-
61 iter
itineris n.1) путь, движение, поездка, путешествие, переход, марш(in) itinere Ter etc. — на (в) пути, дорогойex itinere — с пути (epistulam mittere C, Sl) или с ходу, на марше ( aggrĕdi aliquem Cs)parare (comparare) se ad i. L — собираться в путьingredi (inire QC) i. C (committere se itineri C) — отправиться (пуститься) в путьi. facere C — идти, ехать, но тж. L прокладывать (строить) дорогуi. habere Cs — находиться в пути или предпринимать путешествиеi. unīus diei Cs — однодневный (дневной) переходi. magnum Cs — форсированный марш2) пропуск, право прохода, свободный проходdare alicui i. in provinciam Cs — пропустить кого-л. через провинцию4) ход, движение, развитие ( disputationis C)5) путь, способ, средство (salutis V; ad honores PJ)6) анат. канал (i. urinae CC)7) направление, ответвление ( amnis duo itinĕra aperit QC) -
62 lego
I lēgī, lēctum, ere1) собирать (nuces C; flores V, Ap; mala ex arbore V; oleam digitis nudis Vr)l. in veste floccos CC — обираться ( о тяжело больных и умирающих)legenda ejus nunc ossa, mox carmina Ap — теперь нужно будет собрать его (умершего поэта) кости, а затем — читать его стихи ( игра на 1 и 11 значениях глагола)2) выщипывать, вырывать ( alicui capillos Ph); вынимать, извлекать ( ossa e vulneribus Q)3) сматывать, наматывать, скручивать ( funem VF); поднимать ( ancoras SenT)4) подбирать, убирать ( vela V)5) похищать, красть (sacra divum = deorum H)6) проходить, проезжать, пробегать, проплывать (saltūs, aequor O)l. oram Italiae L — плыть вдоль берега Италииl. vestigia alicujus V — идти по чьим-л. следамl. oram litoris primi погов. V — держаться берега, т. е. не забираться слишком далеко7) выбирать, подбирать ( sibi domum O)8) набирать ( milites L); избирать ( aliquem in senatum C или in patres L)9) принимать (ore, sc. extremum halitum alicujus V); подслушивать ( sermonem alicujus Pl)10) видеть, различать взором ( aliquem V)11) читать (libros C, Vtr; scripta C); читать вслух ( alicui epistulam C)dumque legar, mecum pariter tua fama legetur O — пока меня будут читать, и ты не будешь забыта12) произносить ( orationes PJ); декламировать ( versūs PJ); зачитывать, оглашатьsenatum l. C, L — зачитывать список сенаторов13) слушатьl. aliquid apud aliquem Su — слушать у кого-л. лекцию (доклад) о чём-либоII lēgo, āvī, ātum, āre [ lex ]1) возлагать, поручать (alicui negotium Pl)2) посылать, отправлять послом (l. aliquos Romam ad senatum AG)3) назначать легатом (см. legatus 2.)l. aliquem Pompejo C — назначить кого-л. легатом к Помпеюlegari ab aliquo C — быть назначенным кем-л. ( или добиться у кого-л. назначения) на пост легата4) (тж. testamento l. Pl) завещать, оставлять по завещанию (l. alicui pecuniam C, fundum Pt)l. alicui aliquid ab aliquo — завещать что-л. кому-л. через кого-л. (l. alicui pecuniam a filio C) -
63 miserabiliter
miserābiliter [ miserabilis ]1) несчастливо, жалким образом (emori C; perire VM)2) вызывая сострадание, пробуждая жалость ( laudare C)3) жалостно, жалобно (epistulam scribere C; dicere tristia Q) -
64 perfero
per-fero, tulī, lātum, ferre1)а) приносить ( a duobus lecticariis perferri Pt); привозить, доставлять (corpus alicujus in patriam Nep; praedam in portum L)epistulas ad aliquem perferendas tradere alicui Sen — передать через кого-л. письма для кого-л.2) доносить, распространять ( famam ad Graeciam L)lucernas in lucem p. H — жечь светильники до рассветаse p. — отправляться ( ad limina alicujus V)3) передавать ( epistulam alicui или ad aliquem C); сообщать, возвещать, уведомлять, доносить (aliquid или de aliquā re ad aliquem C; fama Romam perlata est L)4) исполнять (mandata T; jussa Prp); заканчивать, совершать, доводить до конца (id, quod suscepi C); сохранять до конца ( intrepidos vultūs O); проводить, добиться утверждения (p. legem C)5)а) переносить (до конца), претерпевать, выдерживать (calamitates Cs; poenas C, Nep; dolorem V)leve est miseriam ferre, p. est grave SenT — тяжело не перенести горе, а переносить его всё времяб) терпеливо выносить, переносить (aliquem Ter, C) -
65 proquirito
prō-quirīto, (āvī), ātum, āreпублично объявлять, возглашать (epistulam Ap; lex proquiritata Sid) -
66 pulvinus
pulvīnus, ī m.1) подушка (effultus serĭcis pulvinis, v. l. pulvillis M); изголовье ( epistulam pulvino subjicĕre Nep); мягкое сиденье (sc. subsellii Pl)2) грядка, клумба Vr, Col, PM, PJ -
67 reddo
red-do, reddidī, redditum, ere1) отдавать назад, выдавать обратно, возвращать (aliquid alicui Pl, C etc.; redde, quod debes Pt)r. aliquid naturae suae QC — возвращать чему-л. естественный видme nox diei reddidit Ap — проспав всю ночь, я утром проснулсяse r. — вернуться ( convivio L), представиться ( oculis V), вновь присоединиться ( alicui PJ)se in arma Teucrorum r. V — вновь вступить в бой с тевкрами2) давать отклик, откликаться, повторять (sonum VF; clamorem QC); говорить в ответ ( alicui talia V)r. mutua dicta O — обмениваться словамиr. responsum V, L — давать ответ, отвечать3) давать, производить ( ager reddit Cererem H)4) открывать, показывать ( mare terras reddit PM)5) излагать, рассказывать, передавать ( omnia sine scripto C); произносить ( verba māle O)nomina omnium r. Pt — называть всех по имени6) переводить (aliquid Latine C; verbum pro verbo C и verbum verbo H)7) воспроизводить, отражать (omnia diligenter pictor reddiderat Pt)r. vultum alicujus SenT — походить лицом на кого-л.r. aliquem nomine V — называться как кто-л.fulgorem auri r. PM — блестеть как золото8)а) делать (aliquem meliorem C; aliquem inimicum SenT; homines ex feris mites C; mare tutum Nep; ferrum acutum H)r. in antiquum statum Vop — вернуть в прежнее состояниеб) превращать (aliquem avem r. O)9) (тж. r. rursus H) воздавать., отплачивать (r. beneficium Ter, C, Cs; r. odium pro gratia T; r. hostibus cladem L); отдавать ( pro vita vitam Cs)10) приносить ( victĭmas H)11) отдавать, жертвовать ( vitam pro patriā C); уплачивать ( debĭtum Tib)morbo naturae debitum r. Nep — отдать долг природе, т. е. умереть от болезни12) исполнять (promissa, vota alicui V, C etc.)veniebam redditum, quod pepigeram Ap — я пришёл исполнить то, что обещал13) терпеть, претерпеватьpoenas alicui rei r. Sl — нести наказание за что-л.14) доставлять, вручать, передавать ( epistulam alicui ab aliquo C)15) оказывать, воздавать (suum cuique C; honorem C); давать ( veniam peccatis H)jus (jura) r. T etc. — выносить суждение, судитьjudicium r. Ter, Cs, Q etc. — производить или назначать судебное следствиеrationem r. C etc. — отдавать отчёт16) оставлять ( populo leges suas L)partu r. — рожать ( catulum O)18) выделять (urinam, alvum CC) -
68 rejicio
rē-jicio, jēci, jectum, ere [re + jacio ]1)а) бросать назад, обратно ( lapides in hostem Cs); закидывать назад (vestem de corpore O; r. manūs ad или post tergum C, PM); сбрасывать ( amictum ex umeris V)fatigata membra r. QC — опуститься в изнеможенииб) med.-pass.2) извергать (sanguinem ore PM; vinum Su)3) гнать назад, отгонять ( capellas a flumine V)4) отбрасывать, отражать (copias in oppidum Cs; hostem ab Antiochiā C); давать отпор (r. audaciam alicujus C)6) отвращать, отворачивать ( oculos V)7) отклонять, отвлекать ( aliquem a libris C)8) отказываться, отклонять от себя, не принимать, отвергать (donum, munus, disputationem C); юр. делать отвод, отводить ( judĭces C)9) отправлять, отсылать (aliquem in illum locum C; r. militem in postremam aciem L; aliquem ad ipsam epistulam C)10) возлагать, поручать, переносить ( rem ad novos consules L)11) направлятьlegatos ad senatum r. L — предложить послам обратиться к сенатуhuc se r. Balbus ap. C — вплотную заняться этим вопросом12) откладывать, отсрочивать ( aliquid in aliud tempus C) -
69 reperio
repperī (reperī), repertum, īre [re + perio, ср. comperio]1) (вновь) находить, отыскать, разыскать (epistulam C; vadum in flumine Cs); med.-pass. находиться, бывать (reperiuntur homines qui... Sl) или оказываться2) знакомиться, узнавать ( aliquid percontationibus Cs)3)а) получать ( occasionem Pl); приобретать ( divitias V)plus est servasse repertum, quam quaesisse novum Cld — важнее сохранить приобретённое, чем обрести новоеб) снискивать, стяжать ( gloriam armis Ter)quibus verbis gratias habitum eam, nondum, hercle, reperio Ap — какими словами выразить мне свою благодарность, пока ещё, право, ума не приложу -
70 rescribo
re-scrībo, scrīpsi, scrīptum, ere1) писать в ответ, письменно отвечать C, O etc. (r. epistulam ad aliquem C)r. litteris или ad litteras C — отвечать на письмо2) снова писать, переписывать, переделывать, перерабатывать ( commentarios Su)4) снова набирать ( legiones L)r. aliquem ad equum Cs — перевести кого-л. в конницу или в сословие всадников5) переложить на музыку (r. vocum sonis C)6) делать денежный перевод, переводить в уплату ( argentum alicui Ter); уплачивать (aliquid numquam r. posse H)r. reliqua C — записывать в остаток ( в качестве долга) -
71 resolvo
re-solvo, solvī, solūtum, ere1) развязывать ( nodum CC); распускать (vestem, capillos O); снимать ( periscelides Pt); распрягать ( equos O); освобождать ( aliquem catenis O)luctantem animam nexosque artus r. V — освободить борющуюся душу от оков тела ( об умирающем)2) открывать (ora V; fauces in haec verba O); вскрывать (venas T; epistulam C); проламывать ( muros ariĕte Sil)3) разгонять, рассеивать (nebulas O; tenebras V; curas V; tristitiam PM)4) распутывать, разъяснять (dolos, sc. Labyrinthi V)5) растворять, расплавлять (nivem O; aurum L)6) разрыхлять, вскапывать ( terram Col)7) расслаблять, изнеживать ( corpus somno O); парализовать ( membrum resolutum CC); ослаблять, разрушать ( disciplinam militarem T)8) отменять, уничтожать ( vectigalia T); прекращать ( litem lite H): нарушать ( jura pudoris V)9) распрямлять ( terga V)10) обратно выплачивать, платить (pecuniam Pl, Cato, Dig)11) отменять, расторгать ( transactio resoluta Dig). — см. тж. resolutus -
72 scindo
scidī (арх. scicidī), scissum, ere1) разрывать, раздирать (vestem L, Prp; epistulam C; tunĭca scissa Pt); распускать, приводить в беспорядок, растрёпывать, рвать ( crines V); расцарапывать ( genas Lcn); раскалывать (quercum cuneis V; scissa robora Pt): рассекать ( aquas O); бороздить, прорезать ( frontem cicatricibus Pt); прорывать ( agmen T); сносить, разрушать (pontem Pl, Lact; vallum Cs; Pergamum Pl); разрезывать (aves in frusta Sen; aprum Pt); разделять (amnis in partes scinditur O; in duas factiones scindi T)2) прерывать ( verba fletu O); пресекать, мешать, нарушать ( actionem PJ)3) прокладывать ( viam V); пробираться, проходить (s. silvam T); рыть, взрывать ( humum M)4) терзать, мучить ( curae scindunt aliquem Lcr)5) бередить, растравлять ( dolorem C) -
73 solvo
solvī (поэт. тж. soluī), solūtum, ere [ se + luo ]1) отвязывать (navem Cs etc., canem Ph; lorum de perā Pt); распрягать ( equum H); вскрывать ( epistulam C); разрывать ( vinculum epistulae QC); расплетать, распускать ( crines H); распускать, расстёгивать ( zonam H); развязывать, распутывать (vinctos C; nodum H, Tib); распоясывать ( tunĭcam Tib); распускать, поднимать ( vela V); снимать ( juga tauris V); раскрывать, расширятьs. artum animum H — развеселиться, по др. расщедритьсяs. versus Q — переложить стихи прозойs., тж. ancoram (или navem) s. C etc. — поднимать якорь, сниматься с якоря, отчаливать (s. e portu Pl; a terrā Cs)2) платить, уплачивать (aes alienum Sl, L; pecuniam credĭtam Cs; mercēdem Pt)s. pro aliquā re C — платить за что-л.s. aliquid ab aliquo Pl, C — распорядиться кому-л. об уплате чего-л.in solutum (pro soluto) Sen, Dig — в уплату3) нести, терпеть, отбывать (poenam C, Sl)4) исполнять, выполнять (vota Pl etc.); соблюдать, держать, сдерживать (fidem Ter etc.)5) отплачивать, возмещать, отблагодарить (s. beneficia Caelius ap. C)6) искупать ( injuriam O)alicui suprēma s. T или exsequias s. V — воздавать кому-л. последние почести8) освобождать (aliquem ab obligatione Dig; militem sacramento Dig); избавлять (aliquem aliquo V; terras perpetuā formidine V; aliquem curā C; luctu V)9) оправдывать, реабилитировать ( aliquem crimine C)10) давать волю, разнуздывать, развязывать (s. cupiditates QC; s. linguam ad jurgia O); поэт. разверзать, открывать ( ōs O); расслаблять (infantiam deliciis Q; alvum CC)s. frontem alicujus Pt — раскроить лоб кому-л.12) расторгать (foedus Eutr; nuptiae divortio solutae Dig)13) рассеивать, разгонять ( faces solvebant noctem PJ)14) растворять, растоплять, плавить ( nives O); распускать (coetum O; convivium O; agmina V); разлучать ( amantes O); закрывать, смыкать ( alicui lumina V)15) med.-pass. solvi размягчаться, оттаивать, таять ( terrae solutae H); разрежаться ( gravitas aĕris solvitur Sen); разлагаться, гнить ( viscera solvuntur V); расслабляться, слабеть, становиться вялым ( membra solvuntur V)solvi in somnos V и solvi somno Ap — погрузиться в сон; ноsomno solutus C — проснувшийся(morte) solvi O — умереть16)а) прекращать, снимать ( obsidionem QC)б) подрывать, разрушать ( imperium L); нарушать ( pacem Eutr); отбрасывать, подавлять ( pudorem V)17) разъяснять, объяснять (carmina O; errorem Ph); решать, разгадывать (aenigma Q, J). — см. тж. solutus -
74 subjicio
jēcī, jectum, ere [ sub + jacio ]1) бросать, ставить, класть под, подкладывать, подставлять (aliquid alicui rei, реже sub aliquid)s. epistulam pulvino QC (sub pulvīnum Nep) — положить письмо под подушкуignem alicui rei s. C, O, bAfr — развести огонь под чём-л., поджечь что-л.s. caudam utero Ph — поджать хвостaliquid oculis s. C, L — сделать что-л. очевиднымaliquid cogitationi suae s. C — обдумать что-л.multa sub unum aspectum s. Q — охватить многое в одном (кратком) обзореnotionem (sententiam) voci и sub voce s. C, G — вложить смысл в слово, связать слово с (определённым) понятиемalicui verbo duas res s. Cs — понимать какое-л. слово в двояком смысле2) подчинять, покорять (provinciam alicui T; se potestati C и sub potestatem alicujus rhH.)s. species genĕri Q — подчинить виды роду, т. е. объединить виды в родеfas, justum, pium, aequum, mansuetum subjĭci possunt honestati Q — (высшая) правда, законность, добродетель, справедливость, кротость, (всё это) может быть объединено в понятии честности3) подвергать, обрекать, ставить в зависимостьs. navigationem hiemi Cs — подвергать плавание опасностям зимних бурьs. aliquid praeconi L, Sen (voci praeconis или sub praeconem C) — назначить что-л. к продаже с молоткаterram ferro s. C — обрабатывать землю4) ставить вместо, подставлять, замещать, заменять (integras copias vulneratis bAl; verbum pro verbo C)5) совершать подлог, подменять, подделывать (testamentum C; librum Nep)s. testem Q — подставлять (подкупать) свидетеля6) бросать вверх, подбрасывать ( mataras inter carros rotasque Cs); подниматьs. aliquem in equum L — посадить кого-л. на коняcorpus saltu in equum s. V — вскочить на коня7) пододвигать, подводить, приближать, ставить близ, размещать подле (s. legiones castris Cs; s. se iniquis locis Cs)8) давать, передавать, вручать (alicui aliquid C etc.)9) внушать (alicui spem L; amor carmina subjĭcit Prp)sibi aliquid s. Sulpicius ap. C — представить (вообразить) себе что-л. или вспомнить о чём-л.10) присоединять, прибавлять ( syllăbam longam brevi H)11) отвечать, возражать ( pauca alicui V). — см. тж. subjectus и subjecta -
75 verbum
ī n.1) слово, выражениеv. voluptatis C — слово «voluptas»nullum v. facere Pl, Ter etc. — не говорить (не сказать) ни словаverba facere или habere C etc. — произносить речь, говоритьantequam v. facerem C — прежде чем я что-л. сказалverba facere (e)mortuo погов. Pl, Ter — обращаться к мертвецу, т. е. тратить слова попустуverbis certare Ap — споритьin verba alicujus jurare QC — клясться кому-л. в верностиad v. или e (de, pro) verbo — слово в слово, дословно (reddere, ediscere C)nec v. verbo curabis reddere H — не старайся переводить слово в словоgratum mihi feceris, si uxori tuae meis verbis eris gratulatus C — ты меня обяжешь, если поклонишься своей жене от моего имениverbo C — (чисто) словесно, по имени, номинально или (одним) словом, но тж. устно (v. assentiri Sl)verbo liberi sunt C — (граждане, которые) свободны только на словах2) слова, выражение, изречение, поговоркаverum est v., quod... Pl — правильно говорится, что...te tribus (или paucis) verbis volo Pl — хочу тебе сказать пару словbona verba, quaeso! Ter — потише, пожалуйста!3) pl. (одни лишь) слова, пустая болтовняverba alicui dare C, H, O, Pt — морочить, обманывать кого-л.4) грам. глагол C, Vr -
76 abscondo
abs-condo, condidī u. condī, conditum od. cōnsum, ere, verschwinden lassen, I) verbergen, verstecken, epistulam, Gell.: alqm in armamentario, Curt.: aurum secundum aram, Plaut.: alqd inter nates, Pompon. Com.: sese intus in tenebris, Caecil. com.: se ab illa procerissima platano latenter, Apul.: se a facie dei, Lact.: alqm alvo, Ov.: cadavera foveis, Verg.: matrimonii celebritatem remoti angulo ruris, Sen. rhet.: in terram abscondi, eingegraben werden (v. den Augen am Weinsenker), Col.: im Bilde, stultitiam in latebras pectoris, Plaut.: refl., latenter abscondimus, haben uns verborgen, Apul. met. 8, 5: poet., ensem in vulnere, versenken, Sil.: in aëre telum, hoch in der L. verschwinden lassen Sil. – v. lebl. Subjj., Sextum fortuna in Celtiberia abscondit, Flor. 4, 2, 86. – II) übtr.: verschwinden lassen, unsichtbar werden lassen, a) bedeckend verbergen, unsichtbar machen, bedecken, v. Pers., siros ita sollerter, ut etc., Curt. – v. bedeckenden Gegenständen, cum luna illum (solem) abscondit, Sen.: fumus abscondit caelum, Curt.: nec galea frontem abscondit, Iuven.: omnes hos fertiles campos repentina maris inundatio abscondet, Sen.: amnis demersus absconditur, Mela: dah. abscondi, sich unsichtbar machen = untergehen, v. Gestirnen, Verg. georg. 1, 221. – b) (wie ἀποκρύπτειν) v. Ab- od. Vorbeireisenden od. -schiffenden = einen Ort aus dem Gesichte verlieren, Phaeacum arces (Ggstz. aperitur Apollo [Apollotempel]), Verg.: Iden, Claud.: bildl., pueritiam, zurücklegen, Sen. – 2) verbergen = verheimlichen, paucitatem militum, Curt.: fugam furto, Verg.: quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet, Cic. – / Nbf. abscondor, wov. Imperativ abscondere, Itala (Tolet.) Iesai. 16, 3.
-
77 adeo [2]
2. ad-eo, iī, itum, īre, an od. zu etw. od. jmd. heran-, hinzu-, hingehen, -kommen, sich jmdm. nahen, nähern (Ggstz. abire, fugere), I) eig.: 1) im allg.: abeam an maneam, adeam an fugiam, Plaut.: huc, Plaut.: illo (dahin), Caes.: quid te adirier abnutas? Enn.: adeon ad eum? rede ich ihn an? Ter.: ad. ad me, Cic.: pati alqm adire ad se, Zutritt zu sich gestatten, Caes.: ad istum fundum, Cic.: Romam atque in conventum, Cic.: curiam, betreten (Ggstz. inde egredi), Liv.: Stygios manes, hinabsteigen zu usw., Ov.: epulas, sacrum, beiwohnen, Ov.: alci manum, sprichw. = jmd. zum besten haben, hintergehen, Plaut. aul. 378: u. so quo modo de Persa manus mi aditast? Plaut. Pers. 796: Partiz. Präs. subst., quasi temere adeuntibus (sc. locum) horror quidam et metus obiciatur, Suet. Aug. 6. – dah. adiri, v. Örtl. = betreten werden, v. Höhen = bestiegen werden, zugänglich sein, castellum, quod angustā semitā adibatur, Frontin.: quā Tarpeia rupes centum gradibus aditur, Tac.: interiora regionis eius haud adiri poterant, Curt. – 2) insbes.: a) als gerichtl. t.t., adire ad praetorem in ius od. bl. in ius, vor den Richter od. vor Gericht gehen, beim Richter od. vor Gericht klagbar werden, Cic.: u. so (milites) suā sponte ad Caesarem in ius adierunt, brachten vor Cäsars Richterstuhl, Caes. – b) einen Ort usw. aufsuchen, besuchen, be reisen, casas aratorum, Cic.: inde Lacedaemonem, Liv.: Lycias urbes, Ov.: Magnetas, wandern zu usw., Ov.: hiberna, Tac.: maria navibus, befahren, Mela: u. so bl. mare, Curt. – c) um Rat, Recht od. Hilfe jmd. angehen, an jmd od. etw. sich wenden, adii te heri de filia, Ter.: Verrem, Cic.: praetorem, Cic.: alqm per epistulam, Plaut., od. scripto, Tac.: m. 1. Sup., quom patrem adeas postulatum, Plaut. Bacch. 442. – Insbes.: α) wegen der Zukunft befragend an jmd. od. ein Orakel gehen, sich wenden, magos, Cic.: libros Sibyllinos, Liv.: legati protinus Delphos cum escendissent, oraculum adierunt consulentes, ad quod negotium domo missi essent, Liv. – β) bittend nahen, sich nähern, vorsprechen bei od. an usw., mille domos, Ov. – bes. einem Gotte, Tempel betend nahen, venerantem deos, Cic.: aras, Cic.: sedes deorum, Tib. – d) in feindl. Absicht heran-, vorgehen, auf jmd. od. einen Ort losgehen, sich an jmd. machen, mit jmd. anbinden (s. Korte Sall. Iug. 89, 1. Deder. Dict. 2, 13), nunc prior adito tu; ego in insidiis hic ero, Ter.: virum, Verg.: oppida castellaque munita, Sall.: u. ad quemvis numerum ephippiatorum equitum adire audere, Caes. – II) übtr.: a) an ein Geschäft gehen, etwas übernehmen, ad pactionem, Plaut.: ad causas et privatas et publicas, Cic.: ad rem publicam (Staatsgeschäfte), Cic.: honores, Plin. pan. – b) einer Lage, einem Zustande sich nicht entziehen, sich unterzie hen, ad periculum, Caes., od. bl. periculum, Cic.: periculum capitis, Cic. u. Nep.: periculum vitae, in L. kommen, Scrib.: maximos labores summaque pericula, Nep.: inimicitias, Cic. – iam cum gaudia adirem, genießen wollte, Tibull. – c) als gerichtl. t.t., adire hereditatem, eine Erbschaft antreten, Cic.: dah. non placebat adiri nomen, Cäsars Namen als Erbe anzunehmen, Vell. – / Imperf. adeibam, Prisc. 11, 15. – Perf. adivi, Flor. 3, 1, 11. Auson. ep. 9, 48. Apul. met. 8, 1: Perf. adi, Val. Flacc. 5, 502, adit, Monum. Ancyr. tab. 5. lin. 16. Tac. ann. 15, 5 (Halm adiit). Spart. Car. 5, 8. Sen. Herc. Oet. 1066 u.a. nachaug. Dichter. – Infin. Perf. adiese = adisse u. Plusqu. = Perf. Konj. adiesent = adissent, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196: Pass. arch. adeitur, Corp. inscr. Lat. 1, 1215 = 10, 4480. – Paragog. Infin. adirier, Enn. trag. 306 R (Müller 312 adiri).
-
78 aperio
a-perio, peruī, pertum, īre ( aus *ap-verio, vgl. litauisch àt-veriu, ›öffne, mache auf‹, altind. apavrnōti, ›deckt auf, öffnet‹), zum Vorschein bringen, bloß-, offen machen (Ggstz. operire), I) Verdecktes, Verhülltes sichtbar machen, sehen lassen, aufdecken, entblößen, bloßlegen (Ggstz. operire, tegere, contegere), a) eig.: aperit ramum, qui veste latebat, Verg.: unda dehiscens aperit terram, läßt den Grund sehen, Verg. – Körperteile, durch Enthüllung, corporis partes quasdam, Cic.: caput (auch als Höflichkeitsbezeigung gegen höhere Magistrate), Cic. u.a.: u. caput alci (vor jmd.), Sall. fr.: u. capita aspectu magistratuum, Plin.: aperto pectore, Ov.: apertae pectora matres, die Brust entblößt, Ov. – durch Nebel, Nacht usw. Verhülltes, dispulsa sole nebula aperuit diem, Liv.: liquidior lux aperit hostem, Curt. – u. so refl. se aperire u. medial aperiri, sichtbar werden, sich sehen lassen, zum Vorschein kommen, v. Gestirnen, v. Örtl., die uns näher treten u. dgl. (Ggstz. delitescere, occultari), Cic. – b) übtr., gleichs. Verhülltes, Verborgenes, Unbekanntes an das Licht bringen, -ziehen, an den Tag geben, -bringen, offenbaren, enthüllen (dah. auch verraten), eröffnen, darlegen (Ggstz. occulere, occultare, tegere), α) m. Acc.: istaec tua flagitia, Plaut.: occulta quaedam et quasi involuta, Cic.: involutae rei notitiam definiendo, Cic.: sententiam suam, Cic.: dissidentes suos sensus, Nep.: frontes hominum (Ggstz. tegere mentes), Cic.: errorem, Liv.: causam consilii sui, Sall.: consilium suum, Sall.: coniurationem, Sall.: rem omnem, Sall.: omnia, Liv.: futura, Verg.: casus futuros, Ov.: utriusque naturam et mores, Sall.: socios sceleris, Sall.: lux deinde aperuit bellum ducemque belli, gab Aufschluß über usw., Liv.: quo pacto hoc occipiam (accipiam!), aperi, *Plaut. mil. 1025 Br. – refl. se aperire u. medial aperiri, v. Pers., sich (seine wahre Gesinnung) offenbaren u. sich (wer man ist) verraten, coacti necessario se aperiunt, zeigen sich in ihrem wahren Lichte, Ter.: tum sumus incauti studioque aperimur in ipso, Ov. – u. ap. alqm, jmd. aufspüren, nec uspiam ruris aperitur ille, Apul. met. 7, 26. – v. Lebl., exspectandum (putabant), dum se ipsa res aperiret, an den Tag käme, Nep. Paus. 3, 7. – β) m. de u. Abl.: deinceps de insinuatione aperiendum est, Cornif. rhet. 1, 9; vgl. ibid. 2, 50. – γ) m. folg. Acc. u. Infin.: se non fortunae, sed hominibus solere esse amicum, Nep. – v. Lebl., cum et concitatio remorum directaeque in se prorae hostes appropinquare aperuissent, Liv. – δ) m. folg. indirekt. Fragesatz: aperio, qui sim, Nep.; vgl. memet ipse aperio, quis sim, Liv.: aperio, quid sentiam, Nep.
II) Verschlossenes, Besetztes sichtbar u. offen u. dah. auch zugänglich machen, öffnen, eröffnen, er schließen, aufmachen, aufbrechen (Ggstz. operire, claudere), a) eig.: α) durch Wegziehen eines Vorhangs, einer Verhüllung, Decke, ostium, fores, Ter. u.a. (u. im Bilde quā commendatione quasi amicitiae fores aperiuntur, Cic.): ianuam, Ov. (vgl. unten no. δ, αα): portam, Caes.: domum, Catull.: tabernas, Liv.: fenestram, Cels. (u. im Bilde hanc fenestram, diesen Weg einschlagen, Suet.): aerarium, Caes. (u. im Bilde nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit, Cic.): carceres (in der Rennbahn), Varr.: eas arcas (Särge), Liv.: sepulcrum, Curt.: patinas, Plaut.: vas, Cato: florem, v. Gewächsen, Plin.: os (Mund), Scrib.: fauces, Quint.: oculos, pupulas, Cic.: u. (sprichw.) alci oculos aperire, ut volgo dicitur, M. Caes. b. Fronto ad M. Caes. ep. 3, 18. p. 56, 13 N.: apertas aures praebe ad nomen memoriamque filii tui, Sen. ad Marc. 5, 2. – refl., se aperire, sich öffnen, aufgehen, in templo Herculis valvae clausae repagulis subito se ipsae aperuerunt, Cic.: patris sepulchrum diruptis ianuis se aperuit, Vopisc.: flos numquam se aperit nisi vento spirante, Plin. – β) durch Abnahme eines Bandes, Siegels usw. öffnen, erbrechen, fasciculum litterarum, epistulam, litteras, Cic.: testamentum, Suet. – γ) durch Hauen, Schneiden, Graben, Stechen, Brennen usw. etw. öffnen, bloßlegen, αα) in etwas eine Öffnung machen, parietem, durchbrechen, ICt.: murum ab imo ad summum crebris cubitalibus fere cavis, Liv. – bes. als mediz. t. t., sowohl v. Arzte, cutem, Cels.: cutem latius, Cels.: vulnus latius, Cels.: pustulas acu, Cels.: locum candenti ferro, Cels. – als v. Heilmitteln, omnes vomicas celerius, Scrib.: strumas, Scrib. – u. Passiv aperiri medial = sich öffnen, aufgehen, v. Geschwüren usw., donec ea suppurent et per se aperiantur, Cels.: ubi vel per se vel per medicamenta vel etiam ferro aperta est suppuratio, Cels. – ββ) eine Örtlichkeit öffnen, eröffnen = zugänglich machen, saltum caedendo, Curt.: u. bl. saltum, Liv. – δ) prägn.: αα) eröffnen, = eine Öffnung, einen Durchgang, eine Mündung usw. bilden, sowohl durch Graben, aufgraben, graben, bloßlegen, locum, Cic.: fundamenta templi, Liv.: cavernas, Ov.: viam rectam in cuniculum, Liv.: ianuam in publico, nach der Straße zu durchbrechen, ICt.: puteum, graben, ICt. – als auch durch andere Mittel, iter ferro, mit dem Schwerte einen Weg durch die Reihen der Feinde, Sall. (u. im Bilde ap. viam potentiae, Vell.). – v. Lebl., ventus aperuit incendio viam, Liv.: mare quoque novum in Pamphyliam iter aperuerat, Curt.: aperit os aliud amnis, Curt. – ββ) eröffnen = einen Ausgang, Ausfluß verschaffen, fließen machen, fontium lacus, Varr. fr.: fontes maximos, penitus absconditos, Cornif. rhet. (u. im Bilde fontes philosophiae, eloquentiae, Cic. u. Quint.): novas venas (aquarum), ICt. – u. als mediz. t. t., cataplasmatibus efficere, ut per se pus aperiatur, Cels. – b) übtr.: α) gleichs. Verschlossenes, Unzugängliches eröffnen, erschließen, zugänglich machen, αα) bisher unzugängliche Länder, Völker usw. dem Zutritt, dem Verkehr, der Eroberung usw., Pontum, Cic.: Britanniam tam diu clausam Mela; vgl. quod pace omnis Italia erat aperta, dem freien Verkehr geöffnet war, Liv.: u. ver aperit navigantibus maria, Plin. – incognitum famae orbem terrarum armis, Liv.: reges et gentes, Tac.: Asiam regi, Curt.: mors alcis aperit Syriam, die sichere Rückkehr nach S., Tac. – ββ) bisher nicht erreichbare Zustände usw., toreuticen, anbahnen, Plin.: alci pristinae vitae consuetudinem interclusam, Cic.: alci reditum ad suos, Cic. – occasionem, Liv.: occasionem ad invadendum (v. einem Umstande), Liv.: insidiantibus casum, eine Gelegenheit, eine Blöße geben, Tac.: u. ebenso locum suspicioni aut crimini, Cic. – γγ) eine gleichs. bisher verschlossene Zeit eröffnen, ap. annum, das Jahreröffnen, erschließen, poet. v. Sternbilde Stier (weil beim Eintritt der Sonne in den Stier für den Landmann das neue Jahr begann), Verg. georg. 1, 217; u. zur Kaiserzeit von denen, die zur Benennung des Jahres das Konsulat für den ersten Januar übernahmen, Plin. pan. 58, 4. Stat. silv. 4, 1, 2. – alci vacuos honoris menses, jmdm. freie Monate der Ehre eröffnen, d.i. für jmd. M. offen machen, in denen er als Konsul eintreten kann, Tac. ann. 2, 72. – β) eine Anstalt eröffnen, d.i. allgemeiner Benutzung zugänglich machen, ludum (eine Schule), Cic.: u. so ludum dicendi, Suet.: scholam, Suet.: u. locum... asylum (einen Ort als As.), Liv. – γ) eine Geldsumme jmdm. eroffnen = jmdm. zur freien Verfügung stellen, quod DCCC (800000 Sesterze) aperuisti, Cic. ad Att. 5, 1, 2. – / Archaist. Imperf. aperibat, Ven. Fort. 5, 5, 100: Fut. aperibo, Plaut. truc. 763 ( aber Pompon. com. 173 liest Ribbeck nach Fleckeisens Vermutung a peribo).
