Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

gestĭo

  • 1 gestiō

        gestiō īvī, —, īre    [2 gestus], to gesticulate, express strong feeling, leap, be transported, exult, be joyful, be delighted: sic, T.: cum laetitia gestiat: studio lavandi, V.: voluptate nimiā: otio, L.— To desire eagerly, wish passionately, be eager, thirst, long: scire ista omnia: divitum Partīs linquere, H.: ipsum gestio Dari mihi in conspectum, T.
    * * *
    gestire, gestivi, gestitus V
    be eager, wish passionately; gesticulate, express strong feeling, exult

    Latin-English dictionary > gestiō

  • 2 gestiō

        gestiō ōnis, f    [GES-], a managing, performing: negoti.
    * * *
    gestire, gestivi, gestitus V
    be eager, wish passionately; gesticulate, express strong feeling, exult

    Latin-English dictionary > gestiō

  • 3 gestio

    1.
    gestĭo, ōnis, f. [gero].
    I.
    A managing, doing, performing (perh. only in the foll. passages;

    syn.: actio, administratio): in gestione autem negotii, etc.,

    Cic. Inv. 1, 26, 38; cf. id. ib. 2, 12, 39.—
    II.
    A behaving, acting in any manner, Dig. 11, 7, 14, § 8.
    2.
    gestĭo, īvi, or ĭi, ītum, 4 (archaic imperf. gestibat, Gell. 15, 2, 1:

    gestibant,

    Plaut. As. 2, 2, 49), v. n. [2. gestus, I.], to use passionate gestures, to throw one's self about (espec. for joy), to be transported, to exult, to be joyful, cheerful (cf.: exsilio, exsulto): gestit, qui subitā felicitate exhilaratus nimio corporis motu praeter consuetudinem exsultat, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.; cf. Serv. Verg. G. 1, 387 (freq. and class.).
    I.
    Lit.; constr. with abl. or absol.
    (α).
    With abl.:

    quorum alter laetitiā gestiat, alter dolore crucietur,

    Cic. Fin. 2, 4, 14; cf.:

    voluptate nimiā gestire,

    id. Off. 1, 29, 102:

    inani laetitia exsultans et temere gestiens,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    Veliterni coloni gestientes otio,

    Liv. 6, 36, 1:

    cur non gestiret taurus equae contrectatione, equus vaccae,

    Cic. N. D. 1, 27, 77; Col. 8, 15, 4:

    secundis rebus,

    Liv. 45, 19, 7.—
    (β).
    Absol.:

    quid est, quod sic gestis?

    Ter. Eun. 3, 5, 10; cf. ib. 7:

    hac (eloquentiā) deducimus perterritos a timore, hac gestientes comprimimus,

    Cic. N. D. 2, 59, 148:

    tum gestit aper, cum sese Martia tigris Abstulit,

    Val. Fl. 3, 634:

    cum laetitia, ut adepta jam aliquid concupitum, efferatur et gestiat,

    Cic. Tusc. 4, 6, 12; cf. id. ib. § 13.—
    * B.
    Trop., in speaking, to enlarge at will, to digress:

    quapropter historiae nonnumquam ubertas in aliqua exercendi stili parte ponenda, et dialogorum libertate gestiendum,

    Quint. 10, 5, 15.—
    II.
    Transf., to desire eagerly or passionately, to long for; constr. usually with inf., rarely with abl. or absol.
    (α).
    With inf.:

    roga, obsecro hercle, gestio promittere,

    Plaut. Ps. 1, 1, 114; 4, 6, 11:

    machaera, quae gestit stragem facere,

    id. Mil. 1, 1, 8:

    moecho abdomen adimere,

    id. ib. 5, 1, 5:

    gestio scire ista omnia,

    Cic. Att. 4, 11, 1:

    Antonius senatum delere gestit,

    id. Phil. 6, 14:

    nihil erat, quod Zeno mutare gestiret,

    id. Fin. 4, 4, 8:

    transfuga divitum Partes linquere gestio,

    Hor. C. 3, 16, 24:

    fuge, quo descendere gestis,

    id. Ep. 1, 20, 5:

    quod gestiat animus aliquid agere in re publica,

    Cic. Att. 2, 7, 4.—With pass. inf.:

    equidem illam moveri gestio,

    Plaut. As. 4, 1, 43:

    ipsum gestio dari mihi in conspectum,

    Ter. Phorm. 2, 1, 30; Plin. Pan. 39, 2; Gell. 16, 13, 4.—
    (β).
    With abl.:

    (cygnos) nunc currere in undas, Et studio incassum videas gestire lavandi,

    Verg. G. 1, 387.—
    (γ).
    Absol.: gestiunt pugni mihi. my fists itch to be at you, Plaut. Am. 1, 1, 167:

    dudum scapulae gestibant mihi,

    i. e. were longing for the whip, id. As. 2, 2, 49:

    inridere ne videare et gestire admodum,

    id. Most. 3, 2, 126. [p. 814]

    Lewis & Short latin dictionary > gestio

  • 4 prae-gestiō

        prae-gestiō —, —, īre,    to desire greatly, delight: videre: Ludere, H.: apisci, Ct.

    Latin-English dictionary > prae-gestiō

  • 5

        (old subj. duis, duit, duint, etc.), dedī, datus, are    [1 DA-], to hand over, deliver, give up, render, furnish, pay, surrender: dic quid vis dari tibi, T.: pretium: Apronio quod poposcerit: pecuniam praetori: pecuniam ob ius dicendum: pecunias eis faenori: abrotonum aegro, administer, H.: obsides, Cs.: ad sepulturam corpus: manibus lilia plenis, by handfuls, V.: ne servi in quaestionem dentur: catenis monstrum, H.: obsidibus quos dabant acceptis, offered, L.: cui Apollo citharam dabat, was ready to give, V.: Da noctis mediae, da, etc. (sc. cyathos), i. e. wine in honor of, H. — Of letters, to intrust (for delivery), send: litteras ad te numquam habui cui darem, by whom to send: ut ad illum det litteras, may write: tum datae sunt (epistulae), cum, etc., was written: ad quas (litteras) ipso eo die dederam, answered.—To give, bestow, present, grant, confer, make a present of: dat nemo largius, T.: vasa legatis muneri data, Ta.: multis beneficia, S.: Os homini sublime, O.: cratera, quem dat Dido, a present from, V.: divis Tura, offer, H.: munus inritamen amoris, O.: pretium dabitur tibi femina, O.— To give up, surrender, yield, abandon, devote, leave: diripiendam urbem: (filiam) altaribus, Iu.: Siculos eorum legibus: summam certaminis uni, O.: dant tela locum, let pass, V.: dat euntibus silva locum, makes way, V.: ut spatium pila coiciendi non daretur, left, Cs.: tribus horis exercitui ad quietem datis, Cs.: amori ludum, H.: unum pro multis dabitur caput, V.: Mille ovium morti, H.: se rei familiari: sese in cruciatum: se vento, Cs.: da te populo.—With manūs, to offer (for fetters), i. e. to surrender, yield: qui det manūs vincique se patiatur: donicum victi manūs dedissent, N.: dat permotus manūs, yields, Cs.: do manūs scientiae, H.— To grant, give, concede, yield, resign, furnish, afford, present, award, render, confer: des veniam oro, H.: Si das hoc, admit, H.: plurīs sibi auras ad reprehendendum: facultatem per provinciam itineris faciundi, Cs.: hostibus occasionem pugnandi, S.: imperium Caesari: mihi honorem: datus tibi plausus, H.: dextram iuveni (as a pledge), V.: senatus utrique datur, a hearing, S.: si verbis audacia detur, O.: peditibus suis hostīs paene victos, turn over, S.: unam ei cenam, entertain at dinner, T.: Dat somnos adimitque, V.: Dat veniam somnumque dies, i. e. leave to rest, H.: Quā data porta, V.: Das aliquid famae, make a concession, H.— To permit, suffer, allow, let, grant: Da mihi contingere, etc., O.: Di tibi dent classem reducere, H.: cur Non datur audire, etc., V.: da, femina ne sim, O.: date volnera lymphis Abluam, V.: ille dedit quod non... et ut, etc., it was of his bounty, O.: omnibus nobis ut res dant sese, ita, etc., just as circumstances permit, T.: Multa melius se nocte dedere, succeed, V. — To spare, give up, concede, surrender, forgive: da hunc populo, spare for the sake of: non id petulantiae suae, sed Verginio datum, L.: sanguini id dari, that concession is made, L.— To release, let go, give out, relax, spread: curru lora, V.: frena, O.: in altum Vela, set sail, V.: retrorsum Vela, turn back, H.: conversa domum lintea, H. — Meton., to set, put, place, bring, cause: ipsum gestio Dari mi in conspectum, T.: ad eundem numerum (milites), Cs.: corpora in rogos, O.: collo bracchia circum, V.: bracchia Cervici, H.: multum cruoris, shed, O.: in laqueum vestigia, Iu.: te me dextera Defensum dabit, V. — With se, to present oneself, plunge, rush: In medias sese acies, V.: saltu sese in fluvium, V. — To bring forward, cause, produce, yield, present, make, display (poet.): quas turbas dedit, T.: omnes Dant cuneum, form, V.: terga, turn, V.: aetas Terga dedit, passed away, O.: Vina dabant animos, O.: ex fumo lucem, H.: partu prolem, V.: liberos, Ct.: segetes frumenta daturae, H.: ore colores, V.: patientiae documentum, Ta.: Ludentis speciem, H.: spectacula Marti, H.: Da mihi te talem, O. — To represent (on the stage), produce, bring out: Menandri Phasma, T.: fabulam. — To impose, assign, apportion, allot, appoint, inflict: sibi damnum: finem laborum, grant, V.: Nomina ponto, H.: Volnera ferro, O.: genti meae data moenia, fated, V.: dat negotium Gallis, uti, etc., Cs.: quae legatis in mandatis dederat, Cs.: hospitibus te dare iura, are the lawgiver, V.: detur nobis locus, assigned, H.: volnera hosti, O.: Haec data poena diu viventibus, imposed, Iu.: dat (auribus) posse moveri, makes movable, O.— To excite, awaken, produce: sibi minus dubitationis, Cs.: risūsque iocosque, H.: ignīs (amoris), O.—Fig., of expression, to give expression to, give, utter, announce: in me iudicium: legem, enact: ei consilium: dabitur ius iurandum, Te esse, etc., I'll take my oath, T.: fidem, O.: signum recipiendi, Cs.: responsa, V.: cantūs, V.: Undis iura, O.: requiemque modumque remis, O. — Esp.: nomen, to give in, i. e. enlist, Cs.— To tell, communicate, relate, inform (poet.): quam ob rem has partīs didicerim, paucis dabo, T.: iste deus qui sit, da nobis, V.: Seu Aeneas eripuisse datur, O.— To apply, bestow, exercise, devote: paululum da mi operae, attend, T.: imperatori operam date, Cs.: virtuti opera danda est.—Of a penalty, to give, undergo, suffer, endure: consules poenas dederant, S.: Teucris det sanguine poenas, atone with his life, V. — With verba, to give (mere) words, attempt to deceive, pretend, mislead, cheat: Quoi verba dare difficilest, T.: verba dedimus, decepimus. — With dat, predic., to ascribe, impute, attribute, reckon, regard: quam rem vitio dent, T.: laudem Roscio culpae: quae tu commisisti Verri crimini daturus sum.
    * * *
    dare, dedi, datus V TRANS
    give; dedicate; sell; pay; grant/bestow/impart/offer/lend; devote; allow; make; surrender/give over; send to die; ascribe/attribute; give birth/produce; utter

    Latin-English dictionary >

  • 6 gestiēns

        gestiēns ntis, adj.    [P. of 2 gestio], unbridled, rapturous, exultant: laetitia: animus rebus secundis, L.: hac (eloquendi vi).

    Latin-English dictionary > gestiēns

  • 7 trānsfuga

        trānsfuga ae    [trans+2 FVG-], one who joins the enemy, a deserter: non omnia illum transfugam ausum esse senatui dicere: plebs, transfuga ex suis populis, L.: proditores et transfugas arboribus suspendunt, Ta.: transfuga divitum Partīs linquere gestio, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > trānsfuga

  • 8 desidero

    dē-sīdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; cf. considero], to long for, greatly wish for, to desire something not possessed (freq. and class.—for syn. cf.: opto, requiro, expeto, appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, capto, volo).
    I.
    In gen., with acc.:

    Dies noctesque me ames, me desideres,

    Ter. Eun. 1, 2, 113:

    quam tu filium tuom, tam pater me meus desiderat,

    Plaut. Capt. 2, 2, 66:

    natura quid velit, anquirat, desideret,

    Cic. Lael. 24:

    nec sitio honores, nec desidero gloriam,

    id. Q. Fr. 3, 5, 3:

    dum illa desideramus, ab aliis avertimur,

    Quint. 10, 6, 7:

    quid desideremus aut deprecemur,

    id. 4, 1, 52:

    nec nunc vires desidero adolescentis non plus quam adolescens tauri aut elephanti desiderabam,

    Cic. de Sen. 9; Caes. B. C. 3, 74, 2:

    desiderantem quod satis est,

    Hor. Od. 3, 1, 25:

    Sextilem totum mendax desideror,

    id. Ep. 1, 7, 2 et saep.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    me gratiam aps te inire verbis nil desidero,

    Plaut. Stich. 4, 1, 10:

    mihi dari haud desidero,

    id. Merc. 1, 2, 37:

    quo ullam rem ad se importari desiderent,

    Caes. B. G. 4, 2.— With inf. alone:

    mori,

    Vulg. Apoc. 9, 6.—
    (γ).
    With ab or in:

    ab Chrysippo nihil magnum desideravi,

    Cic. Rep. 3, 8; id. Att. 8, 14, 2; Quint. 3, 1, 2 al.:

    ab milite modestiam et continentiam,

    Caes. B. G. 7, 52 fin.:

    in quo (Catone) summam eloquentiam,

    Cic. Brut. 31, 118; id. Fin. 5, 5, 13; id. Fam. 8, 5, 1; id. Lael. 22, 82; Quint. 7, 2, 55 al.—
    (δ).
    Absol.:

    misere amans desiderat,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 30; id. Mil. 4, 6, 29; Ter. Heaut. 3, 1, 16 al.—
    B.
    Of inanimate subjects:

    desiderarunt te oculi mei,

    Cic. Planc. 5, 13:

    nullam virtus aliam mercedem laborum desiderat praeter, etc.,

    id. Arch. 11, 28:

    ut desiderat laus probationem, sic, etc.,

    Quint. 3, 7, 4 et saep.:

    desiderant rigari arbores,

    Plin. 17, 26, 40, § 249.
    II.
    With predominant idea of lacking, wanting, to miss any thing:

    ex me audies, quid in oratione tua desiderem,

    Cic. Rep. 2, 38:

    si non est, nolis esse neque desideres,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 73:

    quid a peritioribus rei militaris desiderari videbatur,

    Caes. B. C. 3, 61, 3 et saep.—Esp. with quominus:

    praeter quercum Dodonaeam nihil desideramus, quo minus Epirum ipsum possidere videamur,

    Cic. Att. 2, 4, 5. —
    B.
    Meton. (effectus pro causa), to lose something; and more freq. pass., to be missing, to be lost:

    in eo proelio non amplius CC milites desideravit,

    Caes. B. C. 3, 99; cf. id. ib. 3, 71:

    ut nulla navis desideraretur,

    id. B. G. 5, 23, 3; 7, 11, 8 et saep.:

    neque quicquam ex fano praeter unum signum desideratum est,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; Vell. 2, 52, 6:

    ex peditibus triginta,

    Curt. 3, 29, 27.—
    C.
    With the notion of inquiring, searching; to investigate, examine, discuss (rare):

    sequitur ut morbo laborantibus remedia desiderentur,

    Col. 9, 13, 1:

    examina,

    id. 9, 8, 1.— Impers.:

    antequam desideraretur,

    before the question should be raised, Vitr. 2, 6, 4.—Hence,
    1.
    dēsīdĕrans, antis, P. a., in Sup. desiderantissimus, in the later writers for desideratissimus, as a term of endearment, heart's desire, best beloved:

    vale, domine dulcissime, desiderantissime,

    Fronto Ep. 5, 40; M. Aur. ib. 1, 5;

    L. Aur. Verus,

    ib. 2, 8; Inscr. Orell. 4644.— Adv.: dēsīdĕranter, acc. to no. I., with desire, eagerly (late Lat.):

    appetere,

    Cassiod. Var. 1, 4.— Comp.:

    quanto desiderantius desideras,

    Fronto Ep. ad Ver. Imp. 13.—
    2.
    dēsīdĕrātus, a, um, P. a., wished for, longed for, welcome (very rare):

    et veniet desideratus cunctis gentibus,

    Vulg. Aggaei, 2, 8: blandissima et desideratissimi promissa. Plin. 30, 1, 1, § 2:

    fratres desideratissimi,

    Vulg. Philip. 4, 1;

    and in inscrr. applied to a beloved person: FILIO DESIDERATISSIMO,

    Inscr. Orell. 5068; id. Grut. 681, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > desidero

  • 9 expetendus

    ex-pĕto, īvi or ĭi, ītum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act.
    A.
    To long for, seek after, aspire to, desire, covet, wish a thing (freq. and class.; syn.: appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, volo, opto, desidero, requiro).
    (α).
    With acc.: assunt, me expetunt, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 49, ed. Vahl.):

    nihil hominem, nisi quod honestum sit, aut admirari aut optare aut expetere debere,

    Cic. Off. 1, 20, 66:

    unum ab omnibus ad id bellum imperatorem deposci atque expeti,

    id. de Imp. Pomp. 2, 5:

    Italia ab hoc auxilium absente expetivit,

    id. ib. 11, 30; cf.: Apollo unde sibi populi et reges consilium expetunt, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 186, ed. Vahl.):

    nunc a Flacco Lentuli poenae per vos expetuntur,

    are demanded, Cic. Fl. 38, 95:

    poenas ab aliquo,

    id. Pis. 7, 16; Liv. 1, 23, 4; cf.:

    jus ab invitis,

    id. 3, 40, 4:

    facinora ab aliquo,

    Plaut. Mil. 3, 1, 25:

    Plautinas fabulas,

    id. Cas. prol. 12:

    pecunia tantopere expetitur,

    Cic. de Or. 2, 40, 172; cf.:

    expetuntur divitiae ad usus vitae necessarios,

    id. Off. 1, 8, 25:

    mortem pro vita civium,

    id. Tusc. 1, 48, 116: ea vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, id. Fin. 5, 13, 37:

    in qua (societate) omnia insunt, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, etc.,

    id. Lael. 22, 84:

    non ficto crimine insectari, non expetere vitam, non capitis arcessere,

    to attempt one's life, id. Deiot. 11, 30:

    stulta sibi consilia,

    to seek out, contrive, Plaut. Most. 4, 1, 4.—Of an inanimate subject: mare medium terrae locum expetens, striving or tending towards, Cic. N. D. 2, 45, 116.—
    (β).
    With an object-clause (mostly poet.): quem quisque odit, periisse expetit, Enn. ap. Cic. Off. 2, 7, 23 (Trag. v. 403, ed. Vahl.); cf.:

    audire expetis?

    Plaut. Aul. 4, 4, 25:

    aliquid facere,

    id. Trin. 3, 2, 48:

    periisse expetunt,

    Liv. 40, 10, 5:

    dum nostram gloriam tua virtute augeri expeto,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2: di me etsi perdunt, tamen esse adjutam expetunt, Pac. ap. Non. 104, 7:

    videre expeto te,

    Plaut. Rud. 1, 4, 20; cf.:

    hoc prius scire expeto, quid perdideris,

    Ter. Heaut. 5, 1, 17; id. Hec. 5, 1, 1; Hor. Epod. 11, 3; Ov. M. 7, 476; 9, 550 al.:

    quod et scire expeto et quaerere pudet,

    Curt. 4, 10, 32; 9, 3, 8; Plin. praef. 14.—
    (γ).
    With ut and subj.:

    fatebor et fuisse me et Sejano amicum et ut essem expetisse,

    Tac. A. 6, 8.—
    (δ).
    Absol.:

    ne legaretur A. Gabinius Cn. Pompeio expetenti ac postulanti,

    requesting, Cic. de Imp. Pomp. 19, 57.—
    * B.
    To reach, attain to any thing; with respect to time, to outlast:

    malo si quid bene facias, id beneficium interit: Bono si quid male facias, aetatem expetit,

    Plaut. Poen. 3, 3, 23.— Hence, expĕtendus, a, um, P. a., desirable, excellent:

    forma expetunda mulier,

    Plaut. Pers. 4, 3, 60.
    II.
    Intr. (perh. only ante-class.; cf. Liv. 1, 22, 7 Weisenb. ad loc.).
    A. 1.
    With in aliquem:

    delictum suum suamque culpam expetere in mortalem,

    Plaut. Am. 1, 2, 33:

    illius ira et maledicta in hanc,

    id. ib. 3, 2, 15: omnes clades hujus belli in eum, Tullus ap. Liv. 1, 22, 7:

    quojus ego hodie in tergum faxo ista expetant mendacia,

    Plaut. Am. 2, 1, 42.—
    2.
    With alicui:

    mea sit culpa, si id Alcumenae innocenti expetat,

    Plaut. Am. 3, 1, 12.—
    B.
    Absol., to fall out, happen, occur, result:

    nequiter paene expetivit prima parasitatio,

    Plaut. Am. 1, 3, 22 Lamb. (al. expedivit):

    in servitute expetunt multa iniqua,

    befall, id. ib. 1, 1, 20; so,

    eadem in vigilanti expetunt,

    id. Mil. 2, 4, 40 (not vigilantes, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > expetendus

