gatunków

См. также в других словарях:

• pszczoła — ż IV, CMs. pszczołaole; lm D. pszczołaczół 1. «Apis mellifica, owad z rodziny o tej samej nazwie, żyjący w rodzinach (rojach), dawno udomowiony i hodowany niemal na całej kuli ziemskiej dla miodu i wosku» Brzęk, brzęczenie pszczół. Pszczoła kogoś …   Słownik języka polskiego

• zwójka — ż III, CMs. zwójkajce; lm D. zwójkajek zool. zwójki «Tortricidae, rodzina małych motyli nocnych, obejmująca kilka tysięcy gatunków, występujących na całym świecie (w Polsce kilkaset gatunków); gąsienice niektórych gatunków wyrządzają ogromne… …   Słownik języka polskiego

• Шляхетко, Дариуш — Дариуш Шляхетко польск. Dariusz Szlachetko Дата рождения: 1961 год(1961) Страна …   Википедия

• bedłkowaty — + bot. bedłkowate «Agaricaceae, rodzina grzybów kapeluszowych blaszkowych z klasy podstawczaków, obejmująca około 10 tysięcy gatunków; wiele gatunków jadalnych, niektóre trujące i pasożytnicze; bedłki» …   Słownik języka polskiego

• biologiczny — 1. «związany z biologią, wchodzący w jej zakres» Nauki biologiczne. ∆ Jednostki biologiczne «umowne jednostki pozwalające określić aktywność substancji czynnej (np. enzymu, hormonu, antybiotyku) w układzie; stosowane głównie w doświadczeniach… …   Słownik języka polskiego

• bleskotka — ż III, CMs. bleskotkatce; lm D. bleskotkatek zool. bleskotki «Chalcidoidea, nadrodzina błonkówek z grupy owadziarek, obejmująca około trzydziestu tysięcy gatunków; bardzo drobne, metalicznie lśniące owady; larwy niektórych gatunków pasożytują w… …   Słownik języka polskiego

• błonkówka — ż III, CMs. błonkówkawce; lm D. błonkówkawek zool. błonkówki «Hymenoptera, rząd owadów, mających dwie pary błoniastych skrzydeł, narządy gębowe gryząco liżące lub ssące; przechodzą przeobrażenie zupełne, liczne gatunki tworzą tzw. społeczeństwa… …   Słownik języka polskiego

• czarnuchowaty — + zool. czarnuchowate «Tenebrionidae, rodzina chrząszczy ubarwionych czarno lub brązowo, licząca kilkanaście tysięcy gatunków; larwy niektórych gatunków wyrządzają szkody, żyjąc w mące lub podgryzając korzenie roślin» …   Słownik języka polskiego

• ewolucja — ż I, DCMs. ewolucjacji; lm D. ewolucjacji (ewolucjacyj) 1. «proces przeobrażeń, zmian, przechodzenia do stanów bardziej złożonych lub doskonalszych; wszelki rozwój» Ewolucja pojęć, poglądów. Życie w mieście ulega ewolucji. 2. biol. «proces… …   Słownik języka polskiego

• fauna — [wym. fau na] ż IV, CMs. faunie zwykle w lp «ogół gatunków zwierząt charakterystyczny dla pewnego terytorium, środowiska lub okresu geologicznego; także ogół gatunków danej grupy systematycznej» Fauna lądowa, morska, słodkowodna, górska, stepowa …   Słownik języka polskiego

• goździkowaty — + bot. goździkowate «rodzina roślin dwuliściennych, obejmująca około dwóch tysięcy gatunków roślin zielnych lub półkrzewów, występujących w strefie umiarkowanej i gorącej wszystkich kontynentów; w Polsce występuje ponad sto gatunków» …   Słownik języka polskiego