-
1 dolegać
-
2 dolegać
dolegać (3. Pers -a): dolega mi żołądek ich habe Magenschmerzen, mein Magen tut mir weh;co panu dolega? was fehlt Ihnen?;nic mu nie dolega er hat keine Beschwerden -
3 dolegać
См. также в других словарях:
dolegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, dolegaća, dolegaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, powodować ból, cierpienie; być powodem niewygód, kłopotów, nieprzyjemnych doznań; przeszkadzać, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co panu dolega? – Nic mi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dolegać — ndk I, dolegaćga, dolegaćgają, dolegaćał (z podmiotem nieżywotnym) «sprawiać ból, przykrość, dokuczać komu, dawać się we znaki» Ból, chłód, głód dolega komu. Stawy mu dolegają. Jest zdrowy, nic mu nie dolega. Bieda, nędza dolegająca komu … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin … Słownik języka polskiego
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień