-
1 subjectus
I 1. a, umpart. pf. к subjicio2. adj.1) лежащий внизу, простирающийся у ног ( sinus T)2) прилегающий, примыкающий, смежный, соседний (rivus castris s. Cs); следующий ( versūs Vr)3) подчинённый, покорённый, подвластный (imperio alicujus C, Cs)parcere subjectis (dat.) V — щадить покорившихся4) подверженный, отданный во власть (tristi servitio s. L; mare ventis subjectum C)sub incertos casūs s. C — зависящий от неопределённых обстоятельствalicui subjectum esse C — находиться в чьём л. распоряженииs. invidiae H, J — являющийся предметом зависти5) относящийсяres sensibus (или sub sensūs) subjecta C — чувственно постигаемые вещи6) подставной ( falsus emptor Dig)II subjectus, ī m.1) подданный PM2) подчинённый ColIII subjectus, (ūs) m.подкладывание, прикладывание (лекарства или компресса) PM -
2 subjectus
1.subjectus, a, um, Part. and P. a., from subicio.2.subjectus, ūs, m. [subicio], a laying under (post-Aug. and very rare), Plin. 26, 15, 90, § 154. -
3 subjectus
subjecta -um, subjectior -or -us, subjectissimus -a -um ADJlying near, adjacent -
4 subicio
I.Lit., to throw, lay, place, or bring under or near (cf. subdo); in all senses construed with acc. and dat., or with acc. and sub and acc.; not with sub and abl. (v. Madvig. ad Cic. Fin. 2, 15, 48; cf. II. B. 2. infra).A.In gen.: si parum habet lactis mater, ut subiciat (agnum) sub alterius mammam. Varr. R. R. 2, 1, 20:B.manum ventri et sub femina (boum),
Col. 6, 2, 6: nonnulli inter carros rotasque mataras ac tragulas subiciebant, discharged their javelins and darts below, i. e. between the wagons and the wheels, Caes. B. G. 1, 26:biremes, subjectis scutulis, subduxit,
id. B. C. 3, 40:ligna et sarmenta circumdare ignemque circum subicere coeperunt,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; cf.:ignes tectis ac moenibus,
id. Cat. 3, 1, 2:ignem,
id. Rab. Post. 6, 13; Auct. B. Afr. 87, 1; 91, 3; Ov. M. 1, 229 al.:faces,
Cic. Mil. 35, 98; Vell. 2, 48, 3; Val. Max. 5, 5, 4:bracchia pallae,
Ov. M. 3, 167:eburnea collo Bracchia,
id. Am. 3, 7, 7:scuto sinistram, Canitiem galeae,
id. Tr. 4, 1, 74:laxiorem sinum sinistro bracchio,
Quint. 11, 3, 146:umeros lecto,
Val. Max. 4, 1, 12:pallium togae,
id. 2, 2, 2:ova gallinis,
Plin. 18, 26, 62, § 231; 10, 59, 79, § 161:cum tota se luna sub orbem solis subjecisset,
Cic. Rep. 1, 16:ossa subjecta corpori,
id. N. D. 2, 55, 139 et saep:sub aspectum omnium rem subicit,
Auct. Her. 4, 47, 60:res sub oculos,
Quint. 8, 6, 19:aliquid oculis,
Cic. Or. 40, 139; Liv. 3, 69; Quint. 2, 18, 2:oves sub umbriferas rupes,
to place near, close to, Varr. R. R. 2, 2, 11:castris legiones,
Caes. B. C. 3, 56:aciem suam castris Scipionis,
id. ib. 3, 37:se iniquis locis,
id. ib. 3, 85:terram ferro,
to throw up with the share, to plough up, Cic. Leg. 2, 18, 45 Moser N. cr.: corpora saltu Subiciunt in equos, throw up, i. e. mount, Verg. A. 12, 288:pavidum regem in equum,
to set, Liv. 31, 37:me e postremo in tertium locum esse subjectum,
have been brought, Cic. Toga Cand. Fragm. p. 522 Orell.: copias integras vulneratis defessisque subiciebat, i. e. put in the place of, substituted, Auct. B. Alex. 26, 2.—Hence ( poet.): se subicere, to mount, grow:quantum vere novo viridis se subicit alnus,
shoots up, Verg. E. 10, 74:laurus Parva sub ingenti matris se subicit umbrā,
id. G. 2, 19 Forbig. ad loc.—In partic.1.To hand to, supply:2.cum ei libellum malus poëta de populo subjecisset,
Cic. Arch. 10, 25:ipse manu subicit gladios ac tela ministrat,
Luc. 7, 574.—To substitute false for true; to forge, counterfeit (syn.:3.suppono, substituo): testamenta,
Cic. Phil. 14, 3, 7:testamentum mariti,
Quint. 9, 2, 73:locupleti falsum testamentum,
Val. Max. 9, 4, 1:partum,
Dig. 25, 4, 1 fin.:falsum aliquid,
Quint. 12, 3, 3:aes pro auro in pignore dando,
Dig. 13, 7, 36:fratrem suum,
Just. 1, 9.—To suborn:II.subicitur L. Metellus ab inimicis Caesaris, qui hanc rem distrahat,
Caes. B. C. 1, 33:testes frequenter subici ab adversario solent,
Quint. 5, 7, 12:suspitione subjecti petitoris non carebit,
id. 4, 2, 96.Trop.A.In gen.1.To submit, subject:2.ea quae sub sensus subjecta sunt,
Cic. Ac. 2, 23, 74:res, quae subjectae sunt sensibus,
id. Fin. 5, 12, 36; id. Ac. 1, 8, 31:cogitationi aliquid subicere,
