-
1 dolegać
-
2 dolegać
(-a); vi(o bólu, chłodzie) to bother; (o nodze, żołądku) to give troubleco Panu/Pani dolega? — what seems to be the trouble?
* * *ipf.bother, ail ( komuś sb) give trouble; (zwł. o nawracającej dolegliwości) play (sb) up; (= mocno boleć) be killing; co Panu/Pani dolega? ( u lekarza) what seems to be the problem l. trouble?; co ci dolega? what's wrong with you?; nic mi/ci/mu itd. nie dolega there's nothing wrong with me/you/him, etc.; dolega jej noga/żołądek her leg/stomach is bothering her, her leg/stomach is giving her trouble.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dolegać
-
3 dolegać
dolegać (3. Pers -a): dolega mi żołądek ich habe Magenschmerzen, mein Magen tut mir weh;co panu dolega? was fehlt Ihnen?;nic mu nie dolega er hat keine Beschwerden -
4 dolegać
глаг.• беспокоить* * *doleg|aćнесов. \dolegaćkomu мучить, беспокоить кого;co ci \dolegaćа? что у тебя болит?
+ dokuczać* * *несов. komuму́чить, беспоко́ить когоco ci dolega? — что у тебя́ боли́т?
Syn: -
5 dolegać
gêner -
6 dolegać
-
7 dolegać
боліти; мучити -
8 dolegać
awıru, cirläü -
9 dokuczać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• дразнить• жалить• злить• изводить• изматывать• изнурять• кусать• мучить• надоедать• надоесть• поддразнивать• раздражать• раздражить• раздразнить• рассердить• сердить• терзать• тревожить• ужалить• укусить• утомлять* * *dokucz|aćнесов. komu 1. досаждать, докучать; надоедать кому; донимать кого;\dokuczać zwierzętom мучить животных;
2. (boleć, dolegać) болеть, беспокоить;\dokuczaćа mi ząb у меня болит зуб
* * *несов. komu1) досажда́ть, докуча́ть; надоеда́ть кому; донима́ть когоdokuczać zwierzętom — му́чить живо́тных
2) (boleć, dolegać) боле́ть, беспоко́итьdokucza mi ząb — у меня́ боли́т зуб
-
10 dokuczać
impf dokuczyć* * *(-am, -asz); -yć; vi dokuczać komuś — to tease sbcały dzień dokuczał mi ból/głód — pain/hunger was nagging me all day
* * *ipf.(= naprzykrzać się) bother, vex ( komuś sb); (= dolegać) bother, ail, give trouble; (zwł. o nawracającej dolegliwości) play (sb) up; (= mocno boleć) be killing; (= czynić przytyki) tease, pick on; komuś dokucza zimno/upał/głód sb is suffering cold/heat/hunger; komuś dokucza serce/kolano/krzyż sb's heart/knee/back is playing (sb) up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokuczać
См. также в других словарях:
dolegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, dolegaća, dolegaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, powodować ból, cierpienie; być powodem niewygód, kłopotów, nieprzyjemnych doznań; przeszkadzać, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co panu dolega? – Nic mi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dolegać — ndk I, dolegaćga, dolegaćgają, dolegaćał (z podmiotem nieżywotnym) «sprawiać ból, przykrość, dokuczać komu, dawać się we znaki» Ból, chłód, głód dolega komu. Stawy mu dolegają. Jest zdrowy, nic mu nie dolega. Bieda, nędza dolegająca komu … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin … Słownik języka polskiego
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