-
79 avide
avidē, Adv. m. Compar. u. Superl. (avidus), begierig, mit Begierde, prandere, Hor.: se replere cibo, Petr.: haurire, Curt. u. (bildl.) Liv.: exspectare nuntium, Enn. fr.: alcis litteras, Cic.: epistulam ab alqo ante vesperum, Cic.: appetere, expetere, arripere alqd, Cic. (s. Baiter Not. crit. ad Cic. Tusc. p. 249, 10). – avidius vesci, Suet.: avidius vino ciboque corpus onerare, Liv.: avidius intueri alqm, Curt.: avidius se in voluptates mergere, Liv.: alqd avidissime exspectare, Cic.: avidissime credere alci, Plin. ep.
-
80 circumgesto
circum-gesto, āre, überall herumtragen,epistulam, Cic. ad Q. fr. 1, 2, 2. § 6: deam, Apul. met. 8, 26.
См. также в других словарях:
ДИДИМ СЛЕПЕЦ — [греч. Ϫίδυμος Τυφλός; Дидим Александрийский] (313, Александрия ок. 398, там же), христ. писатель, богослов, экзегет. Жизнь Принятая датировка жизни Д. С. опирается на данные Палладия, еп. Еленопольского (Palladius. Hist. Laus. 4). Сведения блж.… … Православная энциклопедия
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
АНТИХРИСТ — [греч. ὁ ἀντίχριστος тот, кто против или вместо Христа], в Свящ. Писании А. именуется всякий отрицающий то, что Иисус есть Христос, т. е. обетованный Богом Мессия, а также тот, кто отвергает Его Богосыновство: «Кто лжец, если не тот, кто… … Православная энциклопедия
ИОАНН ЗЛАТОУСТ. Часть II — Учение Считая правильную веру необходимым условием спасения, И. З. в то же время призывал веровать в простоте сердца, не обнаруживая излишнего любопытства и помня, что «природа рассудочных доводов подобна некоему лабиринту и сетям, нигде не имеет … Православная энциклопедия
Augustine of Hippo — This article is about the theologian and philosopher, Augustine of Hippo. For his theodicy regarding the problem of evil, see Augustinian theodicy. Augustine , Saint Augustine , and Augustinus redirect here. For other uses, see Augustine… … Wikipedia
Docetism — In Christianity, docetism (from the Greek δοκέω dokeō, to seem ) is the belief that Jesus physical body was an illusion, as was his crucifixion; that is, Jesus only seemed to have a physical body and to physically die, but in reality he was… … Wikipedia
Status in Roman legal system — Romans usually used the expression status to describe a person s position in the legal system . The individual could be a Roman citizen ( status civitatis ) unlike foreigners, or he could be free ( status libertatis ) unlike slaves, or he could… … Wikipedia
Lex Iunia Norbana — In Roman Law, Lex Iunia Norbana was law made to regulate praetoric manumissions . Praetors gave protections to slaves freed by manumissio inter amicos and manumissio per epistulam , which were not as formal as the civil law states. By this law,… … Wikipedia
Fritigil — (or Fritigils ), Queen of the Marcomanni, is the last known ruler of the Germanic peoples who were at that time (mid 4th century) probably settled in Pannonia. Fritigil corresponded with Ambrose of Milan for the conversion of her people to… … Wikipedia
Joannes Maxentius — Joannes Maxentius, or John Maxentius, was the Byzantine leader of the so called Scythian monks, a christological minority. Biography He appears in history at Constantinople in 519 and 520. The Scythian monks adapted the formula: One of the… … Wikipedia
Ab origine — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia