gnębić

См. также в других словарях:

• gnębić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnębićbię, gnębićbi, gnębićbiony {{/stl 8}}– zgnębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znęcać się fizycznie lub psychicznie nad kimś, nad czymś; prześladować, dręczyć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś …   Słownik języka polskiego

• gnębić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} trwać w złym samopoczuciu, rozpamiętując coś przykrego: dręczyć się, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnębić się z powodu choroby syna. Gnębiła się przed egzaminem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy …   Słownik języka polskiego

• cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… …   Słownik języka polskiego

• dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

• docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… …   Słownik języka polskiego

• drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… …   Słownik języka polskiego

• dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… …   Słownik języka polskiego

• gnębienie — ↨ gnębienie się n I rzecz. od gnębić (się) …   Słownik języka polskiego

• gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …   Słownik języka polskiego