submit, id. Clu. 2, 6; Quint. 5, 12, 13;ait (Epicurus), eos neque intellegere neque videre, sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia,
i. e. what meaning is to be attributed to it, Cic. Fin. 2, 15, 48 B. and K.; Madvig. ad loc.; cf.:huic verbo (voluptas) omnes qui Latine sciunt duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem jucunditatis in corpore,
id. ib. 2, 4, 13:dico eum non intellegere interdum, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,
id. ib. 2, 2, 6; cf.: quaeritur, quae res ei (nomini) subicienda sit, Quint. 7, 3, 4.—To substitute:B.mutata, in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet,
Cic. Or. 27, 92; so Quint. 3, 6, 28:aliud pro eo, quod neges,
id. 6, 3, 74 et saep.—In partic.1.Pregn., to place under, to make subject, to subject:2.subiciunt se homines imperio alterius et potestati,
i. e. submit, Cic. Off. 2, 6, 22; cf. Caes. B. G. 7, 1:exteras gentes servitio,
Liv. 26, 49:Albius et Atrius quibus vos subjecistis,
id. 28, 28, 9:ut alter alterius imperio subiceretur,
id. 28, 21, 9:gentem suam dicioni nostrae,
Tac. A. 13, 55; Curt. 8, 1, 37; cf.:Gallia securibus subjecta,
Caes. B. G. 7, 77:omnia praeter eam (virtutem) subjecta, sunt sub fortunae dominationem,
Auct. Her. 4, 17, 24:nos sub eorum potestatem,
id. 2, 31, 50:matribus familias sub hostilem libidinem subjectis,
id. 4, 8, 12:sub aspectus omnium rem subjecit,
id. 4, 47, 60; cf.:deos penatis subjectos esse libidini tribuniciae,
Cic. Dom. 40, 106:populum senatui,
Val. Max. 8, 9, 1:si virtus subjecta sub varios incertosque casus famula fortunae est,
Cic. Tusc. 5, 1, 2:id quod sub eam vim subjectum est,
id. Top. 15, 58:cujus victus vestitusque necessarius sub praeconem subjectus est,
id. Quint. 15, 49 B. and K.:bona civium voci praeconis,
id. Off. 2, 23. 83;for which, simply reliquias spectaculorum,
to expose for sale, Suet. Calig. 38; so,delatores,
id. Tit. 8:hiemi navigationem,
to subject, expose, Caes. B. G. 4, 36:domum periculo,
Quint. 7, 1, 53:scelus fraudemque nocentis odio civium,
Cic. de Or. 1, 46, 202:fortunas innocentium fictis auditionibus,
id. Planc. 23, 56:aliquid calumniae,
Liv. 38, 48.—To subject or subordinate a particular to a general, to range or treat it under, append it to, etc.; in the pass., to be ranged under or comprised in any thing:3.quattuor partes, quae subiciuntur sub vocabulum recti,
Auct. Her. 3, 4, 7 B. and K.:unum quodque genus exemplorum sub singulos artis locos subicere,
id. 4, 2, 3; cf. with dat.:formarum certus est numerus, quae cuique generi subiciantur,
Cic. Top. 8, 33:qui vocabulum sive appellationem nomini subjecerunt tamquam speciem ejus,
Quint. 1, 4, 20; cf.:sub metum subjecta sunt pigritia, pudor, terror, etc.,
Cic. Tusc. 4, 7, 16; 4, 8, 19; Quint. 3, 5, 1:fas, justum, etc.... subici possunt honestati,
id. 3, 8, 26:dicere apte plerique ornatui subiciunt,
id. 1, 5, 1 et saep.—To place under in succession or order, in speaking or writing, i. e. to place after, let follow, affix, annex, append, subjoin (cf.:4.addo, adicio): post orationis figuras tertium quendam subjecit locum,
Quint. 9, 1, 36:longis (litteris) breves subicere,
id. 9, 4, 34:B litterae absonam et ipsam S subiciendo,
id. 12, 10, 32:narrationem prooemio,
id. 4, 2, 24; cf. id. 5, 13, 59:cur sic opinetur, rationem subicit,
adds, subjoins, Cic. Div. 2, 50, 104:quod subicit, Pompeianos esse a Sullā impulsos, etc.,
id. Sull. 21, 60:a quibusdam senatoribus subjectum est,
Liv. 29, 15, 1:subicit Scrofa: De formā culturae hoc dico, etc.,
Varr. R. R. 1, 7, 2:non exspectare responsum et statim subicere, etc.,
Quint. 9, 2, 15:edicto subjecisti, quid in utrumque vestrum esset impensum,
Plin. Pan. 20, 5 et saep.:vix pauca furenti Subicio,
i. e. answer, reply, Verg. A. 3, 314.—To comprehend under, collect or embrace in:5.per quam res disperse et diffuse dictae unum sub aspectum subiciuntur,
Cic. Inv. 1, 52, 98.—To bring forward, propose, adduce; to bring to mind, prompt, suggest, etc.:A.si meministi id, quod olim dictum est, subice,
Ter. Phorm. 2, 3, 40 Ruhnk.; cf.:cupio mihi ab illo subici, si quid forte praetereo,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 25:subiciens, quid dicerem,
id. Fl. 22, 53:quae dolor querentibus subicit,
Liv. 3, 48; 45, 18:nec tibi subiciet carmina serus amor,
Prop. 1, 7, 20:spes est Peliā subjecta creatis,
Ov. M. 7, 304.—Hence, sub-jectus, a, um, P. a.Of places, lying under or near, bordering upon, neighboring, adjacent:B.alter (cingulus terrae) subjectus aquiloni,
Cic. Rep. 6, 20:Heraclea, quae est subjecta Candaviae,
Caes. B. C. 3, 79:Ossa,
Ov. M. 1, 155:rivus castris Scipionis subjectus,
Caes. B. C. 3, 37:subjectus viae campus,
Liv. 2, 38: Armenia subjecta suo regno (opp. Cappadocia longius remota), Auct. B. Alex. 35, 2; 28, 3: genae deinde ab inferiore parte tutantur subjectae, Cic. N. D. 2, 57, 143.—(Acc. to II. B. 1.) Subjected, subject:C.si quidem Ea (natura deorum) subjecta est ei necessitati,
Cic. N. D. 2, 30, 77:servitio,
Liv. 26, 49, 8:subjectior in diem et horam Invidiae,
exposed, Hor. S. 2, 6, 47:ancipiti fortunae,
Val. Max. 7, 2, ext. 2:species, quae sunt generi subjectae,
subordinate, Quint. 5, 10, 57:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
submissive, Ov. A. A. 2, 411; cf.:parcere subjectis et debellare superbos,
Verg. A. 6, 853.— Subst.: sub-jectus, i, m., an inferior, subject:(vilicus), qui, quid aut qualiter faciendum sit, ab subjecto discit,
Col. 1, 2, 4; 11, 1, 25:Mithridates ab omnibus subjectis singula exquirens, etc.,
Plin. 25, 2, 3, § 7.—In the later philos. and gram. lang.: subjec-tum, i, n. (sc. verbum), that which is spoken of, the foundation or subject of a proposition:omne quicquid dicimus aut subjectum est aut de subjecto aut in subjecto est. Subjectum est prima substantia, quod ipsum nulli accidit alii inseparabiliter, etc.,
Mart. Cap. 4, § 361; App. Dogm. Plat. 3, p. 34, 4 et saep.—* Adv.: subjectē (cf. B. supra), humbly, submissively:haec quam potest demississime et subjectissime exponit,
Caes. B. C. 1, 84 fin. -
5 subiectus
c. subjectus* * *c. subjectus* * *I.Subiectus, Participium: vt Subiectus ignis. Cic. Mis dessoubs, Qu'on a mis en quelque lieu.\Subiecti oculis imperatoris. Liu. Qui sont tout devant la face de l'Empereur.\Subiecta oculis vrbs. Liu. Qui est tout devant noz yeuls.\Subiectus alicui. Cic. Soubject.\Subiectus animus. Plin. iun. Un coeur obeissant.\Mare est ventis subiectum. Cic. Exposee aux vents.II.Subiectus, huius subiectus, Aliud verbale. Plin. Le faict de mettre quelque chose dessoubs. -
6 insubjectus
īn-subjectus, a, umнеподчинённый, неподвластный Hier -
7 obnoxius
a, um [ ob + noxa ]1) покорный, подвластный, зависимый (supplex et o. Brutus ap. C); раболепствующий (o. atque subjectus alicui L; jussis alienis T)2) слабый, хрупкий, жалкий (corpus, flos PM)luna radiis fratris (= solis) obnoxia est V — луна обязана (своим светом) лучам солнца4) подвластный, подверженный (periculis PJ; morti O; ad taies casūs PM)omnibus o. causis Sen — подверженный всяким случайностямobnoxium est T — представляет опасность, опасно5) достойный наказания, подлежащий наказанию ( tibi me obnoxium esse fateor Pl); виновный, повинный (alicui rei Sl, Tib, O)o. alicujus rei L, CJ — заслуживающий наказания за что-л.pecuniae credĭtae (gen.) bona debitons obnoxia sunt L — за взятые в долг деньги должник отвечает своим имуществом -
8 subjecta
ōrum n. [ subjectus I, 2. \]низины, низменности T Aus -
9 subjecte
subjectē (встреч. тк. superl.) [ subjectus I, 2. \]покорно, униженно -
10 subjectivus
subjectīvus, a, um [ subjectus I, 2. \]1) добавляемый, присоединяемый Tert2) грам. относящийся к подлежащемуpars subjectiva Ap — подлежащее, субъект -
11 subjectum
ī n. [ subjectus I, 2. \] (sc. verbum) грам.подлежащее, субъект -
12 subjicio
jēcī, jectum, ere [ sub + jacio ]1) бросать, ставить, класть под, подкладывать, подставлять (aliquid alicui rei, реже sub aliquid)s. epistulam pulvino QC (sub pulvīnum Nep) — положить письмо под подушкуignem alicui rei s. C, O, bAfr — развести огонь под чём-л., поджечь что-л.s. caudam utero Ph — поджать хвостaliquid oculis s. C, L — сделать что-л. очевиднымaliquid cogitationi suae s. C — обдумать что-л.multa sub unum aspectum s. Q — охватить многое в одном (кратком) обзореnotionem (sententiam) voci и sub voce s. C, G — вложить смысл в слово, связать слово с (определённым) понятиемalicui verbo duas res s. Cs — понимать какое-л. слово в двояком смысле2) подчинять, покорять (provinciam alicui T; se potestati C и sub potestatem alicujus rhH.)s. species genĕri Q — подчинить виды роду, т. е. объединить виды в родеfas, justum, pium, aequum, mansuetum subjĭci possunt honestati Q — (высшая) правда, законность, добродетель, справедливость, кротость, (всё это) может быть объединено в понятии честности3) подвергать, обрекать, ставить в зависимостьs. navigationem hiemi Cs — подвергать плавание опасностям зимних бурьs. aliquid praeconi L, Sen (voci praeconis или sub praeconem C) — назначить что-л. к продаже с молоткаterram ferro s. C — обрабатывать землю4) ставить вместо, подставлять, замещать, заменять (integras copias vulneratis bAl; verbum pro verbo C)5) совершать подлог, подменять, подделывать (testamentum C; librum Nep)s. testem Q — подставлять (подкупать) свидетеля6) бросать вверх, подбрасывать ( mataras inter carros rotasque Cs); подниматьs. aliquem in equum L — посадить кого-л. на коняcorpus saltu in equum s. V — вскочить на коня7) пододвигать, подводить, приближать, ставить близ, размещать подле (s. legiones castris Cs; s. se iniquis locis Cs)8) давать, передавать, вручать (alicui aliquid C etc.)9) внушать (alicui spem L; amor carmina subjĭcit Prp)sibi aliquid s. Sulpicius ap. C — представить (вообразить) себе что-л. или вспомнить о чём-л.10) присоединять, прибавлять ( syllăbam longam brevi H)11) отвечать, возражать ( pauca alicui V). — см. тж. subjectus и subjecta -
13 subiciō
subiciō (the first syl. usu. long by position; often pronounced, and sometimes written, subiiciō), iēcī, iectus, ere [sub+iacio], to throw under, place under, cast below: inter carros rotasque mataras subiciebant, discharged below (the wagonbodies), Cs.: sarmenta circumdare ignemque circum subicere coeperunt: artūs subiecto torruit igni, O.: tectis ignīs: cum tota se luna sub orbem solis subiecisset: bracchia pallae, O.: collo Bracchia, O.—Of troops, to bring, cause to be encamped, post: castris legiones, Cs.: se iniquis locis, Cs.— To set up, mount, throw up: corpora in equos, V.: regem in equum, L.: Quantum vere novo se subicit alnus, shoots up, V.— To substitute, forge, counterfeit: testamenta: librum, N.— To suborn: subicitur Metellus, qui hanc rem distrahat, Cs.— Fig., to submit, subject, present: ei libellum: ea, quae subiciebantur oculis, L.: res subiectae sensibus.— To ascribe, attribute: nec videre, sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia, i. e. what meaning is to be attributed to it: intellegere quae res huic voci subiciatur.— To substitute: silentium erat, inopiā potioris subiciundi, L.: pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet. — To place under, make subject, subject se imperio alterius: se populi R. imperio subiectos dolere, Cs.: virtus subiecta sub varios casūs: bona civium voci praeconis: hiemi navigationem, expose, Cs.: fictis auditionibus fortunas innocentium: aliquid calumniae, L.—In thought, to subordinate, bring under, comprise in: formarum certus est numerus, quae cuique generi subiciantur: per quam res disperse dictae unum sub aspectum subiciuntur.— In order or time, to place after, let follow, affix, annex, append, subjoin: cur sic opinetur, rationem subicit, subjoins: a quibusdam senatoribus subiectum est, L.: vix pauca furenti Subicio, i. e. answer, V.— To bring forward, propose, adduce, bring to mind, prompt, suggest: Si meministi id, quod olim dictum est, subice, T.: quid dicerem: quae dolor querentibus subicit, L.: Spes est Peliā subiecta creatis, O.* * *subicere, subjeci, subjectus V TRANSthrow under, place under; make subject; expose -
14 subjicio
subjicere, subjeci, subjectus V TRANSthrow under, place under; make subject; expose -
15 blandum
blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).I.Lit.:b.blanda es parum,
Plaut. Cas. 3, 3, 21:nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,
id. Aul. 2, 2, 19:ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,
Ter. Hec. 5, 4, 21:scis me minime esse blandum,
Cic. Att. 12, 5, 4:unum te puto minus blandum esse quam me,
id. ib. 12, 3, 1:blandum amicum a vero secernere,
id. Lael. 25, 95:(Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,
Nep. Alcib. 1, 3:an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?
Liv. 34, 2, 10:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
Ov. A. A. 2, 411:canes,
Verg. G. 3, 496:catulorum blanda propago,
Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:columba,
Ov. Am. 2, 6, 56:tigres,
Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—Poet. constr.(α).With gen.:(β).precum,
Stat. Achill. 2, 237.—With acc.:(γ).genas vocemque,
Stat. Th. 9, 155.—With inf.:(δ).blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,
Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —With abl.:II.chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),
Hor. Ep. 2, 1, 135.—Trop. (mostly of things).A.Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):2.ne blandā aut supplici oratione fallamur,
Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:voces,
Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:preces,
Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:querelae,
Tib. 3, 4, 75:laudes,
Verg. G. 3, 185:verba,
Ov. M. 2, 575; 6, 360:dicta,
id. ib. 3, 375;9, 156: os,
id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:amor,
Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:Veneris blandis sub armis,
Prop. 4 (5), 1, 137:amaracini liquor,
Lucr. 2, 847:tura,
Tib. 3, 3, 2:manus,
Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:aquae,
id. ib. 4, 344:caudae,
id. ib. 14, 258 al.:otium consuetudine in dies blandius,
Liv. 23, 18, 12:blandiores suci,
Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:blandissima litora, Baiae,
Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:actio,
Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:et blandae superūm mortalibus irae,
Stat. Th. 10, 836:neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,
Plin. 1, prooem. § 12.—Of persons:B.filiolus,
Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—Persuading by caressing, persuasive:a.nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,
Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—b.Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:* c.compellare hominem,
id. Poen. 3, 3, 72:me adpellare,
id. Truc. 1, 2, 61:adloqui,
Ter. Phorm. 2, 1, 22:dicere,
id. Ad. 5, 4, 24; cf.:blande, leniter, dulciter dicere,
Quint. 12, 10, 71;and blande ac benedice,
Plaut. As. 1, 3, 54:rogare,
Cic. Rosc. Com. 16, 49:excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,
Liv. 1, 22, 5:quaerere,
Suet. Calig. 32:linguā lambere,
Lucr. 5, 1066:et satiati agni ludunt blandeque coruscant,
id. 2, 320:colere fructus,
to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):flectere cardinem sonantem,
softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:blandius petere,
Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:moderere fidem,
Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:blandissime appellat hominem,
Cic. Clu. 26, 72.—blandum = blande:ridere,
Petr. 127, 1. -
16 blandus
blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).I.Lit.:b.blanda es parum,
Plaut. Cas. 3, 3, 21:nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,
id. Aul. 2, 2, 19:ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,
Ter. Hec. 5, 4, 21:scis me minime esse blandum,
Cic. Att. 12, 5, 4:unum te puto minus blandum esse quam me,
id. ib. 12, 3, 1:blandum amicum a vero secernere,
id. Lael. 25, 95:(Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,
Nep. Alcib. 1, 3:an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?
Liv. 34, 2, 10:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
Ov. A. A. 2, 411:canes,
Verg. G. 3, 496:catulorum blanda propago,
Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:columba,
Ov. Am. 2, 6, 56:tigres,
Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—Poet. constr.(α).With gen.:(β).precum,
Stat. Achill. 2, 237.—With acc.:(γ).genas vocemque,
Stat. Th. 9, 155.—With inf.:(δ).blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,
Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —With abl.:II.chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),
Hor. Ep. 2, 1, 135.—Trop. (mostly of things).A.Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):2.ne blandā aut supplici oratione fallamur,
Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:voces,
Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:preces,
Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:querelae,
Tib. 3, 4, 75:laudes,
Verg. G. 3, 185:verba,
Ov. M. 2, 575; 6, 360:dicta,
id. ib. 3, 375;9, 156: os,
id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:amor,
Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:Veneris blandis sub armis,
Prop. 4 (5), 1, 137:amaracini liquor,
Lucr. 2, 847:tura,
Tib. 3, 3, 2:manus,
Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:aquae,
id. ib. 4, 344:caudae,
id. ib. 14, 258 al.:otium consuetudine in dies blandius,
Liv. 23, 18, 12:blandiores suci,
Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:blandissima litora, Baiae,
Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:actio,
Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:et blandae superūm mortalibus irae,
Stat. Th. 10, 836:neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,
Plin. 1, prooem. § 12.—Of persons:B.filiolus,
Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—Persuading by caressing, persuasive:a.nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,
Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—b.Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:* c.compellare hominem,
id. Poen. 3, 3, 72:me adpellare,
id. Truc. 1, 2, 61:adloqui,
Ter. Phorm. 2, 1, 22:dicere,
id. Ad. 5, 4, 24; cf.:blande, leniter, dulciter dicere,
Quint. 12, 10, 71;and blande ac benedice,
Plaut. As. 1, 3, 54:rogare,
Cic. Rosc. Com. 16, 49:excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,
Liv. 1, 22, 5:quaerere,
Suet. Calig. 32:linguā lambere,
Lucr. 5, 1066:et satiati agni ludunt blandeque coruscant,
id. 2, 320:colere fructus,
to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):flectere cardinem sonantem,
softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:blandius petere,
Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:moderere fidem,
Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:blandissime appellat hominem,
Cic. Clu. 26, 72.—blandum = blande:ridere,
Petr. 127, 1. -
17 insidiae
insĭdĭae, ārum, f. plur. (in sing. insidia prima, Sall. Fragm. ap. Charis. p. 75 P.) [insideo], an ambush, ambuscade (class.).I.LitA.Of persons:B.qui sustinuerant primos impetus insidiarum,
Hirt. B. G. 8, 19:equites procedere longius jussi, donec insidiae coorirentur,
Tac. H. 2, 24.—Of place:(α).si forte in insidias devenero,
Plaut. As. 1, 1, 92:signa aenea in insidiis ponere,
Cic. Deiot. 7, 21:milites in insidiis collocare,
Caes. B. G. 3, 20:intrare insidias,
id. B. C. 3, 38.—Particular phrases.To lay an ambush for any one:(β).insidias dare alicui,
Plaut. Mil. 2, 3, 32:facere vitae alicujus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 4:ponere vitae alicujus,
id. Sest. 18, 41:insidias penitus abstrusas ponere contra aliquem,
id. Agr. 2, 18, 49:parare alicui,
id. Rosc. Am. 9, 26:tendere,
id. Rosc. Com. 16, 46:collocare,
id. Mil. 10, 27:comparare,
id. Clu. 16, 47:struere,
id. ib. 66, 190:componere,
Tac. H. 5, 22:compo nere in aliquem,
Prop. 2, 32 (3, 30), 19: componere [p. 965] alicui, Tib. 1, 6, 4:disponere,
Quint. 4, 2, 48:afferre ovilibus,
Calp. Ecl. 1, 40:avibus moliri,
Verg. G. 1, 271.—In abl. alone, abl. with ex, or acc. with per, by artifice or stratagem, craftily, insidiously:II.Marcellus insidiis interfectus est,
Cic. Att. 13, 10, 3:per insidias quempiam interficere,
id. Dom. 23:per insidias circumvenire,
Caes. B. G. 1, 42:non ex insidiis, sed aperte ac palam elaborare,
Cic. Or. 12, 38:ex insidiis invadere aliquem,
Sall. J. 113, 6.—Trop., artifice, crafty device, plot, snare:nimis insidiarum ad capiendas aures adhiberi videtur,
Cic. Or. 51, 170:compositae orationis insidiis fidem alicujus attentare,
id. ib. 61, 208:noctis,
Verg. G. 1, 426:maris,
Val. Fl. 1, 416:post obitum parentis periculo insidiarum subjectus pupillus,
Gai. Inst. 2, 181. -
18 insubjectus
in-subjectus, a, um, adj., unsubjected, unsubdued, Prud. Ham. 699. -
19 obedio
ŏb-oedĭo (better than ŏb-ēdĭo, Cic. Rep. 3, 29, 41; Front. Ep. ad Verr. 7 Mai.; id. Fer. Als. 3; cf.: oboedire, obaudire, Paul. ex Fest. p. 187 Müll. and Bramb. s. v.— Ante-class. form of the fut., oboedibo: oboedibo tibi, Afran. ap. Non. 507, 30), īvi or ĭi, ītum, īre, 4, v. n. [ob-audio].I.In gen. (very rare), to give ear, hearken, listen to one:II.alicui,
Nep. Dat. 5, 4.—Esp.A.Prop., of living beings (class.).1.To obey, yield obedience to. to be subject to, to serve (freq. and class.; cf.: pareo, obtempero, obsequor).—With dat.:2.parere, et oboedire praecepto,
Cic. Tusc. 5, 12, 36:legi,
Nep. Epam. 8, 1:voluntati,
Cic. N. D. 1, 8, 19:obtemperare et oboedire magistratibus,
id. Leg. 3, 2, 5:qui nobis oboediunt,
id. Rep. 3, 29, 41:impulsu libidinum voluptatibus oboedientium,
id. ib. 6, 26, 28:pecora ventri oboedientia,
Sall. C. 1, 1:multorum oboedire tempori,
Cic. Brut. 69, 242.— Impers. pass.:utrimque enixe oboeditum dictatori est,
Liv. 4, 26.—To be obedient in any thing (post-class.).—With acc. of neutr. pron.:B.atque haec omnia perfacile oboediebam,
App. M. 10, p. 247, 11.— Absol., Suet. Calig. 29.—Meton., of things, to yield, be manageable:A.ramus oleae quam maxime sequax, atque oboediturus,
yielding, flexible, Plin. 17, 19, 30, § 137.— Hence, ŏboedĭens ( ŏbēd-), entis, P. a.Prop., of living beings, obedient, compliant (freq. and class.).1.With dat.:2.nulli est naturae oboediens aut subjectus deus,
Cic. N. D. 2, 30, 77:natio semper oboediens huic imperio,
id. Pis. 34, 84:appetitum rationi oboedientem praebere,
id. Off. 1, 36, 132:vivere oboedientem alicui,
Sall. J. 31, 26.— Comp.:imperiis nemo oboedientior,
Liv. 25, 38, 7.— Sup.:imperiis oboedientissimus miles,
Liv. 7, 13, 2.—With ad:a.ad nova consilia gentem oboedientem habere,
Liv. 28, 16.—Particular phrases.Dicto oboedientem esse alicui for dicto audientem esse alicui, to be obedient to one's word or command:b.magistro desinebat esse dicto oboediens,
Plaut. Bacch. 3, 3, 35; cf.:nec plebs nobis dicto audiens atque oboediens sit,
Liv. 38, 7. —Omnia secunda et oboedientia sunt, according to your wishes, Sall. J. 14, 19.—3. B.Transf., of things, yielding, manageable:oboedientissima quocumque in opere fraxinus,
i. e. easily wrought, Plin. 16, 43, 83, § 228.—Hence, adv.: ŏboedĭ-enter, obediently, willingly, readily (a favorite word of Livy; elsewh. very rare): conferre tributum, Liv. 5, 12:facere imperata,
id. 21, 34:facere adversus aliquem,
id. 39, 53.— Comp.:nihil oboedientius fecerunt, quam, etc.,
Liv. 38, 34.— Sup.: oboedientissime paruit, Aug. Civ. Dei, 22, 8. -
20 oboedio
ŏb-oedĭo (better than ŏb-ēdĭo, Cic. Rep. 3, 29, 41; Front. Ep. ad Verr. 7 Mai.; id. Fer. Als. 3; cf.: oboedire, obaudire, Paul. ex Fest. p. 187 Müll. and Bramb. s. v.— Ante-class. form of the fut., oboedibo: oboedibo tibi, Afran. ap. Non. 507, 30), īvi or ĭi, ītum, īre, 4, v. n. [ob-audio].I.In gen. (very rare), to give ear, hearken, listen to one:II.alicui,
Nep. Dat. 5, 4.—Esp.A.Prop., of living beings (class.).1.To obey, yield obedience to. to be subject to, to serve (freq. and class.; cf.: pareo, obtempero, obsequor).—With dat.:2.parere, et oboedire praecepto,
Cic. Tusc. 5, 12, 36:legi,
Nep. Epam. 8, 1:voluntati,
Cic. N. D. 1, 8, 19:obtemperare et oboedire magistratibus,
id. Leg. 3, 2, 5:qui nobis oboediunt,
id. Rep. 3, 29, 41:impulsu libidinum voluptatibus oboedientium,
id. ib. 6, 26, 28:pecora ventri oboedientia,
Sall. C. 1, 1:multorum oboedire tempori,
Cic. Brut. 69, 242.— Impers. pass.:utrimque enixe oboeditum dictatori est,
Liv. 4, 26.—To be obedient in any thing (post-class.).—With acc. of neutr. pron.:B.atque haec omnia perfacile oboediebam,
App. M. 10, p. 247, 11.— Absol., Suet. Calig. 29.—Meton., of things, to yield, be manageable:A.ramus oleae quam maxime sequax, atque oboediturus,
yielding, flexible, Plin. 17, 19, 30, § 137.— Hence, ŏboedĭens ( ŏbēd-), entis, P. a.Prop., of living beings, obedient, compliant (freq. and class.).1.With dat.:2.nulli est naturae oboediens aut subjectus deus,
Cic. N. D. 2, 30, 77:natio semper oboediens huic imperio,
id. Pis. 34, 84:appetitum rationi oboedientem praebere,
id. Off. 1, 36, 132:vivere oboedientem alicui,
Sall. J. 31, 26.— Comp.:imperiis nemo oboedientior,
Liv. 25, 38, 7.— Sup.:imperiis oboedientissimus miles,
Liv. 7, 13, 2.—With ad:a.ad nova consilia gentem oboedientem habere,
Liv. 28, 16.—Particular phrases.Dicto oboedientem esse alicui for dicto audientem esse alicui, to be obedient to one's word or command:b.magistro desinebat esse dicto oboediens,
Plaut. Bacch. 3, 3, 35; cf.:nec plebs nobis dicto audiens atque oboediens sit,
Liv. 38, 7. —Omnia secunda et oboedientia sunt, according to your wishes, Sall. J. 14, 19.—3. B.Transf., of things, yielding, manageable:oboedientissima quocumque in opere fraxinus,
i. e. easily wrought, Plin. 16, 43, 83, § 228.—Hence, adv.: ŏboedĭ-enter, obediently, willingly, readily (a favorite word of Livy; elsewh. very rare): conferre tributum, Liv. 5, 12:facere imperata,
id. 21, 34:facere adversus aliquem,
id. 39, 53.— Comp.:nihil oboedientius fecerunt, quam, etc.,
Liv. 38, 34.— Sup.: oboedientissime paruit, Aug. Civ. Dei, 22, 8.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
SUJET — Il n’est point de sujet sans dépendance affirmée à l’égard d’une puissance dont ce sujet relève, de par les hasards de sa constitution anatomique, de son caractère et de sa situation au sein d’une classe sociale et d’une constellation familiale… … Encyclopédie Universelle
СУБЪЕКТ — (от лат. subjectus лежащий в основе) 1) индивид, познающий внешний мир (объект) и воздействующий на него в своей практической деятельности; 2) человек, консолидированная группа лиц (напр., научное сообщество), общество, культура или даже … Философская энциклопедия
subjectif — subjectif, ive [ sybʒɛktif, iv ] adj. • 1350, repris XVIIIe; lat. scolast. subjectivus 1 ♦ Log. Qui appartient à un sujet d attributs ou de prédicats. ⇒ 3. sujet (III). Ling. Relatif au sujet. Sens subjectif des adjectifs possessifs. 2 ♦ Qui… … Encyclopédie Universelle
subject — [sub′jikt, sub′jekt΄; ] for v. [ səb jekt′] adj. [ME suget < OFr < L subjectus, pp. of subjicere, to place under, put under, subject < sub , under + jacere, to throw: see JET1] 1. under the authority or control of, or owing allegiance to … English World dictionary
subject — I. noun Etymology: Middle English suget, subget, from Anglo French, from Latin subjectus one under authority & subjectum subject of a proposition, from masculine & neuter respectively of subjectus, past participle of subicere to subject,… … New Collegiate Dictionary
subject — subjectable, adj. subjectability, n. subjectedly, adv. subjectedness, n. subjectless, adj. subjectlike, adj. n., adj. /sub jikt/; v. /seuhb jekt /, n. 1. that which forms a basic matter of thought, discussion, investigation, etc.: a subject of… … Universalium
субъект — Латинское – subjectus (лежащий снизу, находящийся в основе). Французское – subject (субъект, предмет). Слово «субъект» начинает употребляться в русском литературном языке с конца XVIII в. Слово заимствовано из французского, где subject восходит к … Этимологический словарь русского языка Семенова
subjectile — [ sybʒɛktil ] n. m. • 1888; du lat. subjectus « placé dessous » ♦ Peint. Surface (mur, panneau, toile) servant de support à une peinture. ● subjectile nom masculin (latin subjectum, de subjicere, mettre dessous) Surface externe de tout matériau… … Encyclopédie Universelle
subjective — ● subjectif, subjective adjectif (bas latin subjectivus, du latin classique subjectus, placé dessous) Qui relève du sujet défini comme être pensant, comme conscience individuelle, par opposition à objectif. Se dit de ce qui est individuel et… … Encyclopédie Universelle
sujette — ● sujet, sujette adjectif (latin subjectus, de subjicere, soumettre) [Être] sujet à, être exposé, par sa constitution, à certaines affections, à éprouver certains états : Elle est sujette au vertige ; être naturellement porté, enclin à quelque… … Encyclopédie Universelle
subject — [14] To subject something is etymologically to ‘throw it under’. The verb comes via Old French subjecter from Latin sujectāre, which was formed from subjectus, the past participle of Latin subicere ‘bring down’. This in turn was a compound verb… … The Hutchinson dictionary of word origins