dolegać

См. также в других словарях:

• dolegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, dolegaća, dolegaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, powodować ból, cierpienie; być powodem niewygód, kłopotów, nieprzyjemnych doznań; przeszkadzać, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co panu dolega? – Nic mi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dolegać — ndk I, dolegaćga, dolegaćgają, dolegaćał (z podmiotem nieżywotnym) «sprawiać ból, przykrość, dokuczać komu, dawać się we znaki» Ból, chłód, głód dolega komu. Stawy mu dolegają. Jest zdrowy, nic mu nie dolega. Bieda, nędza dolegająca komu …   Słownik języka polskiego

• gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …   Słownik języka polskiego

• ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin …   Słownik języka polskiego

• żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… …   Słownik języka polskiego

• dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień