dotknięty

См. также в других словарях:

• gangrenowaty — «dotknięty gangreną, zgangrenowany» Gangrenowata noga …   Słownik języka polskiego

• dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… …   Słownik języka polskiego

• dotykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dotykaćam, dotykaća, dotykaćają, dotykaćany {{/stl 8}}– dotknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dotykaćnę, dotykaćnie, dotykaćnij, dotykaćnął, dotykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ociemniały — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ociemniałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który utracił wzrok; dotknięty ślepotą nabytą, niewidomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ociemniały starzec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ociemniały II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doprowadzić — kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty, doprowadzony… …   Słownik frazeologiczny

• doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… …   Słownik frazeologiczny

• alergiczny — alergicznyni «odnoszący się do alergii, wywołany przez alergię lub wywołujący ją; dotknięty alergią» Choroba, skaza alergiczna. Schorzenie alergiczne. Objawy alergiczne. Alergiczne działanie tytoniu. Alergiczny osobnik …   Słownik języka polskiego

• alergik — m III, DB. a, N. alergikkiem; lm M. alergikicy, DB. ów «osobnik dotknięty alergią, chory na chorobę alergiczną» …   Słownik języka polskiego

• amok — m III, D. u, N. amokkiem, blm «stan agresywnej depresji, połączony z manią mordu, wywołany zwykle chorobliwą zazdrością lub utratą mienia i uczuciem niecelowości życia, obserwowany wśród ludności tubylczej na Malajach; potocznie: silne… …   Słownik języka polskiego

• astenotymik — m III, DB. a, N. astenotymikkiem; lm M. astenotymikicy, DB. ów «człowiek dotknięty astenotymią» …   Słownik języka polskiego

• atoniczny — I 1. «bezdźwięczny» 2. jęz. «nie mający własnego akcentu» Wyraz atoniczny. II med. «dotknięty atonią, spowodowany atonią» Krwotok atoniczny …   Słownik języka polskiego