Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

functus

  • 1 functus

    fūnctus, a, um part. pf. к fungor

    Латинско-русский словарь > functus

  • 2 fūnctus

        fūnctus    P. of fungor.

    Latin-English dictionary > fūnctus

  • 3 functus

    functus, a, um, Part., from fungor.

    Lewis & Short latin dictionary > functus

  • 4 functus

    , functa, functum (m,f,n) см. fungor

    Dictionary Latin-Russian new > functus

  • 5 Functus officio

    Having discharged his duty and thus ceased to have any authority over a matter

    Latin Quotes (Latin to English) > Functus officio

  • 6 fungor

    functus sum, fungi depon.
    осуществлять, выполнять, исполнять (aliquā re, реже aliquam rem)
    pro fulturā f. Colслужить опорой
    f. sepulcro Oхоронить или быть похороненным
    more alicujus f. Nep — следовать чьим-л. обычаям
    f. caede alicujus O — совершать убийство, умерщвлять кого-л.
    f. lacrimis Oплакать
    f. fato O, T, Su (vitā AG, Dig, morte O, VP), тж. f. diem Just — умереть, скончаться
    functi (= defuncti) Stумершие

    Латинско-русский словарь > fungor

  • 7 fungor

    , functus sum, fungi 3 (c. abl.)
      исполнять, выполнять

    Dictionary Latin-Russian new > fungor

  • 8 fungor

    fungor, fungi, functus sum    - intr. et (arch.) tr. [st2]1 [-] remplir (une fonction), exercer, s’acquitter de, accomplir, exécuter. [st2]2 [-] acquitter (une dette), s'acquitter envers, payer. [st2]3 [-] employer, jouir de. [st2]4 [-] souffrir, endurer. [st2]5 [-] sens passif: être payé.    - fato fungi: achever sa destinée.    - fungi diem (morte): mourir.    - fungi munere: remplir une charge.    - fungi periculis: échapper aux dangers.    - muneris fungendi gratia, Cic. Rep. 1, 17: pour remplir une mission.    - spes militiae fungendae potioribus ducibus, Liv. 24, 21, 3: l'espoir de servir sous l'autorité de meilleurs généraux.    - fungi voto: s'acquitter d'un voeu.    - fungi, inf. [] fungi, gén. de fungus.
    * * *
    fungor, fungi, functus sum    - intr. et (arch.) tr. [st2]1 [-] remplir (une fonction), exercer, s’acquitter de, accomplir, exécuter. [st2]2 [-] acquitter (une dette), s'acquitter envers, payer. [st2]3 [-] employer, jouir de. [st2]4 [-] souffrir, endurer. [st2]5 [-] sens passif: être payé.    - fato fungi: achever sa destinée.    - fungi diem (morte): mourir.    - fungi munere: remplir une charge.    - fungi periculis: échapper aux dangers.    - muneris fungendi gratia, Cic. Rep. 1, 17: pour remplir une mission.    - spes militiae fungendae potioribus ducibus, Liv. 24, 21, 3: l'espoir de servir sous l'autorité de meilleurs généraux.    - fungi voto: s'acquitter d'un voeu.    - fungi, inf. [] fungi, gén. de fungus.
    * * *
        Fungi iniuncta aduocatione. Plin. iunior. Conseiller et defendre une partie suyvant le commandement et injonction qui est faicte par le Magistrat qui a faict distribution de conseil à la partie.
    \
        Epulis functi. Ouid. Qui ont prins leur repas, Qui ont beu et mangé.
    \
        Fortuna prospere fungi. Cic. Avoir bonne fortune, Prosperer.
    \
        Laboribus functus. Horat. Qui a porté peines et travaulx, et en est delivré.
    \
        Legationibus fungi. Quintil. Aller en ambassade.
    \
        Mandatis fungi. Tacit. Faire et accomplir sa charge.
    \
        Functus honore. Liu. Qui a exercé quelque dignité.
    \
        Primo loco fungi. Quintil. Estre le premier.
    \
        Functus militia, studia repetit. Sueto. Apres la guerre finie.
    \
        Segni fungebantur militia. Liu. Ils alloyent laschement en besongne.
    \
        Crudelitatis alienae ministerio fungi. Pli. Executer la cruaulté d'autruy, Luy servir à la mettre en execution.
    \
        Fungi munus alicuius. Plaut. Faire l'estat et office d'autruy, Ce qu'autruy doibt faire, Tenir sa place.
    \
        Fungi aliquo munere. Caes. Faire et exercer quelque charge.
    \
        Fungi munere interpretis. Cic. Translater d'une langue en autre.
    \
        Munere fungi amici. Horat. Faire office d'ami.
    \
        Fungi muneribus corporis. Cic. Se servir de l'usage du corps.
    \
        Munere fungi. Cic. Donner quelque don.
    \
        Fungi officio suo. Terent. Faire son debvoir.
    \
        Fungi ministerio officioque seruorum. Plin. iun. Servir et faire l'office des serfs.
    \
        Octauo iam stipendio functa legio. Caes. Ayant desja suyvi la guerre huict ans.
    \
        Fungar vice cotis. Horat. Je serviray de queux.
    \
        Virtute functos duces canere. Horat. Qui ont esté vertueux.
    \
        Vita fungi. Papinianus. Mourir.

    Dictionarium latinogallicum > fungor

  • 9 fungor

        fungor fūnctus, ī, dep.    [1 FVG-], to busy oneself, be engaged, perform, execute, administer, discharge, observe, do: muneribus corporis: virtutis munere: barbarorum more, observe, N.: officio, perform: verniliter officiis, H.: dapibus, have done with, O.: caede, murder, O.: morte, die, O.: simulacra functa sepulcris, i. e. who have had experience of burial, O.: vice cotis, serve as, H.: ter aevo functus senex (Nestor), survived, H.: Virtute functi duces, whose duty is done, H.: possunt oculi fungi suo munere: officium, T.: militare munus, N.: alqd muneris in rem p., render: muneris fungendi gratia: ad suum munus fungendum.
    * * *
    fungi, functus sum V DEP
    perform, execute, discharge (duty); be engaged in (w/ABL of function)

    Latin-English dictionary > fungor

  • 10 fungor

    fungor, functus, fungi, v. dep. [kindred to Sanscr. bhuj-, frui], to busy one's self with or be engaged in something; to perform, execute, administer, discharge, observe, do (syn.: administro, defungor); constr. with abl., rarely with acc. or absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With abl.:

    valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,

    Cic. Lael. 6, 22; cf.:

    populari munere,

    id. Rep. 3, 35:

    virtutis perfectae perfecto munere,

    id. Tusc. 1, 45, 109; so,

    munere,

    id. Rep. 1, 7; 5, 2; id. Off. 2, 16, 57; 2, 20, 70; id. Brut. 16, 63; id. Leg. 1, 3, 10; Caes. B. G. 7, 25, 3; Hor. Ep. 1, 9, 5 al.; cf.:

    magnificentissimā aedilitate,

    Cic. Off. 2, 16, 57:

    consulatu,

    Suet. Caes. 23; id. Galb. 3:

    praeturā,

    id. Tib. 4; id. Claud. 24; 38; id. Gram. 7:

    quaesturā,

    id. Aug. 36:

    magisterio,

    id. Dom. 4:

    potius barbarorum quam illius more,

    to observe, Nep. Con. 3, 4:

    funguntur officio,

    perform, Cic. Cael. 9, 21:

    officio rhetoris,

    Quint. 2, 1, 6; Suet. Claud. 29; cf. Hor. S. 2, 6, 109: cum suam vicem functus officio sit, had filled his own place as husband, Liv. 1, 9, 15:

    legationibus,

    Quint. 3, 2, 4:

    militiā,

    Suet. Gram. 9:

    oppugnationibus et acie feliciter,

    Vell. 2, 95, 2: sacris, Hor. A. P. 224:

    laboribus,

    id. C. 2, 18, 38; cf.

    periculis,

    Just. 7, 4:

    dapibus,

    to have done with the food, Ov. F. 2, 791:

    caede,

    to murder, id. H. 14, 19:

    morte,

    to die, id. M. 11, 583; Vell. 2, 49, 1;

    for which also: fato,

    Ov. M. 11, 559; Quint. 3, 7, 10; Suet. Calig. 6; Val. Max. 1, 8, 5 ext.:

    vitā,

    Gell. 20, 2, 3; Lact. 2, 1, 1; Dig. 48, 5, 11 fin.; 49, 17, 14:

    voto,

    to pay a vow, Just. 9, 2:

    fungar vice cotis,

    to serve instead of, Hor. A. P. 304:

    indicis partibus,

    Plin. Ep. 3, 5, 2:

    ter aevo functus senex (Nestor),

    who had lived through, enjoyed, Hor. C. 2, 9, 13; cf.:

    functo longissima statione mortali,

    Vell. 2, 131, 2:

    virtute functi duces,

    who have shown, exhibited, Hor. C. 4, 15, 29; cf.:

    omni virtute functa (femina),

    Quint. 6 praef. §

    5.—Of things: possunt aliquando oculi non fungi suo munere,

    Cic. Div. 1, 32, 71:

    aliquae (vocales) officio consonantium fungantur,

    Quint. 1, 4, 10:

    levissima quaeque (quaestio) primo loco fungitur,

    id. 3, 6, 8 Spald. N. cr.:

    res eadem perorationis vice fungitur,

    id. 4, 3, 11; cf. id. 4, 1, 75.—
    (β).
    With acc. (so always in Plaut. and Ter. except officiis, Ter. Ad. 4, 3, 12; but in class. prose only once in Nep.; v. infra): ingentia munera fungi, Lucil. ap. Non. 497, 12:

    munus,

    id. ib. 10; Plaut. Men. 1, 4, 5; id. Trin. prol. 1; 2, 2, 73:

    militare munus fungens,

    Nep. Dat. 1, 2 al.: officium, Pac. ap. Non. 497, 16 (Trag. Rel. v. 129 Rib.); Titin. ib. 6 (Com. Rel. v 48 ib.); Turp. ib. 13; Ter. Heaut. 1, 1, 14; 3, 3, 19; id. Ad. 3, 4, 18; id. Phorm. 2, 1, 51:

    sine me alliatum fungi fortunas meas,

    Plaut. Most. 1, 1, 45:

    Mago diem fungitur relictis duobus filiis,

    i. e. dies, Just. 19, 1, 1:

    mala multa animus contagibu' fungitur ejus,

    i. e. suffers, Lucr. 3, 734.—
    (γ).
    In gerundive, as v.a.:

    muneris fungendi gratia,

    Cic. Rep. 1, 17; cf. Hirt. B. G. 8, 12, 3; Cic. Att. 1, 1, 2:

    ad suum munus fungendum,

    id. Tusc. 3, 7, 15:

    per speciem alienae fungendae vicis,

    Liv. 1, 41, 6:

    spes facta militiae fungendae potioribus ducibus,

    id. 24, 21, 3.—
    (δ).
    Absol. (very rare):

    at facere et fungi sine corpore nulla potest res,

    i. e. to suffer, Lucr. 1, 443 sq.;

    so 3, 168: pro fultura et substructione fungentur fundamenta,

    will serve, Col. 1, 5, 9: nec livida tabes Invidiae functis quamquam et jam lumine cassis Defuit, i. e. to the dead, =defunctis, Stat. Th. 2, 15; cf.:

    omnia functa Aut moritura vides,

    id. S. 2, 1, 209; id. Th. 4, 483; 511; Albin. 1,393; Aus. Ep.33.
    II.
    In partic., to perform, discharge, contribute, pay any thing due from one:

    hoc vobis est statuendum, quid aratorem ipsum arationis nomine muneris in re publica fungi ac sustinere velitis,

    Cic. Verr. 2, 3, 86, § 199:

    per omnes annos atque omnia bella duplici numero se militum equitumque fungi,

    Vell. 2, 15, 3:

    cum eo sumptu res publica fungatur,

    Tac. A. 14, 21:

    qui fenus exercent, omnibus patrimonii intributionibus fungi debent, etsi possessionem non habeant,

    Dig. 50, 1, 22 fin.
    In pass.
    signif. (post-class. and very rare):

    pretia rerum non ex affectione, nec utilitate singulorum, sed communiter fungi,

    are not taken, Dig. 9, 2, 33:

    dos, quae semel functa est, amplius fungi non potest,

    Ulp. Fragm. 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > fungor

  • 11 fungor

    fungor, fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. Abl., im alten Latein nur tr. m. Acc., mit etw. fertig werden, etw. abmachen = etw. verrichten, vollbringen, vollziehen, sich eines Geschäfts usw. entledigen, einer Sache Genüge leisten, ihr genügen, nachkommen, etwas überstehen, I) im allg.: α) m. Abl.: officiis iustitiae, Cic.: muneribus corporis, Cic.: caede alcis, ermorden, Ov.: virtute fungi, Tapferkeit beweisen, Hor.: munere aedilicio, verwalten, Cic.: u. so honoribus, Nep.: vice cotis, vertreten die Stelle des usw., Hor.: si quo (munere) forte fungitur, wenn er etwa einen (Dienst) erweist, Cic.: multis urbium et castellorum oppugnationibus nec non directā quoque acie (offene Schlacht) feliciter functi, Vell. – more barbarorum, beobachten, Nep. – duplici numero militum equitumque, stellen, Vell.: focus fungitur accenso igne, hat Feuer, Ov. – functum esse dapibus, fertig geworden sein mit usw. = genossen haben, Ov.: lacrimis pro somno, weinen statt schlafen, Ov.: gaudio, der Freude pflichtschuldig Ausdruck geben, Tac.: functus sepulcro, begraben, Ov.: stipendio functum esse, den Dienst überstanden = ausgedient haben, Hirt. b. G. – β) mit Acc.: officium, munus, Komik.: hominum officia, Tac.: militare munus, Nep.: senatoria munera, Suet.: suprema erga memoriam filii sui munia, Tac.: dah. im Gerundiv munus fungendum, Cic.: militia fungenda, Liv.: Partiz. Perf. passiv, nondum functo monumento, Paul. dig. 6, 1, 43: ministeria perperam functa, Tert. de praescr. haer. 29. – γ) absol.: ex more, Auson.: fungi pro fultura, dienen statt usw., Col.: monumentum functum, Grabmal, in dem schon ein Toter gelegen hat, ICt. – Infinit. passiv, ait pretia rerum communiter fungi (geschätzt werden), Paul. dig. 9, 2, 33. – II) insbes.: a) leidend etw. mitmachen, mala multa, erleiden, Lucr.: neque ab ictu fungitur hilum, und achtet des äußern Schlages nicht, Lucr.: u. absol., facere et fungi sine corpore, tun u. leiden, Lucr.: fungi cum corpore, Lucr. – b) vollenden, gew. functum esse, vollendet haben, v. Überstehen des mühevollen Erdenlebens od. des Todes, α) m. Abl.: longissimā statione mortali, Vell.: fato suo, Ov.: fato, Val. Max. u.a.: vitā, Gell., Lact. u. ICt.: morte, Ov. u. Vell. – β) m. Acc.: diem, Iustin. 19, 1, 1. – γ) absol., Auct. cons. ad Liv. 393. – Partiz. subst., functi = defuncti, die Vollendeten = Verstorbenen, Sen. poët., Stat. u.a. – c) einen Wert haben, geschätzt werden, gelten, pretia rerum non ex affectu, sed communiter funguntur, Paul. dig. 35, 2, 63 pr. – / Parag. Infin. fungier, Plaut. Cas. 951 (949). – Aktive Nbf. fungunt, Corp. inscr. Lat. 12, 1590.

    lateinisch-deutsches > fungor

  • 12 munus

    mūnus, eris, n. (archaist. moenus, eris, n., Plur. moenera bei Lucr. 1, 29), die Leistung, I) die Leistung als in irgend einem Wirkungskreise zu lösende Aufgabe, Verrichtung, Obliegenheit, Dienst, Amt, Bestimmung, a) übh., oft verb. magnum onus atque munus, munus pensumque, munus atque officium, officium munusque, Cic.: officii aut omnino vitae munus, Cic.: munus geometriae tueri, die Aufgabe eines Lehrers der Geometrie vollkommen lösen, Cic.: munere interpretum fungi, Cic.: servorum munere fungi, Nep. (vgl. possunt aliquando oculi non fungi suo munere, Cic.): munus fungi suum, Plaut.: octo munus hominum facile fungi, Plant.: omnia exsequi regis officia et munera, Cic.: bestia suum tenens munus, seine Bestimmung treu bewahrend, Cic. – munus alcis est, es ist jmds. Aufgabe, Bestimmung u. dgl., tuum est hoc munus, tuae partes, Cic.: m. folg. Infin., munus principum est resistere levitati multitudinis, Cic.: huius libri munus est philosophiam quoque ostendere, Lact.: mit folg. ut u. Konj., cuius (culturae) hoc munus est, ut efficiat, ut vitis quam optime se habeat, Cic. – b) die Leistung eines Staatsbürgers (vgl. functus omni civium munere = ἰσοτελής, Cic. Brut. 63), α) Dienst, Posten, Amt, Verwaltung, munera civilia, Cic. u. ICt.: iudicandi munus, Richteramt, Vell.: explere susceptum rei publicae munus, Cic.: ministri muneris provincialis, Cic.: functus est aedilicio maximo munere, machte als Ädil sehr großen Aufwand, Cic.: consulare munus sustinere, Cic.: quantum vacabit a publico officio et munere, Cic. – dah. Plur. munera rei publicae oft = politischer Wirkungskreis, orbati rei publicae muneribus, pristinis muneribus, Cic.: requiescens a rei publicae pulcherrimis muneribus, Cic.: honoribus et rei publicae muneribus perfunctus senex, Cic. – β) sonstige bürgerl. Leistung, Last, bes. Abgabe, ostendit munus illud (den Rubrius ins Quartier nehmen) suum non esse, Cic.: frumenti et tributorum exactionem aequalitate munerum mollire, Tac.: alci munus remittere, Cic.: omni munere solvi, Tac. Vgl. Gronov Iustin. 5, 2, 9. – c) die Leistung eines Soldaten, die Verrichtung, Arbeit, der Dienst, Posten, belli munera inter se partiri, von zwei Feldherren, Liv.: militare munus fungi, Nep.: munera militaria, munera vigiliarum obire, Liv.: munus equitis facere, Gell.: stationis munus relinquere, ICt.: munere vacare, dienstfrei sein, Liv.

    II) die Leistung als Akt der Gefälligkeit, eine Gefälligkeit, A) die Gefälligkeit = der Liebesdienst, die Gunstbezeigung, Gnade, 1) im allg.: munera ditium dominorum, Sall. fr.: infinita munera, Planc. in Cic. ep.: neque vero (tenuis, der Arme) verbis auget suum munus, si quo forte fungitur, seinen etwaigen Gegendienst, Cic.: me fatebor muneris esse tui, ein Werk deiner Gnade, Ov.: ebenso sui muneris rem publicam facere, Tac.; u. occuparent ipsi suum munus facere, Liv. – dah. (poet.) munere alcis rei (wie in Prosa beneficio alcis rei), mit Hilfe, vermittelst einer Sache, zB. lanae, Verg.: sortis, Ov. – 2) insbes., der letzte Liebesdienst gegen einen Toten (Tränen, Wehklagen, Leichengeschenke, bes. Bestattung der Gebeine usw.), munera suprema, Verg.: inani fungi munere, Verg.: inania morti munera dant lacrimas, Ov.

    B) die Gefälligkeit = das Geschenk mit einem bestimmten Zweck, als Gabe der Gnade, Liebe od. des Herkommens (während donum jede Gabe), die Spende, 1) im allg.: m. nuptiale, Liv. u. ICt.: m. natalicium, Val. Max.: munus locuples, Nep., dives, Ov.: dare (alci) munus, munera, Catull., Cic., Liv. u.a.: dare munus in exsequias, Tibull.: alci munus mittere, Cic.: alci alqd muneri mittere, Nep.: alqm munere donare, Verg. u. Suet.: alqd od. alqm (servum) alci muneri dare, Nep. u. Suet.: afficere alqm magnis muneribus, jmdm. gr. G. zufließen lassen, Nep. (vgl. unten no. 2, b, α): alqd alci muneri offere, Suet.: alqd muneri accipere, Suet. – velut dei munus, Iustin.: munera Bacchi od. Liberi, v. Wein, Verg. u. Hor.: munera terrae, v. Ackerfrüchten, Hor.: munera Cereris, v. Brot, Ov. – übtr., opusculum, maiorum vigiliarum munus, eine Spende, Frucht meiner größeren nächtlichen Anstrengungen, Cic.: so auch nullum opus otii, nullum solitudinis munus, Cic. – 2) insbes.: a) Opfergabe, Opfer, α) für die Götter, munus divae perficere, Verg.: munera ferre templis, Verg. – β) für die Toten, Leichengeschenk, Leichenspende, Totenopfer, munera praeferentes, Suet.: cineri haec mittite nostro munera, Verg.: alqm postremo donare munere mortis, Catull. Vgl. Thiel Verg. Aen. 4, 623 sqq. p. 415. – b) Spende der Magistrate an das Volk, u. zwar: α) Schauspiele u. andere öffentliche Belustigungen, Festspiel, popularia munera, Cic.: monumenta, munera, triumphi, Cic.: venationes, quae vocantur munera, Lact. – übtr., hoc munus aedilitatis meae populo Romano amplissimum pulcherrimumque polliceor, v. der Anklage gegen Verres, Cic.: ad quae si es, ut debes, paratus, plurimis maximisque muneribus et nos amicos et cives tuos universos afficies, so ist das das umfassendste u. schönste Fest, das du nicht allein uns, deinen Freunden, sondern auch deinen Mitbürgern allen bereiten kannst, Cic. – insbes., αα) ein Gladiatoren-, Fechterspiel, vollst. m. gladiatorium, Cic. u.a., u. vorzugsw. bl. munus, Cic. u.a., wie m. gl. u. bl. m. edere, Liv. u.a.: gl. m. dare, Liv.: m. magnificum dare, Cic.: magnificentissimum aedilitatis munus edere, Vell.: m. praebere, v. den Gladiatoren selbst, Cic. – ββ) Wasserkünste, Frontin. aqu. § 3; § 23; § 78 sqq. – β) ein öffentliches, für das Volk erbautes Gebäude, Pompeii munera (Theater), Vell.: ubi muneribus nati sua munera mater addidit, dem Theater des Marcellus einen Portikus (porticus Octavia gen.), Ov. – u. dav. viell. übtr. vom Weltgebäude, etwa Schaugebäude, Cic.: architectus tanti operis tantique muneris, Cic.; vgl. Klotz Cic. Tusc. 1, 70. – / Archaist. Dat. Sing. munere, Lucil. 166: Abl. moenere, Varro LL. 5, 141.

    lateinisch-deutsches > munus

  • 13 defungor

    dēfungor, fungi, functus sum s’acquitter de, exécuter, accomplir, être quitte de, payer (s'acquitter d'une dette); décéder, mourir.    - aliqua re defungi: s'acquitter de qqch, accomplir qqch.    - defungi imperio regis, Liv. 1.4: exécuter l'ordre du roi.    - poena defungi, Liv. 2.35: subir un châtiment.    - tribus decumis pro unā defungi, Cic. Verr. 2.3.16: payer trois fois la dîme pour une.    - vitā defungi: mourir.    - defunctus jam sum, Ter. Eun. prol.: je suis quitte, je suis hors de danger.    - officio defungi: s'acquitter d'un devoir, accomplir un devoir.
    * * *
    dēfungor, fungi, functus sum s’acquitter de, exécuter, accomplir, être quitte de, payer (s'acquitter d'une dette); décéder, mourir.    - aliqua re defungi: s'acquitter de qqch, accomplir qqch.    - defungi imperio regis, Liv. 1.4: exécuter l'ordre du roi.    - poena defungi, Liv. 2.35: subir un châtiment.    - tribus decumis pro unā defungi, Cic. Verr. 2.3.16: payer trois fois la dîme pour une.    - vitā defungi: mourir.    - defunctus jam sum, Ter. Eun. prol.: je suis quitte, je suis hors de danger.    - officio defungi: s'acquitter d'un devoir, accomplir un devoir.
    * * *
        Defungor, defungeris, defunctus sum, defungi. Virgil. Estre delivré, ou Se delivrer et eschapper de quelque chose.
    \
        Defunctus iam sum. Terent. Je suis hors des dangiers, J'ay faict ce qui estoit en moy.
    \
        Defunctum vtinam hoc sit modo. Terent. Pleust à Dieu que les choses n'allassent point plus avant.
    \
        Defunctus pietate animus. Cic. Qui a faict acte louable s'acquictant du debvoir en quoy il est tenu envers son pais.
    \
        Defunctus caede. Liu. Multitudinem nequaquam pari defunctam esse caede. Ils n'en furent pas quictes pour si peu de meurtre et perte des leurs, Il en fut là tué beaucoup plus des leurs.
    \
        Defungi cura. Liu. Se delivrer de la peine et soing où on est.
    \
        Tribus decumis pro vna defungi. Cic. Estre quicte en payant trois decimes au lieu où on n'avoit accoustumé anciennement que d'en payer une, payer trois decimes pour une.
    \
        Defunctus fato. Liu. Acquicté et hors du danger duquel il est menacé par la prophetie.
    \
        Defunctus Consulis fato. Liu. Delivré par la mort du Consul.
    \
        Defungi in hac re cupio. Terent. J'ay grand desir d'estre deschargé et delivré de cest affaire.
    \
        Laboribus defunctus. Horat. Delivré de ses peines et travaulx, Qui en est à bout.
    \
        Defunctus fatalibus malis. Sueton. Delivré du grand danger dequoy il estoit menacé par la prediction des devins.
    \
        Defuncta ciuitate plurimorum morbis, perpaucis funeribus. Liu. Apres que la ville fut acquictee, et eschappee par la maladie de plusieurs et le trespas de bien peu de gens.
    \
        Defuncta morbis corpora. Liu. Acquictez du danger pour estre seulement malades sans mort.
    \
        Periculis defunctum esse. Cic. Estre delivré et hors des dangers.
    \
        Oportet omnes defungi vnius poena. Liuius. Il fault qu'ils soyent acquictez et delivrez par la condamnation et peine d'un d'entre les autres.
    \
        Defungi praelio festinat. Liu. S'en delivrer, et Y mettre fin.
    \
        Praemensae defunctus tempora lucis. Tibul. Apres avoir passé et fini le cours de ma vie.
    \
        Temporibus suis defuncta dicuntur quae perieruut. Horatius. Qui ont passé leur temps.
    \
        Defunctos etiam alicuius imperio dicimus. Liu. Qui font quelque chose laschement, negligemment, et par maniere d'acquit.

