-
21 Non ut edam vivo, sed vivam edo
• I do not live to eat, but eat to live. (Quintilianus)Latin Quotes (Latin to English) > Non ut edam vivo, sed vivam edo
-
22 adedo
ăd-ĕdo, ēdi, ēsum (less correctly, adessum), 3, v. a. (adest = adedit, Luc. 6, 265; cf. ĕdo), to begin to eat, to bite, to nibble at, to gnaw, etc.—As verb finite very rare, and mostly poet.; not found in prose of Cic.I.Prop.:II.angues duo ex occulto allapsi adedere jecur,
Liv. 25, 16, 2; so,adeso jecinore,
Val. Max. 1, 6, 8:favos,
Verg. G. 4, 242.—Hence metaph. of fire:cum me supremus adederit ignis,
Ov. Am. 1, 15, 41:flamma plurima postibus haesit adesis,
Verg. A. 9, 537.—In an enlarged sense (as a consequence of a continued biting, gnawing, etc.; and hence only in the perf. or part. pass.; cf.: accīdo, absumo, abrumpo), to eat up, to consume entirely: frumento adeso, quod ex areis in oppidum portatum est, Sisenn. ap. Non. 70, 32; so,extis adesis,
Liv. 1, 7, 13;pisces ex parte adesi,
Quint. 6, 3, 90: and metaph., to use up, to consume, waste (as money, strength, etc.):non adesa jam, sed abundante etiam pecunia,
Cic. Quint. 12:adesis fortunis omnibus,
Tac. A. 13, 21:bona adesa,
id. H. 1, 4:adesus cladibus Asdrubal,
Sil. 13, 680.—Hence, ădēsus, a, um, P. a., eaten, gnawed; hence poet., worn away, esp. by water:adesi lapides,
smooth, polished, Hor. C. 3, 29, 36 (after Theocr. 22, 49; hous potamos periexese):scopulus,
Ov. H. 10, 26: sale durus adeso caseus, poet. for sale adesus caseus, Verg. Mor. 98. -
23 ambadedo
amb-ăd-ĕdo, ĕre, v. a., to eat or gnaw around, to eat up entirely:uxoris dotem ambadedisse,
Plaut. Merc. 2, 1, 15 and 17. -
24 caeno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
25 ceno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
26 coeno
cēno ( caen- and coen-), āvi (e. g. Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24: Plaut. Am. 1, 1, 154; Cic. Fam. 1, 2, 3; Suet. Aug. 64; id. Calig. 24 al.; acc. to Varr. ap. Gell. 2, 25, 7, also cenatus sum, but of that only the part. cenatus is in use; v. infra, and cf. poto and prandeo), ātum, 1, v. n. and a. [cena].I.Neutr., to take a meal, to dine, eat (class., and very freq.):(β).libenter,
Cato, R. R. 156, 1:cenavi modo, Plant. Am. 1, 1, 154: lepide nitideque,
id. Cas. 3, 6, 32: bene, Lucil l. l.; cf. belle, Mart. 11, 34, 4:solus,
id. 11, 35, 4 spes bene cenandi, Juv. 5, 166:bene, libenter, recte, frugaliter, honeste... prave, nequiter, turpiter,
Cic. Fin. 2, 8, 25:melius,
id. Tusc. 5, 34, 97:foris,
Plaut. Men. 1, 2, 17; Mart. 12, 19:foras,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19:lauto paratu,
Juv. 14, 13 al.:apud aliquem,
Plaut. Stich. 4, 1, 7; Cic. Fam. 1, 2, 3; Appius ap. Cic. de Or. 2, 60, 246; Suet. Caes. 39 al.:cum aliquo,
Hor. Ep. 1, 7, 70; Suet. Calig. 24; Juv. 10, 235 al.:unā,
Hor. S. 2, 8, 18; Suet. Aug. 64; id. Vit. Ter. 2:in litore,
Quint. 7, 3, 31 et saep.—Pass. impers.:(γ).cenaretur,
Suet. Tib. 42:apud eum cenatum est,
Nep. Att. 14, 1; so Liv. 2, 4, 5.—Part. perf.: cenatus, that has taken food, having dined (class.): cenatus ut pransus, ut potus, ut lotus, id est confectā coenā, Varr. ap. Non. p. 94, 14 sq.:II.cenati atque appoti,
Plaut. Curc. 2, 3, 75:quid causae excogitari potest, cur te lautum voluerit, cenatum noluerit occidere,
Cic. Deiot. 7, 20; Plaut. Aul. 2, 7, 6; Cic. Div. 1, 27, 57; id. Att. 2. 16, 1; Sall. J. 106, 4; Hor. S. 1, 10, 61 (cf. Zumpt, Gram. § 633).—Act.: aliquid, to make a meal of something, to eat, dine upon (so only poet. or in post-Aug. prose;B.esp. freq. in Plaut. and Hor.): cenam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:coctum,
id. Ps. 3, 2, 56:alienum,
id. Pers. 4, 3, 4:aves,
Hor. S. 2, 8, 27:aprum,
id. ib. 2, 3, 235:olus,
id. Ep. 1, 5, 2; 2, 2, 168:pulmenta,
id. ib. 1, 18, 48:patinas omasi,
id. ib. 1, 15, 34:pisces,
id. S. 2, 8, 27:septem fercula,
Juv. 1, 95:ostrea,
id. 8, 85; Mart. 12, 17, 4:remedia,
Plin. 24, 1, 1, § 4; 10, 51, 72, § 142:olla cenanda Glyconi,
Pers. 5, 9.—Trop.:* C.magnum malum,
Plaut. As. 5, 2, 86: divorum adulteria, i. e. represents at table, Poët. ap. Suet. Aug. 70 (v. the passage in connection).—Of time, to pass in feasting or banqueting:cenatae noctes,
Plaut. Truc. 2, 2, 25. -
27 comedo
