-
1 gnębić
(-bię, -bisz); vt* * *ipf.1. (= prześladować) oppress, torment.2. (= martwić) trouble, torment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gnębić
-
2 gnębić
-
3 gnębić
gnębić [gnɛmbiʨ̑]I. vt -
4 gnębić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• гнести• донимать• мучить• огорчать• притеснять• угнетать* * *gnębi|ć\gnębićony несов. угнетать+uciemiężać, uciskać;
trapić, dręczyć* * *gnębiony несов.угнета́тьSyn: -
5 gnębić
1. affliger2. comprimer3. oppresser4. opprimer5. tyranniser6. vexer -
6 gnębić
imní -
7 gnębić
гнобити, гнітити, пригноблювати -
8 gnębić
1 dumalamhati2 magpahirap3 pumighatì4 sumakal5 uminís -
9 gnębić
gaýgy; tolgunyşyk -
10 gnębić się
-
11 gnębić\ się
несов. огорчаться, удручаться+trapić się, dręczyć się
-
12 gnębiciel
m (G gnębicieli) oppressor- zemścić się na gnębicielach ze starszych klas to get back at a. get one’s own back on the bullies from the upper forms- gnębić poddanych/podbite narody to oppress one’s subjects/conquered nations ⇒ pognębić- gnębiły go myśli o śmierci morbid thoughts were preying on his mind- nie chciał powiedzieć, co go gnębi he didn’t want to say what was troubling him- gnębiony wyrzutami sumienia plagued by remorse- gnębiące go pytania/wątpliwości the questions/doubts that were troubling him ⇒ zgnębić3. [dolegliwości] to trouble- gnębiły go skurcze żołądka he had a bout of stomach cramps- gnębiły ją częste bóle głowy she was troubled by frequent headaches4. przen., książk. to plague- kraj gnębiony wojnami/klęskami żywiołowymi a country plagued by war/natural disastersⅡ gnębić się to be depressed, to be worried- gnębić się czyjąś chorobą to be worried by sb’s illness* * *mpgnębicielka f. tormentor, oppressor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gnębiciel
-
13 ciemiężyć
глаг.• гнести• притеснять• угнетать* * *ciemięż|yć\ciemiężyćony несов. угнетать+gnębić, uciskać
* * *ciemiężony несов.угнета́тьSyn: -
14 cisnąć
глаг.• бросать• бросить• выжимать• жать• кидать• кинуть• надавливать• пожать• пожимать• прижимать• прищемлять• сдавливать• сжать• сжимать• стеснять• стискивать• тискать• угнетать• уплотнять• ущемлять* * *%1, ciśnie, ciśnięty/ciśniony сов. 1. бросить, кинуть;2. выбросить+but ciśnie ботинок жмёт;2. (naglić) kogo нажимать на кого, требовать от кого; 3. притеснять, угнетать+1. gnieść, uciskać 2. zmuszać, przymuszać 3. gnębić, dokuczać сisnąć_się
%1 сов. броситься, кинуться+rzucić si?
myśli \cisnąćą się do głowy в голове роятся мысли;\cisnąć się do wyjścia проталкиваться к выходу;
+1. tłoczyć się, pchać się 2. tulić się
* * *I ciśnie, ciśnięty / ciśniony сов.1) бро́сить, ки́нуть2) вы́броситьSyn:II ciśnie, ciśnięty / ciśniony несов.1) жать, дави́ть; сда́вливатьbut ciśnie — боти́нок жмёт
3) притесня́ть, угнета́тьSyn: -
15 dręczyć
глаг.• беспокоить• беспокоиться• докучать• донимать• досаждать• дразнить• заботить• заботиться• злить• изводить• изматывать• изнурять• истязать• мучить• надоедать• надоесть• обижать• огорчать• пытать• раздражать• терзать• тревожить* * *dręcz|yć\dręczyćony несов. мучить, терзать+gnębić, męczyć;
znęcać się* * *dręczony несов.му́чить, терза́тьSyn: -
16 nurtować
глаг.• точить* * *nurt|owaćнесов. волновать, беспокоить;\nurtowaćują go wątpliwości его беспокоят (мучают) сомнения
+ dręczyć, drążyć, gnębić* * *несов.волнова́ть, беспоко́итьnurtują go wątpliwości — его́ беспоко́ят (му́чают) сомне́ния
Syn: -
17 prześladować
глаг.• гнаться• докучать• мучить• пилить• преследовать• продолжать* * *prześlad|ować\prześladowaćowany несов. преследовать;● los (pech) \prześladowaćuje kogoś не везёт кому-л., кого-л. преследуют неудачи+gnębić, szykanować
* * *prześladowany несов.пресле́довать- pech prześladuje kogośSyn: -
18 szykanować
глаг.• докучать• надоедать• преследовать* * *szykanowa|ć\szykanowaćny несов. преследовать, притеснять; травить+prześladować, gnębić
* * *szykanowany несов.пресле́довать, притесня́ть; трави́тьSyn: -
19 uciskać
глаг.• выдавливать• выжимать• гладить• гнести• давить• жать• зажать• зажимать• надавить• надавливать• нажать• нажимать• подавить• пожать• пожимать• прессовать• прижать• прижимать• прижиматься• притеснять• сдавливать• сдерживать• сжать• сжимать• сжиматься• стеснять• стягивать• торопить• угнетать• уминать• утюжить* * *uciska|ć\uciskaćny несов. 1. давить; жать;2. угнетать, притеснять+1. cisnąć, naciskać, uwierać 2. ciemiężyć, gnębić
* * *uciskany несов.1) дави́ть; жать2) угнета́ть, притесня́тьSyn: -
20 zgnęb|ić
pf vt 1. (przygnębić) to depress, to dishearten- zgnębiły go wiadomości the news depressed him, he became despondent over the news ⇒ gnębić2. (udręczyć) to oppress, to persecute [uczniów, naród] ⇒ gnębićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgnęb|ić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
gnębić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnębićbię, gnębićbi, gnębićbiony {{/stl 8}}– zgnębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znęcać się fizycznie lub psychicznie nad kimś, nad czymś; prześladować, dręczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś … Słownik języka polskiego
gnębić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} trwać w złym samopoczuciu, rozpamiętując coś przykrego: dręczyć się, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnębić się z powodu choroby syna. Gnębiła się przed egzaminem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… … Słownik języka polskiego
docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
gnębienie — ↨ gnębienie się n I rzecz. od gnębić (się) … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego