-
1 ignave
īgnāvē u. īgnāviter, Adv. (ignavus), I) träg, ohne Energie, mit Unlust, ignave dicere multa, unkräftig, müßig, Hor.: curam ignaviter quaeris, Lucil. fr.: an ego, cum omnes caleant, ignaviter aliquid faciam? Hirt. in Cic. ep.: Compar., summas carpere ignavius herbas, Verg. georg. 3, 465. – II) insbes., feig, feigherzig, ne quid timide, ne quid ignave faciamus, Cic. Tusc. 2, 55.
-
2 ignave
īgnāvē u. īgnāviter, Adv. (ignavus), I) träg, ohne Energie, mit Unlust, ignave dicere multa, unkräftig, müßig, Hor.: curam ignaviter quaeris, Lucil. fr.: an ego, cum omnes caleant, ignaviter aliquid faciam? Hirt. in Cic. ep.: Compar., summas carpere ignavius herbas, Verg. georg. 3, 465. – II) insbes., feig, feigherzig, ne quid timide, ne quid ignave faciamus, Cic. Tusc. 2, 55. -
3 ignave
ignāvē [ ignavus ]1) вяло, без энергии, неохотно ( dicere H); лениво ( ignavius summas herbas carpĕre V)2) трусливо, малодушно ( facere C) -
4 īgnāvē
īgnāvē adv. with comp. [ignavus], sluggishly, slothfully, without spirit: ne quid faciamus: dicere multa, flatly, H.: carpere ignavius herbas, V. -
5 ignave
ignāvē, adv., v. ignavus fin. -
6 ignavus
ignāvus, a, um, adj. [in-gnavus, navus], inactive, lazy, slothful, idle, sluggish, listless, without spirit, cowardly, dastardly (syn.: iners, socors; opp.: strenuus, alacer, fortis).I.Lit., of living beings (freq. and class.):(β).homines,
Plaut. Rud. 3, 5, 49:si non fecero Ei male aliquo pacto, me esse dicito ignavissimum,
id. Bacch. 3, 6, 27:quid ergo ille ignavissumus mi latitabat?
id. Trin. 4, 2, 82; 1, 2, 128; id. Poen. 4, 2, 24:homo inertior, ignavior, magis vir inter mulieres proferri non potest,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:ignavus miles ac timidus,
id. Tusc. 2, 23, 54; cf.:compertum habeo, milites neque ex ignavo strenuum neque fortem ex timido exercitum oratione imperatoris fieri,
Sall. C. 58, 1:feroces et inquieti inter socios, ignavi et imbelles inter hostes,
Liv. 26, 2, 11:ignavissimus ac fugacissimus hostis,
id. 5, 28, 8:ignavissimi homines (opp.: fortissimi viri),
Sall. C. 12 fin.:canis Ignavus adversum lupos,
Hor. Epod. 6, 2:(apes) Ignavaeque fame et contracto frigore pigrae,
Verg. G. 4, 259:ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent,
id. A. 1, 435:genus ignavum quod lecto gaudet,
Juv. 7, 105.— Subst.:cedentibus ignavis et imbecillis,
Cic. Rep. 1, 32:in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur,
id. Caecin. 16, 46:in victoria vel ignavis gloriari licet, adversae res etiam bonos detractant,
Sall. J. 53 fin.; cf.:gloriam, honorem, imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant,
id. C. 11, 2:favimus ignavo,
Ov. Am. 3, 2, 73.—With gen.:II.legiones operum et laboris ignavae,
Tac. A. 11, 18; cf.:possis ignavus haberi et subiti casus improvidus, si, etc.,
Juv. 3, 272.Transf.A.Of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.quae vitia non sunt senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis,
Cic. de Sen. 11, 36:nemora,
i. e. unfruitful, Verg. G. 2, 208:globus,
i. e. immovable, Plin. 2, 8, 6, § 33; cf.gravitas,
Ov. M. 2, 821:stagna jacentis aquae,
Luc. 5, 442:ignavo stupuerunt verba palato,
i. e. speechless, Ov. Am. 2, 6, 47:mora,
id. A. A. 1, 186:anni,
spent in idleness, id. Am. 1, 15, 1; cf.otia,
id. Tr. 1, 7, 25:septima lux,
i. e. the Jewish Sabbath, Juv. 14, 106: ignavum conferunt stipendium, only money, not soldiers, arms, etc., Vell. 2, 39, 1:sucus meconium vocatur, multum opio ignavior,
weaker, less efficacious, Plin. 20, 18, 76, § 202: quorundam flos tantum jucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae, without smell, id. 21, 7, 18, § 37:cornicula ante oculos ignava,
i. e. of no use, id. 11, 28, 34, § 100:ignavum est rediturae parcere vitae,
Luc. 1, 492.—Of things that produce inactivity or indolence, that renders slothful or inactive: nec nos impediet illa ignava ratio, quae dicitur: appellatur enim quidam a philosophis argos logos, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita. Sic enim interrogant:(α).Si fatum tibi est, etc.... Recte genus hoc interrogationis ignavum et iners nominatum est, quod eadem ratione omnis e vita tolletur actio,
relaxing, Cic. Fat. 12, 28 sq.:frigus,
Ov. M. 2, 763:aestus,
id. ib. 7, 529:dolor,
Plin. 11, 18, 20, § 64.—Hence, adv. in two forms, ignāvē and ignā-vĭter.Ignave, sluggishly, slothfully, without spirit:(β).ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave, ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55:dicere multa,
flatly, tamely, Hor. Ep. 2, 1, 67.—Ignaviter, lazily, sluggishly, tardily: ignaviter quaerere, Lucil. ap. Non. 513, 14; Quadrig. ap. Prisc. p. 1010 P.; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—b.Comp.:carpere ignavius herbas,
Verg. G. 3, 465. -
7 ignaviter
-
8 ignaviter
īgnāviter, Adv., s. īgnāvē.
-
9 Energie
Energie, vis (Kraft, Feuer, Nachdruck, z.B. vis ingens imperii [gewaltige E. im Kommando]: vis ingenii consiliique). – virtus (Tüchtigkeit); verb. vis ac virtus, vis virtusque (z.B. oratoris). – fortitudo (geistige Stärke, Vollkraft, energischer Mut [Ggstz. ignavia, Mangel an Energie], z.B. in periculis). – vigor (Lebhaftigkeit, Regsamkeit, rege Kraft, z.B. ingenii, animi). – impigritas (unverdrossene Tatkraft). – industria (nachhaltige Tätigkeit, nachhaltiger, reger Fleiß [Ggstz. socordia, ignavia, Mangel an Energie], z.B. im Handeln, in agendo). – animus fortis et acer (ein kraftvoller u. feuriger Geist). – ingenium vegetum (ein frischer, regsamer Geist). – ingenium impigrum atque acre (ein unverdrossener u. feuriger Geist). – consilia acerrima (sehr strenge Maßregeln). – gravitas (die Gewichtigkeit, eindringliche Kraft, z.B. verborum et sententiarum). – voll E., mit E., s. energisch: ohne E., ignavus, Adv. ignave (ohne rege Tätigkeit); iners (ohne Tatkraft); socors (ohne geistige Regsamkeit); mollis (ohne Ausdauer). – E. zeigen bei etw., s. »sich energisch zeigen« unter »energisch«: jmd. aller E. berauben, debilitare alqm od. alcis ani mum.
-
10 faul
faul, I) in Fäulnis übergegangen: a) eig.: putidus (v. Fleisch, Obst etc.). – putridus (verfault, morsch, angegangen, v. Zähnen, v. einem Hause etc.). – cariosus (morsch). – vitiatus (angegangen, vom Fleisch u. Obst). – s. von Geschmack, sapore corruptior (z.B. vom Wasser). – s. werden (faulen), putrescere; putrefieri; vitiari (angehen): leicht s. werden (faulen), facilem esse in cariem: nicht s. werden (faulen), immunem servari a carie. – Sprichw., das sind faule Fische, dolo malo haec fiunt omnia (Ter. eun. 515). – b) übtr., mißlich etc., z.B. die ganze Sache ist s., tota res vacillat et claudicat: was du auch von allen diesen Punkten anrühren magst, alles ist s., quidquid horum attigeris, ulcus est. – II). untätig etc.: ignavus. piger. iners. segnis. desidiosus (s. »Faulheit« den Untersch. der Substst.). – laboris fugiens (arbeitsscheu). – sehr faul sein, inertissimae esse segnitiel: faul werden, socordiae se atque ignaviae tradere; languori se desidiaeque dedere. – Adv.ignave; pigre; segniter.
-
11 feig
-
12 untätig
untätig, segnis (schläfrig, unt. aus Hang zur Bequemlichkeit). – ignavus (lässig, ohne Trieb zum Handeln). – iners (träge u. schlaff, unt. aus Mangel an Luft od. Kraft zum Handeln). – deses. desidiosus (der die Hände müßig in den Schoß legt, der Müßiggänger, u. zwar mit dem Untersch., daß deses =, nichts tuend, desidiosus = zum Nichtstun geneigt); verb. segnis ac deses. – reses (der ruhig sitzen bleibt, während andere handeln, unbeschäftigt). – otiosus (der nichts zu tun hat od. auch nichts tut). – feriatus (der einen Feiertag hat und deshalb der Ruhe pflegt). – quietus (im Zustande der Ruhe befindlich). – nihil agens (übh. nichts tuend). – unt. sein, otiosum esse (müßig sein, -sitzen); nihil agere (übh. nichts tun); cessare (feiern, sich dem Nichtstun ergeben); domi desĭdem sedere. compressis, quod aiunt, manibus sedere, auch bl. sedere (zu Hause die Hände müßig in den Schoß legen). – im Kampfe unt. sein, pugnae expertem esse: der Geist kann nicht unt. sein, nihil agere animus non potest: unt. bleiben, abstinere a rebus gerendis (nicht in amtliche Tätigkeit treten). – Adv. segniter; ignave. – unt. zusehen bei etw., se praebere otiosum spectatorem alcis rei.
-
13 ignaviter
īgnāviter, Adv., s. ignave.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ignaviter
-
14 Ленивый
- ignavus (ad aliquid; alicujus rei); piger; iners; segnis; desidiosus; лениво - segniter; pigre; ignave; -
15 abicio
ăbĭcĭo or abjĭc- (in the best MSS. abicio; cf.I.ăbĭci,
Ov. P. 2, 3, 37;ăbĭcit,
Juv. 15, 17), ĕre, jēci, jectum, 3, v. a. [ab-jacio], to cast away, to throw away, throw down.Lit.:II.in sepulcrum ejus abjecta gleba non est,
Varr. L. L. 5, § 23 Müll.:scutum,
Cic. Tusc. 2, 23:insigne regium de capite,
id. Sest. 27:socer ad pedes abjectus,
id. ib. 34; so,se ad pedes,
id. Phil. 2, 34, 86:se e muro in mare,
id. Tusc. 1, 34; so,corpus in mare,
id. Phil. 11, 2, 5:impelluntur, feriuntur, abiciuntur, cadunt,
id. Tusc. 2, 15, 36:se abjecit exanimatus,
he threw himself down as if lifeless, id. Sest. 37.— Absol.:si te uret sarcina, abicito,
throw it down, Hor. Ep. 1, 13, 7.—Also with in and abl., when the place from which a thing is thrown is designated:anulum in mari,
Cic. Fin. 5, 30, 92 Madv. N. cr.; so, ut se abiceret in herba, id. de Or. 1, 7, 28:statuas in propatulo domi,
Nep. Hann. 9, 3:cadaver in viā,
Suet. Ner. 48; cf.:ubi cadaver abjeceris,
Tac. A. 1, 22.Fig.A.In gen., to cast off, throw away, give up, etc.:B.ut primum tenebris abjectis inalbabat,
as soon as the day, having dispelled the darkness, was beginning to brighten, Enn. Ann. v. 219 Vahl.: nusquam ego vidi abjectas aedīs, nisi modo hasce, thrown away, i.e. sold too low, Plaut. Most. 3, 3, 3: psaltria aliquo abiciendast, must be got rid off ( il faut se defaire d'elle, Dacier), Ter. Ad. 4, 7, 26:vitam,
Cic. Att. 3, 19:salutem pro aliquo,
id. Planc. 33:memoriam beneficiorum,
id. Phil. 8, 11:versum,
to declaim it carelessly, id. de Or. 3, 26 (cf. with id. ib. 3, 59: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, the period must be brought gradually to a close, not broken off abruptly).In partic.1.To throw off, cast aside care for, remembrance of, etc., to give up, abandon:2.abicimus ista,
we let that go, Cic. Att. 13, 3:fama ingenii mihi est abicienda,
I must renounce, id. ib. 9, 16: domum Sullanam desperabam jam... sed tamen non abjeci, but yet I have not abandoned it, i. e. its purchase, id. Fam. 9, 15:abjectis nugis,
