-
21 quantuluscumque
quantulus-cumque, acumque, umcumque, wie groß nur, so groß wie nur = d.i. wie klein nur, so klein nur immer, qu. fax, Flor.: fimus qu., ein klein wenig M., Plin.: agger (Grabhügel) qu., Ps. Quint. decl.: haec mea, quantulacumque est, facultas, Cic.: affectus, quantulicumque sunt, Sen.: qu. beneficii occasio, jede geringste G. einer Bewilligung, Frontin. aqu.: spes eius quantulacumque, Val. Max.: caput in quantulocumque actu vel maxime tremulum, Suet.: quantulumcumque est und getrennt quantulum id cumque est, Cic.: hoc quantulumcumque est lucrum, Quint. – neutr., quantulumcumque, wie klein od. gering auch nur, so wenig auch, quantulumcumque dicebamus, Cic.: mit Genet., quantulumcumque aquae vel ciborum inest, Colum.: quantulumcumque temporis (eine so kleine Spanne Zeit auch nur) contigit, Sen.
-
22 fimetum
-
23 gallinaceus
gallīnāceus (gallīnācius), a, um (gallina), zu den Hühnern gehörig, Hühner-, gallinaceus gallus, Plaut., Lucil. fr., Cic. u.a., auch bl. gallinaceus, Suet. u.a., Hahn, Haushahn: ebenso gallinacei mares salacissimi, Hähne, Col.; vgl. salacitas gallinacea, der Hähne, Col.: gall. pullus, Hühnchen, Komik., Scriptt. r. r., Liv. u.a.: ova, Varro: figura, Hyg.: fel, Cic.: fimus, Plin.: ius, Hühnerbrühe, Plin.: dass. ius gallinacei pulli, Cels., ius gallinacei, Plin.: gall. lac, s. lac: gallinacei crista, Hahnenkamm, Plin. – übtr. auf Pflanzennamen, cunila gallinacea (= origanum Heracleoticum), Wintermajoran, Plaut. trin. 935. Plin. 20, 170: pedes gallinacei, gefingerter Erdrauch, Plin. 25, 155. – ⇒ Die Schreibung gallinacius oft die der besten Hdschrn. (s. Wagner Plaut. aul. 462) u. in Inschrn. (zB. Corp. inscr. Lat. 12, 4377).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gallinaceus
-
24 hirundinus
hirundinus, a, um (hirundo), zu den Schwalben gehörig, Schwalben-, fimus, Plin. Val. 2, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hirundinus
-
25 ibicinus
ibicīnus, a, um (ibex), vom Steinbocke, fimus, Plin. Val. 5, 45.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ibicinus
-
26 murinus
mūrīnus, a, um (mus), von Mäusen, Mäuse-, I) im allg.: sanguis, Plin.: fimus, Plin.: pellis m., Mäusefell, Plin., pelles murinae, Marder-, Hermelin- u. ähnliche Felle, Iustin.: hordeum, Mäusegerste, Taubgerste, Katzenkorn (eine Art wilde Gerste), Plin.: auricula, Mäuseöhrchen, eine Pflanze, Scrib. Larg. – II) insbes., dem Aussehen nach, mausgrau (eselsgrau), mausfahl, color, Colum. 6, 37, 6. Pallad. 4, 13, 4: equus, Varro sat. Men. 358. -
27 muscerda
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > muscerda
-
28 pinguis
pinguis, e (zu griech. πιμελή, Fett), fett, feist (Ggstz. macer, exilis), I) eig.: a) von lebenden Wesen und ihrem Fleische: Thebani, Cic.: bos, Colum.: gallina, Colum.: laridum, Hor.: pinguior agnus, Plaut.: pinguissimus haedus, Iuven.: bildl., ille pexus pinguisque doctor, jener gekräuselte u. pomadisierte, geschniegelte u. gebügelte (= allzuzierliche), Quint. 