Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

ignominiosus

  • 1 ehrenrührig

    ehrenrührig, contumeliosus (voller Schmach, schmachvoll). – probrosus (voller die Ehre kränkender Schmähworte). – ignominiosus (voller Beschimpfung). – iniuriosus (voller Beleidigungen, injuriös). – ein e. Brief, litterae in alqm contumeliosae; epistula plena omnium ir alqm probrorum: e. Worte, dicta ignominiosa; contumeliae verborum: e. Schrift, Gedicht, s. Schmähschrift, -gedicht. – Adv.contumeliose; probrose; ignominiose.

    deutsch-lateinisches > ehrenrührig

  • 2 entehrend

    entehrend, inhonestus (unehrbar). – turpis (moralisch häßlich). – deformis (moralisch erniedrigend). – ignominiosus (schimpflich). – [745] eine e. Handlung, factum dedecoris plenum; flagitium: nicht e. sein, nullam habere infamiam. entehrt, s. ehrlos. – Entehrung, ignominia. – E. eines Mädchens, vitiatio (als Handlung ); vitium virgini oblatum (als Sache).

    deutsch-lateinisches > entehrend

  • 3 schimpflich

    schimpflich, ignominiosus (Beschimpfung, Verlust der äußern Ehre nach sich ziehend, z.B. servitus). – contumeliosus (voll Schmach, schmählich, z.B. epistula). – probrosus (den guten Ruf eines Menschen hinsich tlich seiner Moralität befleckend, z.B. mollities). turpis (zur Schande gereichend, z.B. excusatio). – sch. Handlung, dedecus; probrum: sch. sein, ignominiae od. dedecori od. probro esse. Adv.per ignominiam od. cum ignominia: contumeliose; turpiter.

    deutsch-lateinisches > schimpflich

  • 4 schändlich

    schändlich, turpis (häßlich, schimpflich). – foedus (greulich, scheußlich). – obscenus (garstig, schmutzig). – spurcus (unflätig). – ignominiosus (voll Schimpf u. Schande, schimpflich, z.B. Flucht). – inhonestus (unehrbar, unmoralisch). – flagitiosus (voll schändlicher Handlungen, niederträchtig). – scelere contaminatus (mit Verbrechen befleckt, v. Pers.). – nefarius (verrucht). – sch. Dinge, res turpes; flagitia (Niederträchtigkeiten); nefaria, ōrum,n. pl. (Verruchtheiten): ein sch. Benehmen, mores turpes; turpitudo (z.B. iudicum): ein sch. Leben führen, turpiter od. flagitiose vivere: es ist sch. (zu sagen), turpe est dictu: schändlich! (o! die Schande!), pro pudor! o indignum facinus! auch bl. indignum! Adv.turpiter; foede; flagitiose; nefarie. – sch. aussehen, turpi esse aspectu; deformem esse. – für sch. halten, turpe putare od. ducere alqd: für sehr sch. halten, in turpissimis rebus habere.

    deutsch-lateinisches > schändlich

См. также в других словарях:

  • ignominieux — ignominieux, ieuse [ iɲɔminjø, jøz ] adj. • v. 1400; lat. ignominiosus ♦ Littér. Qui apporte de l ignominie. ⇒ honteux. Conduite ignominieuse. ⇒ abject, infâme, méprisable. Condamnation, mort ignominieuse. « le pire et le plus ignominieux des… …   Encyclopédie Universelle

  • Ignominious — Ig no*min i*ous, a. [L. ignominiosus: cf. F. ignominieux.] 1. Marked with ignominy; incurring public disgrace; dishonorable; shameful. [1913 Webster] Then first with fear surprised and sense of pain, Fled ignominious. Milton. [1913 Webster] 2.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Libysche Sibylle — Michelangelo, Die libysche Sibylle Die Libysche Sibylle ist eine der nach Varro, einem römischer Historiker des 1. Jahrhunderts v. Chr., von Laktanz unterschiedenen zehn Sibyllen, die jeweils mit einem geographischen Epithet versehen sind.[1] …   Deutsch Wikipedia

  • Sibylle aus Libyen — Michelangelo, Die libysche Sibylle …   Deutsch Wikipedia

  • ignominious — ignominiously, adv. ignominiousness, n. /ig neuh min ee euhs/, adj. 1. marked by or attended with ignominy; discreditable; humiliating: an ignominious retreat. 2. bearing or deserving ignominy; contemptible. [1375 1425; late ME < L ignominiosus.… …   Universalium

  • ignominioso — ► adjetivo Que causa ignominia o que ofende: ■ nunca podré perdonarle sus ignominiosas palabras. SINÓNIMO deshonroso infame ANTÓNIMO digno * * * ignominioso, a adj. Que causa ignominia. * * * ignominioso, sa …   Enciclopedia Universal

  • ignominieux — ignominieux, euse (i gno mi ni eû, eû z ) adj. Qui porte ignominie, qui cause de l ignominie. •   Le pécheur y renouvelle [dans une communion indigne] le spectacle de la croix avec des circonstances mille fois plus ignominieuses à Jésus Christ… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • DIAETETAE — Graece Διαιτηταὶ, Lat. Arbitri, apud Athenienses erant, in quos litigatores de privatis contractibus, pro lubitu compromittebant: eorum sententiae standum erat, nec appellari poterat, vilegis: Ε῎ςται τὰκριθόντα, ὑπὸ τοῦ Διαιτητοῦ κύρια, Arbitri… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NOVEMVIRI — apud Athenienses fuêre inter praecipuos eorum Magistratus, qui annuô Imperiô defungebantur sic: ut unusillorum Archon diceretur Fastosque signaret, alter Rex, tertius Polemarchus, reliqui sex Thesmothetae, teste Polluce l. 8. c. 9. Quos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARENTES — a PARIENDO dicti, magno in honore ubique habiti sunt. Cum enim natura exiguam hominibus vitae periodum circumscripserit, eiusque usuram dederit, tamquam pecuniae, nullâ praestitutâ die, facile suis exhauriretur civitas civibus, nisi cives… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PEREGRINATIO — I. PEREGRINATIO inter poenas paeniten tibus, h. e. iis, qui post abieurationem haereseos Ecclesiaereconciliatisunt, ab Inquistioribus in Ecclesia Romava irrogari solitas. Ad certa videl. loca, quae visitatre tenentur, cum habitu nigro, et literis …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»