  • 10 expeto

    ex-pĕto, īvi or ĭi, ītum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act.
    A.
    To long for, seek after, aspire to, desire, covet, wish a thing (freq. and class.; syn.: appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, volo, opto, desidero, requiro).
    (α).
    With acc.: assunt, me expetunt, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 49, ed. Vahl.):

    nihil hominem, nisi quod honestum sit, aut admirari aut optare aut expetere debere,

    Cic. Off. 1, 20, 66:

    unum ab omnibus ad id bellum imperatorem deposci atque expeti,

    id. de Imp. Pomp. 2, 5:

    Italia ab hoc auxilium absente expetivit,

    id. ib. 11, 30; cf.: Apollo unde sibi populi et reges consilium expetunt, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 186, ed. Vahl.):

    nunc a Flacco Lentuli poenae per vos expetuntur,

    are demanded, Cic. Fl. 38, 95:

    poenas ab aliquo,

    id. Pis. 7, 16; Liv. 1, 23, 4; cf.:

    jus ab invitis,

    id. 3, 40, 4:

    facinora ab aliquo,

    Plaut. Mil. 3, 1, 25:

    Plautinas fabulas,

    id. Cas. prol. 12:

    pecunia tantopere expetitur,

    Cic. de Or. 2, 40, 172; cf.:

    expetuntur divitiae ad usus vitae necessarios,

    id. Off. 1, 8, 25:

    mortem pro vita civium,

    id. Tusc. 1, 48, 116: ea vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, id. Fin. 5, 13, 37:

    in qua (societate) omnia insunt, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, etc.,

    id. Lael. 22, 84:

    non ficto crimine insectari, non expetere vitam, non capitis arcessere,

    to attempt one's life, id. Deiot. 11, 30:

    stulta sibi consilia,

    to seek out, contrive, Plaut. Most. 4, 1, 4.—Of an inanimate subject: mare medium terrae locum expetens, striving or tending towards, Cic. N. D. 2, 45, 116.—
    (β).
    With an object-clause (mostly poet.): quem quisque odit, periisse expetit, Enn. ap. Cic. Off. 2, 7, 23 (Trag. v. 403, ed. Vahl.); cf.:

    audire expetis?

    Plaut. Aul. 4, 4, 25:

    aliquid facere,

    id. Trin. 3, 2, 48:

    periisse expetunt,

    Liv. 40, 10, 5:

    dum nostram gloriam tua virtute augeri expeto,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2: di me etsi perdunt, tamen esse adjutam expetunt, Pac. ap. Non. 104, 7:

    videre expeto te,

    Plaut. Rud. 1, 4, 20; cf.:

    hoc prius scire expeto, quid perdideris,

    Ter. Heaut. 5, 1, 17; id. Hec. 5, 1, 1; Hor. Epod. 11, 3; Ov. M. 7, 476; 9, 550 al.:

    quod et scire expeto et quaerere pudet,

    Curt. 4, 10, 32; 9, 3, 8; Plin. praef. 14.—
    (γ).
    With ut and subj.:

    fatebor et fuisse me et Sejano amicum et ut essem expetisse,

    Tac. A. 6, 8.—
    (δ).
    Absol.:

    ne legaretur A. Gabinius Cn. Pompeio expetenti ac postulanti,

    requesting, Cic. de Imp. Pomp. 19, 57.—
    * B.
    To reach, attain to any thing; with respect to time, to outlast:

    malo si quid bene facias, id beneficium interit: Bono si quid male facias, aetatem expetit,

