Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

factor

  • 1 factor

    factor, ōris, m. [id.], a maker, doer, performer, perpetrator (ante- and postclass.).
    I.
    In gen.:

    cuparum doliorumque,

    Pall. 1, 6:

    qui praepositum suum non praetexit, cum posset, in pari causa factori habendus est,

    the doer, Dig. 49, 16, 6, § 8:

    sceleris,

    ib. 29, 5, 1, § 21; 48, 3, 7:

    suus,

    his creator, Vulg. Deut. 32, 15; id. Isa. 29, 16 al.:

    legis,

    doer, id. Rom. 2, 13; id. Jacob, 1, 23.—
    II.
    In partic.
    A.
    In econom. lang., an oil-presser, Cato, R. R. 13; 64; 66; 67.—
    * B.
    In ball-playing, he who strikes the ball, the batsman, Plaut. Curc. 2, 3, 18; cf. dator.

    Lewis & Short latin dictionary > factor

  • 2 factor

    maker; perpetrator (of a crime); player (in a ballgame)

    Latin-English dictionary > factor

  • 3 negociator

    nĕgōtĭātor ( nĕgōc-), ōris, m. [id.], one who does business by wholesale, a wholesale dealer, a banker, a factor (cf.:

    institor, mercator): improbus negotiator,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:

    mercator an negotiator,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 188; id. Planc. 26, 64.—
    II.
    In gen.
    A.
    A trader, tradesman (post-Aug.):

    trucidati negotiatores,

    Vell. 2, 110, 6:

    mercis sordidae,

    Quint. 1, 12, 17:

    mancipiorum,

    id. 5, 12, 17; cf. Suet. Ner. 32:

    vestiarius,

    Dig. 38, 1, 45:

    frumentarius,

    ib. 50, 5, 9; Vulg. Gen. 37, 28.—
    2.
    NEGOTIATOR, an appellation of Mercury as the god of tradesmen, Inscr. Grut. 55, 1.—
    B.
    A factor, agent, intrusted with the management of a business, Labeo ap. Dig. 32, 65 prooem.

    Lewis & Short latin dictionary > negociator

  • 4 negotiator

    nĕgōtĭātor ( nĕgōc-), ōris, m. [id.], one who does business by wholesale, a wholesale dealer, a banker, a factor (cf.:

    institor, mercator): improbus negotiator,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 2, § 7:

    mercator an negotiator,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 188; id. Planc. 26, 64.—
    II.
    In gen.
    A.
    A trader, tradesman (post-Aug.):

    trucidati negotiatores,

    Vell. 2, 110, 6:

    mercis sordidae,

    Quint. 1, 12, 17:

    mancipiorum,

    id. 5, 12, 17; cf. Suet. Ner. 32:

    vestiarius,

    Dig. 38, 1, 45:

    frumentarius,

    ib. 50, 5, 9; Vulg. Gen. 37, 28.—
    2.
    NEGOTIATOR, an appellation of Mercury as the god of tradesmen, Inscr. Grut. 55, 1.—
    B.
    A factor, agent, intrusted with the management of a business, Labeo ap. Dig. 32, 65 prooem.

    Lewis & Short latin dictionary > negotiator

  • 5 additāmentum

        additāmentum ī, n    [addo], an accession: inimicorum meorum, i. e. reinforcement.
    * * *
    addition; additional factor/amount/element; something added

    Latin-English dictionary > additāmentum

  • 6 īnstitor

        īnstitor ōris, m    [STA-], a factor, broker, huckster, hawker, peddler: chirographorum: amata multum institoribus, H.: ipse mercis, peddler of his own wares, L.: hibernae tegetis, Iu.
    * * *
    shopkeeper, peddler; who displays (thing) as if for sale

    Latin-English dictionary > īnstitor

  • 7 interpres

        interpres etis, m and f    [PRAT-], a middleman, mediator, broker, factor, negotiator: interpretes corrumpendi iudici: pacis, L.: divūm, messenger (i. e. Mercury), V.: harum curarum Iuno, i. e. of the anxieties of love, V.—An explainer, expounder, translator, interpreter: iuris: caeli, astronomer: mentis oratio: interprete linguā, H.: metus interpres semper in deteriora inclinatus, L.: comitiorum, i. e. the Haruspices (who tell whether the comitia are properly held): portentorum, a soothsayer: nec converti, ut interpres, sed ut orator, translator: fidus, literal, H.: veridica deūm, L.—An interpreter, dragoman: fidi interpretes adhibentur, S.: isti nobis cum interprete audiendi sunt.
    * * *
    interpreter, translator

    Latin-English dictionary > interpres

  • 8 negōtiātor

        negōtiātor ōris, m    [negotior], a wholesale dealer, merchant, banker, factor, S., C.
    * * *

    Latin-English dictionary > negōtiātor

  • 9 tabellārius

        tabellārius adj.    [tabella], of a ballot, relating to voting: lex, regulating the ballot.—As subst, a letter-carrier, messenger, courier: a Marco.
    * * *
    I
    letter-carrier, courier
    II

    Latin-English dictionary > tabellārius

  • 10 epitropous

    factor; steward

    Latin-English dictionary > epitropous

  • 11 officina

    workshop, factor.

    Latin-English dictionary of medieval > officina

  • 12 auctor

    auctor (incorrectly written autor or author), ōris, comm. [id.], he that brings about the existence of any object, or promotes the increase or prosperity of it, whether he first originates it, or by his efforts gives greater permanence or continuance to it; to be differently translated according to the object, creator, maker, author, inventor, producer, father, founder, teacher, composer, cause, voucher, supporter, leader, head, etc. (syn.: conditor, origo, consiliarius, lator, suasor, princeps, dux).
    I.
    Lit.
    A.
    Of persons, a progenitor, father, ancestor:

    L. Brutus, praeclarus auctor nobilitatis tuae,

    the founder, progenitor of your nobility, Cic. Tusc. 4, 1, 2:

    generis,

    Verg. A. 4, 365; so Ov. M. 4, 640, and Suet. Vit. 2:

    tu sanguinis ultimus auctor,

    Verg. A. 7, 49; so Ov. M. 12, 558, and 13, 142:

    tantae propaginis,

    id. F. 3, 157:

    originis,

    Suet. Ner. 1:

    gentis,

    id. Claud. 25:

    auctores parentes animarum,

    Vulg. Sap. 12, 6:

    auctore ab illo ducit originem,

    Hor. C. 3, 17, 5:

    Sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,

    id. ib. 1, 2, 36:

    mihi Tantalus auctor,

    Ov. M. 6, 172:

    auctores saxa fretumque tui,

    id. H. 10, 132:

    Juppiter e terrā genitam mentitur, ut auctor Desinat inquiri,

    id. M. 1, 615.—Of animals, Col. 6, 27, 1.—
    B.
    Of buildings, etc., founder, builder:

    Trojae Cynthius auctor,

    Verg. G. 3, 36:

    murorum Romulus auctor,

    Prop. 5, 6, 43 ( augur, Müll.):

    auctor posuisset in oris Moenia,

    Ov. M. 15, 9:

    porticus auctoris Livia nomen habet,

    id. A. A. 1, 72:

    amphitheatri,

    Plin. 36, 15, 24, § 118:

    omnia sub titulo tantum suo ac sine ullā pristini auctoris memoriā,

    Suet. Dom. 5.—
    C.
    Of works of art, a maker, artist:

    statua auctoris incerti,

    Plin. 34, 8, 19, § 93: apparuit summam artis securitatem auctori placaisse, id. praef. § 27.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the originator, executor, performer, doer, cause, occasion of other things (freq. interchanged with actor):

    tametsi haud quaquam par gloriá sequitur scriptorem et auctorem rerum, tamen etc.,

    Sall. C. 3, 2 Kritz (cf. without rerum: Suam quisque culpam auctores ad negotia transferunt, id. J. 1, 4):

    praeclari facinoris,

    Vell. 2, 120, 6:

    facti,

    Ov. M. 9, 206; Vell. 1, 8:

    cum perquirerent auctorem facti,

    Vulg. Jud. 6, 29:

    optimi statūs auctor,

    Suet. Aug. 28:

    honoris,

    Ov. M. 10, 214:

    vitae,

    Vulg. Act. 3, 15:

    salutis,

    ib. Heb. 2, 10:

    fidei,

    ib. ib. 12, 2:

    funeris,

    Ov. M. 10, 199:

    necis,

    id. ib. 8, 449;

    9, 214: mortis,

    id. ib. 8, 493:

    vulneris,

    id. ib. 5, 133;

    8, 418: plagae,

    id. ib. 3, 329:

    seditionis sectae,

    Vulg. Act. 24, 5.—Also, in gen., one from whom any thing proceeds or comes:

    auctor in incerto est: jaculum de parte sinistrā Venit,

    i. e. the sender, Ov. M. 12, 419; so,

    teli,

    id. ib. 8, 349:

    muneris,

    the giver, id. ib. 2, 88;

    5, 657, 7, 157 al.: meritorum,

    id. ib. 8, 108 al.—
    B.
    An author of scientific or literary productions.
    1.
    An investigator:

    non sordidus auctor Naturae verique,

    Hor. C. 1, 28, 14.—And as imparting learning, a teacher:

    quamquam in antiquissimā philosophiā Cratippo auctore versaris,

    Cic. Off. 2, 2, 8:

    dicendi gravissimus auctor et magister Plato,

    id. Or. 3, 10:

    divini humanique juris auctor celeberrimus,

    Vell. 2, 26, 2:

    Servius Sulpicius, juris civilis auctor,

    Gell. 2, 10; Dig. 19, 1, 39; 40, 7, 36.—
    2.
    The author of a writing, a writer:

    ii quos nunc lectito auctores,

    Cic. Att. 12, 18:

    ingeniosus poëta et auctor valde bonus,

    id. Mur. 14:

    scripta auctori perniciosa suo,

    Ov. Tr. 5, 1, 68:

    Belli Alexandrini Africique et Hispaniensis incertus auctor est,

    Suet. Caes. 56; id. Aug. 31:

    sine auctore notissimi versus,

    i. e. anonymous verses, id. ib. 70; so id. Calig. 8; id. Dom. 8 al.— Meton. of cause for effect, for a literary production, writing, work:

    in evolvendis utriusque linguae auctoribus, etc.,

    Suet. Aug. 89. —In partic., the author of historical works, an historian (with and without rerum):

    ego cautius posthac historiam attingam, te audiente, quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,

    Cic. Brut. 11, 44; so,

    Matrem Antoniam non apud auctores rerum, non diurnā actorum scripturā reperio ullo insigni officio functam,

    Tac. A. 3, 3; 3, 30 (diff. from auctor rerum in II. A.):

    Polybius bonus auctor in primis,

    Cic. Off. 3, 32, 113; so Nep. Them. 10, 4; Liv. 4, 20; Tac. A. 5, 9; 14, 64 al.—With historiae (eccl. Lat.):

    historiae congruit auctori,

    Vulg. 2 Macc. 2, 31.—Hence, in gen., one that gives an account of something, a narrator, reporter, informant (orally or in writing):

    sibi insidias fieri: se id certis auctoribus comperisse,

    Cic. Att. 14, 8:

    celeberrimos auctores habeo tantam victoribus irreverentiam fuisse, ut, etc.,

    Tac. H. 3, 51:

    criminis ficti auctor, i. e. nuntius,

    Ov. M. 7, 824:

    Non haec tibi nuntiat auctor Ambiguus,

    id. ib. 11, 666; 12, 58; 12, 61; 12, 532.—Hence, auctorem esse, with acc. and inf., to relate, recount:

    Auctores sunt ter novenis punctis interfici hominem,

    Plin. 11, 21, 24, § 73:

    Fabius Rustiçus auctor est scriptos esse ad Caecinam Tuscum codicillos,

    Tac. A. 13, 20:

    Auctor est Julius Marathus ante paucos quam nasceretur menses prodigium Romae factum (esse) publice, etc.,

    Suet. Aug. 94 et saep.—
    C.
    One by whose influence, advice, command, etc., any thing is done, the cause, occasion, contriver, instigator, counsellor, adviser, promoter; constr. sometimes with ut, acc. and inf., or gen. gerund.: quid mihi es auctor ( what do you counsel me?) huic ut mittam? Plaut. Ps. 1, 3, 2; 4, 7, 70; id. Poen. 1, 3, 1:

    idne estis auctores mihi?

    Ter. Ad. 5, 8, 16:

    mihique ut absim, vehementer auctor est,

    Cic. Att. 15, 5:

    Gellium ipsis (philosophis) magno opere auctorem fuisse, ut controversiarum facerent modum,

    id. Leg. 1, 20, 53:

    ut propinqui de communi sententiā coërcerent, auctor fuit,

    Suet. Tib. 35; id. Claud. 25; id. Calig. 15:

    a me consilium petis, qui sim tibi auctor in Siciliāne subsidas, an proficiscare,

    Cic. Fam. 6, 8: ego quidem tibi non sim auctor, si Pompeius Italiam reliquit, te quoque profugere, Att. ap. Cic. Att. 9, 10:

    ne auctor armorum duxque deesset, Auct. B. G. 8, 47: auctor facinori non deerat,

    Liv. 2, 54:

    auctores Bibulo fuere tantundem pollicendi,

    Suet. Caes. 19:

    auctores restituendae tribuniciae potestatis,

    id. ib. 5; so id. Dom. 8:

    auctor singulis universisque conspirandi simul et ut... communem causam juvarent,

    id. Galb. 10 al. —So freq. in the abl. absol.: me, te, eo auctore, at my, your, his instance, by my [p. 199] advice, command, etc.:

    non me quidem Faciet auctore, hodie ut illum decipiat,

    Plaut. Stich. 4, 2, 23:

    an paenitebat flagiti, te auctore quod fecisset Adulescens?

    Ter. Eun. 5, 6, 12:

    quare omnes istos me auctore deridete atque contemnite,

    Cic. de Or. 3, 14, 54:

    quia calida fomenta non proderant, frigidis curari coactus auctore Antonio Musā,

    Suet. Aug. 81; 96; id. Galb. 19; id. Vit. 2 al.: agis Carminibus grates et dis auctoribus horum, the promoters or authors of spells, Ov. M. 7, 148.—
    2.
    Esp., in political lang., t. t.
    a.
    Auctor legis.
    (α).
    One who proposes a law, a mover, proposer (very rare):

    quarum legum auctor fuerat, earum suasorem se haud dubium ferebat,

    Liv. 6, 36:

    Quid desperatius, qui ne ementiendo quidem potueris auctorem adumbrare meliorem,

    Cic. Dom. 30, 80.—
    (β).
    One who advises the proposal of a law, and exerts all his influence to have it passed, a supporter (stronger than suasor; cf. Suet. Tib. 27:

    alium dicente, auctore eo Senatum se adīsse, verba mutare et pro auctore suasorem dicere coegit): isti rationi neque lator quisquam est inventus neque auctor umquam bonus,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    cum ostenderem, si lex utilis plebi Romanae mihi videretur, auctorem me atque adjutorem futurum (esse),

    id. Agr. 2, 5; id. Att. 1, 19:

    quo auctore societatem cum Perseo junxerunt,

    Liv. 45, 31; Suet. Oth. 8; id. Vesp. 11 al.—Sometimes in connection with suasor:

    atque hujus deditionis ipse Postumius suasor et auctor fuit,

    Cic. Off. 3, 30, 109:

    Nisi quis retinet, idem suasor auctorque consilii ero,

    Tac. H. 3, 2 al. —
    (γ).
    Of a senate which accepts or adopts a proposition for a law, a confirmer, ratifier:

    nunc cum loquar apud senatores populi Romani, legum et judiciorum et juris auctores,

    Cic. Verr. 2, 5, 67.— Poet., in gen., a law-giver:

    animum ad civilia vertet Jura suum, legesque feret justissimus auctor,

    Ov. M. 15, 833;

    and of one who establishes conditions of peace: leges captis justissimus auctor imposuit,

    id. ib. 8, 101. —Hence, auctores fieri, to approve, accept, confirm a law:

    cum de plebe consulem non accipiebat, patres ante auctores fieri coëgerit,

    Cic. Brut. 14, 55:

    Decreverunt ut, cum populus regem jussisset, id sic ratum esset, si patres auctores fierent,

    Liv. 1, 17; 1, 22; 2, 54; 2, 56; 6, 42; 8, 12 al.—
    b.
    Auctor consilii publici, he who has the chief voice in the senate, a leader:

    hunc rei publicae rectorem et consilii publici auctorem esse habendum,

    Cic. de Or. 1, 48, 211; 3, 17, 63. —Also absol.:

    regem Ariobarzanem, cujus salutem a senatu te auctore, commendatam habebam,

    by your influence, and the decree of the senate occasioned by it, Cic. Fam. 15, 4, 6; cf. Gron. ad Liv. 24, 43.—
    D.
    One who is an exemplar, a model, pattern, type of any thing:

    Caecilius, malus auctor Latinitatis,

    Cic. Att. 7, 3, 10:

    nec litterarum Graecarum, nec philosophiae jam ullum auctorem requiro,

    id. Ac. 2, 2, 5; cf.

    Wopk. Lect. Tull. p. 34: unum cedo auctorem tui facti, unius profer exemplum,

    i. e. who has done a similar thing, Cic. Verr. 2, 5, 26:

    Cato omnium virtutum auctor,

    id. Fin. 4, 16, 44 al. —
    E.
    One that becomes security for something, a voucher, bail, surety, witness:

    id ita esse ut credas, rem tibi auctorem dabo,

    Plaut. Trin. 1, 2, 70:

    auctorem rumorem habere,

    Cic. Verr. 2, 3, 19: fama nuntiabat te esse in Syriā;

    auctor erat nemo,

    id. Fam. 12, 4:

    non si mihi Juppiter auctor Spondeat,

    Verg. A. 5, 17:

    gravis quamvis magnae rei auctor,

    Liv. 1, 16:

    auctorem levem, nec satis fidum super tantā re Patres rati,

    id. 5, 15 fin.:

    urbs auspicato deis auctoribus in aeternum condita,

    under the guaranty of the gods, id. 28, 28.—Also with acc. and inf.:

    auctores sumus tutam ibi majestatem Romani nominis fore,

    Liv. 2, 48.—
    F.
    In judic. lang., t. t.
    1.
    A seller, vender (inasmuch as he warrants the right of possession of the thing to be sold, and transfers it to the purchaser; sometimes the jurists make a distinction between auctor primus and auctor secundus; the former is the seller himself, the latter the bail or security whom the former brings, Dig. 21, 2, 4; cf.

    Salmas. Mod. Usur. pp. 728 and 733): quod a malo auctore emīssent,

    Cic. Verr. 2, 5, 22:

    auctor fundi,

    id. Caecin. 10; Dig. 19, 1, 52: Inpero (auctor ego sum), ut tu me quoivis castrandum loces, Plaut. Aul. 2, 2, 73 Wagn.; id. Ep. 3, 2, 21; id. Curc. 4, 2, 12.— Trop.:

    auctor beneficii populi Romani,

    Cic. Mur. 2.—
    2.
    A guardian, trustee (of women and minors):

    dos quam mulier nullo auctore dixisset,

    Cic. Caecin. 25:

    majores nostri nullam ne privatam quidem rem agere feminas sine auctore voluerunt,

    Liv. 34, 2:

    pupillus obligari tutori eo auctore non potest,

    Dig. 26, 8, 5.—
    3.
    In espousals, auctores are the witnesses of the marriage contract (parents, brothers, guardians, relatives, etc.):

    nubit genero socrus, nullis auspicibus, nullis auctoribus,

    Cic. Clu. 5.—
    G.
    An agent, factor, spokesman, intercessor, champion:

    praeclarus iste auctor suae civitatis,

    Cic. Fl. 22:

    (Plancius) princeps inter suos... maximarum societatum auctor, plurimarum magister,

    id. Planc. 13, 22:

    meae salutis,

    id. Sest. 50, 107:

    doloris sui, querelarum, etc.,

    id. Fl. 22 fin.
    In class.
    Lat. auctor is also used as fem.:

    eas aves, quibus auctoribus etc.,

    Cic. Div. 1, 15, 27:

    Et hostes aderant et (Theoxena) auctor mortis instabat,

    Liv. 40, 4, 15:

    auctor ego (Juno) audendi,

    Verg. A. 12, 159; Ov. M. 8, 108; id. F. 5, 192; 6, 709; id. H. 14, 110; 15, 3; Sen. Med. 968; cf. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. The distinction which the grammarians, Serv. ad Verg. A. 12, 159, Prob. p. 1452 sq. P., and others make between auctor fem. and auctrix, that auctrix would refer more to the lit. signif. of the verb, augeo, while auctor fem. has more direct relation to the prevailing signif. of its noun, auctoritas, is unfounded.

    Lewis & Short latin dictionary > auctor

  • 13 cocio

    cōcĭo or cōtĭo ( coctio, Paul. ex Fest. p. 20, 12, and 51, 3 Müll. N. cr.), ōnis, m. [cf. cunctor], a broker, factor; acc. to Gell. more usu. called arilator (v. h. v. and cf. Fest. p. 20), Laber ap. Gell. 16, 7, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > cocio

  • 14 dator

    dător, ōris, m. [id.], a giver (except in Plant. rare).
    I.
    In gen., Plaut. Truc. 2, 1, 33; 2, 7, 18; fragm. ap. Prisc. p. 616 P.:

    assit laetitiae Bacchus dator,

    Verg. A. 1, 734:

    hilarem enim datorem diligit Deus,

    Vulg. 2 Cor. 9, 7.—
    II.
    Esp. in playing ball, the slave who hands the ball to the player, opp. factor, the player himself, Plaut. Curc. 2, 3, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > dator

  • 15 epitropos

    ĕpī̆trŏpus or - os, i, m., = epitropos, a factor, steward, Aus. Ep. 22, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > epitropos

  • 16 epitropus

    ĕpī̆trŏpus or - os, i, m., = epitropos, a factor, steward, Aus. Ep. 22, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > epitropus

  • 17 factorium

    factōrĭum, ii, n. [id.; cf. factor, II. A.], an oil-press, Pall. 11, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > factorium

  • 18 factus

    1.
    factus, a, um, Part. and P. a., from facio.
    2.
    factus, ūs, m. (also factum, i, n., Varr. R. R. 1, 24, 3; Col. 12, 50, 19 and 22) [facio].
    * I.
    A making, building, style of architecture:

    quo ornatior villa esse posset fructu quam factu,

    Varr. R. R. 3, 1, 10:

    iste mulus me ad factum dabit (= me ad opus rusticum feret),

    Inscr. Momms. 5078.—
    II.
    (Cf. factor, II. A., and factorium), the quantity of oil pressed out at one time, a pressing, Cato, R. R. 67, 1; Varr. R. R. 1, 24, 3; Col. 12, 52, 19; 22; Plin. 15, 6, 6, § 23.

    Lewis & Short latin dictionary > factus

  • 19 institor

    instĭtor, ōris, m. [insisto], a person who sells goods for another, a factor, broker, agent; a huckster, hawker, peddler (cf.:

    circulator, negotiator): amata nautis multum et institoribus,

    Hor. Epod. 17, 20:

    mercis,

    Liv. 22, 25:

    hibernae tegetis,

    Juv. 7, 221.—
    II.
    Trop.:

    eloquentiae,

    who hawks about his eloquence, makes an exhibition of it, Quint. 11, 1, 50; id. 8, 3, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > institor

  • 20 interpres

    inter-prĕs, ĕtis, com. [inter, and Sanscr. root prath-, to spread abroad; cf. platus, latus].
    I.
    An agent between two parties, a broker, factor, negotiator (class.):

    quod te praesente isti egi, teque interprete,

    through your agency, Plaut. Curc. 3, 64:

    quasi ego ei rei sim interpres,

    id. Mil. 3, 1, 203:

    quasi ea res per me interpretem curetur,

    id. ib. 3, 3, 36;

    4, 1, 6: interpretes corrumpendi judicii,

    Cic. Verr. 1, 12:

    pacis,

    Liv. 21, 12: divūm, the messenger of the gods, i. e. Mercury, Verg. A. 4, 356; 3, 359:

    harum curarum,

    i. e. Juno, the goddess of marriage, id. ib. 608.—
    II.
    An explainer, expounder, translator, interpreter (syn. internuntius):

    juris,

    Cic. Top. 1:

    legum,

    Juv. 4, 79; 6, 544:

    grammatici interpretes poëtarum,

    Cic. Div. 1, 18:

    caeli,

    an astronomer, id. ib. 2, 44:

    mentis est oratio,

    id. Leg. 1, 10; cf.

    lingua,

    Hor. A. P. 111:

    metus interpres semper in deteriora inclinatus,

    Liv. 27, 44: comitiorum, i. e. the Haruspices, who can tell whether or not the comitia are properly held, Cic. N. D. 2, 4:

    portentorum,

    a soothsayer, id. Div. 2, 28:

    nec converti, ut interpres, sed ut orator,

    a translator, id. Opt. Gen. Or. 5, 14:

    indiserti,

    id. Fin. 3, 4:

    interpres veridica,

    Liv. 1, 7.—
    B.
    Esp., an interpreter, dragoman:

    quotidianis interpretibus remotis, per C. Valerium cum eo (Divitiaco) colloquitur,

    Caes. B. G. 1, 19:

    appellare aliquem per interpretem,

    Plin. 25, 2, 3, § 6:

    audire aliquem cum interprete,

    Cic. Fin. 5, 29:

    litteraeque lectae per interpretem sunt,

    Liv. 27, 43 al.

    Lewis & Short latin dictionary > interpres

См. также в других словарях:

  • Factor-X — Saltar a navegación, búsqueda Para el programa de televisión, véase Factor X (TV). Un wikipedista está trabajando actualmente en extender este artículo. Es posible que, a causa de ello, haya lagunas de contenido o deficiencias de formato. Por… …   Wikipedia Español

  • factor — FÁCTOR, factori, s.m. I. 1. Element, condiţie, împrejurare care determină apariţia unui proces, a unei acţiuni, a unui fenomen. 2. (mat.) Fiecare dintre termenii unei înmulţiri. ♢ Factor prim = fiecare dintre numerele prime prin care se împarte… …   Dicționar Român

  • Factor — Paradigmen: multiparadigmatisch Erscheinungsjahr: 2003 Designer: Slava Pestov Aktuelle Version: 0.94  (September 2010) …   Deutsch Wikipedia

  • Factor 5 — Saltar a navegación, búsqueda Factor 5, LLC Tipo Privada Fundación 1987 Sede San Rafael, California, Estados Unidos Administración …   Wikipedia Español

  • factor — aside from its technical senses, means ‘a fact or circumstance that contributes to a result’, and the notion of cause lies at the heart of its use, as in Gladstone s sentence (1878) The first factor in the making of a nation is its religion. A… …   Modern English usage

  • factor — fac·tor n [Medieval Latin, doer, maker, agent, from Latin, maker, from facere to do, make] 1: one who acts or transacts business for another: as a: a commercial agent who buys or sells goods for others on commission b: one that lends money to… …   Law dictionary

  • Factor 5 — LLC war eine deutsche und später US amerikanische Firma, die Computer und Videospiele entwickelte. Sie entstand aus der Hacker Gruppe The Light Circle und wurde 1987 in Köln als kleines Entwicklungsstudio für Computerspiele gegründet. Die 5 im… …   Deutsch Wikipedia

  • Factor — Saltar a navegación, búsqueda Un factor puede hacer referencia a: Factorización; operación matemática. Factorización de enteros Factor (lenguaje de programación) Factor X; grupo de superhéroes mutantes de Marvel Comics. Factor X (programa de… …   Wikipedia Español

  • Factor Rh — Saltar a navegación, búsqueda El Factor Rh es una proteína integral de la membrana aglutinógena que está presente en todas las células. Un 85% de la población tiene en esa proteína una estructura dominante, que corresponde a una determinada… …   Wikipedia Español

  • factor Rh — m. inmun. Factor Rhesus. Medical Dictionary. 2011. factor Rh …   Diccionario médico

  • FACTOR — may also refer to the Object Oriented programming requirements caputre acronym Functionality, Application domain, Conditions, Technology, Objects and Responsibility; FACTOR (the Foundation to Assist Canadian Talent on Records) is a private non… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»