Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

horribly

  • 1 foedē

        foedē adv. with comp. and sup.    [foedus], foully, cruelly, basely, horribly: foedissime stipatus armatis: Caesa manus iuvenum, V.: perire, S.: exercere victoriam, L.: foedius inde pulsus, L.

    Latin-English dictionary > foedē

  • 2 horrendum

        horrendum adv.    [horrendus], dreadfully, fearfully, horribly: stridens, V.: intonet, Iu.

    Latin-English dictionary > horrendum

  • 3 foedus

    1.
    foedus, a, um, adj. [Sanscr. dhūmas, smoke; cf.: fumus, fīmus, feteo], foul, filthy, loathsome, ugly, unseemly, detestable, abominable, horrible (class.; cf.: deformis, turpis).
    I.
    Physically:

    cimices foedissimum animal,

    Plin. 29, 4, 17, § 61:

    herba odoris foedi,

    id. 20, 16, 63, § 171:

    odor,

    Cels. 2, 8; 5, 28, 3:

    facies,

    id. 6, 6, 9:

    sapor,

    Lucr. 2, 401:

    species,

    id. 2, 421:

    nunc eo tibi videtur foedus, quia illam (vestem) non habet,

    Ter. Eun. 4, 4, 17; cf. Quint. 6, 3, 32:

    immanissimum et foedissimum monstrum,

    Cic. Pis. 14, 31:

    foeda fit volucris (sc. bubo),

    Ov. M. 5, 549:

    caput impexa foedum porrigine,

    Hor. S. 2, 3, 126:

    foeda nigro simulacra fumo,

    id. C. 3, 6, 4:

    foeda cicatrix,

    id. S. 1, 5, 60:

    vulnus,

    Ov. M. 12, 366:

    tergum recentibus vestigiis vulnerum,

    Liv. 2, 23, 7; cf. id. 9, 31, 2:

    victus,

    Hor. A. P. 392:

    loca tetra, inculta, foeda, formidolosa,

    Sall. C. 52, 13:

    tempestates,

    Liv. 25, 7, 7; Verg. G. 1, 323:

    foedissima tempestas,

    Liv. 29, 18, 5:

    incendium,

    id. 24, 47, 15.—With dat.:

    pestilentia foeda homini, foeda pecori,

    destructive, Liv. 3, 32, 2.—In the neutr. absol.:

    foedum relatu,

    Ov. M. 9, 167; cf.

    foediora,

    Liv. 3, 69, 2.—
    II.
    Mentally, disgraceful, base, dishonorable, vile, shameful, infamous, foul, etc.:

    quo (tyranno) neque tetrius, neque foedius, nec diis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest,

    Cic. Rep. 2, 26:

    nihil fieri potest miserius, nihil perditius, nihil foedius,

    id. Att. 8, 11, 4:

    luxuria senectuti foedissima,

    id. Off. 1, 34, 123:

    homo,

    Sall. C. 19, 2:

    scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,

    Hor. Ep. 2, 1, 236; cf.:

    foedissima ludibria,

    Quint. 1, 6, 32:

    bellum foedissimum,

    Cic. Att. 7, 26, 3:

    genus interitus,

    id. ib. 15, 20, 2:

    foedus et perniciosus exitus judicii,

    id. Q. Fr. 3, 9, 1:

    consilium,

    Liv. 26, 38, 4:

    facinus,

    Ter. Eun. 5, 5, 1:

    amor,

    Lucr. 4, 1158:

    ministeria,

    Verg. A. 7, 619:

    condiciones,

    Hor. C. 3, 5, 15:

    fuga ducum,

    Val. Fl. 6, 723:

    exprobratio,

    Plin. 18, 26, 66, § 249:

    inconsequentia rerum foedissima,

    Quint. 8, 6, 50.—In the neutr. with a subject-clause: ludos vero non facere, quid foedius? (shortly before: quid turpius?) Cic. Att. 15, 10:

    versum in oratione fieri multo foedissimum est,

    Quint. 9, 4, 72.— Hence, adv.: foede, foully, cruelly, basely, horribly: foede divexarier, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106 (Trag. Rel. p. 84 Rib.):

    aram turparunt sanguine foede,

    Lucr. 1, 85:

    foede aliquem distrahere,

    Plaut. Trin. 4, 1, 14:

    laniare crura brachiaque,

    Tac. H. 1, 41:

    caesa manus juvenum,

    Verg. A. 10, 498:

    ob admissum foede dictumve superbe,

    Lucr. 5, 1224:

    servire,

    Plaut. Pers. 2, 2, 48: perire Sall. J. 31, 2:

    pugnatum est,

    Liv. 6, 1, 11:

    foedius inde pulsus quam, etc.,

    id. 2, 51, 8:

    causa agetur foedissime,

    Cic. Att. 9, 7, 4.
    2.
    foedus, ĕris (for foedus, Ennius wrote fidus, acc. to Varr. L. L. 5, § 86 Müll. Archaic form of the gen. plur. foedesum, acc. to Varr. L. L. 7, § 27; v. the letter R), n. [from the root FID; Sanscr. bandh, ligare; v. fido], a league, treaty, compact (cf.: sponsio, pactio).
    I.
    Polit.:

    FOEDERVM, PACIS, BELLI, INDVCIARVM ORATORES FETIALES IVDICESVE SVNTO,

    Cic. Leg. 2, 9, 21; cf. id. Rep. 1, 32:

    esse autem tria genera foederum, quibus inter se paciscerentur amicitias civitates regesque,

    Liv. 34, 57, 7:

    pacem foedusque facere,

    Cic. de Sen. 6, 16; cf.:

    oratrices pacis et foederis,

    id. Rep. 2, 8:

    Ambiorigem sibi societate et foedere adjungunt,

    Caes. B. G. 6, 2, 2:

    ne societates, ne foedera nova acciperemus,

    Sall. J. 14, 18:

    societatem foedere confirmare,

    Cic. Phil. 2, 35, 89:

    quibus (foederibus) etiam cum hoste devincitur fides,

    id. Off. 3, 31, 111:

    amicitiam et foedus petere, Sall J. 104, 4: foedus facere cum aliquibus,

    Cic. Inv. 2, 30, 91; so,

    foedus facere,

    id. Rep. 3, 18; Caes. B. C. 3, 108, 3; Sall. J. 38, 9 al.: ferire, icere, pangere, percutere, v. h. vv.: de foedere decedere, Cato ap. Gell. 10, 1, 10:

    foedera negligere, violare, rumpere,

    Cic. Balb. 5, 13; cf.:

    sociorum nominisque Latini jura negligere ac foedera,

    id. Rep. 3, 29:

    rumpere,

    Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10:

    violare,

    Cic. Rep. 1, 19; Liv. 28, 44, 7:

    rescindere,

    Vell. 2, 90, 3:

    solvere,

    Verg. A. 10, 91:

    turbare,

    id. ib. 12, 633:

    contra foedus facere,

    Cic. Balb. 4, 10; Gell. 10, 1, 10:

    foedus aequum dare,

    Liv. 23, 5, 9 (for which:

    ex aequo venire in amicitiam,

    id. 7, 30, 2); cf.:

    foedere iniquo alligari,

    id. 35, 46, 10:

    ex foedere,

    according to agreement, id. 1, 23, 7; 8, 39, 13. —
    II.
    Transf., beyond the polit. sphere, in gen., a compact, covenant, agreement, stipulation, bargain:

    foedus fecerunt cum tribuno plebis palam, ut ab eo provincias acciperent, quas ipsi vellent, etc.,

    Cic. Sest. 10, 24; cf.:

    foedus frangere,

    id. Pis. 12, 28:

    inter se facere,

    id. Fin. 2, 26, 83:

    amorum turpissimorum foedera ferire,

    id. Cael. 14, 34:

    amicitiae,

    Ov. Tr. 3, 6, 1:

    hospitii,

    Just. 7, 3:

    thalami,

    i. e. marriage contract, marriage, Ov. M. 7, 403; so,

    vitae,

    Stat. Th. 2, 112:

    communia studii,

    Ov. P. 4, 13, 43.—
    B.
    Poet., of inanim. and abstr. things, a law:

    continuo has leges aeternaque foedera certis Inposuit natura locis,

    Verg. G. 1, 60:

    omnes Foedere naturae certo discrimina servant,

    Lucr. 5, 924; 5, 57; 6, 906:

    foedere certo et premere et laxas dare habenas,

    Verg. A. 1, 62:

    neve potentis naturae pollue foedus,

    Ov. M. 10, 353: caeli foedera, Col. Poët. 10, 219.

    Lewis & Short latin dictionary > foedus

  • 4 taeter

    taeter (less correctly tēter), tra, trum, adj. [perh. from taedet].
    I.
    Physically, offensive, foul, noisome, shocking, hideous, loathsome (class.; syn.: foedus, putidus).
    A.
    Absol.:

    taetra et immanis belua,

    Cic. Tusc. 4, 20, 45:

    odor ex multitudine cadaverum,

    Caes. B. C. 3, 49:

    cadavera,

    Lucr. 2, 415:

    aut foedā specie taetri turpesque videntur,

    id. 2, 421:

    sapor,

    id. 6, 22:

    absinthia,

    id. 1, 936:

    ulcera,

    id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;

    6, 976: cruor,

    Verg. A. 10, 727:

    spiritus,

    Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:

    loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,

    Sall. C. 52, 13; cf.:

    taetris tenebris et caligine,

    Cic. Agr 2, 17, 44:

    alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!

    id. Sest. 8, 19; cf.:

    vultus naturā horridus ac taeter,

    Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:

    hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,

    Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:

    aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,

    Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—
    B.
    With abl.:

    foedā specie taetri,

    Lucr. 2, 421; cf.:

    mulier taeterrima vultu,

    Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:

    quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,

    Cic. N. D. 2, 56, 141.—
    II.
    Mentally or morally.
    A.
    In gen.
    1.
    Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:

    immanis, turpis): taeter et ferus homo,

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:

    quid ais tu, hominum omnium taeterrume?

    Plaut. Most. 3, 1, 65:

    quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,

    Cic. Vatin. 3, 9:

    quis taetrior hostis huic civitati,

    id. Cael. 6, 13:

    qui in eum fuerat taeterrimus,

    id. Tusc. 1, 40, 96.—
    2.
    Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):

    libido,

    Hor. S. 1, 2, 33:

    facinus,

    Cic. Off. 3, 29, 95:

    prodigia,

    Liv. 22, 9.— Comp.:

    quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,

    Cic. Off. 3, 8, 36:

    nullum vitium taetrius est, quam avaritia,

    id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:

    taeterrimum bellum,

    Cic. Fam. 10, 14, 2.—
    B.
    Esp., neutr. as adv., horridly, horribly, etc.:

    taetrum flagrat... Horror conscius,

    Prud. Cath. 4, 22.—Hence, adv.: taetrē, foully, shockingly, hideously, Cato ap. Charis. p. 196 P.; Cic. Div. 1, 9.— Sup., Cic. Att. 7, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > taeter

  • 5 taetre

    taeter (less correctly tēter), tra, trum, adj. [perh. from taedet].
    I.
    Physically, offensive, foul, noisome, shocking, hideous, loathsome (class.; syn.: foedus, putidus).
    A.
    Absol.:

    taetra et immanis belua,

    Cic. Tusc. 4, 20, 45:

    odor ex multitudine cadaverum,

    Caes. B. C. 3, 49:

    cadavera,

    Lucr. 2, 415:

    aut foedā specie taetri turpesque videntur,

    id. 2, 421:

    sapor,

    id. 6, 22:

    absinthia,

    id. 1, 936:

    ulcera,

    id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;

    6, 976: cruor,

    Verg. A. 10, 727:

    spiritus,

    Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:

    loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,

    Sall. C. 52, 13; cf.:

    taetris tenebris et caligine,

    Cic. Agr 2, 17, 44:

    alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!

    id. Sest. 8, 19; cf.:

    vultus naturā horridus ac taeter,

    Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:

    hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,

    Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:

    aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,

    Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—
    B.
    With abl.:

    foedā specie taetri,

    Lucr. 2, 421; cf.:

    mulier taeterrima vultu,

    Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:

    quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,

    Cic. N. D. 2, 56, 141.—
    II.
    Mentally or morally.
    A.
    In gen.
    1.
    Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:

    immanis, turpis): taeter et ferus homo,

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:

    quid ais tu, hominum omnium taeterrume?

    Plaut. Most. 3, 1, 65:

    quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,

    Cic. Vatin. 3, 9:

    quis taetrior hostis huic civitati,

    id. Cael. 6, 13:

    qui in eum fuerat taeterrimus,

    id. Tusc. 1, 40, 96.—
    2.
    Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):

    libido,

    Hor. S. 1, 2, 33:

    facinus,

    Cic. Off. 3, 29, 95:

    prodigia,

    Liv. 22, 9.— Comp.:

    quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,

    Cic. Off. 3, 8, 36:

    nullum vitium taetrius est, quam avaritia,

    id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:

    taeterrimum bellum,

    Cic. Fam. 10, 14, 2.—
    B.
    Esp., neutr. as adv., horridly, horribly, etc.:

    taetrum flagrat... Horror conscius,

    Prud. Cath. 4, 22.—Hence, adv.: taetrē, foully, shockingly, hideously, Cato ap. Charis. p. 196 P.; Cic. Div. 1, 9.— Sup., Cic. Att. 7, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > taetre

  • 6 taetrum

    taeter (less correctly tēter), tra, trum, adj. [perh. from taedet].
    I.
    Physically, offensive, foul, noisome, shocking, hideous, loathsome (class.; syn.: foedus, putidus).
    A.
    Absol.:

    taetra et immanis belua,

    Cic. Tusc. 4, 20, 45:

    odor ex multitudine cadaverum,

    Caes. B. C. 3, 49:

    cadavera,

    Lucr. 2, 415:

    aut foedā specie taetri turpesque videntur,

    id. 2, 421:

    sapor,

    id. 6, 22:

    absinthia,

    id. 1, 936:

    ulcera,

    id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;

    6, 976: cruor,

    Verg. A. 10, 727:

    spiritus,

    Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:

    loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,

    Sall. C. 52, 13; cf.:

    taetris tenebris et caligine,

    Cic. Agr 2, 17, 44:

    alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!

    id. Sest. 8, 19; cf.:

    vultus naturā horridus ac taeter,

    Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:

    hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,

    Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:

    aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,

    Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—
    B.
    With abl.:

    foedā specie taetri,

    Lucr. 2, 421; cf.:

    mulier taeterrima vultu,

    Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:

    quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,

    Cic. N. D. 2, 56, 141.—
    II.
    Mentally or morally.
    A.
    In gen.
    1.
    Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:

    immanis, turpis): taeter et ferus homo,

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:

    quid ais tu, hominum omnium taeterrume?

    Plaut. Most. 3, 1, 65:

    quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,

    Cic. Vatin. 3, 9:

    quis taetrior hostis huic civitati,

    id. Cael. 6, 13:

    qui in eum fuerat taeterrimus,

    id. Tusc. 1, 40, 96.—
    2.
    Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):

    libido,

    Hor. S. 1, 2, 33:

    facinus,

    Cic. Off. 3, 29, 95:

    prodigia,

    Liv. 22, 9.— Comp.:

    quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,

    Cic. Off. 3, 8, 36:

    nullum vitium taetrius est, quam avaritia,

    id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:

    taeterrimum bellum,

    Cic. Fam. 10, 14, 2.—
    B.
    Esp., neutr. as adv., horridly, horribly, etc.:

    taetrum flagrat... Horror conscius,

    Prud. Cath. 4, 22.—Hence, adv.: taetrē, foully, shockingly, hideously, Cato ap. Charis. p. 196 P.; Cic. Div. 1, 9.— Sup., Cic. Att. 7, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > taetrum

См. также в других словарях:

  • Horribly — Hor ri*bly, adv. In a manner to excite horror; dreadfully; terribly. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • horribly — [hôr′ə blē, här′ə blē] adv. 1. in a horrible manner 2. to a horrible degree 3. Informal very; extremely * * * See horribleness. * * * …   Universalium

  • horribly — (adv.) mid 14c., from HORRIBLE (Cf. horrible) + LY (Cf. ly) (2) …   Etymology dictionary

  • horribly — [hôr′ə blē, här′ə blē] adv. 1. in a horrible manner 2. to a horrible degree 3. Informal very; extremely …   English World dictionary

  • horribly — adverb a) In a horrible way; very badly. The beginning art students displayed their horribly executed paintings with hopeful faces. b) To an extreme degree or extent. Then everything went horribly wrong. Syn: dreadfully …   Wiktionary

  • horribly — adv. Horribly is used with these adjectives: ↑aware, ↑confused, ↑deformed, ↑dirty, ↑expensive, ↑familiar, ↑guilty, ↑painful, ↑sick, ↑ugly, ↑uncomfortable, ↑ …   Collocations dictionary

  • horribly — UK [ˈhɒrəblɪ] / US [ˈhɔrəblɪ] adverb very or extremely and in a bad way It all went horribly wrong. a horribly complicated procedure …   English dictionary

  • horribly — /ˈhɒrəbli/ (say horuhblee) adverb 1. in a horrible fashion. 2. (an intensifier): *Marriage to me appeared the most horribly tied down and unfair to women existence going. –miles franklin, 1901 …  

  • horribly — horrible ► ADJECTIVE 1) causing or likely to cause horror. 2) informal very unpleasant. DERIVATIVES horribly adverb …   English terms dictionary

  • Horribly Famous — Similar to the Dead Famous series, Horribly Famous is a series of books containing biographies of famous people who are now dead. These books are written by a range of authors and the books are, in some cases ghost written under the same name as… …   Wikipedia

  • horribly — adverb see horrible …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»