1.cŏm-ĕdo, ēdi, ēsum (comessum, Prol. ad Plaut. p 102 Ritschl), or estum, 3, v. a. (comesus, the more usual form, Cato, R. R. 58; Varr R. R. 1, 2, 11; Plaut. Trin. 2, 4, 5, Juv 1, 34; Valgius ap. Diom. p. 382 P—Hence, comessurus, Plaut. Ps. 4, 7, 25:I.comestus,
Cato, R. R 50; Cic. Clu. 62, 173, acc. to Prisc. p. 893; and Val. Max. 9, 12, ext. 6, and Didius ap. Diom. l. l.—Contr forms:comes,
Plaut. Most. 1, 1, 11:comest,
id. ib. 3, 1, 26; id. Trin. 2, 1, 20, id. Truc. 2, 7, 36;Lucil, Titin., Afran., Varr., Cic. Hortens. ap. Non p. 81, 9 sq., comestis,
Plaut. Truc. 1, 2, 54:comesse,
id. Cas. 4, 1, 21; id. Bacch. 4, 1, 8, id. Most. 1, 1, 13; id. Men. 4, 2, 64; Cic. Fl. 36, 91; Cat. 23, 4:comesses,
Mart. 5, 39, 10:comesset,
Cic. Sest. 51, 110, Cat. 29, 15:comesto,
Cato, R. R. 156, 1.—Old forms:comedim,
Plaut. Curc. 4, 4, 4; id. Bacch. 4, 4, 91; Cic. Fragm. ap. Non. p. 83, 32 comedis, Plaut. Trin. 1, 2, 65:comedint,
id. Truc. 2, 6, 53), to eat entirely up, to eat, consume (class.; esp. freq. in Plaut.).Prop.:b.ubi oleae comesae erunt,
Cato, R. R. 58:ubi daps profanata comestaque erit,
id. ib. 50:quod bibit, quod comest,
Plaut. Trin. 2, 1, 20:corbitam cibi Comesse possunt,
id. Cas. 4, 1, 21:quid comedent?
Ter. Heaut. 2, 3, 14:celerius potuit (venenum) comestum quam epotum in venas permanare?
Cic. Clu. 62, 173:ex se enim natos comesse fingitur solitus (Saturnus),
id. N. D. 2, 25, 64: quorum Dentes vel silicem comesse possunt. Cat. 23, 4:haec porcis hodie comedenda relinques,
Hor. Ep. 1, 7, 19: te muscae comedissent, Sicinius ap. Cic. Brut. 60, 217; and ap. Quint. 11, 3, 129: panem, Afer ap. Quint. 6, 3, 93.—Facetiously: lacertum Largii, Crass. ap. Cic. de Or. 2, 59, 240.—Prov.:B.tam facile vinces quam pirum volpes comest,
Plaut. Most. 3, 1, 32; and: cenà comesā venire, i. e. to come too late; post festum, a day after the fair, Varr. R. R. 1, 2, 11.—Trop.: comedere aliquem oculis, to devour with one ' s eyes, i. e. to long eagerly for, Mart. 9, 60, 3: se, to consume one ' s self ( by grief, sorrow, etc.), to waste or pine away, Plaut. Truc. 2, 7, 36; so Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. p. 81, 29. —II.Meton., to waste, dissipate, spend, squander:B.comedunt quod habent,
Plaut. Ps. 4, 7, 6; cf.:aurum in lustris,
id. Bacch. 4, 4, 91. meam dotem comest, Titin. ap. Non. p. 81, 16: paternam pecuniam, Novius ap. Non. p. 81, 25:nummos,
Cic. Att. 6, 1, 25:cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,
id. ib. 9, 20, 3:beneficia Caesaris,
id. Phil. 11, 14, 37:patrimonium,
id. Sest. 52, 111; Quint. 6, 3, 74:rem (sc. familiarem),
Cic. Fam. 11, 21, 2:bona,
id. Sest. 51, 110; id. Fl. 36, 91; id. Fragm. ap. Non. p. 83, 32; Hor. Ep. 1, 15, 40:cantherium,
i. e. its value in money, Cic. Fam. 9, 18, 4.— Hence,Transf. in the lang. of comedy: comedere aliquem, to waste or consume the property of any person, Plaut. Trin. 1, 2, 65; id. Most. 1, 1, 11 sq.; id. Ps. 4, 7, 25; Ter. Eun. 5, 8, 57.2.cŏmĕdo, ōnis ( cŏmĕdus, i, Paul. ex Fest. p. 58, 6 Müll.; cf. Lachm. ad Lucr. p. 139), m. [1. comedo], a glutton, gormandizer, Lucil. ap. Non. p. 11, 9; Varr. ib. p. 93, 21; cf. Paul. l. l. -
28 comedus
1.cŏm-ĕdo, ēdi, ēsum (comessum, Prol. ad Plaut. p 102 Ritschl), or estum, 3, v. a. (comesus, the more usual form, Cato, R. R. 58; Varr R. R. 1, 2, 11; Plaut. Trin. 2, 4, 5, Juv 1, 34; Valgius ap. Diom. p. 382 P—Hence, comessurus, Plaut. Ps. 4, 7, 25:I.comestus,
Cato, R. R 50; Cic. Clu. 62, 173, acc. to Prisc. p. 893; and Val. Max. 9, 12, ext. 6, and Didius ap. Diom. l. l.—Contr forms:comes,
Plaut. Most. 1, 1, 11:comest,
id. ib. 3, 1, 26; id. Trin. 2, 1, 20, id. Truc. 2, 7, 36;Lucil, Titin., Afran., Varr., Cic. Hortens. ap. Non p. 81, 9 sq., comestis,
Plaut. Truc. 1, 2, 54:comesse,
id. Cas. 4, 1, 21; id. Bacch. 4, 1, 8, id. Most. 1, 1, 13; id. Men. 4, 2, 64; Cic. Fl. 36, 91; Cat. 23, 4:comesses,
Mart. 5, 39, 10:comesset,
Cic. Sest. 51, 110, Cat. 29, 15:comesto,
Cato, R. R. 156, 1.—Old forms:comedim,
Plaut. Curc. 4, 4, 4; id. Bacch. 4, 4, 91; Cic. Fragm. ap. Non. p. 83, 32 comedis, Plaut. Trin. 1, 2, 65:comedint,
id. Truc. 2, 6, 53), to eat entirely up, to eat, consume (class.; esp. freq. in Plaut.).Prop.:b.ubi oleae comesae erunt,
Cato, R. R. 58:ubi daps profanata comestaque erit,
id. ib. 50:quod bibit, quod comest,
Plaut. Trin. 2, 1, 20:corbitam cibi Comesse possunt,
id. Cas. 4, 1, 21:quid comedent?
Ter. Heaut. 2, 3, 14:celerius potuit (venenum) comestum quam epotum in venas permanare?
Cic. Clu. 62, 173:ex se enim natos comesse fingitur solitus (Saturnus),
id. N. D. 2, 25, 64: quorum Dentes vel silicem comesse possunt. Cat. 23, 4:haec porcis hodie comedenda relinques,
Hor. Ep. 1, 7, 19: te muscae comedissent, Sicinius ap. Cic. Brut. 60, 217; and ap. Quint. 11, 3, 129: panem, Afer ap. Quint. 6, 3, 93.—Facetiously: lacertum Largii, Crass. ap. Cic. de Or. 2, 59, 240.—Prov.:B.tam facile vinces quam pirum volpes comest,
Plaut. Most. 3, 1, 32; and: cenà comesā venire, i. e. to come too late; post festum, a day after the fair, Varr. R. R. 1, 2, 11.—Trop.: comedere aliquem oculis, to devour with one ' s eyes, i. e. to long eagerly for, Mart. 9, 60, 3: se, to consume one ' s self ( by grief, sorrow, etc.), to waste or pine away, Plaut. Truc. 2, 7, 36; so Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. p. 81, 29. —II.Meton., to waste, dissipate, spend, squander:B.comedunt quod habent,
Plaut. Ps. 4, 7, 6; cf.:aurum in lustris,
id. Bacch. 4, 4, 91. meam dotem comest, Titin. ap. Non. p. 81, 16: paternam pecuniam, Novius ap. Non. p. 81, 25:nummos,
Cic. Att. 6, 1, 25:cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,
id. ib. 9, 20, 3:beneficia Caesaris,
id. Phil. 11, 14, 37:patrimonium,
id. Sest. 52, 111; Quint. 6, 3, 74:rem (sc. familiarem),
Cic. Fam. 11, 21, 2:bona,
id. Sest. 51, 110; id. Fl. 36, 91; id. Fragm. ap. Non. p. 83, 32; Hor. Ep. 1, 15, 40:cantherium,
i. e. its value in money, Cic. Fam. 9, 18, 4.— Hence,Transf. in the lang. of comedy: comedere aliquem, to waste or consume the property of any person, Plaut. Trin. 1, 2, 65; id. Most. 1, 1, 11 sq.; id. Ps. 4, 7, 25; Ter. Eun. 5, 8, 57.2.cŏmĕdo, ōnis ( cŏmĕdus, i, Paul. ex Fest. p. 58, 6 Müll.; cf. Lachm. ad Lucr. p. 139), m. [1. comedo], a glutton, gormandizer, Lucil. ap. Non. p. 11, 9; Varr. ib. p. 93, 21; cf. Paul. l. l. -
29 consumo
con-sūmo, sumpsi, sumptum, 3 ( perf. sync. consumpsti, Prop. 1, 3, 37; inf. consumpse, Lucr. 1, 234), v. a., to take wholly or completely, i. e.,I.Lit.A.In gen. (post-Aug. and rare):B.vasti surgunt immensis torquibus orbes, tergaque consumunt pelagus,
take up, completely cover, Manil. 5, 584:tela omnia solus pectore consumo,
Sil. 5, 640; cf.:clipeo tela,
id. 10, 129:jugulo ensem,
Stat. Th. 10, 813:ferrum pectore,
id. ib. 12, 745; cf. id. Achill. 2, 205; Dig. 26, 7, 54.—In partic., of food, to eat, consume, devour (class.):II.agri multa efferunt quae vel statim consumantur vel mandentur condita vetustati,
Cic. N. D. 2, 60, 151:frumenta,
Caes. B. G. 6, 43; cf. id. ib. 7, 17;7, 77: fruges,
Hor. Ep. 1, 2, 27:vitiatum (aprum),
id. S. 2, 2, 92:angues,
Cic. N. D. 1, 36, 101:draconem,
Suet. Tib. 72:mensas accisis dapibus,
Verg. A. 7, 125 al. —Transf.1.In gen., to consume, devour, waste, squander, annihilate, destroy, bring to naught, kill.a.Of inanimate things:b.faciat quod lubet: Sumat, consumat, perdat,
Ter. Heaut. 3, 1, 56; cf. Sall. C. 12, 2:patrimonium per luxuriam,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:bona paterna,
Quint. 3, 11, 13; 3, 11, 16:omnem materiam,
Ov. M. 8, 876: omne id aurum in ludos, Liv. 39, 5, 9; Val. Max. 3, 1, 1 fin.; cf. 2. b infra:omnes fortunas sociorum,
Caes. B. G. 1, 11; cf.:omnes opes et spes privatas meas,
Sall. H. Fragm. 2, 96, 2 Dietsch:omnia flammā,
Caes. B. C. 2, 14; cf.:aedes incendio,
Liv. 25, 7, 6:domum incendio,
Suet. Calig. 59:consumpturis viscera mea flammis,
Quint. 6, prooem. §3: viscera fero morsu,
Ov. M. 4, 113:anulum usu,
id. P. 4, 10, 5; cf.:ferrum rubigine,
to eat, consume, Curt. 7, 8, 15.—Of time, to spend, pass:horas multas saepe suavissimo sermone,
Cic. Fam. 11, 27, 5:dicendo tempus,
id. Verr. 2, 2, 39, § 96:diem altercatione,
id. Fam. 1, 2, 1; id. Univ. 1 fin.; id. Fam. 7, 1, 1:annua tempora,
Lucr. 5, 618:consumitur vigiliis reliqua pars noctis,
Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 2, 23:magnam partem diei,
id. B. G. 5, 9 fin.:omne tempus,
Liv. 29, 33, 9; 24, 14, 10:dies decem in his rebus,
Caes. B. G. 5, 11:in eo studio aetatem,
Cic. Off. 1, 1, 2:tota nox in exinaniendā nave consumitur,
id. Verr. 2, 5, 25, § 64; Caes. B. C. 2, 23, 1:multos dies per dubitationem,
Sall. J. 62, 9; cf. Tac. H. 4, 43 fin.:omne tempus circa Medeam,
id. Or. 3:continuum biduum epulando potandoque,
Suet. Tib. 42: precando Tempora cum blandis verbis, to waste or lose time and words in supplications, Ov. M. 2, 575:multis diebus et laboribus consumptis,
Sall. J. 93, 1:ubi longa meae consumpsti tempora noctis?
Prop. 1, 3, 37.—Of strength, feeling, voice, etc.:in quo tanta commoveri actio non posset, si esset consumpta superiore motu et exhausta,
Cic. de Or. 3, 26, 103:adfectus,
Quint. 2, 13, 13; 4, 2, 120:spiritus,
id. 11, 3, 53:vocem instans metus,
Tac. H. 1, 42:ignominiam,
id. ib. 3, 24:gratiam rei nimiā captatione,
Quint. 8, 6, 51:vires ipsā subtilitate,
id. 12, 2, 13:bona ingenii,
id. 12, 5, 2; 3, 11, 23; cf. Sall. J. 25, 11.— Poet.: cum mare, cum terras consumpserit, aëra tentet, i. e.- seek a refuge therein in vain, Ov. H. 6, 161.—Of living beings.(α).To destroy, kill:(β).si me vis aliqua morbi aut natura ipsa consumpsisset,
Cic. Planc. 37, 90; cf.:quos fortuna belli consumpserat,
Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:tantum exercitum fame,
Caes. B. G. 7, 20 fin.; so,siti,
Hirt. B. G. 8, 41 fin.:acie,
Vell. 2, 52, 5:morte,
Tib. 1, 3, 55:morbo,
Nep. Reg. 2, 1:senio et maerore,
Liv. 40, 54, 1 al. —Facete:garrulus hunc consumet,
Hor. S. 1, 9, 33.—Rarely, to waste, weaken, enervate:2.inediā et purgationibus et vi ipsius morbi consumptus es,
Cic. Fam. 16, 10, 1; cf. Ov. M. 9, 663;and consumpta membra senectā,
id. ib. 14, 148.—In partic.a.To divide, make an exhaustive division of (very rare):b.inventio in sex partis consumitur,
Auct. Her. 1, 3, 4.—Aliquid in aliquā re, rar. in aliquid or absol. (in Cic. only with in and abl.; cf. Madv. ad Cic. Fin. 5, 19, 53), to bestow upon something, to use, employ, spend upon or about something.(α).In aliquā re:(β).pecuniam in agrorum emptionibus,
to lay out, invest, Cic. Agr. 1, 5, 14:aurum in monumento,
id. ib. 1, 4, 12; Nep. Timoth. 1, 2:studium in virorum fortium factis memoriae prodendis,
Cic. Fam. 6, 12, 5; cf.:in armis plurimum studii,
Nep. Epam. 2, 5:tantum laboris in rebus falsis,
Quint. 12, 11, 15:curam in re unā,
Hor. S. 2, 4, 48:ingenium in musicis,
Cic. Fin. 5, 19, 50; cf. id. Phil. 5, 18, 49; id. Sest. 13, 31; Quint. 1, 2, 11.—In aliquid (cf. the Gr. analiskein eis ti):(γ).tota in dulces consument ubera natos,
Verg. G. 3, 178; Prop. 4 (5), 6, 55:umorem in arbusta,
Sen. Q. N. 3, 11, 3:bona paterna in opera publica,
Quint. 3, 11, 13:pecuniam in monumentum,
Dig. 35, 1, 40 fin. —Absol.:si quid consili Habet, ut consumat nunc, quom nil obsint doli,
use up, exhaust, Ter. And. 1, 1, 133. -
30 esito
ēsĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [1. edo], to be wont to eat, to eat (ante- and post-class.):brassicam,
Cato R. R. 157, 10 (cited in Plin. 20, 9, 33, § 83; Plaut. Capt. 1, 2, 85; id. Ps. 3, 2, 41; Gell. 4, 11, 1 and 9. -
31 mando
1.mando, āvi, ātum, 1, v. a. [manusdo], to commit to one's charge, to enjoin, commission, order, command (syn.: praecipio, edico); constr. alicui aliquid, with ut, ne, the simple subj., or with inf. (class.).I.Lit.(α).Alicui aliquid:(β).tibi de nostris rebus nihil sum mandaturus per litteras,
Cic. Fam. 3, 5, 1:praeterea typos tibi mando,
id. Att. 1, 10, 3:si quid velis, huic mandes,
Ter. Phorm. 4, 4, 7:L. Clodio mandasse, quae illum mecum loqui velles,
Cic. Fam. 3, 4, 1:alicui mandare laqueum,
to bid go and be hanged, Juv. 10, 57.—With ellipsis of dat.:tamquam hoc senatus mandasset,
Cic. Verr. 2, 4, 39, § 84:excusationem,
Suet. Oth. 6:haec ego numquam mandavi,
Juv. 14, 225.—With ut or ne:(γ).Voluseno mandat, ut, etc.,
Caes. B. G. 4, 21:mandat ut exploratores in Suebos mittant,
id. ib. 6, 10, 3:Caesar per litteras Trebonio magnopere mandaverat, ne, etc.,
id. B. C. 2, 13.—With simple subj.:(δ).huic mandat, Remos reliquosque Belgas adeat,
Caes. B. G. 3, 11.—With object-clause:(ε).mandavit Tigranen Armeniā exturbare,
Tac. A. 15, 2:non aliter cineres mando jacere meos,
Mart. 1, 88, 10.—Impers. pass.:II.fecerunt ut eis mandatum fuerat,
Vulg. Gen. 45, 21.—Transf.A.In gen., to commit, consign, enjoin, confide, commend, intrust any thing to a person or thing:B.ego tibi meas res mando,
Plaut. Cist. 4, 2, 54:bona nostra haec tibi permitto et tuae mando fidei,
Ter. And. 1, 5, 61:ludibrio habeor... ab illo, quoi me mandavisti, meo viro,
Plaut. Men. 5, 2, 32:(adulescens) qui tuae mandatus est fide et fiduciae,
id. Trin. 1, 2, 80; 91; 99:aliquem alicui alendum,
Verg. A. 3, 49:alicui magistratum,
Caes. B. C. 3, 59:honores,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:filiam viro,
to give in marriage, Plaut. Men. 5, 2, 32:aliquem aeternis tenebris vinculisque,
Cic. Cat. 4, 5, 10:se fugae,
to betake one's self to flight, Caes. B. G. 2, 24:fugae et solitudini vitam suam,
Cic. Cat. 1, 8, 20:semen terrae,
i. e. to sow, Col. 1, 7, 6:hordea sulcis,
Verg. E. 5, 36:corpus humo,
to bury, id. A. 9, 214:aliquid memoriae,
Cic. Quint. 6, 24:litteris,
to commit to writing, id. de Or. 2, 12, 52:scriptis actiones nostras,
id. Off. 2, 1, 3:historiae,
id. Div. 2, 32, 69:monumentis,
id. Ac. 2, 1, 2:fruges conditas vetustati,
to keep for a long time, to suffer to grow old, id. N. D. 2, 60, 151:Alcibiadem interficiendum insidiis mandare,
Just. 5, 2, 5.— Absol.:Claudio mandante ac volente (opp. invito),
Vop. Aur. 16, 2.—To charge a person to announce something, to send word to a person or place only poet. and in post-Aug. prose):A.mandare ad Pisonem, noli, etc.,
Suet. Calig. 25:mandabat in urbem, nullum proelio finem exspectarent,
sent word, Tac. A. 14, 38:ferre ad nuptam quae mittit adulter, quae mandat,
Juv. 3, 46:senatui mandavit, bellum se ei illaturum,
Eutr. 5, 5:consulantes, si quid ad uxores suas mandarent,
Flor. 3, 3, 6.—P. a. as subst.: mandā-tum, i, n., a charge, order, commission, injunction, command.In gen.:B.ut mandatum scias me procurasse,
have performed the commission, Cic. Att. 5, 7, 3:hoc mandatum accepi a Patre,
Vulg. Joh. 10, 18.—More freq. in plur.:omnibus ei de rebus, quas agi a me voles, mandata des, velim,
Cic. Fam. 3, 1, 2:dare mandata alicui in aliquem,
id. ib. 3, 11, 5:dare alicui mandata, ut, etc.,
id. Phil. 6, 3, 6:accipere ab aliquo,
id. ib. 8, 8, 23:persequi,
to perform, execute, fulfil, id. Q. Fr. 2, 14, 2:audire,
id. Phil. 6, 4, 10:alicujus exhaurire,
id. Att. 5, 1, 5:exponere in senatu,
id. de Or. 2, 12, 49:exsequi,
id. Phil. 9, 4, 9; Sall. J. 35, 5:facere,
Plaut. As. 5, 2, 64; id. Bacch. 3, 3, 72:perficere,
Liv. 1, 56:efficere,
Sall. J. 58:facere,
Curt. 7, 9, 17:deferre,
to deliver, Cic. Att. 7, 14, 1:perferre,
id. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:neglegere,
to neglect, not perform, Ov. H. 16, 303:fallere,
id. M. 6, 696:haec mandata,
Liv. 21, 54, 4: legatis occulta mandata data sint, ut, Just. 34, 1, 5.— Poet., with inf.:producetque virum, dabit et mandata reverti,
and enjoin him to return, Ov. H. 13, 143.—Esp. as legal term.1.A commission constituting a mutual obligation; hence, in gen., a contract:2.mandatum constitit, sive nostra gratia mandamus, sive alienā: id est, sive ut mea negotia geras, sive ut alterius mandem tibi, erit mandati obligatio, et invicem alter alteri tenebimur,
Gai. Inst. 3, 155 sqq.:itaque mandati constitutum est judicium non minus turpe, quam furti,
i. e. for breach of contract, Cic. Rosc. Am. 38, 111:actio mandati,
an action for the non-performance of a contract, Dig. 17, 1, 8, § 3.—An imperial command, mandate, Plin. Ep. 10, 110, 1; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 111:C.principum,
Front. Aquaed. 3.—Esp. of the secret orders of the emperors:(Galba) mandata Neronis de nece sua deprenderat,
Suet. Galb. 9; id. Tib. 52:occulta mandata,
Tac. A. 2, 43:fingere scelesta mandata,
id. ib. 2, 71; 3, 16; id. H. 4, 49.—In eccl. lang., the law or commandment of God:2.mandatum hoc, quod ego praecipio tibi hodie, non supra te est,
Vulg. Deut. 30, 11:nec custodisti mandata,
id. 1 Reg. 13, 13:maximum et primum mandatum,
id. Matt. 22, 38.mando, di, sum (in the dep. form mandor, acc. to Prisc. p. 799 P.), 3, v. a. [akin to madeo, properly to moisten; hence], to chew, masticate (syn. manduco).I.Lit. (class.):II.animalia alia sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia mandunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:asini lentissime mandunt,
Plin. 17, 9, 6, § 54; Col. 6, 2, 14.— Poet.:(equi) fulvum mandunt sub dentibus aurum,
i. e. champ, Verg. A. 7, 279:tristia vulnera saevo dente,
i. e. to eat the flesh of slaughtered animals, Ov. M. 15, 92.—In part. perf.: mansum ex ore daturum, Lucil. ap. Non. 140, 14; Varr. ib. 12:omnia minima mansa in os inserere,
Cic. de Or. 2, 39, 162:ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus,
Quint. 10, 1, 19.—Transf., in gen., to eat, devour (mostly poet. and in postAug. prose): quom socios nostros mandisset impiu' Cyclops, Liv. Andr. ap. Prisc. p. 817 P.; Enn. ap. Prisc. p. 683 P. (Ann. v. 141 Vahl.):3.apros,
Plin. 8, 51, 78, § 210:Diomedes immanibus equis mandendos solitus objectare advenas,
to throw to them for food, Mel. 2, 2.— Poet.: mandere humum (like mordere humum), to bite the ground, said of those who fall in battle, Verg. A. 11, 669; so,compressa aequora,
Val. Fl. 3, 106: corpora Graiorum maerebat mandier igni, to be consumed, Matius in Varr. L. L. 6, § 95 Müll.mando, ōnis, m. [2. mando], a glutton, gormandizer: mandonum gulae, Lucil. ap. Non. 17, 16; cf. manduco. -
32 manduco
1.mandūco, āvi, ātum (in the dep. form, mandūcor, ari, Lucil., Afran., and Pompon. ap. Non. 477, 8 sq. (Pomp. Com. Rel. v. 100 Rib.; Afran. ib. v. 184); cf. Prisc. 799 P.), 1, v. a. [a lengthened form of 2 mando].I.Lit., to chew, masticate; to eat by chewing (ante-class. and post-Aug.):II.manducato candido pane,
Varr. R. R. 3, 7, 9; Sen. Ep. 95, 27.—Transf., to eat, devour: bucceas, Aug. ap. Suet. Aug. 76: crudum manduces Priamum Priamique pisinnos, Labeo in Schol. Pers. 1, 4.2.mandūco, ōnis, m. [1. manduco], a glutton, gormandizer (post-class.), Pompon. ap. Non. 17, 15 (Com. Rel. v. 112 Rib.); App. M. 6, p. 186, 41. -
33 obedo
ŏb-ĕdo, ēdi, ēsum, ĕre, to eat, eat away, devour (used only in the part. perf. and P. a.).— Trop.:I.nec obesa cavamine terra est,
Auct. Aetn. 344.—Hence, P. a.: ŏbēsus, a, um.Wasted away, lean, meagre: corpore pectoreque undique obeso, Laev. ap. Gell. 19, 7, 3; and ap. Non. 361, 17: (obesum hic notavimus proprie magis quam usitate dictum pro exili atque gracilento, Gell. ib.: obesum gracile et exile, Non. l. l.).—II.Mid., that has eaten itself fat; hence, in gen., fat, stout, plump: obesus pinguis quasi ob edendum factus, Paul. ex Fest. p. 188 Müll. (not in Cic.; perh. not ante-Aug.;B.syn.: opimus, pinguis): corpus neque gracile, neque obesum,
Cels. 2, 1; cf. Col. 6, 2, 15:turdus,
Hor. Ep. 1, 15, 40:sus,
Col. 7, 10, 6:terga,
Verg. G. 3, 80:cervix,
Suet. Ner. 51.— Sup.:obesissimus venter,
Plin. 11, 37, 79, § 200; Suet. Vit. 17; App. M. 11, p. 263.— Poet.:fauces obesae,
swollen, Verg. G. 3, 497.—Trop., gross, coarse, heavy, dull ( poet.): munera quid mihi quidve tabellas Mittis nec firmo juveni neque naris obesae? that has not a quick nose, that is not nice or delicate, = obtusae, Hor. Epod. 12, 3; so,aures,
Calp. Ecl. 4, 147:mens,
Aus. Epigr. 7, 20: obeso somno mori, idle, lazy, inactive, of bees, Sulp. Sat. 56. -
34 pappo
pappo ( papo), āre, v. a., to eat pap, to eat:liberto opus est quod pappet,
Plaut. Ep. 5, 2, 62; Pers. 3, 17. -
35 prandeo
prandĕo, di (prandidi, Diom. p. 364), sum, 2, v. n. and a. [prandium].I.Neutr., to take breakfast, to breakfast (v. prandium;II.class.): hic rex cum aceto pransurus est et sale,
Plaut. Rud. 4, 2, 32:prandi in navi,
id. Men. 2, 3, 50:prandi perbene,
id. ib. 5, 9, 81:Caninio consule scito neminem prandisse (because he was elected in the afternoon, and resigned his office on the following morning),
Cic. Fam. 7, 30, 1:sic prandete, commilitones, tamquam apud inferos coenaturi,
Val. Max. 3, 2, 3:ad satietatem,
Suet. Dom. 21; Plin. 28, 5, 14, § 56:prandebat sibi quisque deus,
Juv. 13, 46.—Act., to breakfast on any thing, to take as a breakfast or luncheon; or, in gen., to eat:calidum prandisti prandium,
Plaut. Poen. 3, 5, 14:luscinias prandere,
Hor. S. 2, 3, 245:olus,
id. Ep. 1, 17, 13.—Hence, pransus, a, um, P. a., that has breakfasted (like potus, that has drunk):pransus non avide,
Hor. S. 1, 6, 127; 1, 5, 25:pransa Lamia,
id. A. P. 340. —Because soldiers were accustomed to eat before an engagement; hence, pransus paratus, or curatus et pransus, of soldiers, fed, i. e. ready, fit for fighting: exercitus pransus, paratus, Cato ap. Gell. 15, 13, 5; Varr. ap. Non. 459, 2:ut viri equique curati et pransi essent,
Liv. 28, 14: pransus, potus, overfed, gluttonous:adde inscitiam pransi, poti, oscitantis ducis,
Cic. Mil. 21, 56. -
36 pransito
I.Neutr., to breakfast, to eat breakfast or luncheon (mostly ante- and postclass.):II.ad rivum accumbentes viatores pransitare solent,
Vitr. 8, 3:pransitans et cenitans,
Lampr. Elag. 27.—Act., to breakfast upon, eat at breakfast or luncheon:polentam,
Plaut. As. 1, 1, 20:prolem,
Arn. 4, 143.— Impers. pass.:ut pransitaretur et cenitaretur,
Macr. S. 2, 13. -
37 (ad-edō)
(ad-edō) ēdī, ēsus, ere, to eat away, gnaw at, consume: iecur, L.: favos, V.—Meton., of fire, to consume: flamma postibus haesit adesis, V.— Of water: lapides adesos, worn by water, H.— Fig.: adesa pecunia, used up: fortunae, Ta. -
38 ad-hibeō
ad-hibeō uī, itus, ēre [habeo], to hold toward, turn to, apply, add to: manūs medicas ad volnera, V.: ad panem adhibere, eat with: manūs genibus adhibet, i. e. clasps, O.—Fig., to furnish, produce, bring forward, apply, bestow, administer: parti corporis scalpellum: oratio, quae lumen adhibere rebus debet: (oratio) ad volgus adhibenda: alicui voluptates: oratorem, call to one's aid: animum, give close attention, V.—Esp., to bring to, summon, employ: fratrem adhibet, Cs.: adhibitis amicis, S.: leges, ad quas (sc. defendendas) adhibemur, we are summoned: adhibebitur heros, shall be brought upon the stage, H.: aliquem in partem periculi, O. —With ad or in consilium (concilium), to summon for counsel, consult: neque hos ad concilium adhibendos censeo, Cs.: illis adhibitis in consilium: (plebes) nullo adhibetur consilio, Cs.; cf. adhibitis omnibus Marcellis, qui tum erant.—Adhibere aliquem cenae or epulis, to invite to dinner, invite to a banquet, entertain: adhibete Penatīs et patrios epulis, etc., V.: convivio neminem, L.: alteris Te mensis deum (when tutelary gods were invoked), H.: mulieres in convivium.—To treat, handle, act towards: victu quam liberalissime adhiberi: alqm severius.—Adhibere aliquid, to put to use, apply, use, employ for, use in: modum quemdam: adhibitā audaciā et virtute, calling to their aid, Cs.: belli necessitatibus patientiam, L.: curam in valetudine tuendā, N.: fidem in amicorum periculis: modum vitio, to set bounds: memoriam contumeliae, to retain in memory, N.—Esp. in phrase, adhibere vim, to employ compulsion, compel: si hanc vim adhibes, quid opus est iudicio? — Poet.: Munitaeque adhibe vim sapientiae, storm the defences of wisdom, H. -
39 cēnitō
cēnitō —, —, āre, freq. [ceno], to dine often, dine habitually: foris; apud alqm.* * *cenitare, cenitavi, cenitatus Vdine/eat habitually (in a particular place/manner); have dinner, dine (often) -
40 circum
circum [acc. of circus], adv. and praep. I. Adv, around, round about, all around: Arboribus clausi circum, V.: quae circum essent opera, Cs.: portis circum omnibus instant, V.: circum tutae sub moenibus urbis, round about under the walls, V.: Gentibus circumque infraque relictis, O.: circum Undique convenere, on all sides, V.— II. Praep. with acc. (sometimes following its case), around, about, all around: terra circum axem se convertit: novas circum felix eat hostia fruges, V.: circum caput Deposuit radios, O. — About, upon, around, near: capillus circum caput Reiectus, T.: flexo circum tempora cornu, O.: flumina circum, on the borders of the rivulets, V.: turbā circum te stante, H.: Circum claustra fremunt, V. — Among, around, through, to: circum villulas nostras errare, in our villas around: circum Me vectari rura caballo, H.: pueros circum amicos dimittit, to friends around: ducebat eos circum civitates: dimissis circum municipia litteris, Cs.: circum oram maritimam misit, ut, etc., L.: oras et litora circum Errans, V.—In the neighborhood of, around, about, at, near by: templa circum forum: urbes, quae circum Capuam sunt.—Of attendants, with, attending, accompanying: paucae, quae circum illam essent, T.: Hectora circum, V.: Circum pedes homines habere, i. e. slaves.— III. In composition, the m before vowels was not pronounced, and is often omitted; circum with many verbs forms a loose compound, and tmesis is frequent in poetry (see circumago, circumdo, etc.). Some edd. have circum verto, circum volito, etc.* * *Iabout, around; round about, near; in a circle; in attendance; on both sidesIIaround, about, among, near (space/time), in neighborhood of; in circle around
См. также в других словарях:
eat — W1S1 [i:t] v past tense ate [et, eıt US eıt] past participle eaten [ˈi:tn] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(food)¦ 2¦(meal)¦ 3 eat your words 4 eat your heart out 5 eat somebody alive/eat somebody for breakfast 6¦(use)¦ 7 eat humble pie … Dictionary of contemporary English
eat — [ it ] (past tense ate [ eıt ] ; past participle eat|en [ itn ] ) verb intransitive or transitive *** to put food into your mouth and swallow it: We sat on the grass and ate our sandwiches. Don t talk while you re eating. I ve eaten too much.… … Usage of the words and phrases in modern English
Eat — ([=e]t), v. t. [imp. {Ate} ([=a]t; 277), Obsolescent & Colloq. {Eat} ([e^]t); p. p. {Eaten} ([=e]t n), Obs. or Colloq. {Eat} ([e^]t); p. pr. & vb. n. {Eating}.] [OE. eten, AS. etan; akin to OS. etan, OFries. eta, D. eten, OHG. ezzan, G. essen,… … The Collaborative International Dictionary of English
Eat — ([=e]t), v. t. [imp. {Ate} ([=a]t; 277), Obsolescent & Colloq. {Eat} ([e^]t); p. p. {Eaten} ([=e]t n), Obs. or Colloq. {Eat} ([e^]t); p. pr. & vb. n. {Eating}.] [OE. eten, AS. etan; akin to OS. etan, OFries. eta, D. eten, OHG. ezzan, G. essen,… … The Collaborative International Dictionary of English
Eat — ([=e]t), v. t. [imp. {Ate} ([=a]t; 277), Obsolescent & Colloq. {Eat} ([e^]t); p. p. {Eaten} ([=e]t n), Obs. or Colloq. {Eat} ([e^]t); p. pr. & vb. n. {Eating}.] [OE. eten, AS. etan; akin to OS. etan, OFries. eta, D. eten, OHG. ezzan, G. essen,… … The Collaborative International Dictionary of English
eat — ► VERB (past ate; past part. eaten) 1) put (food) into the mouth and chew and swallow it. 2) (eat out or in) have a meal in a restaurant (or at home). 3) (eat something away or eat away at/into) gradually erode or des … English terms dictionary
Eat Me — Eat Me, Drink Me Eat Me, Drink Me студийный альбом Marilyn Manson Дата выпуска … Википедия
Eat — Eat, v. i. 1. To take food; to feed; especially, to take solid, in distinction from liquid, food; to board. [1913 Webster] He did eat continually at the king s table. 2 Sam. ix. 13. [1913 Webster] 2. To taste or relish; as, it eats like tender… … The Collaborative International Dictionary of English
Eat Me — Eat Me, Drink Me Saltar a navegación, búsqueda Eat Me, Drink Me Álbum de estudio de Marilyn Manson Publicación … Wikipedia Español
eat — (v.) O.E. etan (class V strong verb; past tense æt, pp. eten) to eat, devour, consume, from P.Gmc. *etanan (Cf. O.Fris. ita, O.S. etan, M.Du. eten, Du. eten, O.H.G. ezzan, Ger. essen, O.N. eta, Goth. itan), from PIE root … Etymology dictionary
eat — [ēt] vt. ate [āt; ] Brit usually [ et] eaten [ēt′ n] eating [ME eten < OE etan, akin to Ger essen < IE base * ed , to eat > L edere, Gr edmenai] 1. to put (food) in the mouth, chew if necessary, and swallow 2. to use up, devour, destroy … English World dictionary