-
41 gentucola
-
42 godereccio
godereccio agg. 1. ( dedito ai godimenti) bon vivant: gente godereccia bons vivants. 2. ( che dà piacere) de plaisir. -
43 gremire
gremire v. ( gremìsco, gremìsci) I. tr. remplir: la folla gremiva la piazza la foule remplissait la place. II. prnl. gremirsi se remplir: le strade si gremirono di gente les rues se remplirent de gens. -
44 infinità
infinità s.f. 1. infinité. 2. ( estens) ( enormità) infinité, quantité, multitude: un'infinità di errori une infinité d'erreurs; un'infinità di gente une infinité de personnes. -
45 lingua
lingua s.f. 1. ( Anat) langue: fai vedere la lingua montre-moi ta langue. 2. (idioma, linguaggio) langue: la lingua francese la langue française; la lingua di Dante la langue de Dante; lingua madre langue maternelle. 3. ( striscia) langue, bande. 4. ( fig) nation: gente di ogni lingua des gens de toutes les nations. 5. ( Macell) langue de bœuf. 6. al pl. ( lingue straniere) langues, langues étrangères: essere portato per le lingue être doué pour les langues (étrangères). -
46 malandrino
malandrino I. s.m. 1. ( furfante) brigand, canaille f. 2. ( scherz) coquin, fripon, polisson. 3. ( ant) brigand, malandrin. II. agg. 1. ( disonesto) malhonnête: gente malandrina personne malhonnête. 2. ( scherz) ( birichino) coquin, fripon: occhi malandrini yeux coquins, yeux fripons. 3. (scherz,ant) (rif. al tempo atmosferico) capricieux. -
47 mare
mare s.m. 1. mer f.: mare calmo mer calme; il fondo del mare le fond de la mer; in balia del mare à la merci de la mer. 2. ( zona costiera) mer f.: andare al mare aller à la mer. 3. ( fig) ( grande quantità) mer f., flots pl., montagne f.: un mare di dubbi une mer de doutes; un mare di luce des flots de lumière; un mare di parole une mer de mots; un mare di soldi une montagne d'argent; un mare di gente un monde fou, ( colloq) un tas de gens. 4. ( fig) ( grande estensione) mer f., océan: un mare di papaveri une mer de pavots. 5. ( Astr) mer f.: mare lunare mer lunaire. 6. ( Meteor) ( stato del mare) mer f.: mare quattro mer force quatre, mer quatre. -
48 marea
marea s.f. 1. ( Geog) marée: alta marea marée haute; bassa marea marée basse; onda di marea onde de marée. 2. ( estens) ( massa liquida) marée: marea di fango marée de boue. 3. ( fig) ( grande quantità) marée: una marea di gente une marée humaine, une marée de gens. -
49 minuto
I. minuto s.m. 1. minute f.: essere in ritardo di dieci minuti être en retard de dix minutes; abito a venti minuti da qui j'habite à vingt minutes d'ici; mezzo minuto trente secondes; ( fig) contare i minuti compter les minutes. 2. ( nella lettura delle ore) minute f., spesso non si traduce: mancano dieci minuti alle otto il est huit heures moins dix; sono le quattro e dieci minuti il est quatre heures dix. 3. ( iperb) ( momento) minute f., instant: è un affare di due minuti c'est l'affaire de deux minutes; ( fig) non avere un minuto di pace ne pas avoir une minute de paix, ne pas avoir un instant de répit; hai un minuto? tu as une minute?, tu as un instant?; aspetta un minuto! attends une minute! II. minuto agg. 1. petit, menu: pezzi minuti morceaux minuscules, menus morceaux; bestiame minuto menu bétail, petit bétail. 2. ( sottile) fin, menu: una pioggia minuta une pluie fine. 3. ( delicato) fin, délicat, menu: lineamenti minuti traits fins, traits menus. 4. ( gracile) menu, gracile. 5. ( particolareggiato) minutieux: un minuto resoconto un compte rendu minutieux. 6. (rif. a condizione sociale) menu: gente minuta le menu peuple. -
50 mucchio
mucchio s.m. 1. tas, monceau, amas: un mucchio di carte un tas de papiers; un mucchio di vestiti un tas de vêtements. 2. ( fig) ( grande quantità) tas: un mucchio di gente un tas de gens; un mucchio di bugie un tas de mensonges. -
51 passaggio
passaggio s.m. 1. ( il passare) passage: la gente si inginocchiava al suo passaggio les gens s'agenouillaient sur son passage. 2. ( il passare attraverso) passage. 3. (rif. a truppe) pas sage. 4. (rif. ad aerei) passage aérien. 5. ( il passare oltre) passage, franchissement, traversée f.: il passaggio della Manica le passage de la Manche, la traversée de la Manche; il passaggio delle Alpi le passage des Alpes. 6. ( varco) passage, chemin: aprirsi un passaggio tra la folla se frayer un chemin à travers la foule, s'ouvrir un passage à travers la foule. 7. ( luogo in cui si passa) passage; ( passerella) passerelle f.; ( tra file) couloir, allée f.: lasciare libero il passaggio ( nei cartelli) laisser le passage libre; intralciare il passaggio entraver le passage, gêner le passage. 8. ( Mar) traversée f., passage: prenotare un passaggio su una nave réserver une traversée sur un bateau. 9. ( estens) ( breve tragitto su veicolo altrui) accompagnement: chiedere un passaggio a qcu. demander à qqn d'être ramené, demander à qqn d'être raccompagné; dare un passaggio a qcu. ramener qqn, raccompagner qqn, reconduire qqn; dare un passaggio a un autostoppista prendre un auto-stoppeur. 10. ( fig) ( transizione) passage, changement, passation f.: passaggio a un'altra linea politica changement de ligne politique. 11. ( Dir) transfert, transmission f.: passaggio di proprietà transfert de propriété. 12. ( Inform) passage: passaggio per indirizzo passage par adresse; passaggio per valore passage par valeur. 13. ( Fis) conduction f., passage: passaggio di calore conduction de chaleur. 14. (Mus,Letter) passage: un passaggio pieno di accordi difficili un passage plein d'accords difficiles. 15. ( Sport) passe f.: passaggio di testa passe de la tête; effettuare un passaggio a qcu. faire une passe à qqn. 16. ( Sport) ( nel salto con l'asta) passage. 17. ( Mat) étape f.: annotare tutti i passaggi noter toutes les étapes. 18. ( Astr) passage: osservazione del passaggio di Venere observation du passage de Vénus. -
52 passeggio
passeggio s.m. 1. promenade f. 2. ( luogo di passeggio) promenade f.: il passeggio del sabato la promenade du samedi. 3. ( gente che passeggia) promeneurs pl., passants pl. -
53 passo
I. passo s.m. 1. pas: camminare a passi veloci marcher à pas rapides. 2. ( distanza) pas: gli alberi sono stati piantati a venti passi l'uno dall'altro les arbres ont été plantés à vingt pas l'un de l'autre; abita a pochi passi da qui il habite à quelques pas d'ici. 3. ( andatura) pas, allure f.: rallentare il passo ralentir le pas, ralentir l'allure; mantenere il passo maintenir le pas; tenere un buon passo marcher d'un bon pas, aller bon train; perdere il passo perdre le pas. 4. ( orma) pas, empreinte f. 5. ( rumore di un passo) pas: passi silenziosi pas silencieux; sentire dei passi nel corridoio entendre des pas dans le couloir. 6. ( di danza) pas: passo di valzer pas de valse. 7. ( estens) ( brano) passage, extrait, morceau: passi scelti passages choisis, morceaux choisis; leggere un passo dalla Bibbia lire un passage de la Bible. 8. ( fig) ( progresso) pas, étape f.: il matrimonio è un passo molto importante nella vita di un uomo le mariage est une étape très importante dans la vie d'un homme; è il primo passo verso l'indipendenza c'est le premier pas vers l'indépendance. 9. ( fig) ( azione) manœuvre f., démarche f., pas: un passo pericoloso une manœuvre dangereuse. 10. (Tecn,Mecc) pas: il passo della vite le pas de la vis. 11. ( Equit) ( andatura) pas. 12. ( Tess) ( bocca di ordito) foule f. 13. ( Cin) format. II. passo s.m. 1. (passaggio, varco) passage, chemin: aprirsi il passo tra la gente se frayer un passage à travers la foule; cedere il passo céder le passage. 2. ( via) passage, route f.: sbarrare il passo a qcu. barrer la route à qqn. 3. ( Ornit) passage: uccelli di passo oiseaux de passage. 4. ( Geog) col, pas: passo di montagna col d'une montagne. III. passo agg. ( secco) sec: uva passa raisin sec. -
54 perbene
perbene I. agg.m./f.inv. bien, comme il faut: una famiglia perbene une famille bien; gente perbene des gens bien. II. avv. bien, parfaitement: fare qcs. perbene faire qqch. parfaitement. -
55 piena
piena s.f. 1. crue: essere in piena être en crue. 2. ( massa d'acqua) crue: una piena improvvisa une crue soudaine. 3. ( fig) ( concorso di gente) foule. 4. ( fig) (foga, impeto) feu m., fougue, ardeur. -
56 piuttosto
piuttosto avv. 1. ( più volentieri) volontiers, plutôt: prenderei piuttosto una bibita je prendrais plutôt à boire. 2. ( alquanto) plutôt, assez: sei stato piuttosto scortese nei miei riguardi tu as été plutôt désobligeant à mon égard; una signora piuttosto anziana une dame assez âgée. 3. ( invece) au lieu ( che de), plutôt ( che que): la gente critica piuttosto che dare il buon esempio les gens critiquent au lieu de donner le bon exemple; fallo tu piuttosto! fais-le toi, plutôt! 4. ( meglio) plutôt, mieux: facciamo così, o piuttosto in quell'altro modo faisons ainsi, ou plutôt de cette façon-là. 5. ( più spesso) plus souvent: fa piuttosto caldo che freddo il fait plus souvent chaud que froid. -
57 popolare
I. popolare v. ( pòpolo) I. tr. 1. (rif. ad animali e piante) peupler. 2. (rif. a persone) peupler, habiter; ( colonizzare) occuper, coloniser. 3. ( riempire di gente) peupler, remplir. II. prnl. popolarsi se peupler. II. popolare agg.m./f. 1. ( della nazione) populaire, du peuple: rivolta popolare révolte populaire; volontà popolare volonté populaire. 2. ( delle classi basse) populaire: credenze popolari croyances populaires; canti popolari chants populaires. 3. ( per il popolo) populaire: quartiere popolare quartier populaire. 4. ( a modico prezzo) modéré: a prezzi popolari à prix modérés. 5. (noto, diffuso) populaire: uno sport popolare in tutto il mondo un sport populaire dans le monde entier; un attore popolare un acteur populaire. 6. ( divulgativo) populaire: libri popolari livres populaires. -
58 pregiudizio
pregiudizio s.m. 1. ( preconcetto) préjugé: pieno di pregiudizi plein de préjugés; avere pregiudizi contro qcu. avoir des préjugés contre qqn. 2. ( estens) ( credenza superstiziosa) superstition f., croyance f.: un pregiudizio diffuso tra la gente semplice une superstition répandue chez les gens simples. 3. ( danno) préjudice, dommage, détriment: con grave pregiudizio della sua salute au détriment de sa santé. 4. (Dir.rom) préjugé. -
59 prorompere
prorompere v.intr. (pres.ind. prorómpo; p.rem. prorùppi, prorótto; aus. avere) 1. ( scoppiare) éclater (in en): prorompere in pianto éclater en sanglots; prorompere in un grido laisser échapper un cri. 2. ( uscire con forza) jaillir, éclater: all'improvviso proruppe: “ma te ne vuoi andare?” soudain elle s'écria: “mais tu veux t'en aller?”; l'ira del popolo proruppe improvvisamente la colère du peuple éclata soudainement; la gente spaventata proruppe dalle case les gens, effrayés, jaillissaient en courant de leurs maisons. 3. (rif. ad acque) déborder: il fiume proruppe dagli argini le fleuve déborda de ses digues. -
60 quantità
quantità s.f. 1. quantité (anche Mat,Filos,Ling,Fis): bada alla qualità piuttosto che alla quantità occupez-vous de la qualité plutôt que de la quantité; grandi quantità grandes quantités; piccole quantità petites quantités. 2. (gran numero, moltitudine) beaucoup avv., bon nombre m., ( colloq) une flopée, un tas m.; (con sostantivo al pl.): una quantità di gente bon nombre de gens, ( colloq) un tas de gens; una gran quantità d'acqua une grande quantité d'eau; aveva una ( gran) quantità di francobolli il avait quantité de timbres.
См. также в других словарях:
gente — (Del lat. gens, gentis). 1. f. Pluralidad de personas. 2. Con respecto a quien manda, conjunto de quienes dependen de él. 3. Cada una de las clases que pueden distinguirse en la sociedad. Gente del pueblo. [m6]Gente rica o de dinero. 4. coloq.… … Diccionario de la lengua española
gente — gente, buena gente expr. persona(s) honrada(s) y cabal(es). ❙ «Entonces como nosotros. Todos somos buena gente.» María Manuela Reina, Reflejos con cenizas, 1990, RAE CREA. ❙ «Por otra parte el director es buena gente y se interesa por estos casos … Diccionario del Argot "El Sohez"
gente — sustantivo femenino 1. (no contable) Conjunto de personas: Fue poca gente al concierto. Las gentes de estos lugares luchan cada día por la supervivencia. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
gente — / dʒɛnte/ s.f. [lat. gens gentis, affine a gignĕre generare , genus, genĭtus, ecc.]. 1. a. [gruppo di persone unite da un origine comune: g. latina, germanica ] ▶◀ ceppo, (lett.) nazione, popolo, progenie, (lett.) prosapia, schiatta, stirpe. b.… … Enciclopedia Italiana
gente — 1. En el español general, este sustantivo femenino se emplea como nombre colectivo no contable y significa ‘personas’: «La gente acudía a su bar» (Obligado Salsa [Arg. 2002]); «En torno a nosotros había un grupo de gente joven que reía y voceaba» … Diccionario panhispánico de dudas
+Gente — Género Magacín de actualidad Presentado por Pilar García Muñiz José Ángel Leiras María Avizanda Alberto Herrera País de origen España … Wikipedia Español
Gente U — Saltar a navegación, búsqueda Gente U es un partido político universitario costarricense de la Universidad de Costa Rica que ha ejercido la presidencia de la Federación de Estudiantes de la Universidad de Costa Rica (FEUCR) durante seis periodos… … Wikipedia Español
gente — s. f. 1. Conjunto indeterminado de pessoas. 2. Conjunto dos habitantes de um território, país. = POPULAÇÃO, POVO 3. Gênero humano. = HUMANIDADE 4. Alguma ou algumas pessoas (em oposição a ninguém). 5. Grupo de pessoas com afinidades ou interesses … Dicionário da Língua Portuguesa
Genté — Escudo … Wikipedia Español
gentė — gentė̃ sf. J žr. gentis: 1. Kur giesmių (dainų) nėr, miršta gentė ta prš. Senovėje lietuviškai kalbančios gyveno gentės Bs. 2. Teip jog visi, teip gentės kaip ir mokytiniai jo, o ant galo ir tikrasis tėvas jo prastojo jį DP144. 3. R, MŽ, [K] vyro … Dictionary of the Lithuanian Language
Genté — is a commune in the Charente department in western France. ee also*Communes of the Charente departmentReferences Based on the article in the French Wikipedia … Wikipedia