-
1 fluchbeladen
fluchbeladen a про́клятый -
2 fluchbeladen
-
3 fluchbeladen
Adj. geh. ill-omened* * *fluch|be|la|den [-bəlaːdn]adj (liter)accursed, cursed* * *fluch·be·la·denadj (geh) cursed* * *fluchbeladen adj geh ill-omened -
4 fluchbeladen
adj -
5 fluchbeladen
прил.высок. проклятый -
6 fluchbeladen
-
7 fluchbeladen
flúchbeladen adj носещ проклятие, прокълнат. -
8 fluchbeladen
проклятый -
9 fluchbeladen
-
10 fluchbeladen
a высок проклятый -
11 fluchbeladen
про́клятый -
12 fluchbeladen
flúchbeladen a высок.про́клятый -
13 fluchbeladen
a lənətlənmiş, lənətə gəlmiş -
14 fluchbelastet
-
15 inominatus
in-ōminātus, a, um (in u. omen), fluchbeladen, unselig, cubilia, Hor. epod. 16, 38.
-
16 ἀραῖος
ἀραῖος, α, ον, auch 2 Endungen, Soph. Ant. 859, 1) verfluchend, dah. unheilbringend, Hesych. βλαβερός; Aesch. Ag. 1546; Soph. Tr. 1192; Eur. Med. 608. – 2) angefleht, πρὸς ἀραίου Διός Soph. Phil. 1167, Schol. ἱκέσιος. – 3) verflucht, VLL. κατάρατος, fluchbeladen, Tragg. öfter, z. B. ἀραῖος ὀλοίμαν Soph. O. R. 642; vgl. 276 ὥσπερ μ' ἀραῖον ἔλαβες. Auch Prosa, Plat. Legg. XI, 931 c, Lesart der codd. für die vulg. βλαβερός.
-
17 ἄ-λαστος
ἄ-λαστος (Ion. = ἄληστος; λανϑάνω), nicht zu vergessen, nicht zu verschmerzen, stets an sich erinnernd, quälend, Hom. sechsmal, πένϑος ἄλαστον Iliad. 24, 105 Od. 1, 342, ἄλαστον-πένϑος Od. 24, 423, ἄχος αἰὲν ἄλαστον Od. 4, 108, ἄλαστον ὀδύρομαι Od. 14, 174, μή μοι, ἄλαστε, συνημοσύνας ἀγόρευε, du, dem ich es nie vergessen will, Iliad. 22, 261; – Hes. Th. 467 πένϑος; Aesch. πρόκακα Pers. 950; Eur. Troad. 1231 übh. elend, fluchbeladen, wie ἀλάστωρ; Soph. ἀνήρ O. C. 1480, πατρὸς ἔμφυτον αἷμα 1668; ἄλαστα παϑεῖν, unerträglich leiden, 543.
-
18 ἐν-αγής
ἐν-αγής, ές (s. ἅγος), fluchbeladen, auf dem ein schweres Verbrechen, eine Blutschuld, u. deshalb der Fluch der Götter u. Menschen lastet, Her. 5, 70; ἀπὸ τοῠ φόνου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι τῆς ϑεοῠ ἐκαλοῦντο Thuc. 1, 126; ἐναγὴς ἔστω τοῠ Ἀπόλλωνος Aesch. 3, 110, der sich an diesem Gotte versündigt hat; Sp., wie D. Cass. 53, 17. Bei Soph. O. C. 656, ch. erkl. der Schol. καϑαρός, der den Göttern durch einen Eid verpflichtet ist, also im Falle des Eidbruchs deren Fluch auf sich ladet; so Aesch. Suppl. 116 ϑεοῖς ἐναγέα τέλη. – Adv., Sp.
-
19 проклятый
adj1) gener. fluchbelastet, verdammlich, verdammungswürdig, Verdammte, verdammt, verflucht, verwünscht2) colloq. verflixt3) obs. heillos, vermaledeit4) book. verrucht5) avunc. gottverdammt, gottverflucht, sakrisch6) pompous. fluchbeladen -
20 inominatus
in-ōminātus, a, um (in u. omen), fluchbeladen, unselig, cubilia, Hor. epod. 16, 38.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inominatus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
fluchbeladen — fluch|be|la|den <Adj.> (geh.): unter einem ↑ Fluch (3) stehend: ein es Geschlecht. * * * fluch|be|la|den <Adj.> (geh.): unter einem ↑Fluch (3) stehend: ein es Geschlecht … Universal-Lexikon
fluchbeladen — fluch|be|la|den … Die deutsche Rechtschreibung