gaśnie

См. также в других словарях:

• gaśnie – zgasła — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjaś} {{/stl 8}}gwiazda {{/stl 13}}{{stl 7}} czyjeś powodzenie przemija, czyjaś sława kończy się, kogoś opuszcza szczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jej gwiazda gaśnie, niedługo wszyscy o niej zapomną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …   Słownik języka polskiego

• gasnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, gasnąćnę, gaśnie, gaśnij, gasnąćsłem, gasł || gasnąćnął, gasnąćsła, gaśli {{/stl 8}}– zgasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać się palić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gwiazda — 1. Czyjaś gwiazda gaśnie «ktoś przestaje być popularny, traci szczęście, powodzenie, sławę»: Widzę od paru lat, jak powoli gaśnie moja gwiazda i ja gasnę. T. Konwicki, Świat. 2. Gwiazda przewodnia «ideał, do którego się dąży, cel przyświecający… …   Słownik frazeologiczny

• gasnąć — Czyjaś gwiazda gaśnie zob. gwiazda 1. Gasnąć w oczach zob. oko 10 …   Słownik frazeologiczny

• gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… …   Słownik języka polskiego

• świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień …   Słownik języka polskiego

• gwiazda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gwieździe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} obiekt astronomiczny przechodzący podczas swojej ewolucji etap, na którym zbudowany jest w większości z gazów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ognisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stos palnego materiału palący się pod gołym niebem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpalić ognisko. Ognisko pali się, płonie, gaśnie. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień