Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

increases

  • 1 glīscō

        glīscō —, —, ere    [cf. glaesum], to swell, spread gradually, grow imperceptibly: invidia gliscens, L.: seditio, L.: (multitudo) gliscit immensum, increases, Ta.: numero legiones, Ta.: gliscit violentia Turno, V.: gliscere alqm pati, to grow in power, Ta.
    * * *
    gliscere, -, - V
    swell; increase in power or violence

    Latin-English dictionary > glīscō

  • 2 ampliator

    one who increases the number (of something), augmenter

    Latin-English dictionary > ampliator

  • 3 Auget largiendo

    Latin Quotes (Latin to English) > Auget largiendo

  • 4 accedo

    ac-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. ( perf. sync., accēstis, Verg. A. 1, 201), to go or come to or near, to approach (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., constr. with ad, in, the local adverbs, the acc., dat., infin., or absol.
    (α).
    With ad:

    accedam ad hominem,

    Plaut. Mil. 2, 6, 14; so,

    ad aedīs,

    id. Amph. 1, 1, 108:

    ad flammam,

    Ter. Andr. 1, 1, 103:

    omnīs ad aras,

    to beset every altar, Lucr. 5, 1199:

    ad oppidum,

    Caes. B. G. 2, 13:

    ad ludos,

    Cic. Pis. 27, 65:

    ad Caesarem supplex,

    id. Fam. 4, 4, 3: ad manum, to come to their hands (of fishes), id. Att. 2, 1, 7:

    ad Aquinum,

    id. Phil. 2, 41, 106; so,

    ad Heracleam,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 129.— Impers.:

    ad eas (oleas) cum accederetur,

    Cic. Caecin. 8, 22.—
    (β).
    With in:

    ne in aedīs accederes,

    Cic. Caecin. 13, 36:

    in senatum,

    id. Att. 7, 4, 1:

    in Macedoniam,

    id. Phil. 10, 6:

    in funus aliorum,

    to join a funeral procession, id. Leg. 2, 26, 66 al. —
    (γ).
    With local adv.:

    eodem pacto, quo huc accessi, abscessero,

    Plaut. Trin. 3, 2, 84:

    illo,

    Cic. Caecin. 16, 46:

    quo,

    Sall. J. 14, 17.—
    (δ).
    With acc. (so, except the names of localities, only in poets and historians, but not in Caesar and Livy):

    juvat integros accedere fontīs atque haurire,

    Lucr. 1, 927, and 4, 2:

    Scyllaeam rabiem scopulosque,

    Verg. A. 1, 201:

    Sicanios portus,

    Sil. 14, 3; cf. id. 6, 604:

    Africam,

    Nep. Hann. 8:

    aliquem,

    Sall. J. 18, 9; 62, 1; Tac. H. 3, 24:

    classis Ostia cum magno commeatu accessit,

    Liv. 22, 37, 1:

    Carthaginem,

    Plin. Ep. 7, 27, 3.—
    (ε).
    With dat. ( poet.):

    delubris,

    Ov. M. 15, 745:

    silvis,

    id. ib. 5, 674: caelo (i. e. to become a god), id. ib. 15, 818, and 870.—
    * (ζ).
    With inf.:

    dum constanter accedo decerpere (rosas),

    App. M. 4, p. 143 med.
    (η).
    Absol.:

    accedam atque hanc appellabo,

    Plaut. Am. 1, 3, 17:

    deici nullo modo potuisse qui non accesserit,

    Cic. Caecin. 13, 36:

    accessit propius,

    ib. 8, 22:

    quoties voluit blandis accedere dictis,

    Ov. M. 3, 375 al. — Impers.: non potis accedi, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 17 ed. Vahl.):

    quod eā proxime accedi poterat,

    Cic. Caecin. 8, 21.
    B.
    In partic.
    1.
    To approach a thing in a hostilemanner (like aggredior, adorior), to attack:

    acie instructa usque ad castra hostium accessit,

    Caes. B. G. 1, 51:

    sese propediem cum magno exercitu ad urbem accessurum,

    Sall. C. 32 fin.:

    ad manum,

    to fight hand to hand, to engage in close combat, Nep. Eum. 5, 2; Liv. 2, 30, 12:

    ad corpus alicujus,

    Cic. Q. Fr. 3, 2, 2: Atque accedit muros Romana juventus, Enn. ap. Gell. 10, 29 (Ann. v. 527 ed. Vahl.): hostīs accedere ventis navibus velivolis, id. ap. Macr. S. 6, 5 (Ann. v. 380 ib.);

    and, in malam part.,

    Ter. Heaut. 3, 3, 22.—
    2.
    Mercant. t. t.:

    accedere ad hastam,

    to attend an auction, Nep. Att. 6, 3; Liv. 43, 16, 2.—
    3.
    In late Lat.: ad manus (different from ad manum, B. 1), to be admitted to kiss hands, Capit. Maxim. 5.
    II.
    Fig.
    A.
    In gen., to come near to, to approach:

    haud invito ad aurīs sermo mi accessit,

    Ter. Hec. 3, 5, 32; so,

    clemens quidam sonus aurīs ejus accedit,

    App. M. 5, p. 160:

    si somnus non accessit,

    Cels. 3, 18; cf.:

    febris accedit,

    id. 3, 3 sq.:

    ubi accedent anni,

    Hor. S. 2, 2, 85; cf.:

    accedente senectā,

    id. Ep. 2, 2, 211.
    B.
    In partic.
    1.
    To come to or upon one, to happen to, to befall (a meaning in which it approaches so near to accĭdo that in many passages it has been proposed to change it to the latter; cf. Ruhnk. Rut. Lup. 1, p. 3; 2, p. 96; Dictat. in Ter. p. 222 and 225); constr. with ad or (more usually) with dat.:

    voluntas vostra si ad poëtam accesserit,

    Ter. Phorm. prol. 29:

    num tibi stultitia accessit?

    have you become a fool? Plaut. Am. 2, 2, 77:

    paulum vobis accessit pecuniae,

    Ter. Hec. 3, 5, 56:

    dolor accessit bonis viris, virtus non est imminuta,

    Cic. Att. 1, 16, 9:

    quo plus sibi aetatis accederet,

    id. de Or. 1, 60, 254 al.
    2.
    With the accessory idea of increase, to be added = addi; constr. with ad or dat.: primum facie (i. e. faciei) quod honestas accedit, Lucil. ap. Gell. 1, 14; so ap. Non. 35, 20:

    ad virtutis summam accedere nihil potest,

    Cic. Fin. 4, 24:

    Cassio animus accessit,

    id. Att. 5, 20; 7, 3; id. Clu. 60 al.:

    pretium agris,

    the price increases, advances, Plin. Ep. 6, 19, 1.— Absol.:

    plura accedere debent,

    Lucr. 2, 1129:

    accedit mors,

    Cic. Fin. 1, 18, 60; id. de Or. 2, 17, 73:

    quae jacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen accederet,

    id. Arch. 6, 14 (so, not accenderet, is to be read).—If a new thought is to be added, it is expressed by accedit with quod ( add to this, that, etc.) when it implies a logical reason, but with ut ( beside this, it happens that, or it occurs that) when it implies an historical fact (cf. Zumpt, §

    621 and 626): accedit enim, quod patrem amo,

    Cic. Att. 13, 21: so Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2; Cic. Rosc. Am. 8, 22; id. Att. 1, 92 al.; Caes. B. G. 3, 2; 4, 16; Sall. C. 11, 5;

    on the other hand: huc accedit uti, etc.,

    Lucr. 1, 192, 215, 265 al.:

    ad App. Claudii senectutem accedebat etiam ut caecus esset,

    Cic. de Sen. 6, 16; so id. Tusc. 1, 19, 43; id. Rosc. Am. 31, 86; id. Deiot. 1, 2; Caes. B. G. 3, 13; 5, 16 al. When several new ideas are added, they are introduced by res in the plur.: cum ad has suspiciones certissimae res accederent: quod per fines Sequanorum Helvetios transduxisset; quod obsides inter eos dandos curāsset;

    quod ea omnia, etc.,

    Caes. B. G. 1, 19. Sometimes the historical idea follows accedit, without ut:

    ad haec mala hoc mihi accedit etiam: haec Andria... gravida e Pamphilo est,

    Ter. Andr. 1, 3, 11:

    accedit illud: si maneo... cadendum est in unius potestatem,

    Cic. Att. 8, 3, 1.
    3.
    To give assent to, accede to, assent to, to agree with, to approve of; constr. with ad or dat. (with persons only, with dat.):

    accessit animus ad meam sententiam,

    Plaut. Aul. 2, 7, 13; so Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69; Nep. Milt. 3, 5:

    Galba speciosiora suadentibus accessit,

    Tac. H. 1, 34; so Quint. 9, 4, 2 al.
    4.
    To come near to in resemblance, to resemble, be like; with ad or dat. (the latter most freq., esp. after Cic.):

    homines ad Deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus dando,

    Cic. Lig. 12:

    Antonio Philippus proximus accedebat,

    id. Brut. 147; cf. id. Verr. 2, 2, 3; id. de Or. 1, 62, 263; id. Ac. 2, 11, 36 al.
    5.
    To enter upon, to undertake; constr. with ad or in:

    in eandem infamiam,

    Plaut. Trin. 1, 2, 84:

    ad bellorum pericula,

    Cic. Balb. 10:

    ad poenam,

    to undertake the infliction of punishment, id. Off. 1, 25, 89:

    ad amicitiam Caesaris,

    Caes. B. C. 1, 48:

    ad vectiǵalia,

    to undertake their collection as contractor, Cic. Verr. 2, 3, 42:

    ad causam,

    the direction of a lawsuit, id. ib. 2, 2, 38; id. de Or. 1, 38, 175 al. But esp.:

    ad rem publicam,

    to enter upon the service of the state, Cic. Off. 1, 9, 28; id. Rosc. Am. 1 al.,‡

    Lewis & Short latin dictionary > accedo

  • 5 exaggerator

    exaggĕrātor, ōris, m. [id.], one who increases, an enlarger:

    famae,

    Hier. Ep. 22, 8; id. ad Eustoch. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > exaggerator

  • 6 glisco

    glisco, ĕre, v. n. [perh. kindred with cresco, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 98 Müll.; cf. Doed. Syn. 1, p. 21], to grow up, swell up, spread, blaze up, burst out (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. crebresco).
    I.
    Lit.:

    ignis Alexandri Phrygio sub pectore gliscens,

    kindling, Lucr. 1, 474;

    so of fire,

    Sil. 14, 308; cf. Serv. Verg. A. 12, 9: gliscit, ut ignis oleo, Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 21 (Cic. 10, p. 63 Kays.):

    suffusa veneno Tenditur, ac sanie gliscit cutis,

    swells, Stat. Th. 1, 107:

    asellus paleis gliscit,

    i. e. grows stout, fat, Col. 7, 1, 1:

    turtur difficulter,

    id. 8, 9, 1; cf. Fest. s. v. reglescit, p. 278 Müll.; Col. 2, 5, 1:

    immensum aucto mari et vento gliscente,

    Sall. H. 3, 31 Dietsch.—
    II.
    Trop., to swell, grow, increase, augment, spread:

    spectat atrox hostile caput, gliscitque tepentis Lumina torva videns,

    Stat. Th. 8, 756:

    hos ubi velle acies et dulci gliscere ferro Dux videt,

    i. e. ardently long for, id. ib. 12, 639: cf. with inf. (like gestio):

    gliscis regnare superbus,

    id. ib. 3, 73: ad juvenilem libidinem copia voluptatum gliscit, ut ignis oleo, * Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 22:

    gaudium,

    Pac. ib. 18; Lucr. 5, 1061:

    furor in dies,

    id. 4, 1069:

    clamor, singultus, jurgia,

    id. 3, 480:

    rabies,

    Plaut. Capt. 3, 4, 26:

    proelium,

    id. As. 5, 2, 62:

    seditio,

    Liv. 42, 2, 2:

    invidia,

    id. 2, 23, 2:

    ne glisceret primo neclegendo bellum,

    id. 29, 2, 2:

    saevitia,

    Tac. A. 6, 19:

    adulatio,

    id. ib. 1, 1:

    flagitia et infamia,

    id. ib. 14, 15:

    gloria et pericula,

    id. ib. 15, 23:

    multitudo gliscit immensum,

    grows, increases, id. ib. 4, 27; cf.:

    gliscerent numero et aliquando minuerentur,

    id. ib. 4, 5 fin.:

    postquam eo magnificentiae venerit (res publica), gliscere singulos,

    grow in wealth, id. ib. 2, 33:

    gliscentibus negotiis duo praetores additi,

    id. ib. 11, 22:

    fama gliscit gressu,

    Sil. 4, 6.
    In pass.
    : ut major invidia Lepido glisceretur, may grow, increase, Sempron. Asellio ap. Non. 481, 5: cum te salvum video, gliscor gaudio, Turp. ap. Non. 22, 13 (Com. Fragm. v. 191 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > glisco

  • 7 intumesco

    in-tŭmesco, mŭi, 3, v. n. inch., to swell up; to rise ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    fluctus flatu intumescens,

    Plin. 2, 81, 83, § 196; id. 37, 5, 18, § 69:

    vidi virgineas intumuisse genas,

    Ov. F. 6, 700.—

    Of dropsical persons: intumuit suffusā venter ab undā,

    Ov. F. 1, 215:

    si partes corporis in vesicas intumuerint,

    Plin. 20, 6, 23, § 51.—
    B.
    Transf., to rise, be elevated, of the surface of the ground:

    loco tamen ipso paululum intumescente,

    Col. 1, 4, 10; cf.:

    nec intumescit alta viperis humus,

    Hor. Epod. 16, 52.—
    II.
    Trop.
    A.
    To swell up:

    vox intumescit,

    Tac. G. 3:

    motus,

    grows, increases, id. A. 1, 38:

    intumuere statim superbia ferociaque,

    Tac. H. 4, 19:

    jure quodam potestatis intumescere,

    to be puffed up, elated, Quint. 1, 1, 8:

    rebus secundis,

    Plin. Ep. 7, 31, 3:

    supra humanum modum,

    Sen. Cons. ad Polyb. 36.—
    B.
    To become angry:

    intumuit vati,

    Ov. P. 4, 14, 34:

    Juno, quod, etc.,

    id. F. 6, 487; id. M. 8, 582 al.

    Lewis & Short latin dictionary > intumesco

  • 8 materia

    mātĕrĭa, ae ( gen. materiāi, Lucr. 1, 1051), and mātĕrĭes, ēi (only in nom. and acc. sing., and once gen. plur. materierum, Lact. 2, 12, 1; v. Neue, Formenl. 1, p. 383), f. [from same root with mater, q. v.], stuff, matter, materials of which any thing is composed; so the wood of a tree, vine, etc., timber for building (opp. lignum, wood for fuel); nutritive matter or substance for food (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    materia rerum, ex qua et in qua sunt omnia,

    Cic. N. D. 3, 39, 92; cf. id. Ac. 1, 6, 7:

    materiam superabat opus,

    Ov. M. 2, 5:

    materiae apparatio,

    Vitr. 2, 8, 7:

    rudis,

    i. e. chaos, Luc. 2, 8; cf.: omnis fere materia nondum formata rudis appellatur, Cinc. ap. Paul. ex Fest. p. 265 Müll.:

    (arbor) inter corticem et materiem,

    Col. 5, 11, 4:

    crispa,

    Plin. 16, 28, 51, § 119:

    materiae longitudo,

    Col. 4, 24, 3:

    vitis in materiam, frondemque effunditur,

    id. 4, 21, 2:

    si nihil valet materies,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    in eam insulam materiam, calcem, caementa, atque arma convexit,

    id. Mil. 27, 74:

    caesa,

    Col. 11, 2, 11; cf. Caes. B. G. 4, 17; 5, 39:

    cornus non potest videri materies propter exilitatem, sed lignum,

    Plin. 16, 40, 76, § 206:

    materiae, lignorum aggestus,

    Tac. A. 1, 35:

    videndum est ut materies suppetat scutariis,

    Plaut. Ep. 1, 1, 35:

    proba materies est, si probum adhibes fabrum,

    id. Poen. 4, 2, 93: imprimebatur sculptura materiae anuli, sive ex ferro sive ex auro foret, Macr. S. 7, 13, 11. — Plur.:

    deūm imagines mortalibus materiis in species hominum effingere,

    Tac. H. 5, 5.—Of food:

    imbecillissimam materiam esse omnem caulem oleris,

    Cels. 2, 18, 39 sqq.; cf. of the means of subsistence:

    consumere omnem materiam,

    Ov. M. 8, 876; matter, in gen.:

    materies aliqua mala erat,

    Aug. Conf. 7, 5, 2.—In abstract, matter, the material universe:

    Deus ex materia ortus est, aut materia ex Deo,

    Lact. 2, 8.—
    B.
    Esp., matter of suppuration, pus, Cels. 3, 27, 4.—
    II.
    Transf., a stock, race, breed:

    quod ex vetere materia nascitur, plerumque congeneratum parentis senium refert,

    Col. 7, 3, 15:

    generosa (equorum),

    id. 6, 27 init.
    III.
    Trop.
    A.
    The matter, subjectmatter, subject, topic, ground, theme of any exertion of the mental powers, as of an art or science, an oration, etc.: materiam artis eam dicimus in qua omnis ars et facultas, quae conficitur ex arte, versatur. Ut si medicinae materiam dicamus morbos ac vulnera, quod in his omnis medicina versetur;

    item quibus in rebus versatur ars et facultas oratoria, eas res materiam artis rhetoricae nominamus,

    Cic. Inv. 1, 5, 17:

    quasi materia, quam tractet, et in qua versetur, subjecta est veritas,

    id. Off. 1, 5, 16:

    est enim deformitatis et corporis vitiorum satis bella materies ad jocandum,

    id. de Or. 2, 59, 239; 1, 11, 49; id. Rosc. Com. 32, 89; id. Div. 2, 4, 12:

    sermonum,

    id. Q. Fr 1, 2, 1: materies crescit mihi, my matter (for writing about) increases, id. Att. 2, 12, 3: rei. id. Q. Fr. 2, 1, 1:

    aequa viribus,

    a subject suited to your powers, Hor. A. P. 38:

    infames,

    Gell. 17, 12, 1:

    extra materiam juris,

    the province, Gai. Inst. 2, 191.—
    B.
    A cause, occasion, source, opportunity (cf. mater, II.):

    quid enim odisset Clodium Milo segetem ac materiam suae gloriae?

    Cic. Mil. 13, 35 (for which shortly before:

    fons perennis gloriae suae): materies ingentis decoris,

    Liv. 1, 39, 3:

    non praebiturum se illi eo die materiam,

    id. 3, 46, 3:

    major orationis,

    id. 35, 12, 10:

    criminandi,

    id. 3, 31, 4:

    omnium malorum,

    Sall. C. 10:

    materiam invidiae dare,

    Cic. Phil. 11, 9, 21:

    materiam bonitati dare,

    id. de Or. 2, 84, 342:

    scelerum,

    Just. 3, 2, 12:

    seditionis,

    id. 11, 5, 3:

    laudis,

    Luc. 8, 16:

    benefaciendi,

    Plin. Pan. 38:

    ne quid materiae praeberet Neroni,

    occasion of jealousy, Suet. Galb. 9:

    epistolae, quae materiam sermonibus praebuere,

    Tac. H. 4, 4:

    praebere materiam causasque jocorum,

    Juv. 3, 147:

    materiamque sibi ducis indulgentia quaerit,

    id. 7, 21.—
    C.
    Natural abilities, talents, genius, disposition:

    fac, fuisse in isto C. Laelii, M. Catonis materiem atque indolem,

    Cic. Verr. 2, 3, 68, § 160:

    in animis humanis,

    id. Inv. 1, 2, 2:

    materiam ingentis publice privatimade decoris omni indulgentia nostra nutriamus,

    Liv. 1, 39, 3:

    ad cupiditatem,

    id. 1, 46; Quint. 2, 4, 7.—Hence, one's nature, natural character:

    non sum materia digna perire tua,

    thy unfeeling disposition, Ov. H. 4, 86.—
    D.
    A subject, argument, course of thought, topic (post-Aug.):

    tertium diem esse, quod omni labore materiae ad scribendum destinatae non inveniret exordium,

    Quint. 10, 3, 14:

    argumentum plura significat... omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari,

    id. 5, 10, 9:

    video non futurum finem in ista materia ullum, nisi quem ipse mihi fecero,

    Sen. Ep. 87, 11:

    pulcritudinem materiae considerare,

    Plin. Ep. 3, 13, 2; 2, 5, 5:

    materiam ex titulo cognosces,

    id. ib. 5, 13, 3 al. (materies animi est, materia arboris;

    et materies qualitas ingenii, materia fabris apta,

    Front. II. p. 481 Mai.; but this distinction is not observed by class. writers).

    Lewis & Short latin dictionary > materia

  • 9 medeor

    mĕdĕor, 2, v. dep. n. [root madh, to be wise; Zend, madha, the healing art; cf. mathos, also medicus, re-med-ium], to heal, cure, be good for or against a disease (syn.: medico, sano, curo); constr. with dat., rarely with contra, very rarely with acc. (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Of pers. subjects:

    medico non solum morbus ejus, cui mederi volet, cognoscendus est,

    Cic. de Or. 2, 44, 186.—Prov.:

    cum capiti mederi debeam, reduviam curo,

    i. e. to neglect matters of importance while attending to trifles, Cic. Rosc. Am. 44, 128.—
    B.
    Of subjects not personal:

    contra serpentium ictus mederi,

    Plin. 9, 31, 51, § 99:

    oculis herba chelidonia,

    id. 8, 27, 41, § 98:

    dolori dentium,

    id. 20, 1, 2, § 4:

    capitis vulneribus,

    id. 24, 6, 22, § 36:

    medendi ars,

    the healing art, art of medicine, Ov. A. A. 2, 735; id. M. 7, 526; Lact. 1, 18 fin.Pass.:

    ut ex vino stomachi dolor medeatur,

    Hier. Ep. 22, 4; cf.:

    medendae valetudini leniendisque morbis opem adhibere,

    Suet. Vesp. 8.—
    II.
    Trop., to remedy, relieve, amend, correct, restore, etc.
    (α).
    With dat.:

    huic malo,

    Cic. Agr. 1, 9, 26:

    dies stultis quoque mederi solet,

    id. Fam. 7, 28, 3:

    incommodis omnium,

    id. Q. Fr. 1, 1, 10:

    afflictae et perditae rei publicae,

    id. Sest. 13, 31:

    religioni,

    id. Verr. 2, 4, 51, § 114:

    inopiae rei frumentariae,

    Caes. B. G. 5, 24:

    tum satietati, tum ignorantiae lectorum,

    to provide against, Nep. Pelop. 1, 1:

    rei alicui lege aut decreto senatus,

    Tac. A. 4, 16.—
    (β).
    With acc.:

    quas (cupiditates) mederi possis,

    Ter. Phorm. 5, 4, 2; Just. Inst. 2, 7.— Pass.:

    aquae medendis corporibus nobiles,

    Vell. 2, 25, 4.— Absol.:

    aegrescit medendo,

    his disorder increases with the remedy, Verg. A. 12, 46.— Impers. pass.:

    ut huic vitio medeatur,

    Vitr. 6, 11.—Hence, mĕdens, entis ( gen. plur. medentum, Ov. M. 15, 629), subst., a physician ( poet. and in post-Aug. prose):

    veluti pueris absinthia tetra medentes cum dare conantur,

    Lucr. 1, 936; Ov. H. 21, 14:

    Democrates e primis medentium,

    Plin. 25, 8, 49, § 87; Plin. Pan. 22.

    Lewis & Short latin dictionary > medeor

  • 10 supergenero

    sŭper-gĕnĕro, āre, 1, v. a., to produce more and more (late Lat.):

    generatur et supergeneratur usura,

    increases by compound interest, Ambros. Tob. 13, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > supergenero

См. также в других словарях:

  • increases — in·crease || ɪn krɪːs n. growth, expansion; addition; enlargement; escalation; reproduction v. enlarge, add to, augment; multiply; raise, heighten, intensify …   English contemporary dictionary

  • INCREASES — …   Useful english dictionary

  • indexation of wage increases — /ˌɪndekseɪʃ(ə)n əv weɪdʒ ˌɪnkri:sɪz/ noun the linking of wage increases to the percentage rise in the cost of living …   Marketing dictionary in english

  • indexation of wage increases — /ˌɪndekseɪʃ(ə)n əv weɪdʒ ˌɪnkri:sɪz/ noun the linking of wage increases to the percentage rise in the cost of living …   Dictionary of banking and finance

  • picks up —  Increases …   American business jargon

  • learning curve — Increases in output and *efficiency as experience and knowledge are gained. In a manufacturing context, the learning curve can be measured by a statistical comparison of increases in cumulative production output with decreases in cumulative… …   Auditor's dictionary

  • increase — ♦ increases, increasing, increased (The verb is pronounced [[t]ɪnkri͟ːs[/t]]. The noun is pronounced [[t]ɪ̱nkriːs[/t]].) 1) V ERG If something increases or you increase it, it becomes greater in number, level, or amount. The population continues… …   English dictionary

  • diseconomies of scale — Increases in the *unit costs of manufactured items in line with increases in *production levels. Contrast *economies of scale …   Auditor's dictionary

  • value maximization — Increases in owners wealth achieved by maximizing of the value of a firm s common stock. Bloomberg Financial Dictionary …   Financial and business terms

  • appreciation of rates — increases in interest rates or prices …   English contemporary dictionary

  • Economic Affairs — ▪ 2006 Introduction In 2005 rising U.S. deficits, tight monetary policies, and higher oil prices triggered by hurricane damage in the Gulf of Mexico were moderating influences on the world economy and on U.S. stock markets, but some other… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»