-
1 grzmotnąć
I. vi2) ( cisnąć)3) (pot: runąć)grzmotnął jak długi [na ziemię] er fiel [zu Boden]4) (pot: huknąć) donnern1) (pot: uderzyć się)\grzmotnąć się o coś an etw +dat stoßen -
2 grzmotnąć
grzmotnąć pf v/t (rzucić) schleudern; v/i fam. lang hinschlagen -
3 grzmocić
-
4 wygrzmocić
wygrzmocić pf →LINK="grzmocić" grzmocić -
5 grzmocić
-
6 donnern
es donnert grzmi[mit dem Auto] gegen den Baum \donnern walnąć [samochodem] w drzewo ( pot)2) ( schlagen)an die Tür \donnern dobijać się do drzwietw gegen die Wand \donnern walnąć czymś w ścianę ( pot) -
7 draufhauen
drauf|hauengrzmotnąć ( pot) -
8 knallen
I. vi1) haben ( einen Knall von sich geben) Tür: trzasnąć; Peitsche: śmignąć; Korken: strzelić; Feuerwerkskörper: wybuchnąć; Schuss: paśćden Korken \knallen lassen strzelić korkiem [butelki]mit der Tür \knallen trzasnąć drzwiamimit der Peitsche \knallen śmignąć biczemgegen die Wand/die Tür \knallen grzmotnąć w ścianę/drzwi ( pot)auf den Boden \knallen runąć na ziemięmit dem Auto gegen eine Mauer \knallen roztrzaskać samochód o murwild um sich \knallen strzelać na ślepo dookołaes knallt ( eine Tür fällt zu) trzaskają drzwi; ( ein Korken springt heraus) strzela korek [butelki]; ( ein Unfall passiert) jest kraksa; ( ein Knallkörper zündet) wybucha petarda; ( ein Schuss fällt) słychać strzał1) ( zuschlagen)die Tür \knallen trzasnąć drzwiami2) (fam: werfen)das Päckchen auf den Tisch/in die Ecke \knallen rzucić paczkę [z hukiem] na stół/w kątsich aufs Sofa \knallen walnąć się na tapczan ( pot)
См. также в других словарях:
grzmotnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}grzmocić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}grzmotnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucić coś mocno, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
grzmotnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś; huknąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grzmotnąć się o wystającą belkę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
rypnąć — dk Va a. Vc, rypnąćnę, rypnąćniesz, rypnąćnij, rypnąćnął, rypnąćnęła (a. rypła), rypnąćnęli (a. rypli), rypnąćnięty, rypnąćnąwszy rypać ndk IX, rypnąćpię, rypnąćpiesz, ryp, rypnąćał, rypnąćany 1. pot. «powiedzieć o czymś otwarcie, wprost, bez… … Słownik języka polskiego
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmocić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grzmocićcę, grzmocićci, grzmoć, grzmocićcony {{/stl 8}}– grzmotnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, grzmocićnę grzmocićnie, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać w coś mocno (niekiedy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnięcie — ↨ grzmotnięcie się n I rzecz. od grzmotnąć (się) … Słownik języka polskiego
prasnąć — dk Va, prasnąćnę, praśniesz, praśnij, prasnąćnął, prasnąćnęła (prasnąćsła), prasnąćnęli, praśnięty, prasnąćnąwszy 1. pot. «rzucić coś z siłą, z rozmachem, z trzaskiem; grzmotnąć» Prasnąć kieliszkiem o podłogę. 2. pot. «uderzyć w coś mocno, głośno … Słownik języka polskiego