-
1 hauen
hauen vt ( haute oder hieb, gehauen oder reg gehaut) Nagel wbi(ja)ć (in A w A); Loch wyrąb(yw)ać (in D w L); Relief <wy>rzeźbić ( in Stein w kamieniu); reg Baum zrąbać pf; fam. ( schlagen, prügeln) tłuc, kropić < kropnąć>, grzmocić < grzmotnąć>, zdzielić pf ( ins Gesicht w twarz, auf den Kopf po głowie);etwas in Stücke hauen rozbi(ja)ć w (drobne) kawałki; ( schleudern) grzmotnąć pf; v/i fam. tłuc, walić ( gegen die Tür w drzwi; mit der Faust auf den Tisch pięścią w stół); rąbać ( mit dem Säbel szablą); uderzyć się pf, fam. grzmotnąć się pf ( mit dem Knie an oder gegen den Tisch kolanem o stół); v/r fam. sich hauen ( raufen) <po>bić się, tłuc się;sich ins Bett hauen zwalić się pf do łóżka -
2 donnern
-
3 knallen
knallen vi ( einen Knall erzeugen) hukać, huknąć pf; Schuss, Donner a gruchać, gruchnąć pf; Peitsche, Tür trzaskać, trzasnąć pf; Korken, Schuss strzelać, fam. pukać, puknąć pf; Sonne palić; fam. (sn) gegen etwas knallen grzmotnąć się pf o (A), wpadać < wpaść> na (A);auf etwas knallen grzmotnąć pf, rymnąć pf na (A); v/t fam. ( werfen) ciskać < cisnąć>; Ball, Kugel wpakować pf;jemandem eine knallen gwizdnąć pf k-o w ucho;jemanden über den Haufen knallen rozwalić pf, puknąć pf (A) -
4 bumsen
-
5 rumsen
rumsen fam. v/i rymnąć pf, grzmotnąć pf -
6 schmettern
an die Wand o ścianę); Ball ścinać < ściąć>; Blaskapelle grać z werwą, ciąć ( einen Marsch marsza);gegen etwas schmettern walnąć się pf o (A)
См. также в других словарях:
grzmotnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}grzmocić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}grzmotnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucić coś mocno, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
grzmotnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś; huknąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grzmotnąć się o wystającą belkę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
rypnąć — dk Va a. Vc, rypnąćnę, rypnąćniesz, rypnąćnij, rypnąćnął, rypnąćnęła (a. rypła), rypnąćnęli (a. rypli), rypnąćnięty, rypnąćnąwszy rypać ndk IX, rypnąćpię, rypnąćpiesz, ryp, rypnąćał, rypnąćany 1. pot. «powiedzieć o czymś otwarcie, wprost, bez… … Słownik języka polskiego
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmocić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grzmocićcę, grzmocićci, grzmoć, grzmocićcony {{/stl 8}}– grzmotnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, grzmocićnę grzmocićnie, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać w coś mocno (niekiedy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnięcie — ↨ grzmotnięcie się n I rzecz. od grzmotnąć (się) … Słownik języka polskiego
prasnąć — dk Va, prasnąćnę, praśniesz, praśnij, prasnąćnął, prasnąćnęła (prasnąćsła), prasnąćnęli, praśnięty, prasnąćnąwszy 1. pot. «rzucić coś z siłą, z rozmachem, z trzaskiem; grzmotnąć» Prasnąć kieliszkiem o podłogę. 2. pot. «uderzyć w coś mocno, głośno … Słownik języka polskiego