-
1 facētus
facētus adj. with sup. [1 FAC-], fine, courteous, polite, gentle: mulier, T.: quemque facetus adopta, H.: qui (ambulet) facetus, in fine parade, H.—As subst n., elegance, grace: facetum Vergilio adnuerunt Camenae, H.— Merry, witty, jocose, humorous, facetious: Socrates: narratores: facetus esse voluisti: ioco mordente, Iu.: facetissimus poëta: iocandi genus: ironia.— Plur n. as subst: faceta innumerabilia.* * *faceta, facetum ADJwitty, humorous; clever, adept -
2 fēstīvus
fēstīvus adj. with comp. and sup. [festus], agreeable, pleasing, pretty: poëma: copia librorum, a fair number.—Jovial, jocose, agreeable, dear: quibus (pueris) nihil potest esse festivius: homo: pater festivissime! T.: caput, T.— Humorous, pleasant, witty: sermo: acroama.* * *festiva -um, festivior -or -us, festivissimus -a -um ADJfeast (days); excellent, fine; jovial (person), genial; lively (speech), witty -
3 iocōsus
iocōsus adj. [iocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious, sportive: Maecenas, H.: Musa, O.: res: verba, O.: furtum, H.: Nilus (i. e. of the merry Egyptians), O. -
4 lūsor
lūsor ōris, m [LVD-], one who plays, a player: non cessat perdere lusor, O.—Fig., a humorous writer: amorum, O.* * *player; tease; one who treats (of a subject) lightly -
5 salapūtium
salapūtium ī, n (a humorous appellation), a little man, manikin, Liliputian, Ct.* * *little man, mannikin -
6 urbānus
urbānus adj. with comp. and sup. [urbs], of the city, of the town, in the city, in Rome: vitam urbanam atque otium Secutus sum, T.: tribus: praetor, Cs.: exercitus, L.: administratio rei p.— As subst n., an inhabitant of a city, city man, citizen, resident in Rome: omnes urbani, rustici: otiosi, L.— In city fashion, in city style, citizenlike, polished, refined, cultivated, courteous, elegant, nice: hominem ut nunc loquimur urbanum: resonare urbanius: sic utroque distinctior et urbanior Cicero, Ta.— Witty, humorous, facetious, jocose, clever: in isto genere urbanissimus: sales: urbanus coepit haberi, H.— Bold, forward, impudent: frons, H.: audacia.* * *Iurbana, urbanum ADJof the city; courteous; witty, urbaneIIcity wit, urbane man -
7 cottabus
game in which wine is thrown so as to fall noisily on a mark; blows (humorous) -
8 jocosus
jocosa, jocosum ADJhumorous, funny, droll; sportive; factious; full of jesting/jokes/fun -
9 Carina
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
10 carina
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
11 Carinae
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
12 cibicida
cĭbĭcīda, ae, m. [cibus-caedo], breadwaster, bread-consumer, probably a humorous designation of a slave, Lucil. ap. Non. p. 88, 8. -
13 facetus
făcētus, a, um, adj. [root fa- of fari; Sanscr. bhā-, shine, appear; Gr. pha- in phêmi, phainô; strengthened făc, as in fax, facies], well-made, choice, elegant, fine.I.Lit. (very rare): nae illi sunt pedes faceti ac deliciis ingredienti molles, Brutus ap. Quint. 6, 3, 20:II.facetis victibus vivere,
Plaut. Most. 1, 1, 43.—Trop.A.Of behavior, fine, courteous, polite, gentle (very rare):B.vir facetus atque magnificus,
Plaut. Most. 2, 2, 84:mulier commoda et faceta,
Ter. Heaut. 3, 2, 11:ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta,
Hor. Ep. 1, 6, 55:est qui (ambulet tunicis) subductis usque facetus,
i. e. who thinks to be very fine, id. S. 1, 2, 26.—Of speech.* 1.Elegant, fine:2. a.molle atque facetum Vergilio annuerunt gaudentes rure Camenae,
Hor. S. 1, 10, 44; cf.: decoris hanc et excultae cujusdam elegantiae appellationem ( faceti) puto, Quint. 6, 3, 20.—Of persons: dulcem et facetum festivique sermonis atque in omni sermone simulatorem, quem eirôna Graeci nominarunt, Socratem accepimus, Cic. Off. 1, 30, 108:b.elegantes, faceti,
id. Brut. 16, 63:esse quamvis facetum atque salsum,
id. de Or. 2, 56, 228:in altercando cum aliquo aculeo et maledicto facetus,
id. Brut. 47, 173:imitatores et narratores faceti,
id. de Or. 2, 54, 219:etiam quodam loco facetus esse voluisti,
id. Phil. 2, 8, 20:conviva joco mordente facetus,
Juv. 9, 10 et saep.—Of inanim. and abstr. things:1.duplex omnino est jocandi genus: unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum, alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,
Cic. Off. 1, 29, 104:ironia faceta et elegans,
id. Brut. 85, 292:faceta et urbana innumerabilia,
id. de Or. 2, 56, 227:sermo,
id. ib. 1, 8, 32:dictum,
id. ib. 2, 54, 219:joci,
Just. 39, 2.— Comp.: Quo facetior videare, Lucil. ap. Fest. s. v. REDARGUISSE, p. 273, 10 Müll. — Sup.:Aristophanes facetissimus poëta veteris comoediae,
Cic. Leg. 2, 15, 37:argutiae facetissimi salis,
Plin. 35, 10, 37, § 117.—Hence, adv.: făcēte,(Acc. to II. A.) Finely, properly, elegantly (anteclass.):2.hanc ego rem exorsus sum facete et callide,
Plaut. Pers. 4, 1, 7; id. Mil. 1, 1, 39; id. Stich. 1, 3, 114:facete dictum,
well said! good! id. Capt. 1, 2, 73; Ter. Eun. 2, 2, 57; 3, 1, 37.—(Acc. to II. B.) Wittily, pleasantly, humorously, facetiously (class.):numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:facete et urbane Stoicos ridere,
id. Fin. 1, 11, 39:multa colligere ridicule ac facete,
id. de Or. 1, 57, 243: praeclare et apposite et facete scripsit, Gell. 2, 23, 11:(Cicero) plura quam quisquam dixit facete,
Quint. 6, 3, 4.— Comp.:nos ab isto nebulone facetius eludimur,
Cic. Rosc. Am. 44, 128:disputare,
id. de Or. 2, 54, 217.— Sup.:noster hic facetissime tres de jure civili libellos tribus legendos dedit,
Cic. de Or. 2, 55, 223:dicere,
Plin. Ep. 1, 9 fin.:ludere,
id. ib. 9, 22, 2. -
14 festivum
festīvus, a, um, adj. [1. festus; lit., feast-like, belonging to a feast; hence], lively, gay, festive, joyous, gladsome, merry (syn.: lepidus, urbanus, salsus, facetus).I.Lit. (ante- and post-class.): festivum festinant diem, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.):* B. II.ludi,
Plaut. Cas. 4, 1, 3; cf.alea,
Gell. 18, 13, 1:locus,
Plaut. Capt. 2, 1, 5; id. Poen. 5, 1, 9:facinus lepidum et festivum,
id. ib. 1, 2, 95:hospitium in lepido loco,
id. ib. 3, 3, 82; cf.:festivissimum convivium,
Just. 38, 8 fin. —Transf.A.In gen., agreeable, pleasing, handsome, pretty:B.luculenta atque festiva femina,
Plaut. Mil. 4, 1, 12; cf. id. Ep. 5, 1, 17:nonne igitur sunt ista festiva?
Cic. Par. 5, 2, 38:aedes festivissimae,
Plaut. Curc. 1, 1, 93:area parvula sed festiva,
Plin. Ep. 2, 17, 4:copia librorum,
Cic. Att. 2, 6, 1:opera,
Plaut. Mil. 2, 6, 108. —In partic.1.Of behavior, character, etc., jovial, jocose, agreeable, dear:2.quod te isti facilem et festivum putant,
Ter. Ad. 5, 9, 29:puer,
Cic. Att. 1, 12 fin.; cf.:quibus (pueris) nihil potest esse festivius,
id. Fam. 6, 4, 3:filius,
id. Fl. 36, 91:homo,
id. Phil. 5, 5, 13; id. de Or. 2, 68, 277. —As a term of endearment:3.o mi pater festivissime!
Ter. Ad. 5, 9, 26; so,festivum caput!
id. ib. 2, 3, 8.—Of speech, humorous, pleasant, witty:* 1. 2.dulcis et facetus festivique sermonis,
Cic. Off. 1, 30, 108:poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius,
id. Pis. 29, 70:oratio,
id. de Or. 3, 25, 100:acroama,
id. Verr. 2, 4, 22, § 49; Quint. 6, 3, 39.— Hence, adv., in two forms, festīve (class.) and festīvĭter (ante- and post-class.).Transf.* a.Agreeably, pleasantly, delightfully: o domus parata pulchrae familiae festiviter! Naev. ap. Non. 510, 16. —b. (α).Form festive:(β).agere fabellam,
Cic. Q. Fr. 2, 16, 3:crimen contexere,
id. Deiot. 6, 19:dissolvere argumentum,
id. Div. 2, 15, 35:aliquid odorari,
id. Att. 4, 14, 2:tradere elementa loquendi,
id. Ac. 2, 28, 92. As a particle of assent:quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur: belle et festive nimium saepe nolo,
Cic. de Or. 3, 26, 101.—Form festiviter: Epictetus severe simul ac festiviter sejunxit a vero Stoico, qui esset akôlutos, Gell. 1, 2, 7:respondere,
id. 1, 22, 6.— Sup.: decorare festum festivissime, Poët. ap. Charis. 2, p. 180 P. (Rib. Fragm. Trag. Inc. 223). -
15 festivus
festīvus, a, um, adj. [1. festus; lit., feast-like, belonging to a feast; hence], lively, gay, festive, joyous, gladsome, merry (syn.: lepidus, urbanus, salsus, facetus).I.Lit. (ante- and post-class.): festivum festinant diem, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.):* B. II.ludi,
Plaut. Cas. 4, 1, 3; cf.alea,
Gell. 18, 13, 1:locus,
Plaut. Capt. 2, 1, 5; id. Poen. 5, 1, 9:facinus lepidum et festivum,
id. ib. 1, 2, 95:hospitium in lepido loco,
id. ib. 3, 3, 82; cf.:festivissimum convivium,
Just. 38, 8 fin. —Transf.A.In gen., agreeable, pleasing, handsome, pretty:B.luculenta atque festiva femina,
Plaut. Mil. 4, 1, 12; cf. id. Ep. 5, 1, 17:nonne igitur sunt ista festiva?
Cic. Par. 5, 2, 38:aedes festivissimae,
Plaut. Curc. 1, 1, 93:area parvula sed festiva,
Plin. Ep. 2, 17, 4:copia librorum,
Cic. Att. 2, 6, 1:opera,
Plaut. Mil. 2, 6, 108. —In partic.1.Of behavior, character, etc., jovial, jocose, agreeable, dear:2.quod te isti facilem et festivum putant,
Ter. Ad. 5, 9, 29:puer,
Cic. Att. 1, 12 fin.; cf.:quibus (pueris) nihil potest esse festivius,
id. Fam. 6, 4, 3:filius,
id. Fl. 36, 91:homo,
id. Phil. 5, 5, 13; id. de Or. 2, 68, 277. —As a term of endearment:3.o mi pater festivissime!
Ter. Ad. 5, 9, 26; so,festivum caput!
id. ib. 2, 3, 8.—Of speech, humorous, pleasant, witty:* 1. 2.dulcis et facetus festivique sermonis,
Cic. Off. 1, 30, 108:poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius,
id. Pis. 29, 70:oratio,
id. de Or. 3, 25, 100:acroama,
id. Verr. 2, 4, 22, § 49; Quint. 6, 3, 39.— Hence, adv., in two forms, festīve (class.) and festīvĭter (ante- and post-class.).Transf.* a.Agreeably, pleasantly, delightfully: o domus parata pulchrae familiae festiviter! Naev. ap. Non. 510, 16. —b. (α).Form festive:(β).agere fabellam,
Cic. Q. Fr. 2, 16, 3:crimen contexere,
id. Deiot. 6, 19:dissolvere argumentum,
id. Div. 2, 15, 35:aliquid odorari,
id. Att. 4, 14, 2:tradere elementa loquendi,
id. Ac. 2, 28, 92. As a particle of assent:quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur: belle et festive nimium saepe nolo,
Cic. de Or. 3, 26, 101.—Form festiviter: Epictetus severe simul ac festiviter sejunxit a vero Stoico, qui esset akôlutos, Gell. 1, 2, 7:respondere,
id. 1, 22, 6.— Sup.: decorare festum festivissime, Poët. ap. Charis. 2, p. 180 P. (Rib. Fragm. Trag. Inc. 223). -
16 jocosus
jŏcōsus, a, um, adj. [jocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious (class.).A.Of persons:B.homo humanus et jocosus,
Varr. R. R. 2, 5:Maecenas,
Hor. Epod. 3, 20:Musa,
Ov. Tr. 2, 354.—Of inanim. and abstr. things:res,
Cic. Off. 1, 37:lis,
Ov. M. 3, 332:verba,
id. F. 6, 692:furtum,
Hor. C. 1, 10, 7: Nilus, the sportive Nile, with reference to the merry lives of the Egyptians, Ov. Tr. 1, 2, 80.— Adv.: jŏ-cōsē, jestingly, jocosely:eumque lusi jocose satis,
Cic. Q. Fr. 2, 12, 2.— Comp.:dicere aliquid jocosius,
Cic. Fam. 9, 24, 4; Hor. S. 1, 4, 104. -
17 lusor
I.Lit.:II.sic ne perdiderit, non cessat perdere lusor,
Ov. A. A. 1, 1, 451; Sen. Ben. 2, 17, 3:furtum factum domi et eo tempore quo alea ludebatur, licet lusor non fuerit qui quid eorum fecerit, impune fit,
Dig. 11, 5, 1, § 2.— Poet. transf.:cum lusore catello,
a playful little dog, Juv. 9, 611.—Trop.A.A humorous writer: tenerorum lusor amorum, Ov Tr. 4, 10, 1.—B.A banterer, mocker:te ut deludam contra, lusorem meum,
Plaut. Am. 2, 2, 62. -
18 salaputium
sălăpūtĭum, ii, n., a humorous appellation for a little, tiny man, a manikin, Liliputian:di magni, salaputium disertum!
Cat. 53, 5; cf. Sen. Contr. 3, 19 med. -
19 saliens
1.sălĭo ( sall-), no perf., ītum, 4 (collat. form sălo or sallo, no perf., salsum, 3: salunt, Varr. ap. Diom. p. 372 P.: salerent, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 909: salere, Lucil. ib.: salsurus, Mummius ap. Prisc. p. 910 P.; part. salsus, v. infra P. a.), v. a. [id.].I.To salt down, to salt: pernas, Cato ap. Varr. R. R. 1, 2 fin.:II.oleas caducas,
Cato, R. R. 23, 1: pisces, Sisenn. ap. Prisc. p. 909 P.; Cels. 2, 18: saliturus istaec mittam salem, Naev. ap. Prisc. p. 910 P.: saliti pumiliones, Corn. Sev. ib.; so in part. perf.: caro salita, Fabian. ap. Diom. p. 372:thynnus,
Col. 6, 32, 2 et saep.; Vulg. Ezech. 16, 4.—To sprinkle before sacrifice (eccl. Lat.):A.omnis victima sale salietur,
Vulg. Marc. 9, 48; cf.:igne salietur,
id. ib. — Hence, salsus, a, um, P. a., salted, salt.Lit., Plaut. Cas. 2, 3, 6:B.hoc salsum'st,
is too salt, Ter. Ad. 3, 3, 71:caseus,
Col. 12, 59, 1:fruges (as a sacrifice),
Verg. A. 2, 133; cf.farra,
Ov. F. 3, 284 (v. mola):(gravidae) salsioribus cibis usae,
Plin. 7, 6, 5, § 42:salsissimus sal qui siccissimus,
id. 31, 7, 41, § 85.—A poet. epithet of the sea, of blood, of tears, etc., salt, briny: mare, Enn. ap. Macr. 6, 4 (Ann. v. 453 Vahl.); id. ap. Non. 183, 19 (Trag. v. 145 ib.); cf.aequor,
Lucr. 3, 493; 5, 128; 6, 634:vada,
Cat. 64, 6; Verg. A. 5, 158:e salso momine ponti,
Lucr. 6, 474:fluctus,
Plaut. Trin. 4, 1, 2:undae,
Lucr. 6, 891; 6, 894:gurges,
id. 5, 482;hence, comically, of shipwrecked persons,
Plaut. Rud. 2, 1, 12; 2, 6, 33: sanguis, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 168 Vahl.); Att. ap. Non. 192, 2: heu! qui salsis fluctibus mandet me? id. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. v. 562 Rib.):lacrimae,
Lucr. 1,125; 1, 920; cf.: guttae lacrimarum, Att. ap. Non. 503, 29:sputa,
Lucr. 6, 1189:sudor,
Verg. A. 2, 173:rubigo,
id. G. 2, 220.—In plur. subst.: salsa, ōrum, n., salted things, salted food, Plaut. Poen. 1, 2, 32.— Sup. salsissimus;hence, mare salsissimum,
the Dead Sea, Vulg. Num. 34, 3 et saep.—Trop. (acc. to sal, II.), sharp, acute, witty, facetious (syn.:2.facetus, dicax, lepidus, urbanus): accedunt non Attici, sed salsiores quam illi Atticorum, Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:genus est perelegans et cum gravitate salsum, etc.,
id. de Or. 2, 67, 270 sq.; cf. id. ib. 2, 63, 255; 2, 56, 228; id. Or. 26, 90: salsum in consuetudine pro ridiculo tantum accepimus. Quint. 6, 3, 18 sq.; 6, 3, 39:salso multoque fluenti (sermone) regerit convicia,
Hor. S. 1, 7, 28; 1, 9, 65.—In neutr. plur. subst.:inveni ridicula et salsa multa Graecorum,
Cic. de Or. 2, 54, 217: De Êrakleideihô Varronis, negotia salsa, are humorous, merry stories, id. Att. 16, 12 fin. —Of persons:esse quamvis facetum atque salsum, non nimis est per se ipsum invidendum,
Cic. de Or. 2, 56, 228; id. Phil. 2, 17, 42; Cat. 14, 16.— Adv.: salsē, wittily, acutely, facetiously (acc. to B.):dicere aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 275; Quint. 6, 3, 13; 6, 3, 30; 6, 3, 89; 6, 3, 101. — Sup. salsissime, Cic. de Or. 2, 54, 221.sălĭo, ŭi (cf. Diom. p. 371 P.; Prisc. p. 906 P.; Serv. Verg. A. 3, 416:I. A.salii,
Stat. S. 1, 2, 210; id. Th. 9, 132; Aug. Doctr. Chr. 2, 20, § 31:salivi,
Serv. Verg. G. 2, 384), saltum, 4 ( gen. plur. part. pres. salientum, Lucr. 4, 1200), v. n. and a. [kindr. with Sanscr. sar-, sal-, to go, and Gr. hallomai; cf. salax].Lit. (class.):2.ambulant aliquae (aves), ut cornices: saliunt aliae, ut passeres, merulae, etc.,
Plin. 10, 38, 54, § 111:saliendo sese exercebant,
Plaut. Bacch. 3, 3, 25; id. Mil. 2, 3, 8:calamo salientes ducere pisces,
Ov. M. 3, 587:vexare uterum pueris salientibus,
Juv. 6, 599 et saep.:saxo salire,
Plaut. Trin. 2, 1, 31; cf.:de muro (with praecipitari),
Liv. 25, 24: praecipites in puteum, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 725 P.:in aquas,
Ov. Ib. 554:super vallum,
Liv. 25, 39:super scuta,
on the shields, Flor. 3, 10, 13:ultra Limites clientium Salis avarus,
Hor. C. 2, 18, 26:saliet, tundet pede terram,
id. A. P. 430:salias terrae gravis,
id. Ep. 1, 14, 26:per praecipitia et praerupta,
Liv. 27, 18:per flammas saluisse pecus, saluisse colonos,
Ov. F. 4, 805:unctos saluere per utres,
Verg. G. 2, 384:medio cum saluere foro,
Prop. 4 (5), 5, 52:saliunt in gurgite ranae,
Ov. M. 6, 381. —Transf., of things: ut habeat lacum, ubi aqua saliat, leaps or flows down, Varr. R. R. 1, 13, 3:* B.ut in culleum de dolio vinum salire possit,
Cato, R. R. 154:personae e quarum rostris aqua salire solet,
Dig. 19, 1, 17 fin.; so,rivus,
Verg. E. 5, 47:aqua,
Plin. Ep. 2, 17, 25; Suet. Aug. 82:aquae salientes,
Front. Aquaed. 9 al.:aqua saliens,
spring-water, Vulg. Johan. 4, 14; v. also infra, P. a.:multa in tectis crepitans salit horrida grando,
Verg. G. 1, 449; so,grando,
Ov. M. 14, 543:farre pio placant et saliente sale,
Tib. 3, 4, 10; cf.:farre pio et saliente micā,
Hor. C. 3, 23, 20:farra micaeque salientis honorem,
Ov. F. 4,409:cor salit,
leaps, beats, palpitates, Plaut. Cas. 2, 6, 62; cf. id. Cist. 2, 3, 9; Pers. 3, 111; Sen. Herc. Oet. 708; Verg. G. 3, 460:pectora trepido motu,
Ov. M. 8, 606:viscera,
id. ib. 6, 390:temptatae pollice venae,
id. ib. 10, 289; cf. id. H. 20, 139:supercilium,
Plaut. Ps. 1, 1, 105:e terrāque exorta repente arbusta salirent,
Lucr. 1, 187.—Trop.:II.aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus,
Hor. S. 2, 6, 34.—Act., of the copulation of animals, to leap, cover, Varr. R. R. 2, 2, 14; 2, 4, 8; 2, 7, 8 sq.; 3, 6, 3; 3, 10, 3; Ov. A. A. 2, 485; Lucr. 4, 1196.—Hence, sălĭens, entis, P. a.; only in plur. subst.: sălĭentes, ĭum, f. (sc. aquae), springs, fountains, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2; Vitr. 8, 3, 6; Plin. 36, 15, 24, § 121; Front. Aquaed. 9; 87 fin.; 103; 104; Dig. 19, 1, 15 al. -
20 salio
1.sălĭo ( sall-), no perf., ītum, 4 (collat. form sălo or sallo, no perf., salsum, 3: salunt, Varr. ap. Diom. p. 372 P.: salerent, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 909: salere, Lucil. ib.: salsurus, Mummius ap. Prisc. p. 910 P.; part. salsus, v. infra P. a.), v. a. [id.].I.To salt down, to salt: pernas, Cato ap. Varr. R. R. 1, 2 fin.:II.oleas caducas,
Cato, R. R. 23, 1: pisces, Sisenn. ap. Prisc. p. 909 P.; Cels. 2, 18: saliturus istaec mittam salem, Naev. ap. Prisc. p. 910 P.: saliti pumiliones, Corn. Sev. ib.; so in part. perf.: caro salita, Fabian. ap. Diom. p. 372:thynnus,
Col. 6, 32, 2 et saep.; Vulg. Ezech. 16, 4.—To sprinkle before sacrifice (eccl. Lat.):A.omnis victima sale salietur,
Vulg. Marc. 9, 48; cf.:igne salietur,
id. ib. — Hence, salsus, a, um, P. a., salted, salt.Lit., Plaut. Cas. 2, 3, 6:B.hoc salsum'st,
is too salt, Ter. Ad. 3, 3, 71:caseus,
Col. 12, 59, 1:fruges (as a sacrifice),
Verg. A. 2, 133; cf.farra,
Ov. F. 3, 284 (v. mola):(gravidae) salsioribus cibis usae,
Plin. 7, 6, 5, § 42:salsissimus sal qui siccissimus,
id. 31, 7, 41, § 85.—A poet. epithet of the sea, of blood, of tears, etc., salt, briny: mare, Enn. ap. Macr. 6, 4 (Ann. v. 453 Vahl.); id. ap. Non. 183, 19 (Trag. v. 145 ib.); cf.aequor,
Lucr. 3, 493; 5, 128; 6, 634:vada,
Cat. 64, 6; Verg. A. 5, 158:e salso momine ponti,
Lucr. 6, 474:fluctus,
Plaut. Trin. 4, 1, 2:undae,
Lucr. 6, 891; 6, 894:gurges,
id. 5, 482;hence, comically, of shipwrecked persons,
Plaut. Rud. 2, 1, 12; 2, 6, 33: sanguis, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 168 Vahl.); Att. ap. Non. 192, 2: heu! qui salsis fluctibus mandet me? id. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. v. 562 Rib.):lacrimae,
Lucr. 1,125; 1, 920; cf.: guttae lacrimarum, Att. ap. Non. 503, 29:sputa,
Lucr. 6, 1189:sudor,
Verg. A. 2, 173:rubigo,
id. G. 2, 220.—In plur. subst.: salsa, ōrum, n., salted things, salted food, Plaut. Poen. 1, 2, 32.— Sup. salsissimus;hence, mare salsissimum,
the Dead Sea, Vulg. Num. 34, 3 et saep.—Trop. (acc. to sal, II.), sharp, acute, witty, facetious (syn.:2.facetus, dicax, lepidus, urbanus): accedunt non Attici, sed salsiores quam illi Atticorum, Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:genus est perelegans et cum gravitate salsum, etc.,
id. de Or. 2, 67, 270 sq.; cf. id. ib. 2, 63, 255; 2, 56, 228; id. Or. 26, 90: salsum in consuetudine pro ridiculo tantum accepimus. Quint. 6, 3, 18 sq.; 6, 3, 39:salso multoque fluenti (sermone) regerit convicia,
Hor. S. 1, 7, 28; 1, 9, 65.—In neutr. plur. subst.:inveni ridicula et salsa multa Graecorum,
Cic. de Or. 2, 54, 217: De Êrakleideihô Varronis, negotia salsa, are humorous, merry stories, id. Att. 16, 12 fin. —Of persons:esse quamvis facetum atque salsum, non nimis est per se ipsum invidendum,
Cic. de Or. 2, 56, 228; id. Phil. 2, 17, 42; Cat. 14, 16.— Adv.: salsē, wittily, acutely, facetiously (acc. to B.):dicere aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 275; Quint. 6, 3, 13; 6, 3, 30; 6, 3, 89; 6, 3, 101. — Sup. salsissime, Cic. de Or. 2, 54, 221.sălĭo, ŭi (cf. Diom. p. 371 P.; Prisc. p. 906 P.; Serv. Verg. A. 3, 416:I. A.salii,
Stat. S. 1, 2, 210; id. Th. 9, 132; Aug. Doctr. Chr. 2, 20, § 31:salivi,
Serv. Verg. G. 2, 384), saltum, 4 ( gen. plur. part. pres. salientum, Lucr. 4, 1200), v. n. and a. [kindr. with Sanscr. sar-, sal-, to go, and Gr. hallomai; cf. salax].Lit. (class.):2.ambulant aliquae (aves), ut cornices: saliunt aliae, ut passeres, merulae, etc.,
Plin. 10, 38, 54, § 111:saliendo sese exercebant,
Plaut. Bacch. 3, 3, 25; id. Mil. 2, 3, 8:calamo salientes ducere pisces,
Ov. M. 3, 587:vexare uterum pueris salientibus,
Juv. 6, 599 et saep.:saxo salire,
Plaut. Trin. 2, 1, 31; cf.:de muro (with praecipitari),
Liv. 25, 24: praecipites in puteum, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 725 P.:in aquas,
Ov. Ib. 554:super vallum,
Liv. 25, 39:super scuta,
on the shields, Flor. 3, 10, 13:ultra Limites clientium Salis avarus,
Hor. C. 2, 18, 26:saliet, tundet pede terram,
id. A. P. 430:salias terrae gravis,
id. Ep. 1, 14, 26:per praecipitia et praerupta,
Liv. 27, 18:per flammas saluisse pecus, saluisse colonos,
Ov. F. 4, 805:unctos saluere per utres,
Verg. G. 2, 384:medio cum saluere foro,
Prop. 4 (5), 5, 52:saliunt in gurgite ranae,
Ov. M. 6, 381. —Transf., of things: ut habeat lacum, ubi aqua saliat, leaps or flows down, Varr. R. R. 1, 13, 3:* B.ut in culleum de dolio vinum salire possit,
Cato, R. R. 154:personae e quarum rostris aqua salire solet,
Dig. 19, 1, 17 fin.; so,rivus,
Verg. E. 5, 47:aqua,
Plin. Ep. 2, 17, 25; Suet. Aug. 82:aquae salientes,
Front. Aquaed. 9 al.:aqua saliens,
spring-water, Vulg. Johan. 4, 14; v. also infra, P. a.:multa in tectis crepitans salit horrida grando,
Verg. G. 1, 449; so,grando,
Ov. M. 14, 543:farre pio placant et saliente sale,
Tib. 3, 4, 10; cf.:farre pio et saliente micā,
Hor. C. 3, 23, 20:farra micaeque salientis honorem,
Ov. F. 4,409:cor salit,
