-
1 zdystansować
глаг.• обгонять• обогнать• опередить• опережать• перегнать• превосходить* * *zdystansowa|ć\zdystansowaćny сов. обогнать, опередить (намного);nie dać się \zdystansować не дать опередить себя
+ prześcignąć* * *zdystansowany сов.обогна́ть, опереди́ть ( намного)nie dać się zdystansować — не дать опереди́ть себя́
Syn: -
2 zdystansować
zdystansować pf →LINK="dystansować" dystansowaćdystansować się sich distanzieren (od G von D) -
3 zdystansować
zdystansować [zdɨstaw̃sɔvaʨ̑] -
4 zdystansować
(-uję, -ujesz); vb; od (dystansować)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystansować
-
5 zdystansować
1. devancer2. distancer3. dépasser -
6 zdystansować
обігнати; випередити -
7 zdystansować się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystansować się
-
8 zdystansować się
сов. od kogo-czegoотмежева́ться -
9 zdystansować\ się
сов. od kogo-czego отмежеваться -
10 dystans|ować
impf Ⅰ vt 1. (wyprzedzić) [biegacz, zwierzę] to outdistance, to outrun- to świetny zawodnik, zawsze dystansuje rywali he’s a great runner who always outdistances his rivals ⇒ zdystansować2. przen. (przewyższyć) to outdistance, to surpass [przeciwnika, konkurencję]- dystansował kolegów w naukach ścisłych he outdistanced his classmates in the sciences- inne kraje dystansują nas pod względem rozwoju ekonomicznego other coutries are way ahead of us a. have outdistanced us in terms of economic development ⇒ zdystansowaćⅡ dystansować się książk. (zachowywać rezerwę) to distance oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- dystansował się od wypowiedzi swoich poprzedników he dissociated himself from his predecessors’ statements- młodzież dystansuje się od polityki young people are becoming apolitical ⇒ zdystansować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dystans|ować
-
11 zdystans|ować
pf Ⅰ vt książk. 1. (w biegu, wyścigu) to outdistance, to outrun- z łatwością zdystansował wszystkich swoich rywali he easily outdistanced all the other competitors ⇒ dystansować2. przen. (przewyższyć) to outdistance, to surpass- zdystansował w nauce wszystkich kolegów he surpassed all his classmates’ achievements ⇒ dystansowaćⅡ zdystansować się to distance oneself (od a. wobec czegoś from sth)- usiłowała zdystansować się od problemów w pracy she tried to distance herself from problems at work ⇒ dystansować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdystans|ować
-
12 odcinać
impf ⇒ odciąć* * *to cut off; (gałąź, przewód) to cut off, to sever; (rękę, palec) to sever, to amputate; (dostęp, odwrót) to cut lub seal off* * *ipf.1. (= odkrawać, odrąbywać) cut, cut off; dać sobie odciąć rękę za to, że count l. bank l. bet on sth.2. (= odizolować) dissociate; odciąć od świata cut off from the world; odcinać kupony od czegoś przen. reap the benefits of one's earlier efforts.ipf.1. (= zdystansować się) dissociate o.s. (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. (= odgryzać się) retort, talk back.3. tylko ipf. (= wyróżniać się) stand out; odcinać się od tła stand out against the background.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcinać
-
13 dystansować
dystansować się sich distanzieren (od G von D) -
14 distanzieren
См. также в других словарях:
zdystansować — dk IV, zdystansowaćsuję, zdystansowaćsujesz, zdystansowaćsuj, zdystansowaćował, zdystansowaćowany «zostawić kogoś w biegu poza sobą; prześcignąć» Zdystansować swoich przeciwników w wyścigu. przen. «uzyskać większe sukcesy, zrobić większe postępy… … Słownik języka polskiego
zdystansować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dystansować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystansować się – zdystansować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podchodzić do kogoś lub czegoś z rezerwą, z dystansem, chłodno; odcinać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lider partii zdystansował się od wypowiedzi niektórych jej członków. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystansować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dystansowaćsuję, dystansowaćsuje, dystansowaćany {{/stl 8}}– zdystansować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zostawiać w biegu kogoś poza sobą; wyprzedzać, prześcigać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdystansować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście … Słownik frazeologiczny
przeskoczyć — dk VIb, przeskoczyćczę, przeskoczyćczysz, przeskoczyćskocz, przeskoczyćczył, przeskoczyćczony przeskakiwać ndk VIIIb, przeskoczyćkuję, przeskoczyćkujesz, przeskoczyćkuj, przeskoczyćiwał, przeskoczyćiwany 1. «skoczyć z jednego miejsca na inne,… … Słownik języka polskiego