1, 5, 14. – subst., pingue. is, n. = das ölige Fett zwischen dem Fleische (vgl. adeps), Verg. u. Plin.: so auch pinguia taurorum, Plin. – b) v. Lebl.: coma, balsamiert, gesalbt, Mart.; od. = von Natur fettes, starkes, dichtes Haar, Suet.: merum od. vinum, fetter, öliger Wein, Hor. u. Colum.: u. so mustum, Tibull.: olivum, Ov.: ficus, fleischig, saftig, Hor.: flamma, von Weihrauch, Ov.: ara, mit dem Blute u. Fette der Opfertiere benetzt, Verg. – v. Boden u. Düngung, fett, nahrungsreich, ergiebig, solum (Ggstz. solum macrum), Colum.: ager, Colum.: arva, Sen.: pinguior campus, Hor.: fimus, Verg.: stabula apum, honigreich, Verg.: Nilus pingui flumine, Verg.: turiferis Panchaia pinguis arenis, reich an, Verg. – II) übtr.: 1) dicht, dick, umor aliquando pinguis, aliquando aquatior, Th. Prisc. 1, 16: umor pinguissimus, ibid. 1, 5. – 2) beschmiert, crura luto, Iuven.: virga, Leimrute, Mart. – 3) dick für das Gefühl, folium, Plin.: toga, Suet.: caelum (Luft), Cic. – dem Geschmacke nach————leise, nicht pikant, sapor, Plin.: quod pingue dici posset, Plin. – 4) v. der Farbe, grell, colore pingui, Plin.: iaspis glauco pingui, Plin.: e candidis coloribus pinguissimus, Plin. – 5) vom Tone, v. der Aussprache, breit, sonus ( wie quoi st. cui), Quint.: verba pinguiora, Quint.: illis digammos pinguem sonum facit, Pompeius gramm. – 6) v. Verstand usw. = ohne Schärfe, plump, tardo cognomen pingui damus, Hor. sat. 1, 3, 58: ingenium, Ov.: pingui Minervā, s. Minerva. – 7) v. der Rede = schwülstig, poëtae pingue quiddam sonantes, Cic.: facundia (Pindari), Gell. – 8) v. Zuständen, behaglich, behäbig, ruhig, ungestört, secessus, Plin. ep.: vita, Plin. ep.: otium, Sen.: somnus, Ov.: amor, Ov. -
29 quantuluscumque
quantulus-cumque, acumque, umcumque, wie groß nur, so groß wie nur = d.i. wie klein nur, so klein nur immer, qu. fax, Flor.: fimus qu., ein klein wenig M., Plin.: agger (Grabhügel) qu., Ps. Quint. decl.: haec mea, quantulacumque est, facultas, Cic.: affectus, quantulicumque sunt, Sen.: qu. beneficii occasio, jede geringste G. einer Bewilligung, Frontin. aqu.: spes eius quantulacumque, Val. Max.: caput in quantulocumque actu vel maxime tremulum, Suet.: quantulumcumque est und getrennt quantulum id cumque est, Cic.: hoc quantulumcumque est lucrum, Quint. – neutr., quantulumcumque, wie klein od. gering auch nur, so wenig auch, quantulumcumque dicebamus, Cic.: mit Genet., quantulumcumque aquae vel ciborum inest, Colum.: quantulumcumque temporis (eine so kleine Spanne Zeit auch nur) contigit, Sen.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quantuluscumque
-
30 columbini
cŏlumbīnus, a, um [columba], pertaining to a dove or pigeon, dove-:2.pulli,
Varr. R. R. 3, 7, 9; * Cic. Fam. 9, 18, 3; so also absol.: cŏlumbīni, ōrum, m., little doves, Mart. 13, 66: ovum, * Hor. S. 2, 4, 56:fimus,
Plin. 17, 27, 47, § 259:stercora,
id. 35, 6, 27, § 46. —Dove-colored:terra,
Plin. 17, 7, 4, § 43:cicer,
id. 18, 12, 32, § 124:vitis,
id. 14, 3, 4, § 40:saxum,
Pall. 1, 10, 3. -
31 columbinus
cŏlumbīnus, a, um [columba], pertaining to a dove or pigeon, dove-:2.pulli,
Varr. R. R. 3, 7, 9; * Cic. Fam. 9, 18, 3; so also absol.: cŏlumbīni, ōrum, m., little doves, Mart. 13, 66: ovum, * Hor. S. 2, 4, 56:fimus,
Plin. 17, 27, 47, § 259:stercora,
id. 35, 6, 27, § 46. —Dove-colored:terra,
Plin. 17, 7, 4, § 43:cicer,
id. 18, 12, 32, § 124:vitis,
id. 14, 3, 4, § 40:saxum,
Pall. 1, 10, 3. -
32 fimetum
fĭmētum, i, n. [fimus], a dung-hill, Plin. 10, 54, 75, § 153; 17, 9, 8, § 57; 24, 19, 110, § 171. -
33 fistulatim
fistŭlātim, adv. [id.], in the shape of pipes (post-class.):excussus fimus,
App. M. 4, p. 144, 4. -
34 foedus
1.foedus, a, um, adj. [Sanscr. dhūmas, smoke; cf.: fumus, fīmus, feteo], foul, filthy, loathsome, ugly, unseemly, detestable, abominable, horrible (class.; cf.: deformis, turpis).I.Physically:II.cimices foedissimum animal,
Plin. 29, 4, 17, § 61:herba odoris foedi,
id. 20, 16, 63, § 171:odor,
Cels. 2, 8; 5, 28, 3:facies,
id. 6, 6, 9:sapor,
Lucr. 2, 401:species,
id. 2, 421:nunc eo tibi videtur foedus, quia illam (vestem) non habet,
Ter. Eun. 4, 4, 17; cf. Quint. 6, 3, 32:immanissimum et foedissimum monstrum,
Cic. Pis. 14, 31:foeda fit volucris (sc. bubo),
Ov. M. 5, 549:caput impexa foedum porrigine,
Hor. S. 2, 3, 126:foeda nigro simulacra fumo,
id. C. 3, 6, 4:foeda cicatrix,
id. S. 1, 5, 60:vulnus,
Ov. M. 12, 366:tergum recentibus vestigiis vulnerum,
Liv. 2, 23, 7; cf. id. 9, 31, 2:victus,
Hor. A. P. 392:loca tetra, inculta, foeda, formidolosa,
Sall. C. 52, 13:tempestates,
Liv. 25, 7, 7; Verg. G. 1, 323:foedissima tempestas,
Liv. 29, 18, 5:incendium,
id. 24, 47, 15.—With dat.:pestilentia foeda homini, foeda pecori,
destructive, Liv. 3, 32, 2.—In the neutr. absol.:foedum relatu,
Ov. M. 9, 167; cf.foediora,
Liv. 3, 69, 2.—Mentally, disgraceful, base, dishonorable, vile, shameful, infamous, foul, etc.:2.quo (tyranno) neque tetrius, neque foedius, nec diis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest,
Cic. Rep. 2, 26:nihil fieri potest miserius, nihil perditius, nihil foedius,
id. Att. 8, 11, 4:luxuria senectuti foedissima,
id. Off. 1, 34, 123:homo,
Sall. C. 19, 2:scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,
Hor. Ep. 2, 1, 236; cf.:foedissima ludibria,
Quint. 1, 6, 32:bellum foedissimum,
Cic. Att. 7, 26, 3:genus interitus,
id. ib. 15, 20, 2:foedus et perniciosus exitus judicii,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:consilium,
Liv. 26, 38, 4:facinus,
Ter. Eun. 5, 5, 1:amor,
Lucr. 4, 1158:ministeria,
Verg. A. 7, 619:condiciones,
Hor. C. 3, 5, 15:fuga ducum,
Val. Fl. 6, 723:exprobratio,
Plin. 18, 26, 66, § 249:inconsequentia rerum foedissima,
Quint. 8, 6, 50.—In the neutr. with a subject-clause: ludos vero non facere, quid foedius? (shortly before: quid turpius?) Cic. Att. 15, 10:versum in oratione fieri multo foedissimum est,
Quint. 9, 4, 72.— Hence, adv.: foede, foully, cruelly, basely, horribly: foede divexarier, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106 (Trag. Rel. p. 84 Rib.):aram turparunt sanguine foede,
Lucr. 1, 85:foede aliquem distrahere,
Plaut. Trin. 4, 1, 14:laniare crura brachiaque,
Tac. H. 1, 41:caesa manus juvenum,
Verg. A. 10, 498:ob admissum foede dictumve superbe,
Lucr. 5, 1224:servire,
Plaut. Pers. 2, 2, 48: perire Sall. J. 31, 2:pugnatum est,
Liv. 6, 1, 11:foedius inde pulsus quam, etc.,
id. 2, 51, 8:causa agetur foedissime,
Cic. Att. 9, 7, 4.foedus, ĕris (for foedus, Ennius wrote fidus, acc. to Varr. L. L. 5, § 86 Müll. Archaic form of the gen. plur. foedesum, acc. to Varr. L. L. 7, § 27; v. the letter R), n. [from the root FID; Sanscr. bandh, ligare; v. fido], a league, treaty, compact (cf.: sponsio, pactio).I.Polit.:II.FOEDERVM, PACIS, BELLI, INDVCIARVM ORATORES FETIALES IVDICESVE SVNTO,
Cic. Leg. 2, 9, 21; cf. id. Rep. 1, 32:esse autem tria genera foederum, quibus inter se paciscerentur amicitias civitates regesque,
Liv. 34, 57, 7:pacem foedusque facere,
Cic. de Sen. 6, 16; cf.:oratrices pacis et foederis,
id. Rep. 2, 8:Ambiorigem sibi societate et foedere adjungunt,
Caes. B. G. 6, 2, 2:ne societates, ne foedera nova acciperemus,
Sall. J. 14, 18:societatem foedere confirmare,
Cic. Phil. 2, 35, 89:quibus (foederibus) etiam cum hoste devincitur fides,
id. Off. 3, 31, 111:amicitiam et foedus petere, Sall J. 104, 4: foedus facere cum aliquibus,
Cic. Inv. 2, 30, 91; so,foedus facere,
id. Rep. 3, 18; Caes. B. C. 3, 108, 3; Sall. J. 38, 9 al.: ferire, icere, pangere, percutere, v. h. vv.: de foedere decedere, Cato ap. Gell. 10, 1, 10:foedera negligere, violare, rumpere,
Cic. Balb. 5, 13; cf.:sociorum nominisque Latini jura negligere ac foedera,
id. Rep. 3, 29:rumpere,
Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10:violare,
Cic. Rep. 1, 19; Liv. 28, 44, 7:rescindere,
Vell. 2, 90, 3:solvere,
Verg. A. 10, 91:turbare,
id. ib. 12, 633:contra foedus facere,
Cic. Balb. 4, 10; Gell. 10, 1, 10:foedus aequum dare,
Liv. 23, 5, 9 (for which:ex aequo venire in amicitiam,
id. 7, 30, 2); cf.:foedere iniquo alligari,
id. 35, 46, 10:ex foedere,
according to agreement, id. 1, 23, 7; 8, 39, 13. —Transf., beyond the polit. sphere, in gen., a compact, covenant, agreement, stipulation, bargain:B.foedus fecerunt cum tribuno plebis palam, ut ab eo provincias acciperent, quas ipsi vellent, etc.,
Cic. Sest. 10, 24; cf.:foedus frangere,
id. Pis. 12, 28:inter se facere,
id. Fin. 2, 26, 83:amorum turpissimorum foedera ferire,
id. Cael. 14, 34:amicitiae,
Ov. Tr. 3, 6, 1:hospitii,
Just. 7, 3:thalami,
i. e. marriage contract, marriage, Ov. M. 7, 403; so,vitae,
Stat. Th. 2, 112:communia studii,
Ov. P. 4, 13, 43.—Poet., of inanim. and abstr. things, a law:continuo has leges aeternaque foedera certis Inposuit natura locis,
Verg. G. 1, 60:omnes Foedere naturae certo discrimina servant,
Lucr. 5, 924; 5, 57; 6, 906:foedere certo et premere et laxas dare habenas,
Verg. A. 1, 62:neve potentis naturae pollue foedus,
Ov. M. 10, 353: caeli foedera, Col. Poët. 10, 219. -
35 murinus
mūrīnus, a, um, adj. [mus], of mice, mouse- (ante-class. and post-Aug.): murinus color, mouse-color, Varr. ap. Non. 8, 2; Col. 6, 37, 6; Pall. 4, 13, 4:equus,
Varr. Sat. Men. 63, 13:sanguis,
Plin. 30, 9, 23, § 81:fimus,
id. 29, 6, 34, § 106:pellis,
id. 29, 6, 36, § 113: pelles, the skins of martens, ermines, etc., Just. 2, 2, 9:hordeum,
a kind of wild barley, Plin. 22, 25, 65, § 135. -
36 pingue
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
37 pinguis
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
38 pinguiter
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
39 stercus
stercus, ŏris, n. [Gr. skôr; gen. skatos, dung; Sanscr. cakrt = sakart].I.Lit., dung, excrements, ordure (syn.:b.fimus, merda),
Varr. R. R. 1, 38; Col. 2, 15; Cato, R. R. 29; 37; Cic. Div. 1, 27, 57; Hor. Epod. 12, 11 al.; Fest. p. 344 Müll.; cf. Varr. L. L. 6, § 32 ib., and Fest. s. v. Quando stercus, pp. 258 and 259 ib.; Juv. 14, 64.—Prov.:aurum in stercore quaerere,
Cassiod. Inst. Div. Lit. 1, p. 510.—As a term of abuse:II.nolo stercus curiae dici Glauciam,
Cic. de Or. 3, 41, 164.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Nascimur poetae, fimus oratores. — См. Поэты родятся, ораторами делаются … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
fiente — [ fjɑ̃t ] n. f. • v. 1170; lat. pop. °femita, class. fimus → fumier ♦ Excrément mou ou liquide d oiseau et de quelques animaux. Fiente de pigeon, de volaille (⇒ 2. colombin) , d oiseaux marins (⇒ guano) . La seconde pyramide « a son sommet tout… … Encyclopédie Universelle
fumier — [ fymje ] n. m. • XIIe var. femier; lat. pop. °femarium, de femus « fumier » 1 ♦ Engrais naturel d origine animale, mélange des litières et des déjections liquides et solides des chevaux, bestiaux, lapins, décomposé par la fermentation sous l… … Encyclopédie Universelle
fumer — 1. fumer [ fyme ] v. <conjug. : 1> • XII e; lat. fumare I ♦ V. intr. 1 ♦ Dégager de la fumée. La bouche du canon fume encore. Cratère de volcan qui fume (⇒ fumerolle) . « près du feu qui palpite et qui fume » (Baudelaire). « Quand reverrai… … Encyclopédie Universelle
fumier — (fu mié ; l r ne se lie jamais ; au pluriel, l s se lie : fu mié z et engrais) s. m. 1° La paille qui a servi de litière aux animaux domestiques, s est mêlée avec leur fiente, s est imbibée de leur urine et s est ensuite décomposée par la… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
fimo — ► sustantivo masculino AGRICULTURA Abono consistente en excrementos de animales y restos vegetales. SINÓNIMO estiércol * * * fimo (del lat. «fimus») m. *Estiércol o *excrementos. ≃ Fiemo. * * * fimo. (Del lat. fimus). m. Estiércol, cieno. * * * ► … Enciclopedia Universal
fi — [ fi ] interj. • XIIIe; onomat., p. ê. rad. du lat. fimus « fumier » 1 ♦ Vx ou plaisant Interjection exprimant la désapprobation, le dédain, le mépris, le dégoût. ⇒ pouah. « Fi donc ! lui dit elle en le repoussant » (Stendhal). 2 ♦ (1835) Mod.… … Encyclopédie Universelle
fiemo — ► sustantivo masculino AGRICULTURA Estiércol animal convertido en abono, muy rico en nitrógeno. TAMBIÉN fimo * * * fiemo (del lat. «fĕmus», alteración de «fĭmus»; And., Ar., Nav., Rioj.) m. *Estiércol. ⇒ Femar, fematero, femera. * * * fiemo. (Del … Enciclopedia Universal
FIMO — contumeliae causâ perfundendi Duces Principesque viros, consuetudo, memoratur l. 1. §. 11. ff. de extr. crim. Pauli Sent. tit. 4. l. 5. suggeritqueve exemplum Bibuli Consulis, Plutarch. in Pompeio. Vide supra Canitus et infra in verbo Iacere.… … Hofmann J. Lexicon universale
PYRGUS — I. PYRGUS Graecis Bergas Leunclav. Vide Bergulae. Itam castellum Eleorum, in Peloponneso. Liv. l. 7. dec. 3. II. PYRGUS Marmaricae urbs Mercatori, cui novô nomine Barda dicitur. III. PYRGUS idem quod turricula, fritillus, fimus, orca, cornea… … Hofmann J. Lexicon universale
fiente — f. penacut. Est un mot commun à tout excrement d hommes et de bestes, Fimus excrementum. L Espagnol dit aussi Hienda, Stercus, Mais les veneurs l ont particularisé et restraint à celuy des puantes bestes comme Renards et taissons. La fiente de l… … Thresor de la langue françoyse