-
1 ehrenrührig
ehrenrührig, contumeliosus (voller Schmach, schmachvoll). – probrosus (voller die Ehre kränkender Schmähworte). – ignominiosus (voller Beschimpfung). – iniuriosus (voller Beleidigungen, injuriös). – ein e. Brief, litterae in alqm contumeliosae; epistula plena omnium ir alqm probrorum: e. Worte, dicta ignominiosa; contumeliae verborum: e. Schrift, Gedicht, s. Schmähschrift, -gedicht. – Adv.contumeliose; probrose; ignominiose.
-
2 entehrend
entehrend, inhonestus (unehrbar). – turpis (moralisch häßlich). – deformis (moralisch erniedrigend). – ignominiosus (schimpflich). – [745] eine e. Handlung, factum dedecoris plenum; flagitium: nicht e. sein, nullam habere infamiam. – entehrt, s. ehrlos. – Entehrung, ignominia. – E. eines Mädchens, vitiatio (als Handlung ); vitium virgini oblatum (als Sache).
-
3 schimpflich
schimpflich, ignominiosus (Beschimpfung, Verlust der äußern Ehre nach sich ziehend, z.B. servitus). – contumeliosus (voll Schmach, schmählich, z.B. epistula). – probrosus (den guten Ruf eines Menschen hinsich tlich seiner Moralität befleckend, z.B. mollities). – turpis (zur Schande gereichend, z.B. excusatio). – sch. Handlung, dedecus; probrum: sch. sein, ignominiae od. dedecori od. probro esse. – Adv.per ignominiam od. cum ignominia: contumeliose; turpiter.
-
4 schändlich
schändlich, turpis (häßlich, schimpflich). – foedus (greulich, scheußlich). – obscenus (garstig, schmutzig). – spurcus (unflätig). – ignominiosus (voll Schimpf u. Schande, schimpflich, z.B. Flucht). – inhonestus (unehrbar, unmoralisch). – flagitiosus (voll schändlicher Handlungen, niederträchtig). – scelere contaminatus (mit Verbrechen befleckt, v. Pers.). – nefarius (verrucht). – sch. Dinge, res turpes; flagitia (Niederträchtigkeiten); nefaria, ōrum,n. pl. (Verruchtheiten): ein sch. Benehmen, mores turpes; turpitudo (z.B. iudicum): ein sch. Leben führen, turpiter od. flagitiose vivere: es ist sch. (zu sagen), turpe est dictu: schändlich! (o! die Schande!), pro pudor! o indignum facinus! auch bl. indignum! – Adv.turpiter; foede; flagitiose; nefarie. – sch. aussehen, turpi esse aspectu; deformem esse. – für sch. halten, turpe putare od. ducere alqd: für sehr sch. halten, in turpissimis rebus habere.
См. также в других словарях:
ignominieux — ignominieux, ieuse [ iɲɔminjø, jøz ] adj. • v. 1400; lat. ignominiosus ♦ Littér. Qui apporte de l ignominie. ⇒ honteux. Conduite ignominieuse. ⇒ abject, infâme, méprisable. Condamnation, mort ignominieuse. « le pire et le plus ignominieux des… … Encyclopédie Universelle
Ignominious — Ig no*min i*ous, a. [L. ignominiosus: cf. F. ignominieux.] 1. Marked with ignominy; incurring public disgrace; dishonorable; shameful. [1913 Webster] Then first with fear surprised and sense of pain, Fled ignominious. Milton. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
Libysche Sibylle — Michelangelo, Die libysche Sibylle Die Libysche Sibylle ist eine der nach Varro, einem römischer Historiker des 1. Jahrhunderts v. Chr., von Laktanz unterschiedenen zehn Sibyllen, die jeweils mit einem geographischen Epithet versehen sind.[1] … Deutsch Wikipedia
Sibylle aus Libyen — Michelangelo, Die libysche Sibylle … Deutsch Wikipedia
ignominious — ignominiously, adv. ignominiousness, n. /ig neuh min ee euhs/, adj. 1. marked by or attended with ignominy; discreditable; humiliating: an ignominious retreat. 2. bearing or deserving ignominy; contemptible. [1375 1425; late ME < L ignominiosus.… … Universalium
ignominioso — ► adjetivo Que causa ignominia o que ofende: ■ nunca podré perdonarle sus ignominiosas palabras. SINÓNIMO deshonroso infame ANTÓNIMO digno * * * ignominioso, a adj. Que causa ignominia. * * * ignominioso, sa … Enciclopedia Universal
ignominieux — ignominieux, euse (i gno mi ni eû, eû z ) adj. Qui porte ignominie, qui cause de l ignominie. • Le pécheur y renouvelle [dans une communion indigne] le spectacle de la croix avec des circonstances mille fois plus ignominieuses à Jésus Christ… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
DIAETETAE — Graece Διαιτηταὶ, Lat. Arbitri, apud Athenienses erant, in quos litigatores de privatis contractibus, pro lubitu compromittebant: eorum sententiae standum erat, nec appellari poterat, vilegis: Ε῎ςται τὰκριθόντα, ὑπὸ τοῦ Διαιτητοῦ κύρια, Arbitri… … Hofmann J. Lexicon universale
NOVEMVIRI — apud Athenienses fuêre inter praecipuos eorum Magistratus, qui annuô Imperiô defungebantur sic: ut unusillorum Archon diceretur Fastosque signaret, alter Rex, tertius Polemarchus, reliqui sex Thesmothetae, teste Polluce l. 8. c. 9. Quos… … Hofmann J. Lexicon universale
PARENTES — a PARIENDO dicti, magno in honore ubique habiti sunt. Cum enim natura exiguam hominibus vitae periodum circumscripserit, eiusque usuram dederit, tamquam pecuniae, nullâ praestitutâ die, facile suis exhauriretur civitas civibus, nisi cives… … Hofmann J. Lexicon universale
PEREGRINATIO — I. PEREGRINATIO inter poenas paeniten tibus, h. e. iis, qui post abieurationem haereseos Ecclesiaereconciliatisunt, ab Inquistioribus in Ecclesia Romava irrogari solitas. Ad certa videl. loca, quae visitatre tenentur, cum habitu nigro, et literis … Hofmann J. Lexicon universale