit aegra senectus, Ov M. 14, 143.—In gen.:B.inflexo mox dare terga genu,
i. e. yield to the burden, Prop. 3, 9 (4, 8), 6: praebere Phoebo [p. 1859] terga, to sun itself, Ov. M. 4, 715:concurrit ex insidiis versisque in Lucretium Etruscis terga caedit,
the rear, Liv. 2, 11, 9; Flor. 4, 12, 7:terga Parthorum dicam,
the flight, Ov. A. A. 1, 209:terga collis,
Liv. 25, 15, 12; cf.:terga vincentium,
Tac. Agr. 37:summi plena jam margine libri Scriptus et in tergo necdum finitus Orestes,
written on the back, Juv. 1, 6:retro atque a tergo,
behind one, Cic. Div. 1, 24, 49; cf.:a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur,
id. Phil. 3, 13, 32:ut a tergo Milonem adorirentur,
behind, id. Mil. 10, 29; 21, 56; id. Verr 2, 5, 38, § 98:tumultum hostilem a tergo accepit,
Sall. J. 58, 4; Caes. B. G 7, 87; Curt. 3, 1, 19; 3, 8, 27; 8, 5, 1:post tergum hostium legionem ostenderunt,
Caes. B. G. 7, 62:ne nostros post tergum adorirentur,
id. B. C. 3, 44:Germani post tergum clamore audito,
id. B. G. 4, 15:post tergum hostem relinquere,
id. ib. 4, 22:qui jam post terga reliquit Sexaginta annos,
has left behind him, has passed, Juv. 13, 16:omnia jam diutino bello exhausta post tergum sunt,
Curt. 4, 14, 11:omnia, quae post tergum erant, strata,
id. 3, 10, 7:tot amnibus montibusque post tergum objectis,
id. 4, 13, 7.—The back of any thing spread out horizontally, as land or water, i. e. the surface ( poet.):C.proscisso quae suscitat aequore terga,
Verg. G. 1, 97:crassa,
id. ib. 2, 236:amnis,
Ov. P. 1, 2, 82; Claud. B. G. 338; Luc. 5, 564; 9, 341.—(Pars pro toto.) The body of an animal ( poet.).(α).Form tergum:(β).(serpens) Squamea convolvens sublato pectore terga,
Verg. G. 3, 426;so of a serpent,
id. A. 2, 208; Petr 89;of Cerberus,
Verg. A. 6, 422:horrentia centum Terga suum,
i. e. a hundred head of swine, id. ib. 1, 635:nigrantis terga juvencos,
id. ib. 6, 243:perpetui tergo bovis,
id. ib. 8, 183.—Form tergus:D.resecat de tergore (suis) partem,
of a chine of bacon, Ov. M. 8, 649:diviso tergore (juvenci),
Phaedr. 2, 1, 11:squalenti tergore serpens,
Sil. 3, 209.—The covering of the back, the skin, hide, leather, etc. (in this signif. tergus freq. occurs; syn.: pellis, corium).(α).Form tergum:(β).taurino quantum possent circumdare tergo,
ox-hide, Verg. A. 1, 368:ferre novae nares taurorum terga recusant,
Ov. A. A. 2, 655.—Form tergus:2.tergora deripiunt costis et viscera nudant,
Verg. A. 1, 211; so Cels. 7, 25, 1; 8, 1 med.:durissimum dorso tergus,
Plin. 8, 10, 10, § 30; cf. id. 9, 35, 53, § 105; Col. 7, 4 fin. —Transf., a thing made of hide or leather.(α).Form tergum: venti bovis inclusi tergo, i. e. in a bag made of a bull ' s hide, Ov. M. 14, 225; 15, 305:(β).et feriunt molles taurea terga manus,
i. e. tymbals, id. F. 4, 342; so id. ib. 4, 212:Idae terga,
Stat. Th. 8, 221:pulsant terga,
id. Achill. 2, 154: rupit Terga novena boum, i. e. the nine thicknesses of bull ' s hide, Ov. M. 12, 97:tergum Sulmonis,
Verg. A. 9, 412; 10, 482; 10, 718;hence even: per linea terga (scuti),
id. ib. 10, 784 (v. the passage in connection):duroque intendere bracchia tergo, i. e. cestus,
id. ib. 5, 403; so id. ib. 5, 419.—Form tergus:gestasset laevā taurorum tergora septem,
a shield covered with seven layers of hide, Ov. M. 13, 347:Martis tergus Geticum,
Mart. 7, 2, 2. -
4 rēiciō
rēiciō (not reiiciō; imper. reice, disyl., V.), rēiēcī, iectus, ere [re-+iacio], to throw back, fling back, hurl back: telum in hostīs, Cs.: togam ab umero, L.: ex umeris amictum, V.: de corpore vestem, O.: paenulam: ab ore colubras, O.: Capillus circum caput Reiectus neglegenter, T.: scutum, throw over the back (in flight): fatigata membra, i. e. stretch on the ground, Cu.: a se mea pectora, to push back, O.: (librum) e gremio suo, fling away, O.: oculos Rutulorum reicit arvis, averts, V.: pascentīs a flumine reice capellas, drive back, V.: in postremam aciem, throw to the rear, L.: se in eum, into his arms, T.— To force back, beat back, repel, repulse: eos in oppidum, Cs.: Tusci reiecti armis, V. ab Antiocheā hostem.— Pass, to be driven back: navīs tempestate reiectas revertisse, Cs.: reflantibus ventis reici: ex cursu Dyrrachium reiecti, L.—Fig., to drive back, drive away, cast off, remove, repel, reject: ad famem hunc ab studio, T.: ferrum et audaciam: retrorsum Hannibalis minas, H.— To reject contemptuously, refuse, scorn, disdain, despise: nos, T.: petentem, O.: Lydiam, H.: refutetur ac reiciatur ille clamor: quae cum reiecta relatio esset, when the appeal was overruled, L.: volgarīs taedas, O.: Reiectā praedā, H.: dona nocentium, H.— P. n. as s<*>bst.: reicienda, evils to be rejected: reiecta.—Of judges, to set aside, challenge peremptorily, reject: ex CXXV iudicibus quinque et LXX: potestas reiciendi, right of challenge.—Of persons, to refer, direct, assign: ad ipsam te epistulam: in hunc gregem Sullam, transfer (in your judgment).—In public life, to refer, turn over (for deliberation or decision): totam rem ad Pompeium, Cs.: ab tribunis ad senatum res est reiecta, L.: id cum ad senatum relatum esset, L.: ut nihil huc reicias: legati ab senatu reiecti ad populum, referred, L.—In time, to defer, postpone: a Kal. Febr. legationes in Idūs Febr. reiciebantur: repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus.* * *reicere, rejeci, rejectus V TRANSthrow back; drive back; repulse, repel; refuse, reject, scorn -
5 retrō
retrō adv. —Of motion, backward, back, to the rear: vestigia sequor, V.: ora Flectit, O.: inhibitā nave, L.: fugam retro spectante milite, L.: fugit, H.: meretrix retro Periura cedit, H.: properare, O.—Of rest, behind, on the back side, in the rear: ultimis conclave in aedibus, T.: quid retro atque a tergo fieret, ne laboraret: retro Marsigni, etc., Ta.—Fig., in time, back, in time back, in past times, before, formerly: deinceps retro usque ad Romulum: Quodcumque retro est, is past, H.—In thought, back, behind, in return, on the contrary, on the other hand, vice versa: ut omnia, quae sine eā (honestate) sint, longe retro ponenda censeat: vide rursus retro: omnia fatis In peius ruere, a<*> retro sublapsa referri, i. e. against one's wish, V.* * *backwards, back, to the rear; behind, on the back side; back (time), formerly -
6 supinum
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3. -
7 supinus
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3. -
8 āversus
āversus adj. with sup. [P. of averto], turned away, turned back, on the back side, behind, backwards: et adversus et aversus impudicus es: aversum hostem videre, the backs of the enemy, Cs.: ne aversi ab hoste circumvenirentur, shut off in the rear, Cs.: quem aversum transfixit, in the back, N.: aversos boves caudis in speluncam traxit, L.: porta, in the rear, L.: porta aversissima, farthest back, L. — Plur n. as subst, the hinder part, back: per aversa urbis fuga, L.: insulae, L.—Fig., withdrawn: milites a proelio, Cs.— Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, averse, hostile: a Musis: aversissimo a me animo esse: a proposito, L.: aversis auribus questa, to deaf. ears, L.: Deae mens, V.: amici, H.—With dat: nobis, Ta.: mercaturis, H.: lucro, not greedy of, H.* * *aversa -um, aversior -or -us, aversissimus -a -um ADJturned/facing away, w/back turned; behind, in rear; distant; averse; hostile -
9 abverto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
10 aversum
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
11 averto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
12 avorto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
13 retro
rē̆trō, adv. [from re and the pronominal suffix ter, as in citro, ultro, intro, etc.].I. a.Denoting tendency, direction, with verbs or nouns of motion:b.multa videbis retro repulsa revorti,
Lucr. 2, 130; so very often with redire, regredi, repetere, remittere, respicere, reverti, revocare, etc., v. h. vv., and cf. Drak. ad Liv. 22, 6, 7, and 27, 28, 6:vestigia retro sequor,
Verg. A. 2, 753; 9, 392; 11, 405:dare lintea retro,
id. ib. 3, 686:ora retro Flectit,
Ov. M. 15, 685:retro inhibitā nave,
Liv. 30, 10 et saep.: iter mihi retro ad Alpes versus incidit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2; cf.:fugam retro spectante milite,
Liv. 8, 19:fugit retro,
Hor. C. 2, 11, 5:ne currente retro funis eat rotā,
id. ib. 3, 10, 10:meretrix retro Perjura cedit,
id. ib. 1, 35, 25:retro properare,
Ov. H. 5, 31:unde ad hunc orbem redii, unde retro nemo,
Sen. Herc. Oet. 48.—Denoting rest (rare):II.est mihi in ultimis conclave aedibus quoddam retro,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:quid retro atque a tergo fieret, ne laboraret,
Cic. Div. 1, 24, 49:perculsis nullum retro subsidium foret,
Tac. H. 2, 26:retro Marsigni, etc.,
id. G. 43:MEMORIAM SE VIVA FECIT SIBI... CVM AEDICVLIS ANTE ET A RETRO,
Inscr. Orell. 4512.—Trop.A.Of time, back; in time back, in past times, before, formerly:B.et deinceps retro usque ad Romulum,
Cic. Rep. 1, 37, 58; cf.:SVPER OMNES RETRO PRINCIPES FORTISSIMO IMP. CAES., etc.,
Inscr. Orell. 1049;and so, OMNES RETRO PRINCIPES,
ib. 1098:quodcumque retro est,
is past, Hor. C. 3, 29, 46:praemissa retro nobilitas,
Stat. S. 1, 4, 68; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 118 (120):cujus vim si retro quoque velimus custodire (opp. in futurum),
id. ib. 10, 115 (116) fin.:meliorum retro principum ( = superiorum),
Lampr. Alex. Sev. 34:cum id ab aliis retro factum recordarer,
Tert. Uxor. 2, 2:Hebraei retro, qui nunc Judaei,
id. Apol. 18.—In other relations, back, behind, in return, on the contrary, on the other hand, vice versa:► The words containing retro in composition (except retroversus and retrorsus) are post-Aug.ab imā (voce) ad summam ac retro multi sunt gradus,
Quint. 11, 3, 15:ut omnia, quae sine eā (honestate) sint, longe retro ponenda censeat,
Cic. Tusc. 5, 31, 87:rursum versus retroque,
id. Part. 7, 24; cf.:vide rursus retro,
id. Fin. 5, 28, 83: sic omnia fatis In pejus ruere, ac retro sublapsa referri, i. e. against one ' s efforts or wish, Verg. G. 1, [p. 1588] 200; cf.:retro vivere,
Sen. Ep. 122 fin.:si malum perfidia, non est fallendum. Idem retro,
Quint. 5, 10, 74:fructus hominis in operis consistit et retro in fructu hominis operae sunt,
Dig. 7, 7, 4; cf. ib. 46, 1, 21; 46, 3, 67 et saep.; they are sometimes written separately. -
14 Caeci
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
15 caecum
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
16 Caecus
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
17 caecus
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
18 cecus
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
19 coecus
1.caecus (not coecus; sometimes in MSS. cēcus), a, um, adj. [akin to skia, skotos; Sanscr. khāyā, shadow], having no light, devoid of light.I. A.Lit.:2.Appius, qui caecus annos multos fuit,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:traditum est enim Homerum caecum fuisse,
id. ib. 5, 39, 114; Lucr. 5, 839:catuli, qui jam dispecturi sunt, caeci aeque et hi qui modo nati,
Cic. Fin. 4, 23, 64:si facie miserabili senis, caeci, infantis,
Quint. 4, 1, 42:caecum corpus,
the blind part of the body, the back, Sall. J. 107, 1:perdices caecae impetu,
Plin. 10, 33, 51, § 102:gigni,
Vell. 1, 5, 2.—Prov.:B.ut si Caecus iter monstrare velit,
Hor. Ep. 1, 17, 4:apparet id quidem etiam caeco,
even a blind man can see that, Liv. 32, 34, 3:caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9.—Trop., mentally or morally blind, blinded (freq. in prose and poetry):2.o pectora caeca!
