-
1 hören
hören ['hø:rən]I. vtjdn singen/lachen/reden \hören słyszeć, jak ktoś śpiewa/śmieje się/mówihast du diesen Pianisten schon mal gehört? słyszałeś już kiedyś tego pianistę?ich kann das nicht mehr \hören! nie mogę już tego słuchać!3) ( feststellen)[am Tonfall/Klang] \hören, dass... poznać [po głosie/brzmieniu], że...4) ( erfahren)etw [über jdn/etw] \hören dowiedzieć się czegoś [o kimś/czymś]\hören, dass... usłyszeć, że...von wem hast du das denn gehört? od kogo to usłyszałeś?nichts von sich \hören lassen nie dawać znaku życianichts [davon] \hören wollen nie chcieć nawet [o tym] słyszećwie man hört/wie ich höre, ... jak mówią/jak słyszałem,...5) etw [von jdm] zu \hören bekommen [o kriegen (fam: ] von jdm ausgescholten werden) usłyszeć parę słów [od kogoś]II. vi1) (zu\hören) słuchać [ perf po-]2) ( vernehmen)gut/schlecht \hören mieć dobry/słaby słuch3) ( erfahren)ich habe von ihm etw gehört słyszałem coś o nim4) (fam: sich richten nach)auf jdn/etw \hören słuchać [ perf po-] kogoś/czegośsie hört auf den Namen Anke ( sie heißt Anke) suka wabi się Anke; ( sie kommt herbei, wenn man sie so ruft) suka reaguje na imię Anke6) ihm/ihr vergeht Hören und Sehen będzie miał/miała się z pyszna! ( pot)na hör/\hören Sie mal! wypraszam to sobie sobie!man höre und staune! ( als Einschub) niesłychane! -
2 hören
v/t <у-, за>слышать; Radio usw. <по>слушать, прослуш(ив)ать; Bericht заслуш(ив)ать; zu hören sein <за-, по>слышаться, слыхать; v/i слышать (a. von jemandem от Р; von et. о П); ( auf A) ( gehorchen) <по>слушаться (Р); schwer hören плохо слышать; deutlich hören расслышать pf.; man hört слышно; ( es ist) nichts zu hören ничего не слышно; ich habe gehört hören я слыхал(а) ( daß что); ( nichts) von sich hören lassen (не) да(ва)ть знать о себе; hört!, hören Sie! слушайте!; habe ich richtig gehört? я не ослышался? -
3 Глагол lassen
Verb „lassen“Глагол lassen может употребляться самостоятельно и с инфинитивом I другого глагола. В последнем случае он ведёт себя в предложении как модальный глагол, то есть инфинитив употребляется без zu; при образовании перфекта и плюсквамперфекта используется не партицип II, а инфинитив I; при употреблении перфекта и плюсквамперфекта в придаточном предложении вспомогательный глагол стоит перед обоими инфинитивами:Ich habe meinen Regenschirm im Zug gelassen. - Я оставил зонт в поезде. (самостоятельное употребление)Er lässt / ließ im ersten Stock eine zweite Wohnungstür einbauen. - Ему ставят (поставят) / поставили вторую дверь на первом этаже.Er hat im ersten Stock eine zweite Wohnungstür einbauen lassen. - Ему поставили вторую дверь на первом этаже.Nachdem er im ersten Stock eine zweite Wohnungstür hatte einbauen lassen,... - После того, как ему поставили вторую дверь на первом этаже,...Глагол lassen употребляться в следующих значениях:1. Оставлять что-либо, не брать с собой:Ich habe das Auto zu Hause gelassen. - Я оставил автомобиль дома.Er hat seine Familie in China gelassen. - Он оставил семью в Китае.Wir lassen unsere Kinder nicht allein in der Wohnung. - Мы не оставляем наших детей одних в квартире.Lassen Sie (mir / für mich) bitte noch etwas Kaffee in der Kanne. - Оставьте (мне / для меня) немного кофе в кофейнике.Man hat ihn im Stich gelassen. - Его бросили (на произвол судьбы).2. Прекращать, бросать, переставать что-либо делать:Sie hat das Rauchen gelassen. - Она бросила курить.Lass die Arbeit sein, wir gehen ins Kino. - Оставь работу, пойдем в кино.Er kann das Trinken nicht lassen. - Он не может бросить пить.Lass das Weinen! - Перестань плакать!3. Уступать, отдавать, продавать, передавать:Ich kann dir das Buch bis morgen lassen. - Я могу тебе дать книгу до завтра.Ich lasse meinen Pass als / zum Pfand da. - Я оставляю здесь в залог свой паспорт.Billiger kann ich dir das Buch nicht lassen. - Я не могу уступить тебе книгу дешевле.4. Поручать кому-нибудь сделать что-либо вместо себя, велеть, просить, заставлять что-либо делать:Ich lasse mir einen Anzug nähen. - Я шью себе костюм (в ателье).Er muss seine Haare schneiden lassen. - Ему надо постричься.Ich muss mir die Haare schneiden lassen. - Мне нужно подстричься.Der Dekan lässt Sie kommen. - Декан велит вам зайти. / Декан вызывает вас.Der Dozent lässt uns viel lesen. - Преподаватель задает нам много читать.Er hat mich die Antwort schreiben lassen. - Он велел (поручил) мне написать ответ.Er ließ ihm sagen... - Он просил сказать (передать) ему...Lassen Sie die Speisekarte bringen. - Попросите принести меню.Die Mutter hat den Sohn einkaufen lassen. - Мать велела сыну сделать покупки.5. Давать возможность, позволять, разрешать, допускать, терпеть, не мешать, не препятствовать:Sie lässt ihren Sohn ein Eis essen. - Она разрешает сыну съесть мороженое.Lass die Kinder spielen! - Пусть дети играют!Sie lässt ihre Katze im Bett schlafen. - Она позволяет кошке спать в постели.Lass ihn sprechen! - Позволь / Дай ему сказать!Lassen Sie mich ausreden / aussprechen! - Позвольте / Дайте мне высказаться!6. Побуждение:Lass das Kind nicht an die Treppe! - Не пускай ребёнка на лестницу!Lass uns singen! - Давай петь!Lasst uns Freunde sein! - Будем друзьями!Lassen Sie uns noch ein Glas Wein trinken! - Давай выпьем ещё бокал вина!Das Auto lässt sich reparieren. - Автомобиль можно отремонтировать.Das Programm lässt sich leicht lernen. - Эту программу можно легко освоить.Das Fenster lässt sich nur schwer öffnen. - Окно можно открыть с трудом.Der Wein lässt sich trinken. - Вино можно пить. / Вино хорошее.Das lässt sich nicht beweisen. - Это невозможно доказать.Hier lässt es sich leben. - Здесь можно жить.Выражения с глаголом lassen:leben und leben lassen - жить и давать жить другим (выражение из шиллеровской трилогии „Валленштейн“)So viele Menschen mussten in diesem sinnlosen Krieg ihr Leben lassen. - Так много людей погибло в этой бессмысленной войне.Ich lasse mich nicht beleidigen. - Я не дам (не позволю) себя обидеть / оскорбить.Lass mich nicht verhungern. - Не дай мне умереть с голоду.Lasst uns keine Zeit verlieren! - Не будем терять время!Er lässt nichts von sich hören. - Он не дает о себе знать.Ich habe viel Geld im Geschäft gelassen. - Я потратил в магазине много денег.Man hat ihm nichts gelassen. - Ему ничего не оставили. / У него всё украли.Ich lasse mir diesen Ton nicht gefallen. - Я не позволю говорить со мной таким тоном.Ich lasse mich nicht von dir herumkommandieren. - Я не допущу, чтобы ты мной командовал(а).Er hat das Glas fallen lassen. - Он уронил стакан.Er hat das Wasser in die (aus der) Wanne gelassen. - Он напустил в ванну воды (спустил воду из ванны).Lass das doch! - Оставь (же) это! / Брось это!Составные глаголы c lassen:fliegen lassenIch habe den Vogel fliegen lassen. - Я отпустил птицу.liegen lassenIch ließ das Buch liegen. - Я оставил / забыл (взять) книгу.sitzen lassenIhr Mann hat sie und die Kinder sitzen lassen. - Её муж бросил её и детей.stehen lassenDer Kaffee ist kalt. Ich habe ihn stehen lassen. - Кофе холодный. Я к нему не притронулся. / Я не стал его пить.Производные глаголы от lassen:ablassen - спускать (воду), выпускатьanlassen - запускать (напр., двигатель)auslassen - выпускатьbelassen - оставлять (как есть)einlassen - впускатьentlassen - увольнятьerlassen - издавать (указ, закон)hinterlassen - оставлять после себяloslassen - отпускатьniederlassen - спускать, опускатьüberlassen - уступать, отдаватьunterlassen - не делатьveranlassen - побуждатьverlassen - покидатьzerlassen - растопить (жир)zulassen - допускатьГрамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Глагол lassen
-
4 word
1. noun1) Wort, dasin a or one word — (fig.) mit einem Wort
[not] in so many words — [nicht] ausdrücklich
bad luck/drunk is not the word for it — Pech/betrunken ist gar kein Ausdruck dafür (ugs.)
put something into words — etwas in Worte fassen
without a or one/another word — ohne ein/ein weiteres Wort
too funny etc. for words — unsagbar komisch usw.; see also academic.ru/26214/fail">fail 2. 5); play 1. 2), 2. 1)
2) (thing said) Wort, dasexchange or have words — einen Wortwechsel haben
have a word [with somebody] about something — [mit jemandem] über etwas (Akk.) sprechen
could I have a word [with you]? — kann ich dich mal sprechen?
take somebody at his/her word — jemanden beim Wort nehmen
word of command/advice — Kommando, das/Rat, der
the Word [of God] — (Bible) das Wort [Gottes]
put in a good word for somebody [with somebody] — [bei jemandem] ein [gutes] Wort für jemanden einlegen
3) (promise) Wort, dasdoubt somebody's word — jemandes Wort in Zweifel ziehen
give [somebody] one's word — jemandem sein Wort geben
keep/break one's word — sein Wort halten/brechen
upon my word! — (dated) meiner Treu! (veralt.)
word had just reached them — die Nachricht hatte sie gerade erreicht
word has it or the word is [that]... — es geht das Gerücht, dass...
word went round that... — es ging das Gerücht, dass...
send/leave word that/of when... — Nachricht geben/eine Nachricht hinterlassen, dass/wenn...
is there any word from her? — hat sie schon von sich hören lassen?
7) (command) Kommando, das2. transitive verbjust say the word — sag nur ein Wort
* * *[wə:d] 1. noun1) (the smallest unit of language (whether written, spoken or read).) das Wort3) (news: When you get there, send word that you've arrived safely.) der Bescheid4) (a solemn promise: He gave her his word that it would never happen again.) das Wort2. verb(to express in written or spoken language: How are you going to word the letter so that it doesn't seem rude?) formulieren- wording- word processor
- word processing
- word-perfect
- by word of mouth
- get a word in edgeways
- in a word
- keep
- break one's word
- take someone at his word
- take at his word
- take someone's word for it
- word for word* * *[wɜ:d, AM wɜ:rd]I. nwe've had enough of \words genug der Wortedo you remember the exact \words? erinnern Sie sich [noch] an den genauen Wortlaut?and those are his exact \words? und das hat er genau so gesagt?what's the \word for ‘bikini’ in French? was heißt ‚Bikini‘ auf Französisch?clumsy isn't the \word for it! unbeholfen ist noch viel zu milde ausgedrückt!hush, not a \word! pst, keinen Mucks!nobody's said a \word about that to me kein Mensch hat mir etwas davon gesagtor \words to that effect oder so ähnlichto be a man/woman of few \words nicht viel reden, kein Mann/keine Frau vieler Worte seinempty \words leere Wortein other \words mit anderen Wortento use a rude \word ein Schimpfwort benutzenthe spoken/written \word das gesprochene/geschriebene Wortto be too stupid for \words unsagbar dumm seinto not know a \word of French/German/Spanish kein Wort Französisch/Deutsch/Spanisch können▪ \word for \word Wort für Wortto translate sth \word for \word etw [wort]wörtlich übersetzenin a \word um es kurz zu sagenin the \words of Burns um mit Burns zu sprechenin \words of one syllable in einfachen Wortenin sb's own \words mit jds eigenen Wortenin so many \words ausdrücklich, direktah, John, I've been meaning to have a \word with you ach, John, kann ich dich kurz mal sprechen?could I have a \word about the sales figures? kann ich Sie kurz wegen der Verkaufszahlen sprechen?the manager wants a \word der Manager möchte Sie sprechento exchange [or have] a few \words with sb ein paar Worte mit jdm wechselnto have a quiet \word with sb jdn zur Seite nehmento say a few \words [about sth] [zu etw dat] ein paar Worte sagenthere's no \word from head office yet die Zentrale hat uns noch nicht Bescheid gegeben\word has it [or [the] \word is] that they may separate es geht das Gerücht, dass sie sich trennen[the] \word is out [that]... es wurde öffentlich bekanntgegeben, dass...to get \word of sth [from sb] etw [von jdm] erfahrento have \word from sb [etwas] von jdm hörenwe're waiting for the \word from head office wir warten auf die Anweisung von der Zentraleto give the \word den Befehl gebenif you want to leave, just say the \word wenn du gehen möchtest, brauchst du es nur zu sagen\word of advice Rat[schlag] m\word of warning Warnung fdo we have your \word on that? haben wir dein Wort darauf?to be a man/woman of his/her \word zu seinem/ihrem Wort stehen, halten, was man versprichtto be as good as/better than one's \word sein Wort halten/mehr als haltento break [or go back on] /keep one's \word sein Wort brechen/haltento give [sb] one's \word that... jdm versprechen [o sein [Ehren]wort geben], dass...to take sb at his/her \word jdn beim Wort nehmenit's her \word against mine es steht Aussage gegen Aussageto take sb's \word for it [that...] jdm glauben, dass...8. (lyrics)▪ \words pl Text m9.▶ \words fail me! mir fehlen die Worte!▶ from the \word go vom ersten Moment [o von Anfang] an▶ to not have a good \word to say about sb/sth kein gutes Haar an jdm/etw lassen▶ by \word of mouth mündlich▶ to put \words in[to] sb's mouth jdm Worte in den Mund legen▶ to put in a good \word for sb/sth [with sb] [bei jdm] ein gutes Wort für jdn/etw einlegen▶ to take the \words out of sb's mouth jdm das Wort aus dem Mund[e] nehmenII. vt* * *[wɜːd]1. n1) (= unit of language) Wort ntwords — Wörter pl; (in meaningful sequence) Worte pl
foreign words — Fremdwörter pl
"irresponsible" would be a better word for it — "unverantwortlich" wäre wohl das treffendere Wort dafür
words cannot describe it — so etwas kann man mit Worten gar nicht beschreiben
to put one's thoughts into words — seine Gedanken in Worte fassen or kleiden
in a word — mit einem Wort, kurz gesagt
in other words — mit anderen Worten, anders gesagt or ausgedrückt
the last word (fig) — der letzte Schrei (in an +dat )
in the words of Goethe — mit Goethe gesprochen, um mit Goethe zu sprechen
2) (= remark) Wort nta word of encouragement/warning — eine Ermunterung/Warnung
fine words — schöne Worte pl
a man of few words — ein Mann, der nicht viele Worte macht
I can't get a word out of him — ich kann kein Wort aus ihm herausbekommen
to be lost or at a loss for words — nicht wissen, was man sagen soll
John, could I have a word? — John, kann ich dich mal sprechen?
you took the words out of my mouth — du hast mir das Wort aus dem Mund genommen
I wish you wouldn't put words into my mouth — ich wünschte, Sie würden mir nicht das Wort im Munde herumdrehen
don't say or breathe a word about it — sag aber bitte keinen Ton or kein Sterbenswörtchen (inf) davon
remember, not a word to anyone — vergiss nicht, kein Sterbenswörtchen (inf)
3) wordspl(= quarrel)
to have words with sb — mit jdm eine Auseinandersetzung haben4) pl (= text, lyrics) Text m5) no pl (= message, news) Nachricht fword went round that... — es ging die Nachricht um, dass...
to leave word (with sb/for sb) that... — (bei jdm/für jdn) (die Nachricht) hinterlassen, dass...
is there any word from John yet? — schon von John gehört?, schon Nachrichten von John?
to spread the word ( around) (inf) — es allen sagen (inf)
6) (= promise, assurance) Wort nta man of his word — ein Mann, der zu seinem Wort steht
to be true to or as good as one's word, to keep one's word — sein Wort halten
I give you my word — ich gebe dir mein (Ehren)wort
take my word for it — verlass dich drauf, das kannst du mir glauben
it's his word against mine —
upon my word! (old) my word! — meine Güte!
to give the word (to do sth) (Mil) — das Kommando geben(, etw zu tun)
the Word of God —
2. vt(in Worten) ausdrücken, formulieren, in Worte fassen (geh); letter formulieren; speech abfassen* * *A v/t in Worte fassen, (in Worten) ausdrücken, formulieren, abfassen:worded as follows mit folgendem WortlautB s1. Wort n:a) Worte,b) LING Wörter;in one’s own words in eigenen Worten;2. Wort n, Ausspruch m:3. pl Text m, Worte pl (eines Liedes etc):words and music Text und Musik4. (Ehren-)Wort n, Versprechen n, Zusage f, Erklärung f, Versicherung f:word of hono(u)r Ehrenwort;upon my word! auf mein Wort!;my word! meine Güte!;break (give, keep) one’s word sein Wort brechen (geben, halten);he is as good as his word er ist ein Mann von Wort; er hält, was er verspricht;take sb at their word jemanden beim Wort nehmen;I took his word for it ich zweifelte nicht an seinen Worten;5. Bescheid m, Nachricht f:leave word Bescheid hinterlassen ( with bei);send word to sb jemandem Nachricht geben6. a) Parole f, Losung f, Stichwort nb) Befehl m, Kommando nc) Zeichen n, Signal n:give the word (to do sth);7. REL8. pl Wortwechsel m, Streit m:have words sich streiten oder zanken ( with mit)Besondere Redewendungen: at a word sofort, aufs Wort;by word of mouth mündlich;in other words mit anderen Worten;in a word mit einem Wort, kurz, kurzum;in the words of mit den Worten (gen);have the last word das letzte Wort haben;not believe a word of kein Wort glauben von;have no words for sth nicht wissen, was man zu einer Sache sagen soll;have a word with sb kurz mit jemandem sprechen;can I have a word with you? kann ich Sie mal kurz sprechen?;have a word to say etwas (Wichtiges) zu sagen haben;put in a good word for sb ein gutes Wort für jemanden einlegen, sich für jemanden einsetzen;too funny for words umg zum Schreien (komisch);too silly for words unsagbar dumm;not only in word but also in deed nicht nur in Worten, sondern auch in Taten;he hasn’t a word to throw at a dog er kommt sich zu fein vor, um mit anderen zu sprechen; er macht den Mund nicht auf;wd abk2. wood3. word* * *1. noun1) Wort, dasin a or one word — (fig.) mit einem Wort
[not] in so many words — [nicht] ausdrücklich
bad luck/drunk is not the word for it — Pech/betrunken ist gar kein Ausdruck dafür (ugs.)
without a or one/another word — ohne ein/ein weiteres Wort
2) (thing said) Wort, dasexchange or have words — einen Wortwechsel haben
have a word [with somebody] about something — [mit jemandem] über etwas (Akk.) sprechen
could I have a word [with you]? — kann ich dich mal sprechen?
take somebody at his/her word — jemanden beim Wort nehmen
word of command/advice — Kommando, das/Rat, der
the Word [of God] — (Bible) das Wort [Gottes]
put in a good word for somebody [with somebody] — [bei jemandem] ein [gutes] Wort für jemanden einlegen
3) (promise) Wort, dasgive [somebody] one's word — jemandem sein Wort geben
keep/break one's word — sein Wort halten/brechen
upon my word! — (dated) meiner Treu! (veralt.)
word has it or the word is [that]... — es geht das Gerücht, dass...
word went round that... — es ging das Gerücht, dass...
send/leave word that/of when... — Nachricht geben/eine Nachricht hinterlassen, dass/wenn...
7) (command) Kommando, das2. transitive verbat the word ‘run’, you run! — bei dem Wort ‘rennen’ rennst du!
* * *v.formulieren v. n.Wort ¨-er n. -
5 höra
höra1 [˅hœːra] (-de) v/i gehören;höra dit (da)hingehören;höra hemma beheimatet sein; hingehören;höra hit (hier)hergehören;höra i'hop zusammengehören;höra 'till dazugehörenhöra2höra vittnen Zeugen vernehmen;höra talas om ngt von etwas (reden) hören;det hörs bra es hört sich gut, es ist gut zu hören;det hörs, att han … man hört (es) ihm an, dass er …;höra 'av ngn von jdm hören;han har inte hörts 'av på länge er hat schon lange nichts mehr von sich hören lassen;höra 'efter nachfragen, sich erkundigen; aufpassen;höra 'på zuhören;höra på ngn auf jdn hören;höra (på) radio Radio hören;höra 'upp zuhören, aufpassen2. v refl: låta höra sig sich hören lassen; -
6 let out
transitive verb1) (open door for)let somebody/an animal out — jemanden/ein Tier heraus-/hinauslassen
Don't get up. I'll let myself out — Bleiben Sie sitzen. Ich finde schon allein hinaus
2) (allow out) rauslassen (ugs.); gehen lassen3) (emit) ausstoßen [Schrei]; hören lassen [Lachen, Seufzer]4) (reveal) verraten, ausplaudern [Geheimnis]let out that... — durchsickern lassen, dass...
5) (Dressm.) auslassen6) (Brit.): (rent out) see academic.ru/42533/let">let I 1. 4)7) (from duty)* * *◆ let outI. vt1. (release)▪ to \let out out ⇆ sb/sth jdn/etw herauslassenI'll \let out myself out ich finde selbst hinausto \let out the water out [of the bathtub] das Wasser [aus der Badewanne] ablaufen lassen2. (emit)▪ to \let out out sth etw ausstoßento \let out out a groan [auf]stöhnento \let out out a guffaw in schallendes Gelächter ausbrechento \let out out a roar aufschreien; engine aufheulento \let out out a scream/yell einen Schrei ausstoßento \let out out a shriek aufschreiento \let out out a squeal aufkreischento \let out out a whoop laut aufschreien, aufjuchzen3. (make wider)to \let out out sth clothes etw weiter machento \let out out a seam einen Saum auslassen4.▪ to \let out out ⇆ sth (divulge) etw verraten [o fam herauslassen]; (blurt out) etw ausplaudern fam▪ to \let out out ⇆ sth [to sb] [jdm] etw vermieten▪ to \let out out ⇆ sb jdm als Entschuldigung dienenthat \let outs me out das entschuldigt micha cold \let out me out of going hiking with Sam meine Erkältung war eine gute Ausrede, nicht mit Sam wandern zu gehenthat \let outs me out of having to help dann muss ich schon nicht helfenII. vi AM endenwhen does school \let out out for the summer wann beginnen die Sommerferien?* * *vt septo let oneself out — sich (dat) die Tür aufmachen
2) prisoner entlassen, rauslassen (inf); (= divulge) news bekannt geben, bekannt machen; secret verraten, ausplaudern (inf); feelings freien Lauf lassen (+dat)3)(= emit)
to let out a long sigh — tief seufzen5) fire ausgehen lassen6)7) (esp Brit: rent) vermieten* * *A v/t1. heraus-, hinauslassen ( beide:of aus):let o.s. out (aufsperren oder die Tür aufmachen und) hinausgehen;let the air out of die Luft lassen aus2. ein Kleidungsstück auslassen3. einen Schrei etc ausstoßen4. ein Geheimnis ausplaudern, verraten5. umg jemanden aus dem Spiel lassen, verschonen:let sb out of doing sth es jemandem erlassen, etwas zu tun6. let one’s anger out on sb seine Wut an jemandem auslassen, seine Wut oder sich an jemandem abreagieren7. → let1 B 2, B 3* * *transitive verblet somebody/an animal out — jemanden/ein Tier heraus-/hinauslassen
Don't get up. I'll let myself out — Bleiben Sie sitzen. Ich finde schon allein hinaus
2) (allow out) rauslassen (ugs.); gehen lassen3) (emit) ausstoßen [Schrei]; hören lassen [Lachen, Seufzer]4) (reveal) verraten, ausplaudern [Geheimnis]let out that... — durchsickern lassen, dass...
5) (Dressm.) auslassen7) (from duty)* * *v.durchgelassen v.herauslassen v. -
7 sono
sono, sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) tönen (ertönen), schallen (erschallen), klingen, rauschen, brausen (erbrausen), krachen, dröhnen, schwirren, klirren, knistern, zischen, a) übh.: quoia vox sonat procul? Plaut.: vox, quae aere icto sonat, Chalcid. Tim.: sonuerunt tympana, Caes.: classica sonant, Verg.: ubique lyraeque tibiaeque et cantus sonant, Ov.: quā numerosa fides quāque aera rotunda Cybebes mitratisque sonant Lydia plectra choris, Prop.: longe sonans Aufidus, Hor.: sonant (es toben) clamore viri, stridoro rudentes, ventorum incursu gravis unda, tonitribus aether, Ov.: sonuit contento nervus ab arcu, Ov.: fraxinus (Lanze) in umero sonuit, Ov.: tela (Pfeile im Köcher) sonant umeris, Ov.: fons sonat a dextra, Ov.: et solido graviter sonat ungula cornu, Verg.: cum subito rauci sonuerunt cardine postes, Prop.: saepe a latere ruentis aedificii fragor sonuit, Sen.: nunc mare nunc silvae Thrëicio aquilone sonant, Hor.: sonabant incendio silvae, krachten, Curt.: hirundo umida circum stagna sonat, schwirrt um usw., Verg.: pennae sonuere per auras, Ov.: in omne latus diffusa sonabat flamma, Ov.: ambusti sonant nervi, Ov.: motae sonuere colubrae, Ov.: spumae sonantes, Ov.: leve nescio quid femineumque sonet, sanft nur, ich weiß nicht wie, und weiblich klinge der Ton, Ov.: sonare inani voce, leere Worte sagen, ein leeres Wortgeklingel machen, Cic.: sonare citharā, Phaedr.: nunc magno ore sonandum (est), jetzt ertöne das schallende Lied (Loblied), Verg. – m. adv. Acc. neutr., cum corrigia disrupta sonat aridum, knackt, Varro fr.: tale sonat populus, so erbraust das V., Ov.: amnis rauca sonans, dumpf brausend, Verg.: rauca saxa sonabant, gaben einen dumpfen Ton von sich, Verg.: magna sonare, Hor.: quamvis chordae diversa sonabant, verschieden klangen, Ov. – m. Adi. beim Partiz., saxosus sonans Hypanis, s. Ladewig Verg. georg. 4, 369. – b) insbes.: α) v. einzelnen Buchstaben od. Wörtern, klingen, litterae sonantes, Vokale (Ggstz. insonantes et semisonantes, stumme Buchstaben u. Halbvokale), Apul. de mund. 20: aurifex melius per i sonat quam per u, Vel. Long. 75, 12 K.: nam et ipsum ›cui‹ per ›quoi‹, quo pinguius sonaret, scribebant, Vel. Long. 77, 11 K. – β) v. zusammenhängenden Worten, v. der Rede, klingen, bene, melius, optime sonare, Cic.: ut extrema ex altera parte graviter, ex altera autem acute sonent, Cic. – prägn., sonantia verba, in die Ohren fallend, voll Wohlklang, Plin. ep. 1, 16, 2, – 2) widerhallen, einen Widerhall geben, ripae sonant, Verg. georg. 3, 555: m. adv. Acc. neutr., ter valles cavae sonuere maestum, Sen. Oedip. 583. – II) tr. tönen, a) dem Klange nach, α) den u. den Ton hören lassen, v. Pers.: itinerarium, zum Abmarsch blasen, Amm.: inconditis vocibus inchoatum quiddam et confusum, unvollständige u. verwirrte Töne hören lassen, Cic.: raucum. quiddam, kreischen, Ov.: poëtae pingue quiddam atque peregrinum sonantes (deren Sprache einen schwülstigen u. ausländischen Klang hat), Cic.: vox (Aussprache), in quā nihil sonare aut olere peregrinum, einen fremdartigen Klang oder Anstrich habe, Cic.: sonabit cornua quod vincatque tubas (wird mit seiner Stimme H.u.T. übertönen), Hor.: nec vox hominem sonat, die St. klingt nicht menschlich, Verg. – β) durch die Stimme od. den Ton verraten, anzeigen, furem sonuere iuvenci, Prop. 4, 9, 13: quem morem vocamen sonat, Solin. 30, 7. – b) der Bedeutung nach, bedeuten, re unum, einerlei Bedeutung haben (Ggstz. verbo discrepare), Cic.: quid sonet haec vox, Cic.: quomodo condocentes nihil aliud sonat quam simul docentes, Augustin. – c) dem Inhalte nach: α) übh. erschallen-, ertönen-, hören lassen, euhoë Bacche! Ov.: ut ego semper in ore meo nomen tuum sonem, Hieron.: nec mortale (sterbliche, menschliche Worte) sonans, Verg.; sonant te voce minores, lallen deinen Namen, Sil.: licet alcyones Ceyca suum fluctu leviter plangente sonent, beklagen, Sen poët.: m. folg. dir. Ausruf, ipsa sonant arbusta ›deus ille Menalca‹, Verg.: sive mendaci lyrā voles sonari ›tu pudica etc.‹, Hor.: m. indir. Rede im Akk. u. Infin., Sil. 4, 61. – β) besingen, im Liede preisen, bella, Ov.: aureo plectro mala dura belli, Hor.: te carmina nostra sonabunt, Ov.: lyra te sonabit, Ov.: magno nobis ore sonandus eris, Ov. – γ) ruhmredig erwähnen, rühmen, atavos et atavorum antiqua nomina, Verg. Aen. 12, 529. – / a) Regelm. Formen: sonaverunt, Itala psalm. 45, 4: sonarit, Iuvenc. 4, 570: sonaverint, Tert. ad Scap. 3: sonaturum, Hor. sat. 1, 4, 44. – b) Formen nach der dritten Konjug.: sonere, Acc. tr. 225 u. 470. Lucr. 3, 156 u. 871: sonit, Enn. fr. scen. 181. Acc. tr. 570: sonunt, Enn. ann. 389; fr. scen. 106. Pacuv. tr. 214.
-
8 sono
sono, sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) tönen (ertönen), schallen (erschallen), klingen, rauschen, brausen (erbrausen), krachen, dröhnen, schwirren, klirren, knistern, zischen, a) übh.: quoia vox sonat procul? Plaut.: vox, quae aere icto sonat, Chalcid. Tim.: sonuerunt tympana, Caes.: classica sonant, Verg.: ubique lyraeque tibiaeque et cantus sonant, Ov.: quā numerosa fides quāque aera rotunda Cybebes mitratisque sonant Lydia plectra choris, Prop.: longe sonans Aufidus, Hor.: sonant (es toben) clamore viri, stridoro rudentes, ventorum incursu gravis unda, tonitribus aether, Ov.: sonuit contento nervus ab arcu, Ov.: fraxinus (Lanze) in umero sonuit, Ov.: tela (Pfeile im Köcher) sonant umeris, Ov.: fons sonat a dextra, Ov.: et solido graviter sonat ungula cornu, Verg.: cum subito rauci sonuerunt cardine postes, Prop.: saepe a latere ruentis aedificii fragor sonuit, Sen.: nunc mare nunc silvae Thrëicio aquilone sonant, Hor.: sonabant incendio silvae, krachten, Curt.: hirundo umida circum stagna sonat, schwirrt um usw., Verg.: pennae sonuere per auras, Ov.: in omne latus diffusa sonabat flamma, Ov.: ambusti sonant nervi, Ov.: motae sonuere colubrae, Ov.: spumae sonantes, Ov.: leve nescio quid femineumque sonet, sanft nur, ich weiß nicht wie, und weiblich klinge der Ton, Ov.: sonare inani voce, leere Worte sagen, ein leeres————Wortgeklingel machen, Cic.: sonare citharā, Phaedr.: nunc magno ore sonandum (est), jetzt ertöne das schallende Lied (Loblied), Verg. – m. adv. Acc. neutr., cum corrigia disrupta sonat aridum, knackt, Varro fr.: tale sonat populus, so erbraust das V., Ov.: amnis rauca sonans, dumpf brausend, Verg.: rauca saxa sonabant, gaben einen dumpfen Ton von sich, Verg.: magna sonare, Hor.: quamvis chordae diversa sonabant, verschieden klangen, Ov. – m. Adi. beim Partiz., saxosus sonans Hypanis, s. Ladewig Verg. georg. 4, 369. – b) insbes.: α) v. einzelnen Buchstaben od. Wörtern, klingen, litterae sonantes, Vokale (Ggstz. insonantes et semisonantes, stumme Buchstaben u. Halbvokale), Apul. de mund. 20: aurifex melius per i sonat quam per u, Vel. Long. 75, 12 K.: nam et ipsum ›cui‹ per ›quoi‹, quo pinguius sonaret, scribebant, Vel. Long. 77, 11 K. – β) v. zusammenhängenden Worten, v. der Rede, klingen, bene, melius, optime sonare, Cic.: ut extrema ex altera parte graviter, ex altera autem acute sonent, Cic. – prägn., sonantia verba, in die Ohren fallend, voll Wohlklang, Plin. ep. 1, 16, 2, – 2) widerhallen, einen Widerhall geben, ripae sonant, Verg. georg. 3, 555: m. adv. Acc. neutr., ter valles cavae sonuere maestum, Sen. Oedip. 583. – II) tr. tönen, a) dem Klange nach, α) den u. den Ton hören lassen, v. Pers.: itinerarium, zum Abmarsch blasen, Amm.: inconditis vocibus in-————choatum quiddam et confusum, unvollständige u. verwirrte Töne hören lassen, Cic.: raucum. quiddam, kreischen, Ov.: poëtae pingue quiddam atque peregrinum sonantes (deren Sprache einen schwülstigen u. ausländischen Klang hat), Cic.: vox (Aussprache), in quā nihil sonare aut olere peregrinum, einen fremdartigen Klang oder Anstrich habe, Cic.: sonabit cornua quod vincatque tubas (wird mit seiner Stimme H.u.T. übertönen), Hor.: nec vox hominem sonat, die St. klingt nicht menschlich, Verg. – β) durch die Stimme od. den Ton verraten, anzeigen, furem sonuere iuvenci, Prop. 4, 9, 13: quem morem vocamen sonat, Solin. 30, 7. – b) der Bedeutung nach, bedeuten, re unum, einerlei Bedeutung haben (Ggstz. verbo discrepare), Cic.: quid sonet haec vox, Cic.: quomodo condocentes nihil aliud sonat quam simul docentes, Augustin. – c) dem Inhalte nach: α) übh. erschallen-, ertönen-, hören lassen, euhoë Bacche! Ov.: ut ego semper in ore meo nomen tuum sonem, Hieron.: nec mortale (sterbliche, menschliche Worte) sonans, Verg.; sonant te voce minores, lallen deinen Namen, Sil.: licet alcyones Ceyca suum fluctu leviter plangente sonent, beklagen, Sen poët.: m. folg. dir. Ausruf, ipsa sonant arbusta ›deus ille Menalca‹, Verg.: sive mendaci lyrā voles sonari ›tu pudica etc.‹, Hor.: m. indir. Rede im Akk. u. Infin., Sil. 4, 61. – β) besingen, im Liede preisen, bella, Ov.: aureo plectro————mala dura belli, Hor.: te carmina nostra sonabunt, Ov.: lyra te sonabit, Ov.: magno nobis ore sonandus eris, Ov. – γ) ruhmredig erwähnen, rühmen, atavos et atavorum antiqua nomina, Verg. Aen. 12, 529. – ⇒ a) Regelm. Formen: sonaverunt, Itala psalm. 45, 4: sonarit, Iuvenc. 4, 570: sonaverint, Tert. ad Scap. 3: sonaturum, Hor. sat. 1, 4, 44. – b) Formen nach der dritten Konjug.: sonere, Acc. tr. 225 u. 470. Lucr. 3, 156 u. 871: sonit, Enn. fr. scen. 181. Acc. tr. 570: sonunt, Enn. ann. 389; fr. scen. 106. Pacuv. tr. 214. -
9 dawać
dawać (daję) < dać> (dam) geben; hergeben; dowód liefern; okazję bieten; zysk abwerfen; lekcje, informacje erteilen; wyraz verleihen; cień, ofiarę spenden; koncesję, zezwolenie erteilen; kredyt, ochronę gewähren; ogłoszenie aufgeben;dawać do naprawy reparieren lassen;dawać spokój k-u jemanden in Ruhe lassen;dawać do zrozumienia zu verstehen geben;dawać sobie spokój sich zufrieden geben (z I mit D);nie dawać spokoju keine Ruhe geben;dawać sobie radę zurechtkommen (z I mit D);dawać za wygraną sich geschlagen geben;dawać popalić k-u fam. jemanden zusammenstauchen;dawać znać Bescheid sagen;dawać znać o sobie von sich hören lassen;dawać się (być możliwym) (inf +) lassen;(nie) dawać się otworzyć sich (nicht) öffnen lassen;dawać się słyszeć zu hören sein;dawać się we znaki k-u jemandem zusetzen;nie dawać się sich nicht unterkriegen lassen -
10 høre
jeg har hørt hende synge ich habe sie singen hören ( oder gehört);hør, hvad var det? horch, was war das?;hør nu her! hör mal (zu)!;hør!, (det er) hørt! Zuruf: sehr richtig!;jeg har aldrig hørt mage! so was habe ich ja noch nie gehört!; unerhört;den, der ikke vil høre, må føle wer nicht hören will, muss fühlen;det lader sig høre das lässt sich hören;som det sig hør og bør wie es sich gehört;høre ad, høre sig for sich erkundigen, nachfragen;høre efter hinhören, zuhören;jeg måtte høre for det es wurde mir vorgeworfen;(ikke) lade høre fra sig (nichts) von sich hören lassen;høre hen, høre hjemme hingehören;høre ind under, høre med til (mit) dazugehören;høre op aufhören;høre sammen zusammengehören;høre til ngt. zu etwas gehören;der hører mod til dazu gehört Mut;det hører fortiden til das gehört der Vergangenheit an;det hører sig til es gehört sich -
11 cano
cano, cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ich töne, got. hana, Hahn), Töne von sich geben, tönen, I) intr.: A) mit der Stimme, 1) v. Menschen, singen, canere voce, Cic. u. Gell.: canere ad tibicinem, Cic.: simplex canendi ratio, Quint. – u. in der Rhetor. von fehlerhafter singender Aussprache des Redners, singen, cum inclinatā ululantique voce more Asiatico canere coepisset, quis eum ferret etc., Cic. or. 27. – 2) von Tieren, a) v. Vögeln, singen, schlagen, merula canit aestate, hieme balbutit, Plin. – od. heulen, v. der Eule, Varr. LL. – krähen, v. Hahn, v. Raben, v. der Krähe, Cic. u.a.: u. so gallina cecinit, krähte wie ein Hahn (als Portentum), Ter. – b) v. Fröschen, quaken, Plin. 8, 227. – B) musikalisch ertönen, sich hören lassen, 1) v. Menschen, auf etw. spielen, blasen, a) übh.: c. fidibus, Cic.: nervis, Augustin.: tibiā, Quint.: conchā (v. Triton), Plin.: citharā ludicrum in modum, Tac.: harum una voce, alia tibiis, tertia lyrā canebat, Myth. Lat. 2, 101: bene, male, Plin. ep.: absurde, Cic. – b) insbes., als milit. t. t., canere receptui, zum Rückzuge blasen, s. 1. receptus. – 2) v. Instrumenten, ertönen, tubae utrimque canunt, Plaut.: tubae cornuaque cecinerunt, Liv.: signum od. classicum canit, das Zeichen zum Aufbruch, Angriff usw. ertönt Acc. fr., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 4, 31, 3. Fabri Liv. 23, 16, 12): symphonia canit, Cic.: lyra canit, Iul. Val.: m. Adv., torvum canentibus classicis, Amm. – 3) v. Örtl., ertönen, silvae canunt undique avibus, Lucr. 1, 256. – II) tr.: A) mit der Stimme singen, 1) mit homogenen Objekten, singen, od. Singbares verfertigen = in Musik setzen, komponieren, carmen, Cic.: suo ritu carmen, Curt.: versus, Cic.: neniam, Suet.: verba ad certos modos, Ov. – 2) mit besondern, bestimmten Objekten, a) v. Menschen, singen, besingen, singend verherrlichen, im Liede preisen, ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic.: suas et imperatoris laudes, Liv.: laudem victorum, Phaedr.: seu deos regesve canit (Pindarus), Hor.: reges et proelia, Verg.: regum facta, Hor.: maxima bella et clarissimos duces, Quint. – dann auch preisen, verherrlichen übh. (ohne an Gesang od. Gedicht zu denken), amicitiam suam et Metrodori gratā commemoratione, Sen. ep. 79, 15. – b) v. Tieren, hören lassen, verkünden, anser Gallos adesse canebat, Verg.: et veterem in limo ranae cecinere querelam (nach alter Weise gesprochen kekinere kuerelam, Nachahmung des aristophonischen βρεκεκεκέξ), Verg. – B) auf einem musikalischen Instrumente: a) von Menschen, spielen, blasen, canere classicum, Caes., od. signum, Liv., den Soldaten mit der Trompete das Zeichen geben (zur Versammlung, zum Abmarsche usw.): so auch bellicum c., s. bellicus: intus c. omnia, alles auf der innern Seite der Cithara spielen (vom aspendischen Citharaspieler), Cic. II. Verr. 1, 53; dah. sprichw., hoc carmen hic tribunus plebis non vobis, sed sibi intus canit, d.h. denkt bei diesen Äußerungen bloß an seinen eigenen Vorteil, Cic. agr. 2, 68. – b) von der Musik, tönen, ertönen lassen, Quint. 1, 10, 24. – C) übtr., übh. (urspr. in Versen, dann auch in Prosa) verkünden, a) von Gottheiten, Sehern, Orakeln u. deren Priestern, Weissagevögeln usw. = als Weissagung, Warnung, Orakel verkünden, weissagen, vorhersagen (s. Bünem. Lact. 1, 4, 3. p. 25), ut haec quae nunc fiunt canere di immortales viderentur, Cic.: ut caneret fera fata Nereus, Hor.: quod puero canit anus, Hor. – m. folg. Acc. u. Infin., te mihi mater, veridica interpres deûm, aucturum caelestium numerum cecinit, Liv.: nec ei cornix canere potuit recte eum facere, quod etc., keine Krähe konnte ihn belehren, Cic. – b) von Lehrern (Philosophen), als Lehre verkünden, vortragen, c. praecepta, Hor.: quae diu latuere, canam, Ov.; vgl. Orelli Hor. sat. 2, 4, 11. – c) v. der Fama = ausposaunen, Fama facta atque infecta canens, Verg. Aen. 4, 190: Fama digna atque indigna canit, Val. Flacc. 2, 117. – / arch. Perf. canui, nach Serv. Verg. georg. 2, 384: canerit, Augustal. libri bei Fest. 270 (a) 32: Fut. canebo, Itala (Lugd.) iud. 7, 18. – synkop. Imperat. cante für canite, Vers. Sal. b. Varr. LL. 7, 27. – Partic. Fut. act. ungew. canitūrus, Vulg. apoc. 8, 13. – Genet. Plur. des Partic. Praes. canentum, Lucr. 4, 583 u. 5, 1383. Coripp. Iustin. 3, 42. – canīt gemessen, b. Verg. Aen. 7, 398.
-
12 recino
recino, ere (re u. cano), I) widertönen, widerhallen, A) intr.: in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius, Cic. Brut. 171: parra recinens, ihren hallenden Ruf hören lassend, Hor. carm. 3, 27, 1. – B) tr. widertönen-, widerhallen lassen, a) v. Echo, cuius recinet iocosa nomen imago, Hor. carm. 1, 12, 3. – b) als Sänger auf einen Gesang gleichsam als Echo widertönen lassen, im Gegengesang-, im Wechselgesang preisen, curvā lyrā Latonam, Hor. carm. 3, 28, 11. – c) wie ein Echo fort und forterschallen-, -hören lassen, haec recinunt iuvenes dictata senesque, finden Anklang bei jung u. alt, Hor. ep. 1, 1, 55. – II) widerrufen, increpitu indignatum amorem recinendo placare, Apul. de deo Socr. 19.
-
13 cano
cano, cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ich töne, got. hana, Hahn), Töne von sich geben, tönen, I) intr.: A) mit der Stimme, 1) v. Menschen, singen, canere voce, Cic. u. Gell.: canere ad tibicinem, Cic.: simplex canendi ratio, Quint. – u. in der Rhetor. von fehlerhafter singender Aussprache des Redners, singen, cum inclinatā ululantique voce more Asiatico canere coepisset, quis eum ferret etc., Cic. or. 27. – 2) von Tieren, a) v. Vögeln, singen, schlagen, merula canit aestate, hieme balbutit, Plin. – od. heulen, v. der Eule, Varr. LL. – krähen, v. Hahn, v. Raben, v. der Krähe, Cic. u.a.: u. so gallina cecinit, krähte wie ein Hahn (als Portentum), Ter. – b) v. Fröschen, quaken, Plin. 8, 227. – B) musikalisch ertönen, sich hören lassen, 1) v. Menschen, auf etw. spielen, blasen, a) übh.: c. fidibus, Cic.: nervis, Augustin.: tibiā, Quint.: conchā (v. Triton), Plin.: citharā ludicrum in modum, Tac.: harum una voce, alia tibiis, tertia lyrā canebat, Myth. Lat. 2, 101: bene, male, Plin. ep.: absurde, Cic. – b) insbes., als milit. t. t., canere receptui, zum Rückzuge blasen, s. receptus. – 2) v. Instrumenten, ertönen, tubae utrimque canunt, Plaut.: tubae cornuaque cecinerunt, Liv.: signum od. classicum canit, das Zeichen zum Aufbruch, Angriff usw. ertönt Acc. fr., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 4, 31, 3. Fabri Liv. 23, 16, 12): symphonia canit, Cic.: lyra canit,————Iul. Val.: m. Adv., torvum canentibus classicis, Amm. – 3) v. Örtl., ertönen, silvae canunt undique avibus, Lucr. 1, 256. – II) tr.: A) mit der Stimme singen, 1) mit homogenen Objekten, singen, od. Singbares verfertigen = in Musik setzen, komponieren, carmen, Cic.: suo ritu carmen, Curt.: versus, Cic.: neniam, Suet.: verba ad certos modos, Ov. – 2) mit besondern, bestimmten Objekten, a) v. Menschen, singen, besingen, singend verherrlichen, im Liede preisen, ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic.: suas et imperatoris laudes, Liv.: laudem victorum, Phaedr.: seu deos regesve canit (Pindarus), Hor.: reges et proelia, Verg.: regum facta, Hor.: maxima bella et clarissimos duces, Quint. – dann auch preisen, verherrlichen übh. (ohne an Gesang od. Gedicht zu denken), amicitiam suam et Metrodori gratā commemoratione, Sen. ep. 79, 15. – b) v. Tieren, hören lassen, verkünden, anser Gallos adesse canebat, Verg.: et veterem in limo ranae cecinere querelam (nach alter Weise gesprochen kekinere kuerelam, Nachahmung des aristophonischen βρεκεκεκέξ), Verg. – B) auf einem musikalischen Instrumente: a) von Menschen, spielen, blasen, canere classicum, Caes., od. signum, Liv., den Soldaten mit der Trompete das Zeichen geben (zur Versammlung, zum Abmarsche usw.): so auch bellicum c., s. bellicus: intus c. omnia, alles auf der innern Seite der Ci-————thara spielen (vom aspendischen Citharaspieler), Cic. II. Verr. 1, 53; dah. sprichw., hoc carmen hic tribunus plebis non vobis, sed sibi intus canit, d.h. denkt bei diesen Äußerungen bloß an seinen eigenen Vorteil, Cic. agr. 2, 68. – b) von der Musik, tönen, ertönen lassen, Quint. 1, 10, 24. – C) übtr., übh. (urspr. in Versen, dann auch in Prosa) verkünden, a) von Gottheiten, Sehern, Orakeln u. deren Priestern, Weissagevögeln usw. = als Weissagung, Warnung, Orakel verkünden, weissagen, vorhersagen (s. Bünem. Lact. 1, 4, 3. p. 25), ut haec quae nunc fiunt canere di immortales viderentur, Cic.: ut caneret fera fata Nereus, Hor.: quod puero canit anus, Hor. – m. folg. Acc. u. Infin., te mihi mater, veridica interpres deûm, aucturum caelestium numerum cecinit, Liv.: nec ei cornix canere potuit recte eum facere, quod etc., keine Krähe konnte ihn belehren, Cic. – b) von Lehrern (Philosophen), als Lehre verkünden, vortragen, c. praecepta, Hor.: quae diu latuere, canam, Ov.; vgl. Orelli Hor. sat. 2, 4, 11. – c) v. der Fama = ausposaunen, Fama facta atque infecta canens, Verg. Aen. 4, 190: Fama digna atque indigna canit, Val. Flacc. 2, 117. – ⇒ arch. Perf. canui, nach Serv. Verg. georg. 2, 384: canerit, Augustal. libri bei Fest. 270 (a) 32: Fut. canebo, Itala (Lugd.) iud. 7, 18. – synkop. Imperat. cante für canite, Vers. Sal. b. Varr. LL. 7, 27. – Partic. Fut. act. ungew. canitūrus,————Vulg. apoc. 8, 13. – Genet. Plur. des Partic. Praes. canentum, Lucr. 4, 583 u. 5, 1383. Coripp. Iustin. 3, 42. – canīt gemessen, b. Verg. Aen. 7, 398. -
14 recino
recino, ere (re u. cano), I) widertönen, widerhallen, A) intr.: in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius, Cic. Brut. 171: parra recinens, ihren hallenden Ruf hören lassend, Hor. carm. 3, 27, 1. – B) tr. widertönen-, widerhallen lassen, a) v. Echo, cuius recinet iocosa nomen imago, Hor. carm. 1, 12, 3. – b) als Sänger auf einen Gesang gleichsam als Echo widertönen lassen, im Gegengesang-, im Wechselgesang preisen, curvā lyrā Latonam, Hor. carm. 3, 28, 11. – c) wie ein Echo fort und forterschallen-, -hören lassen, haec recinunt iuvenes dictata senesque, finden Anklang bei jung u. alt, Hor. ep. 1, 1, 55. – II) widerrufen, increpitu indignatum amorem recinendo placare, Apul. de deo Socr. 19. -
15 Перфект
Партицип II образуется:1. У слабых глаголов при помощи:приставки ge- или без неё* + основы глагола + суффикса -(e)t**arbeiten ge- + arbeit + -etmachen ge- + mach + -tverarbeiten verarbeit + -et* Образование партиципа II глаголов без приставки ge- см. п. 5, Примечание, с. 114.** Суффикс -etпартицип II имеет, если основа глагола заканчивается на• -d, -t: geredetТакже: baden, bilden, blenden, kleiden, melden, reden, schaden, schmieden, spenden, verschwenden, zünden; achten, arbeiten, bedeuten, bereiten, bluten, deuten, dichten, fasten, sich fürchten, heiraten, hüten, kosten, lasten, leiten, leisten, mästen, retten, richten, röten, schalten, tasten, trösten, warten (перевод см. п. 3, с. 106)Также: ebnen, öffnen, ordnen, rechnen, regnen, zeichnen (перевод см. п. 3, с. 106)Но: gefilmt, gelernt (так как l или r)2. У сильных глаголов при помощи:liegen ge- + leg + -ensprechen ge- + sproch + -enversprechen versproch + -en* Как и у слабых глаголов, см. выше.** У большинства сильных глаголов в партиципе II изменяется гласный основы (в некоторых случаях и согласный).Партицип II сильных глаголов указывается в словаре, и его следует запоминать.3. У смешанных глаголов при помощи приставки ge-, основы глагола (часто с изменением гласного) и суффикса -(e)t:brennen - гореть - gebranntkennen - знать - gekanntnennen - называть - genanntrennen - бежать, мчаться - geranntsenden - посылать - gesandtsenden - передавать по радио - gesendetwenden - переворачивать, разворачивать(ся) - gewendetwenden - поворачивать (в определённом направлении) - gewandt / gewendetsich wenden - меняться, перемениться - gewendetsich wenden - поворачиваться, оборачиваться - gewandt / gewendetsich wenden - обращаться к кому-либо - gewandt / gewendetdenken - думать - gedachtbringen - приносить - gebrachtwissen - знать - gewusst4. У всех модальных глаголов, а также глаголов brauchen, fühlen, hören, lassen, lehren, lernen, sehen, spüren, если они употребляются с инфинитивом I другого глагола, то после него вместо партиципа II стоит инфинитив I вышеперечисленных глаголов (старая форма партиципа II):Er hat sich einen Anzug nähen lassen. - Он заказал себе костюм.Das hätten Sie nicht zu tun brauchen. - Вам не следовало бы этого делать.Sie hat mich kommen sehen. - Она видела, что (как) я пришел.Если эти глаголы употребляются без инфинитива I другого глагола (то есть в самостоятельном значении), то партицип II всех модальных глаголов, а также глаголов brauchen, fühlen, hören, lehren, lernen, spüren образуется, как у слабых глаголов: gebraucht, gefühlt, gehört, gelehrt, gelernt, gespürt, gewollt; а глаголов lassen, sehen, как у сильных: gelassen, gesehen.5. У некоторых глаголов, имеющих один и тот же инфинитив I, партицип II образуется по слабому типу, если они переходные, и по сильному, если они непереходные. От этого зависит и значение глагола:испугаться - erschrocken непереходный глаголиспугать - erschreckt переходный глаголвисеть - gehangen непереходный глаголвешать - gehängt переходный глагол1. Приставка ge- отсутствует в партиципе II глаголов:• с неотделяемыми приставками be-, ge-, er-, ent-, emp-, miss-, ver-, voll-, zer-:bearbeiten - обрабатывать - bearbeitetbegegnen - встретить - begegnetbeginnen - начинать - begonnengebären - рожать - geborengedeihen - расти, преуспевать - gediehengestehen - признавать(ся) - gestandengeschehen - случаться - geschehengelingen - удаваться - gelungengewinnen - выигрывать - gewonnenerzählen - рассказывать - erzähltentladen - разгружать, разряжать - entladenempfangen - принимать, зачинать, встречать - empfangenerklären - разъяснять - erklärtmissverstehen - ложно понимать - missverstandenverschieben - сдвигать, переносить, откладывать - verschobenvollbringen - совершить (подвиг), выполнять - vollbrachtvollenden - завершать, заканчивать - vollendetzerbrechen - разбивать - zerbrochen и др.(см. 7.3.2, с. 326)• на -ieren, -eien:demonstrieren - демонстрировать - demonstriertdiskutieren - дискутировать - diskutiertinteressieren - интересовать - interessiertreparieren - ремонтировать - repariertprophezeien - пророчить, предсказывать - prophezeit• у которых ударение падает не на первый слог:kredénzen - подносить (вино), потчевать - kredénztposáunen - разгласить / раструбить - posáuntrumóren - шуметь (разг.) rumórtspektákeln - скандалить, шуметь - spektákeltstibítzen - стянуть, стибрить (разг.) stibítztschmarótzen - поразитировать, жить за чужой счёт - schmarótzt• с неотделяемой и отделяемой приставкой:abbestellen - отменять заказ - abbestelltanerkennen - признавать - anerkanntvorbereiten - готовить - vorbereitet• с отделяемыми приставками, образованными от глаголов с ударением не на первом слоге:ausposaunen (разг.) раструбить, раззвонить, растрезвонить - ausposannteinstudieren - заучивать; разучивать; выучивать - einstudiertdurchtrainieren - натренировать - durchtrainiert2. В партиципе II глаголов с отделяемыми приставками ab-, an-, auf-, aus-, bei-, da(r)-, ein-, empor-, fort-, her-, hin-, los-, mit-, nach-, nieder-, vor-, weg-, weiter-, wieder-, zu- префикс ge- стоит между отделяемой приставкой и основой глагола:abnehmen - снимать, отнимать, похудеть - abgenommenaufstehen - встать - aufgestandeneinschlafen - уснуть - eingeschlafenloslassen - освобождать, выпускать - losgelassenmitbringen - принести с собой - mitgebrachtzumachen - закрыть - zuge macht3. У составных глаголов с неотделяемой первой частью и ударением на первый слог ge- стоит в начале слова:frühstücken - завтракать gefrühstücktréchtfertigen - оправдывать gerechtfertigtkénnzeichnen - отмечать, характеризовать gekennzeichnetwétteifern - состязаться, соревноваться ge wetteifert4. У составных глаголов с отделяемой первой частью и ударением на первый слог ge- стоит между отделяемой частью и корнем:teilnehmen - принимать участие - teilgenommenfreisprechen - оправдывать - freigesprochenbloßstellen - разоблачать, компрометировать - bloßgestelltgutmachen - исправлять, поправлять (ошибку) - gutgemachttotschlagen - убить (нанося удары) - totgeschlagenfernsehen - смотреть телевизор - fernge sehenliebkosen - ласкать, миловать - liebkost/geliebkostoffenbaren - поведать, сознаться - offenbart / geoffenbartróboten - гнуть спину, вкалывать - geróbetet / robótetich habe gemacht ich bin gekommendu hast gemacht du bist gekommener, sie, es hat gemacht er, sie, es ist gekommenwir haben gemacht wir sind gekommenihr habt gemacht ihr seid gekommensie, Sie haben gemacht sie, Sie sind gekommenПерфект с вспомогательным глаголом haben образуют:1. Переходные глаголы, то есть глаголы, требующие дополнения в аккузативе без предлога (даже если это дополнение в предложении отсутствует):Er hat langsam gegessen. - Он ел медленно.Глаголы владения, получения, содержания, меры, наличия, которые иногда не относят к переходным, а выделяют в особую группу „псевдопереходных“ (pseudotransitive Verben) (хотя эти глаголы имеют дополнение в аккузативе, которое, в свою очередь, при преобразовании в пассивную конструкцию не может стать подлежащим. Следовательно от таких глаголов пассив не образуется, см. с. 130). К ним относятся: behalten оставлять, сохранять, bekommen получать, erhalten получать, es gibt имеется, enthalten содержать (в себе), umfassen содержать (в себе):Der Student hat eine gute Note bekommen. - Студент получил хорошую оценку.Das Paket hat viele Geschenke enthalten. - В посылке было много подарков.2. Непереходные глаголы:• обозначающие действие (, состояние, процесс) в его течении, не предусматривающее предела или результата в своём протекании, не ограниченное во времени. Такие глаголы называют непредельными, дуративными или имперфективными: arbeiten работать, hängen висеть, lachen смеяться, leben жить, liegen лежать, schlafen спать, sitzen сидеть, stehen стоять, wachen бодрствовать, wohnen проживать и др.:Sie hat am Fenster gestanden. - Она стояла у окна.Wo hast du gesteckt? - Куда ты делся / запропастился?• требующие дополнения в дативе (см. 2.11.3, с. 198-201) и предложного дополнения (см. 2.11.9, с. 209):Er hat auf meine Frage geantwortet. - Он ответил на мой вопрос.Sie hat ihm für die Blumen gedankt. - Она поблагодарила его за цветы.auffallen бросаться в глаза, ausweichen уступать дорогу, begegnen встречать, beikommen приближаться, beitreten вступать (в организацию), bleiben оставаться, einfallen приходить на ум, entgehen уходить от кого-либо, entrinnen избегать кого-либо, folgen следовать, идти за кем-либо, gelingen удаваться; ладиться, glücken удаться, посчастливиться, misslingen не удаваться, missraten не удаваться, nachlaufen бежать (вслед), гнаться (за кем-либо), passieren случаться, происходить, weichen отклоняться (в сторону); уклоняться:Ich bin ihm begegnet. - Я встретил его.• обозначающие начало и конец действия: anfangen, beginnen начинать, aufhören прекращать, enden кончаться, оканчиваться, einsetzen начинаться, aussetzen останавливаться(например, о пульсе), давать перебои (в технике):Die Autofahrt hat gut begonnen und böse geendet. - Поездка на автомобиле хорошо началась и плохо закончилась.Der Motor hat ausgesetzt. - Двигатель перестал работать.3. Возвратные глаголы, в том числе движения, у которых sich стоит в аккузативе (с. 175):Er hat sich in der Stadt verlaufen. - Он заблудился в городе.sich ausweichen - избегать друг другуsich entgegenkommen - идти навстречу друг другуsich näher kommen - сближаться с кем-либоEr ist sich in der fremden Stadt ziemlich hilfslos vorgekommen. - Он в чужом городе чувствовал себя довольно безпомощным.Wir sind uns / einander zufällig begegnet. - Мы случайно встретились.Также с sein образуется перфект глаголов, входящих в состав выражений:sich um den Hals fallen - броситься друг другу на шею (от радости)sich auf die Nerven gehen - действовать друг другу на нервыsich in die Quere kommen - стать друг другу поперёк дорогиsich in den Rücken fallen - наносить друг другу удар в спинуsich aus dem Weg gehen - избегать друг другуsich über den Weg laufen - перебежать дорогу друг другуSie sind sich in die Haare geraten. - Они вцепились друг другу в волосы.4. Модальные глаголы (Modalverben) (см. 2.7, c. 160 -171):Er hat nichts kaufen können. - Он ничего не смог купить.5. Безличные глаголы (см. 2.9, п. 1, с. 179):и личные глаголы в безличном употреблении (см. 2.9, п. 2, с. 179):Es hat sich um diese Frage gehandelt. - Речь шла об этом вопросе.Es ist auf eine schnelle Entscheidung angekommen. (es kommt auf … an) - Это зависело от быстрого принятия решения. (зависеть от …)1. Непереходные глаголы движения (intransitive Verben der Fortbewegung), обозначающие изменение местоположения (то есть передвижение/перемещение):abreisen, verreisen уезжать, reisen путешествовать, wandeln ходить, бродить, wandern путешествовать пешком, бродить, кочевать, aufstehen вставать, aussteigen выходить (из транспорта), eintreffen прибывать, einsteigen входить (в транспорт), fahren ехать, fallen падать, fliegen лететь, fliehen убегать, gehen идти, kommen приходить, marschieren маршировать и др.:Er ist für ein paar Tage verreist. - Он уехал на несколько дней.Er ist von seinem Platz aufgestanden. - Он встал со своего места.Er ist mit dem Auto gefahren. - Он поехал на автомобиле.Sie ist zu Fuß gegangen. - Она пошла пешком.Ich bin nach Berlin geflogen. - Я улетел в Берлин.Sie ist gestern in Bonn eingetroffen. - Она вчера прибыла в Бонн.а) Некоторые глаголы могут обозначать движение без изменения и с изменением местоположения. В первом случае перфект образуется с haben:Wir haben den ganzen Abend getanzt. - Мы танцевали весь вечер.Ein Auto hat am Kran gependelt. - Автомобиль при погрузке краном, словно маятник, качался из стороны в сторону.во втором случае (то есть с изменением месиоположения) – с sein:Das junge Paar ist durch den Saal getanzt. - Молодая пара протанцевала из одного конца зала в другой.Herr Müller ist ständig zwischen Wohnort und Arbeitsplatz gependelt. - Господин Мюллер каждый день ездил на работу в другой город / населённый пункт.б) Глаголы fahren ехать, ездить, laufen бежать, reiten ездить верхом; скакать на лошади в устойчивых сочетаниях с существительным в аккузативе без артикля образуют перфект с sein. Аккузатив выражает здесь не прямое дополнение, а имеет обстоятельственный характер и отвечает на вопросы „womit?“, „wie?“:Auto (Bus, Zug usw., Motorrad, Mofa, Rad, Schlitten, Lift, Boot, Karussell, Riesenrad, Kolonne, Schritt usw.) fahren - ездить на машине (автобусе, поезде и т.д., мотоцикле, мопеде, велосипеде, на санках, лифте, лодке, карусели, колесе обозрения / чёртовом колесе, колонной, шагом и т.д)Ski (Schlittschuh, Rollschuh) laufen - бегать на лыжах (коньках, кататься на роликовых коньках)Galopp (Schritt, Trab) reiten - скакать галопом (ехать шагом, рысью)Wir sind früher oft auf dem Teich Schlittschuh gelaufen. - Мы раньше на пруду часто катались на коньках.в) Глаголы laufen бежать и springen прыгать образуют перфект с sein, если они обозначают движение с изменением местоположения (см. п. 1, с. 117):Die Katze ist auf den Tisch gesprungen. - Кошка запрыгнула на стол.или если это движение рассматривается (автором) как перемещение (см. п. г, с. 119):Wir sind im Urlaub viel (jeden Tag - fünf Stunden) gelaufen. - Во время отпуска мы ходили пешком много (каждый день по пять часов).Если речь идёт о времени, других результатах на спортивных состязаниях, а также выражающих их словах, например, die Zeit время, der Rekord рекорд и т.д., названии выполненных элементов ( der Salto), стоящих в аккузативе, то перфект этих глаголов, а также глагола schwimmen плавать может образовываться с haben, с haben или sein / sein или haben:Er hat/ist heute einen neuen Rekord (die beste Zeit) gelaufen. - Он сегодня установил новый рекорд (показал самое лучшее время) в беге.Er hat/ist 10,1 Sekunden gelaufen. - Он пробежал за 10,1 секунды.Der Sprinter ist/hat die 100 Meter in 10,1 Sekunden gelaufen. - Спринтер пробежал 100 метров за 10,1 секунды.Er ist/hat in diesem Jahr die 5,80 m schon zweimal gesprungen. - Он в этом году уже дважды прыгнул на 5,80 метра.Er ist/hat einen Salto gesprungen. - Он сделал сальто.Er ist/hat 5,40 m (einen neuen Rekord) gesprungen. - Он прыгнул на 5,40 м (установил новый рекорд по прыжкам в длину).Er hat/ist einen neuen Rekord (neue Bestzeit) geschwommen. - Он установил новый рекорд (побил свой рекорд по времени) в плавании.В некоторых случаях перфект может образовываться только с sein:Er ist die Strecke in 48 Sekunden geschwommen. - Он проплыл дистанцию за 48 секунд.В переносном значении, а также в возвратном значении глагол laufen образует перфект при помощи глагола haben:Er hat sich müde (außer Atem) gelaufen. - Я устал (запыхался) от бега.г) Некоторые глаголы движения обозначают занятие спортом, например, klettern лазать, лезть, взбираться, заниматься скалолазанием, reiten ездить верхом, paddeln кататься (на байдарке, каноэ), rodeln кататься на санях (с гор), заниматься санным спортом, rudern грести, плыть на вёслах, schwimmen плавать, segeln плавать, плыть, идти под парусом, заниматься парусным спортом, surfen заниматься серфингом. Перфект этих глаголов образовывается при помощи глагола sein, если это движение рассматривается (автором) как перемещение и в предложении часто имеется обстоятельство места:Er ist an den Seilen geklettert. - Он лазил / занимался лазанием по канату.Er ist regelmäßig auf dem See gesegelt (gerudert, gesurft, gepaddelt). - Он регулярно на озере занимается парусным спортом (греблей, серфингом, тренируется на байдарке).Sie ist im Bad geschwommen. - Она плавала в бассейне.или цели:Er ist in den Graben gerodelt. - Он заехал на санях в канаву / кювет. - Er ist zur Insel gerudert (gesegelt). - Он поплыл к острову на вёсельной (парусной) лодке.Er ist ans Ufer (zur Insel, über den See, über den Fluss) geschwommen. - Он поплыл к берегу (острову, через озеро, реку).Перфект вышеперечисленных глаголов образовывается с haben, если подчёркивается длительность:Er hat den ganzen Tag (mehrere Stunden) geritten (gerodelt, gesegelt, gesurft, gepaddelt). - Он весь день (несколько часов) занимался конным (санным, парусным спортом, серфингом, тренировался на байдарке).Er hat im vergangenen Sommer viel geschwommen. - Он прошлым летом много плавал.или образ действия:Однако перфект этих глаголов может образовываться с sein, то есть вместо:в устной и письменной речи чаще можно встретить:При сочетании этих глаголов с существительным в аккузативе в определённых случаях их перфект образовывается при помощи haben:Er hat/ist ein Rennen (ein Turnier) geritten. - Он участвовал в скачках (турнире по конному спорту).Er hat eine Regatta gesegelt. - Он принимал участие в парусной регате.2. Непереходные глаголы, обозначающие изменение состояния (Zustandsveränderung):• и указывающие на начало действия: aufblühen расцветать, aufwachen, erwachen просыпаться, einschlafen засыпать, entstehen возникать:Er ist eingeschlafen (aufgewacht). - Он заснул / проснулся.Dieses Buch ist unter Mitwirkung von Dr. Stuckert entstanden. - Эта книга вышла при участии д-ра Штуккерта.• и указывающие на окончание действия или процесса: aufgehen в(о)сходить (о светилах), genesen выздоравливать, erkranken заболеть, erröten (по)краснеть, ertrinken (у)тонуть, ersticken задыхаться, erfrieren (о)коченеть, zufrieren замерзать, покрываться льдом, krepieren, verenden издыхать (о животных), sinken (за)тонуть, sterben умирать, untergehen тонуть, рушиться, погибать, umkommen погибать, vergehen умирать, погибать, verfallen разрушаться, wachsen расти и др.:Die „Titaniс“ ist 1914 gesunken. - „Титаник“ затонул в 1914 году.Das Theater ist abgebrannt. - Театр сгорел.Das Haus ist ziemlich verfallen. - Дом изрядно разрушился / пришёл в упадок.Sie ist 5 Zentimeter gewachsen. - Она выросла на 5 сантиметров.Der Baum ist krumm gewachsen. - Дерево выросло кривым.а) Некоторые непереходные глаголы, обозначающие изменение состояние образуют перфект с глаголом haben:Sie hat in der letzten Zeit stark abgenommen ( zugenommen ). - Она в последнее время сильно похудела (поправилась).Die schulerischen Leistungen meines Sohnes haben in diesem Schuljahr nachgelassen. - Успеваемость моего сына в школе в этом учебном году ухудшилась.б) Перфект некоторых глаголов, хотя и показывают изменение состояния, может образовываться при помощи глаголов haben или sein. Это зависит от того, что имеется в виду: процесс ( haben) или результат ( sein):Mein Freund ist schnell gealtert. - Мой друг быстро состарился.Der Wein hat gegoren. - Вино бродило.Der Wein ist gegoren. - Вино забродило.3. Глаголы sein быть, werden становиться, bleiben оставаться, begegnen встречать, folgen следовать, erscheinen (по)являться, gedeihen (хорошо) расти, развиваться; „событийные глаголы“ (Ereignisverben, употребляются в 3-м лице единственного числа с подлежащим, выраженным неодушествлённым существительным или es, кроме geraten in… попасть в …): auftreten появляться, возникать, eintreten случаться, происходить, erfolgen происходить, fehlschlagen не удаваться, не сбываться, gelingen удаваться, misslingen не удаваться, geschehen, passieren случаться, glücken удаваться, посчастливиться, missglücken не удаваться, не посчастливиться, missraten не удаваться, scheitern потерпеть неудачу, schief gehen не удаваться, unterbleiben не состояться, j-m unterlaufen вкрадываться (об ошибке), verlaufen проходить, vorfallen, vorkommen случаться, j-m widerfahren, j-m zustoßen случаться с кем-либо:Sie ist Dolmetscherin gewesen. - Она была переводчицей.Er ist Offizier geworden. - Он стал офицером.Er ist lange wach geblieben. - Он долго бодрствовал / не спал.Ich bin ihr begegnet. - Я встретил её.Sie ist meinem Rat gefolgt. - Она последовала моему совету.Er ist nicht zum Frühstück erschienen. - Он не явился на завтрак.Die Verhandlungen sind sehr weit gediehen. - Переговоры намного продвинулись.Was ist ihr passiert / geschehen? - Что с ней случилось?Das ist ihr gelungen / misslungen. - Это ей удалось / не удалось.Die Torte ist dir gut geglückt. - Торт у тебя удался на славу.Der Kuchen ist missraten. - Пирог не удался.Das ist seit 100 Jahren nicht vorgekommen. - Такое не происходило уже сто лет.Некоторые „событийные глаголы“ образуют перфект при помощи глагола haben: К ним относятся: sich ereignen происходить; klappen (разг.) ладиться, идти налад, клеиться, stattfinden состояться:Alles hat (großartig) geklappt. - Всё (великолепно) удалось / получилось.Das Konzert hat gestern stattgefunden. - Концерт состоялся вчера.Der Junge hat die Rose abgebrochen. - Мальчик сломал розу.Die Rose ist abgebrochen. - Роза сломалась.Der Radfahrer ist in eine Nebenstraße gebogen. - Велосипедист cвернул в переулок / на боковую улицу.Ich habe den Draht gebogen. - Я согнул проволоку.Das Eis ist gebrochen. - Лед сломан / тронулся.Er hat den Zweig in zwei Teile gebrochen. - Он переломал ветку пополам.Er ist durch die Straßen gebummelt. - Он бродил по улицам.Er hat ein Semester lang gebummelt. - Он лодырничал весь семестр.Das Wasser ist in den Keller gedrungen. - Вода проникла в подвал.Er hat auf die Einhaltung des Vertrages gedrungen. - Он настоял на соблюдении договора.Das Auto ist in die Talstraße eingelenkt. - Машина повернула на Тальштрассе.Man hat die Rakete in eine andere Bahn (ein)gelenkt. - Ракету направили на другую траекторию.Er ist nach Deutschland gefahren. - Он уехал в Германию.Wir sind nach Frankfurt gefahren. - Мы поехали во Франкфурт.Ich habe noch nie einen Mercedes gefahren. - Я никогда ещё не водил „Мерседес“.Er hat den Wagen in die Garage gefahren. Он поставил машину в гараж.Ich habe sie nach Hause gefahren. - Я отвёз её домой.Er ist um 10 Uhr fortgefahren. - Он уехал в 10 часов.Er hat den Schrank fortgefahren. - Он увёз шкаф.Wir sind nach Minsk geflogen. - Мы полетели в Минск.Sie ist nach Paris geflogen. - Она улетела в Париж.Der Pilot hat die Maschine (die Boeing 737) nach Bonn geflogen. - Пилот вёл самолёт (Боинг 737) в Бонн.Er hat den Hubschrauber geflogen. - Он вёл вертолёт.Der See (der Boden) ist gefroren. - Озеро замёрзло (земля замёрзла).Wir haben gefroren. - Мы мёрзли. / Нам было холодно.Die Wunde ist schnell geheilt. - Рана быстро зажила.Der Arzt hat die Grippe mit einem neuen Präparat geheilt. - Врач вылечил грипп новым препаратом.Er ist durch die Straßen (durch den Wald) geirrt. - Он блуждал по улицам (по лесу).Du hast dich geirrt, er hat im Juni Geburtstag, nicht erst im Juli. - Ты ошибся. У него день рождения в июне, а не в июле.Sie sind zum Bahnhof gejagt. - Они помчались на вокзал.Er hat in Afrika Löwen gejagt. - Он охотился в Африке на львов.Was ist dir gestern passiert? - Что вчера с тобой случилось?Das Schiff hat den Ärmelkanal passiert. - Судно пересекло пролив Ла-Манш.Wir haben die Grenze passiert. - Мы пересекли границу.Der Strick ist gerissen. - Верёвка порвалась.Er hat ihr das Buch aus der Hand gerissen. - Он вырвал у нее из рук книгу.Das Kabel ist gerissen. - Кабель оборвался.Der Wind hat an den Segeln gerissen. - Ветер трепал паруса.Wir sind über das Feld geritten. - Мы ехали по полю верхом.Er hat das Pferd zur Tränke geritten. - Он поехал поить лошадь (на водопой).Der Ball ist ins Aus gerollt. - Мяч выкатился за пределы поля.Er hat ein Fass vom Wagen gerollt. - Он скатил бочку с машины.Er ist von hier geschieden. - Он расстался с этими местами.Der Richter hat die Ehe geschieden. - Судья расторгнул брак.Er ist aus der Armee geschieden. - Он уволился из армии.Man hat uns in zwei Gruppen geschieden. Нас разделили на две группы.Der Schneemann ist in der Sonne geschmolzen. - Снеговик растаял на солнце.Die Sonne hat den Schneemann geschmolzen. - Солнце растопило снеговика.Er hat die Blumen im Garten gespritzt. - Он полил (из шланга)в саду цветы.Das Wasser ist aus dem Schlauch gespritzt. - Вода полилась из шланга.Das Raumschiff ist planmäßig am Mittwoch gestartet. - Космический корабль, как и было запланировано, стартовал в среду.Russland hat einen neuen Erdsatelliten gestartet. - Россия произвела запуск очередного спутника Земли.Er ist im Dunkel gegen sie gestoßen. - Он в темноте столкнулся с ней.Er hat mich mit dem Ellbogen in die Rippen gestoßen. - Он толкнул меня локтем в бок.Das Boot ist an Land getrieben. - Лодку прибило к берегу.Sie hat die Kühe auf die Weide getrieben. - Она выгнала коров на пастбище.Er ist ins Zimmer getreten. - Он вошёл в комнату.Das Kind ist in die Pfütze getreten. - Ребёнок вступил в лужу.Er hat mir aus Versehen auf den Fuß getreten. - Он по неосторожности наступил мне на ногу.Die Wäsche ist in der Sonne getrocknet. - Белье высохло на солнце.Die Mutter hat die Wäsche getrocknet. - Мать (вы)сушила бельё.Der Aal ist in der Hitze verdorben. - Угорь испортился на жаре.Er hat mir alle Pläne verdorben. - Он расстроил все мои планы.Er ist in die Stadt gezogen. - Он переехал в город.Der Zahnarzt hat mir den Zahn gezogen. - Зубной врач вырвал мне зуб.Образование перфекта с haben или sein в этих примерах объясняется разными значениями глаголов и в связи с этим разной способностью употребляться с прямым дополнением, то есть переходностью/непереходностью данных глаголов.1. В некоторых регионах определённые глаголы образуют перфект с помощью haben или sein не так, как в литературном языке. Так, на юге Германии, в Швейцарии и Австрии вместо нормативного ich habe gelegen/gestanden/gesessen говорят ich bin gelegen/gestanden/gesessen.2. Во многих словарях вспомогательный глагол, при помощи которого образуется перфект, указан: hat, istили h, s, а иногда он даётся вместе с партиципом II: ist gegangen, hat gemacht (см. Список неправильных глаголов, с. 448–452).Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Перфект
-
16 queror
queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num. fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.: querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – / Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal.
-
17 queror
queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num.————fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.:————querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – ⇒ Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal. -
18 odzywać się
odzywać się [ɔdzɨvaʨ̑ ɕɛ] < perf odezwać się>vr1) ( mówić) sagen, redenodezwać się na czyjeś słowa auf jds Worte erwidern [ lub entgegnen]nie odzywam się do ciebie ich rede nicht mehr mit dir2) ( nawiązywać kontakt)odezwij się po niedzieli melde dich nach dem Sonntag [ lub nächste Woche]jeszcze się nie odezwała sie hat sich noch nicht gemeldet, sie hat noch nicht von sich hören lassenodezwał się dzwonek es klingelte -
19 ἀφ-ίημι
ἀφ-ίημι (s. ἵημι), impf. ἠφίει Thuc. 2, 41; ἠφίεσαν Xen. Hell. 7, 4, 39; ἠφίουν Isae. 6, 40; ἀφίει Thuc. 8, 41; ἤφιε Ev. Marc. 1, 34; ἠφίειν Plat. Euthyd. 293 d; das B. A. 470 aus com. erwähnte ἀφεῠσαν, ἀφῆκαν, soll wohl ἀφεῖσαν heißen; perf. dor. ἀφέωκα, ἀφέωμαι; 1) wegschicken, entlassen; Menschen, ἐπὶ νῆας ἀφήσω Il. 2, 263; τὸ στράτευμα u. ä., Her.; Xen. Cyr. 1, 2, 8; Wurfgeschosse, ἄκοντα, ἔγχος, κεραυνόν, abschießen; Il. 21, 590. 10. 372. 8, 133; δίσκον 23, 432; u. ä.; ὥστε τοξότης ἀφῆκα καρδίας τοξεύματα Soph. Ant. 1072; in Prosa, βέλη, z. B. Plat. Conv. 219 b; πῠρ, Feuergeschosse, Pol. 1, 48; ἑαυτὸν ἐπί τι, εἴς τι, sich auf, in etwas stürzen, Plat. Rep. II, 373 d; Plut. Alc. 13; fallen lassen, was man hält, Il. 12, 221; ἀφῆκε πόντιον, warf ins Meer, Eur. Hec. 797. Uebertr. auf die Rede, ἔπος κακόν Soph. O. C. 735; λόγον εἴς τινα Plat. Legg. III, 698 d; γλῶσσαν Her. 2, 15; φωνήν Plut. Sol. 7; φωνὰς ἀφιέναι Plat. Rep. V. 475 a Dem. 1, 8. 18, 218, Stimmen von sich geben, hören lassen; γόους ἀφ., στεναγμόν, Eur. El. 59 Hipp. 1324; παντοδαπὰ χρώματα, allerhand Farben blicken lassen, annehmen, Plat. Ep. VII, 379 a; πᾶσαν τέχνην ἐς ἔργον, alle Künste anwenden, Theocr. ep. 7. – Uebh. wegwerfen, τὰ ὅπλα Plat. Legg. XII, 944 c; von sich thun, δίψαν, den Durst vertreiben, Il. 11, 642; ἄνϑος, die Blume abstreifen, von Weintrauben, welche eben zur Frucht angesetzt haben, Od. 7, 126; μένος. die Kraft verlieren, Il. 13, 444; τὴν ψυχήν, die Seele aushauchen, Her. 4, 190 u. Folgde; γόους, ὀργήν, Klagen. Zorn aufgeben, Eur. Or. 1022; Aesch. Prom. 315; μόχϑον ἄφες, laß die Mühe, Her. 1, 206; überlassen, τινί τι, Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις, Her. 9, 106; öfter bei Folgdn, πόλιν τινί Dem. 6, 20; τὰ πλήϑη τοῖς στρατιώταις Pol. 34, 14. – 2) Loslassen, freilassen, Il. 20, 464; bes. Sklaven freilassen, ἐλεύϑερόν τινα Plat. Rep IX, 591 a; Legg. XI, 915 b; Dem. 29, 31 u. sonst; vgl. Ὀρχόμενον αὐτόνομον ἀφῆκεν Andocid. 3. 13; einen Gefangenen, Dem. 24, 125; Pol. 33, 1; – ἀλλήλους ἐγκλημάτων, die Beschuldigungen od. die Anklage aufgeben, Is. 5, 1; τὸν δράσαντα φό-νου Plat. Legg. IX, 869 a; vgl. Euthyd. 9 c; ἀφῆκεν αὐτὸν πάσης αἰτίας, er sprach ihn von aller Schuldfrei, Plut. Alex. 13; τινί τι, z. B. ἀπῆκεν αὐτῷ τὴν αἰτίην Her. 6. 30; αὐτοῖς ἀπιεὶς τὰς ἁμαρτάδας 8, 140. 2; vgl. Dem. 59, 30, Strafe erlassen, πληγὰς ἀφίεμεν Ar. Nub. 1425; χρέος, δάνειον N. T.; ἄφες τὰ ὀφειλήματα Matth. 7, 12; ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, v. l. ἀφέωνται, ib. 9, 5; φόρον τινί Pol. 22, 7, Schuld, Tribut erlassen; ἀφορολόγητόν τινα 18, 29; ὅρκον λύω καὶ ἀφίημι Andoc. 1, 98. – 3) sein lassen, nicht achten, τὰ περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες Soph. El. 1280; ἀφεὶς τὰ τῆςδε τῆς γῆς κύρια O. C. 918; – καιρόν Isocr. 4, 16 Dem. 1, 8, ungenutzt vorüber lassen; ἀφύλακτον Her. 8, 70; ἔρημον Soph. Ant. 878. Bei den Athenern der eigtl. Ausdruck vom Entlassen der Raths- od. Gerichtsversammlungen, wie λύειν von der Volksversammlung, Ar. Ach. 173; ἀφειμένης τῆς βουλῆς διὰ τὰ Κρόνια Dem. 24, 26; γυναῖκα, seine Frau verstoßen, sich von ihr scheiden, Her. 5, 39; Plut. Zuweilen mit dem partic., σκευωρούμενοι οὐ πρότερον ἀφίεσαν, Dem. 17, 20. – Zulassen, gestatten, öfter bei Plat. u. sonst, mit dem int.; ἀπίει ἀπάγεσϑαι, ließ sie fortführen, Her. 6, 62; τὸ πλοῖον ἀφ. κατὰ τον ποταμὸν φέρεσϑαι, das Schiff stromabwärts treiben lassen, 1, 194; vgl. 5, 42; ἀφιέναι τι δημόσιον εἶναι Thuc. 2, 13. – Plat. Critia 166 c ist ἱερὸν ἄβατον ἀφείτω = weihen. – 4) Intrans., sc. ναῠν, ἔμελλον εἰς το πέλαγος ἀφήσειν Her. 7, 193, in See stechen, wie Thuc. 7, 19; στρατόν, aufbrechen, Sp.; s. Lob. zu Soph. Ai. p. 189. – 5) pass., entlassen, abgeschickt werden, Her. u. Folgde, τοῠ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινϑῆρες ἵενται, es sprühen viel Funken aus, Il. 4, 77; ἀφειμένος τινός, von etwas befreit, στρατείας Plut. – 6) med., ablassen, loslassen von etwas, δειρῆς οὔ πω ἀφίετο πήχεε, sie ließ beide Arme noch nicht von seinem Nacken los, Od. 23, 240; τέκνων δ' ἀφοῦ, trenne dich von den Kindern, Soph. O. R. 1521; oft Prosa, τινός, μὴ ἀφίεσϑε τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας Thuc. 2, 60; Plat. setzt τοῠ νῠν ἀφιέμενοι dem τοῠ ἔπειτα ἐπιλαμβανόμενοι gegenüber Parm. 152 c; τοῦ χρῆσϑαι ταῖς εὐκαιρίαις Pol. 2, 68, der auch das act. so braucht, 17, 3.
-
20 persono
per-sono, sonuī, sonitum, āre, I) intr.: A) durch und durch ertönen, laut erschallen, widerhallen, a) v. Lebl. u. zwar α) v. Örtl.: domus cantu personabat, Cic.: mons frequenter citharae cantu personat, Lact.: villae venustas aquis undique canoris atque avibus personans, Gell.: convivium summo risu personat, Apul.: aures personant huiusmodi vocibus, solche Töne schallen in die Ohren, Cic. – β) von Worten usw., id totis personabat castris, Liv. 41, 2, 7: crepitus ululatusque nocturni, qui personant totā urbe, Liv. 39, 15, 6. – γ) v. anderen Ggstdn., tormenta et verbera personabant, Lact. de mort. pers. 23, 2. – b) v. Pers., seine Stimme erschallen lassen, plebs urbis personabat certis modis plausuque composito, Tac. ann. 16, 4: ii dies ac noctes plausibus personare, ließen Beifallgeklatsch erschallen, Tac. ann. 14, 15. – B) sich auf einem Instrumente hören lassen, spielen, citharā Iopas personat, Verg. Aen. 1, 741. – II) tr.: A) durchschallen, durchtönen, mit Schall od. Getöse erfüllen, widerhallen lassen, haec latratu regna, Verg.: aequora conchā, Verg.: amoena litorum, Tac.: funestis vocibus saxa, Apul.: aurem, in das Ohr rufen, Hor. – B) laut erschallen lassen, -rufen, schreien, a) übh.: haec personat ardens, Sil.: m. folg. Acc. u. Infin., Cic. Planc. 86 u. Cael. 47. Liv. 3, 10, 10. – b) laut preisen, ore Christum, Prud. epil. 34: tua facta, Ruf. Fest. brev. 30: in hoc psalmo quendam exsultantem, Augustin. in psalm. 110, 1. – c) laut verkündigen, ausposaunen, predigen, quas (res) isti in angulis personant, Cic. de rep. 1, 2: cuius (Platonis) doctrinam Academiae gymnasia personabant, Hieron. epist. 53, 1: cum verba domini in labiis personaret, Hieron. epist. 53, 1. – C) auf einem musikal. Instrumente ertönen lassen, blasen, spielen, classicum, das Signal zum Kampfe geben, Apul. met. 5, 12: nunc citharā, nunc lyrā personatur hendecasyllaborum volumen, Plin. ep. 7, 4, 9. – / Perf. personavit, Apul. met. 5, 12. Itala Iudic. 7, 18: Infin. Perf. personasse, Prud. epil. 34.
См. также в других словарях:
Sich hören lassen — Die Wendung wird in der Bedeutung von »durchaus akzeptabel sein« verwendet: Zweitausend Mark wollen Sie dafür haben? Das lässt sich hören. Dieses Angebot lässt sich hören … Universal-Lexikon
Hören — Hören, verb. reg. act. welches in einer doppelten Hauptbedeutung gebraucht wird. I. Einen Schall zu empfinden suchen, vermittelst des Gehöres zu empfinden bemühet seyn; wo es oft absolute steht und die Gestalt eines Neutrius hat. 1. Eigentlich.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Lassen (2) — 2. Lassen, verb. irreg. welches in der Conjugation mit dem vorigen überein kommt, und am häufigsten als ein Neutrum, mit dem Hülfsworte haben, zuweilen aber auch als ein Activum gebraucht wird. Es ist von einem sehr weiten Umfange des Gebrauches … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
hören — hö̲·ren; hörte, hat gehört; [Vt/i] 1 (jemanden / etwas) hören Laute oder Geräusche mit den Ohren wahrnehmen <ein Geräusch, einen Knall, einen Schrei, einen Ton hören; gut, schlecht, schwer hören; nur noch auf einem Ohr hören (können)>: Bei… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
hören — hö|ren ; er hat von dem Unglück heute gehört; sie hat die Glocken läuten hören oder gehört; von sich hören lassen; uns ist D✓Hören und Sehen oder hören und sehen vergangen (umgangssprachlich) … Die deutsche Rechtschreibung
Hören: Wahrnehmung von Schallwellen — Die Nervenzellen, die im Hörnerv Erregungen zum Gehirn leiten, haben verschiedene Bestfrequenzen, sind aber sonst vom gleichen Typ. In der weiteren Hörbahn bis zum Großhirn ist das anders. Es gibt dort zwar auch noch Nervenzellen vom Typ der… … Universal-Lexikon
hören — hören: Das gemeingerm. Verb mhd. hœ̄ren, ahd. hōran, hōr‹r›en, got. hausjan, engl. to hear, schwed. höra gehört mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen, vgl. z. B. lat. cavere »sich in Acht nehmen« (↑ Kaution) und griech. akoúein… … Das Herkunftswörterbuch
Hŏren — Hŏren, in der griech. Mythologie die Göttinnen der Ordnung in der Natur, welche die Jahreszeiten in ihrer natürlichen Folge wechseln und alles zu seiner Zeit entstehen, blühen und reisen lassen. Bei Homer warten sie als Zeus und Heras Dienerinnen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hören: Akustische Signale und Maßstäbe — Die Fähigkeit Hören zu können ist für den sprachbegabten Menschen besonders wichtig. Die Hörfähigkeit ist aber älter als die menschliche Sprache und dient nicht nur der sprachlichen Kommunikation. Durch seine Hörfähigkeit wird der Mensch… … Universal-Lexikon
lassen — möglich machen; autorisieren; ermöglichen; gewähren; zulassen; bewilligen; gestatten; sanktionieren; lizenzieren; (eine) Möglichkeit schaffen; … Universal-Lexikon
hören — 1. akustisch aufnehmen/wahrnehmen; (geh.): vernehmen. 2. anhören, hinhören, horchen, lauschen, zuhören. 3. a) annehmen, beachten, Beachtung schenken, befolgen, beherzigen, berücksichtigen, folgen, gehorchen, sich richten nach, sich zu Herzen… … Das Wörterbuch der Synonyme