leaps, beats, palpitates, Plaut. Cas. 2, 6, 62; cf. id. Cist. 2, 3, 9; Pers. 3, 111; Sen. Herc. Oet. 708; Verg. G. 3, 460:pectora trepido motu,
Ov. M. 8, 606:viscera,
id. ib. 6, 390:temptatae pollice venae,
id. ib. 10, 289; cf. id. H. 20, 139:supercilium,
Plaut. Ps. 1, 1, 105:e terrāque exorta repente arbusta salirent,
Lucr. 1, 187.—Trop.:II.aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus,
Hor. S. 2, 6, 34.—Act., of the copulation of animals, to leap, cover, Varr. R. R. 2, 2, 14; 2, 4, 8; 2, 7, 8 sq.; 3, 6, 3; 3, 10, 3; Ov. A. A. 2, 485; Lucr. 4, 1196.—Hence, sălĭens, entis, P. a.; only in plur. subst.: sălĭentes, ĭum, f. (sc. aquae), springs, fountains, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2; Vitr. 8, 3, 6; Plin. 36, 15, 24, § 121; Front. Aquaed. 9; 87 fin.; 103; 104; Dig. 19, 1, 15 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Humorous — Hu mor*ous, a. [Cf. L. humorosus, umorosus, moist. See {Humor}.] 1. Moist; humid; watery. [Obs.] [1913 Webster] All founts wells, all deeps humorous. Chapman. [1913 Webster] 2. Subject to be governed by humor or caprice; irregular; capricious;… … The Collaborative International Dictionary of English
humorous — [hyo͞o′mər əs, yo͞o′mər əs] adj. [ HUMOR + OUS; HUMOROUS sense 2 < Fr humoreux (< L), HUMOROUS sense 3 < L humorosus] 1. having or expressing humor; funny; amusing; comical 2. Archaic whimsical; capricious … English World dictionary
humorous — index jocular, ludicrous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
humorous — early 15c., “relating to the body humors,” a native formation from humor, or else from M.Fr. humoreux damp, from O.Fr. humor (see HUMOR (Cf. humor)). The meaning “funny” dates from 1705 in English. Related: Humorously; humorousness … Etymology dictionary
humorous — *witty, facetious, jocular, jocose Analogous words: droll, comic, comical, farcical, funny, *laughable: amusing, diverting, entertaining (see AMUSE) Contrasted words: grave, *serious, earnest, solemn, sober … New Dictionary of Synonyms
humorous — [adj] funny, comical amusing, camp*, campy*, comic, droll, entertaining, facetious, farcical, hilarious, jocose, jocular, jokey, joshing, laughable, ludicrous, merry, playful, pleasant, priceless, ribald, screaming*, side splitting*, too funny… … New thesaurus
humorous — ► ADJECTIVE 1) causing amusement. 2) having or showing a sense of humour. DERIVATIVES humorously adverb humorousness noun … English terms dictionary
humorous — humorous1 humorously, adv. humorousness, n. /hyooh meuhr euhs/ or, often, /yooh /, adj. 1. characterized by humor; funny; comical: a humorous anecdote. 2. having or showing the faculty of humor; droll; facetious: a humorous person. [1570 80;… … Universalium
humorous — adj. VERBS ▪ be ▪ become ▪ find sth ADVERB ▪ extremely, fairly, very, etc … Collocations dictionary
humorous — [[t]hju͟ːmərəs[/t]] ADJ GRADED If someone or something is humorous, they are amusing, especially in a clever or witty way. He was quite humorous, and I liked that about him. ...a humorous magazine. Derived words: humorously ADV GRADED ADV with v … English dictionary
humorous — hu|mor|ous [ˈhju:mərəs US ˈhju: , ˈju: ] adj funny and enjoyable ▪ humorous stories ▪ The film has some mildly humorous moments. >humorously adv … Dictionary of contemporary English