Lucr. 2, 14:non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,
Cic. Lael. 15, 54; cf.casus,
id. Div. 2, 6, 15:caecus atque amens tribunus,
id. Sest. 7, 17:caecum me et praecipitem ferri,
id. Planc. 3, 6:mater caeca crudelitate et scelere,
id. Clu. 70, 199:cupidine,
Sall. J. 25, 7:amentiā,
Cic. Har. Resp. 23, 48:quem mala stultitia Caecum agit,
Hor. S. 2, 3, 44:amatorem amicae Turpia decipiunt caecum vitia,
id. ib. 1, 3, 39:mens,
Tac. Agr. 43.—With ad:caecus ad has belli artes,
Liv. 21, 54, 3.—With gen.:caecus animi,
Quint. 1, 10, 29; Gell. 12, 13, 4:fati futuri,
ignorant of, Luc. 2, 14; cf. Claud. Rapt. Pros. 1, 138.— Subst.: Caeci, ōrum, m., the blind people, i.e. the people of Chalcedon, according to the oracle at Delphi. Tac. A. 12, 63; cf. Plin. 5, 32, 43, § 149. —Meton. of the passions themselves:3.caeca honorum cupido,
Lucr. 3, 59; Ov. M. 3, 620:ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv. 1, 2, 2; id. Pis. 24, 57:exspectatio,
id. Agr. 2, 25, 66:amor,
Ov. F. 2, 762:amor sui,
Hor. C. 1, 18, 14:festinatio,
Liv. 22, 39, 22:furor,
Hor. Epod. 7, 13:caeca et sopita socordia,
Quint. 1, 2, 5:ambitio,
Sen. Ben. 7, 26, 4.—Pregn., blind, i.e. at random, vague, indiscriminate, aimless:C.in hac calumniā timoris et caecae suspitionis tormento,
Cic. Fam. 6, 7, 4:caeco quodam timore... quaerebant aliquem ducem,
id. Lig. 1, 3:caecique in nubibus ignes Terrificant animos,
Verg. A. 4, 209:caeca regens filo vestigia,
id. ib. 6, 30:ne sint caecae, pater, exsecrationes tuae,
Liv. 40, 10, 1:et caeco flentque paventque metu,
Ov. F. 2, 822:lymphatis caeco pavore animis,
Tac. H. 1, 82:cervus... Caeco timore proximam villam petit,
Phaedr. 2, 8, 3:timor,
Ov. Am. 1, 4, 42.—Transf.1. 2.Of the large intestine:II.intestinum,
the cœcum, Cels. 4, 1, 28; 4, 14, 1.—Pass., that cannot be seen, or trop., that cannot be known, invisible, concealed, hidden, secret, obscure, dark.A.Lit.: sunt igitur venti nimirum corpora caeca, winds are accordingly bodies, although invisible, Lucr. 1, 278; 1, 296; 1, 329;B.2, 713: vallum caecum,
Caes. B. C. 1, 28; cf.: caecum vallum dicitur, in quo praeacuti pali terrae affixi herbis vel frondibus occuluntur, Paul. ex Fest. p. 44 Müll.; so,fossae,
covered, Col. 2, 2, 9; Pall. Mai, 3. 1:in vada caeca ferre,
Verg. A. 1, 536:fores,
private, id. ib. 2, 453:spiramenta,
id. G. 1, 89:colubri,
Col. 10, 231:ignis,
Lucr. 4, 929:venenum,
id. 6, 822:tabes,
Ov. M. 9, 174:viae,
blind ways, Tib. 2, 1, 78:insidiae armaque,
Ov. F 2, 214; cf. Sil. 5, 3:saxa,
Verg. A. 3, 706; 5, 164:vulnus,
a secret wound, Lucr. 4, 1116;but also,
a wound upon the back, Verg. A. 10, 733; cf.in the same sense, ictus,
Liv. 34, 14, 11; Sil. 9, 105 (cf.: caecum corpus, the back, I. A. supra):caeca manus, i.e. abscondita,
Ov. M. 12, 492:caecum domūs scelus,
Verg. A. 1, 356.—Trop.:2.caecas exponere causas,
Lucr. 3, 317:improba navigii ratio, tum caeca jacebat,
lay still concealed, id. 5, 1004; so,venti potestas,
id. 3, 248; 3, 270: fluctus, Sisenn. ap. Non. p. 449, 10:caeca et clandestina natura,
Lucr. 1, 779:res caecae et ab aspectūs judicio remotae,
Cic. de Or. 2, 87, 357:obscurum atque caecum,
