Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

supporter

  • 1 fultus

    supporter.

    Latin-English dictionary of medieval > fultus

  • 2 advocāta

        advocāta ae, f    [advoco], one called to aid, a supporter: non desiderat fortitudo advocatam iracundiam.
    * * *
    helper (female), supporter, counselor

    Latin-English dictionary > advocāta

  • 3 cultor

        cultor ōris, m    [COL-], a cultivator, tiller: agri, L.: virentis agelli, H.: vitis, a vine-dresser.— A husbandman, planter, farmer: ut ager cultorem desiderare videretur: (loca) cultoribus frequentabantur, S.: frequens cultoribus populus, L.—An inhabitant, dweller: terrae, S.: collis, L.: nemorum, V.: collis Heliconii, Ct.: aquarum, O.—Fig., a fosterer, supporter, champion: bonorum, L.: imperi, L.: veritatis: belli, S. — A worshipper, reverencer: deorum, H.: religionum, L.
    * * *
    inhabitant; husbandman/planter/grower; supporter; worshiper; who has interest

    Latin-English dictionary > cultor

  • 4 gabinius

    I
    Gabinus; (Roman gens name); A. Gabinius, consul 58 BC, supporter of Caesar
    II
    Gabinia, Gabinium ADJ
    Gabinus, Roman gens; A. Gabinius, consul 58 BC, supporter of Caesar

    Latin-English dictionary > gabinius

  • 5 auctor

    auctor (incorrectly written autor or author), ōris, comm. [id.], he that brings about the existence of any object, or promotes the increase or prosperity of it, whether he first originates it, or by his efforts gives greater permanence or continuance to it; to be differently translated according to the object, creator, maker, author, inventor, producer, father, founder, teacher, composer, cause, voucher, supporter, leader, head, etc. (syn.: conditor, origo, consiliarius, lator, suasor, princeps, dux).
    I.
    Lit.
    A.
    Of persons, a progenitor, father, ancestor:

    L. Brutus, praeclarus auctor nobilitatis tuae,

    the founder, progenitor of your nobility, Cic. Tusc. 4, 1, 2:

    generis,

    Verg. A. 4, 365; so Ov. M. 4, 640, and Suet. Vit. 2:

    tu sanguinis ultimus auctor,

    Verg. A. 7, 49; so Ov. M. 12, 558, and 13, 142:

    tantae propaginis,

    id. F. 3, 157:

    originis,

    Suet. Ner. 1:

    gentis,

    id. Claud. 25:

    auctores parentes animarum,

    Vulg. Sap. 12, 6:

    auctore ab illo ducit originem,

    Hor. C. 3, 17, 5:

    Sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,

    id. ib. 1, 2, 36:

    mihi Tantalus auctor,

    Ov. M. 6, 172:

    auctores saxa fretumque tui,

    id. H. 10, 132:

    Juppiter e terrā genitam mentitur, ut auctor Desinat inquiri,

    id. M. 1, 615.—Of animals, Col. 6, 27, 1.—
    B.
    Of buildings, etc., founder, builder:

    Trojae Cynthius auctor,

    Verg. G. 3, 36:

    murorum Romulus auctor,

    Prop. 5, 6, 43 ( augur, Müll.):

    auctor posuisset in oris Moenia,

    Ov. M. 15, 9:

    porticus auctoris Livia nomen habet,

    id. A. A. 1, 72:

    amphitheatri,

    Plin. 36, 15, 24, § 118:

    omnia sub titulo tantum suo ac sine ullā pristini auctoris memoriā,

    Suet. Dom. 5.—
    C.
    Of works of art, a maker, artist:

    statua auctoris incerti,

    Plin. 34, 8, 19, § 93: apparuit summam artis securitatem auctori placaisse, id. praef. § 27.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the originator, executor, performer, doer, cause, occasion of other things (freq. interchanged with actor):

    tametsi haud quaquam par gloriá sequitur scriptorem et auctorem rerum, tamen etc.,

    Sall. C. 3, 2 Kritz (cf. without rerum: Suam quisque culpam auctores ad negotia transferunt, id. J. 1, 4):

    praeclari facinoris,

    Vell. 2, 120, 6:

    facti,

    Ov. M. 9, 206; Vell. 1, 8:

    cum perquirerent auctorem facti,

    Vulg. Jud. 6, 29:

    optimi statūs auctor,

    Suet. Aug. 28:

    honoris,

    Ov. M. 10, 214:

    vitae,

    Vulg. Act. 3, 15:

    salutis,

    ib. Heb. 2, 10:

    fidei,

    ib. ib. 12, 2:

    funeris,

    Ov. M. 10, 199:

    necis,

    id. ib. 8, 449;

    9, 214: mortis,

    id. ib. 8, 493:

    vulneris,

    id. ib. 5, 133;

    8, 418: plagae,

    id. ib. 3, 329:

    seditionis sectae,

    Vulg. Act. 24, 5.—Also, in gen., one from whom any thing proceeds or comes:

    auctor in incerto est: jaculum de parte sinistrā Venit,

    i. e. the sender, Ov. M. 12, 419; so,

    teli,

    id. ib. 8, 349:

    muneris,

    the giver, id. ib. 2, 88;

    5, 657, 7, 157 al.: meritorum,

    id. ib. 8, 108 al.—
    B.
    An author of scientific or literary productions.
    1.
    An investigator:

    non sordidus auctor Naturae verique,

    Hor. C. 1, 28, 14.—And as imparting learning, a teacher:

    quamquam in antiquissimā philosophiā Cratippo auctore versaris,

    Cic. Off. 2, 2, 8:

    dicendi gravissimus auctor et magister Plato,

    id. Or. 3, 10:

    divini humanique juris auctor celeberrimus,

    Vell. 2, 26, 2:

    Servius Sulpicius, juris civilis auctor,

    Gell. 2, 10; Dig. 19, 1, 39; 40, 7, 36.—
    2.
    The author of a writing, a writer:

    ii quos nunc lectito auctores,

    Cic. Att. 12, 18:

    ingeniosus poëta et auctor valde bonus,

    id. Mur. 14:

    scripta auctori perniciosa suo,

    Ov. Tr. 5, 1, 68:

    Belli Alexandrini Africique et Hispaniensis incertus auctor est,

    Suet. Caes. 56; id. Aug. 31:

    sine auctore notissimi versus,

    i. e. anonymous verses, id. ib. 70; so id. Calig. 8; id. Dom. 8 al.— Meton. of cause for effect, for a literary production, writing, work:

    in evolvendis utriusque linguae auctoribus, etc.,

    Suet. Aug. 89. —In partic., the author of historical works, an historian (with and without rerum):

    ego cautius posthac historiam attingam, te audiente, quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,

    Cic. Brut. 11, 44; so,

    Matrem Antoniam non apud auctores rerum, non diurnā actorum scripturā reperio ullo insigni officio functam,

    Tac. A. 3, 3; 3, 30 (diff. from auctor rerum in II. A.):

    Polybius bonus auctor in primis,

    Cic. Off. 3, 32, 113; so Nep. Them. 10, 4; Liv. 4, 20; Tac. A. 5, 9; 14, 64 al.—With historiae (eccl. Lat.):

    historiae congruit auctori,

    Vulg. 2 Macc. 2, 31.—Hence, in gen., one that gives an account of something, a narrator, reporter, informant (orally or in writing):

    sibi insidias fieri: se id certis auctoribus comperisse,

    Cic. Att. 14, 8:

    celeberrimos auctores habeo tantam victoribus irreverentiam fuisse, ut, etc.,

    Tac. H. 3, 51:

    criminis ficti auctor, i. e. nuntius,

    Ov. M. 7, 824:

    Non haec tibi nuntiat auctor Ambiguus,

    id. ib. 11, 666; 12, 58; 12, 61; 12, 532.—Hence, auctorem esse, with acc. and inf., to relate, recount:

    Auctores sunt ter novenis punctis interfici hominem,

    Plin. 11, 21, 24, § 73:

    Fabius Rustiçus auctor est scriptos esse ad Caecinam Tuscum codicillos,

    Tac. A. 13, 20:

    Auctor est Julius Marathus ante paucos quam nasceretur menses prodigium Romae factum (esse) publice, etc.,

    Suet. Aug. 94 et saep.—
    C.
    One by whose influence, advice, command, etc., any thing is done, the cause, occasion, contriver, instigator, counsellor, adviser, promoter; constr. sometimes with ut, acc. and inf., or gen. gerund.: quid mihi es auctor ( what do you counsel me?) huic ut mittam? Plaut. Ps. 1, 3, 2; 4, 7, 70; id. Poen. 1, 3, 1:

    idne estis auctores mihi?

    Ter. Ad. 5, 8, 16:

    mihique ut absim, vehementer auctor est,

    Cic. Att. 15, 5:

    Gellium ipsis (philosophis) magno opere auctorem fuisse, ut controversiarum facerent modum,

    id. Leg. 1, 20, 53:

    ut propinqui de communi sententiā coërcerent, auctor fuit,

    Suet. Tib. 35; id. Claud. 25; id. Calig. 15:

    a me consilium petis, qui sim tibi auctor in Siciliāne subsidas, an proficiscare,

    Cic. Fam. 6, 8: ego quidem tibi non sim auctor, si Pompeius Italiam reliquit, te quoque profugere, Att. ap. Cic. Att. 9, 10:

    ne auctor armorum duxque deesset, Auct. B. G. 8, 47: auctor facinori non deerat,

    Liv. 2, 54:

    auctores Bibulo fuere tantundem pollicendi,

    Suet. Caes. 19:

    auctores restituendae tribuniciae potestatis,

    id. ib. 5; so id. Dom. 8:

    auctor singulis universisque conspirandi simul et ut... communem causam juvarent,

    id. Galb. 10 al. —So freq. in the abl. absol.: me, te, eo auctore, at my, your, his instance, by my [p. 199] advice, command, etc.:

    non me quidem Faciet auctore, hodie ut illum decipiat,

    Plaut. Stich. 4, 2, 23:

    an paenitebat flagiti, te auctore quod fecisset Adulescens?

    Ter. Eun. 5, 6, 12:

    quare omnes istos me auctore deridete atque contemnite,

    Cic. de Or. 3, 14, 54:

    quia calida fomenta non proderant, frigidis curari coactus auctore Antonio Musā,

    Suet. Aug. 81; 96; id. Galb. 19; id. Vit. 2 al.: agis Carminibus grates et dis auctoribus horum, the promoters or authors of spells, Ov. M. 7, 148.—
    2.
    Esp., in political lang., t. t.
    a.
    Auctor legis.
    (α).
    One who proposes a law, a mover, proposer (very rare):

    quarum legum auctor fuerat, earum suasorem se haud dubium ferebat,

    Liv. 6, 36:

    Quid desperatius, qui ne ementiendo quidem potueris auctorem adumbrare meliorem,

    Cic. Dom. 30, 80.—
    (β).
    One who advises the proposal of a law, and exerts all his influence to have it passed, a supporter (stronger than suasor; cf. Suet. Tib. 27:

    alium dicente, auctore eo Senatum se adīsse, verba mutare et pro auctore suasorem dicere coegit): isti rationi neque lator quisquam est inventus neque auctor umquam bonus,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    cum ostenderem, si lex utilis plebi Romanae mihi videretur, auctorem me atque adjutorem futurum (esse),

    id. Agr. 2, 5; id. Att. 1, 19:

    quo auctore societatem cum Perseo junxerunt,

    Liv. 45, 31; Suet. Oth. 8; id. Vesp. 11 al.—Sometimes in connection with suasor:

    atque hujus deditionis ipse Postumius suasor et auctor fuit,

    Cic. Off. 3, 30, 109:

    Nisi quis retinet, idem suasor auctorque consilii ero,

    Tac. H. 3, 2 al. —
    (γ).
    Of a senate which accepts or adopts a proposition for a law, a confirmer, ratifier:

    nunc cum loquar apud senatores populi Romani, legum et judiciorum et juris auctores,

    Cic. Verr. 2, 5, 67.— Poet., in gen., a law-giver:

    animum ad civilia vertet Jura suum, legesque feret justissimus auctor,

    Ov. M. 15, 833;

    and of one who establishes conditions of peace: leges captis justissimus auctor imposuit,

    id. ib. 8, 101. —Hence, auctores fieri, to approve, accept, confirm a law:

    cum de plebe consulem non accipiebat, patres ante auctores fieri coëgerit,

    Cic. Brut. 14, 55:

    Decreverunt ut, cum populus regem jussisset, id sic ratum esset, si patres auctores fierent,

    Liv. 1, 17; 1, 22; 2, 54; 2, 56; 6, 42; 8, 12 al.—
    b.
    Auctor consilii publici, he who has the chief voice in the senate, a leader:

    hunc rei publicae rectorem et consilii publici auctorem esse habendum,

    Cic. de Or. 1, 48, 211; 3, 17, 63. —Also absol.:

    regem Ariobarzanem, cujus salutem a senatu te auctore, commendatam habebam,

    by your influence, and the decree of the senate occasioned by it, Cic. Fam. 15, 4, 6; cf. Gron. ad Liv. 24, 43.—
    D.
    One who is an exemplar, a model, pattern, type of any thing:

    Caecilius, malus auctor Latinitatis,

    Cic. Att. 7, 3, 10:

    nec litterarum Graecarum, nec philosophiae jam ullum auctorem requiro,

    id. Ac. 2, 2, 5; cf.

    Wopk. Lect. Tull. p. 34: unum cedo auctorem tui facti, unius profer exemplum,

    i. e. who has done a similar thing, Cic. Verr. 2, 5, 26:

    Cato omnium virtutum auctor,

    id. Fin. 4, 16, 44 al. —
    E.
    One that becomes security for something, a voucher, bail, surety, witness:

    id ita esse ut credas, rem tibi auctorem dabo,

    Plaut. Trin. 1, 2, 70:

    auctorem rumorem habere,

    Cic. Verr. 2, 3, 19: fama nuntiabat te esse in Syriā;

    auctor erat nemo,

    id. Fam. 12, 4:

    non si mihi Juppiter auctor Spondeat,

    Verg. A. 5, 17:

    gravis quamvis magnae rei auctor,

    Liv. 1, 16:

    auctorem levem, nec satis fidum super tantā re Patres rati,

    id. 5, 15 fin.:

    urbs auspicato deis auctoribus in aeternum condita,

    under the guaranty of the gods, id. 28, 28.—Also with acc. and inf.:

    auctores sumus tutam ibi majestatem Romani nominis fore,

    Liv. 2, 48.—
    F.
    In judic. lang., t. t.
    1.
    A seller, vender (inasmuch as he warrants the right of possession of the thing to be sold, and transfers it to the purchaser; sometimes the jurists make a distinction between auctor primus and auctor secundus; the former is the seller himself, the latter the bail or security whom the former brings, Dig. 21, 2, 4; cf.

    Salmas. Mod. Usur. pp. 728 and 733): quod a malo auctore emīssent,

    Cic. Verr. 2, 5, 22:

    auctor fundi,

    id. Caecin. 10; Dig. 19, 1, 52: Inpero (auctor ego sum), ut tu me quoivis castrandum loces, Plaut. Aul. 2, 2, 73 Wagn.; id. Ep. 3, 2, 21; id. Curc. 4, 2, 12.— Trop.:

    auctor beneficii populi Romani,

    Cic. Mur. 2.—
    2.
    A guardian, trustee (of women and minors):

    dos quam mulier nullo auctore dixisset,

    Cic. Caecin. 25:

    majores nostri nullam ne privatam quidem rem agere feminas sine auctore voluerunt,

    Liv. 34, 2:

    pupillus obligari tutori eo auctore non potest,

    Dig. 26, 8, 5.—
    3.
    In espousals, auctores are the witnesses of the marriage contract (parents, brothers, guardians, relatives, etc.):

    nubit genero socrus, nullis auspicibus, nullis auctoribus,

    Cic. Clu. 5.—
    G.
    An agent, factor, spokesman, intercessor, champion:

    praeclarus iste auctor suae civitatis,

    Cic. Fl. 22:

    (Plancius) princeps inter suos... maximarum societatum auctor, plurimarum magister,

    id. Planc. 13, 22:

    meae salutis,

    id. Sest. 50, 107:

    doloris sui, querelarum, etc.,

    id. Fl. 22 fin.
    In class.
    Lat. auctor is also used as fem.:

    eas aves, quibus auctoribus etc.,

    Cic. Div. 1, 15, 27:

    Et hostes aderant et (Theoxena) auctor mortis instabat,

    Liv. 40, 4, 15:

    auctor ego (Juno) audendi,

    Verg. A. 12, 159; Ov. M. 8, 108; id. F. 5, 192; 6, 709; id. H. 14, 110; 15, 3; Sen. Med. 968; cf. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. The distinction which the grammarians, Serv. ad Verg. A. 12, 159, Prob. p. 1452 sq. P., and others make between auctor fem. and auctrix, that auctrix would refer more to the lit. signif. of the verb, augeo, while auctor fem. has more direct relation to the prevailing signif. of its noun, auctoritas, is unfounded.

    Lewis & Short latin dictionary > auctor

  • 6 subfragator

    suffrāgātor ( subf-), ōris, m. [id.], one who votes for another, a supporter, partisan, suffragator (class.):

    suffragatorum comparatio,

    Cic. Mur. 21, 44:

    historicis notior, suffragatoribus obscurior,

    id. ib. 7, 16:

    ex fucosis firmi suffragatores evadunt,

    Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35:

    meus in petendis honoribus,

    Plin. Ep. 4, 17, 6; id. Pan. 92, 3:

    competitoris sui suffragatorem agere,

    Val. Max. 4, 5, 3:

    candidati laborare desiimus: suffragatores incipimus,

    Sen. Brev. Vit. 17, 5.—With gen.-obj.:

    quaesturae,

    for the office of quæstor, Sen. Ben. 7, 28, 2.—
    II.
    Transf., in gen., a favorer, supporter:

    te et suffragatores tuos ulciscar,

    Plaut. Cas. 2, 4, 20:

    propter studia suffragatorum,

    Varr. R. R. 3, 5, 18:

    cum suffragatore suo,

    Suet. Vesp. 23; Plin. Ep. 3, 20, 5; App. Dogm. Plat. 2, p. 16, 56.

    Lewis & Short latin dictionary > subfragator

  • 7 suffragator

    suffrāgātor ( subf-), ōris, m. [id.], one who votes for another, a supporter, partisan, suffragator (class.):

    suffragatorum comparatio,

    Cic. Mur. 21, 44:

    historicis notior, suffragatoribus obscurior,

    id. ib. 7, 16:

    ex fucosis firmi suffragatores evadunt,

    Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35:

    meus in petendis honoribus,

    Plin. Ep. 4, 17, 6; id. Pan. 92, 3:

    competitoris sui suffragatorem agere,

    Val. Max. 4, 5, 3:

    candidati laborare desiimus: suffragatores incipimus,

    Sen. Brev. Vit. 17, 5.—With gen.-obj.:

    quaesturae,

    for the office of quæstor, Sen. Ben. 7, 28, 2.—
    II.
    Transf., in gen., a favorer, supporter:

    te et suffragatores tuos ulciscar,

    Plaut. Cas. 2, 4, 20:

    propter studia suffragatorum,

    Varr. R. R. 3, 5, 18:

    cum suffragatore suo,

    Suet. Vesp. 23; Plin. Ep. 3, 20, 5; App. Dogm. Plat. 2, p. 16, 56.

    Lewis & Short latin dictionary > suffragator

  • 8 advocātus

        advocātus ī, m    [advoco], one called to aid.— In law, a friend who supports a party in a trial, an attendant, adviser: adesse advocatos nobis, T.: in advocati loco: adesse sine advocatis, i. e. without his guard.—A pleader, advocate, Ta.—Fig., an aid, helper: ad investigandum.
    * * *
    counselor, advocate, professional pleader; witness, supporter, mediator

    Latin-English dictionary > advocātus

  • 9 ascrīptor (ad-scr-)

        ascrīptor (ad-scr-) ōris, m    [ascribo], one who adds his name, a supporter: legis: tuus.

    Latin-English dictionary > ascrīptor (ad-scr-)

  • 10 auctor

        auctor ōris, m, rarely f    [AVG-], a promoter, producer, father, progenitor: auctores generis: mihi Tantalus auctor, O.: auctore ab illo ducit originem, H.: sanguinis, V.—A builder, founder: Troiae, V.: auctor posuisset in oris Moenia, O.— A trustworthy writer, authority: satis certus, L.: valde bonus: iudicia proferre Herodoto auctore: carminis, H.: rerum Romanarum, an historian: auctores citare, L.: sunt qui male pugnatum ab his auctores sint, i. e. who assert, L.—An originator, performer, doer, cause: iniuriae: auctorem odimus, acta defendimus: culpam auctores ad negotia transferunt, S.: nec auctor facinori deerat, L.: volneris, O.: muneris, the giver, O.: quis elegos emiserit auctor, who was the first to produce, H. — A responsible person, authority, narrator, teacher: in philosophiā, Cratippo auctore, versaris, as your teacher: hominibus auctoribus uti, cite as authorities: criminis ficti, O.: auctorem rumorem habere: non sordidus Naturae, H.: de cuius morte Thucydidem auctorem probamus, N.—A voucher, guarantor, security: gravis magnae rei (i. e. testis), L.: non si mihi Iuppiter auctor Spondeat, V.: auctores sumus, tutam ibi maiestatem fore, etc., we vouch for it, L: nubit nullis auctoribus, with no attesting witnesses: quod a malo auctore emisset, i. e. a seller without title: auctor benefici esse, i. e. hold himself responsible for: mulier sine tutore auctore, a guardian as voucher. — An example, model: Latinitatis: dicendi Plato: tui facti, precedent: habeo auctorem, quo facias hoc, H.—A counsellor, adviser, promoter: publici consili, i. e. a statesman: mei reditūs: audendi, who advise boldness, V.: meritorum auctore relictā, deserting the prompter of your exploits, O.: auctor est, ut agere incipiat, advises: mihi ut absim, auctor est: te auctore quod fecisset, under your influence, T.: me duce et auctore, by my influence and advice: idne estis auctores mihi? Do you advise it? T.: Ille populis fuit auctor transferre, etc., O.: regem populus iussit, patres auctores facti, i. e. ratified it, L.: id sic ratum esset, si patres auctores fierent, L.
    * * *
    seller, vendor; originator; historian; authority; proposer, supporter; founder

    Latin-English dictionary > auctor

  • 11 auspex

        auspex icis, m and f    [avis + SPEC-], an interpreter of omens given by birds, diviner, augur, soothsayer: Providus, H. — An author, founder, director, protector, favorer: auspices legis: divis Auspicibus coeptorum operum, V.: auspice Musā, H.: Nil desperandum auspice Teucro, H. — Plur., at a marriage, the responsible witnesses, persons who gave away the bride: nuptiarum auspices: nubit nullis auspicibus.
    * * *
    diviner by birds, augur; soothsayer; patron, supporter; wedding functionary

    Latin-English dictionary > auspex

  • 12 dēfēnsor

        dēfēnsor ōris, m    [defendo], an averter, protector against: necis: calamitatum.— A defender, protector, advocate: quem defensorem paro, T.: tribuni defensores mei: illius, H.: culpae, apologist, Iu.: iuris: causae: oppidum vacuum ab defensoribus, without a garrison, Cs.: muros defensoribus nudare, L. — Fig., of things, plur, the guards (sublicae) of a bridge, Cs.: nec defensoribus istis Tempus eget (sc. telis), V.
    * * *
    defender/protector; supporter/champion/apologist; defendant; defense advocate

    Latin-English dictionary > dēfēnsor

  • 13 fautor

        fautor ōris, m    [FAV-], a favorer, furtherer, promoter, patron: eo fautore uti: laudabit pollice ludum, applauder, H.: dignitatis meae: veterum, H.: illius flagiti: eius honori esse fautores.
    * * *
    patron, protector; admirer; supporter, partisan

    Latin-English dictionary > fautor

  • 14 stator

        stator ōris, m    [STA-], an attendant upon a proconsul in his province, messenger, orderly: statores mittere.—As surname of Jupiter, a stay, supporter, protector, L., C., O.
    * * *

    Latin-English dictionary > stator

  • 15 suffrāgātor (subf-)

        suffrāgātor (subf-) ōris, m    [suffragor], a favorer, supporter, partisan: suffragatorum comparatio: me suffragatore meliore uti.

