-
1 gnębiciel
m (G gnębicieli) oppressor- zemścić się na gnębicielach ze starszych klas to get back at a. get one’s own back on the bullies from the upper forms- gnębić poddanych/podbite narody to oppress one’s subjects/conquered nations ⇒ pognębić- gnębiły go myśli o śmierci morbid thoughts were preying on his mind- nie chciał powiedzieć, co go gnębi he didn’t want to say what was troubling him- gnębiony wyrzutami sumienia plagued by remorse- gnębiące go pytania/wątpliwości the questions/doubts that were troubling him ⇒ zgnębić3. [dolegliwości] to trouble- gnębiły go skurcze żołądka he had a bout of stomach cramps- gnębiły ją częste bóle głowy she was troubled by frequent headaches4. przen., książk. to plague- kraj gnębiony wojnami/klęskami żywiołowymi a country plagued by war/natural disastersⅡ gnębić się to be depressed, to be worried- gnębić się czyjąś chorobą to be worried by sb’s illness* * *mpgnębicielka f. tormentor, oppressor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gnębiciel
-
2 gnębiciel
gnębiciel m (-a; -e) Unterdrücker m -
3 gnębiciel
gnębiciel(ka) [gnɛmbiʨ̑ɛl] m(f)Unterdrücker(in) m(f), Tyrann(in) m(f) -
4 gnębiciel
сущ.• душитель• мучитель• надсмотрщик• угнетатель* * *мугнета́тель, притесни́тельSyn: -
5 dręczyciel
-
6 prześladowca
сущ.• гонитель• преследователь• притеснитель* * *prześladowc|a♂, мн. И. \prześladowcaу, РВ. \prześladowcaów преследователь, притеснитель+gnębicie!, ciemięzca
* * *м, мн И prześladowcy, РВ prześladowcówпресле́дователь, притесни́тельSyn:
См. также в других словарях:
gnębiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek gnębiący kogoś; prześladowca {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto gnębi kogoś, prześladuje; dręczyciel, prześladowca» … Słownik języka polskiego
dręczyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto dręczy kogoś, dokucza komuś, znęca się nad kimś; gnębiciel» Dręczyciel zwierząt. Dręczyciel słabszych … Słownik języka polskiego
prześladowca — m odm. jak ż II, DCMs. prześladowcacy; lm M. prześladowcacy, DB. prześladowcaców książk. «ten, kto prześladuje kogoś lub coś, nastaje na czyjeś życie, zdrowie, spokój itp.; dręczyciel, gnębiciel» … Słownik języka polskiego
dręczyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który dręczy kogoś, znęca się nad kimś, nie daje komuś spokoju; gnębiciel, sadysta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dręczyciel psów i kotów. Profesor mający opinię dręczyciela… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prześladowca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. prześladowcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który prześladuje, nęka kogoś; gnębiciel, krzywdziciel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybaczył nawet swoim prześladowcom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
