Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

zarobków

См. также в других словарях:

  • domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś …   Słownik języka polskiego

  • goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu …   Słownik języka polskiego

  • istotny — istotnyni 1. «stanowiący istotę kogoś, czegoś; charakterystyczny, główny, podstawowy, ważny, zasadniczy» Istotne momenty dyskusji. Poruszyć w referacie istotne sprawy. 2. «rzeczywisty, prawdziwy, faktyczny, już istniejący» Być istotnym sprawcą… …   Słownik języka polskiego

  • płaca — ż II, DCMs. płacacy; lm D. płac «wynagrodzenie za pracę wypłacane w pieniądzach (wyjątkowo w naturze)» Płaca dzienna, miesięczna, roczna. Obniżka, podwyżka płac. Lista płac. Pobierać płacę. ∆ Płaca minimalna «płaca o ustalonej ustawowo wysokości …   Słownik języka polskiego

  • pokusa — ż IV, CMs. pokusasie; lm D. pokusaus «to, co kusi, podnieta, chęć do czegoś (najczęściej złego i zakazanego); próba, na jaką się kogoś wystawia» Silna pokusa. Pokusa bogactwa, kariery, przygód. Pokusa łatwych zarobków. Mieć pokusę na coś. Ulegać… …   Słownik języka polskiego

  • potrącenie — n I 1. rzecz. od potrącić. 2. lm D. potrącenieeń «suma odliczona od jakiejś ogólnej należności; suma potrącona» Potrącenia wyniosły 5% zarobków. Dochody brutto bez potrąceń …   Słownik języka polskiego

  • przeciętny — przeciętnyni 1. «będący ilorazem sumy pewnych składników przez ich liczbę» Przeciętna szybkość jakiegoś pojazdu. Przeciętny zarobek. 2. «nie odbiegający od normy, taki, jakiego się najczęściej spotyka, zwykły, średni, pospolity» Przeciętny… …   Słownik języka polskiego

  • pułap — m IV, D. u, Ms. pułappie; lm M. y 1. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami; podsufitka; potocznie: drewniany strop albo sufit» Ktoś, coś sięga do pułapu. ∆ Ślepy pułap «w drewnianym stropie belkowym: wewnętrzna… …   Słownik języka polskiego

  • stawka — ż III, CMs. stawkawce; lm D. stawkawek 1. «ustalona jednostka, według której oblicza się wysokość zarobków, opłat itp.» Stawka płacowa, podatkowa, ubezpieczeniowa. Wysoka, niska stawka. Stawka dzienna, tygodniowa. Stawka za godzinę. Stawka za… …   Słownik języka polskiego

  • stosunek — m III, D. stosuneknku, N. stosuneknkiem; lm M. stosuneknki 1. «zależność, związek między różnymi rzeczami, osobami, pojęciami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja» Stosunek ilościowy. Stosunek równości. Stosunek pokrewieństwa,… …   Słownik języka polskiego

  • szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»