    Latin-English dictionary > suffrāgātor (subf-)

  • 16 adjutor

    I
    adjutari, adjutatus sum V DEP
    help (w/burden/activity); help realize a program/purpose
    II
    assistant, deputy; accomplice; supporter; secretary; assistant schoolmaster

    Latin-English dictionary > adjutor

  • 17 adminiculator

    assistant, supporter; one who supports

    Latin-English dictionary > adminiculator

  • 18 administer

    assistant, helper, supporter; one at hand to help, attendant; priest, minister

    Latin-English dictionary > administer

  • 19 administra

    assistant (female), helper, supporter, servant; handmaiden, attendant

    Latin-English dictionary > administra

  • 20 adscriptor

    seconder, supporter, countersigner, one adding name to document as approving

    Latin-English dictionary > adscriptor

См. также в других словарях:

  • supporter — Supporter. v. a. Porter, soustenir. Ces piliers, ces colomnes supportent toute cette maison, toute cette galerie, tout ce bastiment, toute la voute. Supporter, signifie fig. Favoriser. appuyer. Ce grand Seigneur, ce Ministre supporte, soustient… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Supporter — Sup*port er, n. 1. One who, or that which, supports; as, oxygen is a supporter of life. [1913 Webster] The sockets and supporters of flowers are figured. Bacon. [1913 Webster] The saints have a . . . supporter in all their miseries. South. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • supporter — Supporter, endurer, Sufferre, Ferre, Perferre. Supporter et favoriser, Subleuare aliquem. B. ex Cic. Trop supporté et favorisé, Nimium gratiosus. B. Gens supportez et favorisez en justice, Homines in iure gratiosi, et comitate praediti prolixa et …   Thresor de la langue françoyse

  • supporter — or athletic supporter or athletic supporter [sə pôrt′ər] n. 1. a person who supports; advocate; adherent; partisan 2. a thing that supports; esp., a) an elastic, girdlelike device worn to support the back, abdomen, etc. ☆ b) JOCKSTRAP: in full… …   English World dictionary

  • supporter — index abettor, accomplice, advocate (espouser), apologist, assistant, backer, benefactor, coactor …   Law dictionary

  • supporter — /sə pɔ:tə/, it. /su p:ɔrter/ s. ingl. [der. di (to ) support sostenere ], usato in ital. al masch. e al femm. [chi sostiene un atleta, una squadra sportiva, ecc.] ▶◀ aficionado, fan, sostenitore, tifoso. ↓ simpatizzante …   Enciclopedia Italiana

  • supporter — mid 15c., agent noun from SUPPORT (Cf. support) (v.) …   Etymology dictionary

  • supporter — /supˈpɔrter, ingl. səˈpɔːtə(r)/ [vc. ingl., da to support «sostenere»] s. m. inv. (sport) tifoso, sostenitore, fan (ingl.) …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • supporter — ► NOUN ▪ a person who supports a sports team, policy, etc …   English terms dictionary

  • supporter — 1. supporter [ sypɔrte ] v. tr. <conjug. : 1> • 1398; sorporter « endurer, emporter, entraîner » 1190; lat. chrét. supportare, en lat. class. « porter » I ♦ 1 ♦ Recevoir le poids, la poussée de (qqch.) sur soi, en maintenant. ⇒ soutenir; 1 …   Encyclopédie Universelle

  • supporter — (su por té) v. a. 1°   Porter, en étant dessous. Un seul pilier supporte toute la voûte. •   La première [pièce de bois] qui pesait 188 livres, a supporté, pendant 46 minutes, une charge de 11 475 livres, BUFF. Hist. nat. Introd. Oeuvr. t. VIII,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»