    Plaut. Poen. 3, 3, 23.— Hence, expĕtendus, a, um, P. a., desirable, excellent:

    forma expetunda mulier,

    Plaut. Pers. 4, 3, 60.
    II.
    Intr. (perh. only ante-class.; cf. Liv. 1, 22, 7 Weisenb. ad loc.).
    A. 1.
    With in aliquem:

    delictum suum suamque culpam expetere in mortalem,

    Plaut. Am. 1, 2, 33:

    illius ira et maledicta in hanc,

    id. ib. 3, 2, 15: omnes clades hujus belli in eum, Tullus ap. Liv. 1, 22, 7:

    quojus ego hodie in tergum faxo ista expetant mendacia,

    Plaut. Am. 2, 1, 42.—
    2.
    With alicui:

    mea sit culpa, si id Alcumenae innocenti expetat,

    Plaut. Am. 3, 1, 12.—
    B.
    Absol., to fall out, happen, occur, result:

    nequiter paene expetivit prima parasitatio,

    Plaut. Am. 1, 3, 22 Lamb. (al. expedivit):

    in servitute expetunt multa iniqua,

    befall, id. ib. 1, 1, 20; so,

    eadem in vigilanti expetunt,

    id. Mil. 2, 4, 40 (not vigilantes, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > expeto

  • 11 geritio

    gerĭtĭo, v. l. for gestio, Dig. 11, 7, 14, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > geritio

  • 12 glisco

    glisco, ĕre, v. n. [perh. kindred with cresco, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 98 Müll.; cf. Doed. Syn. 1, p. 21], to grow up, swell up, spread, blaze up, burst out (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. crebresco).
    I.
    Lit.:

    ignis Alexandri Phrygio sub pectore gliscens,

    kindling, Lucr. 1, 474;

    so of fire,

    Sil. 14, 308; cf. Serv. Verg. A. 12, 9: gliscit, ut ignis oleo, Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 21 (Cic. 10, p. 63 Kays.):

    suffusa veneno Tenditur, ac sanie gliscit cutis,

    swells, Stat. Th. 1, 107:

    asellus paleis gliscit,

    i. e. grows stout, fat, Col. 7, 1, 1:

    turtur difficulter,

    id. 8, 9, 1; cf. Fest. s. v. reglescit, p. 278 Müll.; Col. 2, 5, 1:

    immensum aucto mari et vento gliscente,

    Sall. H. 3, 31 Dietsch.—
    II.
    Trop., to swell, grow, increase, augment, spread:

    spectat atrox hostile caput, gliscitque tepentis Lumina torva videns,

    Stat. Th. 8, 756:

    hos ubi velle acies et dulci gliscere ferro Dux videt,

    i. e. ardently long for, id. ib. 12, 639: cf. with inf. (like gestio):

    gliscis regnare superbus,

    id. ib. 3, 73: ad juvenilem libidinem copia voluptatum gliscit, ut ignis oleo, * Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 22:

    gaudium,

    Pac. ib. 18; Lucr. 5, 1061:

    furor in dies,

    id. 4, 1069:

    clamor, singultus, jurgia,

    id. 3, 480:

    rabies,

    Plaut. Capt. 3, 4, 26:

    proelium,

    id. As. 5, 2, 62:

    seditio,

    Liv. 42, 2, 2:

    invidia,

    id. 2, 23, 2:

    ne glisceret primo neclegendo bellum,

    id. 29, 2, 2:

    saevitia,

    Tac. A. 6, 19:

    adulatio,

    id. ib. 1, 1:

    flagitia et infamia,

    id. ib. 14, 15:

    gloria et pericula,

    id. ib. 15, 23:

    multitudo gliscit immensum,

    grows, increases, id. ib. 4, 27; cf.:

    gliscerent numero et aliquando minuerentur,

    id. ib. 4, 5 fin.:

    postquam eo magnificentiae venerit (res publica), gliscere singulos,

    grow in wealth, id. ib. 2, 33:

    gliscentibus negotiis duo praetores additi,

    id. ib. 11, 22:

    fama gliscit gressu,

    Sil. 4, 6.
    In pass.
    : ut major invidia Lepido glisceretur, may grow, increase, Sempron. Asellio ap. Non. 481, 5: cum te salvum video, gliscor gaudio, Turp. ap. Non. 22, 13 (Com. Fragm. v. 191 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > glisco

