-
101 uzależniać
глаг.• выделывать• делать• наделать• оказывать• подчинять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *uzależnia|ć\uzależniaćny несов. od kogo \uzależniaćczego 1. делать зависимым, ставить в зависимость от кого-че-го;2. обуславливать чем; ср. uzależnić* * *uzależniany несов. od kogo-czego1) де́лать зави́симым, ста́вить в зави́симость от кого-чего -
102 czepiać\ się
czepia|ć sięнесов. kogo-czego 1. цепляться, хвататься за кого-что;\czepiać\ się się tramwaju, autobusu висеть на подножке трамвая, автобуса;
2. перен. придираться; цепляться к кому-чему;\czepiać\ się się słów придираться к словам;
czego się mnie \czepiać\ sięsz? ты чего ко мне пристаёшь?+1. zaczepiać się, zahaczać się 2. przyczepiać się
-
103 opędzać\ się
-
104 opędzić\ się
сов. 1. od kogo-czego, komu-czemu, przed kim-czym отмахнуться от кого-чего, отогнать от себя кого-что;2. od kogo отделаться от кого;nie móc \opędzić\ się się od petentów не мочь отделаться от просителей;
3. уст. czemu справиться с чем, одолеть что;\opędzić\ się się wzruszeniu справиться с волнением+1. odgonić 2. pozbyć się 3. poradzić sobie
-
105 czyj
pron* * *a.1. (wyraża pytanie: do kogo/czego coś należy?) whose; czyje to dziecko? whose child is it?; wiedziała, czyje będzie na wierzchu she knew who'd win.2. (= czyjś) someone's, somebody's.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czyj
-
106 brać się
несов.1) бра́ться2) do kogo-czego принима́ться, бра́ться за кого-чтоbrać się się do jedzenia — принима́ться за еду́
brać się się do roboty — принима́ться (бра́ться) за рабо́ту
• -
107 brzydzić się
несов. kogo-czego, kim-czymбре́згать кем-чем, пита́ть отвраще́ние к кому-чему -
108 dobierać się
1) (dopasowywać się) сходиться (подходить друг другу)2) posp. seks. dobierać się разг. секс. приставать3) pot. dobierać się (rozprawiać się) разг. добираться (расправляться)docierać, dostawać się добираться (доходить, доезжать)dążyć добираться (стремиться)* * *несов.1) do kogo-czego добира́ться до кого-чего2) подбира́ться, подходи́ть друг дру́гу; ср. dobrać sięSyn: -
109 dobrać się
1) (dopasować się) сойтись (подойти друг другу)2) posp. seks. dobrać się окончательно добиться интимных отношений3) pot. dobrać się (rozprawić się) разг. добраться (расправиться)dostać się, dotrzeć добраться (дойти, доехать)osiągnąć добраться (достичь)* * *сов.1) do kogo-czego добра́ться до кого-чегоdobrać się się do spiżarni — зале́зть в кладо́вку
2) подобра́ться; подойти́ друг дру́гу•- dobrali się jak w korcu makuSyn: -
110 dochować się
сов.1) kogo-czego вы́растить кого-чтоdochować się się dzieci — вы́растить дете́й
dochować się się dobrych plonów — доби́ться хоро́шего урожа́я
2) сохрани́ться; сбере́чьсяdochować się się do naszych czasów — сохрани́ться до на́шего вре́мени
Syn: -
111 doliczyć się
-
112 dosiadać się
-
113 dosiąść się
-
114 nabijać się
несов.1) нака́лываться; напа́рываться2) (o kurzu itp.) набира́ться, ска́пливаться (о пыли и т. п.)3) z kogo-czego разг. насмеха́ться над кем-чемSyn: -
115 naigrawać się
несов. z kogo-czegoнасмеха́ться, издева́ться над кем-чемSyn: -
116 naśmiać się
naśmiali się / naśmieli się сов.2) вдо́воль посмея́тьсяSyn: -
117 naśmiewać się
-
118 natrząsać się
-
119 odnieść się
-
120 odnosić się
несов. do kogo-czego1) относи́ться к кому-чему2) каса́ться кого-чего, относи́ться к кому-чемуSyn:
См. также в других словарях:
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
brzydzić — ndk VIa, brzydzićdzę, brzydzićdzisz, brzydzićdzony rzad. «budzić w kim wstręt, niechęć do czego» Brzydził ją ten pijak. brzydzić się «czuć wstręt, odrazę do kogo, czego» Brzydzić się kłamstwem. Brzydziła się pijaków. Brzydził się tym leniuchem.… … Słownik języka polskiego
daleko — dalej 1. «przysłówek określający odległość» a) «w znacznej odległości, w odległym miejscu, w oddaleniu» Gdzieś daleko grzmiały działa. Mieszkał w gajówce, daleko stąd. Dalej, za lasem, jest jezioro. ◊ Daleko (czegoś) szukać; coś jest takie, że… … Słownik języka polskiego
buntowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} będący przejawem sprzeciwu wobec kogoś (czegoś), od kogo (czego) jest się zależnym; skłonny do takiego sprzeciwu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buntowniczy song. Buntownicza młodzież. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chluba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chlubabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sława, zaszczyt, chwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przynosić chlubę rodzinie, szkole, narodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopełniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, odpowiadający na pytania: {{/stl 7}}{{stl 8}}kogo? czego? czyj? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