    Dictionarium latinogallicum > defungor

  • 14 perfungor

    perfungor, fungi, functus sum s'acquitter complètement de, remplir jusqu'au bout (une fonction...), passer par (un danger...), accomplir, subir (une épreuve).    - perfungi vitâ, Lucr. 3, 982: mourir.    - perfungi fato, Gell. 10, 18, 3: mourir.    - pericula, quibus nos perfuncti sumus, Cic. Mur. 2.4: dangers par lesquels nous avons passé.    - omnibus bonis perfungi, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5: profiter de tous les biens.
    * * *
    perfungor, fungi, functus sum s'acquitter complètement de, remplir jusqu'au bout (une fonction...), passer par (un danger...), accomplir, subir (une épreuve).    - perfungi vitâ, Lucr. 3, 982: mourir.    - perfungi fato, Gell. 10, 18, 3: mourir.    - pericula, quibus nos perfuncti sumus, Cic. Mur. 2.4: dangers par lesquels nous avons passé.    - omnibus bonis perfungi, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5: profiter de tous les biens.
    * * *
        Perfungor, perfungeris, pen. corr. perfunctus sum, perfungi. Cic. Faire son plein debvoir et office jusques à la fin, Se bien acquicter de sa charge.
    \
        Perfungi cura. Liu. Estre delivré d'un chagrin.
    \
        Periculis aliquibus perfungi. Cic. Estre delivré de, etc.

    Dictionarium latinogallicum > perfungor

  • 15 fungor

    fungor, fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. Abl., im alten Latein nur tr. m. Acc., mit etw. fertig werden, etw. abmachen = etw. verrichten, vollbringen, vollziehen, sich eines Geschäfts usw. entledigen, einer Sache Genüge leisten, ihr genügen, nachkommen, etwas überstehen, I) im allg.: α) m. Abl.: officiis iustitiae, Cic.: muneribus corporis, Cic.: caede alcis, ermorden, Ov.: virtute fungi, Tapferkeit beweisen, Hor.: munere aedilicio, verwalten, Cic.: u. so honoribus, Nep.: vice cotis, vertreten die Stelle des usw., Hor.: si quo (munere) forte fungitur, wenn er etwa einen (Dienst) erweist, Cic.: multis urbium et castellorum oppugnationibus nec non directā quoque acie (offene Schlacht) feliciter functi, Vell. – more barbarorum, beobachten, Nep. – duplici numero militum equitumque, stellen, Vell.: focus fungitur accenso igne, hat Feuer, Ov. – functum esse dapibus, fertig geworden sein mit usw. = genossen haben, Ov.: lacrimis pro somno, weinen statt schlafen, Ov.: gaudio, der Freude pflichtschuldig Ausdruck geben, Tac.: functus sepulcro, begraben, Ov.: stipendio functum esse, den Dienst überstanden = ausgedient haben, Hirt. b. G. – β) mit Acc.: officium, munus, Komik.: hominum officia, Tac.: militare munus, Nep.: senatoria munera, Suet.: suprema erga memoriam filii sui munia, Tac.: dah. im Gerundiv munus fungendum,
    ————
    Cic.: militia fungenda, Liv.: Partiz. Perf. passiv, nondum functo monumento, Paul. dig. 6, 1, 43: ministeria perperam functa, Tert. de praescr. haer. 29. – γ) absol.: ex more, Auson.: fungi pro fultura, dienen statt usw., Col.: monumentum functum, Grabmal, in dem schon ein Toter gelegen hat, ICt. – Infinit. passiv, ait pretia rerum communiter fungi (geschätzt werden), Paul. dig. 9, 2, 33. – II) insbes.: a) leidend etw. mitmachen, mala multa, erleiden, Lucr.: neque ab ictu fungitur hilum, und achtet des äußern Schlages nicht, Lucr.: u. absol., facere et fungi sine corpore, tun u. leiden, Lucr.: fungi cum corpore, Lucr. – b) vollenden, gew. functum esse, vollendet haben, v. Überstehen des mühevollen Erdenlebens od. des Todes, α) m. Abl.: longissimā statione mortali, Vell.: fato suo, Ov.: fato, Val. Max. u.a.: vitā, Gell., Lact. u. ICt.: morte, Ov. u. Vell. – β) m. Acc.: diem, Iustin. 19, 1, 1. – γ) absol., Auct. cons. ad Liv. 393. – Partiz. subst., functi = defuncti, die Vollendeten = Verstorbenen, Sen. poët., Stat. u.a. – c) einen Wert haben, geschätzt werden, gelten, pretia rerum non ex affectu, sed communiter funguntur, Paul. dig. 35, 2, 63 pr. – Parag. Infin. fungier, Plaut. Cas. 951 (949). – Aktive Nbf. fungunt, Corp. inscr. Lat. 12, 1590.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fungor

  • 16 munus

    mūnus, eris, n. (archaist. moenus, eris, n., Plur. moenera bei Lucr. 1, 29), die Leistung, I) die Leistung als in irgend einem Wirkungskreise zu lösende Aufgabe, Verrichtung, Obliegenheit, Dienst, Amt, Bestimmung, a) übh., oft verb. magnum onus atque munus, munus pensumque, munus atque officium, officium munusque, Cic.: officii aut omnino vitae munus, Cic.: munus geometriae tueri, die Aufgabe eines Lehrers der Geometrie vollkommen lösen, Cic.: munere interpretum fungi, Cic.: servorum munere fungi, Nep. (vgl. possunt aliquando oculi non fungi suo munere, Cic.): munus fungi suum, Plaut.: octo munus hominum facile fungi, Plant.: omnia exsequi regis officia et munera, Cic.: bestia suum tenens munus, seine Bestimmung treu bewahrend, Cic. – munus alcis est, es ist jmds. Aufgabe, Bestimmung u. dgl., tuum est hoc munus, tuae partes, Cic.: m. folg. Infin., munus principum est resistere levitati multitudinis, Cic.: huius libri munus est philosophiam quoque ostendere, Lact.: mit folg. ut u. Konj., cuius (culturae) hoc munus est, ut efficiat, ut vitis quam optime se habeat, Cic. – b) die Leistung eines Staatsbürgers (vgl. functus omni civium munere = ἰσοτελής, Cic. Brut. 63), α) Dienst, Posten, Amt, Verwaltung, munera civilia, Cic. u. ICt.: iudicandi munus, Richteramt, Vell.: explere susceptum rei pu-
    ————
    blicae munus, Cic.: ministri muneris provincialis, Cic.: functus est aedilicio maximo munere, machte als Ädil sehr großen Aufwand, Cic.: consulare munus sustinere, Cic.: quantum vacabit a publico officio et munere, Cic. – dah. Plur. munera rei publicae oft = politischer Wirkungskreis, orbati rei publicae muneribus, pristinis muneribus, Cic.: requiescens a rei publicae pulcherrimis muneribus, Cic.: honoribus et rei publicae muneribus perfunctus senex, Cic. – β) sonstige bürgerl. Leistung, Last, bes. Abgabe, ostendit munus illud (den Rubrius ins Quartier nehmen) suum non esse, Cic.: frumenti et tributorum exactionem aequalitate munerum mollire, Tac.: alci munus remittere, Cic.: omni munere solvi, Tac. Vgl. Gronov Iustin. 5, 2, 9. – c) die Leistung eines Soldaten, die Verrichtung, Arbeit, der Dienst, Posten, belli munera inter se partiri, von zwei Feldherren, Liv.: militare munus fungi, Nep.: munera militaria, munera vigiliarum obire, Liv.: munus equitis facere, Gell.: stationis munus relinquere, ICt.: munere vacare, dienstfrei sein, Liv.
    II) die Leistung als Akt der Gefälligkeit, eine Gefälligkeit, A) die Gefälligkeit = der Liebesdienst, die Gunstbezeigung, Gnade, 1) im allg.: munera ditium dominorum, Sall. fr.: infinita munera, Planc. in Cic. ep.: neque vero (tenuis, der Arme) verbis auget suum munus, si quo forte fungitur, seinen etwaigen
    ————
    Gegendienst, Cic.: me fatebor muneris esse tui, ein Werk deiner Gnade, Ov.: ebenso sui muneris rem publicam facere, Tac.; u. occuparent ipsi suum munus facere, Liv. – dah. (poet.) munere alcis rei (wie in Prosa beneficio alcis rei), mit Hilfe, vermittelst einer Sache, zB. lanae, Verg.: sortis, Ov. – 2) insbes., der letzte Liebesdienst gegen einen Toten (Tränen, Wehklagen, Leichengeschenke, bes. Bestattung der Gebeine usw.), munera suprema, Verg.: inani fungi munere, Verg.: inania morti munera dant lacrimas, Ov.
    B) die Gefälligkeit = das Geschenk mit einem bestimmten Zweck, als Gabe der Gnade, Liebe od. des Herkommens (während donum jede Gabe), die Spende, 1) im allg.: m. nuptiale, Liv. u. ICt.: m. natalicium, Val. Max.: munus locuples, Nep., dives, Ov.: dare (alci) munus, munera, Catull., Cic., Liv. u.a.: dare munus in exsequias, Tibull.: alci munus mittere, Cic.: alci alqd muneri mittere, Nep.: alqm munere donare, Verg. u. Suet.: alqd od. alqm (servum) alci muneri dare, Nep. u. Suet.: afficere alqm magnis muneribus, jmdm. gr. G. zufließen lassen, Nep. (vgl. unten no. 2, b, α): alqd alci muneri offere, Suet.: alqd muneri accipere, Suet. – velut dei munus, Iustin.: munera Bacchi od. Liberi, v. Wein, Verg. u. Hor.: munera terrae, v. Ackerfrüchten, Hor.: munera Cereris, v. Brot, Ov. – übtr., opusculum, maiorum vigiliarum munus, eine Spende, Frucht meiner größe-
    ————
    ren nächtlichen Anstrengungen, Cic.: so auch nullum opus otii, nullum solitudinis munus, Cic. – 2) insbes.: a) Opfergabe, Opfer, α) für die Götter, munus divae perficere, Verg.: munera ferre templis, Verg. – β) für die Toten, Leichengeschenk, Leichenspende, Totenopfer, munera praeferentes, Suet.: cineri haec mittite nostro munera, Verg.: alqm postremo donare munere mortis, Catull. Vgl. Thiel Verg. Aen. 4, 623 sqq. p. 415. – b) Spende der Magistrate an das Volk, u. zwar: α) Schauspiele u. andere öffentliche Belustigungen, Festspiel, popularia munera, Cic.: monumenta, munera, triumphi, Cic.: venationes, quae vocantur munera, Lact. – übtr., hoc munus aedilitatis meae populo Romano amplissimum pulcherrimumque polliceor, v. der Anklage gegen Verres, Cic.: ad quae si es, ut debes, paratus, plurimis maximisque muneribus et nos amicos et cives tuos universos afficies, so ist das das umfassendste u. schönste Fest, das du nicht allein uns, deinen Freunden, sondern auch deinen Mitbürgern allen bereiten kannst, Cic. – insbes., αα) ein Gladiatoren-, Fechterspiel, vollst. m. gladiatorium, Cic. u.a., u. vorzugsw. bl. munus, Cic. u.a., wie m. gl. u. bl. m. edere, Liv. u.a.: gl. m. dare, Liv.: m. magnificum dare, Cic.: magnificentissimum aedilitatis munus edere, Vell.: m. praebere, v. den Gladiatoren selbst, Cic. – ββ) Wasserkünste, Frontin. aqu. § 3; § 23; § 78 sqq. – β) ein
    ————
    öffentliches, für das Volk erbautes Gebäude, Pompeii munera (Theater), Vell.: ubi muneribus nati sua munera mater addidit, dem Theater des Marcellus einen Portikus (porticus Octavia gen.), Ov. – u. dav. viell. übtr. vom Weltgebäude, etwa Schaugebäude, Cic.: architectus tanti operis tantique muneris, Cic.; vgl. Klotz Cic. Tusc. 1, 70. – Archaist. Dat. Sing. munere, Lucil. 166: Abl. moenere, Varro LL. 5, 141.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > munus

  • 17 aevum

    Латинско-русский словарь > aevum

  • 18 defungor

    dē-fungor, fūnctus sum, fungī depon.
    1) справиться, завершить, совершить, окончить, проделать ( aliquā re)
    defuncta (n. pl.) suis temporibus H — то, что закончило своё существование, т. е. старина, древность
    2) выполнить (d. imperio regis L; d. responso oraculi Just)
    3) отделаться, освободиться
    5) (тж. vitā defungi V etc.) умереть, почить (d. sua morte Su, egregiā morte QC)

    Латинско-русский словарь > defungor

  • 19 munus

    mūnus, eris n.
    1) обязанность, служба, должность, пост (hoc est m. tuum C; m. fungi suum Pl)
    m. militiae L (militare Nep) — военная служба
    munĕre fungi C (ср. 4. и 5. ) (exsĕqui, explere, suscipere C) — исполнять должностные обязанности
    munere vacare C etc.быть свободным от службы (преим. военной)
    2) задание, повинность, бремя ( alicui imponere C)
    3)
    а) положение, состояние
    vinci in omni munere Cld — уступать (кому-л.) во всех отношениях
    4) милость, одолжение, услуга (extremum m. dare alicui V)
    munere fungi C — оказать кому-л. услугу (ср. 1. и 5.)
    munere alicujus rei V, O — с помощью чего-л.
    5) погребение, похороны (suprema munera V; efferre aliquem amplo munere Nep)
    munere fungi V — отдать кому-л. последний долг (ср. 1. и 4.)
    6) дар, подарок, подношение ( mittere alicui munus C)
    dare alicui aliquid muneri Nep, Su — подарить кому-л. что-л.
    munera Bacchi (Libĕri) V, H — дары Вакха, т. е. вино
    munera Cerĕris O — дары Цереры, т. е. хлеб
    m. solitudinis C — плод одиночества, т. е. сочинение, написанное в уединении
    7) жертва, приношение ( munera templis ferre V)
    8) даровое зрелище для народа, праздничные игры (преим. гладиаторские) (m. gladiatorium dare C, L; munera spectare Ap)
    functus est maximo munere aedilicio C — будучи эдилом, он устроил грандиозные игры
    9) здание для устройства игр, цирк, театр VP, O

    Латинско-русский словарь > munus

  • 20 perfungor

    per-fungor, fūnctus sum, fungī depon.
    1) исполнять, управлять, ведать, заниматься ( aliquā re C); проделывать, осуществлять (p. laboribus C); заканчивать
    2) переносить, претерпевать, переживать ( memoria perfuncti periculi C)
    p. fato L, T (vitā Lcr) — умереть
    3) вкушать, наслаждаться (epulis O; omnibus bonis Sulpicius ap. C; редко с acc.; p. omnia vitae praemia Lcr)

    Латинско-русский словарь > perfungor

См. также в других словарях:

  • functus — index basis Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • functus officio — func·tus of·fi·cio / fəŋk təs ə fi shē ō, fu̇ŋk tu̇s ȯ fē kē ō/ adj [Latin, having performed his duty, having served its purpose]: of no further official authority or legal effect the warrant... had been returned and was functus officio Cady v.… …   Law dictionary

  • Functus officio — Functus officio, Latin for having performed his office, is a legal term used to describe a public official, court, governing body, statute, or other legal instrument that retains no legal authority because his or its duties and functions have… …   Wikipedia

  • Functus officio — Functus officio, en Latín significa cumplido el cometido o habiendo cumplido su labor es un término legal usado para indicar que un empleado oficial del estado, una corte, institución gubernamental o un estatuto deja sus funciones como autoridad… …   Wikipedia Español

  • functus officio — |fəŋ(k)təsəˈfishēˌō adjective Etymology: Latin, having performed his duty, having served its purpose : of no further official authority or legal efficacy used of an officer no longer in office or of an instrument, power, or agency that has… …   Useful english dictionary

  • functus — func·tus …   English syllables

  • functus — Dead; expired; void; of no effect. Manning v Louisville & Nashville Railroad Co. 95 Ala 392, 11 So 8 …   Ballentine's law dictionary

  • functus officio — термин, обозначающий лицо, оставившее прежнюю должность …   Glossary of international commercial arbitration

  • functus officio — appointed official whose term in office has ended (Latin) …   English contemporary dictionary

  • functus officio — /fsnktas afish(iy)ow/ A task performed. Board of School Trustees of Washington City Administrative Unit v. Benner, 222 N.C. 566, 24 S.E.2d 259, 263. Having fulfilled the function, discharged the office, or accomplished the purpose, and therefore… …   Black's law dictionary

  • functus officio — /fsnktas afish(iy)ow/ A task performed. Board of School Trustees of Washington City Administrative Unit v. Benner, 222 N.C. 566, 24 S.E.2d 259, 263. Having fulfilled the function, discharged the office, or accomplished the purpose, and therefore… …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»