-
1 taeter (tēter)
taeter (tēter) tra, trum, adj. with comp. taetrior and sup. taeterrimus, offensive, repulsive, foul, noisome, shocking, loathsome: belua: odor ex multitu <*>ine cadaverum, Cs.: odor Aproni taeterrimus oris: cruor, V.: Spiritus, H.: loca: mulier taeterrima voltu, Iu.—As subst n., offensiveness: taetri aliquid habere.—Horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, base, abominable: tam taeter tyrannus: omni diritate atque inmanitate taeterrimus: quis taetrior hostis huic civitati: in eum taeterrimus: legatio: prodigia, L.: nullum vitium taetrius est, quam avaritia: taeterrimum bellum. -
2 grave olens
grăvĕŏlens (also separately: grave olens), entis, adj. [gravis-, 1. oleo].* I.Strong - smelling:II.graveolentia centaurea,
Verg. G. 4, 270.—In a bad sense. illsmelling, noisome, rank:fauces graveolentis Averni,
Verg. A. 6, 201; App. de Mundo, p. 74. -
3 graveolens
grăvĕŏlens (also separately: grave olens), entis, adj. [gravis-, 1. oleo].* I.Strong - smelling:II.graveolentia centaurea,
Verg. G. 4, 270.—In a bad sense. illsmelling, noisome, rank:fauces graveolentis Averni,
Verg. A. 6, 201; App. de Mundo, p. 74. -
4 taeter
I. A.Absol.:B.taetra et immanis belua,
Cic. Tusc. 4, 20, 45:odor ex multitudine cadaverum,
Caes. B. C. 3, 49:cadavera,
Lucr. 2, 415:aut foedā specie taetri turpesque videntur,
id. 2, 421:sapor,
id. 6, 22:absinthia,
id. 1, 936:ulcera,
id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;6, 976: cruor,
Verg. A. 10, 727:spiritus,
Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,
Sall. C. 52, 13; cf.:taetris tenebris et caligine,
Cic. Agr 2, 17, 44:alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!
id. Sest. 8, 19; cf.:vultus naturā horridus ac taeter,
Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,
Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,
Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—With abl.:II.foedā specie taetri,
Lucr. 2, 421; cf.:mulier taeterrima vultu,
Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,
Cic. N. D. 2, 56, 141.—Mentally or morally.A.In gen.1.Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:2.immanis, turpis): taeter et ferus homo,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:quid ais tu, hominum omnium taeterrume?
Plaut. Most. 3, 1, 65:quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,
Cic. Vatin. 3, 9:quis taetrior hostis huic civitati,
id. Cael. 6, 13:qui in eum fuerat taeterrimus,
id. Tusc. 1, 40, 96.—Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):B.libido,
Hor. S. 1, 2, 33:facinus,
Cic. Off. 3, 29, 95:prodigia,
Liv. 22, 9.— Comp.:quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,
Cic. Off. 3, 8, 36:nullum vitium taetrius est, quam avaritia,
id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:taeterrimum bellum,
Cic. Fam. 10, 14, 2.— -
5 taetre
I. A.Absol.:B.taetra et immanis belua,
Cic. Tusc. 4, 20, 45:odor ex multitudine cadaverum,
Caes. B. C. 3, 49:cadavera,
Lucr. 2, 415:aut foedā specie taetri turpesque videntur,
id. 2, 421:sapor,
id. 6, 22:absinthia,
id. 1, 936:ulcera,
id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;6, 976: cruor,
Verg. A. 10, 727:spiritus,
Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,
Sall. C. 52, 13; cf.:taetris tenebris et caligine,
Cic. Agr 2, 17, 44:alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!
id. Sest. 8, 19; cf.:vultus naturā horridus ac taeter,
Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,
Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,
Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—With abl.:II.foedā specie taetri,
Lucr. 2, 421; cf.:mulier taeterrima vultu,
Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,
Cic. N. D. 2, 56, 141.—Mentally or morally.A.In gen.1.Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:2.immanis, turpis): taeter et ferus homo,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:quid ais tu, hominum omnium taeterrume?
Plaut. Most. 3, 1, 65:quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,
Cic. Vatin. 3, 9:quis taetrior hostis huic civitati,
id. Cael. 6, 13:qui in eum fuerat taeterrimus,
id. Tusc. 1, 40, 96.—Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):B.libido,
Hor. S. 1, 2, 33:facinus,
Cic. Off. 3, 29, 95:prodigia,
Liv. 22, 9.— Comp.:quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,
Cic. Off. 3, 8, 36:nullum vitium taetrius est, quam avaritia,
id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:taeterrimum bellum,
Cic. Fam. 10, 14, 2.— -
6 taetrum
I. A.Absol.:B.taetra et immanis belua,
Cic. Tusc. 4, 20, 45:odor ex multitudine cadaverum,
Caes. B. C. 3, 49:cadavera,
Lucr. 2, 415:aut foedā specie taetri turpesque videntur,
id. 2, 421:sapor,
id. 6, 22:absinthia,
id. 1, 936:ulcera,
id. 5, 995; 5, 1126; 4, 172;6, 976: cruor,
Verg. A. 10, 727:spiritus,
Hor. C. 3, 11, 19; Luc. 1, 618:loca taetra, inculta, foeda atque formidolosa,
Sall. C. 52, 13; cf.:taetris tenebris et caligine,
Cic. Agr 2, 17, 44:alter, o dii boni, quam taeter mcedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu!
id. Sest. 8, 19; cf.:vultus naturā horridus ac taeter,
Suet. Calig. 50; Juv. 10, 191:hanc tam taetram, tam horribilem tamque infestam rei publicae pestem toties jam effugimus,
Cic. Cat. 1, 5, 11.— Comp.:aliis aliud retro quoque taetrius esset Naribus, etc.,
Lucr. 2, 510.— Sup.: taeterrima hiems, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1.—With abl.:II.foedā specie taetri,
Lucr. 2, 421; cf.:mulier taeterrima vultu,
Juv. 6, 418.—As subst.: taetrum, i, n., offensiveness:quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura,
Cic. N. D. 2, 56, 141.—Mentally or morally.A.In gen.1.Of persons, horrid, hideous, repulsive, shameful, disgraceful, abominable, etc. (syn.:2.immanis, turpis): taeter et ferus homo,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:quid ais tu, hominum omnium taeterrume?
Plaut. Most. 3, 1, 65:quamquam es omni diritate atque immanitate taeterrimus,
Cic. Vatin. 3, 9:quis taetrior hostis huic civitati,
id. Cael. 6, 13:qui in eum fuerat taeterrimus,
id. Tusc. 1, 40, 96.—Of things: postquam discordia taetra Belli ferratos postes portasque refregit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622 (Ann. v. 270 Vahl.):B.libido,
Hor. S. 1, 2, 33:facinus,
Cic. Off. 3, 29, 95:prodigia,
Liv. 22, 9.— Comp.:quibus (sc. cupiditatibus) nihil taetrius nec foedius excogitari potest,
Cic. Off. 3, 8, 36:nullum vitium taetrius est, quam avaritia,
id. ib. 2, 22, 77. — Sup.:taeterrimum bellum,
Cic. Fam. 10, 14, 2.— -
7 vomicus
См. также в других словарях:
Noisome — Noi some, a. [For noysome, fr. noy for annoy. See {Annoy}.] 1. Noxious to health; hurtful; mischievous; unwholesome; insalubrious; destructive; as, noisome effluvia. Noisome pestilence. Ps. xci. 3. [1913 Webster] 2. Offensive to the smell or… … The Collaborative International Dictionary of English
noisome — index deleterious, detrimental, fatal, harmful, harsh, heinous, insalubrious, malignant, noxious … Law dictionary
noisome — (adj.) late 14c., harmful, noxious, from noye harm, misfortune, shortened form of anoi annoyance (from O.Fr. anoier, see ANNOY (Cf. annoy)) + SOME (Cf. some). Meaning bad smelling first recorded 1570s. Related: Noisomeness … Etymology dictionary
noisome — fetid, stinking, *malodorous, putrid, rank, rancid, fusty, musty Analogous words: foul, nasty, squalid, filthy, *dirty: noxious, baneful, *pernicious, deleterious: loathsome, *offensive, revolting Antonyms: balmy Contrasted words: *odorous,… … New Dictionary of Synonyms
noisome — means ‘harmful, noxious’ and has nothing to do with the word noise. It comes from a Middle English word nay, related to annoy … Modern English usage
noisome — [adj] immoral, bad, offensive baneful, dangerous, deadly, deleterious, disgusting, fetid, foul, harmful, horrid, hurtful, injurious, insalubrious, insalutary, loathsome, malodorous, mephitic, mischievous, nauseating, noxious, pernicious,… … New thesaurus
noisome — ► ADJECTIVE literary 1) having an extremely offensive smell. 2) disagreeable; unpleasant. ORIGIN from obsolete noy (shortened form of ANNOY(Cf. ↑annoying)) … English terms dictionary
noisome — [noi′səm] adj. [ME noyesum < noy, aphetic < anoy < OFr anoi: see ANNOY & SOME1] 1. injurious to health; harmful 2. having a bad odor; foul smelling noisomely adv. noisomeness n … English World dictionary
noisome — [[t]nɔ͟ɪsəm[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n If you describe something or someone as noisome, you mean that you find them extremely unpleasant. [LITERARY] Noisome vapours arise from the mud left in the docks... His noisome reputation for corruption had … English dictionary
noisome — adjective Etymology: Middle English noysome, from noy annoyance, alteration of anoi, from Anglo French anui, from anuier to harass, annoy more at annoy Date: 14th century 1. noxious, harmful 2. a. offensive to the senses and especially to the… … New Collegiate Dictionary
Noisome — Offensive to the senses and especially disgusting, offensive, or harmful to the sense of smell. For example, the smell of a chemical such as formaldehyde can be noisome. Noisome comes from the Middle English noy meaning annoyance, and enui which… … Medical dictionary