id. Agr. 2, 14, 36:fata,
Hor. C. 2, 13, 16:sors,
id. S. 2, 3, 269:tumultus,
secret conspiracies, Verg. G. 1, 464:amor,
id. ib. 3, 210; cf.:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726. In Plaut. once, prob. taken from the vulgar lang.: caecā die emere, upon a concealed ( pay-) day, i.e. to purchase on credit (opp. oculata dies, i.e. for ready money): Ca. Pereo inopiā argentariā. Ba. Emito die caecā hercle olivom, id vendito oculatā die, Plaut. Ps. 1, 3, 67.—By poet. license, transf. to the hearing:III. A.murmur,
Verg. A. 12, 591 (as we, by a similar meton., say a hollow sound; cf. on the other hand, in Gr. tuphlos ta ôta); so,clamor,
Val. Fl. 2, 461:mugitusterrae,
Sen. Troad. 171.—Lit.:B.nox,
Cic. Mil. 19, 50; Lucr. 1, 1108; Cat. 68, 44; Ov. M. 10, 476; 11, 521:caligo,
Lucr. 3, 305; 4, 457; Cat. 64, 908; Verg. A. 3, 203; 8, 253:tenebrae,
Lucr. 2, 54; 2, 746; 2, 798; 3, 87; 6, 35;3, 87: silentia, i.e. nox,
Sil. 7, 350:latebrae,
Lucr. 1, 409:iter,
Ov. M. 10, 456:loca,
Prop. 1, 19, 8:cavernae,
Ov. M. 15, 299; Sil. 7, 372:latus,
Verg. A. 2, 19:cubiculum si fenestram non habet, dicitur caecum,
Varr. L. L. 9, § 58 Müll.; so,domus,
without windows, Cic. Or. 67, 224:parietes,
Verg. A. 5, 589:pulvis,
id. ib. 12, 444:carcer,
id. ib. 6, 734:sardonyches,
not transparent, opaque, Plin. 37, 6, 23, § 86:smaragdi,
id. 37, 5, 18, § 68: acervus (of chaos), chaotic, confused, Ov M. 1, 24; Col. 4, 32, 4' chaos, Sen. Med. 741, Sil. 11, 456.—Trop., uncertain, doubtful: obscurā spe et caecā exspectatione pendere, i.e. of an uncertain consequence or result, Cic. Agr. 2, 25, 66:quod temere fit caeco casu,
id. Div. 2, 6, 15. cursus (Fortunae), Luc. 2, 567:eventus,
Verg. A. 6, 157:caeci morbi, quorum causas ne medici quidem perspicere queunt,
Col. 1, 5, 6; so,dolores,
Plin. 29, 2, 10, § 38; 29, 3, 13, § 55:crimen,
that cannot be proved, Liv. 45, 31, 11.— Subst.: caecum, i, n., uncertainty, obscurity ( poet.):verum in caeco esse,
Manil. 4, 304.—* Comp., Hor. S. 1, 2, 91.— Sup. and adv. not in. use.2. -
20 posticus
postīcus, a, um, adj. [post; like anticus from ante].I.That is behind, hinder, back -, posterior (class., but not in Cic. or Cæs.):II.est etiam hic ostium aliud posticum nostrarum aedium,
backdoor, Plaut. Stich. 3, 1, 40; cf.: posticum ostium dicitur in posteriore parte aedium. Ceterum antiqui etiam vicinum habitantem ad posteriorem partem aedium sic appellarunt, Paul. ex Fest. p. 220 Müll.:locus erat posticis aedium partibus,
Liv. 23, 8: perrexit in interiores partes domuis posticae, of the backbuilding, out - house, Varr. ap. Non. 217, 7:domo posticā egressus,
Val. Max. 5, 7, 3:muri,
Varr. L. L. 5, § 42 Müll.: vicinus, v. Paul. ex Fest. l. l.: non peperit, verum posticā parte profudit, with the posteriors, Lucil. ap. Non. 217, 17:sannae,
made behind the back, Pers. 1, 62:pedes,
hind feet, Sol. 26:pars palatii,
Suet. Oth. 6:posticam lineam in agris dividendis Serv. Sulpicius appellavit, ab exoriente sole ad occidentem quae spectabat,
Fest. p. 233 Müll.: quae ante nos sunt, antica: et quae post nos sunt, postica dicuntur: et dextram anticam, sinistram posticam dicimus. Sic etiam ea caeli pars, quae sole illustratur ad meridiem, antica nominatur, quae ad septentrionem postica, Paul. ex Fest. p. 220 Müll.; cf.:ejus templi partes quattuor dicuntur: sinistra ab oriente, dextra ab occasu, antica ad meridiem, postica ad septentrionem,
Varr. L. L. 7, § 7 Müll.—Subst.A.postīca, ae, f., a backdoor (post-class.), App. M. 9, p. 217, 25; Dig. 7, 1, 13.—B.postīcum, i, n.1.A backdoor (the prevailing form for this signif.):2.per posticum se conferre,
Plaut. Most. 3, 3, 27:atria servantem postico falle clientem,
Hor. Ep. 1, 5, 31; Vulg. Dan. 13, 18.—The back part of a building, the rear front, Titin. ap. Non. 217, 19:3.in pronao, et postico,
Vitr. 3, 1.—A backhouse, privy (anteclass.), Lucil. ap. Non. 217, 20.—4.The posteriors, the fundament (ante- and postclass.): retrimenta cibi, quae exierunt per posticum, Varr. ap. Non. 217, 24; also in plur., Arn. 2, 54.
См. также в других словарях:
The Back Room — Infobox Album Name = The Back Room Type = studio Artist = Editors Released = 25 July 2005 Recorded = 2004–2005 Genre = Post punk revival Length = 43:48 Label = Kitchenware, FADER Label (US) Producer = Jim Abbiss Reviews = *Allmusic Rating|4.5|5… … Wikipedia
The Back Lot Murders — Infobox Film name = The Back Lot Murders caption = director = David DeFalco producer = writer = David DeFalco narrator = starring = Priscilla Barnes Corey Haim Charles Fleischer Brian Gaskill Carrie Stevens music = cinematography = editing =… … Wikipedia
in the back — See: STAB IN THE BACK … Dictionary of American idioms
in the back — See: STAB IN THE BACK … Dictionary of American idioms
break the back of — phrasal to subdue the main force of < break the back of inflation > … New Collegiate Dictionary
on the back — See: PAT ON THE BACK … Dictionary of American idioms
on the back — See: PAT ON THE BACK … Dictionary of American idioms
To see the back of — Back Back (b[a^]k), n. [AS. b[ae]c, bac; akin to Icel., Sw., & LG. bak, Dan. bag; cf. OHG. bahho ham, Skr. bhaj to turn, OSlav. b[=e]g[u^] flight. Cf. {Bacon}.] 1. In human beings, the hinder part of the body, extending from the neck to the end… … The Collaborative International Dictionary of English
To turn the back — Back Back (b[a^]k), n. [AS. b[ae]c, bac; akin to Icel., Sw., & LG. bak, Dan. bag; cf. OHG. bahho ham, Skr. bhaj to turn, OSlav. b[=e]g[u^] flight. Cf. {Bacon}.] 1. In human beings, the hinder part of the body, extending from the neck to the end… … The Collaborative International Dictionary of English
To turn the back on one — Back Back (b[a^]k), n. [AS. b[ae]c, bac; akin to Icel., Sw., & LG. bak, Dan. bag; cf. OHG. bahho ham, Skr. bhaj to turn, OSlav. b[=e]g[u^] flight. Cf. {Bacon}.] 1. In human beings, the hinder part of the body, extending from the neck to the end… … The Collaborative International Dictionary of English
To take the back track — Back Back, a. 1. Being at the back or in the rear; distant; remote; as, the back door; back settlements. [1913 Webster] 2. Being in arrear; overdue; as, back rent. [1913 Webster] 3. Moving or operating backward; as, back action. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English