-
1 dystansować
ipf.1. t. przen. (= wyprzedzać) distance, surpass, leave far behind.2. sport distance.ipf.distance o.s.; dystansować się wobec bliskich distance o.s. from one's relatives.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dystansować
-
2 dystansować
dystansować się sich distanzieren (od G von D) -
3 dystansować
dystansować [dɨstaw̃sɔvaʨ̑] < perf z->\dystansować się od kogoś/czegoś sich +akk von jdm/etw distanzieren -
4 dystansować
глаг.• обгонять• опережать• превосходить* * *dystansowa|ć\dystansowaćny несов. обгонять, опережать+prześcigać, wyprzedzać
* * *dystansowany несов.обгоня́ть, опережа́тьSyn: -
5 dystansować
achar -
6 dystansować się
(-uję, -ujesz); z-; vr dystansować się od (+gen) — to distance o.s. fromThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dystansować się
-
7 dystansować się
несов.дистанци́роваться, держа́ться на изве́стном расстоя́нии (в стороне́) -
8 dystansować\ się
несов. дистанцироваться, держаться на известном расстоянии (в стороне) -
9 zdystansować
zdystansować pf →LINK="dystansować" dystansowaćdystansować się sich distanzieren (od G von D) -
10 zdystans|ować
pf Ⅰ vt książk. 1. (w biegu, wyścigu) to outdistance, to outrun- z łatwością zdystansował wszystkich swoich rywali he easily outdistanced all the other competitors ⇒ dystansować2. przen. (przewyższyć) to outdistance, to surpass- zdystansował w nauce wszystkich kolegów he surpassed all his classmates’ achievements ⇒ dystansowaćⅡ zdystansować się to distance oneself (od a. wobec czegoś from sth)- usiłowała zdystansować się od problemów w pracy she tried to distance herself from problems at work ⇒ dystansować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystans|ować
-
11 zdystansować się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystansować się
-
12 odcinać się
vr( ostro odpowiadać) to retort, to answer backodcinać się od odcinać się — ( dystansować się) to distance o.s. from; ( kontrastować) to be in contrast with
dałbym sobie rękę uciąć, że... — I would give my right arm that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcinać się
-
13 zdystansować
(-uję, -ujesz); vb; od (dystansować)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystansować
-
14 dystans|ować
impf Ⅰ vt 1. (wyprzedzić) [biegacz, zwierzę] to outdistance, to outrun- to świetny zawodnik, zawsze dystansuje rywali he’s a great runner who always outdistances his rivals ⇒ zdystansować2. przen. (przewyższyć) to outdistance, to surpass [przeciwnika, konkurencję]- dystansował kolegów w naukach ścisłych he outdistanced his classmates in the sciences- inne kraje dystansują nas pod względem rozwoju ekonomicznego other coutries are way ahead of us a. have outdistanced us in terms of economic development ⇒ zdystansowaćⅡ dystansować się książk. (zachowywać rezerwę) to distance oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- dystansował się od wypowiedzi swoich poprzedników he dissociated himself from his predecessors’ statements- młodzież dystansuje się od polityki young people are becoming apolitical ⇒ zdystansować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dystans|ować
-
15 zdystansować
zdystansować [zdɨstaw̃sɔvaʨ̑] -
16 verweisen
verweisen *I. vt1) ( weiterleiten)jdn an eine andere Abteilung \verweisen skierować kogoś do innego działu2) ( hinweisen)die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte matka wytknęła córce przemądrzałe słowa5) ( ausschließen)einen Schüler von der Schule \verweisen wydalić ucznia ze szkołyeinen Spieler vom Platz [o des Platzes] \verweisen usunąć zawodnika z boiskajdn auf den zweiten Platz \verweisen zepchnąć kogoś na drugie miejsceII. vi
См. также в других словарях:
dystansować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dystansowaćsuję, dystansowaćsuje, dystansowaćany {{/stl 8}}– zdystansować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zostawiać w biegu kogoś poza sobą; wyprzedzać, prześcigać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdystansować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystansować — ndk IV, dystansowaćsuję, dystansowaćsujesz, dystansowaćsuj, dystansowaćował, dystansowaćowany «prześcigać kogoś, wyprzedzać w biegu» przen. «mieć większe osiągnięcia, robić większe postępy niż ktoś inny» Dystansował kolegów w nauce. dystansować… … Słownik języka polskiego
dystansować się – zdystansować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podchodzić do kogoś lub czegoś z rezerwą, z dystansem, chłodno; odcinać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lider partii zdystansował się od wypowiedzi niektórych jej członków. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystansowanie — n I rzecz. od dystansować … Słownik języka polskiego
przewyższać — ndk I, przewyższaćam, przewyższaćasz, przewyższaćają, przewyższaćaj, przewyższaćał, przewyższaćany przewyższyć ndk VIb, przewyższaćszę, przewyższaćszysz, przewyższaćwyższ, przewyższaćszył, przewyższaćszony 1. zwykle ndk «być wyższym od kogoś,… … Słownik języka polskiego
zdystansować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dystansować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
