Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

en+guerra

  • 1 Escuela de Guerra Naval

    abbr. EGN

    Diccionario universal ruso-español > Escuela de Guerra Naval

  • 2 война

    Русско-испанский финансово-экономическому словарь > война

  • 3 торговая война

    Русско-испанский финансово-экономическому словарь > торговая война

  • 4 экономическая война

    Русско-испанский финансово-экономическому словарь > экономическая война

  • 5 война

    Русско-испанский юридический словарь > война

  • 6 превентивная война

    Русско-испанский юридический словарь > превентивная война

  • 7 война

    войн||а́
    milito;
    гражда́нская \война civitana (или enlanda) milito;
    партиза́нская \война partizana milito;
    национа́льно-освободи́тельная война́ naciliberiga milito, milito de nacia liberigo;
    империалисти́ческая \война imperialisma milito;
    мирова́я \война mondmilito;
    Вели́кая Оте́чественная война́ Granda Patria milito, Granda Nacia milito;
    хими́ческая \война gasmilito;
    вести́ \войнау́ militi.
    * * *
    ж.

    гражда́нская война́ — guerra civil

    партиза́нская война́ — guerra de guerrillas

    Вели́кая Оте́чественная война́ — La Gran Guerra Patria

    освободи́тельная война́ — guerra de liberación

    империалисти́ческая война́ — guerra imperialista

    мирова́я война́ — guerra mundial

    а́томная война́ — guerra atómica

    бактериологи́ческая война́ — guerra bacteriológica

    молниено́сная война́ — guerra relámpago

    холо́дная война́ — guerra fría

    объяви́ть войну́ — declarar la guerra

    находи́ться в состоя́нии войны́ — encontrarse en estado (en pie) de guerra (en estado de beligerancia)

    междоусо́бные во́йны — guerras intestinas

    звёздные во́йны — guerras de las galaxias

    беспоща́дная война́ — guerra sin cuartel (a muerte)

    состоя́ние войны́ — beligerancia f

    не дава́ть по́вода к войне́ — no dar (no conceder) beligerancia

    вести́ войну́ — librar (hacer) una guerra

    вести́ партиза́нскую войну́ — guerrillear vi

    * * *
    ж.

    гражда́нская война́ — guerra civil

    партиза́нская война́ — guerra de guerrillas

    Вели́кая Оте́чественная война́ — La Gran Guerra Patria

    освободи́тельная война́ — guerra de liberación

    империалисти́ческая война́ — guerra imperialista

    мирова́я война́ — guerra mundial

    а́томная война́ — guerra atómica

    бактериологи́ческая война́ — guerra bacteriológica

    молниено́сная война́ — guerra relámpago

    холо́дная война́ — guerra fría

    объяви́ть войну́ — declarar la guerra

    находи́ться в состоя́нии войны́ — encontrarse en estado (en pie) de guerra (en estado de beligerancia)

    междоусо́бные во́йны — guerras intestinas

    звёздные во́йны — guerras de las galaxias

    беспоща́дная война́ — guerra sin cuartel (a muerte)

    состоя́ние войны́ — beligerancia f

    не дава́ть по́вода к войне́ — no dar (no conceder) beligerancia

    вести́ войну́ — librar (hacer) una guerra

    вести́ партиза́нскую войну́ — guerrillear vi

    * * *
    n
    gener. conflagración, contienda, guerra

    Diccionario universal ruso-español > война

  • 8 боевой

    боев||о́й
    1.: \боевойа́я подгото́вка batalpreparo;
    \боевойа́я мощь militfortoj, batalpotenco;
    \боевойа́я гото́вность batalpreteco;
    \боевойа́я зада́ча bataltasko;
    \боевойое охране́ние militgardistaro;
    2. (воинственный) batalema.
    * * *
    прил.
    1) de combate, de batalla; de guerra, bélico

    боево́й кора́бль — barco de guerra

    боева́я едини́ца — unidad de combate

    боево́й патро́н — cartucho de guerra

    боево́й поря́док — orden de batalla

    боевы́е де́йствия — operaciones militares (de guerra)

    в боево́й гото́вности — en pie de guerra; preparado para el combate

    боева́я зада́ча — objetivo de combate

    боева́я заслу́га — mérito de guerra

    боева́я мощь — potencia de combate

    2) ( отважный) combativo; belicoso ( воинствующий); valiente ( смелый)

    боево́й па́рень — muchacho valiente (osado)

    боево́й дух — espíritu combativo (belicoso)

    3) (очень важный, неотложный) primordial

    боева́я зада́ча — tarea primordial

    ••

    боево́е креще́ние — bautismo de fuego

    боево́й това́рищ — compañero de armas

    боева́я пружи́на ( в оружии) — resorte de percusión

    * * *
    прил.
    1) de combate, de batalla; de guerra, bélico

    боево́й кора́бль — barco de guerra

    боева́я едини́ца — unidad de combate

    боево́й патро́н — cartucho de guerra

    боево́й поря́док — orden de batalla

    боевы́е де́йствия — operaciones militares (de guerra)

    в боево́й гото́вности — en pie de guerra; preparado para el combate

    боева́я зада́ча — objetivo de combate

    боева́я заслу́га — mérito de guerra

    боева́я мощь — potencia de combate

    2) ( отважный) combativo; belicoso ( воинствующий); valiente ( смелый)

    боево́й па́рень — muchacho valiente (osado)

    боево́й дух — espíritu combativo (belicoso)

    3) (очень важный, неотложный) primordial

    боева́я зада́ча — tarea primordial

    ••

    боево́е креще́ние — bautismo de fuego

    боево́й това́рищ — compañero de armas

    боева́я пружи́на ( в оружии) — resorte de percusión

    * * *
    adj
    gener. (очень важный, неотложный) primordial, belicoso (воинствующий), bélico, de batalla, de combate, de guerra, valiente (смелый), batallador, combativo

    Diccionario universal ruso-español > боевой

  • 9 военный

    вое́нн||ый
    1. прил. milit(ist)a;
    \военный сове́т militkonsilantaro;
    \военный кора́бль militŝipo;
    \военныйое положе́ние militstato;
    \военныйая слу́жба militservo;
    нача́ть \военныйые де́йствия ekmiliti, komenci militoperaciojn (или militagojn);
    \военныйая акаде́мия militakademio;
    \военный бюдже́т militbuĝeto;
    2. сущ. militisto.
    * * *
    1) прил. de guerra, militar; castrense

    вое́нные де́йствия — operaciones militares (bélicas), hostilidades f pl

    вое́нная слу́жба — servicio militar; mili f (разг.)

    проходи́ть вое́нную слу́жбу — estar en la mili, militar vi

    вое́нное положе́ние — estado de guerra; ley marcial

    вое́нная промы́шленность — industria de guerra

    вое́нный о́круг — región (circunscripción) militar

    вое́нный комисса́р — comisario militar

    вое́нное обуче́ние — instrucción militar

    вое́нное иску́сство — arte militar

    вое́нная нау́ка — ciencia militar, belicología f

    вое́нный мяте́ж — militarada f

    вое́нный биле́т — cartilla de reclutamiento (militar)

    по вое́нным зако́нам — militarmente

    вое́нная акаде́мия — Escuela Superior de Guerra

    вое́нный коммуни́зм ист.comunismo de guerra

    вое́нный престу́пник — criminal de guerra

    2) м. militar m
    * * *
    1) прил. de guerra, militar; castrense

    вое́нные де́йствия — operaciones militares (bélicas), hostilidades f pl

    вое́нная слу́жба — servicio militar; mili f (разг.)

