-
1 άγης
ἄγηwonder: fem gen sg (attic epic ionic)ἄ̱γης, ἄγνυμιbreak: aor ind pass 2nd sg (homeric ionic)ἄ̱γης, ἀγάωimperf ind act 2nd sg (doric aeolic)ἄ̱γης, ἀγάωimperf ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἄ̱γης, ἀγάωimperf ind act 2nd sg (doric aeolic)ἀγάωpres ind act 2nd sgἀγάωimperf ind act 2nd sg (homeric ionic)——————ἄγηwonder: fem dat pl (epic)ἄγωlead: pres subj act 2nd sg -
2 αγής
-
3 ἁγής
-
4 ἀγὴς
-
5 ἁγής
-
6 Αγης
-
7 Ἄγης
-
8 αγής
ἀγάωpres ind act 2nd sg (doric aeolic)ἀγάωpres ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἀγάζωexalt overmuch: fut ind act 2nd sg (doric aeolic)ἀ̱γῆς, ἀγήbreakage: fem gen sg (attic epic ionic)ἀγή 2fem gen sg (attic epic ionic) -
9 ἀγῆς
ἀγάωpres ind act 2nd sg (doric aeolic)ἀγάωpres ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)ἀγάζωexalt overmuch: fut ind act 2nd sg (doric aeolic)ἀ̱γῆς, ἀγήbreakage: fem gen sg (attic epic ionic)ἀγή 2fem gen sg (attic epic ionic) -
10 ἁγής
A guilty, accursed, dub. in Hippon.11.II in good sense, pure, holy, of the sun,ἁγέα κύκλον Emp.47
. -
11 ἁγής
-
12 ἀγὴς
-
13 ἄγης
Βλ. λ. άγης -
14 ἄγῃς
Βλ. λ. άγης -
15 περι-αγής
περι-αγής, ές, umgebogen oder zerbrochen; αἰγανέαι, Mel. 115 (VI, 163); τρύπανον περιᾱγές, bei Leon. Tar. 28 (VI, 204), dor. für περιηγές, der herumgedreht wird, d. h. rund; Conj. Reiske's bei Plut. de Pyth. or. 21: ἐν κατόπτροις ἐπιπέδοις τε καὶ κοίλοις καὶ περιαγέσι, vgl. de amor. prol. 2, τὸ μὲν σχῆμα περιαγὲς ὡς ἁλιευτικοῦ κύρτου.
-
16 παν-αγής
-
17 σκελι-ᾱγής
σκελι-ᾱγής, ές, die Beine brechend; τὸ σκ., Beinbruch; Sp.; sollte richtiger σκελεαγής heißen.
-
18 φαττ-άγης
φαττ-άγης, ὁ, das Schuppenthier, Ael. H. A. 16, 6.
-
19 εὐ-αγής
εὐ-αγής, ές, 1) ( ἅγος – ἅγιος), eigtl. von Blutschuld rein, schuldlos, heilig, im Solon. Gesetz ὁ ἀποκτείνας τὸν ταῦτα ποιήσαντα εὐαγὴς ἔστω, καὶ ὅσιος, Andoc. 1, 97, wie Dem. 9, 44, εὐαγὲς ἦν τοῠτον ἀποκτεῖναι, wo nachher καϑαρός dafür steht, den Geächteten zu tödten steht frei, ohne daß man Anklage u. Buße zu fürchten hat; τίς οἶδεν εἰ κάτωϑεν εὐαγῆ τάδε Soph. Ant. 517, Schol. εὐσεβῆ, wer weiß, ob das in der Unterwelt als heilig, fromm gilt; einzeln bei Sp., wie ϑυηλαί Ap. Rh. 1, 1140, λοιβαί 2, 715; εὐαγέεσσιν ἅδοιμι Theocr. 26, 30; in Prosa, z. B. App. B. Civ. 2, 148; εὐαγέστατοι ἱππεῖς D. Hal. 10, 13. – Daher glücklich, günstig, ὅπως τίν' ἧμιν λύσιν εὐαγῆ πόρῃς Soph. O. R. 921, wo Andere mit Rücksicht auf den zu entsühnenden Oedipus erklären ὥστε εὐαγῆ αὐτὸν εἶναι; bei Plat. τοῦτο δ' οὐκ εὐαγές μοι ἀπέβη, Ep. II, 312 a. – Adv. εὐαγέως, nach heiligem Brauch, H. h. Cer. 275. 370 u. sp. D., wie Ap. Rh. 2, 699 u. öfter; Opp. H. 5, 418. – Auf körperliche Dinge übertr., rein klar, hell, ἕδραν γὰρ εἶχε παντὸς εὐαγῆ στρατοῦ Aesch. Pers. 458, einen das ganze Heer überschauenden Sitz, oder weit sichtbar, wie πύργος Eur. Suppl. 652, an welchen beiden Stellen man εὐαυγής hat schreiben wollen, wie χιόνος εὐαγεῖς βολαί Bacch. 661, v. l. εὐαυγεῖς; Hippocr. vrbdt καϑαρὰ καὶ εὐαγέα, von der Sonne u. den Sternen; ἀέρος τὸ εὐαγέστατον ἐπίκλην αἰϑὴρ καλούμενος Plat. Tim. 58 d; übertr., ἃ μαϑοῠσι εὐαγέστερον γίγνεσϑαι, μὴ μαϑοῠσι δὲ σκοτωδέστερα φαίνεσϑαι Legg. XII, 952 a; κόσμος λαμπρότητι εὐαγέστατος Arist. de mund. 5, wo Bekker εὐαυγέστατος liest. – 2) ( ἄγω), sich leicht bewegend, leicht, behend; so von den Bienen, χαίροιτ' εὐαγέες Antiphil. 29 (IX, 404); γίνονται εὐαγέες οἱ ἄνϑρωποι Hippocr.; ὀφϑαλμοί, Sp., wie Adamant. physiogn. 1, 9. – Auch εὐᾱγής (vgl. περιαγής u. περιηγής), gutgedreht, wohl abgerundet, εὐαγέος ἠελίοιο Parmenid. bei Clem. Al. 5 p. 732 (s. unter 1); ῥυκάνη Leon. Tar. 28 (VI, 204); auch übertr., εὐαγέες ὕμνοι [mit kurzem α], Antip. Sid. 79 (VII, 34). – 3) ( ἄγνυμι), leicht zu zerbrechen, zerbrechlich, VLL.
-
20 κῡματο-ᾱγής
κῡματο-ᾱγής, ές, Wogen brechend, bei Soph. O. C. 1245 ch. δειναὶ κυματοαγεῖς ἆται, das wie Wogen anstürmende u. sich brechende, brandende Unheil.
См. также в других словарях:
αγής — Όνομα βασιλιάδων της Σπάρτης. Βλ. λ. Άγις. * * * ἀγής, ές (Α) [ἄγος] 1. (αμφίβολος τύπος στον Ιππώνακτα) ένοχος, επικατάρατος 2. (με καλή σημασία) αγνός, ιερός … Dictionary of Greek
ἁγής — ἁ̱γής , ἁγής guilty masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Άγης — ο κύρ. όνομα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀγῆς — ἀγάω pres ind act 2nd sg (doric aeolic) ἀγάω pres ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἀγάζω exalt overmuch fut ind act 2nd sg (doric aeolic) ἀ̱γῆς , ἀγή breakage fem gen sg (attic epic ionic) ἀγή 2 fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄγης — Ἄγις fem nom/voc pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγης — ἄγη wonder fem gen sg (attic epic ionic) ἄ̱γης , ἄγνυμι break aor ind pass 2nd sg (homeric ionic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄγῃς — ἄγη wonder fem dat pl (epic) ἄγω lead pres subj act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὤγης — ἄγης , ἄγη wonder fem gen sg (attic epic ionic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἄ̱γης , ἀγάω imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἄγης , ἀγάω pres ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παναγής — (I) παναγής, ές (ΑΜ) αυτός που βαρύνεται από άγος, από ανίερη πράξη, μιαρότατος. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + αγής (< ἄγος «μίασμα»), πρβλ. δυσ αγής]. (II) παναγής, ές (Α) πάναγνος, ιερότατος, πανάχραντος. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + αγής (< ἄγος… … Dictionary of Greek
ευαγής — (I) ές (Α εὐαγής, ές) 1. αυτός που είναι απαλλαγμένος από το άγος 2. (για πρόσωπα) αγνός, καθαρός, άψογος, ανεπίληπτος, ευσεβής νεοελλ. φρ. «ευαγή ιδρύματα» τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, αυτά που έχουν ιδρυθεί για ευσεβείς και φιλανθρωπικούς σκοπούς… … Dictionary of Greek
σκελεαγής — ές, Α 1. αυτός που έχει σπασμένα τα σκέλη 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ σκελεαγές το κάταγμα τού σκέλους, σκελοκοπία*. [ΕΤΥΜΟΛ. < σκέλος + αγής (< ἄγος < ἄγνυμι «σπάω»), πρβλ. περι αγής] … Dictionary of Greek