gruzy

См. также в других словарях:

• gruzy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. gruzyzów {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostałości zniszczonych budowli (kawałki murów, również szkła, wyposażenia, mebli itp.), tworzące usypisko, zwał w miejscu, gdzie stała owa budowla przed zniszczeniem; rumowisko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gruzy — Obrócić coś w gruzy zob. obrócić 1. Obrócić się w gruzy zob. obrócić się 2 …   Słownik frazeologiczny

• gružynė — gružỹnė sf. (2) nugraužta, nuganyta vieta: Bus gružỹnė, kur nugraužta, nuėsta žolė J …   Dictionary of the Lithuanian Language

• obrócić — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

• obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

• obrócić się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

• obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

• gruz — m IV, D. u, Ms. gruzzie 1. zwykle blm «odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.» Uprzątnąć, usunąć, wywieźć gruz. 2. lm M. y tylko w lm «rumowiska, ruiny, zgliszcza» Gruzy pałacu, świątyni. Zamienić miasto w gruzy. ◊ Miasto, budynek itp.… …   Słownik języka polskiego

• obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

• runąć — dk Vb, runąćnę, runąćniesz, ruń, runąćnął, runąćnęła, runąćnęli 1. «upaść, przewrócić się całym ciężarem, zwalić się, spaść bezwładnie z dużej wysokości; rozpaść się w gruzy, zawalić się» Runął jak długi na podłogę. Trafiony samolot runął w dół.… …   Słownik języka polskiego

• obracać – obrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w gruzy [perzynę] {{/stl 13}}{{stl 7}} zniszczyć coś zupełnie; zburzyć, spalić, zrujnować coś doszczętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawina lotniczych bomb i armatnich pocisków obracała w gruzy całe dzielnice miasta …   Langenscheidt Polski wyjaśnień