    проходи́ть вое́нную слу́жбу — estar en la mili, militar vi

    вое́нное положе́ние — estado de guerra; ley marcial

    вое́нная промы́шленность — industria de guerra

    вое́нный о́круг — región (circunscripción) militar

    вое́нный комисса́р — comisario militar

    вое́нное обуче́ние — instrucción militar

    вое́нное иску́сство — arte militar

    вое́нная нау́ка — ciencia militar, belicología f

    вое́нный мяте́ж — militarada f

    вое́нный биле́т — cartilla de reclutamiento (militar)

    по вое́нным зако́нам — militarmente

    вое́нная акаде́мия — Escuela Superior de Guerra

    вое́нный коммуни́зм ист.comunismo de guerra

    вое́нный престу́пник — criminal de guerra

    2) м. militar m
    * * *
    1. adj
    1) gener. bélico, castrense, de guerra, guerrero, marcial, militar (офицер, солдат)
    2) Arg. milico
    3) Venezuel. machetero
    2. n
    gener. uniformado

    Diccionario universal ruso-español > военный

  • 10 отвоевать

    отвоева́ть
    rekonkeri, reposedi, ekposedi.
    * * *
    сов.
    1) вин. п. ( отобрать) reconquistar vt
    2) перен. ( добиться) conquistar vt, conseguir (непр.) vt, alcanzar vt
    3) разг. ( кончить воевать) terminar la guerra, acabar con la guerra; dejar de guerrear
    4) (вин. п.), разг. ( провоевать) pelear vi, guerrear vi
    * * *
    сов.
    1) вин. п. ( отобрать) reconquistar vt
    2) перен. ( добиться) conquistar vt, conseguir (непр.) vt, alcanzar vt
    3) разг. ( кончить воевать) terminar la guerra, acabar con la guerra; dejar de guerrear
    4) (вин. п.), разг. ( провоевать) pelear vi, guerrear vi
    * * *
    v
    2) colloq. (êîñ÷èáü âîåâàáü) terminar la guerra, (ïðîâîåâàáü) pelear, acabar con la guerra, dejar de guerrear, guerrear
    3) liter. (äîáèáüñà) conquistar, alcanzar, conseguir

    Diccionario universal ruso-español > отвоевать

  • 11 военно-морской

    вое́нно-морско́й
    militmara;
    \военно-морской флот militmara ŝiparo (или floto).
    * * *
    прил.

    вое́нно-морско́й флот — Marina de Guerra

    вое́нно-морски́е си́лы — fuerzas navales, Ejército de Mar

    * * *
    прил.

    вое́нно-морско́й флот — Marina de Guerra

    вое́нно-морски́е си́лы — fuerzas navales, Ejército de Mar

    * * *
    adv
    gener. de marina de guerra, naval

    Diccionario universal ruso-español > военно-морской

  • 12 оборонный

    прил.
    de defensa, de guerra

    оборо́нная промы́шленность — industria de guerra

    оборо́нная мощь страны́ — capacidad defensiva del país

    * * *
    прил.
    de defensa, de guerra

    оборо́нная промы́шленность — industria de guerra

    оборо́нная мощь страны́ — capacidad defensiva del país

    * * *
    adj
    gener. de defensa, de guerra

    Diccionario universal ruso-español > оборонный

  • 13 вести

    вести́
    1. konduki;
    akompani (сопровождать);
    2. (руководить) gvid(ad)i;
    \вести заседа́ние prezidi kunsidon;
    ♦ \вести войну́ militi;
    \вести борьбу́ batal(ad)i;
    \вести кни́ги бухг. librotenadi;
    \вести перегово́ры (inter)trakti;
    \вести перепи́ску korespond(ad)i;
    \вести бесе́ду konversacii;
    \вести бродя́чую жизнь nomadi;
    \вести тя́жбу pledi, procesi;
    \вести себя́ sin teni, konduti.
    * * *
    (1 ед. веду́) несов.
    (движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. водить)
    1) вин. п. llevar vt

    вести́ за́ руку, по́д руку — llevar de la mano, del brazo

    2) вин. п. ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt, manejar vt; pilotar vt, pilotear vt (судно, самолёт)

    вести́ по́езд — conducir un tren

    вести́ автомоби́ль — conducir (guiar) un automóvil

    3) вин. п. (быть во главе; руководить) dirigir vt, conducir (непр.) vt

    вести́ хозя́йство — dirigir la economía; administrar la hacienda

    вести́ дела́ — llevar los asuntos

    вести́ заня́тия — dar clases

    вести́ семина́р — dirigir un seminario

    вести́ собра́ние — presidir (dirigir) una reunión

    вести́ кни́ги бухг.llevar los libros

    вести́ за собо́й — llevar tras de sí, arrastrar vt

    вести́ смычко́м по стру́нам — deslizar el arco por las cuerdas

    5) чаще без доп. (куда-либо, к чему-либо; тж. перен.) conducir (непр.) vt, llevar vt

    доро́га ведёт в лес — el camino conduce al bosque

    куда́ ведёт э́та доро́га? — ¿adónde va (lleva) este camino?

    э́то ни к чему́ не ведёт — no conduce (no lleva) a nada

    6) без доп. спорт. ( иметь большое количество очков) llevar ventaja, ir ganando

    вести́ со счётом 2:0 — ir ganando por 2 a 0

    7) вин. п. ( производить какое-либо действие) hacer (непр.) vt, librar vt; mantener (непр.) vt, llevar a cabo ( осуществлять)

    вести́ рабо́ту — trabajar vi, realizar un trabajo

    вести́ перегово́ры — entablar (mantener) conversaciones; negociar vt, tratar vt

    вести́ перепи́ску — mantener correspondencia

    вести́ протоко́л — levantar acta

    вести́ за́писи — tomar notas

    вести́ раско́пки — llevar a cabo trabajos de excavación

    вести́ изыска́ния — llevar a cabo investigaciones, investigar vt

    вести́ пропага́нду — hacer propaganda

    вести́ кампа́нию — hacer una campaña

    вести́ борьбу́ — librar la lucha, luchar vt, sostener la lucha

    вести́ войну́ — hacer (librar) la guerra (a), estar en guerra (con), guerrear vi

    вести́ бой — combatir vi, luchar vi

    вести́ разве́дку — reconocer (непр.) vt, explorar vt

    вести́ ого́нь — hacer fuego

    вести́ интри́гу — intrigar vt

    вести́ споко́йную жизнь — llevar una vida tranquila

    ••

    вести́ нача́ло ( от чего-либо) — tener su origen (en), comenzar (непр.) vt (en)

    вести́ свой род от кого́-либо — descender de alguien

    вести́ себя́ — portarse

    хорошо́ вести́ себя́ — portarse bien

    и у́хом не вести́ разг. — hacerse el sordo (en tonto), hacer oídos de mercader

    * * *
    (1 ед. веду́) несов.
    (движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. водить)
    1) вин. п. llevar vt

    вести́ за́ руку, по́д руку — llevar de la mano, del brazo

    2) вин. п. ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt, manejar vt; pilotar vt, pilotear vt (судно, самолёт)

    вести́ по́езд — conducir un tren

    вести́ автомоби́ль — conducir (guiar) un automóvil

    3) вин. п. (быть во главе; руководить) dirigir vt, conducir (непр.) vt

    вести́ хозя́йство — dirigir la economía; administrar la hacienda

    вести́ дела́ — llevar los asuntos

    вести́ заня́тия — dar clases

    вести́ семина́р — dirigir un seminario

    вести́ собра́ние — presidir (dirigir) una reunión

    вести́ кни́ги бухг.llevar los libros

    вести́ за собо́й — llevar tras de sí, arrastrar vt

    вести́ смычко́м по стру́нам — deslizar el arco por las cuerdas

    5) чаще без доп. (куда-либо, к чему-либо; тж. перен.) conducir (непр.) vt, llevar vt

    доро́га ведёт в лес — el camino conduce al bosque

    куда́ ведёт э́та доро́га? — ¿adónde va (lleva) este camino?

    э́то ни к чему́ не ведёт — no conduce (no lleva) a nada

    6) без доп. спорт. ( иметь большое количество очков) llevar ventaja, ir ganando

    вести́ со счётом 2:0 — ir ganando por 2 a 0

    7) вин. п. ( производить какое-либо действие) hacer (непр.) vt, librar vt; mantener (непр.) vt, llevar a cabo ( осуществлять)

    вести́ рабо́ту — trabajar vi, realizar un trabajo

    вести́ перегово́ры — entablar (mantener) conversaciones; negociar vt, tratar vt

    вести́ перепи́ску — mantener correspondencia

    вести́ протоко́л — levantar acta

    вести́ за́писи — tomar notas

    вести́ раско́пки — llevar a cabo trabajos de excavación

    вести́ изыска́ния — llevar a cabo investigaciones, investigar vt

    вести́ пропага́нду — hacer propaganda

    вести́ кампа́нию — hacer una campaña

    вести́ борьбу́ — librar la lucha, luchar vt, sostener la lucha

    вести́ войну́ — hacer (librar) la guerra (a), estar en guerra (con), guerrear vi

    вести́ бой — combatir vi, luchar vi

    вести́ разве́дку — reconocer (непр.) vt, explorar vt

    вести́ ого́нь — hacer fuego

    вести́ интри́гу — intrigar vt

    вести́ споко́йную жизнь — llevar una vida tranquila

    ••

    вести́ нача́ло ( от чего-либо) — tener su origen (en), comenzar (непр.) vt (en)

    вести́ свой род от кого́-либо — descender de alguien

    вести́ себя́ — portarse

    хорошо́ вести́ себя́ — portarse bien

    и у́хом не вести́ разг. — hacerse el sordo (en tonto), hacer oídos de mercader

    * * *
    v
    1) gener. (быть во главе; руководить) dirigir, (проводить по чему-л.) pasar (alguna cosa por otra), (производить какое-л. действие) hacer, librar, llevar a cabo (осуществлять), mantener, menear (дело, торговлю), pilotar, pilotear (судно, самолёт), adestrar, adiestrar, (а) conducir, guiar, ir (о дороге), (а) llevar (о дороге), presidir, senderear, traer (дело, переговоры)
    2) sports. (иметь большое количество очков) llevar ventaja, ir ganando
    3) eng. manejar (напр., машину), guiar (напр., машину)
    4) law. diligenciar, proseguir, procurar (дело, процесс)
    5) Col. normar

    Diccionario universal ruso-español > вести

  • 14 вести войну

    v
    1) gener. estar en guerra (con), guerrear, hacer (librar) la guerra (a), librar (hacer) una guerra

    Diccionario universal ruso-español > вести войну

  • 15 военно-полевой суд

    adv
    1) gener. Juicio Sumarìsimo, consejo de guerra, tribunal militar, tribunal militar (de guerra)

    Diccionario universal ruso-español > военно-полевой суд

  • 16 междоусобие

    с.
    discordia (guerra) intestina, guerra civil; disensiones f pl (распри, раздоры)
    * * *
    n
    gener. discordia (guerra) intestina, disensiones (распри, раздоры), guerra civil

    Diccionario universal ruso-español > междоусобие

  • 17 междоусобица

    ж.
    discordia (guerra) intestina, guerra civil; disensiones f pl (распри, раздоры)
    * * *
    n
    gener. discordia (guerra) intestina, disensiones (распри, раздоры), guerra civil

    Diccionario universal ruso-español > междоусобица

  • 18 суд

    суд
    1. (суждение) juĝo;
    на \суд пу́блики al la juĝo de la publiko;
    2. (государственный орган) tribunalo;
    juĝistaro (судьи);
    juĝejo (учреждение);
    верхо́вный \суд supera juĝistaro, kortumo;
    наро́дный \суд popola juĝistaro;
    вое́нный \суд militista tribunalo;
    пода́ть в \суд на кого́-л meti plendon ĉe juĝistaro kontraŭ iu;
    3. (разбирательство) juĝ(ad)o;
    справедли́вый \суд justa juĝo;
    ско́рый \суд rapida juĝo;
    отда́ть под \суд submeti al tribunalo;
    выступа́ть в \суде́ paroli ĉe juĝado;
    4. (общественный орган): това́рищеский \суд kamarada juĝo;
    \суд че́сти juĝo de l'honoro.
    * * *
    м.
    1) (учреждение, общественный орган) juzgado m, tribunal m

    Верхо́вный суд — Tribunal Supremo

    Конституцио́нный суд — Tribunal Constitucional

    наро́дный суд — tribunal popular

    муниципа́льный суд — juzgado municipal

    суд прися́жных — tribunal del jurado, jurado m

    вое́нный суд — tribunal de guerra; consejo de guerra ( в Испании)

    вое́нно-полево́й суд — tribunal militar, juicio sumarísimo

    трете́йский суд — arbitraje m, tribunal arbitral

    това́рищеский суд — juicio de amigables componedores; tribunal de camaradas

    заседа́ние суда́ — audiencia f ( del tribunal)

    пригово́р суда́ — sentencia del tribunal

    беспристра́стность суда́ — imparcialidad del tribunal

    отда́ть под суд — entregar a los tribunales

    подава́ть в суд на кого́-либо — llevar a alguien a los tribunales, plantear pleito a (contra) alguien, recurrir a un tribunal

    возбужда́ть про́тив кого́-либо де́ло в суде́ — proceder contra alguien ( por vía judicial)

    быть под судо́м — estar procesado

    предста́ть пе́ред судо́м — comparecer ante el tribunal (en el juicio)

    выступа́ть в суде́ — hablar en estrados, informar vt

    2) ( здание) audiencia f, juzgado m
    3) (разбор де́ла) vista de la causa, proceso m, audiencia f

    день суда́ — día de vista de la causa (de los tribunales)

    4) ( суждение) juicio m, opinión f

    суд пото́мства — juicio de la posteridad

    суд со́вести — juicio de la razón (de la conciencia)

    суд исто́рии — juicio de la historia

    отда́ть на че́й-либо суд — remitir al parecer de

    ••

    шемя́кин суд — juicio injusto; ley del embudo

    Стра́шный суд рел.juicio final (universal)

    Суд Ли́нча — ley de Lynch

    суд ра́зума — el fuero de la razón

    пока́ суд да де́ло — mientras el proceso va tirando

    на нет и суда́ нет погов. — a "no puede ser" ¿qué le vamos a hacer?, a lo imposible nadie está obligado, "ultra posse nemo obligatur"

    * * *
    м.
    1) (учреждение, общественный орган) juzgado m, tribunal m

    Верхо́вный суд — Tribunal Supremo

    Конституцио́нный суд — Tribunal Constitucional

    наро́дный суд — tribunal popular

    муниципа́льный суд — juzgado municipal

    суд прися́жных — tribunal del jurado, jurado m

    вое́нный суд — tribunal de guerra; consejo de guerra ( в Испании)

    вое́нно-полево́й суд — tribunal militar, juicio sumarísimo

    трете́йский суд — arbitraje m, tribunal arbitral

    това́рищеский суд — juicio de amigables componedores; tribunal de camaradas

    заседа́ние суда́ — audiencia f ( del tribunal)

    пригово́р суда́ — sentencia del tribunal

    беспристра́стность суда́ — imparcialidad del tribunal

    отда́ть под суд — entregar a los tribunales

    подава́ть в суд на кого́-либо — llevar a alguien a los tribunales, plantear pleito a (contra) alguien, recurrir a un tribunal

    возбужда́ть про́тив кого́-либо де́ло в суде́ — proceder contra alguien ( por vía judicial)

    быть под судо́м — estar procesado

    предста́ть пе́ред судо́м — comparecer ante el tribunal (en el juicio)

    выступа́ть в суде́ — hablar en estrados, informar vt

    2) ( здание) audiencia f, juzgado m
    3) (разбор де́ла) vista de la causa, proceso m, audiencia f

    день суда́ — día de vista de la causa (de los tribunales)

    4) ( суждение) juicio m, opinión f

    суд пото́мства — juicio de la posteridad

    суд со́вести — juicio de la razón (de la conciencia)

    суд исто́рии — juicio de la historia

    отда́ть на че́й-либо суд — remitir al parecer de

    ••

    шемя́кин суд — juicio injusto; ley del embudo

    Стра́шный суд рел.juicio final (universal)

    Суд Ли́нча — ley de Lynch

    суд ра́зума — el fuero de la razón

    пока́ суд да де́ло — mientras el proceso va tirando

    на нет и суда́ нет погов. — a "no puede ser" ¿qué le vamos a hacer?, a lo imposible nadie está obligado, "ultra posse nemo obligatur"

    * * *
    n
    1) gener. opinión, proceso, sala, tribunal, vista de la causa, audiencia, consejo, curia, foro, juicio, juzgado
    2) amer. corte
    3) law. Poder Judicial, audición, autoridad, corte de justicia, fuero, fuero exterior, judicatura, juez, justicia, palacio de justicia, sala de justicia, sede, tribunal de justicia

    Diccionario universal ruso-español > суд

  • 19 усобица

    ж. уст.
    guerra intestina, guerra civil
    * * *
    n
    obs. guerra civil, guerra intestina

    Diccionario universal ruso-español > усобица

  • 20 военно-полевой

    вое́нно-полево́й
    \военно-полевой суд militkampa juĝ(ej)o (или tribunalo), militjuĝ(ej)o, milittribunalo.
    * * *
    прил.

    вое́нно-полево́й суд — tribunal militar (de guerra), consejo de guerra

    * * *
    прил.

    вое́нно-полево́й суд — tribunal militar (de guerra), consejo de guerra

    Diccionario universal ruso-español > военно-полевой

См. также в других словарях:

  • Guerra Fría — Mapa del mundo en Guerra Fría en 1980, en tonos de rojo los aliados de la URSS y otros países comunistas, y en tonos de azul la OTAN y sus aliados capitalistas; los puntos rojos significan guerrillas comunistas y los puntos azules guerrillas anti …   Wikipedia Español

  • Guerra Civil Española — Fecha 17 de julio de 1936 – 1 de abril de 1939 Lugar …   Wikipedia Español

  • Guerra de la Independencia Española — Parte de Guerras Napoleónicas La carga de los mamelucos de Francisco de Goya, ilustra uno de los episodios de …   Wikipedia Español

  • Guerra del Brasil — Batalla de Juncal Fecha 25 de octubre de 1825 28 de agosto de 1828 …   Wikipedia Español

  • Guerra de Secesión — Arriba a la izquierda: Rosecrans en Stones River, Tennessee; arriba a la derecha: presos de la Confederación en Gettysburg; abajo: Batalla de Fort Hindman, Arkansas …   Wikipedia Español

  • Guerra de la frontera de Sudáfrica — Parte de Guerra Fría, Colonialismo y Guerra Civil Angoleña Sudáfrica comenzó a tratar el conflicto con helicópteros para la lucha antiguerrillera …   Wikipedia Español

  • Guerra del Chaco — Teatro de operaciones militares entre Bolivia y el Paraguay Fecha Septiembre de 1932 a junio de 1935 …   Wikipedia Español

  • Guerra justa — es un concepto teológico político desarrollado fundamentalmente por teólogos y juristas católicos y cuya definición ha constituido un esfuerzo serio para regular el derecho a la guerra, en la guerra y después de la guerra. Hoy, este concepto es… …   Wikipedia Español

  • Guerra Sucia en la Argentina — Saltar a navegación, búsqueda Para el término en otros países, véase Guerra sucia (desambiguación). Con el término Guerra Sucia en la Argentina se designa internacionalmente de modo habitual al régimen de violencia indiscriminada, persecuciones,… …   Wikipedia Español

  • Guerra (desambiguación) — Guerra puede referirse a: Guerra, conflicto bélico y este se puede subdividir en diferentes tipos de guerras tales como: Guerra acorazada; utilización de los vehículos blindados de combate como un componente central de los métodos de guerra.… …   Wikipedia Español

  • Guerra Civil durante el Mandato de Palestina — Parte de Conflicto árabe israelí Fecha 30 de noviembre de 1947 – …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»