-
21 λαθι-πορφυρίδες
λαθι-πορφυρίδες, αἱ, Ibyc. bei Ath. IX, 388 e, nach Schweighäuser's Conj. eine Art der πορφυρίς, Vogel.
-
22 θαλέθω
θαλέθω (= ϑάλλω), Hom. nur part., Od. 23, 191, vom Oelbaum, grünend u. blühend, 6, 63 ἠΐϑεοι ϑαλέϑοντες, in der Blüthe des Alters stehend, σύες ϑαλέϑοντες ἀλοιφῇ, von Fett strotzend, Il. 9, 467. 23, 32; ϑαλέϑουσι Ibyc. 1; ὡς ῥόδον ϑαλέϑεσκες Maced. 16 (XI, 374). Bei Theocr. 25, 16 transit., ποίην λειμῶνες ϑαλέϑουσι, bringen hervor.
-
23 λογαῖος
-
24 οἰν-ανθίς
-
25 οἰνάρεος
-
26 αὔσιος
αὔσιος, dor. = τηΰσιος, Ibyc. frg. 19 im E. M.
-
27 αἰολό-δειρος
αἰολό-δειρος, bunthalstg, Ibyc. 13; πέρδικες Opp. C. 2, 317.
-
28 ἀπ-όζω
-
29 ἀμπλακίσκω
ἀμπλακίσκω (πλάζω?), praes. Theag. bei Stob. 1, 67, in dor. Form ἀμβλακίσκω ib. 1, 68; aor. ἀμπλακεῖν, ἤμπλακον, dor. ἤμβλακον, Archil. fr. 41 bei Clem. Al. Strom. VI, 738, 25; wo die erste Sylbe kurz sein soll ἀπλακών, Eur. Alc. 248; I. A. 124 (vgl. ἀπλάκημα), obwohl die mss. ἀμπλακών haben und Seidler immer ἀμπλ. schreiben will; perf. pass. ἠμπλάκηται, Aesch. Suppl. 894; fehlen, irren, τάδε, hierin, Aesch. Ag. 1185; pass. τί δ' ἠμπλάκηται ἐμοί; was für ein Fehler ist von mir begangen worden? Suppl. 894. Gew. τινός, etwas verfehlen, entbehren, ἀνορέας Pind. Ol. 8, 67 u. Tragg., wie Soph. Ant. 550; Eur. Alc. γυναικὸς ἐσϑλῆς 420. 1086; λέκτρ' ἀμπλακών Iph. A. 124; ἀμπλακὼν παρὰ ϑεοῖς Ibyc. bei Plat. Phaedr. 242 d.
-
30 ἀγανο-βλέφαρος
ἀγανο-βλέφαρος, ἡ, holdäugig, Noss. 9 (IX, 604); Πειϑώ Ibyc. frg. 4.
-
31 ἀζαλέος
ἀζαλέος, trocken, dürr, δρῦς Il. 11, 494, ὕλη Od. 9, 234; βῶν ἀζαλέην, Schild, Iliad. 7, 239; οὔρεος ἀζαλέοιο, wasserlos, 20, 491; ϑέρος, Anyt. 3 ( Plan. 291); oft bei sp. D.; – ausdörrend. Σείριος Hes. Sc. 152; ἥλιος Ap. Rh. 4, 679; Ibyc. μανίαι Κύπριδος ἀζ. frg. 1; δίψα Nic. Th. 338; γῆρας p. bei Plut. an sen. 9; ἄρης, der harte, grausame, Maced. 12 (V, 238).
-
32 ἀεθλο-φόρος
ἀεθλο-φόρος, den Kampfpreis davon tragend, ἵππος, ἵπποι Il. 22, 22. 168, wie H. h. Cer. 110; Ibyc. 2; Leont. 11 (I X, 650); der Sieger, Her. 1, 31; auch Pind. N. 6, 24; λῆμα 3, 79.
-
33 ἀ-κήρατος
ἀ-κήρατος (κεράννυμι? κήρ, κηραίνω?), Hom. dreimal, Iliad. 24, 303 χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι ἀκήρατον, rein; Iliad. 15, 498 οἶκος καὶ κλῆρος ἀκήρατος, unversehrt; Od. 17, 532 αὐτῶν μὲν γὰρ κτήματ' ἀκήρατα κεῖτ' ἐνὶ οἴκῳ; – ὕδωρ Theocr. 22, 38 u. sp. D.; Soph. χεῦμα, ὄμβρος O. C. 472. 696, ποτόν Aesch. Pers. 606; χρυσός, lauteres Gold, Her. 7, 10; Plat. Polit. 303 e; Luc. adv. Ind. 8; Plut. Cor. 19 χρυσοῠν καὶ ἀκ. γένος; unversehrt, ἁνίαι Pind. P. 5, 32, noch nicht gerissen; ναῠς Aesch. Ag. 647; κῆπος Ibyc. 1; λειμών, ungemäht, Eur. Hipp. 73; πλόκοι, ungeschoren, Ion 1266; die volle Kraft habend, φάρμακα Ap. Rh. 4, 157; παρϑένος, rein, unberührt, Eur. Troad. 677, λέχος Or. 564; Ap. Rh. 2, 502; φιλία ἀκήρατος διαμένει Xen. Hier. 3, 4; ὑγιῆ καὶ ἀκήρατα ἤϑη Plat. Legg. V, 735 c. Auch τινός, unberührt von etwas, κακῶν Eur. Hipp. 946; κηρῶν Tim. Locr. 95 b, γάμων Legg. VIII, 840 d; ὠδίνων Ap. Rh. 1, 974; mit dem dat., ϑυμὸς ἄλγεσιν ἀκήρατος, ohne Schmerz und Trauer, Eur. Hipp. 1114; Herc. Fur. 1285; Λῆμνος ἀκήρατος ἀνδράσι, von Menschen unberührt, Ap. Rh. 1, 852. Von einem Orte, ἐμπόριον ἀκήρατον, einwenig besuchter Handelsplatz, Her. 4, 152. – Superl. ἀκηρότατος Strat. 88 (XII, 249).
-
34 ἀμείβω
ἀμείβω, wechseln, Hom. oft, in folgenden Formen: ἀμείβων Iliad. 11, 547, ἀμείβοντες 23, 712, ἄμειβεν 17, 192, ἄμειβον plur. 14, 381; – ἀμεἰβεται 15, 684. ἀμείβεο imperat. Od. 17, 393, ἀμείβεσϑον imper. Iliad. 23, 492, ἀμειβόμενος 3, 437 u. oft, - μένω Od. 3, 148, - μενοι Iliad. 9, 471, - μένη Od. 4, 234, - μεναι Iliad. 1, 604, ἠμείβετο 1, 292 u. oft, ἀμείβετο 3, 171 u. oft, ἀμειβόμεϑα impft. Od. 11, 225, ἠμείψατο Iliad. 23, 542, ἀμείψατο 4, 403, ἀμείψεται conj. Iliad. 9, 409 Od. 10, 328, ἀμείψασϑαι Od. 2, 83, ἀμειψάμενος 24, 285; – τεύχεα πρός τινα die Rüstung mit einem wechseln Il. 6, 235, vgl. 14. 381; ἔντε' ἄμειβεν, er wechselte die Waffen, 17, 192; ὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀμείβων, Knie mit Knie wechselnd, langsam schreitend, 11, 547; οἱ ἀμείβοντες die sich gegen einander lehnenden Dachsparren 23, 712, wie Nonn. 11. 37, 588; Pind. ἵππους ἀντὶ δελφίνων, austauschend, P. 4, 17; von dem Wechsel eines Ortes, λόφον P. 5, 36, über den Hügel gehen; so bes. Tragg., π ορϑμόν Aesch. Pers. 59. βαλὸν ἕρκειον πυλῶν Ch. 564; στέγας, ἑστίαν, das Haus verlassen, Soph. Phil. 1246 ( Schol. καταλιπών) Trach. 655; κέλευϑον, πόρον, Eur. Or. 1294 Iph. A. 144; Τμῶλον, nach d. Tmolus gehn, Bacch. 65; δώματα El. 750; κλίμακος βάϑρα, hinaufsteigen, Phoen. 1186. Auch in Prosa, ϑύρας ἀμεῖψαι, in die Thür hineingehen, Her. 4, 72; χώραν Plat. Parm. 138 d; πόλιν ἐκ πόλεως, von Stadt zu Stadt gehen, Soph. 224 b; γῆν Luc. Gymn. 18; öfter so in Anthol.; auch = verwandeln, χρῶτα βαφῇ Aesch. Pers. 309; μορφὴν ἐκ ϑεοῦ βροτησίαν, seine Gestalt aus der eines Gottes in die menschliche verwandeln, Eur. Bacch. 4; καινὸν ἐκ καινῶν Or. 1503; τὸν πόσιν ἀντὶ τῆς ψυχῆς Alc. 463, d. i. mit dem Leben loskaufen; πέπλους αντὶ στολῆς Hel. 1398; auch der bloße gen., πέπλους μέλανας λευκῶν 1293; Ibyc. 51 τιμὰν πρὸς ἀνϑρώπων ἀμείψω, Ehre eintauschen; χάριν τροφᾶς ἀμεῖψαι, Dank abstatten für die Erziehung, Aesch. Ag. 711; auch παλίμποινα ἀμ., vergelten, Ch. 782; ἐν ἀμείβοντι = ἀμοιβαδίς, Pind. N. l 1, 42. – Häufiger im med.; für den aor. med. tritt auch der aor. pass. ein, Pind. P. 4, 102; aber ἀμειφϑεῖσαι κέλευϑ οι Parm. 9 (IX, 304) sind verwechselte Wege; vgl. ἀπαμείβομαι; für sich eintauschen, vertauschen, abwechseln, Soph. Trach. 737 λῴους φρένας τῶν νῦν παρουσῶν τῶνδ' ἀμείψασϑαί ποϑεν, die jetzige Gesinnung mit einer besseren vertauschen; Hom. Iliad. 9, 471 οἱ μὲν ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον; Od. 1, 875. 2, 140 ἀμειβόμενοι κατὰ οἴκους; – von einem Tänzerpaare Od. 8, 379 ὠρχείσϑην ταρφέ' ἀμειβομένω; Iliad. 1, 604 φόρμιγγος, ἣν ἔχ' Ἀπόλλων, μουσάων ϑ', αἳ ἄειδον ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ, vgl. Od. 24, 80; – bes. 1) antworten, τὸν δ'Ἑλένη μύϑοισιν ἀμείβετο Il. 3, 171, u. häufig ἀμειβόμενος προσέειπε, προσηύδα, τὸν δ' ἠμείβετο; χαλεποῖσιν ἀμειβομένω ἐπέεσσιν Od. 3, 148; so Tragg., ἔπος πρὸς ἔπος Aesch. Eum. 556, ξένους ἔπη Suppl. 192, πρὸς ταῦτα 246; Soph. Phil. 378; ἕν μ' ἄμειψαι O. C. 995; μῦϑον ἀμείβεσϑαι Eur. Suppl. 478, πρῶτα σὲ πρὸς τὰ πρῶτ' ἀμείψομαι 517, ἄνδρα λόγοις Rhes. 639, πρὸς ταῦτα λόγῳ Troad. 903; Her. theils ebenso 1, 35, ταῠτα τοὺς φίλους ἠμείψατο 2, 173, theils τινὰ τοῖςδε, mit solchen Worten, 1, 120. 2, 173 u. sonst; auch Plut. u. Luc. – 2) den Ort vertauschen: ψυχή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων, sobald die Seele den Zaun der Zähne überschritten hat, Iliad. 9, 409; Od. 10, 328 οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακ' ἀνέτλη, ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων, entweder conj. conditional. statt des optat. iterativ., oder ἀνέτλη in Präsensbdtg, wie der aor. oft, = pflegt zu ertragen; – Tragg. τόπον, πέδον, πρόϑυρα, hineingehen, Aesch. Suppl. 229 Spt. 286 Ch. 859; ὅταν δι' ἐχϑρᾶς ποὺς ἀμείβηται χϑονός Phoen. 278; πύλας Alc. 755; Pind. χϑόνα P. 4, 226; ἄλλην ἐξ ἄλλης πόλιν πόλεως, von einer Stadt zur andern gehen, Plat. Apol. 37 d; ὑπὲρ ϑύρας οὐδὸν ἀμ., über die Schwelle ins Haus gehen, Theocr. 2, 104; οὐρανοῦ γῆν ἀμειψαμένη Plut. de exil. a. E. – 3) δώροις ἀμ., Gabe mit Gabe erwiedern, Od. 24, 285; dah. übh. vergelten, χάριν Soph. El. 132; Dank erwidern, εὐεργέταν Pind. I. 1, 53; ζημίαν κέρδη πον ηρὰ ἠμείψαντο, sie gaben ihm schlechten Lohn, Eur. Cycl. 311; εἰ δ' ἀμείψεται φόνον δικάζων φόνος El. 1093; χάριν φιλότητος Soph. El. 134; εὐεργεσίας ἀξίαις χάρισιν Xen. Mem. 4, 3, 15; τινὰ χρηστοῖ. σιν ἔργοις Her. I, 97 vgl. 2, 41; τοῖς ὁμοίοις ἀμειβόμενοι Dem. 20, 6; σὲ δὲ ϑεοὶ ἀμείψαιντο, die Götter mögen Dir vergelten, Hel.; ἀμείψομαί σε τῆςδε τῆς δικαιοσύνης Luc. Somn. 15; τινὰ δικαίᾳ ἀμοιβῇ Asin. 27.
-
35 ὀνομα-κλυτός
ὀνομα-κλυτός, mit berühmtem Namen, berühmt; Il. 22, 51; Ibyc. 12, nach Emend.; Pind. frg. 279; in ion. Form οὐνομακλυτός, Simonds de mul. 87.
-
36 ἀ-θαμβείῆσι
ἀ-θαμβείῆσι μανίαις, Herm. Conj. Ibyc. 1 für die gew. L, ἀϑάμβησε, sich nicht verwundern; Müller conj. ἀϑαμβοσύνη.
-
37 ἀνᾱρίτης
-
38 ἁλι-πορφυρίδες
ἁλι-πορφυρίδες, Conj, Schneidewin's in Ibyc. frg. 13 für λαϑιπορφυρίδες.
-
39 ἄ-πειρος
ἄ-πειρος, 1) ( πέρας) ohne Ende, woraus man nicht herauskommen kann, ἀμφίβληστρον Aesch. Ag. 1355; χιτών Soph. frg. 473; Lycophr. 1099; ὕφασμα Eur. Or. 25 (fälschlich von πείρω abgeleitet, vgl. ἀτέρμων); δίκτυα Ibyc. 2; – unendlich, von Plat. an oft in Prosa, ἄπειρος τὸ πλῆϑος Parm. 143 a; Xen. Mem. 1, 1, 14; ἀριϑμὸς πλήϑει Plat. Parm. 144 a; von der Zeit. – 2) ( πεῖρα) unerfahren, unkundig, καλῶν Pind. I. 7, 10; Tragg., z. B. κακῶν Soph. Ant. 1176; in Prosa. τυράννων Her. 5, 92, 1; πολέμων Thuc. 2, 11; ἀνδρῶν Lys. 2, 27. – Adv., ἀπείρως ἔχειν τινός, unbekannt mit etwas, unerfahren in etwas sein, Her. 2, 45; Isocr. 2, 13; πρός τι Xen. Mem. 2, 6, 29; διακεῖσϑαι Pol. 3, 111; ἀπειροτέρως Isocr. 12, 37.
-
40 ἄ-τερπνος
См. также в других словарях:
IBYC — abbr. I Bet You Can t … Dictionary of abbreviations
Ancient Macedonian language — For the unrelated modern Slavic language, see Macedonian language. language name=Ancient Macedonian region=Macedon ( extinct language ) extinct=absorbed by Attic Greek in the 4th century BC familycolor=Indo European fam2= possibly Greek… … Wikipedia