  • 13 praegestio

    prae-gestio, īre, v. n., to desire greatly, to delight (rare but class.):

    videre,

    Cic. Cael. 28, 67:

    apisci,

    Cat. 64, 145:

    ludere,

    Hor. C. 2, 5, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > praegestio

  • 14 transfuga

    transfŭga, ae, comm. [transfugio], one who runs over to the enemy, a deserter (cf. perfuga).
    I.
    Lit.:

    transfuga non is solum accipiendus est, qui aut ad hostes aut in bello transfugit, sed et qui per indutiarum tempus ad eos, cum quibus nulla amicitia est, fide susceptā transfugit,

    Dig. 49, 15, 19, § 8:

    non omnia illum transfugam ausum esse senatui dicere,

    Cic. Div. 1, 44, 100:

    Scipio transfugas ac fugitivos bestiis objecit,

    Liv. Epit. 51 fin.: proditores et transfugas arboribus suspendunt. Tac. G. 12:

    barbari,

    Suet. Calig. 47:

    simulati,

    Flor. 2, 6, 16; 3, 11, 10.—
    II.
    Transf., in gen.:

    transfuga divitum Partes linquere gestio,

    Hor. C. 3, 16, 23:

    paucissimi Quiritium medieinam attigere, et ipsi statim ad Graecos transfugae,

    Plin. 29, 1, 8, § 17: secuti sunt quasi transfugam, quem ducem sequebantur. Plin. Ep. 8, 14, 25:

    mundi,

    i. e. from the Roman empire, Luc. 8, 335:

    ne fias istā transfuga sorte vide,

    Mart. 14, 131, 2; Claud. in Eutr. 1, 15:

    metalli,

    Dig. 49, 15, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > transfuga

  • 15 vitulor

    vītŭlor, āri, v. dep. n., to celebrate a festival, keep holiday, be joyful (ante-class. for exulto, gestio): is habet coronam vitulans victoriā, Enn. ap. Fest. p. 369 Müll. (Trag. v. 75 Vahl.): in venatu vitulantes, Naev. ap. Non. p. 14, 18 (Trag. Rel. p. 9 Rib.): pontifex in sacris quibusdam vitulari solet, Varr. ap. Macr. S. 3, 2; cf.:

    Jovi opulento, incluto... lubens vitulor,

    i. e. bring a thank-offering, Plaut. Pers 2, 3, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > vitulor

См. также в других словарях:

  • Gestio —    • Gestio (юр.),        1. pro herede gestio, безгласное принятие наследства, причем наследник исполняет действия, которые подобают только наследнику, назначенному законным порядком;        2. gestio sc. negotiorum, ведение дел опекуном за… …   Реальный словарь классических древностей

  • gestio — /jest(i)yow/ In the civil law, behavior or conduct. Management or transaction. @ negotiorum gestio the doing of another s business; an interference in the affairs of another in his absence, from benevolence or friendship, and without authority +… …   Black's law dictionary

  • gestio — /jest(i)yow/ In the civil law, behavior or conduct. Management or transaction. @ negotiorum gestio the doing of another s business; an interference in the affairs of another in his absence, from benevolence or friendship, and without authority +… …   Black's law dictionary

  • gestió — ges|ti|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • gestio — An act; behavior; conduct; a performance; a transaction …   Ballentine's law dictionary

  • gestio pro haerede — Behavior or conduct as an heir; such conduct as renders the heir liable for the debts of his ancestor …   Ballentine's law dictionary

  • gestio pro haerede — ˈgestēˌōˌprōˌhīˈrā(ˌ)dā noun Etymology: Latin, behavior as heir Roman, civil, & Scots law : conduct as an heir that makes one liable for the debts of an ancestor …   Useful english dictionary

  • Negotiorum gestio — (Latin for management of business ), or agency without specific authorisation (German: Geschäftsführung ohne Auftrag) under the German Civil Code[1], undertaking formed without agreement (French: engagement formé sans convention) under the French …   Wikipedia

  • negotiorum gestio — ne·go·ti·or·um ges·tio /ni ˌgō shē ȯr əm jes chē ō/ n [Late Latin, from Latin, management of business] in the civil law of Louisiana: the management of or interference with the business or affairs of another without authority Merriam Webster’s… …   Law dictionary

  • Negotiōrum gestĭo — (lat.), soviel wie Geschäftsführung (s. d.), Negotiorum gestor, Geschäftsführer, d.h. derjenige, der eine N. g. vornimmt …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • negotiorum gestio — noun A situation in which a gestor acts on behalf of a principal for the benefit of that principal, but without the consent of that principal, and the action is later ratified by the principal. The gestor is only entitled to reimbursement of… …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»