Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

icy

  • 1 glacialis

    icy, frozen, full of ice.

    Latin-English dictionary of medieval > glacialis

  • 2 gelidus

        gelidus adj. with comp.    [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty: Lirem gelidiorem facit: aqua: pruinae, V.: loca propinquitate montis, L.: Haemus, H.: foci, i. e. fireless, O.: tyrannus (i. e. Boreas), O.—As subst f. (sc. aqua), ice-cold water, icewater: foribusque repulsum Perfundit gelidā, H.: calidae gelidaeque minister, Iu.— Icy cold, cold, stiff: corpora, O.: artūs, O.: senectā Sanguis, V.: frigore pectus, O.— Chilling, stiffening: mors, H.: metus, O.: tremor, V.
    * * *
    gelida, gelidum ADJ
    ice cold, icy

    Latin-English dictionary > gelidus

  • 3 gelida

    gĕlĭdus, a, um (archaic gen. fem. sing. gelidaï

    aquaï,

    Lucr. 3, 693), adj. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty (a higher degree than frigidus; cf. also: algidus, rigidus, glacialis).
    I.
    Lit.:

    (Fibrenus) statim praecipitat in Lirem... eumque multo gelidiorem facit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    aqua,

    Lucr. 3, 693:

    aquam gelidam bibere,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; cf.:

    gelidissimae aquae,

    Plin. 31, 2, 6, § 10:

    fontium gelidae perennitates,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    fluvii,

    Lucr. 6, 1172:

    nives,

    id. 6, 107:

    pruina,

    id. 2, 431; 515; Verg. G. 2, 263:

    loca gelida propinquitate Tauri montis,

    Liv. 38, 27, 9:

    nemus,

    Hor. C. 1, 1, 30:

    valles,

    Verg. G. 2, 488:

    rupes,

    id. A. 8, 343:

    Haemus,

    Hor. C. 1, 12, 6:

    Algidus,

    id. ib. 1, 21, 6: Scythes, id. ib. 4, 5, 25:

    saxum,

    Lucr. 3, 892:

    umbrae frigoris,

    id. 5, 641:

    nox,

    Verg. G. 1, 287; Hor. Ep. 2, 2, 169:

    aether,

    Verg. A. 8, 28:

    December,

    Ov. Tr. 1, 11, 3:

    foci,

    i. e. never kindled, id. F. 3, 28:

    tyrannus (i. e. Boreas),

    id. M. 6, 711.—
    B.
    Subst.: gĕlĭda, ae, f. (sc. aqua), water cold as ice (like frigida; cf.

    calida or calda, warm water): foribusque repulsum Perfundit gelida,

    Hor. S. 2, 7, 91: calidae gelidaeque minister; Juv. 5, 63.—
    II.
    In partic., icy cold, cold, stiff with death, old age, or fright ( poet., like frigidus):

    (Niobe) corporibus gelidis incumbit,

    Ov. M. 6, 277:

    artus,

    id. ib. 4, 247;

    6, 249: vultus,

    id. ib. 4, 141:

    gelidus tardante senecta Sanguis hebet,

    Verg. A. 5, 395:

    et gelidum subito frigore pectus erat,

    Ov. F. 1, 98; so,

    pavidus gelidusque,

    id. M. 3, 688; cf. id. ib. 10, 423.—Hence also transf., of death, fright, etc.:

    gelidi vestigia leti,

    Lucr. 3, 530:

    mors,

    Hor. C. 2, 8, 11; Ov. M. 15, 153:

    metus,

    id. H. 11, 82; cf.

    formido,

    id. M. 2, 200:

    horror,

    id. H. 16, 67:

    terror,

    id. M. 3, 100:

    tremor,

    Verg. A. 2, 120:

    pallor,

    Ov. Tr. 1, 4, 11.— Adv.: gĕlĭde (like frigide, I.), coldly, faintly, indolently, psuchrôs:

    quod res omnes timide gelideque ministrat,

    Hor. A. P. 171.

    Lewis & Short latin dictionary > gelida

  • 4 gelidus

    gĕlĭdus, a, um (archaic gen. fem. sing. gelidaï

    aquaï,

    Lucr. 3, 693), adj. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty (a higher degree than frigidus; cf. also: algidus, rigidus, glacialis).
    I.
    Lit.:

    (Fibrenus) statim praecipitat in Lirem... eumque multo gelidiorem facit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    aqua,

    Lucr. 3, 693:

    aquam gelidam bibere,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; cf.:

    gelidissimae aquae,

    Plin. 31, 2, 6, § 10:

    fontium gelidae perennitates,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    fluvii,

    Lucr. 6, 1172:

    nives,

    id. 6, 107:

    pruina,

    id. 2, 431; 515; Verg. G. 2, 263:

    loca gelida propinquitate Tauri montis,

    Liv. 38, 27, 9:

    nemus,

    Hor. C. 1, 1, 30:

    valles,

    Verg. G. 2, 488:

    rupes,

    id. A. 8, 343:

    Haemus,

    Hor. C. 1, 12, 6:

    Algidus,

    id. ib. 1, 21, 6: Scythes, id. ib. 4, 5, 25:

    saxum,

    Lucr. 3, 892:

    umbrae frigoris,

    id. 5, 641:

    nox,

    Verg. G. 1, 287; Hor. Ep. 2, 2, 169:

    aether,

    Verg. A. 8, 28:

    December,

    Ov. Tr. 1, 11, 3:

    foci,

    i. e. never kindled, id. F. 3, 28:

    tyrannus (i. e. Boreas),

    id. M. 6, 711.—
    B.
    Subst.: gĕlĭda, ae, f. (sc. aqua), water cold as ice (like frigida; cf.

    calida or calda, warm water): foribusque repulsum Perfundit gelida,

    Hor. S. 2, 7, 91: calidae gelidaeque minister; Juv. 5, 63.—
    II.
    In partic., icy cold, cold, stiff with death, old age, or fright ( poet., like frigidus):

    (Niobe) corporibus gelidis incumbit,

    Ov. M. 6, 277:

    artus,

    id. ib. 4, 247;

    6, 249: vultus,

    id. ib. 4, 141:

    gelidus tardante senecta Sanguis hebet,

    Verg. A. 5, 395:

    et gelidum subito frigore pectus erat,

    Ov. F. 1, 98; so,

    pavidus gelidusque,

    id. M. 3, 688; cf. id. ib. 10, 423.—Hence also transf., of death, fright, etc.:

    gelidi vestigia leti,

    Lucr. 3, 530:

    mors,

    Hor. C. 2, 8, 11; Ov. M. 15, 153:

    metus,

    id. H. 11, 82; cf.

    formido,

    id. M. 2, 200:

    horror,

    id. H. 16, 67:

    terror,

    id. M. 3, 100:

    tremor,

    Verg. A. 2, 120:

    pallor,

    Ov. Tr. 1, 4, 11.— Adv.: gĕlĭde (like frigide, I.), coldly, faintly, indolently, psuchrôs:

    quod res omnes timide gelideque ministrat,

    Hor. A. P. 171.

    Lewis & Short latin dictionary > gelidus

  • 5 glaciālis

        glaciālis e, adj.    [glacies], icy, frozen, full of ice: hiemps, V.: frigus, O.: Oceanus, Iu.
    * * *
    glacialis, glaciale ADJ
    icy, frozen

    Latin-English dictionary > glaciālis

  • 6 gelidus

    cold, frosty, icy, freezing

    Latin-English dictionary of medieval > gelidus

  • 7 decoquo

    dē-cŏquo, xi, ctum, 3, v. a.
    I.
    To boil away, boil down, diminish by boiling.
    A.
    Lit.:

    usque quo ad tertiam partem decoxeris,

    Varr. R. R. 1, 2, 26;

    so acetum ad quartas, ad tertias,

    Col. 12, 34; Plin. 22, 25, 69, § 140:

    in dimidiam partem,

    Col. 12, 24, 1:

    aquam,

    id. 12, 26:

    pars quarta (argenti) decocta erat,

    had melted away, passed off into dross, Liv. 32, 2.—
    B.
    Trop.
    1.
    With acc., to diminish, repress, consume, waste:

    multum inde decoquent anni,

    Quint. 2, 4, 7; Plin. 21, 6, 17, § 31:

    accensam sed qui bene decoquat iram,

    Claud. in Eutrop. 2, 349.— Poet., with a personal object:

    hic campo indulget, hunc alea decoquit,

    Pers. 5, 57.—
    2.
    Absol.
    a.
    Of personal subjects, to run through the property of one's self or others; to become a bankrupt:

    tenesne memoria, praetextatum te decoxisse?

    Cic. Phil. 2, 18:

    qui primus hoc cognomen acceperit decoxit creditoribus suis,

    Plin. 33, 10, 47, § 133.—
    b.
    To waste away, become impaired, decline:

    res ipsa jam domino decoxit,

    Col. 11, 1, 28:

    quibus (annis) inertiā Caesarum (imperium) quasi decoxit,

    Flor. 1, Prooem. 8:

    templorum vectigalia cotidie decoquunt,

    Tert. adv. Gent. 42:

    spero non tibi decoquet ornithon,

    Varr. R. R. 3, 2, 16.
    II.
    To boil, cook.
    A.
    Lit.:

    axungiam fictili novo,

    Plin. 28, 9, 37, § 138:

    cyathum aceti in calice novo,

    id. 32, 7, 25, § 78:

    lentem in vino,

    id. 22, 25, 77, § 147:

    rapa aqua,

    id. 18, 13, 34, § 126: olus, * Hor. S. 2, 1, 74 et saep.—Hence,
    2.
    Part. perf. subst.
    a.
    dēcocta, ae, f. (sc. aqua), an icy-cold decoction, invented by Nero as a drink, Suet. Ner. 48; Juv. 5, 50; cf. Plin. 31, 3, 23, § 39. With aqua, Mart. 14, 116.—
    b.
    dē-coctum, i, n., a medicinal drink, potion, Plin. 22, 20, 23, § 49; 27, 12, 84, § 108 al.—
    B.
    Transf., pass. (acc. to coquo, no. I. b.), to ripen, dry, Plin. 17, 24, 37, § 226; Pall. 1, 34, 7.—
    2.
    To concoct, fabricate, invent: consilia nefarii facinoris, Decl. M. Posc. Latr.—
    3.
    Trop.: suavitatem habeat orator austeram et solidam, non dulcem et decoctam, a severe and solid, not a luscious and mellow sweetness (the fig. being taken from wine), Cic. de Or. 3, 26, 104.—Hence, dēcoctĭus, adj. comp. (cf. no. II. B. 2.), riper, of composition; more carefully elaborated:

    aspice et haec, si forte aliquid decoctius audis,

    Pers. 1, 125.

    Lewis & Short latin dictionary > decoquo

  • 8 gelu

    gĕlum, i, n., and gĕlus, ūs, m. (nom. gelu, n., Prisc. 658 P.; but only found in Liv. ap. Non. 207, 30, a corrupt passage; and freq. in Vulg., e. g. Dan. 3, 69;

    Zach. 14, 6: gelum,

    Lucr. 6, 877; Varr. R. R. 1, 45, 2; gen. geli, Lucr. 5, 205 al.; nom. gelus, Att. ap. Prisc. 6, p. 685 P.; cf. Non. 208, 1, Fragm Trag. v. 390 Rib.; Afran. ap. Non. 207, 32, Com. Fragm. v. 106 Rib.; Cato, R. R. 40, 4 al.; acc. gelum, m., Cat. Orig. 2, Fragm. 30; abl. gelu, m., Mela, 3, 5 ext.; Flor. 4, 12, 18; Plin. Pan. 12) [root gal-, to be bright; whence gelaô, to laugh (cf. kumatôn gelasma, Aesch. Pr. 90); gala, milk; galênê, calm; cf.: lac, glacies; cf. Curt. Gr. Etym. p. 172], icy coldness, frost, cold (cf.: pruina, glacies, rigor).
    I.
    In gen.:

    praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu,

    Liv. 21, 40, 9:

    nec ventus fraudi, solve geluve fuit, Ov. de Nuce, 106: et maris adstricto quae coit unda gelu,

    id. Tr. 2, 196:

    altitudo gelūs,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    geluque Flumina constiterint acuto,

    Hor. C. 1, 9, 3:

    rura gelu tum claudit hiems,

    Verg. G. 2, 317:

    horrida cano Bruma gelu,

    id. ib. 3, 442; Stat. Th. 5, 392.—
    II.
    In partic., coldness, chill produced by death, old age, fright, etc. (cf. gelidus, II.; poet.):

    pectora pigro Stricta gelu,

    Luc. 4, 653:

    sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus,

    Verg. A. 8, 508; Sen. Troad. 624.

    Lewis & Short latin dictionary > gelu

  • 9 gelum

    gĕlum, i, n., and gĕlus, ūs, m. (nom. gelu, n., Prisc. 658 P.; but only found in Liv. ap. Non. 207, 30, a corrupt passage; and freq. in Vulg., e. g. Dan. 3, 69;

    Zach. 14, 6: gelum,

    Lucr. 6, 877; Varr. R. R. 1, 45, 2; gen. geli, Lucr. 5, 205 al.; nom. gelus, Att. ap. Prisc. 6, p. 685 P.; cf. Non. 208, 1, Fragm Trag. v. 390 Rib.; Afran. ap. Non. 207, 32, Com. Fragm. v. 106 Rib.; Cato, R. R. 40, 4 al.; acc. gelum, m., Cat. Orig. 2, Fragm. 30; abl. gelu, m., Mela, 3, 5 ext.; Flor. 4, 12, 18; Plin. Pan. 12) [root gal-, to be bright; whence gelaô, to laugh (cf. kumatôn gelasma, Aesch. Pr. 90); gala, milk; galênê, calm; cf.: lac, glacies; cf. Curt. Gr. Etym. p. 172], icy coldness, frost, cold (cf.: pruina, glacies, rigor).
    I.
    In gen.:

    praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu,

    Liv. 21, 40, 9:

    nec ventus fraudi, solve geluve fuit, Ov. de Nuce, 106: et maris adstricto quae coit unda gelu,

    id. Tr. 2, 196:

    altitudo gelūs,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    geluque Flumina constiterint acuto,

    Hor. C. 1, 9, 3:

    rura gelu tum claudit hiems,

    Verg. G. 2, 317:

    horrida cano Bruma gelu,

    id. ib. 3, 442; Stat. Th. 5, 392.—
    II.
    In partic., coldness, chill produced by death, old age, fright, etc. (cf. gelidus, II.; poet.):

    pectora pigro Stricta gelu,

    Luc. 4, 653:

    sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus,

    Verg. A. 8, 508; Sen. Troad. 624.

    Lewis & Short latin dictionary > gelum

  • 10 gelus

    gĕlum, i, n., and gĕlus, ūs, m. (nom. gelu, n., Prisc. 658 P.; but only found in Liv. ap. Non. 207, 30, a corrupt passage; and freq. in Vulg., e. g. Dan. 3, 69;

    Zach. 14, 6: gelum,

    Lucr. 6, 877; Varr. R. R. 1, 45, 2; gen. geli, Lucr. 5, 205 al.; nom. gelus, Att. ap. Prisc. 6, p. 685 P.; cf. Non. 208, 1, Fragm Trag. v. 390 Rib.; Afran. ap. Non. 207, 32, Com. Fragm. v. 106 Rib.; Cato, R. R. 40, 4 al.; acc. gelum, m., Cat. Orig. 2, Fragm. 30; abl. gelu, m., Mela, 3, 5 ext.; Flor. 4, 12, 18; Plin. Pan. 12) [root gal-, to be bright; whence gelaô, to laugh (cf. kumatôn gelasma, Aesch. Pr. 90); gala, milk; galênê, calm; cf.: lac, glacies; cf. Curt. Gr. Etym. p. 172], icy coldness, frost, cold (cf.: pruina, glacies, rigor).
    I.
    In gen.:

    praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu,

    Liv. 21, 40, 9:

    nec ventus fraudi, solve geluve fuit, Ov. de Nuce, 106: et maris adstricto quae coit unda gelu,

    id. Tr. 2, 196:

    altitudo gelūs,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    geluque Flumina constiterint acuto,

    Hor. C. 1, 9, 3:

    rura gelu tum claudit hiems,

    Verg. G. 2, 317:

    horrida cano Bruma gelu,

    id. ib. 3, 442; Stat. Th. 5, 392.—
    II.
    In partic., coldness, chill produced by death, old age, fright, etc. (cf. gelidus, II.; poet.):

    pectora pigro Stricta gelu,

    Luc. 4, 653:

    sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus,

    Verg. A. 8, 508; Sen. Troad. 624.

    Lewis & Short latin dictionary > gelus

  • 11 glacialis

    glăcĭālis, e, adj. [glacies], icy, frozen, full of ice ( poet. and in post-Aug. prose;

    syn.: frigidus, algidus, gelidus, rigidus). hiems,

    Verg. A. 3, 285; Ov. M. 2, 30; cf.

    frigus,

    id. ib. 9, 582:

    polus,

    id. ib. 2, 173:

    Scythia,

    id. ib. 8, 790:

    regio (opp. perfervida),

    Col. 3, 1, 3:

    Oceanus,

    Juv. 2, 1; cf.

    pontus,

    Luc. 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > glacialis

  • 12 Styx

    Styx, ygis and ygos, f., = Stux.
    I.
    A fountain in Arcadia, the icy-cold water of which caused death, Plin. 2, 103, 106, § 231; Sen. Q. N. 3, 25, 1; Vitr. 8, 3, 16; Just. 12, 14, 7; Curt. 10, 10, 17.—
    II.
    In mythology, a river in the infernal regions, by which the gods swore, Cic. N. D. 3, 17, 43; Verg. G. 4, 480; Ov. M. 12, 322; id. A. A. 1, 635; Sil. 13, 570; Stat. Th. 8, 30; id. Achill. 1, 269 al.— Hence, poet., the infernal regions, the lower world, Verg. G. 1, 243; Ov. M. 10, 13; id. P. 4, 8, 60; id. Tr. 5, 2, 74; Mart. 4, 60, 4; and for poison:

    miscuit undis Styga Sidoniis,

    Sen. Oedip. 163.—Hence,
    1.
    Stygĭus, a, um, adj., of or belonging to the Styx, Stygian; and poet., of or belonging to the lower world, infernal:

    palus,

    Verg. A. 6, 323:

    aquae,

    id. ib. 6, 374:

    torrens,

    Ov. M. 3, 290:

    cymba,

    i. e. of Charon, Verg. G. 4, 506; so,

    carina,

    id. A. 6, 391:

    Juppiter,

    i. e. Pluto, id. ib. 4, 638; cf. id. ib. 6, 252:

    frater,

    id. ib. 9, 104:

    Juno,

    i.e. Proserpine, Stat. Th. 4, 526:

    canes,

    Luc. 6, 733:

    manes,

    Val. Fl. 1, 730:

    umbrae,

    Ov. M. 1, 139.—Hence, poet., deadly, fatal, pernicious, awful, etc.:

    vis,

    Verg. A. 5, 855; cf.

    nox,

    i. e. death, Ov. M. 3, 695:

    bubo,

    id. ib. 15, 791 et saep.—
    * 2.
    Stygĭālis, e, adj., Stygian:

    sacra,

    Verg. Cir. 373.

    Lewis & Short latin dictionary > Styx

  • 13 tegimen

    tĕgĭmen, tĕgŭmen, and tegmen (in obliq. cas. usu. syncop. tegminis, etc.), n. [tego], a covering, cover (mostly poet. and in post-Aug. prose; in Cic. in prose only once, as a transl. from the Greek;

    syn.: operculum, integumentum): mihi (Anacharsi) amictui est Scythicum tegimen,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90:

    tegimen direpta leoni Pellis erat,

    Ov. M. 3, 52; so,

    tegimen,

    id. ib. 1, 672; id. A. A. 3, 112; Sil. 1, 402; Sen. Q. N. 6, 25; Tac. A. 2, 21:

    consertum tegumen spinis,

    Verg. A. 3, 594; so,

    tegumen,

    Liv. 1, 20, 4; 4, 39, 3; Col. 7, 4, 4:

    textile tegmen,

    Lucr. 5, 1350; so id. 3, 649; Verg. A. 7, 666; 7, 742; Luc. 9, 771; Liv. 5, 38, 8; Quint. 9, 4, 4;

    Auct. B. Afr. 72: tegmina membrorum,

    Col. 3, 10, 12:

    vites opacare tegminibus,

    id. 5, 5, 15:

    removebitur hujus Tegminis officium,

    of the shield, Ov. M. 12, 92:

    pedum,

    i. e. shoes, Col. 1, 8, 18; Amm. 22, 9, 11.—Of the husk:

    grani,

    Col. 10, 243; cf.:

    hordea... exue de paleā tegminibusque suis,

    Ov. Med. Fac. 54. — Poet. sub caeli tegmine, the vault of heaven, Lucr. 1, 988; so id. 2, 662; 5, 1016; Cic. poët. N. D. 2, 44, 112: fluminis, icy covering, Laev. ap. Gell. 19, 7, 15. — With obj. gen.: ardoris, Vulg Ecclus. 34, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > tegimen

  • 14 testa

    testa, ae, f. [ = tosta, from torreo], a piece of burned clay, a brick, tile, ostrakon.
    I.
    Lit., Cic. Dom. 23, 61; Cato, R. R. 18, 7; 18, 110; Varr. R. R. 2, 3, 6; Vitr. 2, 8 fin.; 7, 1; 7, 4; Aus. Parent. 11, 9.—
    II.
    Transf.
    A.
    A piece of baked earthen-ware, an earthen pot, pitcher, jug, urn, etc. (cf. testu):

    si Prometheus... a vicinis cum testā ambulans carbunculos corrogaret,

    Auct. Her. 4, 6, 9:

    testā cum ardente viderent Scintillare oleum,

    a lamp, Verg. G. 1, 391:

    quo semel est imbuta recens, servabit odorem Testa diu,

    Hor. Ep. 1, 2, 70; cf. Tib. 2, 3, 47:

    accipiat Manes parvula testa meos,

    Prop. 2, 13, 32 (3, 5, 16):

    vinum Graeca quod testā conditum levi,

    Hor. C. 1, 20, 2; 3, 21, 4:

    mihi fundat avitum Condita testa merum,

    Ov. A. A. 2, 696; Mart. 12, 48, 8; 12, 63, 2; 13, 7, 1; Plin. 31, 10, 46, § 114.—Used in applause:

    audiat ille Testarum crepitus cum verbis,

    Juv. 11, 170 (cf. F. infra).—
    B.
    A broken piece of earthen-ware, pottery, brick, etc.; a sherd, potsherd: dissipatis imbricum fragminibus ac testis tegularum, Sisenn. ap. Non. 125, 18:

    testa parem fecit,

    Ov. M. 8, 662:

    fulcitur testā mensa,

    Mart. 2, 43, 10; Plin. 32, 8, 28, § 89; 35, 3, 5, § 16; Tac. H. 5, 6; Prop. 4 (5), 7, 28; Juv. 3, 260.—Hence,
    2.
    Transf., a piece of bone, Cels. 8, 16; so of fragments of a broken tooth, id. 6, 9 med.; 7, 22.—
    C.
    Like ostrakon, a sherd, potsherd, in the ostracism or judicial voting of the Greeks: testarum suffragiis, quod illi ostrakismon vocant, Nep. Cim. 3, 1; cf. also testula.—
    D.
    The shell of shell-fish or of testaceous animals:

    genera beluarum ad saxa nativis testis inhaerentium,

    Cic. N. D. 2, 39, 100:

    ostreae,

    Plin. 32, 6, 21, § 60:

    muricum,

    id. 32, 7, 27, § 84:

    cochlearum,

    id. 30, 8, 21, § 66:

    testudinis,

    Varr. L. L. 5, § 79 Müll. —Hence,
    2.
    Transf.
    a.
    A shell-fish:

    non omne mare generosae fertile testae,

    Hor. S. 2, 4, 31:

    marina,

    id. ib. 2, 8, 53.—
    b.
    A shell or covering, in gen.:

    lubricaque immotas testa premebat aquas,

    i. e. an icy shell, covering of ice, Ov. Tr. 3, 10, 38: lubrica, Poët. ap. Anthol. Lat. 2, p. 62 Burm.—
    c.
    The skull:

    testa hominis, nudum jam cute calvitium,

    Aus. Epigr. 72; Prud. steph. 10, 761; Cael. Aur. Tard. 1, 1; 2, 1 fin. (hence, Ital. testa and Fr. tēte).—
    E.
    A brick-colored spot on the face, Plin. 26, 15, 92, § 163; 48. 12, 50, § 185.—
    F.
    A sort of clapping with the flat of the hands (as if with two tiles), in token of applause, invented by Nero, Suet. Ner 20. [p. 1863]

    Lewis & Short latin dictionary > testa

См. также в других словарях:

  • icy — Icy. adv. de lieu. En ce lieu icy. Venez icy. je voudrois bien qu il fust icy. c est icy qu il demeure. icy & là. vous me voyez bien empesché. sortez d icy. hors d icy il passera par icy. venez jusqu icy. On l oppose à l adverbe, Là, & marque… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Icy — I cy, a. [Compar. {Icier}; superl. {Iciest}.] [AS. [=i]sig. See {Ice}.] 1. Pertaining to, resembling, or abounding in, ice; cold; frosty. Icy chains. Shak. Icy region. Boyle. Icy seas. Pope. [1913 Webster] 2. Characterized by coldness, as of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Icy — Жанры поп музыка, софт рок Годы 1986 Страна …   Википедия

  • ICY — beziehungsweise Icy waren eine kurzlebige Band, die für eine Teilnahme am Eurovision Song Contest geformt wurde. Die Mitglieder waren Pálmi Gunnarson, Helga Möller und Eiríkur Hauksson, der Island beziehungsweise Norwegen auch später noch beim… …   Deutsch Wikipedia

  • ICY — fue un trío de cantantes formado por Pálmi Gunnarson, Helga Möller y Eiríkur Hauksson. Los ICY fueron los primeros representantes de Islandia en el Festival de Eurovisión. Festival de Eurovisión Islandia partipó por primera vez en el Festival de… …   Wikipedia Español

  • icy — [adj1] frozen; slippery when frozen antarctic, arctic, biting, bitter, chill, chilled to the bone*, chilling, chilly, cold, freezing, frigid, frostbound, frosty, frozen over, gelid, glacial, glaring, iced, polar, raw, refrigerated, rimy,… …   New thesaurus

  • ICY — was a vocal trio consisting of Pálmi Gunnarson, Helga Möller and Eiríkur Hauksson. They were the first Icelandic entrants to the Eurovision Song Contest, appearing at the 1986 final in Bergen. Their entry, Gleðibankinn or The Bank of Joy, placed… …   Wikipedia

  • icy — index disdainful, unaffected (uninfluenced) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ICY — Bay, Alaska (Regional » Airport Codes) * Inter Cultural Youth (Community) …   Abbreviations dictionary

  • ICY — Bay, AK, USA internationale Flughafen Kennung …   Acronyms

  • ICY — Bay, AK, USA internationale Fughafen Kennung …   Acronyms von A bis Z

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»