nonsense apart, Hor. Ep. 2, 2, 141 (cf. amoto ludo, id. S. 1, 1, 27).To cast down to a lower grade, to degrade, humble, Cic. Leg. 1, 9: hic annus senatus auctoritatem abjecit, degraded or lowered the authority of the Senate, id. Att. 1, 18; so also id. Tusc. 5, 18; id. de Or. 3, 26, 104.—Hence, abjectae res, reduced circumstances (opp. florentes), Nep. Att. 8; Cic. Quint. 30; Tac. A. 4, 68.3.Abicere se, to throw one's self away, degrade one's self, v. Cic. Tusc. 2, 23: ut enim fit, etc.—Hence, abjectus, a, um, P. a., downcast, disheartened, désponding; low, mean, abject, worthless, unprincipled.A.Quo me miser conferam? An domum? matremne ut miseram lamentantem videam et abjectam? Gracch. ap. Cic. de Or. 3, 56, 214:B.plura scribere non possum, ita sum animo perculso et abjecto,
Cic. Att. 3, 2.—Nihil abjectum, nihil humile cogitare, Cic. Fin. 5, 20:1.contemptum atque abjectum,
id. Agr. 2, 34:verbis nec inops nec abjectus,
id. Brut. 62, 222 al. — Comp.:animus abjectior,
Cic. Lael. 16; Liv. 9, 6.— Sup.:animus abjectissimus,
Quint. 11, 1, 13 al. — Adv.: abjectē.Dispiritedly, despondingly:2.in dolore est providendum, ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; id. Phil. 3, 11, 28.—Low, meanly:quo sordidius et abjectius nati sunt,
Tac. Or. 8:incuriose et abjecte verbum positum,
improperly, Gell. 2, 6, 1. -
16 unguentatus
unguento, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to rub with sweet ointments, to anoint, perfume (in verb. finit. very rare): DEAS VNGVENTAVERVNT, Inscr. Fratr. Arval. Orell. 2271, 391 (cf. Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77).—More freq. in part. perf.: unguentātus, a, um, anointed, perfumed:unguentatus per vias, ignave, incedis,
Plaut. Cas. 2, 3, 23:cincinni,
id. Truc. 2, 2, 32: homo, P. Scipio Afric. ap. Gell. 7, 12, 5; Sen. Fragm. ib. 12, 2, 11:maritus,
Cat. 61, 142. -
17 unguento
unguento, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to rub with sweet ointments, to anoint, perfume (in verb. finit. very rare): DEAS VNGVENTAVERVNT, Inscr. Fratr. Arval. Orell. 2271, 391 (cf. Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77).—More freq. in part. perf.: unguentātus, a, um, anointed, perfumed:unguentatus per vias, ignave, incedis,
Plaut. Cas. 2, 3, 23:cincinni,
id. Truc. 2, 2, 32: homo, P. Scipio Afric. ap. Gell. 7, 12, 5; Sen. Fragm. ib. 12, 2, 11:maritus,
Cat. 61, 142. -
18 лениво
segniter; pigre; ignave -
19 COWARDLY
[A]IGNAVUS (-A -UM)INERS (-ERTIS)TIMENS (-ENTIS)TIMENDUS (-A -UM)TIMIDUS (-A -UM)IMBELLIS (-E)INBELLIS (-E)CUSSILIRIS (-IS -E)[ADV]IGNAVEIGNAVITER -
20 ENERGY: WITHOUT ENERGY
[A]ENERVIS (-E)ENERVATUS (-A -UM)[ADV]SEGNITERIGNAVEIGNAVITER
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ignave — … Useful english dictionary
Crataegus ignave — ID 22301 Symbol Key CRIG2 Common Name Bedford Springs hawthorn Family Rosaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AL, GA Growth Habit Tree, Shrub Dur … USDA Plant Characteristics
Crataegus ignave Beadle — Symbol CRIG2 Common Name Bedford Springs hawthorn Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
Crataegus — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Heckendorn — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Mehlbeerbaum — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Mehldorn — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Weissdorn — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Weißdorn — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Weißdornbusch — Weißdorne Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung … Deutsch Wikipedia
Weißdorne — Zweigriffeliger Weißdorn (Crataegus laevigata) Systematik Ordnung: Rosenartige (Rosales) … Deutsch Wikipedia